Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
maandag 7 oktober 2024 om 12:58
En dat redt dan de relatie? En is beter voor de kinderen? Ik zie dat echt niet. Dat is dan toch juist een bom leggen?
maandag 7 oktober 2024 om 13:01
Laatste alinea eens behalve dat ik niet uit elkaar wil en dat heeft niks met verlatingsangst te maken maar omdat ik echt geloof dat dat voor niemand beter is. Ik wil wel dat er dingen veranderen.Cherimoya schreef: ↑07-10-2024 12:55Heb je door dat je gemanipuleerd wordt waar je bij staat? Hij kiest waarschijnlijk bewust voor het zo voorstellen van jouw plannen, zodat het weerstand opwekt bij de familie en hij meer medestanders heeft.
Iemand reageerde eerder dat je teveel ophing aan deze gebeurtenis, maar ik denk dat dit Sinterklaasverhaal symbool staat voor hoe het altijd gaat en jullie dynamiek. Ik zou deze relatie echt heroverwegen.
Je eerste alinea denk ik dat je te diep hierover nadenkt en dat man dit echt niet zo bedacht heeft. Hij heeft gewoon geen zin in gedoe dus in zijn leven is het makkelijker als iedereen zich aanpast zodat hij op het moment suprème niet hoeft af te wijken van de rest. That’s it. Dus qua manipuleren is het eerder dat hij zijn hele familie manipuleert dan mij.
Hij heeft ook niet gezegd dat het mijn idee was ofzo, dit gewoon vanuit hemzelf gepresenteerd.
maandag 7 oktober 2024 om 13:13
Volgens mij moet je maar eens een keer een bom onder je relatie leggen om een punt te maken want dit is voor jou toch niet vol te houden met zo'n egoïst? Dan weet hij dat het menens is. Je kan nog duizend gesprekken met hem aangaan maar ik denk niet dat dat veel gaat veranderen als ik zo lees wat je over hem schrijft.
maandag 7 oktober 2024 om 13:14
hij manipuleert jou net zo goed, maar aangezien jij de dingen niet echt op scherp wil/durft te zetten, wil je dat niet zien.Minik schreef: ↑07-10-2024 13:01Laatste alinea eens behalve dat ik niet uit elkaar wil en dat heeft niks met verlatingsangst te maken maar omdat ik echt geloof dat dat voor niemand beter is. Ik wil wel dat er dingen veranderen.
Je eerste alinea denk ik dat je te diep hierover nadenkt en dat man dit echt niet zo bedacht heeft. Hij heeft gewoon geen zin in gedoe dus in zijn leven is het makkelijker als iedereen zich aanpast zodat hij op het moment suprème niet hoeft af te wijken van de rest. That’s it. Dus qua manipuleren is het eerder dat hij zijn hele familie manipuleert dan mij.
Hij heeft ook niet gezegd dat het mijn idee was ofzo, dit gewoon vanuit hemzelf gepresenteerd.
Hij gaat niet veranderen, want dat kost veel te veel moeite. Hoe pijnlijk ook, jij en jullie kinderen zijn geen prioriteit voor hem. Is dat de relatie waar je in wil zitten? Dat mag he, maar dan zul je wel moeten leren om om te gaan met die realiteit.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 7 oktober 2024 om 13:20
maandag 7 oktober 2024 om 13:24
Ik ben daar nog lang niet. Ik ben jaren tegen allerlei dingen aan gelopen. Heel vervelend maar meestal leken het kleine dingen en waren er ook veel leuke dingen. Sinds één jaar worden de leuke dingen steeds minder. Dit topic heeft mijn ogen geopend dat er een heel patroon achter zit. Dat had ik twee weken geleden niet voorzien. Nu één en ander voor het eerst concreet bespreekbaar gemaakt met man. Hij verandert niet a la minute, lijkt me logisch. Maar dat wil niet zeggen dat hij nooit zou kunnen veranderen. En ook niet dat hij dat per definitie nooit zou willen. Alleen heeft hij nog nooit een probleem gezien (ik ook niet!) en heb ik nu wel helder dat er dus wel een groot probleem is. Ik ben nog lang niet op het punt opgeven dat er ooit iets gaat veranderen, ik ben bij stapje 1 ‘ik vind dit niet fijn en wil dit niet voor altijd zo’.rosanna08 schreef: ↑07-10-2024 13:14hij manipuleert jou net zo goed, maar aangezien jij de dingen niet echt op scherp wil/durft te zetten, wil je dat niet zien.
Hij gaat niet veranderen, want dat kost veel te veel moeite. Hoe pijnlijk ook, jij en jullie kinderen zijn geen prioriteit voor hem. Is dat de relatie waar je in wil zitten? Dat mag he, maar dan zul je wel moeten leren om om te gaan met die realiteit.
Overigens ben ik niet per se conflictmijdend, er zijn heel veel ruzies geweest over heel veel details. Maar ik zag het grotere plaatje niet. En gisteren voor vertrek was een grote ruzie niet mogelijk, de kinderen waren erbij en ik moest gewoon op tijd weg.
maandag 7 oktober 2024 om 13:50
Heeft hij nu door dat er een groot probleem is? Dus niet alleen in het geval van de sinterklaasviering maar dat er structureel een probleem is?Minik schreef: ↑07-10-2024 13:24Nu één en ander voor het eerst concreet bespreekbaar gemaakt met man. Hij verandert niet a la minute, lijkt me logisch. Maar dat wil niet zeggen dat hij nooit zou kunnen veranderen. En ook niet dat hij dat per definitie nooit zou willen. Alleen heeft hij nog nooit een probleem gezien (ik ook niet!) en heb ik nu wel helder dat er dus wel een groot probleem is.
Want ik heb niet de indruk dat hij het nu ineens helemaal door heeft en wil veranderen.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
maandag 7 oktober 2024 om 13:54
Dat heb ik hem nu wel verteld en hij is daar ook wel van geschrokken en belooft beterschap maar hij doorvoelt nog niet zoals ik hoe ver het fout gaat. Ik denk ook niet dat hij dat op dit moment in kán zien, ik denk dat ik het daarvoor nog veel duidelijker moet aankaarten elke keer als iets mis gaat. En ik denk dat we daar ook hulp van buitenaf bij nodig hebben.
maandag 7 oktober 2024 om 14:23
Tuurlijk is het niet optimaal, maar soms werkt patronen doorbreken wel zo. Door iets te doen wat op zichzelf niet ideaal is maar wel anders dan de bestaande dynamiek. Patroon eerst doorbreken en dan een nieuwe invulling geven lijkt mij niet gek.Browniedoc schreef: ↑07-10-2024 12:32Volgens mij is die precies het probleem, maar ligt dit probleem bij TO: zij is conflictvermijdend.
Nu maak je alles nodeloos ingewikkeld, al die rigide afspraken. Wat doe je als je kind een uur voor afgesproken tijd begint te jengelen bij Sinterklaasavond? Of jij hebt het gewoon écht niet naar je zin? Of je hebt het net juist wél heel erg naar je zin. En wat ga je doen als het 20 minuten voor tijd X is en man heeft nog geen aanstalten gemaakt om cadeautjes te gaan verzamelen die niet zijn uitgepakt?
Waarom is het niet gewoon: Henk ik ben niet zo'n fan van die avonden, ik rijd zelf wel want dan kan ik naar huis als ik het beu ben (en kun je één of meerdere kids meenemen), kun jij nog even gezellig blijven. Maar als je dat doet, moet je op zo'n moment een "conflict" aangaan met je schoonfamilie wat je ook weer ontwijkt.
Of een rigide afspraak "man is verantwoordelijk voor kind X dus ik ga nu niks doen en niks zeggen". Als mijn man een ziek kind mee neemt ga ik er of vanuit dat kind gewoon goed is opgeknapt, maar als ik daar geen vertrouwen in heb of later anders hoor ben ik boos en spreek ik hem daar op aan.
Ik zei het eerder al: zachte heelmeesters, maken stinkende wonden.
maandag 7 oktober 2024 om 14:26
Dat snap ik. Het is van de zijlijn ook wel heel makkelijk om 'gewoon meteen scheiden!' te roepen of na 1 week 'ben je nou nóg niet op je strepen gaan staan?!' of 'is hij nou nóg niet veranderd?!'. Neem je tijd hoor.Minik schreef: ↑07-10-2024 13:24ik ben bij stapje 1 ‘ik vind dit niet fijn en wil dit niet voor altijd zo’.
Overigens ben ik niet per se conflictmijdend, er zijn heel veel ruzies geweest over heel veel details. Maar ik zag het grotere plaatje niet. En gisteren voor vertrek was een grote ruzie niet mogelijk, de kinderen waren erbij en ik moest gewoon op tijd weg.
Over zoiets als dat meenemen van een ziek kind zou ik dan achteraf alsnog ruzie maken / hem er duidelijk op aanspreken. 's Avonds, als de kinderen er niet bij zijn. Hem laten merken dat jij dit echt niet oké vindt, dat dit niet is 'er voor je vrouw en kinderen zijn'. Als je het laat gaan onder het motto 'tsja, het is nu toch al gebeurd' dan denkt hij dat het normaal is en iedereen het best vindt hoe hij doet en dat alles om zijn wensen draait.
Ik zou ook kijken of je elke keer als er zoiets speelt terug kunt grijpen naar het grotere plaatje. Je zegt zelf al: het waren ruzies over details. Dacht je. Jullie zagen beiden het overkoepelende patroon niet. Hij denk ik nog steeds niet. Ik zou in jouw geval bij elk ding, of het een ziek kind is of die Sinterklaas of wat dan ook, niet alleen het detail bespreken, maar elke keer weer erbij zeggen: "Dit is nou precies een situatie waarin je mij en/of de kinderen laat vallen, waarin je jouw belangen voor de onze laat gaan, waarin we geen team zijn en mijn stem voor jou niet meetelt. Ik wil dat niet meer, ik pik dat niet meer van je." Ik denk dat je dit veel te weinig gedaan hebt, anders was die relatietherapie voor hem niet zo uit de lucht komen vallen.
maandag 7 oktober 2024 om 14:28
Dat dus.Minik schreef: ↑07-10-2024 13:54Dat heb ik hem nu wel verteld en hij is daar ook wel van geschrokken en belooft beterschap maar hij doorvoelt nog niet zoals ik hoe ver het fout gaat. Ik denk ook niet dat hij dat op dit moment in kán zien, ik denk dat ik het daarvoor nog veel duidelijker moet aankaarten elke keer als iets mis gaat. En ik denk dat we daar ook hulp van buitenaf bij nodig hebben.
maandag 7 oktober 2024 om 15:31
Moet dat dan? Je kan toch zonder je man leven?
Het lijkt me wenselijker dat er goed voor je kinderen wordt gezorgd en er in hun belang wordt gehandeld.
maandag 7 oktober 2024 om 15:47
Ik denk oprecht niet dat de kinderen op dit moment ergens onder lijden. Ja dat ze meegesleept worden op visite als ze ziek zijn door papa, maar dit is geen gebeuren wat natuurlijk zich dagelijks of wekelijks voordoet. En als man thuis is, speelt hij met ze, is gezellig, maakt grapjes, verzint leuke dingen met ze. Kinderen komen verder niks tekort en ik vang 90% van de gevallen waarbij ze iets nodig hebben wat man niet ziet op.
Als wij zouden scheiden, gaan de kinderen daar veel meer onder lijden dan nu. En dat ga ik niet veroorzaken als we niet eerst alles geprobeerd hebben om het op te lossen. En overal keihard met gestrekt been in gaan, lijkt mij niet constructief. Waarbij ik absoluut vind dat man echt structureel ons tekort doet, heb ik wel alsnog de wens om hieraan te werken. Dat ben ik mezelf, man en onze kinderen ook wel verplicht vind ik. Een huwelijk is niet alleen maar leuk, het is ook gewoon een keiharde belofte en die belofte neem ik heel zwaar op.
maandag 7 oktober 2024 om 15:54
Ik denk dat het ook heel goed is dat je de handdoek niet zomaar in de ring gooit. Ik denk alleen dat je niet moet onderschatten hoeveel van deze dynamiek (wellicht later??) wel bij je kinderen terecht komt. Jij en man zijn hun eerste voorbeeld van een relatie. Dat hij jou(w) (wensen) zo weinig respecteert is echt wel iets wat zij door gaan hebben. En ik zou dat niet als voorbeeld willen voor mijn kinderen.Minik schreef: ↑07-10-2024 15:47Ik denk oprecht niet dat de kinderen op dit moment ergens onder lijden. Ja dat ze meegesleept worden op visite als ze ziek zijn door papa, maar dit is geen gebeuren wat natuurlijk zich dagelijks of wekelijks voordoet. En als man thuis is, speelt hij met ze, is gezellig, maakt grapjes, verzint leuke dingen met ze. Kinderen komen verder niks tekort en ik vang 90% van de gevallen waarbij ze iets nodig hebben wat man niet ziet op.
Als wij zouden scheiden, gaan de kinderen daar veel meer onder lijden dan nu. En dat ga ik niet veroorzaken als we niet eerst alles geprobeerd hebben om het op te lossen. En overal keihard met gestrekt been in gaan, lijkt mij niet constructief. Waarbij ik absoluut vind dat man echt structureel ons tekort doet, heb ik wel alsnog de wens om hieraan te werken. Dat ben ik mezelf, man en onze kinderen ook wel verplicht vind ik. Een huwelijk is niet alleen maar leuk, het is ook gewoon een keiharde belofte en die belofte neem ik heel zwaar op.
maandag 7 oktober 2024 om 16:04
Mwah, je hebt ook in meerdere posts beschreven hoe druk hij is met aan de buitenwacht te laten zien hoe geweldig hij is als collega, man, vader, zoon, familielid en weet ik het. Dat past voor mij niet helemaal in het 'liever lui dan moe', er lijkt echt meer mee te spelen en ik denk ook dat hij dus met een breder doel manipuleert.Minik schreef: ↑07-10-2024 13:01Laatste alinea eens behalve dat ik niet uit elkaar wil en dat heeft niks met verlatingsangst te maken maar omdat ik echt geloof dat dat voor niemand beter is. Ik wil wel dat er dingen veranderen.
Je eerste alinea denk ik dat je te diep hierover nadenkt en dat man dit echt niet zo bedacht heeft. Hij heeft gewoon geen zin in gedoe dus in zijn leven is het makkelijker als iedereen zich aanpast zodat hij op het moment suprème niet hoeft af te wijken van de rest. That’s it. Dus qua manipuleren is het eerder dat hij zijn hele familie manipuleert dan mij.
Hij heeft ook niet gezegd dat het mijn idee was ofzo, dit gewoon vanuit hemzelf gepresenteerd.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 7 oktober 2024 om 16:18
Ik ben het eens met wat Bbubbels hierboven schrijft. Maar wil toch ook nog toevoegen dat het niet alleen gaat om het voorbeeld van een relatie, maar ook om het feit dat ze een ouder hebben die hen dus niet voldoende ziet in en te weinig oog heeft voor hun behoeften. Die het niet doorheeft als ze moeten ontbijten, die alleen voor zichzelf wat te drinken pakt en die hen mee de deur uitneemt als ze ziek zijn. Ik denk niet dat je zo stellig kunt zeggen dat ze er niet onder lijden. Door één van je ouders niet voldoende gezien worden, is wel degelijk iets waar je onder kunt lijden, hoezeer de andere ouder ook z'n best doet dat op te vangen.Minik schreef: ↑07-10-2024 15:47Ik denk oprecht niet dat de kinderen op dit moment ergens onder lijden. Ja dat ze meegesleept worden op visite als ze ziek zijn door papa, maar dit is geen gebeuren wat natuurlijk zich dagelijks of wekelijks voordoet. En als man thuis is, speelt hij met ze, is gezellig, maakt grapjes, verzint leuke dingen met ze. Kinderen komen verder niks tekort en ik vang 90% van de gevallen waarbij ze iets nodig hebben wat man niet ziet op.
Als wij zouden scheiden, gaan de kinderen daar veel meer onder lijden dan nu. En dat ga ik niet veroorzaken als we niet eerst alles geprobeerd hebben om het op te lossen. En overal keihard met gestrekt been in gaan, lijkt mij niet constructief. Waarbij ik absoluut vind dat man echt structureel ons tekort doet, heb ik wel alsnog de wens om hieraan te werken. Dat ben ik mezelf, man en onze kinderen ook wel verplicht vind ik. Een huwelijk is niet alleen maar leuk, het is ook gewoon een keiharde belofte en die belofte neem ik heel zwaar op.
maandag 7 oktober 2024 om 16:20
Het is gewoon verwaarlozing. En TO loopt extra hard om dat op te vangen en onder het kleed te vegen.meisje85 schreef: ↑07-10-2024 16:18Ik ben het eens met wat Bbubbels hierboven schrijft. Maar wil toch ook nog toevoegen dat het niet alleen gaat om het voorbeeld van een relatie, maar ook om het feit dat ze een ouder hebben die hen dus niet voldoende ziet in en te weinig oog heeft voor hun behoeften. Die het niet doorheeft als ze moeten ontbijten, die alleen voor zichzelf wat te drinken pakt en die hen mee de deur uitneemt als ze ziek zijn. Ik denk niet dat je zo stellig kunt zeggen dat ze er niet onder lijden. Door één van je ouders niet voldoende gezien worden, is wel degelijk iets waar je onder kunt lijden, hoezeer de andere ouder ook z'n best doet dat op te vangen.
maandag 7 oktober 2024 om 16:22
Laat ik het anders formuleren dan. Man houdt van status, mooie kleding, aanzien. Niet boven alles, maar hij vindt dat wel fijn.canis-felis schreef: ↑07-10-2024 16:04Mwah, je hebt ook in meerdere posts beschreven hoe druk hij is met aan de buitenwacht te laten zien hoe geweldig hij is als collega, man, vader, zoon, familielid en weet ik het. Dat past voor mij niet helemaal in het 'liever lui dan moe', er lijkt echt meer mee te spelen en ik denk ook dat hij dus met een breder doel manipuleert.
Daarin maakt hij natuurlijk bepaalde keuzes. En die keuzes zijn niet altijd goed voor mij en de kinderen. Tot zover helemaal eens met jou. Maar ik denk niet dat dat een groots vooropgezet plan is. Ik denk niet dat hij moedwillig manipuleert, maar dat dit echt zijn eigen blinde vlek is. En daarom denk ik ook dat er nog iets te keren is, als hij gaat zien wat hij doet.
maandag 7 oktober 2024 om 16:51
Minik mag wel wat tijd en ruimte nemen om tot dat inzicht te komen en te kijken wat ze er binnen haar relatie aan kan doen om het schip te keren, toch?Bbubbels schreef: ↑07-10-2024 15:54Ik denk dat het ook heel goed is dat je de handdoek niet zomaar in de ring gooit. Ik denk alleen dat je niet moet onderschatten hoeveel van deze dynamiek (wellicht later??) wel bij je kinderen terecht komt. Jij en man zijn hun eerste voorbeeld van een relatie. Dat hij jou(w) (wensen) zo weinig respecteert is echt wel iets wat zij door gaan hebben. En ik zou dat niet als voorbeeld willen voor mijn kinderen.
Als dat niet gaat, kan scheiden altijd nog. Ze heeft het inzicht nu, ze zegt zelf dat ze eerder het grote plaatje nog niet zag. Zij wil investeren in de relatie omdat zij denkt dat man het óók niet ziet. Wij weten niet hoe die man is opgevoed, voor het zelfde geld weet hij niet beter.
Tot dit inzicht komen en het jarenlang accepteren zou ik niet als voorbeeld willen voor mijn kinderen, maar volgens mij is er niks mis met tot een inzicht komen, kijken of er tweezijdig wens en inzet zijn om te veranderen en dat traject in gaan.
Ik vind dus juist een 'tot hier en niet verder' zoals sommige anderen dat voorstellen echt een zwaktebod. Dus nú ineens is het zo cruciaal dat er ineens gescheiden moest worden, terwijl het inzicht zelf er een maand geleden nog niet was.
Wat iemand anders zei, dat man kennelijk wel een veto heeft maar Minik niet, lijkt me een waardevol inzicht.
Het is maar de vraag of man toe wil en kan en gaat werken naar een gelijkwaardige situatie, maar ik zou die strijd zelf ook niet opgeven voor hij gestreden was.
maandag 7 oktober 2024 om 16:59
Wat je schrijft raakt me Minik en dat is ook wat Ladada (?) eerder ook al schreef. Als vrouw ben je ALTIJD fout. Misschien moeten we als vrouwen zelf hand in eigen boezem steken want als ik naar de laatste paar pagina's kijk is het niet heel helpend. Scherpte en spiegel voorhouden lijkt me meer dan prima (en dat is aan het begin van het topic ook gebeurt waardoor TO tot inzichten gekomen is) maar het lijkt nu een herhaling van zetten die niet helpend zijn. Misschien moeten "we", Minik helpen in de stappen die ze zet en het positieve wat daaruit komt vieren. Als TO graag haar huwelijk wil behouden, dan is het niet aan "ons" om daarover te oordelen maar te helpen om in die missie te slagen lijkt me.Minik schreef: ↑07-10-2024 08:54Ja en wat had ik dan moeten doen?
Als ik ga zoals ik heb gedaan, wordt kind dus ziek meegenomen op visite. Volgens een forummer is dat net zo erg als je man kind laten slaan zonder in te grijpen, dus dan ben ik wel een hele slechte moeder dat ik mijn kind zo laat mishandelen.
Als ik niet ga om thuis voor kind te zorgen, snijd ik mezelf gigantisch in de vingers en leg ik een bom onder onze relatie omdat ik man niet vertrouw met kind. En dan ben ik een controlerende moeder die niks los kan laten en accepteren dat het bij een ander anders gaat.
Als ik ga maar man verbied om kind mee te nemen, stel ik me op alsof ik zijn moeder ben en gaat hij waarschijnlijk nog steeds.
En dan vervolgens heb ik het als moeder niet goed gedaan in deze situatie, want dat is waar het dan uiteindelijk op neerkomt. Terwijl als de situatie exact het omgekeerde was geweest (ik in positie van man ziek kind meenemen op visite), was ik ook een slechte moeder. Dit is toch precies heel tekenend voor waar het in dit topic al pagina's lang om gaat? En wat er tussen ons mis gaat, want ik voel me dus eeuwig verantwoordelijk en hij niet. Ik weet het niet meer hoor, ik kan het per definitie niet goed doen.
maandag 7 oktober 2024 om 17:07
In mijn ogen zit er nog wel een en ander tussen niet moedwillig manipuleren en een groots vooropgezet plan. En manipuleren vanuit een primair soort egoïsme zou je wellicht 'niet moedwillig' kunnen noemen, maar voert nogal wat verder dan zaken naar je hand zetten omdat je geen zin hebt in gedoetjes.Minik schreef: ↑07-10-2024 16:22Laat ik het anders formuleren dan. Man houdt van status, mooie kleding, aanzien. Niet boven alles, maar hij vindt dat wel fijn.
Daarin maakt hij natuurlijk bepaalde keuzes. En die keuzes zijn niet altijd goed voor mij en de kinderen. Tot zover helemaal eens met jou. Maar ik denk niet dat dat een groots vooropgezet plan is. Ik denk niet dat hij moedwillig manipuleert, maar dat dit echt zijn eigen blinde vlek is. En daarom denk ik ook dat er nog iets te keren is, als hij gaat zien wat hij doet.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 7 oktober 2024 om 17:12
Volgens mij zegt (vrijwel) niemand "ga scheiden", maar wordt er - nog steeds - hoofdzakelijk gespiegeld door aan te geven wat in iemands beleving aanleiding is voor een flinke ruzie (evt. achteraf) of zelfs een scheiding. Dat is gewoon input van individuele forummers, niks meer en niks minder. Ik stoor me er een beetje aan dat jij op basis van jouw interpretatie daarvan gaat oproepen om "als vrouwen" op een manier te schrijven die jij als helpender ziet. Er is geen "wij vrouwen" en ik voel me al helemaal niet aangesproken in een TO "helpen in een missie te slagen" (op de manier die jij voorstaat). Kom op, zeg.miepmans schreef: ↑07-10-2024 16:59Wat je schrijft raakt me Minik en dat is ook wat Ladada (?) eerder ook al schreef. Als vrouw ben je ALTIJD fout. Misschien moeten we als vrouwen zelf hand in eigen boezem steken want als ik naar de laatste paar pagina's kijk is het niet heel helpend. Scherpte en spiegel voorhouden lijkt me meer dan prima (en dat is aan het begin van het topic ook gebeurt waardoor TO tot inzichten gekomen is) maar het lijkt nu een herhaling van zetten die niet helpend zijn. Misschien moeten "we", Minik helpen in de stappen die ze zet en het positieve wat daaruit komt vieren. Als TO graag haar huwelijk wil behouden, dan is het niet aan "ons" om daarover te oordelen maar te helpen om in die missie te slagen lijkt me.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
