Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
maandag 7 oktober 2024 om 17:14
Als je man hier ook aan wilt werken dan heb je groot gelijk dat je samen hiervoor een oplossing gaat zoeken. Maar dan wel nadrukkelijk samen.Minik schreef: ↑07-10-2024 15:47Waarbij ik absoluut vind dat man echt structureel ons tekort doet, heb ik wel alsnog de wens om hieraan te werken. Dat ben ik mezelf, man en onze kinderen ook wel verplicht vind ik. Een huwelijk is niet alleen maar leuk, het is ook gewoon een keiharde belofte en die belofte neem ik heel zwaar op.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
maandag 7 oktober 2024 om 17:36
Dit ja. Ik vind het logisch dat TO hier wat tijd voor nodig heeft, het topic is amper 2 weken oud. Ik denk dat ze weinig eraan heeft als mensen hier herhaaldelijk op een dwingende manier: "Je moet NU een grens trekken, je man verandert NOOIT, doe nou wat en wel METEEN!' blijven roepen. TO laat zien dat ze open staat voor advies en spiegels, maar ook haar eigen ideeën heeft en het op haar manier en tempo doet en dat is haar goed recht.Fiorah schreef: ↑07-10-2024 16:51Minik mag wel wat tijd en ruimte nemen om tot dat inzicht te komen en te kijken wat ze er binnen haar relatie aan kan doen om het schip te keren, toch?
Als dat niet gaat, kan scheiden altijd nog. Ze heeft het inzicht nu, ze zegt zelf dat ze eerder het grote plaatje nog niet zag. Zij wil investeren in de relatie omdat zij denkt dat man het óók niet ziet.
maandag 7 oktober 2024 om 17:39
Oh daar ben ik het ook zeker mee eens hoor. Drastische beslissingen zijn denk ik ook nog niet aan de orde. Maar ik reageerde primair op de opmerking van TO dat de kinderen geen last hebben van deze dynamiek. Dat durf ik te betwijfelen (op de lange termijn).nicole123 schreef: ↑07-10-2024 17:36Dit ja. Ik vind het logisch dat TO hier wat tijd voor nodig heeft, het topic is amper 2 weken oud. Ik denk dat ze weinig eraan heeft als mensen hier herhaaldelijk op een dwingende manier: "Je moet NU een grens trekken, je man verandert NOOIT, doe nou wat en wel METEEN!' blijven roepen. TO laat zien dat ze open staat voor advies en spiegels, maar ook haar eigen ideeën heeft en het op haar manier en tempo doet en dat is haar goed recht.
maandag 7 oktober 2024 om 18:23
Bedankt voor de laatste paar reacties. De reacties ervoor kwamen erg hard op me over, alsof er niks meer te redden zou zijn en ik voor de kinderen het beste zou moeten kiezen en dus van deze man af zou moeten.
Daarvan krijg ik eigenlijk de neiging om man te gaan verdedigen, want zo verschrikkelijk is hij echt niet. Egocentrisch, ja. Maar ik denk dat hij zich oprecht niet bewust is van hoe hij dat uit. Hij doet op zijn manier heel erg zijn best om te laten zien dat hij van mij houdt en me niet kwijt wil sinds twee weken. Hij raakt daarmee alleen ook nog lang niet de kern, want hij gaat nu extra knuffelen, bloemetje halen, etc. maar het kerngedrag verandert nog niet. Wat ik er wel uit kan halen is dat hij het echt graag beter wil doen, alleen hij is op dit moment nog niet in staat om te zien hoe scheef de verhoudingen tussen ons liggen in de kern. En dat besef ik ook nog maar net en ook nog maar deels denk ik, dus dat neem ik hem op dit moment niet kwalijk. Zijn gedrag is stom maar als ik dat 10 jaar lang zonder enig probleem geslikt heb en prima vond, is het nogal logisch dat hij niet snapt waarom dat ineens niet meer prima is.
Dingen hebben tijd nodig. Ik twijfel om hem te vragen dit hele topic te lezen. Misschien snapt hij me dan iets beter. Maar tegelijkertijd is dat misschien niet helemaal de manier.
Daarvan krijg ik eigenlijk de neiging om man te gaan verdedigen, want zo verschrikkelijk is hij echt niet. Egocentrisch, ja. Maar ik denk dat hij zich oprecht niet bewust is van hoe hij dat uit. Hij doet op zijn manier heel erg zijn best om te laten zien dat hij van mij houdt en me niet kwijt wil sinds twee weken. Hij raakt daarmee alleen ook nog lang niet de kern, want hij gaat nu extra knuffelen, bloemetje halen, etc. maar het kerngedrag verandert nog niet. Wat ik er wel uit kan halen is dat hij het echt graag beter wil doen, alleen hij is op dit moment nog niet in staat om te zien hoe scheef de verhoudingen tussen ons liggen in de kern. En dat besef ik ook nog maar net en ook nog maar deels denk ik, dus dat neem ik hem op dit moment niet kwalijk. Zijn gedrag is stom maar als ik dat 10 jaar lang zonder enig probleem geslikt heb en prima vond, is het nogal logisch dat hij niet snapt waarom dat ineens niet meer prima is.
Dingen hebben tijd nodig. Ik twijfel om hem te vragen dit hele topic te lezen. Misschien snapt hij me dan iets beter. Maar tegelijkertijd is dat misschien niet helemaal de manier.
maandag 7 oktober 2024 om 18:36
Niemand hier heeft een relatie met hem, dus hij heeft niks aan onze meningen denk ik. Hij is getrouwd met jou, dus jij zult vooral duidelijk moeten krijgen en verwoorden naar hem voor jezelf (en je kinderen) dat cadeaus en complimenten natuurlijk alsnog niks is als je in de basis geeneens echt gezien noch gehoord wordt door hem.
maandag 7 oktober 2024 om 19:14
Het is fijn dat jij dat doet maar dat doet de maatschappij niet! En daar ging mijn reactie over. Het is geen persoonlijke aanval op de harde reacties hier maar meer op het algemene beeld dat vrouwen/moeders anderen affakkelen. Als "wij" (en daarom tussen aanhalingstekens, bedenk of jij jezelf bij die "wij" vindt horen) elkaar al het leven zuur maken en af en toe roepen dat mannen ook hun bijdrage moeten doen. Dan veranderd er toch niets.
Maar goed. De reacties die ik hier lees passen wel bij een verdere verharding van de maatschappij en dat vind ik jammer. Dat is wat ik aan wilde geven. Mag men van vinden wat men wil maar ik vind het jammer.
maandag 7 oktober 2024 om 19:21
Ik denk dat hem dit topic laten lezen geen zin heeft, of zelfs wellicht een averechts effect heeft.Minik schreef: ↑07-10-2024 18:23Bedankt voor de laatste paar reacties. De reacties ervoor kwamen erg hard op me over, alsof er niks meer te redden zou zijn en ik voor de kinderen het beste zou moeten kiezen en dus van deze man af zou moeten.
Daarvan krijg ik eigenlijk de neiging om man te gaan verdedigen, want zo verschrikkelijk is hij echt niet. Egocentrisch, ja. Maar ik denk dat hij zich oprecht niet bewust is van hoe hij dat uit. Hij doet op zijn manier heel erg zijn best om te laten zien dat hij van mij houdt en me niet kwijt wil sinds twee weken. Hij raakt daarmee alleen ook nog lang niet de kern, want hij gaat nu extra knuffelen, bloemetje halen, etc. maar het kerngedrag verandert nog niet. Wat ik er wel uit kan halen is dat hij het echt graag beter wil doen, alleen hij is op dit moment nog niet in staat om te zien hoe scheef de verhoudingen tussen ons liggen in de kern. En dat besef ik ook nog maar net en ook nog maar deels denk ik, dus dat neem ik hem op dit moment niet kwalijk. Zijn gedrag is stom maar als ik dat 10 jaar lang zonder enig probleem geslikt heb en prima vond, is het nogal logisch dat hij niet snapt waarom dat ineens niet meer prima is.
Dingen hebben tijd nodig. Ik twijfel om hem te vragen dit hele topic te lezen. Misschien snapt hij me dan iets beter. Maar tegelijkertijd is dat misschien niet helemaal de manier.
Het gaat er niet om wat wij denken als buitenstaanders, maar wat jij denkt en wil. Dat vertroebel je alleen maar met al onze harde meningen die voor een deel niet kloppen (omdat er hem niet kennen) waardoor hij alleen maar in de verdediging schiet, logisch ook.
Ik denk dat je het heel helder ziet dat hij tijd moet krijgen om te veranderen. Ik denk ook dat het goed is om hem te melden dat je de aandacht en de bloemetjes erg waardeert, maar dat het daar in de kern natuurlijk niet om gaat.
Ik blijf er wel bij dat je op moet passen met de eigenschappen die hij heeft, dat egocentrische dan vooral, maar ook zeker dat hele starre dat bij zon feestje alles wat jij zegt geen optie is en jouw gevoel hem op dat moment dus niks interesseert. Jij bent er na al die jaren aan gewend maar ik blijf het echt een red flag vinden dat hij niet uit zichzelf kan bedenken wat aardiger voor jou te zijn maar dat dit daarvoor nodig is.
Ik geloof ook echt wel dat hij niet alleen maar egocentrisch is, en ook dat je echt niet zomaar moet scheiden. Maar ik zou dit moment wel aangrijpen om flinke veranderingen door te voeren.
maandag 7 oktober 2024 om 20:42
Ik heb een idee en als je het niet herkent, dan kun je het natuurlijk gewoon naast je neer leggen want ik weet niet of het voor jouw man geldt.Minik schreef: ↑07-10-2024 13:54Dat heb ik hem nu wel verteld en hij is daar ook wel van geschrokken en belooft beterschap maar hij doorvoelt nog niet zoals ik hoe ver het fout gaat. Ik denk ook niet dat hij dat op dit moment in kán zien, ik denk dat ik het daarvoor nog veel duidelijker moet aankaarten elke keer als iets mis gaat. En ik denk dat we daar ook hulp van buitenaf bij nodig hebben.
Wat ik soms merk bij mensen die gewend zijn dat dingen gaan zoals zij dat graag willen, is dat ze denken 'als het echt een probleem was, kreeg ik wel tegengas'. Een beetje van: zo erg zal het niet zijn, want als het echt erg was, had iemand daar echt wel eerder een punt van gemaakt. Daarbij volledig voorbij gaand aan hoe ingewikkeld en complex dat soort dynamieken en het geven van 'tegengas'/feedback kunnen zijn. En ook voorbijgaand aan het feit dat zij het anderen véél moeilijker maken om ruimte in te nemen dan ze zelf denken.
Dus het duurt even voordat ze een probleem zijn. Want ze hebben zelf ook natuurlijk geen 'eigen' probleem, wat hen betreft gaat het gewoon goed.
maandag 7 oktober 2024 om 20:46
Hard? Ik vind het direct en realistisch. Wat heeft hij nu geleerd dan van dat TO (terecht) naar haar uitje is gegaan en hij een ziek kind mee op. Idiote heeft gesleept?miepmans schreef: ↑07-10-2024 19:14Het is fijn dat jij dat doet maar dat doet de maatschappij niet! En daar ging mijn reactie over. Het is geen persoonlijke aanval op de harde reacties hier maar meer op het algemene beeld dat vrouwen/moeders anderen affakkelen. Als "wij" (en daarom tussen aanhalingstekens, bedenk of jij jezelf bij die "wij" vindt horen) elkaar al het leven zuur maken en af en toe roepen dat mannen ook hun bijdrage moeten doen. Dan veranderd er toch niets.
Maar goed. De reacties die ik hier lees passen wel bij een verdere verharding van de maatschappij en dat vind ik jammer. Dat is wat ik aan wilde geven. Mag men van vinden wat men wil maar ik vind het jammer.
Als hij een kans wil hebben is relatietherapie de enige uitweg. Want luisteren naar TO gaat hij niet doen, dat doet hij nu tenslotte ook niet.
En eens, zijn gedrag jegens TO én de kinderen zijn gewoon een dikke rode vlag. Helemaal omdat zijn netwerk hem hierin steunt en fasciliteert.
maandag 7 oktober 2024 om 21:44
Als dat allemaal zo makkelijk kon, dan was dat hele Sinterklaas geen probleem geweest.
Mijn kids zouden ook flippen als ik halverwege een sinterklaas feest weg zou gaan zonder dat ze alles hebben uitgepakt, en dat zou voor niemand leuk zijn. Dus overleg moet er gewoon zijn. Maar helaas is dat dus niet mogelijk met deze familie.
maandag 7 oktober 2024 om 21:59
Soms is zo’n harde reactie nodig om een grens te stellen. Je hoeft uiteraard niet te scheiden. Maar ik zou hier wel een heel groot punt van maken. En echt boos op hem blijven net zolang totdat hij mij snapt en begrijpt. Dat kan ook achteraf. Maar wel echt duidelijk maken dat dit de kern is van zijn egoïsme. Je zou ook nog rustig met hem kunnen bespreken wat voor hem een grens is om wel thuis te blijven. Wanneer is een kind ziek genoeg om voor thuis te blijven? Snapt hij dat het niet goed is om met een ziek kind op pad te gaan? Houdt hij daar rekening mee en zo ja hoe? Wat voor boodschap wil hij zijn kind later meegeven? Je kan het ook nog in het algemeen over opvoeding hebben, het belang van grenzen van je kinderen respecteren, van gevoelens valideren, hechting etc. Ik raad je het online programma Rust in Ouderschap aan, dat volg ik zelf ook. Wat voor ouder wil hij zijn? Kortom, even wat meer diepgang aanbrengen in de gesprekken en hem aan het denken zetten.
Ik zou dit echt niet zomaar voorbij laten gaan maar aangrijpen om te laten zien waar het jou om gaat.
maandag 7 oktober 2024 om 22:55
Ik ook niet. Maar net als iedereen (incl. to) er blind voor is, zullen de kinderen er ook blind voor zijn. Ze weten niet beter dan dat het gedrag van hun vader normaal is en dat hun moeder degene is die iedereen op het rechte pad houdt. Ik weet niet of je zonen of dochters hebt. Maar jouw man laat een zoon zien wat normaal gedrag is, hoe hij met vrouwen kan en mag omgaan en hoeveel ruimte hij mag innemen. En jij laat een dochter zien hoe je behandeld wordt door een man, hoezeer jij kreukels uit de lakens gladstrijkt om het maar te laten slagen en hoe jij iedere keer maar weer slikt.Bbubbels schreef: ↑07-10-2024 15:54Ik denk dat het ook heel goed is dat je de handdoek niet zomaar in de ring gooit. Ik denk alleen dat je niet moet onderschatten hoeveel van deze dynamiek (wellicht later??) wel bij je kinderen terecht komt. Jij en man zijn hun eerste voorbeeld van een relatie. Dat hij jou(w) (wensen) zo weinig respecteert is echt wel iets wat zij door gaan hebben. En ik zou dat niet als voorbeeld willen voor mijn kinderen.
Overigens zullen kinderen een scheiding je niet per se in dank afnemen. Voor hen is het leven nu lekker, want waar pa het laat afweten, vangt moeder het toch wel op. Ze gaan dan ook niet gebukt onder een last, maar nemen de patronen wel over. Zodat zij later als de volwassenen de patronen gaan herhalen. Voor een zoon minder erg, want die zal kunnen groeien in zijn rol van ruimte innemen en achteloos zijn. Voor een dochter een voorbeeld dat ze -naarmate ze meer en meer volwassen wordt -moet gaan krimpen voor een relatie.
maandag 7 oktober 2024 om 23:03
Minik, ik wil geen diagnose plakken op je man. Maar houd je er rekening mee dat als hier sprake van is, dat dit iets is wat nooit gaat veranderen. Echt nooit? Hooguit zal hij wat kleine aanpassingen proberen als dat betekent dat hij het mooie plaatje bijeen kan houden. Maar als dat hem teveel moeite kost, zal hij dat ook loslaten en jou de nasty bitch kaart toebedelen. Jij bent immers degene die zijn fijne leven overhoop gooit als je grenzen gaat stellen. Voor hem is alles prima. En ik schat zo in dat jouw gelukkig zijn niet al te ver ten koste moet gaan van zijn fijne leven. Hou daarom ernstig rekening met slechts een beperkte welwillendheid om rekening met je te houden. Zeer waarschijnlijk zul je de rest van je leven moeten vechten om je plekje en krijg je er ook weinig respect voor terug. Ik denk niet dat hij een AHA moment gaat hebben en ineens ziet hoe hij (onbedoeld, maar toch) tekort schiet. Zou dat gebeuren, dan zou je ook stukjes van empathie voor jouw positie zien. Ik denk dat je tot sint juttemis kunt wachten op dat soort kleine stukjes empathie.Minik schreef: ↑07-10-2024 16:22Laat ik het anders formuleren dan. Man houdt van status, mooie kleding, aanzien. Niet boven alles, maar hij vindt dat wel fijn.
Daarin maakt hij natuurlijk bepaalde keuzes. En die keuzes zijn niet altijd goed voor mij en de kinderen. Tot zover helemaal eens met jou. Maar ik denk niet dat dat een groots vooropgezet plan is. Ik denk niet dat hij moedwillig manipuleert, maar dat dit echt zijn eigen blinde vlek is. En daarom denk ik ook dat er nog iets te keren is, als hij gaat zien wat hij doet.
Maar geef het zeker een kans en hou het gezegde gewoon in je achterhoofd. En bereid je -voor zover dat kan- ook voor op teleurstelling. Bedenk wat je daar mee wilt doen zodra dat steeds duidelijker wordt.
maandag 7 oktober 2024 om 23:05
Ik vind dit erg veel invullen voor de de kinderen. Wij kunnen dat helemaal niet zeggen of weten hoe de kids dit ervaren. Allemaal aannames.NomenNesci0 schreef: ↑07-10-2024 22:55Ik ook niet. Maar net als iedereen (incl. to) er blind voor is, zullen de kinderen er ook blind voor zijn. Ze weten niet beter dan dat het gedrag van hun vader normaal is en dat hun moeder degene is die iedereen op het rechte pad houdt. Ik weet niet of je zonen of dochters hebt. Maar jouw man laat een zoon zien wat normaal gedrag is, hoe hij met vrouwen kan en mag omgaan en hoeveel ruimte hij mag innemen. En jij laat een dochter zien hoe je behandeld wordt door een man, hoezeer jij kreukels uit de lakens gladstrijkt om het maar te laten slagen en hoe jij iedere keer maar weer slikt.
Overigens zullen kinderen een scheiding je niet per se in dank afnemen. Voor hen is het leven nu lekker, want waar pa het laat afweten, vangt moeder het toch wel op. Ze gaan dan ook niet gebukt onder een last, maar nemen de patronen wel over. Zodat zij later als de volwassenen de patronen gaan herhalen. Voor een zoon minder erg, want die zal kunnen groeien in zijn rol van ruimte innemen en achteloos zijn. Voor een dochter een voorbeeld dat ze -naarmate ze meer en meer volwassen wordt -moet gaan krimpen voor een relatie.
maandag 7 oktober 2024 om 23:09
En ook niet dat dochters meer het gedrag gaan overnemen van hun moeders en zoons van hun vader. Ieder is een unieke persoonlijkheid en of je later meer dominant, inschikkelijk, passief of aanpassend wordt is van meer afhankelijk dan alleen wat je de ouder van jouw eigen geslacht hebt zien doen. Ik herken het zelf in elk geval niet zo voor mijzelf, mijn siblings, partner, haar broer en zusje etc.appelientjex schreef: ↑07-10-2024 23:05Ik vind dit erg veel invullen voor de de kinderen. Wij kunnen dat helemaal niet zeggen of weten hoe de kids dit ervaren. Allemaal aannames.
Wel patronen die zich herhalen. Niet gender-gebonden.
maandag 7 oktober 2024 om 23:10
Dat weet je helemaal niet. Er is één keer, dit keer, een alternatief voorgesteld en het is nog niet eens november.appelientjex schreef: ↑07-10-2024 21:44Als dat allemaal zo makkelijk kon, dan was dat hele Sinterklaas geen probleem geweest.
Mijn kids zouden ook flippen als ik halverwege een sinterklaas feest weg zou gaan zonder dat ze alles hebben uitgepakt, en dat zou voor niemand leuk zijn. Dus overleg moet er gewoon zijn. Maar helaas is dat dus niet mogelijk met deze familie.
maandag 7 oktober 2024 om 23:17
Zeker aannames. Maar zolang er geen sprake is van merkbaar geweld of chronische spanningen in een huishouden, waar ouders blind zijn voor gedrag, is er eigenlijk best wel rust en harmonie. Moeder ervoer geen probleem, vader ook niet en moeder was en is de primaire zorggever. Zoals bij best wel veel gezinnen. En onder die omstandigheden leiden de meeste kinderen niet echt. Die zijn daar niet op gefocust als er niet constant ruzie en spanning is. Die gedijen gewoon en zien het voorbeeld wat ze dag in dag uit gepresenteerd krijgen.
Pas als 1 vd ouders die harmonie overhoop gooit, zijn er best wat kinderen die totaal niet snappen waarom, vinden papa dan zielig. Want hebben geen benul van de achterliggende gedachte van mama. Dat kan dan zeker wel tot ruime volwassenheid duren, voordat ze die andere ouder gaan doorgronden.
Aanname: ja. Ervaring: ja ook. Geldend voor alle kinderen?: nee.
Maar sluit het niet uit als optie.
Pas als 1 vd ouders die harmonie overhoop gooit, zijn er best wat kinderen die totaal niet snappen waarom, vinden papa dan zielig. Want hebben geen benul van de achterliggende gedachte van mama. Dat kan dan zeker wel tot ruime volwassenheid duren, voordat ze die andere ouder gaan doorgronden.
Aanname: ja. Ervaring: ja ook. Geldend voor alle kinderen?: nee.
Maar sluit het niet uit als optie.
maandag 7 oktober 2024 om 23:20
Klopt. En ik denk dat op zich iets van overleg best mogelijk zou zijn, maar ik heb dit bij man neergelegd en hij kiest ervoor om geen enkele toelichting te geven, niet het gesprek aan te gaan en ook niet te zeggen ‘joh leuk maar wij komen tussen x en x tijdstip’. Hij kiest ervoor om een compleet nieuw plan voor te stellen. En daar wordt niet op ingegaan door de rest. Ik heb geen idee, mijn schoonfamilie heeft echt hele aparte trekken soms maar je zou denken dat ze best voor rede vatbaar zouden kunnen zijn. Alleen kiest man ervoor om dat gesprek überhaupt niet aan te gaan. En dat is dan gelukkig niet mijn probleem. Het enige jammere wat er gecreëerd wordt door doorlopend dingen niet bespreekbaar te maken, is dat ik mij steeds minder verbonden voel met de schoonfamilie. Maar ja, ook dat is niet echt mijn probleem, eerder vervelend voor man.
maandag 7 oktober 2024 om 23:21
Bedoel je dat de patronen zich herhalen in ongelijkheid, ongeacht sekse? Dus dat de kinderen voorgeleefd hebben gekregen dat er geen gelijkheid hoeft te zijn tussen twee volwassen mensen, maar dat het afhankelijk van aard niet per se het jongetje is of het meisje dat die rol opneemt.
Ja, dat neem ik aan. Ik moet mijn stuk tekst dan eigenlijk aanpassen. Ik zie dat ook wel zo gebeuren. Het gaat niet automatisch over op gender. Misschien een iets grotere kans? Maar niet automatisch.
maandag 7 oktober 2024 om 23:25
Onze kinderen zijn nu nog jong dus er is nog tijd om nieuwe patronen en voorbeelden te zien. Ik worstel wel heel erg met de momenten waarop man de gevoelens of emoties van de kinderen (vooral de oudste) niet erkent. Als hij boos wordt op iets van gedrag, terwijl kind met woorden probeert uit te leggen waarom kind iets doet. Maar man heeft dan geen geduld om te luisteren en wil dingen op zijn manier. Dat vind ik heel lastig en heel dubbel. Want enerzijds wil ik niet gezag van man ondermijnen door waar kind bij is te zeggen dat kind gelijk heeft of dat hij kind moet laten uitpraten oid. Maar anderzijds vind ik het niet oké als hij de gevoelens van kind geen ruimte geeft (en kinderen hoeven echt niet als sneeuwvlokjes behandeld te worden, maar ik heb een vrij gevoelig oudste kind die echt soms heel stout doet, maar veel vaker ongewenst gedrag laat zien en er vervolgens een hele logische en vaak goedbedoelde verklaring voor kan geven en dan blijkt het helemaal niet zo ongewenst te zijn).
maandag 7 oktober 2024 om 23:30
Ja, klopt. Ik denk dat patronen zich in veel gevallen herhalen, maar dat als de TO een dochter en een zoon heeft, het niet per se zo hoeft te zijn dat het haar dochter is die later in haar toekomstige relaties op haar lijkt en dat de zoon typisch zijn vader wordt. Het kán inderdaad een rol spelen, maar veel is ook afhankelijk van het karakter van het kind. Ook beide kinderen kunnen later bijvoorbeeld passief zijn (zoals TO's partner) of allebei juist sussend/de boel reddend en conflictvermijdend.NomenNesci0 schreef: ↑07-10-2024 23:21Bedoel je dat de patronen zich herhalen in ongelijkheid, ongeacht sekse? Dus dat de kinderen voorgeleefd hebben gekregen dat er geen gelijkheid hoeft te zijn tussen twee volwassen mensen, maar dat het afhankelijk van aard niet per se het jongetje is of het meisje dat die rol opneemt.
Ja, dat neem ik aan. Ik moet mijn stuk tekst dan eigenlijk aanpassen. Ik zie dat ook wel zo gebeuren. Het gaat niet automatisch over op gender. Misschien een iets grotere kans? Maar niet automatisch.
maandag 7 oktober 2024 om 23:37
Minik, ik vind het vreemd dat je niet voor je kind opkomt. Jij draagt op deze manier bij aan het zelfbeeld van je kind. Jouw kind kan (nog) niet voor zichzelf opkomen. Jouw man wordt boos, maar eigenlijk gedraag je je alsof je een tiran in huis hebt. Want zou je hem er op een bepaalde (rustige respectvolle) manier op wijzen, dan verwacht je eigenlijk nog meer uitval van hem. Ik neem ten minste maar even gemakshalve aan waarom je je mond houdt.
Daarmee faciliteer je hem in *tiraniek gedrag.
*Definitie tiraniek: alleenheersend, overheersend, onderdrukkend
Daarmee faciliteer je hem in *tiraniek gedrag.
*Definitie tiraniek: alleenheersend, overheersend, onderdrukkend
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in