Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
maandag 23 september 2024 om 06:51
Oef, dit is wel raak ook hoor. Ik ben echt zo blij met dit forum omdat mensen soms zo goed kunnen spiegelen, echt goed om van te leren.Is dit voor jou gangbare communicatie met je man? Jij legt je probleem voor, hij heeft er weerstand tegen, DUS jij moet je maar aanpassen?
Waar blijf jij dan? Hoe belangrijk is jouw standpunt dan voor jezelf. Wat wil je echt?
Dit is inderdaad vooral de laatste tijd heel vaak hoe het gaat met dingen. Het is een patroon wat er in is geslopen denk ik. Man is niet de meest invoelende persoon in het algemeen en bedoelt het echt niet onaardig, maar ziet niet snel een probleem. En wellicht door mijn opvoeding neig ik ernaar om me steeds maar aan te passen. Nu ik er over nadenk, speelt dit ook breder. Op mijn werk ben ik ook degene waar vaak de meest ongunstige dingen voor ingeroosterd worden, simpelweg omdat ik het uiteindelijk toch wel gewoon doe. Ik sputter wel tegen, probeer wel gesprekken aan te gaan, maar uiteindelijk leg ik me er praktisch altijd toch maar gewoon bij neer.
maandag 23 september 2024 om 07:15
Misschien goed om dan gewoon te weigeren. Ik ga nu drie jaar niet meer mee naar verjaardagen, sinterklaas en kerst met mijn schoonfamilie. Ik was het zat dat al het werk op mij neerkwam, mijn man de vieringen consumeerde alsof hij een kind was (geen kadootjes regelen, niet meehelpen met eten, alleen maar zitten, kletsen en op zijn telefoon kijken) en mijn schoonfamilie èn mijn man vervolgens deden alsof ik me aanstelde als ik oververmoeid de kinderen en alles wat daaromheen zat regelde. Ik ben er rigoureus mee gestopt. Met alles, dus ook met bedenken dat deze vieringen uberhaupt plaatsvinden. Ik doe helemaal niets: ik attendeer mijn man niet, ik regel niet dat onze agenda op deze vieringen wordt aangepast, ik bedenk geen kadootjes, ik koop niets en ik ga niet meer mee. Het is echt een verademing. De eerste paar keer was mijn man het uiteraard vergeten en gingen ze dus niet, maar inmiddels zijn ze op die dagen ook echt weg en heb ik vrij. Dat zijn echt mijn geluksmomentjes, heerlijk. Ik kan het van harte aanraden.
maandag 23 september 2024 om 07:21
Dank je voor deze reactie. Dit is echt exact hoe het hier altijd gaat. En dan ben ik inderdaad degene die moeilijk doet en klaagt en mijn man geen ruimte geeft om lekker zijn ding te doen blablabla. Heel onaangenaam is het.Ladara schreef: ↑23-09-2024 07:15Misschien goed om dan gewoon te weigeren. Ik ga nu drie jaar niet meer mee naar verjaardagen, sinterklaas en kerst met mijn schoonfamilie. Ik was het zat dat al het werk op mij neerkwam, mijn man de vieringen consumeerde alsof hij een kind was (geen kadootjes regelen, niet meehelpen met eten, alleen maar zitten, kletsen en op zijn telefoon kijken) en mijn schoonfamilie èn mijn man vervolgens deden alsof ik me aanstelde als ik oververmoeid de kinderen en alles wat daaromheen zat regelde. Ik ben er rigoureus mee gestopt. Met alles, dus ook met bedenken dat deze vieringen uberhaupt plaatsvinden. Ik doe helemaal niets: ik attendeer mijn man niet, ik regel niet dat onze agenda op deze vieringen wordt aangepast, ik bedenk geen kadootjes, ik koop niets en ik ga niet meer mee. Het is echt een verademing. De eerste paar keer was mijn man het uiteraard vergeten en gingen ze dus niet, maar inmiddels zijn ze op die dagen ook echt weg en heb ik vrij. Dat zijn echt mijn geluksmomentjes, heerlijk. Ik kan het van harte aanraden.
Ik overweeg nu om inderdaad gewoon te zeggen, dit keer doe ik niet mee, succes.
maandag 23 september 2024 om 07:50
Minik schreef: ↑23-09-2024 06:51Oef, dit is wel raak ook hoor. Ik ben echt zo blij met dit forum omdat mensen soms zo goed kunnen spiegelen, echt goed om van te leren.
Dit is inderdaad vooral de laatste tijd heel vaak hoe het gaat met dingen. Het is een patroon wat er in is geslopen denk ik. Man is niet de meest invoelende persoon in het algemeen en bedoelt het echt niet onaardig, maar ziet niet snel een probleem. En wellicht door mijn opvoeding neig ik ernaar om me steeds maar aan te passen. Nu ik er over nadenk, speelt dit ook breder. Op mijn werk ben ik ook degene waar vaak de meest ongunstige dingen voor ingeroosterd worden, simpelweg omdat ik het uiteindelijk toch wel gewoon doe. Ik sputter wel tegen, probeer wel gesprekken aan te gaan, maar uiteindelijk leg ik me er praktisch altijd toch maar gewoon bij neer.
Dat zei ik inderdaad al, dat ik dat verwachtte. Nogmaals: zie dit maar als een (hele belangrijke) oefening voor je, groter dan alleen maar die ene sinterklaasdag.
Maar ik heb nog een keer gelezen wat je over het gesprek hebt gezegd, vraag ik me wel af of jij wel een probleem voorgelegd hebt eigenlijk:
Minik schreef: ↑22-09-2024 23:21Net gesprek met man… hij vindt de traditie belangrijk maar kan eigenlijk ook niks specifiek benoemen wat hij er nou echt leuk aan vindt. Het zit voor hem dus voornamelijk op een soort ‘we doen het nou eenmaal altijd al zo’ en een bepaald nostalgisch gevoel/iets van vertrouwdheid ofzo. Maar als ik benoem dat ik het heel graag anders zou willen met een aantal voorbeelden die jullie hebben genoemd, stuit ik op heel veel weerstand. Heel vervelend, want als hij niks gaat communiceren, is het dadelijk allemaal al in kannen en kruiken. Oftewel.. dan moet ik de spelbreker zijn in de familie. Helemaal geen zin in. Ik ben toch al een beetje het buitenbeentje qua interesses en invulling van het dagelijks leven. Blegh… maar ja, voor de lieve vrede maar mezelf opzij zetten en al dat geregel vind ik ook niet echt een optie meer.
Je wil het heel graag anders, heb je gezegd, meteen(?) gevolgd door wat oplossingen. Als dat is hoe het gegaan is snap ik zijn weerstand wel en jullie communiceren dan beiden op hetzelfde niveau (ik wil het niet anders, ik wil het wel anders).
In hoeverre ben je duidelijk geweest over waaróm je het anders wil? Wat jij er allemaal voor doet en dat je dat heel vervelend vindt, hoe die avond/dag voor jou verloopt en dat dat je heel veel energie kost? Want daar lees ik niks over terug in je gesprek en dat is natuurlijk wel wat je zult moeten communiceren anders kan de ander dat ook niet serieus nemen (want die weet het niet).
maandag 23 september 2024 om 07:55
Minik schreef: ↑23-09-2024 07:21Dank je voor deze reactie. Dit is echt exact hoe het hier altijd gaat. En dan ben ik inderdaad degene die moeilijk doet en klaagt en mijn man geen ruimte geeft om lekker zijn ding te doen blablabla. Heel onaangenaam is het.
Ik overweeg nu om inderdaad gewoon te zeggen, dit keer doe ik niet mee, succes.
Daar is echt helemaal niks mis mee, lekker doen. Maar voor de toekomst zou ik wel zorgen dat je ook naar je eigen communicatie kijkt, ben je wel echt duidelijk naar je man? Zo ja, dan vind ik staken een prima methode om aan een ander duidelijk te maken wat er allemaal bij komt kijken (of wat er gebeurt als je niet alles goed regelt) maar minstens zo belangrijk: om bij jouzelf ook een en ander duidelijk te krijgen (wat er gebeurt als jij loslaat en dus niet alles oppakt wat je ziet liggen/een ander laat liggen én of het wel zo erg is als niet alles perfect geregeld is).
maandag 23 september 2024 om 07:55
Hoe kom je daar bij? Zo vieren wij het ook nadat de kinderen helemaal over hun toeren niet meer konden slapen. Zo kunnen ze ten minste overal mee spelen de hele dag.
maandag 23 september 2024 om 08:06
Weer even on topic, jij trekt nu het probleem naar je toe dus het is wel logisch dat je man geen probleem ervaart.
Ik zou niet zo snel ‘staken’ maar ik heb dit soort dingen wel heel erg bij partner gelaten. Ik wil best helpen om cadeaus te bedenken en wil ook best een cadeau opsnorren. Maar ik ga niet altijd mee en als ik de +1 ben dan communiceer ik ook niet.
En ja, dat leverde partner wel eens gedoe op omdat ik niet op tijd was afgemeld of hij niet alle cadeaus had geregeld, of gedichten had moeten schrijven of eten mee had moeten nemen, zelfs nadat ik hem had herinnerd.
Dat is dan niet mijn probleem maar zijn probleem en het lukt me wel om dat ook zo te voelen: zijn probleem, niet mijn zorgen. Daarbij vind ik het wel fijner om te ondersteunen, dat doet hij bij mij ook namelijk.
Ik zou niet zo snel ‘staken’ maar ik heb dit soort dingen wel heel erg bij partner gelaten. Ik wil best helpen om cadeaus te bedenken en wil ook best een cadeau opsnorren. Maar ik ga niet altijd mee en als ik de +1 ben dan communiceer ik ook niet.
En ja, dat leverde partner wel eens gedoe op omdat ik niet op tijd was afgemeld of hij niet alle cadeaus had geregeld, of gedichten had moeten schrijven of eten mee had moeten nemen, zelfs nadat ik hem had herinnerd.
Dat is dan niet mijn probleem maar zijn probleem en het lukt me wel om dat ook zo te voelen: zijn probleem, niet mijn zorgen. Daarbij vind ik het wel fijner om te ondersteunen, dat doet hij bij mij ook namelijk.
maandag 23 september 2024 om 08:32
Ik begrijp heus wel dat je man gewoon wilt gaan. Zijn familie, zijn ouders blij, zo doen we het al jaren, etc. Ik vind het ook flauw van jou dat je dat ook een beetje niet wilt begrijpen. Hij moet nu ineens met steekhoudende argumenten komen om iets wat jullie al jaren doen te verantwoorden. En hij mág het ook gewoon willen toch? Ook zonder argumenten?
Als je al jaren lang iets op een bepaalde manier doet (sinterklaas vieren met het hele gezin), is het gewoon een “ding” als je dat anders wilt. En daar komt gedoe uit voort en ik denk dat je man daar niet op zit te wachten. En dat hij het wel prima vindt en dan maak je een afweging: is het me al dat gedoe waard? En dan is zijn antwoord nee.
Jij echter, kijkt er anders naar. Ook dat mag
. En dan kies je jouw pad daarin. Dan zeg je: ik ga niet mee, ik blijf een jaartje thuis. Boek een weekendje weg met een vriendin en ga lekker chillen en laat eea aan man over. Want het regelwerk an sich vind je niet het probleem, als het een leuke avond was zou je het best prima vinden denk ik. Het is de avond zelf.
Maar je man mag uiteraard gewoon gaan en ik begrijp ook dát hij gaat. Ik vind niet dat je mag verwachten dat hij ook thuisblijft omdat jij het zo’n vervelend festijn vindt.
Als je al jaren lang iets op een bepaalde manier doet (sinterklaas vieren met het hele gezin), is het gewoon een “ding” als je dat anders wilt. En daar komt gedoe uit voort en ik denk dat je man daar niet op zit te wachten. En dat hij het wel prima vindt en dan maak je een afweging: is het me al dat gedoe waard? En dan is zijn antwoord nee.
Jij echter, kijkt er anders naar. Ook dat mag
. En dan kies je jouw pad daarin. Dan zeg je: ik ga niet mee, ik blijf een jaartje thuis. Boek een weekendje weg met een vriendin en ga lekker chillen en laat eea aan man over. Want het regelwerk an sich vind je niet het probleem, als het een leuke avond was zou je het best prima vinden denk ik. Het is de avond zelf.Maar je man mag uiteraard gewoon gaan en ik begrijp ook dát hij gaat. Ik vind niet dat je mag verwachten dat hij ook thuisblijft omdat jij het zo’n vervelend festijn vindt.
maandag 23 september 2024 om 08:32
Het is zeker belangrijk om ook naar mijn eigen communicatie te kijken hierin, ik denk dat daar absoluut nog wat aan schort. Ik neig ernaar om naar een soort drammen over te gaan omdat ik me niet gehoord voel, maar dan staan we dus steeds heel erg tegenover elkaar.
Ik heb overigens wel benoemd wat ik er zo vervelend aan vind en waarom ik dus liever op een andere manier het feest zou vieren, maar hierop krijg ik eigenlijk gewoon geen reactie (ik zeg het misschien ook echt verkeerd, ik weet het niet). Mijn man lijkt zich er totaal niet aan te storen dat alle kinderen hyperactief en hebberig worden, terwijl voor mij de charme die al ver te zoeken was daarmee helemaal verdwenen is.
Over het +1 zijn... mijn schoonfamilie weet allang dat mijn man dingen vergeet/te laat doet, weet ik veel, dus ik word steeds het aanspreekpunt. Mijn schoonmoeder communiceert nogal graag over familie-uitjes en dergelijke via de mail en we zitten nu op het punt dat de mail niet eens meer naar mijn man verzonden wordt, maar alleen naar mij. Dit is ook ontstaan doordat meerdere keren man dus een mail had gekregen (en ik niet) en vervolgens ik op het laatste moment (soms een dag van tevoren bijv) hoorde dat ik op locatie x verwacht werd voor de hele dag. Dus vanuit mijn schoonmoeder lief bedoeld dat ik niet meer informatie mis, maar vervolgens moet ik alles bijhouden en regelen en word ik een soort moeder voor mijn man en daar heb ik totaal geen zin in. Probleem: ik doe het elke keer wel en ga dus ook alsnog mee, etc. Ik durf op de één of andere manier gewoon niet goed op mijn strepen te gaan staan.
Ik heb overigens wel benoemd wat ik er zo vervelend aan vind en waarom ik dus liever op een andere manier het feest zou vieren, maar hierop krijg ik eigenlijk gewoon geen reactie (ik zeg het misschien ook echt verkeerd, ik weet het niet). Mijn man lijkt zich er totaal niet aan te storen dat alle kinderen hyperactief en hebberig worden, terwijl voor mij de charme die al ver te zoeken was daarmee helemaal verdwenen is.
Over het +1 zijn... mijn schoonfamilie weet allang dat mijn man dingen vergeet/te laat doet, weet ik veel, dus ik word steeds het aanspreekpunt. Mijn schoonmoeder communiceert nogal graag over familie-uitjes en dergelijke via de mail en we zitten nu op het punt dat de mail niet eens meer naar mijn man verzonden wordt, maar alleen naar mij. Dit is ook ontstaan doordat meerdere keren man dus een mail had gekregen (en ik niet) en vervolgens ik op het laatste moment (soms een dag van tevoren bijv) hoorde dat ik op locatie x verwacht werd voor de hele dag. Dus vanuit mijn schoonmoeder lief bedoeld dat ik niet meer informatie mis, maar vervolgens moet ik alles bijhouden en regelen en word ik een soort moeder voor mijn man en daar heb ik totaal geen zin in. Probleem: ik doe het elke keer wel en ga dus ook alsnog mee, etc. Ik durf op de één of andere manier gewoon niet goed op mijn strepen te gaan staan.
maandag 23 september 2024 om 08:35
Klopt. Ik vind het een hoop gedoe maar als ik het nou echt leuk vond en de kinderen zouden ervan genieten, dan zou ik het dat waard vinden.Browniedoc schreef: ↑23-09-2024 08:32Ik begrijp heus wel dat je man gewoon wilt gaan. Zijn familie, zijn ouders blij, zo doen we het al jaren, etc. Ik vind het ook flauw van jou dat je dat ook een beetje niet wilt begrijpen. Hij moet nu ineens met steekhoudende argumenten komen om iets wat jullie al jaren doen te verantwoorden. En hij mág het ook gewoon willen toch? Ook zonder argumenten?
Als je al jaren lang iets op een bepaalde manier doet (sinterklaas vieren met het hele gezin), is het gewoon een “ding” als je dat anders wilt. En daar komt gedoe uit voort en ik denk dat je man daar niet op zit te wachten. En dat hij het wel prima vindt en dan maak je een afweging: is het me al dat gedoe waard? En dan is zijn antwoord nee.
Jij echter, kijkt er anders naar. Ook dat mag
Maar je man mag uiteraard gewoon gaan en ik begrijp ook dát hij gaat. Ik vind niet dat je mag verwachten dat hij ook thuisblijft omdat jij het zo’n vervelend festijn vindt.
Dank voor je andere punten, je hebt daar ook gelijk in. Het meest efficiënt is denk ik mezelf gewoon terugtrekken uit het festijn dit jaar. Zal ook gedoe opleveren, maar dat kan ook een les voor mezelf zijn om duidelijker grenzen te gaan stellen.
maandag 23 september 2024 om 08:43
Ik kijk ook anders naar sinterklaas dan mijn man, ik heb ook geleerd dat er geen “juiste” manier is om het te vieren. Ik ken sinterklaas met vooral veel randzaken (speurtocht, een stol, veel gedichten) en minder met cadeaus. Ik vond een paar cadeaus prima, met bijvoorbeeld ook een pyjama erbij, etc.
Man echter, zoekt juist meer die hyper-hebberigheid op. Dat is zijn associatie met sinterklaas. We hebben hier geprobeerd een middenweg in te vinden maar man voelt echt dat hij onze kinderen iets te kort doet bij de soberdere uitvoering.
Daar hebben we veel gesprekken over gevoerd………. Milieu, verwendheid, ze hebben al ZO veel. En dan begrijpt hij al die punten maar tóch vind hij de kleine selectie cadeaus zo karig…
Dusja, ik heb een middenweg gevonden. Maar het blijft altijd een ding. Ik denk dat dat misschien ook speelt bij jullie met als nadeel dat omdat de hele familie erbij betrokken is jij echt zwaar in de minderheid bent.
Man echter, zoekt juist meer die hyper-hebberigheid op. Dat is zijn associatie met sinterklaas. We hebben hier geprobeerd een middenweg in te vinden maar man voelt echt dat hij onze kinderen iets te kort doet bij de soberdere uitvoering.
Daar hebben we veel gesprekken over gevoerd………. Milieu, verwendheid, ze hebben al ZO veel. En dan begrijpt hij al die punten maar tóch vind hij de kleine selectie cadeaus zo karig…
Dusja, ik heb een middenweg gevonden. Maar het blijft altijd een ding. Ik denk dat dat misschien ook speelt bij jullie met als nadeel dat omdat de hele familie erbij betrokken is jij echt zwaar in de minderheid bent.
maandag 23 september 2024 om 08:45
maandag 23 september 2024 om 08:48
Ik snap dat jij het vreselijk vindt, zou ik ook vinden.
Alleen is het wel de traditie van je schoonfamilie en voor je kinderen is het vaak ook erg leuk om met de neefjes, nichtjes, opa, oma, tantes & ooms dit elk jaar te vieren.
Ik zou er eerder voor kiezen om zelf niet mee te gaan en je man + kinderen naar het sinterklaas laten gaan.
En betrek je man er vooral mee. Laat hem meer regelen. Zolang hij weet dat jij het toch wel doet, is zijn motivatie een stuk minder.
Alleen is het wel de traditie van je schoonfamilie en voor je kinderen is het vaak ook erg leuk om met de neefjes, nichtjes, opa, oma, tantes & ooms dit elk jaar te vieren.
Ik zou er eerder voor kiezen om zelf niet mee te gaan en je man + kinderen naar het sinterklaas laten gaan.
En betrek je man er vooral mee. Laat hem meer regelen. Zolang hij weet dat jij het toch wel doet, is zijn motivatie een stuk minder.
maandag 23 september 2024 om 09:06
Minik schreef: ↑23-09-2024 08:35Klopt. Ik vind het een hoop gedoe maar als ik het nou echt leuk vond en de kinderen zouden ervan genieten, dan zou ik het dat waard vinden.
Dank voor je andere punten, je hebt daar ook gelijk in. Het meest efficiënt is denk ik mezelf gewoon terugtrekken uit het festijn dit jaar. Zal ook gedoe opleveren, maar dat kan ook een les voor mezelf zijn om duidelijker grenzen te gaan stellen.
In mijn ervaring was het compleet irrelevant hoe of wat ik communiceerde met mijn man. Zodra ik aanwezig was, thuis, op een feestje, in zijn léven, deed mijn man niets. Hij veranderde in een hulpeloze zak aardappelen met dito hersenfunctie en de kinderen èn mijn schoonouders hadden daar een neus voor en vroegen vervolgens alles aan mij. Bij ons ging de communicatie ook via mij, want mijn man reageerde gewoon niet of vergat de afspraken. Ik werd daar erg chagrijnig van.
De enige manier om ons leven enigszins eerlijk te verdelen, zodat ik er niet aan onderdoor ging, was door er niet te zijn. Ik ben er dus nu niet op momenten die ik niet leuk vind. Dat zijn geen leuke grenzen voor mijn man, maar na ruim tien jaar vruchteloos mijn onvrede communiceren en te horen krijgen dat mijn onvrede onzin was, bleek dit de enige optie. En echt, ik had het jaren eerder moeten doen. Ik had het woord verademing al genoemd hè, maar nog een keer: het is werkelijk een verademing.
maandag 23 september 2024 om 09:11
Het is in dit geval denk ik vooral heel irritant dat je man alles op jóu neer laat komen. Op zich kan het denk ik best een hele leuke traditie zijn met nostalgische gevoelens wanneer je zo'n avond echt in ere kunt houden, met veel mensen samen bent om het te vieren en het echt iets speciaals is (anders dan een gewoon familie-bezoek).
De combinatie van het samen-zijn met meerdere familieleden, cadeautjes, sint-snoepgoed etc. Zelfs dat de kinderen er een beetje hyper van worden of dat het een beetje een graai-feest wordt zou ik nog wel begrijpen.
Ik vind sinterklaas met mijn schoonfamilie ook niet leuk. Zijn met 4 kleinkinderen in totaal en er wordt op gestaan dat "sinterklaas gevierd wordt". Was geen gebruik maar sinds de eerste kleinzoon kwam moest dat blijkbaar ineens. Maar dan is het bij binnenkomst al: kijk eens wat Sinterklaas heeft gebracht! Dan pakt iedereen tegelijk het cadeautje of de cadeautjes uit en 3 minuten later is "sinterklaas vieren" gewoon een soort op de koffie komen. Drie weken later met kerst weer hetzelfde.
Er zijn geen gelovige kinderen meer, het oudste kleinkind zit nu op de middelbare en alle anderen in de bovenbouw van de basisschool.
Terwijl ik juist het intieme van zo'n familiefeest heel erg waardeer. Of toch dat uitzinnig hysterische. Maar zo'n verveeld "Ja, daar staat het, pak maar uit" nog voor ieder goed en wel zijn eerste glas drinken heeft...
Dus bij ons komt het er op neer dat we het nu met schoonfamilie vieren maar ook nog eens thuis een intieme, gezelligere draai aan geven op deze dagen.
De combinatie van het samen-zijn met meerdere familieleden, cadeautjes, sint-snoepgoed etc. Zelfs dat de kinderen er een beetje hyper van worden of dat het een beetje een graai-feest wordt zou ik nog wel begrijpen.
Ik vind sinterklaas met mijn schoonfamilie ook niet leuk. Zijn met 4 kleinkinderen in totaal en er wordt op gestaan dat "sinterklaas gevierd wordt". Was geen gebruik maar sinds de eerste kleinzoon kwam moest dat blijkbaar ineens. Maar dan is het bij binnenkomst al: kijk eens wat Sinterklaas heeft gebracht! Dan pakt iedereen tegelijk het cadeautje of de cadeautjes uit en 3 minuten later is "sinterklaas vieren" gewoon een soort op de koffie komen. Drie weken later met kerst weer hetzelfde.
Er zijn geen gelovige kinderen meer, het oudste kleinkind zit nu op de middelbare en alle anderen in de bovenbouw van de basisschool.
Terwijl ik juist het intieme van zo'n familiefeest heel erg waardeer. Of toch dat uitzinnig hysterische. Maar zo'n verveeld "Ja, daar staat het, pak maar uit" nog voor ieder goed en wel zijn eerste glas drinken heeft...
Dus bij ons komt het er op neer dat we het nu met schoonfamilie vieren maar ook nog eens thuis een intieme, gezelligere draai aan geven op deze dagen.
maandag 23 september 2024 om 09:16
Hebben wij ook wel eens gedaan met de grote cadeaus. Hadden ze schoen gezet op de dag voor Sinterklaas en stond er in de ochtend zak met cadeaus bij.
Maar als we het bij schoonouders vieren is het ook zo dat ze app sturen met pieten zijn langsgeweest oid. De keer dat er echte pieten kwamen was een fiasco
.Kinderen waren jong en vonden het doodeng.
mangogo wijzigde dit bericht op 23-09-2024 09:18
21.11% gewijzigd
maandag 23 september 2024 om 09:17
maandag 23 september 2024 om 09:21
Ze schrijft dat haar kinderen er ook niet van genieten en daarnaast: als er kinderen geboren worden komt er een nieuw kerngezin. En de ouders van die kinderen bepalen hoe sinterklaas gevierd wordt.
Was bij jou thuis vroeger het feest van je opa en oma?
dropdrop wijzigde dit bericht op 23-09-2024 09:24
5.83% gewijzigd
maandag 23 september 2024 om 09:23
Als opa en oma niet zo veel om de cadeaus geven, maar wel om de gezelligheid, dan zou ik toch proberen of Sinterklaas bij opa en oma niet anders ingevuld kan worden.
Als je man een zak hooi is, en je vindt z'n ouders wel lief, dan zou ik met z'n ouders gaan praten hierover. Kijken of zij het bij de rest van de familie kunnen neerleggen (spelletjes doen en één cadeau pp of zo).
Want ik snap wel het sentiment van opa en oma dat ze graag iedereen bij elkaar hebben.
En dan doet iedereen de rest van de cadeautjes in een ander weekend thuis.
Als je man een zak hooi is, en je vindt z'n ouders wel lief, dan zou ik met z'n ouders gaan praten hierover. Kijken of zij het bij de rest van de familie kunnen neerleggen (spelletjes doen en één cadeau pp of zo).
Want ik snap wel het sentiment van opa en oma dat ze graag iedereen bij elkaar hebben.
En dan doet iedereen de rest van de cadeautjes in een ander weekend thuis.
maandag 23 september 2024 om 09:41
Hier in de familie ook zo'n feest wat nogal veel emoties oproept. Ik vind het alleen nogal makkelijk gezegd wordt dat je niet meer moet gaan.
Dit is 1x per jaar. Mijn kinderen zijn met Sint ook over de flos. Dat is 1x per jaar dus dat accepteer ik. Vind ik het leuk? Nee hoor, helemaal niet. Voor mij hoeft het niet. Maar voor schoonfamilie is het heel belangrijk dus zit ik m elk jaar uit. Ik ga verder ook niet doen of ik het leuk vindt, ik neem geen initiatief en ik klaag altijd achteraf.
Waar ik wel mee zou stoppen is voor je man denken en dingen oplossen. Zeg dat jij cadeautjes haalt voor de kinderen (ik noem maar wat) en de rest is voor je man.
Dat wordt een hele ongemakkelijke Sinterklaas want jij gaat naar alles wat niet geregeld is naar je man verwijzen. Je zult dat ongemak dat het oplevert dan moeten uitzitten, en ik vermoed dat je dat heel moeilijk vindt.
Ik kan me namelijk voorstellen dat na jaren braaf meedoen ineens helemaal niks meer willen ook een lastig ding is voor jouw man en kinderen. Ik vind het ook nogal van het ene uiterste naar het andere uiterste.
Blijft het gezeur dan kan je er altijd nog mee stoppen het jaar erna.
Dit is 1x per jaar. Mijn kinderen zijn met Sint ook over de flos. Dat is 1x per jaar dus dat accepteer ik. Vind ik het leuk? Nee hoor, helemaal niet. Voor mij hoeft het niet. Maar voor schoonfamilie is het heel belangrijk dus zit ik m elk jaar uit. Ik ga verder ook niet doen of ik het leuk vindt, ik neem geen initiatief en ik klaag altijd achteraf.
Waar ik wel mee zou stoppen is voor je man denken en dingen oplossen. Zeg dat jij cadeautjes haalt voor de kinderen (ik noem maar wat) en de rest is voor je man.
Dat wordt een hele ongemakkelijke Sinterklaas want jij gaat naar alles wat niet geregeld is naar je man verwijzen. Je zult dat ongemak dat het oplevert dan moeten uitzitten, en ik vermoed dat je dat heel moeilijk vindt.
Ik kan me namelijk voorstellen dat na jaren braaf meedoen ineens helemaal niks meer willen ook een lastig ding is voor jouw man en kinderen. Ik vind het ook nogal van het ene uiterste naar het andere uiterste.
Blijft het gezeur dan kan je er altijd nog mee stoppen het jaar erna.
maandag 23 september 2024 om 09:44
Ik ben dat voor geweest door ruim op tijd aan te kondigen dat we sinterklaas alleen met het gezin deden. Wij hadden het eerste kleinkind en dat was in de week voor sinterklaas jarig. Na een paar maanden wist ik: met de schoonfamilie wordt het geen succes om binnen zo korte tijd twee cadeau-orgies te ondergaan.
Ik weet niet meer wanneer we zijn begonnen met ons gezin, toen hij 2 of 3 was misschien? Toen kon hij maar net 2-3 cadeaus aan en was hij overal blij mee. Als de schoonfamilie erbij was geweest had hij er 30 gekregen en had hij nergens mee kunnen spelen.
maandag 23 september 2024 om 09:58
De makkelijkste manier voor jezelf is alles lekker regelen en de dag dat jullie het vieren wordt je wakker en voel je je opeens heel beroerd. Ah, wat jammer nou zeg. 'veel plezier, daar zijn de cadeautjes, ik zie jullie vanavond weer. Ik kruip lekker onder de wol'Minik schreef: ↑23-09-2024 08:35Klopt. Ik vind het een hoop gedoe maar als ik het nou echt leuk vond en de kinderen zouden ervan genieten, dan zou ik het dat waard vinden.
Dank voor je andere punten, je hebt daar ook gelijk in. Het meest efficiënt is denk ik mezelf gewoon terugtrekken uit het festijn dit jaar. Zal ook gedoe opleveren, maar dat kan ook een les voor mezelf zijn om duidelijker grenzen te gaan stellen.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
maandag 23 september 2024 om 09:58
Nou ja, op zich had ik destijds dus niet door dat het zo'n vervééld feest zou gaan worden, dus wij hebben ons niet er bij voorbaat al van losgemaakt. Neefje was 1.5 toen sinterklaas voor het eerst gevierd werd. Wij hadden toen de eerste op komst, net als schoonzus. Dus op zich leek mij/ons dit wel het begin van een hele leuke traditie.Quincy2 schreef: ↑23-09-2024 09:44Ik ben dat voor geweest door ruim op tijd aan te kondigen dat we sinterklaas alleen met het gezin deden. Wij hadden het eerste kleinkind en dat was in de week voor sinterklaas jarig. Na een paar maanden wist ik: met de schoonfamilie wordt het geen succes om binnen zo korte tijd twee cadeau-orgies te ondergaan.
Ik weet niet meer wanneer we zijn begonnen met ons gezin, toen hij 2 of 3 was misschien? Toen kon hij maar net 2-3 cadeaus aan en was hij overal blij mee. Als de schoonfamilie erbij was geweest had hij er 30 gekregen en had hij nergens mee kunnen spelen.
En die eerste keer was ook wel echt leuk. Maar in de jaren die volgden werd het gewoon echt zo'n sfeer alsof niemand het leuk vindt, moeite voor wil doen, maar het per se wel in stand wenst te houden: Daar staat het. En door. En dúúr ook. Maar dus geen: chocolade munten, pepernoten, chocomel, speculaasjes. Geen sinterklaasmuziek, geen spelletjes, geen gedichten.
Het moet wel per se op of rond 5 december. Maar ik vind het zó kaal op deze manier.
De neven en nichten zitten qua leeftijd allemaal dicht bij elkaar maar ieder is voor zichzelf bezig. Evenals de volwassenen die avond. Dan denk ik: doe mij maar die situatie waarin iedereen hélemaal hyper of hebberig is, of kotsziek van de de chocolademuizen, of hangerig omdat het allemaal veel te lang duurt met dat uitpakken, maar dat de avond wel voor bijzondere herinneringen zorgt.
maandag 23 september 2024 om 10:37
Bij mijn broers gaat het er ook vreselijk aantoe. Iedereen stort zich op cadeaus en begint tegelijk uit te pakken.
Wij deden thuis vroeger om de beurt, je pakt uit de zak en leest voor wie het is, en geeft het aan die ander. Sommige cadeaus komen met een gedicht, wel altijd met een opvoedkundige opmerking erin, jaja! Vervolgens kijken we gezamenlijk toe hoe iemand zijn cadeau uitpakt en bewonderen we het cadeau als gezelschap. Dan mag diegene het volgende cadeau pakken. Een avondvullend programma, haha! Is er tijd over dan beginnen we nog aan het nieuwe gezelschapsspel dat er ieder jaar bij zat met sticker: “voor allemaal”.
Nou ja, broers hechten blijkbaar minder aan traditie want ik zie niets van dit alles terug in hun Sinterklaasavond.
Wij deden thuis vroeger om de beurt, je pakt uit de zak en leest voor wie het is, en geeft het aan die ander. Sommige cadeaus komen met een gedicht, wel altijd met een opvoedkundige opmerking erin, jaja! Vervolgens kijken we gezamenlijk toe hoe iemand zijn cadeau uitpakt en bewonderen we het cadeau als gezelschap. Dan mag diegene het volgende cadeau pakken. Een avondvullend programma, haha! Is er tijd over dan beginnen we nog aan het nieuwe gezelschapsspel dat er ieder jaar bij zat met sticker: “voor allemaal”.
Nou ja, broers hechten blijkbaar minder aan traditie want ik zie niets van dit alles terug in hun Sinterklaasavond.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
