Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
maandag 9 december 2024 om 11:53
Nou ja, "man" schoof wel in bijzijn van anderen tot twee keer toe iets in de schoenen van TO (wel toepasselijk ), dat is gewoon niet fraai. Dus ik snap wel dat TO reageert. Ik zou het alleen inderdaad algemener houden op de gedeelde verantwoordelijkheid, eventueel met een knipoog in plaats van de schuld terugleggen.Bbubbels schreef: ↑09-12-2024 09:54Denk ook dat het veel constructiever is voor TO om man in dat soort situatiee elke keer te wijzen op het feit dat alles met betrekking tot de kinderen en hun relatie een gedeelde verantwoordelijkheid is. Pas als je echt hele afgebakende taken hebt afgesproken kan je de “schuld” bij iemand leggen. En zelfs dan is dat ip zichzelf niet nuttig. Want als man x moest meenemen en hij is dat vergeten, dan kan dat best zijn schuld zijn. Maar dan? Dan mopper je er wellicht even over en dan ga je toch op zoek naar een oplossing? Over en weer elkaar verwijten maken lost niks op. Dat bewijst dit topic wel.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 9 december 2024 om 12:27
maandag 9 december 2024 om 12:30
Dus reageren op haar man staat gelijk aan ruzie? Of moet ze straks ook met een knipoog gaan vragen of hij een avondje per week tijd voor haar en de kinderen wil maken? Want anders is het "te negatief?" Of heeft TO dan een opgeheven vinger?
Zegt TO eens een keer duidelijk de waarheid is het gelijk "ruzie". Man maakt hardop een ongepaste opmerking, lijkt mij prima als de kinderen en inclusief de hele familie meekregen dat TO daar niet van gediend is. En dus er iets op terug zegt.
Zegt TO eens een keer duidelijk de waarheid is het gelijk "ruzie". Man maakt hardop een ongepaste opmerking, lijkt mij prima als de kinderen en inclusief de hele familie meekregen dat TO daar niet van gediend is. En dus er iets op terug zegt.
maandag 9 december 2024 om 12:33
Vet ongepast ja:Lievelieve schreef: ↑09-12-2024 12:30Dus reageren op haar man staat gelijk aan ruzie? Of moet ze straks ook met een knipoog gaan vragen of hij een avondje per week tijd voor haar en de kinderen wil maken? Want anders is het "te negatief?" Of heeft TO dan een opgeheven vinger?
Zegt TO eens een keer duidelijk de waarheid is het gelijk "ruzie". Man maakt hardop een ongepaste opmerking, lijkt mij prima als de kinderen en inclusief de hele familie meekregen dat TO daar niet van gediend is. En dus er iets op terug zegt.
waarom laat je hem dat dan ook pakken?!
‘ja *naam kind* mama is dat helaas vergeten in te pakken’
maandag 9 december 2024 om 12:37
Zeker ongepast. Omdat juist dát de hele dynamiek is. Minik die zich al jaren plooit en het minimale vraagt van haar man in het huishouden en gezinslevens en als ze dan iets vergeet wordt dat hardop benoemd waar de hele familie bij is. Soort stank voor dank. Dus ja. Ongepast en bepaald niet empatisch van zo'n kerel.
Dus in mijn optiek meer dan prima dat ze er wat van zegt, net zo hard als man.
maandag 9 december 2024 om 12:41
Ik vind dat ook wel redelijk valse opmerkingen van man. Het komt op mij over als passive agressive zijn eigen straatje schoonvegen en betrekt daar ook kind in. Daar zou ik ook een allergische reactie op krijgen. TO wordt een beetje voor de bus gegooid door man
poeszie wijzigde dit bericht op 09-12-2024 12:48
6.88% gewijzigd
maandag 9 december 2024 om 12:43
Dus enerzijds vinden we dat Minik meer voor zichzelf op moeten komen, haar grenzen moet aangeven maaaaar dan wel lief, of met een knipoog, of rekening houdend met de situatie of pedagogisch verantwoord en niet te hard en niet in het bijzijn van kinderen of familie en vooral niet overal haar grenzen over moeten aangeven.
Waar je dan wel je grenzen aan mag geven moet je vast aanvoelen als vrouw. Terwijl je tussendoor werkt, het huishouden doet, de kinderen voor je rekening neemt grotendeels en afstudeert.
Waar je dan wel je grenzen aan mag geven moet je vast aanvoelen als vrouw. Terwijl je tussendoor werkt, het huishouden doet, de kinderen voor je rekening neemt grotendeels en afstudeert.
maandag 9 december 2024 om 12:57
Ik heb geen ruzie gemaakt met de kinderen en familie erbij. Ik heb gewoon gezegd dat ik het niet oké vind dat hij mij de schuld geeft. Dat was het.
maandag 9 december 2024 om 12:59
Die knipoog heb ik in het verleden wel gedaan maar dat werkt dus niet. Ik vind het namelijk écht niet leuk en dat komt niet over op een knipoog manier. Dus dan nu maar kort en duidelijk.canis-felis schreef: ↑09-12-2024 11:53Nou ja, "man" schoof wel in bijzijn van anderen tot twee keer toe iets in de schoenen van TO (wel toepasselijk ), dat is gewoon niet fraai. Dus ik snap wel dat TO reageert. Ik zou het alleen inderdaad algemener houden op de gedeelde verantwoordelijkheid, eventueel met een knipoog in plaats van de schuld terugleggen.
maandag 9 december 2024 om 13:05
Ik vermoed dat de tijd van knipogen, lief vragen, vriendelijke vragen, vriendelijke verzoeken en veel slikken voorbij is. Dat lees ik in je berichten daarom snap ik ook echt niet hoe een aantal hier kunnen vallen over het iets terug zeggen tegen je man en dat gelijk bestempelen als "ruzie".
Of als "klaar staan met opgestoken vinger".
Of als "klaar staan met opgestoken vinger".
maandag 9 december 2024 om 13:08
Het lastige is dat als ik dit bespreek met man, hij dat echt geen optie vind. Ik MOET meedoen van hem. Dus als ik dat echt niet wil, moet ik daarin volledig mijn eigen plan trekken. Het hele voorstel met dingen anders doen dan anders was volledig mans keuze. Ik gaf aan dat ik niet mee wilde doen, hij wilde pertinent niet dat dat zou gebeuren. Hij ging dus vervolgens aanpassingen voorstellen. Ik deel hier mijn gedachtes en soms ongezouten meningen en dat doe ik niet op die manier met man.Browniedoc schreef: ↑09-12-2024 10:58Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. En daar heb je dus zelf ook een verantwoordelijkheid in.
En wees ook gewoon duidelijk naar je schoonfamilie: "Ik denk erover om volgend jaar Sinterklaas te skippen, ik merk dat het me best veel stress geeft ieder jaar. Ik doe denk ik gewoon lekker een avondje thuis met het gezin een dag later ofzo". Zo plant je alvast een zaadje, waar je man ook op kan voortbouwen: "Minik sluit niet aan dit jaar" "Oh wat jammer zeg, die is gek" "Nee ja we hebben het vorig jaar natuurlijk geprobeerd maar ze merkt dat ze er last van heeft dus nu proberen we het zo".
En zo neem je ook verantwoordelijkheid voor jouw stuk. Je wilt toch ook gewoon niet? Nu ineens moet man jouw eer gaan verdedigen, dat kun je toch gewoon zelf? En dan dus ook niet akkoord gaan met allemaal compromissen, je wilt niet en je bent er dan ook niet. Niks persoonlijks, je hebt er gewoon geen zin in.
Maar dat laatste is lastig, want je maakt het wél heel persoonlijk (in elk geval hier). Want hoe jij het omschrijft, is iedereen gek dat ze dit wel willen. En dat is ook hoe je het met je man gecommuniceerd hebt, want hij moest argumenten aanvoeren waarom het WEL leuk was, etc.. Daar gaat het denk ik ook mis in de gesprekken hierover. Je houdt het niet bij jezelf.
Dus je hulpvraag? Jouw rol in deze dynamiek herkennen, erkennen en handvatten om hier iets mee te doen.
Ik moet dan dus zeggen ‘ik doe niet meer mee’. Man gaat dat niet ondersteunen bij zijn familie zoals jij dat zegt, hij gaat eerder zitten balen en zeggen bij zijn familie dat hij het super rot vindt dat ik niet mee wil doen. Hij zal dat mij vervolgens persoonlijk kwalijk nemen. Dat is de dynamiek tussen ons.
En natuurlijk heb ik hierin een rol! Want ik ben onderdeel van die dynamiek. De druk vanuit man op mij om het ideale plaatje vol te houden is hoog. En dat wil ik niet meer. Maar het is niet zo eenvoudig als jij stelt want die gestelde empathie vanuit man naar mij is er niet.
maandag 9 december 2024 om 13:09
Misschien zijn er bij die sibling ook wel issues over de manier waarop het feest gevierd wordt en hebben die dit jaar ook gewoon een eigen plan getrokken, bijvoorbeeld door in de ochtend thuis eerst hun eigen activiteiten te doen.Minik schreef: ↑08-12-2024 23:45Dit was niet hoe ik het wilde hoor. Maar man sprak een absoluut veto uit voor de optie dat we niet mee zouden doen met de familie, dat noemde hij ‘geen optie’. Dus werd het compromis dit jaar dat we van tijdstip x tot tijdstip y zouden blijven ipv zoals andere jaren er een hele dag voor uittrekken en s avonds pas laat thuis met oververmoeide kinderen.
Dus de enige aanpassing dit jaar was een inkorting van het feest en daarbij werd het voor man wel extra vervelend dat we halverwege de festiviteiten moesten vertrekken omdat sibling zo veel te laat kwam.
Zeker hoeft niet ineens alles volgens mijn wens, maar ik krijg de indruk uit je berichtje dat het nu lijkt alsof ik ineens overal mijn gelijk wil halen ofzo en dat is echt niet aan de orde.
Weet je zeker dat die het wel helemaal fantastisch vinden, ook de aanhang? Dat te laat komen klinkt namelijk niet alsof het voor dat gezin wel heilig is het feest van begin tot eind te vieren.
Je schreef ook dat opa en oma niet degenen zijn die de cadeautjes kopen. In dat geval is het toch prima op te lossen door te zeggen dat jullie bij opa en oma 1 cadeau geven en dat je de rest thuis geeft op een manier die wel leuk is? (Zo doen wij het, alleen is het hier wel zo dat opa en oma de cadeaus doen, dus als dat er 25 per kind zijn heb ik daar weinig over te zeggen, maar zoiets is dus nooit aan de orde geweest).
maandag 9 december 2024 om 13:15
Misschien moet het je minder uitmaken wat man met familie bespreekt. Man mag heus zijn hart luchten bij zijn familie, en dan vinden ze wat van je. Tja, zo gaan die dingen. Zou hem sieren als hij het tussen jullie hield, maar je hebt niet alles in de hand.Minik schreef: ↑09-12-2024 13:08Het lastige is dat als ik dit bespreek met man, hij dat echt geen optie vind. Ik MOET meedoen van hem. Dus als ik dat echt niet wil, moet ik daarin volledig mijn eigen plan trekken. Het hele voorstel met dingen anders doen dan anders was volledig mans keuze. Ik gaf aan dat ik niet mee wilde doen, hij wilde pertinent niet dat dat zou gebeuren. Hij ging dus vervolgens aanpassingen voorstellen. Ik deel hier mijn gedachtes en soms ongezouten meningen en dat doe ik niet op die manier met man.
Ik moet dan dus zeggen ‘ik doe niet meer mee’. Man gaat dat niet ondersteunen bij zijn familie zoals jij dat zegt, hij gaat eerder zitten balen en zeggen bij zijn familie dat hij het super rot vindt dat ik niet mee wil doen. Hij zal dat mij vervolgens persoonlijk kwalijk nemen. Dat is de dynamiek tussen ons.
En natuurlijk heb ik hierin een rol! Want ik ben onderdeel van die dynamiek. De druk vanuit man op mij om het ideale plaatje vol te houden is hoog. En dat wil ik niet meer. Maar het is niet zo eenvoudig als jij stelt want die gestelde empathie vanuit man naar mij is er niet.
Man denkt misschien dat hij zijn best heeft gedaan jou bij de familie te betrekken, maar dit past jou gewoon niet. Dat mag hoor. Je hebt het geprobeerd.
maandag 9 december 2024 om 13:33
Dat vind ik op zich ook niet zo belangrijk. Maar het ding is in onze dynamiek dat hij dan vervolgens het mij kwalijk neemt als iets niet leuk gevonden wordt door zijn familie.Lorem_Ipsum schreef: ↑09-12-2024 13:15Misschien moet het je minder uitmaken wat man met familie bespreekt. Man mag heus zijn hart luchten bij zijn familie, en dan vinden ze wat van je. Tja, zo gaan die dingen. Zou hem sieren als hij het tussen jullie hield, maar je hebt niet alles in de hand.
Man denkt misschien dat hij zijn best heeft gedaan jou bij de familie te betrekken, maar dit past jou gewoon niet. Dat mag hoor. Je hebt het geprobeerd.
Overigens wel nog met man die twee momentjes later thuis besproken, hij heeft daar totaal geen last van, vond het prima dat ik dat zei.
maandag 9 december 2024 om 13:50
Het is ook niet om het daar op te lossen, je brengt het dan thuis als de kinderen op bed liggen ter sprake, was mijn gedachte.
Werkte het nu wél dan, vraag ik me af?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 9 december 2024 om 14:02
Nou man zei thuis dat hij nu wel snapte dat het echt niet leuk van hem was wat hij deed. Dat het in elk geval duidelijk was voor hem dat ik dit niet fijn vind.canis-felis schreef: ↑09-12-2024 13:50Het is ook niet om het daar op te lossen, je brengt het dan thuis als de kinderen op bed liggen ter sprake, was mijn gedachte.
Werkte het nu wél dan, vraag ik me af?
Dingen achteraf thuis ter sprake brengen als ik het niet ter plekke duidelijk benoemd heb, levert een ‘pff dat weet ik niet meer hoor’ op, dat heb ik al heel wat jaren geprobeerd.
Ik doe namelijk normaal altijd vriendelijk, lach iets weg, blijf vrolijk, bewaak de sfeer, incasseer de sneren en ben de ideale vrouw. Thuis kom ik er dan weleens op terug maar dan heeft man allang geen idee meer.
Nu dus een keer niet. Echt, de nette, super sociaal gewenste manier is niet duidelijk genoeg voor mijn man.
maandag 9 december 2024 om 14:07
Dat is prettig, dat hij daarop reflecteert. Wel merkwaardig dat hij het zich nu wél herinnert, maar vooral dat eerdere "Pff, dat weet ik niet meer hoor", ik neem aan dat je het niet weken later ter sprake bracht. Zulke malle antwoorden zou ik niet accepteren. Maar goed, fijn dat je stappen maakt met assertiever zijn en dat hij daar positief op reageert. Dat biedt kansen.Minik schreef: ↑09-12-2024 14:02Nou man zei thuis dat hij nu wel snapte dat het echt niet leuk van hem was wat hij deed. Dat het in elk geval duidelijk was voor hem dat ik dit niet fijn vind.
Dingen achteraf thuis ter sprake brengen als ik het niet ter plekke duidelijk benoemd heb, levert een ‘pff dat weet ik niet meer hoor’ op, dat heb ik al heel wat jaren geprobeerd.
Ik doe namelijk normaal altijd vriendelijk, lach iets weg, blijf vrolijk, bewaak de sfeer, incasseer de sneren en ben de ideale vrouw. Thuis kom ik er dan weleens op terug maar dan heeft man allang geen idee meer.
Nu dus een keer niet. Echt, de nette, super sociaal gewenste manier is niet duidelijk genoeg voor mijn man.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 9 december 2024 om 14:25
het gaat om de manier waarop. De manier waarop is heel ongemakkelijk voor allereerst hun eigen kinderen, maar ook voor de mensen er omheen. En ook al juich ik het toe dat TO voor zichzelf op komt, de manier waarop kan nog wat verbeteren. Maar, het is een begin.Lievelieve schreef: ↑09-12-2024 12:30Dus reageren op haar man staat gelijk aan ruzie? Of moet ze straks ook met een knipoog gaan vragen of hij een avondje per week tijd voor haar en de kinderen wil maken? Want anders is het "te negatief?" Of heeft TO dan een opgeheven vinger?
Zegt TO eens een keer duidelijk de waarheid is het gelijk "ruzie". Man maakt hardop een ongepaste opmerking, lijkt mij prima als de kinderen en inclusief de hele familie meekregen dat TO daar niet van gediend is. En dus er iets op terug zegt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 9 december 2024 om 14:51
En dit. Ik heb er nog levendige herinneringen aan hoe dat tussen mijn ouders ging. Ging ik als kind de aanwezigen maar een beetje afleiden. Mijn vader was de 'aanstichter', maar mijn moeder had er absoluut ook een rol in.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 9 december 2024 om 14:55
Dat is echt vervelend als je dat gevoel hebt gehad.canis-felis schreef: ↑09-12-2024 14:51En dit. Ik heb er nog levendige herinneringen aan hoe dat tussen mijn ouders ging. Ging ik als kind de aanwezigen maar een beetje afleiden. Mijn vader was de 'aanstichter', maar mijn moeder had er absoluut ook een rol in.
Ik snap ook dat het heel ongemakkelijk kan voelen. Ik denk dat het op dit moment wel meeviel, de familie van man kent hem en ik denk dat het voor mij ongemakkelijker was dan voor de overige aanwezigen. Maar oprechte vraag.. hoe had ik dit nou minder ongemakkelijk kunnen maken voor iedereen? Want man zet mij dus echt midden in de groep zo te kakken, en er is absoluut niet iemand anders die hem daarop aan gaat spreken, ook niet achteraf, dat is nog nooit gebeurd.
maandag 9 december 2024 om 14:58
Dan neemt hij je maar kwalijk dat je je niet gedroeg zoals zijn familie en hij verwachtten. Dat is toch minder erg dan dat je jezelf kwalijk neemt dat je over je eigen grenzen bent gegaan?Minik schreef: ↑09-12-2024 13:33Dat vind ik op zich ook niet zo belangrijk. Maar het ding is in onze dynamiek dat hij dan vervolgens het mij kwalijk neemt als iets niet leuk gevonden wordt door zijn familie.
Overigens wel nog met man die twee momentjes later thuis besproken, hij heeft daar totaal geen last van, vond het prima dat ik dat zei.
Ik zeg altijd maar: er is altijd wel iemand die iets van je vindt, doe het dan in ieder geval zoals je zelf wil, dan is er vast nog steeds iemand die het stom vind wat je doet, maar dan ben jij in elk geval blij met je keuze.
maandag 9 december 2024 om 14:58
Dat is natuurlijk ontzettend vervelend dat hij dat niet zo naar jou toe uit. Ik denk dat je hier ook wel een kern van het probleem te pakken hebt. Hij vindt het veel te belangrijk wat de rest van hem vindt (zijn familie, al die mensen waar hij gaat helpen). Maar ga daar vanaf nu af aan dan niet in mee. Dat zal voor hem heel veel frustratie opleveren, maar het creëert wel direct een probleem, waar hij wel wat mee moet.Minik schreef: ↑09-12-2024 13:08Het lastige is dat als ik dit bespreek met man, hij dat echt geen optie vind. Ik MOET meedoen van hem. Dus als ik dat echt niet wil, moet ik daarin volledig mijn eigen plan trekken. Het hele voorstel met dingen anders doen dan anders was volledig mans keuze. Ik gaf aan dat ik niet mee wilde doen, hij wilde pertinent niet dat dat zou gebeuren. Hij ging dus vervolgens aanpassingen voorstellen. Ik deel hier mijn gedachtes en soms ongezouten meningen en dat doe ik niet op die manier met man.
Ik moet dan dus zeggen ‘ik doe niet meer mee’. Man gaat dat niet ondersteunen bij zijn familie zoals jij dat zegt, hij gaat eerder zitten balen en zeggen bij zijn familie dat hij het super rot vindt dat ik niet mee wil doen. Hij zal dat mij vervolgens persoonlijk kwalijk nemen. Dat is de dynamiek tussen ons.
En natuurlijk heb ik hierin een rol! Want ik ben onderdeel van die dynamiek. De druk vanuit man op mij om het ideale plaatje vol te houden is hoog. En dat wil ik niet meer. Maar het is niet zo eenvoudig als jij stelt want die gestelde empathie vanuit man naar mij is er niet.
maandag 9 december 2024 om 14:59
Ik vind dat je het prima hebt gedaan TO. Jk zou niet weten hoe je het anders had kunnen doen. Dan maar ongemakkelijk voor de aanwezigen. Soms gaat dat nou eenmaal zo, kinderen mogen best irritaties tussen ouders zien. Is heel menselijk. Je man pakt geen hints op dus je hebt het prima gedaan. Nu snapte hij het wel. Heel goed, de eerste stappen naar verandering zijn gezet!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in