
Slecht van vertrouwen
vrijdag 1 februari 2008 om 14:30
Ik heb nu bijna drie jaar een goede relatie met mijn vriend, maar er is een ding dat mij heel erg dwars zit. Ik ben heel erg slecht van vertrouwen. Ik zoek overal iets achter, en denk (of misschien wil het wel denken) vaak dat ik 'belazerd' word. Ik weet echt zeker dat het niet zo is, maar toch ben ik geneigd te zoeken naar dingen.
Hij is daarentegen heeeeeel erg goed van vertrouwen, dat maakt het nog moeilijker. Hij snapt totaal niet wat ik bedoel als ik het er over heb met hem.
Wie herkent dit? Of wie weet hoe ik dit kan oplossen? Het verstoort de relatie niet echt, maar ik word vaak wel ongelukkig als ik mezelf betrap op dat ik heel graag even zijn mail wil checken...
In vorige relaties heb ik dit nooit gehad, ik ben totaal radeloos...
Hij is daarentegen heeeeeel erg goed van vertrouwen, dat maakt het nog moeilijker. Hij snapt totaal niet wat ik bedoel als ik het er over heb met hem.
Wie herkent dit? Of wie weet hoe ik dit kan oplossen? Het verstoort de relatie niet echt, maar ik word vaak wel ongelukkig als ik mezelf betrap op dat ik heel graag even zijn mail wil checken...
In vorige relaties heb ik dit nooit gehad, ik ben totaal radeloos...

vrijdag 1 februari 2008 om 14:49
Je vertrouwd hem niet, maar je weet zeker dat hij je er geen reden toe geeft? Dan moet je proberen uit te zoeken waar dat wantrouwen dan vandaan komt? Waar is dat aan gerelateerd? Welke reden geef je jezelf om hem niet te vertrouwen?
En inderdaad, praat daar samen over, ook als hij je niet begrijpt.
En inderdaad, praat daar samen over, ook als hij je niet begrijpt.
vrijdag 1 februari 2008 om 14:51
Wat ik zoek? pfff, hoe zeg ik dat handig? Ik wil gewoon niet dat hij vreemd gaat bijvoorbeeld. Ben daar toch steeds bang voor, en hoop dat het niet gebeurt. Maar hou het ook goed in de gaten dat het niet gebeurt
Dat zit me steeds dwars...
Op moment dat ik dingen check, weet ik zeker dat er niks aan de hand is. Het is bijna compulsive. Ik vind het ook een ziekelijke neiging, daarom wil ik er ook van af. Wat ik zei: ik heb dit nog nooit eerder meegemaakt, en ik kan niet plaatsen waar het vandaan komt. Ik denk dat het met m'n onzekerheid te maken heeft, sinds ik met hem ga, ben ik een heel stuk onzekerder geworden. En ben dat nog steeds niet te boven.

Op moment dat ik dingen check, weet ik zeker dat er niks aan de hand is. Het is bijna compulsive. Ik vind het ook een ziekelijke neiging, daarom wil ik er ook van af. Wat ik zei: ik heb dit nog nooit eerder meegemaakt, en ik kan niet plaatsen waar het vandaan komt. Ik denk dat het met m'n onzekerheid te maken heeft, sinds ik met hem ga, ben ik een heel stuk onzekerder geworden. En ben dat nog steeds niet te boven.
vrijdag 1 februari 2008 om 14:59
Coco, wat naar dat je zo onzeker bent geworden! Ik vraag me dan ook af 'hoe komt dat?' Misschien moet je daar eerst naar kijken en kijken hoe je weer op jezelf kunt bouwen en vertrouwen. Niemand wil dat zijn partner vreemd gaat maar de meeste mensen kunnen een relatie hebben zonder steeds de neiging te hebben hun partner te checken.
Tegelijkertijd (ik heb het bij een ander topic volgens mij ook al geschreven): ik ben TOTAAL geen jaloers type, maar die twee keer dat ik me echt rot voelde en heel jaloers, had ik ook gewoon straal gelijk... En achteraf, de momenten dat ik me onzeker voelde, en dacht dat mijn vriend (nu ex dus) dingen deed die ik niet leuk vond, waren die dingen ook op het randje...
Dus, hoe komt het dat je zo verandert bent? Hoe stond je in andere relaties?
Tegelijkertijd (ik heb het bij een ander topic volgens mij ook al geschreven): ik ben TOTAAL geen jaloers type, maar die twee keer dat ik me echt rot voelde en heel jaloers, had ik ook gewoon straal gelijk... En achteraf, de momenten dat ik me onzeker voelde, en dacht dat mijn vriend (nu ex dus) dingen deed die ik niet leuk vond, waren die dingen ook op het randje...
Dus, hoe komt het dat je zo verandert bent? Hoe stond je in andere relaties?
vrijdag 1 februari 2008 om 15:02
Herkenbaar, al ben ik juist langzamerhand een heel stuk zekerder geworden sinds ik hem ken. Bij mij wordt dat compulsieve dus steeds minder en ik ben er ook in mijn hoofd zowat vanaf nu.
Mijn vriend geeft daar ook zeker geen aanleiding toe, en is echt een vent uit duizenden: te vertrouwen, steungevend en vol liefde naar mij toe. Dus ik heb geen enkele aanleiding om hem te wantrouwen, geen en-ke-le. Ik was gewoon bang hem te verliezen: zoveel goeds, dat kan nooit zo goed blijven, kan nooit kloppen, en hij wil met míj?!?
Nu ik mezelf beter leer kennen, en onze relatie bestendig is en alleen maar verder groeit, heb ik het los kunnen laten.
Wat me wel opvalt is dat jij zegt dat je onzeker bent geworden sinds je met hem gaat. Hoe kan dat? Heeft hij iets gedaan of gelaten waardoor dat komt? Of is het een latente onzekerheid die bij jou er vanaf spat nu ineens, nu het wellicht er toe gaat doen omdat je merkt dat je iets kan verliezen oid?
Mijn vriend geeft daar ook zeker geen aanleiding toe, en is echt een vent uit duizenden: te vertrouwen, steungevend en vol liefde naar mij toe. Dus ik heb geen enkele aanleiding om hem te wantrouwen, geen en-ke-le. Ik was gewoon bang hem te verliezen: zoveel goeds, dat kan nooit zo goed blijven, kan nooit kloppen, en hij wil met míj?!?
Nu ik mezelf beter leer kennen, en onze relatie bestendig is en alleen maar verder groeit, heb ik het los kunnen laten.
Wat me wel opvalt is dat jij zegt dat je onzeker bent geworden sinds je met hem gaat. Hoe kan dat? Heeft hij iets gedaan of gelaten waardoor dat komt? Of is het een latente onzekerheid die bij jou er vanaf spat nu ineens, nu het wellicht er toe gaat doen omdat je merkt dat je iets kan verliezen oid?
vrijdag 1 februari 2008 om 15:30
Hmmm misschien net wat je zegt: vol liefde naar mij toe... Dat mist soms wel. Hij is ontzettend lief. Maar ik mis af en toe wel 'het gewild worden'. Hij zegt steeds dat hij heel blij met me is, en nog nooit van iemand (zoveel) heeft gehouden. Wat dat betreft zit het wel goed. Maar daar gaat het ook juist mis. Hij zegt het wel, maar handelt er niet altijd naar. Als we niet bij elkaar zijn, bijna nooit een telefoontje of smsje bijvoorbeeld. Nooit een keer een spontane verrassing. Nooit uit zichzelf beginnen met seks, of echt naar me verlangen (wat andere vriendjes wel allemaal deden). Dat zijn dingen die maken me onzekerder, vooral omdat hij toch wel aardig wat meisjes heeft zien komen en gaan (althans dat denk ik, maar weet dat niet eens zeker).
Soms denk ik dat in een relatie altijd 1 ietsje jaloerser is dan de ander. Ik was nooit jaloers. En nu zijn de rollen voor mij omgedraaid. Ik ga een aantal keer per jaar naar Ibiza (zonder hem) bijvoorbeeld, en hij heeft daar totaal geen moeite mee. Meeste mannen zouden hun vriendin niet zomaar laten gaan, ik ben blij dat ik wel kan gaan. Maar hij heeft ook niet een beetje een jaloers gevoel. Het geeft mij het gevoel dat hij totaal niet bang is om mij kwijt te raken, en dat kwetst me toch ergens. (toch liever een iets jaloersere vent dus...)
Ik kan de link met het willen checken van zijn surf- en internet gedrag nog niet direct liggen, hoewel ik er wel van overtuigd ben dat als ik misschien iets blijer met mezelf was, ik hem niet zo driftig voor mezelf zou willen houden.
Soms denk ik dat in een relatie altijd 1 ietsje jaloerser is dan de ander. Ik was nooit jaloers. En nu zijn de rollen voor mij omgedraaid. Ik ga een aantal keer per jaar naar Ibiza (zonder hem) bijvoorbeeld, en hij heeft daar totaal geen moeite mee. Meeste mannen zouden hun vriendin niet zomaar laten gaan, ik ben blij dat ik wel kan gaan. Maar hij heeft ook niet een beetje een jaloers gevoel. Het geeft mij het gevoel dat hij totaal niet bang is om mij kwijt te raken, en dat kwetst me toch ergens. (toch liever een iets jaloersere vent dus...)
Ik kan de link met het willen checken van zijn surf- en internet gedrag nog niet direct liggen, hoewel ik er wel van overtuigd ben dat als ik misschien iets blijer met mezelf was, ik hem niet zo driftig voor mezelf zou willen houden.

vrijdag 1 februari 2008 om 15:55
Ik begrijp heel goed waarom jij de dingen doet die je zelf doet. Zelf ben ik precies hetzelfde. Ik ben erg jaloers. Controleer zijn email, zijn surfgedrag, zijn telefoon. Dit, terwijl hij nog nooit iets verkeerd heeft gedaan of mijn vetrouwen heeft geschadigd. Het punt bij mij is dat ik ook heel jaloers ben wanneer hij bijvoorbeeld voor zijn werk met vrouwen in contact komt. Ik weet dat hij mij nooit zal bedriegen. Daar ben ik echt van overtuigd. Maar toch is er altijd een stemmetje dat zegt dat ik hem moet controleren. Hij vertrouwt mij voor 100 procent en controleert niet. Wel is hij af en toe jaloers en bij een vakantie naar Ibiza zal hij niet blij zijn. Soms maak ik mezelf wel eens gek met mijn 'rare' gedachten. Ik haal me van alles in mijn hoofd als hij weer eens een werkafspraak heeft in de omgeving van vrouwen. Mijn vriend komt vaak op televisie en is bekend door heel nederland. Ook dit helpt natuurlijk niet. Hij wordt vanwege zijn werk vaak uitgenodigd voor vele verschillende en uiteenlopende dingen. Ik kan hier heel erg jaloers om worden. Hij begrijpt mij wel maar vindt tegelijkertijd dat ik wel wat overdrijf.
Ook ik ben ervan overtuigd dat dit gedrag uit mijn onzekerheid voorkomt. Voor de buitenwereld ben ik een verzekerde, gelukkige, succesvolle vrouw, maar van binnen ziet het er anders uit. Dat deel ziet alleen hij. Naast de onzekerheid ben ik ook nog eens ontzettend bang om hem kwijt te raken. Maar dat komt natuurlijk gedeeltelijk ook door de onzekerheid. Hier heb ik echter ook helemaal geen reden toe.
Dan nu wat mij heeft geholpen bij mijn verdrag want van mijn verhaal worden we natuurlijk neits wijzer. Ik heb het samen met mijn vriend besproken. Samen hebben we daarna wachtwoorden op bijvoorveeld computer en email gezet en de telefoon laat hij niet meer slingeren. Natuurlijk weet ik het wachtwoord wel en mag ik kijken wanneer ik dat wil. Maar het helpt echt om er iets voor te moeten doen voordat je de gegevens in handen hebt. Het is iets kleins maar mij heeft het wel geholpen. Wat mij ook heeft geholpen is gewoon afleiding zoeken. Dan haal ik me geen rare dingen in mijn hoofd en kan dit de sfeer ook niet verpesten. Succes verder!
Ook ik ben ervan overtuigd dat dit gedrag uit mijn onzekerheid voorkomt. Voor de buitenwereld ben ik een verzekerde, gelukkige, succesvolle vrouw, maar van binnen ziet het er anders uit. Dat deel ziet alleen hij. Naast de onzekerheid ben ik ook nog eens ontzettend bang om hem kwijt te raken. Maar dat komt natuurlijk gedeeltelijk ook door de onzekerheid. Hier heb ik echter ook helemaal geen reden toe.
Dan nu wat mij heeft geholpen bij mijn verdrag want van mijn verhaal worden we natuurlijk neits wijzer. Ik heb het samen met mijn vriend besproken. Samen hebben we daarna wachtwoorden op bijvoorveeld computer en email gezet en de telefoon laat hij niet meer slingeren. Natuurlijk weet ik het wachtwoord wel en mag ik kijken wanneer ik dat wil. Maar het helpt echt om er iets voor te moeten doen voordat je de gegevens in handen hebt. Het is iets kleins maar mij heeft het wel geholpen. Wat mij ook heeft geholpen is gewoon afleiding zoeken. Dan haal ik me geen rare dingen in mijn hoofd en kan dit de sfeer ook niet verpesten. Succes verder!
vrijdag 1 februari 2008 om 16:10
wat misschien ook wel uitmaakt voor mijn wantrouwen:
hij werkte eerst ergens waar al zijn (mannelijke) collega's er een behoorlijke gewoonte van maakten om hun vriendinnetjes te belazeren. Hij heeft hier nooit aan mee gedaan, maar ook veroordeelde hij die jongens niet. Sterker nog: hij kent al die vriendinnen van zijn ex-collega's, maar niemand vind het nodig om het tegen ze te zeggen. Want waarom zou je je met andermans relatie bemoeien? Daar ben ik het ook wel mee eens, maar dat doet me soms twijfelen. Het zal toch niet zo zijn, dat iemand ook bij hem de hand boven het hoofd houdt en mij niet vertelt dat er misschien toch wel iets gebeurd is....
Ach ik maak mezelf alleen maar gek, denk ik soms. Maar denk toch dat ik het uit moet maken. Vetrouwen is toch de basis van een relatie?
hij werkte eerst ergens waar al zijn (mannelijke) collega's er een behoorlijke gewoonte van maakten om hun vriendinnetjes te belazeren. Hij heeft hier nooit aan mee gedaan, maar ook veroordeelde hij die jongens niet. Sterker nog: hij kent al die vriendinnen van zijn ex-collega's, maar niemand vind het nodig om het tegen ze te zeggen. Want waarom zou je je met andermans relatie bemoeien? Daar ben ik het ook wel mee eens, maar dat doet me soms twijfelen. Het zal toch niet zo zijn, dat iemand ook bij hem de hand boven het hoofd houdt en mij niet vertelt dat er misschien toch wel iets gebeurd is....
Ach ik maak mezelf alleen maar gek, denk ik soms. Maar denk toch dat ik het uit moet maken. Vetrouwen is toch de basis van een relatie?
vrijdag 1 februari 2008 om 16:18
Coco, niet alleen vertrouwen is de basis van een relatie, want mind you: dan zij híj het met jóu uit moeten maken want jij vertrouwt niet...
Pas als je zelf stevig met twee voeten op de grond staat kan je een gelijkwaardige relatie in al zijn facetten handelen. Dat wil niet zeggen dat jij 100% perfect moet zijn want dat bestaat gewoon niet en dat is dus jouw vriend ook niet. Maar wel dat je jezelf kunt relativeren en enigzins kunt beredeneren en rationaliseren (en voor de bezitters van de Dikke Van Dale onder ons: dat is NIET gelijk aan bagatelliseren want dat betekent voor mij onder het tapijt schuiven) waarom je die controle neiging hebt.
Als jij denkt dat je het moet uitmaken, ga dan eerst voor jezelf na of dat iets oplost. Als het niet bij hem maar bij jou ligt, blijf je hier tegen aan lopen. Als hij die ene is, kan je het ook binnen deze relatie oplossen.
Pas als je zelf stevig met twee voeten op de grond staat kan je een gelijkwaardige relatie in al zijn facetten handelen. Dat wil niet zeggen dat jij 100% perfect moet zijn want dat bestaat gewoon niet en dat is dus jouw vriend ook niet. Maar wel dat je jezelf kunt relativeren en enigzins kunt beredeneren en rationaliseren (en voor de bezitters van de Dikke Van Dale onder ons: dat is NIET gelijk aan bagatelliseren want dat betekent voor mij onder het tapijt schuiven) waarom je die controle neiging hebt.
Als jij denkt dat je het moet uitmaken, ga dan eerst voor jezelf na of dat iets oplost. Als het niet bij hem maar bij jou ligt, blijf je hier tegen aan lopen. Als hij die ene is, kan je het ook binnen deze relatie oplossen.