Steeds teleurgesteld worden

29-11-2024 14:16 79 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een hele moeilijke middag, aan het huilen. Ik word constant teleurgesteld door mensen. Zwager appt mij dinsdagavond uit zichzelf dat hij een korting voor me kan regelen bij een betere sportschool, terwijl hij mijn andere zusje al minstens een week tevoren had gevraagd en alles voor haar geregeld. Prijzen gaan per 1 december omhoog. Hij zegt dat ik gisteren en vandaag een link zou ontvangen, niets ontvangen.
Dan denk ik waarom laat je mij last minute weten, maar mijn zusje wel ruim van tevoren? En dan zegt hij ook nog eens ik dacht dat je het wel leuk zou vinden en waarom dan zo laat aangeven? Dan krijg ik het gevoel dat ie het puur doet zodat ik me eventueel niet achtergesteld voel omdat hij het mn zusje wel heeft gevraagd.

En zij heeft mn pa ook meegenomen in die deal. Ze vraagt het ook niet aan mij of ik het zou willen. Mn andere zusje die met mn zwager samen is zit sws bij die sportschool.

Ik heb die zwager ook nog eens vaak uit brand geholpen.

Ik zit er gewoon echt doorheen.

Dezelfde sportschool had een andere kennis van me beloofd dat ik een keer als gast mee zou kunnen, heeft hij nooit meer gedaan.

Ik doe zo vriendelijk, aardig en behulpzaam maar niets ervan krijg ik terug.

Duitsland ga ik in mijn uppie naartoe en mezelf daar vermaken, want die man heeft het opeens gecanceld. Laatst op werk is er totaal misbruik weer van mij gemaakt.

Mensen zien mij gewoon als zwak en waardeloos denk ik. Iemand die je ff kan gebruiken en manipuleren en dan weggooien.

Constant vertrouw ik erop dat als men iets beloofd dat ze het waarmaken. Keer op keer word ik teleurgesteld. Van bijv vreemden collegas/kennissen snap ik nog dat ze schijt aan me hebben, maar directe familieleden? Ik doe alles op deze wereld alleen, zorg voor mezelf, regel alles aleen voor mezelf. Piepklein beetje een steuntje krijg ik niet. Bijv vooruitzicht op die betere sportschool had mijn mood al zo vreselijk omhoog gestuwd (ik ben al heel blij om kleine dingen en ik dacht ook hehe uit het niets zo een lieve aanbod) dat het nu zo hard aankomt dat het voor 1 dec niet meer gaat lukken, dan wordt het gewoon te duur voor mij. Dat ik weer in de put zit. Ik had er ook zelf eergisteren een rondleiding geregeld en tsja toen keek ik mn ogen uit en ging het natuurlijk helemaal in mn brein zitten en dan komt het gewoon weer des te harder aan dat ook dit een loze belofte was. Deze keer van zwager.
Die sportschool van reguliere abonnement 100 euro kan ik gewoon niet betalen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieveheersbeestje schreef:
30-11-2024 08:57
Ik snap het andere topic van TO nu wel beter. Als je zo hunkert naar aandacht, erkenning, gezien worden..
Ja, als ik dat andere topic lees begin ik ook te denken dat er wel meer niet helemaal klopt aan deze TO.

Ik begrijp wel dat je steeds teleurgesteld wordt als je zulke torenhoge verwachtingen hebt, zelfs van wildvreemden die je aanspreken op straat. En daar dan ook nog zo hardnekkig aan vasthoudt. Zelfs nu heeft ze het nog over de wildvreemde die haar op straat aanspraak waarna ze een reisje naar blijkbaar Duitsland boekte.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het mezelf wel aangeleerd. Ik pas ook wel absoluut het overlevingsmechanisme “ ontkenning van behoeftes” toe. Ik heb lange tijd mezelf afgevraagd en onderzocht hoe ik stabiel en in vrede kan zijn in deze chaotische wereld. Op afhankelijk en emotioneel niveau heb ik veel angsten en onzekerheden. Daar is het voor mij niet comfortabel leven, en aangezien ik in mijn comfortzone blijf en ontkenning van behoeftes toepas worden mijn behoeftes niet vervuld. Ik stel me dus niet meer kwetsbaar op en volgens mijn gevoel lukt me dat niet meer en voelt dit niet meer nodig. Ik ben al te ver gevorderd in onafhankelijkheid. Ik voel eigenlijk geen behoeftes meer, ook omdat ik ze voor mezelf invul. Op verstandelijk en|of spiritueel niveau vervul ik mijn eigen behoeftes. Ik ben me zeer bewust van mijn ego en ik laat me niets meer wijsmaken. Voor mij is er geen goed of slecht meer. De wereld is de wereld en het lukt me beter om die gewoon te laten zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Olea schreef:
30-11-2024 10:15
Het is voor mij denk ik vooral dat het een beetje voelt als kiezen tussen twee "kwaden". Blijven lopen en proberen betekent meer confrontatie met verwachtingen, een directe confrontatie met mijn plek weten, weer hoop krijgen en teleurgesteld raken. Máár het houdt wel een verbinding nog enigszins levend, ook al moet ik dan degene zijn die daar iets voor doet.

Minder hard lopen, minder initiatief nemen, mij meer alleen op mijzelf gaan richten houdt in dat ik niet meer met het gevoel van afwijzing of teleurstelling hoef om te gaan, maar het betekent wel nóg minder contact en nog minder verbinding. En dat kan soms ook eenzaam en confronterend zijn.

Soms denk ik dat wat ik wil er gewoon niet is, welke keuze ik ook maak.
Ja, dat begrijp en herken ik wel. Ik denk dat ik meer mijn eigen plan ben gaan trekken, omdat het anders vaak toch weer niet goed is - even calimero uitgedrukt. Maar ik word er soms ook wat treurig van.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
01-12-2024 10:36
Ja, als ik dat andere topic lees begin ik ook te denken dat er wel meer niet helemaal klopt aan deze TO.

Ik begrijp wel dat je steeds teleurgesteld wordt als je zulke torenhoge verwachtingen hebt, zelfs van wildvreemden die je aanspreken op straat. En daar dan ook nog zo hardnekkig aan vasthoudt. Zelfs nu heeft ze het nog over de wildvreemde die haar op straat aanspraak waarna ze een reisje naar blijkbaar Duitsland boekte.
Aha, die link had ik nog niet gelegd. Maar dat topic was ook wel bijzonder.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven