Relaties
alle pijlers
Steeds weer conflicten met ex over kind
donderdag 11 mei 2023 om 18:40
Hallo allemaal!
Inmiddels ben ik al een paar jaar gescheiden, maar ik heb nog steeds geen goede modus gevonden om met terugkerende conflicten met mijn ex om te gaan. Ik heb het gevoel dat ik steeds in dezelfde val loop, ik hoop dat jullie een ander perspectief kunnen bieden.
Ik schets een voorbeeld, ik kan straks nog verdere toelichting of andere voorbeelden geven.
Kind (13) kan op kamp met het schoolkoor. Vader vindt dit geen goed idee: te duur, kind mist daardoor te veel lesuren, dat zijn zijn voornaamste argumenten. Hij schrijft mij een mail met deze "beslissing" en "hoopt dat ik hem daarin ondersteun". Hij schrijft ook dat hij zijn mening onder geen beding zal wijzigen.
Ik vind dit kamp belangrijk voor kind: het gaat heel goed op school, kind is enig kind en een beetje op zichzelf, dus ik ben blij met elke vorm van interactie met leeftijdgenoten. Bovendien gaan ze repeteren, ze werken met de groep naar het concert toe. Het zou jammer zijn als ze dat mist. Het geld heb ik er wel voor over.
Dus ik schrijf terug: Nee, ik ondersteun jouw mening niet. Ik had in jouw plaats eerst met kind overlegd (gevraagd of ze wil), dan met jou, en als we het dan oneens waren had ik de mentor gevraagd wat die vindt. Okee, schrijft hij, formuleer dan maar een e-mail aan de mentor, maar die wil ik wel eerst zien. Dus ik schrijf onze beide argumenten op en stuur hem een opzet. Dan komt een waslijst met correcties die ik van hem in de mail moet doorvoeren, want "anders lijkt het of zijn argumenten niet goed uit de verf komen" en lijkt het alsof "we de mentor als onpartijdige derde om raad vragen" (ja, ik dacht dat we dat deden??).
Mijn vraag: hoe kan ik dit soort conflicten handelen zonder me helemaal op te vreten van ergernis. Met die e-mails van hem (die klinken alsof ze van zijn advocaat komen!) haalt hij me het bloed onder de nagels vandaan en ik neem aan dat hij dit weet. Ik heb het gevoel dat ik voor de uitjes (het zijn vaak evenementen of andere activiteiten die hij "onnodig" vindt en ik belangrijk) van ons kind aan het vechten ben en dat hij gewoon omdat het kan zijn kont tegen de krib gooit. Het kost me tijd en energie en ik heb het gevoel dat ik steeds weer bij nul begin. Help.
Inmiddels ben ik al een paar jaar gescheiden, maar ik heb nog steeds geen goede modus gevonden om met terugkerende conflicten met mijn ex om te gaan. Ik heb het gevoel dat ik steeds in dezelfde val loop, ik hoop dat jullie een ander perspectief kunnen bieden.
Ik schets een voorbeeld, ik kan straks nog verdere toelichting of andere voorbeelden geven.
Kind (13) kan op kamp met het schoolkoor. Vader vindt dit geen goed idee: te duur, kind mist daardoor te veel lesuren, dat zijn zijn voornaamste argumenten. Hij schrijft mij een mail met deze "beslissing" en "hoopt dat ik hem daarin ondersteun". Hij schrijft ook dat hij zijn mening onder geen beding zal wijzigen.
Ik vind dit kamp belangrijk voor kind: het gaat heel goed op school, kind is enig kind en een beetje op zichzelf, dus ik ben blij met elke vorm van interactie met leeftijdgenoten. Bovendien gaan ze repeteren, ze werken met de groep naar het concert toe. Het zou jammer zijn als ze dat mist. Het geld heb ik er wel voor over.
Dus ik schrijf terug: Nee, ik ondersteun jouw mening niet. Ik had in jouw plaats eerst met kind overlegd (gevraagd of ze wil), dan met jou, en als we het dan oneens waren had ik de mentor gevraagd wat die vindt. Okee, schrijft hij, formuleer dan maar een e-mail aan de mentor, maar die wil ik wel eerst zien. Dus ik schrijf onze beide argumenten op en stuur hem een opzet. Dan komt een waslijst met correcties die ik van hem in de mail moet doorvoeren, want "anders lijkt het of zijn argumenten niet goed uit de verf komen" en lijkt het alsof "we de mentor als onpartijdige derde om raad vragen" (ja, ik dacht dat we dat deden??).
Mijn vraag: hoe kan ik dit soort conflicten handelen zonder me helemaal op te vreten van ergernis. Met die e-mails van hem (die klinken alsof ze van zijn advocaat komen!) haalt hij me het bloed onder de nagels vandaan en ik neem aan dat hij dit weet. Ik heb het gevoel dat ik voor de uitjes (het zijn vaak evenementen of andere activiteiten die hij "onnodig" vindt en ik belangrijk) van ons kind aan het vechten ben en dat hij gewoon omdat het kan zijn kont tegen de krib gooit. Het kost me tijd en energie en ik heb het gevoel dat ik steeds weer bij nul begin. Help.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
dinsdag 23 mei 2023 om 18:11
Dit zou ik ook doen. Mega feest in kinds lievelingsthema, zodat hij/zij zich extreem jarig voelt.frambozentaartje schreef: ↑23-05-2023 16:26Dat is ook sneu. Wat een koude ongezelligheid.
Ik zou alsnog een traktatie regelen en inderdaad een feest. Weet niet of dat persé goed voor kind is, maar ik ga uit frustratie in de uitbundige modus. Teveel taarten, thema versiering, activiteiten, kadoos.
Man man man, wat zijn sommige mensen toch treurig. Je kind niet eens een partijtje gunnen
dinsdag 23 mei 2023 om 19:27
Volgende keer dus zelf de traktatie en het feestje regelen. Deed ik sowieso altijd wel. Zijn van die dingen die je heerlijk vooraf kunt regelen zonder dat je daar de andere ouder voor nodig hebt.
donderdag 25 mei 2023 om 09:58
Gewoon lekker bij jou vieren en later trakteren. Geen woorden aan vuilmaken, want dat is toch kansloos. Hij gaat nooit doen wat jij wil of nodig vindt. Reken nergens op, maak jezelf en je kind zoveel mogelijk onafhankelijk van zijn grillen. Meer kan je niet doen helaas.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vrijdag 26 mei 2023 om 14:33
Ja inderdaad!
vrijdag 26 mei 2023 om 14:48
Had vader kind erop voorbereid, zodat er tijd en geld was voor trakteren en de uitnodigingen en een feestje voorbereiden?
Of wist hij helemaal niet dat dit allemaal van hem werd verwacht en schuift hij dit nu lekker in de schoenen van kind?
Of wist hij helemaal niet dat dit allemaal van hem werd verwacht en schuift hij dit nu lekker in de schoenen van kind?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 26 mei 2023 om 15:19
Ik heb al een poos geleden aan kind gevraagd wanneer en wat voor partijtje het wilde. Kind zei: dat doe ik in het weekend dat ik bij papa ben. Dus ik zei: prima, dan moet je het met papa bespreken. Dit zelf regelen en betalen waren dus blijkbaar de voorwaarden van papa. En die vindt kind te ingewikkeld, dus komt het naar mij.
Wat trakteren betreft: kind was die week bij vader en ik vroeg: ga je iets trakteren op je verjaardag? Kind zei: ik koop wel een zak snoep. Maar dat had het dus niet gedaan. Ondersteuning van vader voor dit soort dingen is nul (ook toen we nog getrouwd waren).
Het alternatief was geweest dat ik 's ochtends vroeg (in vaders week) bij school had gestaan om kind een traktatie mee te geven. Dat heb ik in het kader van "zijn week - zijn zorg" deze keer niet gedaan.
Wat trakteren betreft: kind was die week bij vader en ik vroeg: ga je iets trakteren op je verjaardag? Kind zei: ik koop wel een zak snoep. Maar dat had het dus niet gedaan. Ondersteuning van vader voor dit soort dingen is nul (ook toen we nog getrouwd waren).
Het alternatief was geweest dat ik 's ochtends vroeg (in vaders week) bij school had gestaan om kind een traktatie mee te geven. Dat heb ik in het kader van "zijn week - zijn zorg" deze keer niet gedaan.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 26 mei 2023 om 15:28
Met je uitleg vind ik niet dat vader hier heel erg veel de Zwarte Piet moet worden toegeschoven.
Kind is natuurlijk gewoon nog kind, maar heeft wel zelf de traktatie naar zich toe getrokken bijvoorbeeld, maar het niet daadwerkelijk gedaan.
Net als het organiseren van het feestje. Als kind zegt het te regelen, dan moet je als moeder het ook bij kind en vader laten.
Dit is een leermoment voor kind. Wat je zegt moet je doen en als je het niet weet, waar kun je dan naartoe voor vragen en waar vind je de informatie.
Kind is natuurlijk gewoon nog kind, maar heeft wel zelf de traktatie naar zich toe getrokken bijvoorbeeld, maar het niet daadwerkelijk gedaan.
Net als het organiseren van het feestje. Als kind zegt het te regelen, dan moet je als moeder het ook bij kind en vader laten.
Dit is een leermoment voor kind. Wat je zegt moet je doen en als je het niet weet, waar kun je dan naartoe voor vragen en waar vind je de informatie.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 26 mei 2023 om 15:51
Kind wilde eigenlijk het feestje bij vader houden, maar na het horen van die voorwaarden (natuurlijk) niet meer. Dat snap ik vanuit het perspectief van kind maar ik vind dat vader er zich hiermee heel gemakkelijk vanaf maakt. Dat is vanuit zijn perspectief ook begrijpelijk, want hij heeft nog nooit in zijn leven een partijtje (mee) georganiseerd.
Wat ik eigenlijk zo kut vind is dat ik altijd het werk en nooit de dankbaarheid heb, alleen maar gezeik. Maar goed, dat is mijn probleem.
Kind is nu op een leeftijd waarop het moet leren zelf ook initiatief te tonen en als het dat niet doet, de consequenties te dragen. Dit is misschien wel zo'n overgangsfase waarin ik bij kind ook meer zelfstandigheid moet gaan stimuleren?
Dat kind een zak snoep wil kopen als traktatie is natuurlijk omdat het ook wel weet dat papa geen taart gaat bakken.
Wat ik eigenlijk zo kut vind is dat ik altijd het werk en nooit de dankbaarheid heb, alleen maar gezeik. Maar goed, dat is mijn probleem.
Kind is nu op een leeftijd waarop het moet leren zelf ook initiatief te tonen en als het dat niet doet, de consequenties te dragen. Dit is misschien wel zo'n overgangsfase waarin ik bij kind ook meer zelfstandigheid moet gaan stimuleren?
Dat kind een zak snoep wil kopen als traktatie is natuurlijk omdat het ook wel weet dat papa geen taart gaat bakken.
bulbul wijzigde dit bericht op 26-05-2023 15:58
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
26.88% gewijzigd
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 26 mei 2023 om 15:58
Vader kan het denk ik ook niet....
Dus komt het op jouw bordje. Want jij kan het wel.
Nu lekker samen leren hoe je een feestje organiseert en hoe de uitnodigingen moeten. Dat het een beetje later is geeft niets.
En nee, het ouderschap is geen dankbaar werk. Ook niet als de ouders nog bij elkaar zijn. Je regelt de hele dag door van alles voor de kinderen, maar je kunt tóch nog boos op bed gaan, omdat na een hele leuke dag de kinderen toch nog keihard begonnen te blèren over te weinig schermtijd, slecht geprakte aardappels of de schoenen verkeerd om bij de kapstok. Totaal alle leuke dingen waar je werk in gestopt had vergetend....
Dus komt het op jouw bordje. Want jij kan het wel.
Nu lekker samen leren hoe je een feestje organiseert en hoe de uitnodigingen moeten. Dat het een beetje later is geeft niets.
En nee, het ouderschap is geen dankbaar werk. Ook niet als de ouders nog bij elkaar zijn. Je regelt de hele dag door van alles voor de kinderen, maar je kunt tóch nog boos op bed gaan, omdat na een hele leuke dag de kinderen toch nog keihard begonnen te blèren over te weinig schermtijd, slecht geprakte aardappels of de schoenen verkeerd om bij de kapstok. Totaal alle leuke dingen waar je werk in gestopt had vergetend....
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 26 mei 2023 om 16:19
Wat ik eigenlijk gek vind over dat kampverhaal, is dat ik nergens lees wat je kind er nou echt van vind. Althans, ik las ergens tussen de regels door dat ze het jammer vond, maar wel begreep. Dan is de vraag: welk gevecht ben jij dan eigenlijk nog aan het voeren? Want eerlijk is eerlijk, je posts over dat kamp gaan vooral over jou en jou en je ex. Dus je zegt dat je het gevoel hebt voor je kind te moeten vechten, maar ergens lijkt het ook of het vooral jouw gevecht met je ex is. Heb je het naderhand nog met je kind gehad over hoe ze erin staat?
Wat betreft de verjaardag: ik weet niet beter dan dat gescheiden ouders met elkaar bespreken hoe ze de verjaardag van hun kind aanpakken. Dus: wanneer wordt het gevierd, bij wie, met wie, waar? Gezamenlijk cadeau? Gaan we nog even met z'n drieën ergens een klein "viermomentje" creëeren? Een verjaardag is niet iets waarvan je denkt: zijn week, hij regelt het, maar iets waar je samen actief even contact over hebt. Dus daar heb je als ouders wat mij betreft echt allebei iets te doen.
(Ik vind overigens dat het niet heel gek is van een kind van 13 te verwachten dat die deels ook zelf met een plan komt, bijvoorbeeld over hoe ze het wil vieren. Met begeleiding van ouders ja, maar ze is geen vijf meer)
Wat betreft de verjaardag: ik weet niet beter dan dat gescheiden ouders met elkaar bespreken hoe ze de verjaardag van hun kind aanpakken. Dus: wanneer wordt het gevierd, bij wie, met wie, waar? Gezamenlijk cadeau? Gaan we nog even met z'n drieën ergens een klein "viermomentje" creëeren? Een verjaardag is niet iets waarvan je denkt: zijn week, hij regelt het, maar iets waar je samen actief even contact over hebt. Dus daar heb je als ouders wat mij betreft echt allebei iets te doen.
(Ik vind overigens dat het niet heel gek is van een kind van 13 te verwachten dat die deels ook zelf met een plan komt, bijvoorbeeld over hoe ze het wil vieren. Met begeleiding van ouders ja, maar ze is geen vijf meer)
vrijdag 26 mei 2023 om 16:27
Maar is het in jouw land gebruikelijk dat kinderen van 13 met traktaties als een gebakken taart aan komen zetten? Sterker nog, dat jij naar school zou rijden om dat te fixen? Ik vind het namelijk vooral typisch pubergedrag: "ik koop wel een zak snoep" en dat dan vervolgens niet doen. En dan merkt kind dat dat óf misschien een beetje ongezellig is en doet het volgend jaar (misschien, want het blijft een puber) anders óf kind vindt het wel prima zo. Het heeft voor mij niet zoveel, niks eigenlijk, met je ex te maken.
vrijdag 26 mei 2023 om 16:29
Nou, als ik mijn eigen situatie met gescheiden ouders vroeger voor ogen hou, en dit kind is ook nog enig kind:meisje85 schreef: ↑26-05-2023 16:19Wat ik eigenlijk gek vind over dat kampverhaal, is dat ik nergens lees wat je kind er nou echt van vind. Althans, ik las ergens tussen de regels door dat ze het jammer vond, maar wel begreep. Dan is de vraag: welk gevecht ben jij dan eigenlijk nog aan het voeren? Want eerlijk is eerlijk, je posts over dat kamp gaan vooral over jou en jou en je ex. Dus je zegt dat je het gevoel hebt voor je kind te moeten vechten, maar ergens lijkt het ook of het vooral jouw gevecht met je ex is. Heb je het naderhand nog met je kind gehad over hoe ze erin staat?
Wat betreft de verjaardag: ik weet niet beter dan dat gescheiden ouders met elkaar bespreken hoe ze de verjaardag van hun kind aanpakken. Dus: wanneer wordt het gevierd, bij wie, met wie, waar? Gezamenlijk cadeau? Gaan we nog even met z'n drieën ergens een klein "viermomentje" creëeren? Een verjaardag is niet iets waarvan je denkt: zijn week, hij regelt het, maar iets waar je samen actief even contact over hebt. Dus daar heb je als ouders wat mij betreft echt allebei iets te doen.
(Ik vind overigens dat het niet heel gek is van een kind van 13 te verwachten dat die deels ook zelf met een plan komt, bijvoorbeeld over hoe ze het wil vieren. Met begeleiding van ouders ja, maar ze is geen vijf meer)
Je leert het wel af om heel veel te willen. Je hebt het er gewoon niet voor over.
vrijdag 26 mei 2023 om 16:38
Ik bedoelde dus vooral ook: heeft TO het belang van kind hier zelf nog wel voor ogen, of wordt ze ook enigszins afgeleid door het gevecht van ex? Ik lees in ieder geval vrij weinig terug van hoe dochter in de wedstrijd zit en vrij veel van hoe TO erin zit.
Net als met de verjaardag: er wordt ex veel in de schoenen geschoven waarvan ik me hier en daar afvraag hoe terecht dat eigenlijk echt is. En ik denk ook: als TO haar het feestje bij ex gunde, dan had ze ook zelf iets kunnen doen om die twee wat dichter bij elkaar te brengen. Je hebt op z'n minst toch een soort contact als: "ik had het met Marietje over haar verjaardag en ze gaf aan dat ze het dit jaar bij jou wil vieren, in het weekend dat ze bij jou is. Ze wil graag met vriendinnen naar het strand, misschien is het leuk als we de pizza's betalen voor iedereen?"?
Net als met de verjaardag: er wordt ex veel in de schoenen geschoven waarvan ik me hier en daar afvraag hoe terecht dat eigenlijk echt is. En ik denk ook: als TO haar het feestje bij ex gunde, dan had ze ook zelf iets kunnen doen om die twee wat dichter bij elkaar te brengen. Je hebt op z'n minst toch een soort contact als: "ik had het met Marietje over haar verjaardag en ze gaf aan dat ze het dit jaar bij jou wil vieren, in het weekend dat ze bij jou is. Ze wil graag met vriendinnen naar het strand, misschien is het leuk als we de pizza's betalen voor iedereen?"?
vrijdag 26 mei 2023 om 16:41
vrijdag 26 mei 2023 om 16:43
En als je altijd het werk hebt gehad, dan moet je denk ik ook niet verwachten dat dat nu ineens allemaal anders zou zijn. De kans is nu eenmaal levensgroot dat iemand na een scheiding niet ineens de perfecte feestjesbedenker wordt, als hij dat daarvoor ook al niet was. En ja, dat is vervelend, maar het is het gevolg van hoe het allemaal is gelopen. Maar ik zou daarbij dus vooral kijken: hoe pakt het het best uit voor kind? En als daarbij een duwtje naar vader nodig is, dan doe je dat.
vrijdag 26 mei 2023 om 16:50
Dit vind ik een heel flauwe reactie, want mijn principe was nu juist altijd "alles mogelijk maken voor kind - ondanks vader". En door dit kampverhaal ben ik daar een andere weg in aan het zoeken.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 26 mei 2023 om 16:52
Je hebt gelijk. Ik moet dat gewoon loslaten. Het is meer een gevecht tussen mij en ex. En als kind iets wil, moet het ook initiatief tonen. Kind weet dat ik bereid ben die moeite te doen.meisje85 schreef: ↑26-05-2023 16:27Maar is het in jouw land gebruikelijk dat kinderen van 13 met traktaties als een gebakken taart aan komen zetten? Sterker nog, dat jij naar school zou rijden om dat te fixen? Ik vind het namelijk vooral typisch pubergedrag: "ik koop wel een zak snoep" en dat dan vervolgens niet doen. En dan merkt kind dat dat óf misschien een beetje ongezellig is en doet het volgend jaar (misschien, want het blijft een puber) anders óf kind vindt het wel prima zo. Het heeft voor mij niet zoveel, niks eigenlijk, met je ex te maken.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 26 mei 2023 om 16:52
Dit laatste is wel een beetje zo. Ik ben niet eens gescheiden maar mijn man vindt dingen snel overdreven. Dus ik regel veel leuke dingen gewoon zelf.meisje85 schreef: ↑26-05-2023 16:43En als je altijd het werk hebt gehad, dan moet je denk ik ook niet verwachten dat dat nu ineens allemaal anders zou zijn. De kans is nu eenmaal levensgroot dat iemand na een scheiding niet ineens de perfecte feestjesbedenker wordt, als hij dat daarvoor ook al niet was. En ja, dat is vervelend, maar het is het gevolg van hoe het allemaal is gelopen. Maar ik zou daarbij dus vooral kijken: hoe pakt het het best uit voor kind? En als daarbij een duwtje naar vader nodig is, dan doe je dat.
hij denkt nog dat een feestje 'leuk met een glaasje cola naar een film kijken' is.
Hij heeft echt geen benul dat je zelfs voor zoiets een film bij pathe thuis regelt, een hip hapje uit de oriëntaalse winkel serveert, mooie bekertjes en servetjes etc.
Dus ik zou inderdaad ook gewoon onder de radar gewoon iets regelen of meegeven.
vrijdag 26 mei 2023 om 16:52
Het zou fijn als dat contact er altijd was, maar helaas is dat niet de werkelijkheid. Je hebt toch twee partijen nodig om te kunnen overleggen.meisje85 schreef: ↑26-05-2023 16:38Ik bedoelde dus vooral ook: heeft TO het belang van kind hier zelf nog wel voor ogen, of wordt ze ook enigszins afgeleid door het gevecht van ex? Ik lees in ieder geval vrij weinig terug van hoe dochter in de wedstrijd zit en vrij veel van hoe TO erin zit.
Net als met de verjaardag: er wordt ex veel in de schoenen geschoven waarvan ik me hier en daar afvraag hoe terecht dat eigenlijk echt is. En ik denk ook: als TO haar het feestje bij ex gunde, dan had ze ook zelf iets kunnen doen om die twee wat dichter bij elkaar te brengen. Je hebt op z'n minst toch een soort contact als: "ik had het met Marietje over haar verjaardag en ze gaf aan dat ze het dit jaar bij jou wil vieren, in het weekend dat ze bij jou is. Ze wil graag met vriendinnen naar het strand, misschien is het leuk als we de pizza's betalen voor iedereen?"?
vrijdag 26 mei 2023 om 16:52
Hoezo? Het is toch precies wat je doet? Je wist van te voren al dat pa het niet zo regelen en dus laat je kind verzuipen “want vader zijn week”.
Soort Solomon gebeuren. We hakken het kind in tweeën, ieder een helft.
vrijdag 26 mei 2023 om 16:54
Contact tussen ex en mij is momenteel (sinds de discussie over dat kamp) nul.meisje85 schreef: ↑26-05-2023 16:38Je hebt op z'n minst toch een soort contact als: "ik had het met Marietje over haar verjaardag en ze gaf aan dat ze het dit jaar bij jou wil vieren, in het weekend dat ze bij jou is. Ze wil graag met vriendinnen naar het strand, misschien is het leuk als we de pizza's betalen voor iedereen?"?
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
