Relaties
alle pijlers
Stel ik me aan?
dinsdag 15 mei 2007 om 08:08
Hallo meiden,
Zoals sommige van jullie weten heb ik sinds een paar weken een vriend...Nu is hij dit weekend naar de Formule 1 geweest met een stel vrienden en heeft daar uiteraard ook andere mensen leren kennen...Zo ook 2 meiden die in het hotel werken...Daar zijn mijn vriend en een vriend van mij mee naar een discotheek geweest...Er is ook helemaal niks gebeurd en daar geloof ik hem ook wel in, maar ze hebben wel telefoonnummers uitgewisseld...Wat moet een kerel die thuis een vriendin heeft zitten nou met een telefoonnummer van een andere meid...Ik voel me behoorlijk te kakken gezet en heb het idee dat hij totaal geen respect voor me heeft...Wat moet ik hier aan doen? Stel ik me aan..Graag jullie advies want ik weet niet hoe ik dit aan moet pakken...
Dank je wel..
LIefs Mas
Zoals sommige van jullie weten heb ik sinds een paar weken een vriend...Nu is hij dit weekend naar de Formule 1 geweest met een stel vrienden en heeft daar uiteraard ook andere mensen leren kennen...Zo ook 2 meiden die in het hotel werken...Daar zijn mijn vriend en een vriend van mij mee naar een discotheek geweest...Er is ook helemaal niks gebeurd en daar geloof ik hem ook wel in, maar ze hebben wel telefoonnummers uitgewisseld...Wat moet een kerel die thuis een vriendin heeft zitten nou met een telefoonnummer van een andere meid...Ik voel me behoorlijk te kakken gezet en heb het idee dat hij totaal geen respect voor me heeft...Wat moet ik hier aan doen? Stel ik me aan..Graag jullie advies want ik weet niet hoe ik dit aan moet pakken...
Dank je wel..
LIefs Mas
dinsdag 15 mei 2007 om 11:12
Ik denk dat de relatie niet echt gelijkwaardig is, als mas wel het kontakt met iemand verbreekt omdat hij het niet leuk of fijn vindt, zij doet dat voor hem zodat hij zich niet rot voelt en omdat ze RESPECT heeft voor hem. Hij moet dat ook voor haar hebben, lekker verhaal als meneer ergens alleen heen gaat en dan vervolgens met allerlei telefoonnummers van andere vrouwen thuis komt, dat gaat toch ver? of ben ik dan zo ouderwets aangelegd? Je hoort alleen maar oog voor je eigen vrouw te hebben en alles wat daar omheen gebeurt lekker links laten liggen, kun je dat niet, moet je lekker vrijgezel blijven, punt.
dinsdag 15 mei 2007 om 11:15
quote:Je hoort alleen maar oog voor je eigen vrouw te hebben en alles wat daar omheen gebeurt lekker links laten liggen, kun je dat niet, moet je lekker vrijgezel blijven, punt.nou HOORT er al helemaal niks...........ieder stel maakt hun eigen regels.....dat die van jou anders zijn dan die van de buren is namelijk helemaal niet belangrijk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 15 mei 2007 om 11:21
quote:Ik denk dat de relatie niet echt gelijkwaardig is, als mas wel het kontakt met iemand verbreekt omdat hij het niet leuk of fijn vindt, zij doet dat voor hem zodat hij zich niet rot voelt en omdat ze RESPECT heeft voor hem. Hij moet dat ook voor haar hebben, lekker verhaal als meneer ergens alleen heen gaat en dan vervolgens met allerlei telefoonnummers van andere vrouwen thuis komt, dat gaat toch ver? of ben ik dan zo ouderwets aangelegd? Je hoort alleen maar oog voor je eigen vrouw te hebben en alles wat daar omheen gebeurt lekker links laten liggen, kun je dat niet, moet je lekker vrijgezel blijven, punt.Ik vind dat je beiden respect voor elkaar moet hebben. Maar als iemand altijd al een bepaald gedrag heeft gehad, heb jij dan respect als je eist dat hij niet meer mag "flirten" of nummers mag aannemen? Ik ben er tegen, daar niet van. Maar als zij hem al 10 jaar lang zo kent, dan heeft ze die kant van hem ook te accepteren. Je kan niet verlangen als je een relatie hebt dat de ander voor jou gaat veranderen, dat vind ik weer respectloos. Als ik een relatie krijg dan zou ik mijn mannelijke vrienden niet opgeven. Take it or leave it. Dat Mas het wel doet is alleen uit angst dat hij het anders uitmaakt. Ze zou meer voor zichzelf moeten opkomen. En tuurlijk werkt het niet, zij mag dat en dat niet, en hij wel. Nee, maar het is wel aan haar om hem dat duidelijk te maken. En Mas, ik heb ooit eens een relatie gehad met iemand die ziekelijk jalours was, en bepaalde karaktereigenschappen zijn moeilijk te veranderen. Zeker als ze zelf hun gedrag "normaal of geen probleem" vinden. Hij weet dat hij over jouw grenzen en gevoelens kan heenlopen dus dat doet hij. Dus ligt de bal weer bij jou dat je aan jezelf gaat werken dat je daar tegen bestand bent en het niet toelaat.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 15 mei 2007 om 11:33
Het klopt ook, hij kan over me heenlopen, gewoonweg omdat ik er niet tegenin ga, omdat ik bang ben dat ik hem kwijtraak...IK mag mezelf ook verdedigen en voor mezelf opkomen en mag er ook iets van zeggen als ik het er niet mee eens bent en net zoals iemand hier al zei als hij daar niet tegenkan horen jullie niet bijelkaar...We kunnen altijd heel goed praten, maar toch merk ik dan zelf dat ik weer naar zijn mond praat en dat is niet goed natuurlijk....Dus het ligt ook wel degelijk aan mij....
dinsdag 15 mei 2007 om 11:36
dinsdag 15 mei 2007 om 11:42
Waarom zijn sommige mensen onzeker?? Omdat ze dingen mee hebben gemaakt die hun onzeker maakt en blijven daardoor ook onzeker, wat je er ook tegen doet....En het is geen pretje hoor!! IK ben geestelijk en lichamelijk mishandeld door mijn ex en ben overal geweest...Psycholoog/Psychiater...Ben er redelijk overheen, maar die onzekerheid blijft en gaat bij mij niet over...En weet je dat het verdomd moeilijk is, als je door je onzekerheid je het jezelf onbewust moeilijk maakt......
dinsdag 15 mei 2007 om 11:46
Mas, als ik je één tip kan meegeven- probeer er geen issue van te maken en hem zijn gang te laten gaan. Ik denk persoonlijk dat je er niks achter hoeft te zoeken, misschien heeft je vriend een gezellige (vriendschappelijke) avond gehad met die meiden en vind ie het leuk om nog een keer met ze af te spreken (wederom als vrienden). Dat kan toch?
Ik weet natuurlijk niet hoe jullie relatie in elkaar zit, mijn vriend kan heel goed met vrouwen overweg en gaat wel vaker op stap met vrouwelijke collega's, als ik er een punt van zou maken, zou ik permanent discussie hebben thuis vrees ik..
Ik weet natuurlijk niet hoe jullie relatie in elkaar zit, mijn vriend kan heel goed met vrouwen overweg en gaat wel vaker op stap met vrouwelijke collega's, als ik er een punt van zou maken, zou ik permanent discussie hebben thuis vrees ik..
dinsdag 15 mei 2007 om 11:57
quote:Waarom zijn sommige mensen onzeker?? Omdat ze dingen mee hebben gemaakt die hun onzeker maakt en blijven daardoor ook onzeker, wat je er ook tegen doet....En het is geen pretje hoor!! IK ben geestelijk en lichamelijk mishandeld door mijn ex en ben overal geweest...Psycholoog/Psychiater...Ben er redelijk overheen, maar die onzekerheid blijft en gaat bij mij niet over...En weet je dat het verdomd moeilijk is, als je door je onzekerheid je het jezelf onbewust moeilijk maakt......
Je bent je er in ieder geval bewust van dat je het jezelf moeilijk maakt, dat is al een hele grote stap in de goede richting. En ik heb ook e.e.a. meegemaakt en ben ook heel onzeker geweest en op relatiegebied ben ik het ook nog steeds. Maar ik heb inmiddels wel geleerd dat ik niet in een relatie wil zitten waar ik niet mezelf kan zijn. Ik heb liever geen reatie dan een relatie waarin ik mezelf in bochten moet wringen.
Jij kiest ervoor om dat te doen, jij praat hem naar de mond omdat je m niet kwijt wilt, jij accepteert dingen van hem die niet goedvolene en jij past jezelf aan om maar vooral aan zijn verwachtingen te voldoen. Op die manier hou je mss je relatie, maar raak je jezelf kwijt. onzekerheid is 1 ding, en kost tijd om er over heen te komen, maar in jouw geval zou ik zeggen; leer eerst om gelukkig te zijn met jezelf en dat je goed genoeg bent zoals je bent. Want clichee maar waar, als je niet van jezelf kunt houden, kan een ander dat ook niet.
Je bent je er in ieder geval bewust van dat je het jezelf moeilijk maakt, dat is al een hele grote stap in de goede richting. En ik heb ook e.e.a. meegemaakt en ben ook heel onzeker geweest en op relatiegebied ben ik het ook nog steeds. Maar ik heb inmiddels wel geleerd dat ik niet in een relatie wil zitten waar ik niet mezelf kan zijn. Ik heb liever geen reatie dan een relatie waarin ik mezelf in bochten moet wringen.
Jij kiest ervoor om dat te doen, jij praat hem naar de mond omdat je m niet kwijt wilt, jij accepteert dingen van hem die niet goedvolene en jij past jezelf aan om maar vooral aan zijn verwachtingen te voldoen. Op die manier hou je mss je relatie, maar raak je jezelf kwijt. onzekerheid is 1 ding, en kost tijd om er over heen te komen, maar in jouw geval zou ik zeggen; leer eerst om gelukkig te zijn met jezelf en dat je goed genoeg bent zoals je bent. Want clichee maar waar, als je niet van jezelf kunt houden, kan een ander dat ook niet.
dinsdag 15 mei 2007 om 12:01
Andere mensen of gebeurtenissen maken je niet onzeker. Ik wil niks af doen aan het feit dat mishandeling heel erg is, maar jíj bepaalt hoe je er nú mee omgaat. En het lijkt me ook niet zo slim om, voor je eea goed op een rijtje hebt, een nieuwe relatie te beginnen. Want zolang jij nog steeds last hebt van het gedrag van je ex zul je dat altijd blijven projecteren op een nieuwe partner. En daar wordt jij echt niet gelukkig van.
Zie dit niet als een aanval, maar als een hele positieve boodschap;Je hebt weinig tot geen invloed op wat de buitenwereld je aandoet (of heeft gedaan) maar je hebt wel heel veel inloed op de manier waarop jij vervolgens met die gebeurtenissen omgaat.
Zie dit niet als een aanval, maar als een hele positieve boodschap;Je hebt weinig tot geen invloed op wat de buitenwereld je aandoet (of heeft gedaan) maar je hebt wel heel veel inloed op de manier waarop jij vervolgens met die gebeurtenissen omgaat.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
dinsdag 15 mei 2007 om 12:01
Hoi Mas, zo te horen ken je jezelf best al wel en weet je wat je minder sterke kanten zijn, Het moeilijkste is vaak om er wat aan te doen, en niet elke keer weer in het zelfde patroon te vallen in een relatie. Zoals je al zegt, jij mag zeker voor jezelf opkomen als je je ergens niet prettig bij voelt.
Wel moet je oppassen dat je geen spelletjes gaat spelen met elkaar, zo van; als jij het doet mag ik het ook... Dan is het eind zoek.
Heb vertrouwen in je eigen gevoel en laat hem weten waar je mee zit. Daar heb je het volste recht toe, het is jouw gevoel, of je hiermee nu goed of fout zit, daar kun over praten.
Als hij dan niet samen met je wil zoeken naar een oplossing om jou (en waarschijnlijk zichzelf) minder onzeker te maken weet je dat je in de relatie dit niet van hem hoeft te verwachten, en zou ik er persoonlijk geen behoefte aan hebben omdat ik zou vinden dat ik beter verdien.
Hoe gek ik ook op hem zou zijn, ik zou wel voor MEZELF kiezen. hopenlijk durf jij dat ook eens en pak je hem aan! Maar pak jezelf ook eens bij je lurven en neem het heft in handen, en laat de dingen niet maar gebeuren....
Wel moet je oppassen dat je geen spelletjes gaat spelen met elkaar, zo van; als jij het doet mag ik het ook... Dan is het eind zoek.
Heb vertrouwen in je eigen gevoel en laat hem weten waar je mee zit. Daar heb je het volste recht toe, het is jouw gevoel, of je hiermee nu goed of fout zit, daar kun over praten.
Als hij dan niet samen met je wil zoeken naar een oplossing om jou (en waarschijnlijk zichzelf) minder onzeker te maken weet je dat je in de relatie dit niet van hem hoeft te verwachten, en zou ik er persoonlijk geen behoefte aan hebben omdat ik zou vinden dat ik beter verdien.
Hoe gek ik ook op hem zou zijn, ik zou wel voor MEZELF kiezen. hopenlijk durf jij dat ook eens en pak je hem aan! Maar pak jezelf ook eens bij je lurven en neem het heft in handen, en laat de dingen niet maar gebeuren....
dinsdag 15 mei 2007 om 12:14
Ik heb al zoveel aan die onzekerheid gedaan, en iedere keer loopt mijn relatie er spaak op...Door mijn wantrouwen en onzekerheid...En gelukkig ben ik niet van het controlerende...Want ik heb er niet de behoefte aan om zijn phone door te spitten of om voortdurend te moeten weten waar hij is....Miss moet ik hem nog een keer duidelijk maken dat hij anders met me om moet gaan...Ik ben ook heel onzeker als het gaat over sexuele contacten, maar daar zijn we mee bezig en hij geeft me daar ook vertrouwen in...En ik krijg er ook steeds meer vertrouwen in...Dus kunnen we hier toch ook over praten lijkt me.....
dinsdag 15 mei 2007 om 12:21
Verder sluit ik me helemaal aan bij Krengiserweer.
Ik ben ook onzeker geweest in relatie's en ben het nu nog wel een in mijn huidige relatie (hoewel ik een geweldige vriend heb) Op een gegeven moment heb ik ook tegen mezelf gezegd; ik ben er klaar mee me aan te passen aan een ander zijn levensstijl. In de volgende relatie wil ik mezelf zijn en samen zijn met iemand die dezelfde verwachtingen in een relatie heeft als ik en waarin ik mezelf kan zijn, (en de ander natuurlijk ook) en anders gaat het feest niet door en gaat hij maar een deurtje verder. Nu is het mijn beurt!
Nou het is net alsof ik het over mezelf heb opgeroepen want dit was meer dan 4 jaar geleden en nu heb ik al 4 jaar een geweldige vriend die ook zijn eigenaardigheden heeft net als ik, en een relatie die ook niet altijd rimpelloos verloopt, maar wel met iemand die hetzelfde van een relatie verwacht als ik en ook bereid is eraan te werken om rekening met me te houden, net als ik met hem. Een relatie waar ik me heel veilig voel.
En soms ben ik nog wel eens onzeker, als ik niet zo lekker in mijn vel zit bijvoorbeeld, maar dan kan ik er wel met hem over praten en probeert hij me wel gerust te stellen.
Nu wil ik je niet onder je neus wrijven wat een fantastische relatie ik heb (want in iedere relatie is natuurlijk wel wat) maar je duidelijk te maken dat je ook wel eens tegen jezelf mag zeggen: ik wil een relatie waarin ik me veilig voel en die verdien ik ook! En er vervolgens ook naar handelen.
Ik ben ook onzeker geweest in relatie's en ben het nu nog wel een in mijn huidige relatie (hoewel ik een geweldige vriend heb) Op een gegeven moment heb ik ook tegen mezelf gezegd; ik ben er klaar mee me aan te passen aan een ander zijn levensstijl. In de volgende relatie wil ik mezelf zijn en samen zijn met iemand die dezelfde verwachtingen in een relatie heeft als ik en waarin ik mezelf kan zijn, (en de ander natuurlijk ook) en anders gaat het feest niet door en gaat hij maar een deurtje verder. Nu is het mijn beurt!
Nou het is net alsof ik het over mezelf heb opgeroepen want dit was meer dan 4 jaar geleden en nu heb ik al 4 jaar een geweldige vriend die ook zijn eigenaardigheden heeft net als ik, en een relatie die ook niet altijd rimpelloos verloopt, maar wel met iemand die hetzelfde van een relatie verwacht als ik en ook bereid is eraan te werken om rekening met me te houden, net als ik met hem. Een relatie waar ik me heel veilig voel.
En soms ben ik nog wel eens onzeker, als ik niet zo lekker in mijn vel zit bijvoorbeeld, maar dan kan ik er wel met hem over praten en probeert hij me wel gerust te stellen.
Nu wil ik je niet onder je neus wrijven wat een fantastische relatie ik heb (want in iedere relatie is natuurlijk wel wat) maar je duidelijk te maken dat je ook wel eens tegen jezelf mag zeggen: ik wil een relatie waarin ik me veilig voel en die verdien ik ook! En er vervolgens ook naar handelen.
dinsdag 15 mei 2007 om 12:37
Ik heb al zoveel aan die onzekerheid gedaan, en iedere keer loopt mijn relatie er spaak op...Door mijn wantrouwen en onzekerheid...En gelukkig ben ik niet van het controlerende...Want ik heb er niet de behoefte aan om zijn phone door te spitten of om voortdurend te moeten weten waar hij is....Miss moet ik hem nog een keer duidelijk maken dat hij anders met me om moet gaan...Ik ben ook heel onzeker als het gaat over sexuele contacten, maar daar zijn we mee bezig en hij geeft me daar ook vertrouwen in...En ik krijg er ook steeds meer vertrouwen in...Dus kunnen we hier toch ook over praten lijkt me.....
tuurlijk kun je erover praten en jazeker zou ik hem duidelijk maken dat hij je kwetst met dingen en van hem verwachtten dat hij er iets mee doet er er een oplossing voor zoekt samen met jou.
Je klinkt nog steeds twijfelend, en ik heb het gevoel dat je hem straks weer gaat verdedigen uit angst dat je hem kwijtraakt en je eigen punt niet duidelijk maakt aan hem...en de schuld maar weer bij jezelf gaat zoeken.. en het weer op je onzekerheid gaat schuiven..en dan blijf je in een kringetje ronddraaien...
Durf je het gesprek met hem aan te gaan en duidelijk te maken wat jij van de relatie verwacht en hem te vragen een oplossing te zoeken met jou over de vragen die je hier gesteld hebt???
tuurlijk kun je erover praten en jazeker zou ik hem duidelijk maken dat hij je kwetst met dingen en van hem verwachtten dat hij er iets mee doet er er een oplossing voor zoekt samen met jou.
Je klinkt nog steeds twijfelend, en ik heb het gevoel dat je hem straks weer gaat verdedigen uit angst dat je hem kwijtraakt en je eigen punt niet duidelijk maakt aan hem...en de schuld maar weer bij jezelf gaat zoeken.. en het weer op je onzekerheid gaat schuiven..en dan blijf je in een kringetje ronddraaien...
Durf je het gesprek met hem aan te gaan en duidelijk te maken wat jij van de relatie verwacht en hem te vragen een oplossing te zoeken met jou over de vragen die je hier gesteld hebt???
dinsdag 15 mei 2007 om 12:52
quote:
Ik heb al zoveel aan die onzekerheid gedaan, en iedere keer loopt mijn relatie er spaak op...Door mijn wantrouwen en onzekerheid...
Wat heb je eraan gedaan? Waarom zoek je niet (opnieuw) prof. hulp bij je onzekerheid en zelfvertrouwen?
Ik heb al zoveel aan die onzekerheid gedaan, en iedere keer loopt mijn relatie er spaak op...Door mijn wantrouwen en onzekerheid...
Wat heb je eraan gedaan? Waarom zoek je niet (opnieuw) prof. hulp bij je onzekerheid en zelfvertrouwen?
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 15 mei 2007 om 13:10
Het zou ook wel helpen als jullie zouden durven praten over juist die heikele kwesties. Ik lees bv nergens dat erover gesproken is waaròm hij die tel. nrs. heeft.
Misschien was het gewoon macht der gewoonte. Tòt een maand geleden was hij vrijgezel en was dit ms de normaalste zaak van de wereld en had hij er nu even niet aan gedacht dat jij dit niet zo fijn zou vinden of dat het geen zin meer heeft. Dan komt hij thuis en het wordt meteen een relatieprobleem; er wordt hem respectloosgedrag verweten enz. Hiermee wil ik niet hem of jou gelijk geven; ws zitten jullie even op twee verschillende sporen. Dan moet je erover praten; proberen elkaars standpunt/handelen te begrijpen scheelt al een stuk.
Hetzelfde met jouw vriendenknuffels. Weet je waarom hij daar zoveel problemen mee heeft. Is dit al eens goed besproken. Of was het de eerste de beste keer een gifgroene jaloeziesteek bij hem, een woedend verbod, waarna jij je meteen netjes aanpaste om hem niet te kwetsen?
Als hij zijn gevoelens op dit punt eens uitspreekt, kun je hem ws wel duidelijk maken dat dit voor jou normaal is, dat dit is wie jij bent.
Je kunt altijd nog beter je vriend kwijtraken dan jezelf.
Misschien was het gewoon macht der gewoonte. Tòt een maand geleden was hij vrijgezel en was dit ms de normaalste zaak van de wereld en had hij er nu even niet aan gedacht dat jij dit niet zo fijn zou vinden of dat het geen zin meer heeft. Dan komt hij thuis en het wordt meteen een relatieprobleem; er wordt hem respectloosgedrag verweten enz. Hiermee wil ik niet hem of jou gelijk geven; ws zitten jullie even op twee verschillende sporen. Dan moet je erover praten; proberen elkaars standpunt/handelen te begrijpen scheelt al een stuk.
Hetzelfde met jouw vriendenknuffels. Weet je waarom hij daar zoveel problemen mee heeft. Is dit al eens goed besproken. Of was het de eerste de beste keer een gifgroene jaloeziesteek bij hem, een woedend verbod, waarna jij je meteen netjes aanpaste om hem niet te kwetsen?
Als hij zijn gevoelens op dit punt eens uitspreekt, kun je hem ws wel duidelijk maken dat dit voor jou normaal is, dat dit is wie jij bent.
Je kunt altijd nog beter je vriend kwijtraken dan jezelf.
dinsdag 15 mei 2007 om 13:16
Durf je het gesprek met hem aan te gaan en duidelijk te maken wat jij van de relatie verwacht en hem te vragen een oplossing te zoeken met jou over de vragen die je hier gesteld hebt???
Dat durf ik wel, want we kunnen dan wel weer goed met elkaar praten..Het enigste probleem is dan net wat jij zegt, kan ik bij mn standpunt blijven, kan ik werkelijk zeggen wat ik wel en niet fijn vind en wat ik verwacht van deze relatie zonder dat ik hem naar de mond ga praten uit angst hem kwijt te raken...Ik vind het gewoon niet nodig om met vreemde meiden te smsen, of niet nodig, ik vind het niet fijn en ik heb daar problemen mee, wil hij daar niks aan doen, of komen we samen niet tot een oplossing, dan kies ik voor mezelf...Ik wil gewoon niet meer naar de pijpen van wie dan ook dansen, dat heb ik lang genoeg gedaan, ik wil voor mezelf op kunnen komen en laten zien dat er met mij niet te spelen valt....Maar of ik dat kan..
Dat durf ik wel, want we kunnen dan wel weer goed met elkaar praten..Het enigste probleem is dan net wat jij zegt, kan ik bij mn standpunt blijven, kan ik werkelijk zeggen wat ik wel en niet fijn vind en wat ik verwacht van deze relatie zonder dat ik hem naar de mond ga praten uit angst hem kwijt te raken...Ik vind het gewoon niet nodig om met vreemde meiden te smsen, of niet nodig, ik vind het niet fijn en ik heb daar problemen mee, wil hij daar niks aan doen, of komen we samen niet tot een oplossing, dan kies ik voor mezelf...Ik wil gewoon niet meer naar de pijpen van wie dan ook dansen, dat heb ik lang genoeg gedaan, ik wil voor mezelf op kunnen komen en laten zien dat er met mij niet te spelen valt....Maar of ik dat kan..
dinsdag 15 mei 2007 om 13:17
Mas stelt zich helemaal niet aan.
Als je telefoonnummers uitwisseld betekend dit toch dat je contact met de ander wil houden en de ander dus weer wil zien.
Je weet ook niet wat die bedoeling van die andere vrouwen is. Misschien zien ze daadwerkelijk wel wat in deze man en dan is het wel zo fijn als hij tegen hen duidelijk aangeeft dat hij al een vriendin heeft en daarom geen contat met hen wil houden.
Misschien bedoelen ze het inderdaad alleen vriendschappelijk. Wil ook helemaal niet zeggen dat je in je leven geen nieuwe vriendschappen mag aangaan. Maar deze man lijkt mij niet iemand die dringend om nieuwe vrienden verlegen zit. Hij heeft immers blijkbaar al een leuke vriendengroep.
Het is dus niet zo vreemd om je af te vragen waarom hij nu zo graag contact wil houden met die vrouwen.
In dit topic was ook iemand die aangaf erg veel met andere mannen te chatten, mailen en bellen. Dat vind ik eigenlijk ook een vorm van onzekerheid. Dat je steeds aandacht van andere mannen nodig hebt om te bevestigen dat je leuk bent. Natuurlijk heeft iedereen andere interesses en is het daardoor nooit mogelijk alles met je partner te delen. maar als je zoveel met andere mannnen chat loop je het risico dat je veel meer met hen deelt dan met je eigen man en dat is pas armoede in een relatie.
Je mag best bewust voor elkaar kiezen.
Als je telefoonnummers uitwisseld betekend dit toch dat je contact met de ander wil houden en de ander dus weer wil zien.
Je weet ook niet wat die bedoeling van die andere vrouwen is. Misschien zien ze daadwerkelijk wel wat in deze man en dan is het wel zo fijn als hij tegen hen duidelijk aangeeft dat hij al een vriendin heeft en daarom geen contat met hen wil houden.
Misschien bedoelen ze het inderdaad alleen vriendschappelijk. Wil ook helemaal niet zeggen dat je in je leven geen nieuwe vriendschappen mag aangaan. Maar deze man lijkt mij niet iemand die dringend om nieuwe vrienden verlegen zit. Hij heeft immers blijkbaar al een leuke vriendengroep.
Het is dus niet zo vreemd om je af te vragen waarom hij nu zo graag contact wil houden met die vrouwen.
In dit topic was ook iemand die aangaf erg veel met andere mannen te chatten, mailen en bellen. Dat vind ik eigenlijk ook een vorm van onzekerheid. Dat je steeds aandacht van andere mannen nodig hebt om te bevestigen dat je leuk bent. Natuurlijk heeft iedereen andere interesses en is het daardoor nooit mogelijk alles met je partner te delen. maar als je zoveel met andere mannnen chat loop je het risico dat je veel meer met hen deelt dan met je eigen man en dat is pas armoede in een relatie.
Je mag best bewust voor elkaar kiezen.
dinsdag 15 mei 2007 om 13:23
Wat heb je eraan gedaan? Waarom zoek je niet (opnieuw) prof. hulp bij je onzekerheid en zelfvertrouwen?
Ik zou niet weten waar ik dan weer heen moet...Bij de psychiater ging het niet want daar voelde ik me niet bij op mn gemak...Misschien bij maatschappelijk werk....Dat zit in een dorp naast me, dus dat zou kunnen....
Ik zou niet weten waar ik dan weer heen moet...Bij de psychiater ging het niet want daar voelde ik me niet bij op mn gemak...Misschien bij maatschappelijk werk....Dat zit in een dorp naast me, dus dat zou kunnen....
dinsdag 15 mei 2007 om 13:26
Een psychiater "gaat" meestal niet over dat soort dingen. Wat jij hebt is niet psychiatrisch Wat het dan wel is, kan inderdaad een maatschappelijk werker met je uitzoeken, althans, als het op dat vlak zit (bijv. zit je op de juiste weg qua indeling van je leven? Verdeel je je energie wel goed, heb je de juiste mensen om je heen, past je baan bij je etc).
Je komt er dan vanzelf wel achter of je wat meer nodig hebt, bijv. echte psycholische/therapeutische begeleiding.
Je komt er dan vanzelf wel achter of je wat meer nodig hebt, bijv. echte psycholische/therapeutische begeleiding.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 15 mei 2007 om 13:26
Het zou ook wel helpen als jullie zouden durven praten over juist die heikele kwesties. Ik lees bv nergens dat erover gesproken is waaròm hij die tel. nrs. heeft.
Misschien was het gewoon macht der gewoonte. Tòt een maand geleden was hij vrijgezel en was dit ms de normaalste zaak van de wereld en had hij er nu even niet aan gedacht dat jij dit niet zo fijn zou vinden of dat het geen zin meer heeft. Dan komt hij thuis en het wordt meteen een relatieprobleem; er wordt hem respectloosgedrag verweten enz. Hiermee wil ik niet hem of jou gelijk geven; ws zitten jullie even op twee verschillende sporen. Dan moet je erover praten; proberen elkaars standpunt/handelen te begrijpen scheelt al een stuk.
Hetzelfde met jouw vriendenknuffels. Weet je waarom hij daar zoveel problemen mee heeft. Is dit al eens goed besproken. Of was het de eerste de beste keer een gifgroene jaloeziesteek bij hem, een woedend verbod, waarna jij je meteen netjes aanpaste om hem niet te kwetsen?
Als hij zijn gevoelens op dit punt eens uitspreekt, kun je hem ws wel duidelijk maken dat dit voor jou normaal is, dat dit is wie jij bent.
Je kunt altijd nog beter je vriend kwijtraken dan jezelf.
Ik heb hem dus al dingen verweten zonder erover gepraat te hebben, want ik heb niet eens gevraagt waarom hij ze heeft...Wat dus weer een hele grote fout van mij is....
Misschien was het gewoon macht der gewoonte. Tòt een maand geleden was hij vrijgezel en was dit ms de normaalste zaak van de wereld en had hij er nu even niet aan gedacht dat jij dit niet zo fijn zou vinden of dat het geen zin meer heeft. Dan komt hij thuis en het wordt meteen een relatieprobleem; er wordt hem respectloosgedrag verweten enz. Hiermee wil ik niet hem of jou gelijk geven; ws zitten jullie even op twee verschillende sporen. Dan moet je erover praten; proberen elkaars standpunt/handelen te begrijpen scheelt al een stuk.
Hetzelfde met jouw vriendenknuffels. Weet je waarom hij daar zoveel problemen mee heeft. Is dit al eens goed besproken. Of was het de eerste de beste keer een gifgroene jaloeziesteek bij hem, een woedend verbod, waarna jij je meteen netjes aanpaste om hem niet te kwetsen?
Als hij zijn gevoelens op dit punt eens uitspreekt, kun je hem ws wel duidelijk maken dat dit voor jou normaal is, dat dit is wie jij bent.
Je kunt altijd nog beter je vriend kwijtraken dan jezelf.
Ik heb hem dus al dingen verweten zonder erover gepraat te hebben, want ik heb niet eens gevraagt waarom hij ze heeft...Wat dus weer een hele grote fout van mij is....
dinsdag 15 mei 2007 om 13:32
quote:
Durf je het gesprek met hem aan te gaan en duidelijk te maken wat jij van de relatie verwacht en hem te vragen een oplossing te zoeken met jou over de vragen die je hier gesteld hebt???
Dat durf ik wel, want we kunnen dan wel weer goed met elkaar praten.
Pratn is een ding, durf je ook ruzie met m te maken?
.Het enigste probleem is dan net wat jij zegt, kan ik bij mn standpunt blijven, kan ik werkelijk zeggen wat ik wel en niet fijn vind en wat ik verwacht van deze relatie zonder dat ik hem naar de mond ga praten uit angst hem kwijt te raken...I
Als je die angst hebt, dan kun je ( in deze relatie) dus niet het gesprek aan. je voelt je geblokkeerd om te zeggen wat je echt denkt. Waarom is dat? en zolang je dat niet kunt, zolang je niet voor je eigen gevoelens kunt of durft uit te komen, kun je NIET goed met iemand praten, dan ben je jezelf voor e gek aan het houden.
k vind het gewoon niet nodig om met vreemde meiden te smsen, of niet nodig, ik vind het niet fijn en ik heb daar problemen mee, wil hij daar niks aan doen, of komen we samen niet tot een oplossing, dan kies ik voor mezelf...I
psies, maar als je al niet eens kunt aangeven dat hier een pijnpunt zit, dan kies je helemaal niet voor jezelf. Kies echt voor jezelf en wees duidelijk naar hem toe. Jij vind op dis moment zijn gedrag niet OK. ( Misschien komt er een moment waarop het je geen zak meer kan schelen, maar zo ver ben je nu nog niet).
k wil gewoon niet meer naar de pijpen van wie dan ook dansen, dat heb ik lang genoeg gedaan, ik wil voor mezelf op kunnen komen en laten zien dat er met mij niet te spelen valt....Maar of ik dat kan.. Dat is vooral en kwestie van doen. Niet teveel aan jezelf twijfelen, natuurlijk kun je dat. Je moet ff een heuveltje ove, maar als je over de top bent, rol je vanzelf door. Schop maar ens flink ruzie met je vriend.Wat is het allerergste dat er kan gebeuren wannrer je voor jezelf opkomt? en idd beter je vriend kwijt dan jezelf kwijt.
en zoals iedereen al heeft aangegeven, je vriend kwijtrakn is minder erg dan jezelf kwijtraken.
Durf je het gesprek met hem aan te gaan en duidelijk te maken wat jij van de relatie verwacht en hem te vragen een oplossing te zoeken met jou over de vragen die je hier gesteld hebt???
Dat durf ik wel, want we kunnen dan wel weer goed met elkaar praten.
Pratn is een ding, durf je ook ruzie met m te maken?
.Het enigste probleem is dan net wat jij zegt, kan ik bij mn standpunt blijven, kan ik werkelijk zeggen wat ik wel en niet fijn vind en wat ik verwacht van deze relatie zonder dat ik hem naar de mond ga praten uit angst hem kwijt te raken...I
Als je die angst hebt, dan kun je ( in deze relatie) dus niet het gesprek aan. je voelt je geblokkeerd om te zeggen wat je echt denkt. Waarom is dat? en zolang je dat niet kunt, zolang je niet voor je eigen gevoelens kunt of durft uit te komen, kun je NIET goed met iemand praten, dan ben je jezelf voor e gek aan het houden.
k vind het gewoon niet nodig om met vreemde meiden te smsen, of niet nodig, ik vind het niet fijn en ik heb daar problemen mee, wil hij daar niks aan doen, of komen we samen niet tot een oplossing, dan kies ik voor mezelf...I
psies, maar als je al niet eens kunt aangeven dat hier een pijnpunt zit, dan kies je helemaal niet voor jezelf. Kies echt voor jezelf en wees duidelijk naar hem toe. Jij vind op dis moment zijn gedrag niet OK. ( Misschien komt er een moment waarop het je geen zak meer kan schelen, maar zo ver ben je nu nog niet).
k wil gewoon niet meer naar de pijpen van wie dan ook dansen, dat heb ik lang genoeg gedaan, ik wil voor mezelf op kunnen komen en laten zien dat er met mij niet te spelen valt....Maar of ik dat kan.. Dat is vooral en kwestie van doen. Niet teveel aan jezelf twijfelen, natuurlijk kun je dat. Je moet ff een heuveltje ove, maar als je over de top bent, rol je vanzelf door. Schop maar ens flink ruzie met je vriend.Wat is het allerergste dat er kan gebeuren wannrer je voor jezelf opkomt? en idd beter je vriend kwijt dan jezelf kwijt.
en zoals iedereen al heeft aangegeven, je vriend kwijtrakn is minder erg dan jezelf kwijtraken.
dinsdag 15 mei 2007 om 13:33
ik vind het niet fijn en ik heb daar problemen mee, wil hij daar niks aan doen, of komen we samen niet tot een oplossing, dan kies ik voor mezelf...Ik wil gewoon niet meer naar de pijpen van wie dan ook dansen, dat heb ik lang genoeg gedaan, ik wil voor mezelf op kunnen komen en laten zien dat er met mij niet te spelen valt....Maar of ik dat kan..
Dat kun je wel zeker! Misschien gaat het niet gelijk zoals jij het wilt, maar blijf wel hetgene wat je hierboven hebt geschreven tegen jezelf herhalen, en misschien is het zoals Mylenevalerie al zei ook een idee om nogmaals prof.hulp te zoeken als je hier nog zoveel last van hebt en aan je zelfvertrouwen te werken. Het is misschien geen leuke gedachte om alweer hulp te zoeken,maar als je een goede therapeut o.i.d. treft waarmee het klikt kan hij/zij je daarbij helpen en ook om je te leren duidelijk je grenzen aan te geven.
Dat kun je wel zeker! Misschien gaat het niet gelijk zoals jij het wilt, maar blijf wel hetgene wat je hierboven hebt geschreven tegen jezelf herhalen, en misschien is het zoals Mylenevalerie al zei ook een idee om nogmaals prof.hulp te zoeken als je hier nog zoveel last van hebt en aan je zelfvertrouwen te werken. Het is misschien geen leuke gedachte om alweer hulp te zoeken,maar als je een goede therapeut o.i.d. treft waarmee het klikt kan hij/zij je daarbij helpen en ook om je te leren duidelijk je grenzen aan te geven.
dinsdag 15 mei 2007 om 13:46
quote:Ik heb hem dus al dingen verweten zonder erover gepraat te hebben, want ik heb niet eens gevraagt waarom hij ze heeft...Wat dus weer een hele grote fout van mij is....
Niet zo streng voor jezelf zijn. Of misschien bedoel je het sarcastisch naar mij toe.
Hoe dan ook, ik wil je niet aanpraten dat jij alles fout doet (of hij); iedereen is geneigd alles vanuit zichzelf te bekijken en in een relatie kan dat weleens verrassingen zorgen. Wat voor de een een kleinigheidje is, kan voor de ander een reuzenprobleem zijn. Dus vragen en praten.
Ik ben al bijna 30jr samen met mijn man en tot op de dag van vandaag verbaas ik me soms nog over hoe anders hij tegen dingen aan kan kijken! (Maar we zijn dan ook erg verschillend).
Niet zo streng voor jezelf zijn. Of misschien bedoel je het sarcastisch naar mij toe.
Hoe dan ook, ik wil je niet aanpraten dat jij alles fout doet (of hij); iedereen is geneigd alles vanuit zichzelf te bekijken en in een relatie kan dat weleens verrassingen zorgen. Wat voor de een een kleinigheidje is, kan voor de ander een reuzenprobleem zijn. Dus vragen en praten.
Ik ben al bijna 30jr samen met mijn man en tot op de dag van vandaag verbaas ik me soms nog over hoe anders hij tegen dingen aan kan kijken! (Maar we zijn dan ook erg verschillend).
