Tegen je wil in verhuizen naar een andere stad

04-09-2024 18:35 241 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vriend en ik wonen beide in andere steden (220 km van elkaar vandaan) vanaf het begin dat wij met elkaar gingen, heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik nooit in een andere stad wil wonen. Ik heb mijn onderneming, mijn studie en mijn huis hier waar ik heel hard voor heb gewerkt.

In het begin van onze relatie heeft hij een aantal maanden achter gehouden dat hij kinderen heeft (omdat hij bang was dat ik van hem zou afknappen, of niet met een man die kinderen heeft een relatie aangaan) Nadat ik hierachter kwam, heeft hij beloofd dat hij er alles aan zou doen om zich aan mij aan te passen.

Met deze voorwaarde heb ik besloten om toch een relatie met hem aan te gaan. Een jaar later hebben we afgesproken dat we door de weeks hier zullen zijn en vrijdag, tm zondag daar zullen zijn ivm de kinderen (want ik wil mij ook aanpassen aan hem).

Doordat ik een rustig jaar heb gehad zijn we vaker daar geweest ondanks onze afspraak. Vorig jaar raakte ik zwanger. Tijdens mijn zwangerschap hebben we wederom deze afspraak weer gemaakt. Door de weeks hier en weekenden daar. Nu vond hij het toch wat lastiger omdat hij daar wilt zijn als de kids spontaan langs willen komen. Tegen mijn zin in hebben we afgesproken dat we vanaf donderdag tm zondag daar zullen zijn. Hier was niks van na gekomen. Ik heb mijn hele zwangerschap bijna alleen moet doen omdat hij maar 1,5 tot 2 dagen hierheen kon komen en ik op een gegeven moment te zwanger was om die lange reis te maken. Ik heb mij heel eenzaam gevoeld en neem hem deze ervaring heel erg kwalijk, maar goed dat terzijde.

Afgelopen week wees ik hem weer op onze afspraak en hij heeft toegegeven dat hij het niet wilt en daar wilt staan voor zijn kinderen en dat ik maar moet verhuizen.

Ik was vanaf het begin heel duidelijk dat ik niet naar een andere stad wil verhuizen om zo veel redenen. Maar mijn zoontje ziet zijn vader heel erg weinig en mijn hart breekt ervan. Dus ik heb gezegd dat ik bij hem ga intrekken, maar ik wil dit helemaal niet. Ik probeer hem duidelijk te maken dat ik niet gelukkig zal zijn en daardoor hem en onze zoon ook niet gelukkig kan maken. Maar hij vindt dat ik mijzelf moet opofferen.

Als ik met hem uit elkaar zal gaan, zal hij mijn zoontje maar een paar dagen in de maand zien ivm de afstand. Ik wil mijn zoon dat absoluut niet aandoen, maar ik kan ook niet verhuizen…

Ik ben ontzettend ongelukkig en weet niet meer wat ik moet doen.

Wat zouden jullie doen?


Ps. Buiten deze “mankementen” hebben wij een gezonde relatie, waarbij we elkaar respecteren en lief hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
en dan toch even inhoudelijk op de TO:

een man, die voor mij zijn kinderen in de steekt laat, zou afvallen
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
06-09-2024 14:59
tja weet je, ik heb een abortus ondergaan, maar zou het me echt voor kunnen stellen, als je daar niet voor kiest
Het is echt wel een beladen ingreep
Ja het is geen makkelijke keuze maar het is een keuze. Een kind krijgen is nog veel heftiger. En nu die kinderen er zijn moeten hun belangen (die van TO en haar man samen en ook de kinderen van man) gaan voor de belangen van de ouders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Winterbloesem schreef:
04-09-2024 22:01
Je had een relatie onder voorwaarde dat hij zich aan jou zou aanpassen.
Dat is geen gelijkwaardige relatie.
Als iemand een eigen bedrijf heeft dan is dat zeker een reden om te stellen dat je zelf niet gaat verhuizen. Ik zie niet waarom dat niet gelijkwaardig is. Bij Boer zoekt vrouw is het toch ook geen optie dat de boer zijn hele bedrijf wegdoet en wel de kant van de partner uitkomt? Dan wordt er ook eerlijk gevraagd of de gegadigden het wel zien zitten om die kant op te komen, en zo eerlijk is TO ook geweest. Dat er een oneerlijk antwoord volgde kan zij niets aan doen.
Het ware te wensen, dat alle mensen, hun eigen gebreken wat beter bekeken. Dan zouden ze het wel laten om over andere mensen te praten!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals velen al gezegd:
Hij was fout, want hij loog over zijn kinderen.
Maar dat jij/jullie daarna dachten dat dit wel te doen was, op zo’n afstand, jij met baby en hij met kinderen, dat is echt zo ongelofelijk ondoordacht. Ik snap dat jij niet wil verhuizen, maar hij kan ook écht niet verhuizen. Een zaak ligt wat dat betreft nog net makkelijker (hoewel ook moeilijk) dan kinderen met co-ouderschap. Ik snap echt niet hoe jullie dán dachten dat het zou gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
caretta_01 schreef:
06-09-2024 15:42
Als iemand een eigen bedrijf heeft dan is dat zeker een reden om te stellen dat je zelf niet gaat verhuizen. Ik zie niet waarom dat niet gelijkwaardig is. Bij Boer zoekt vrouw is het toch ook geen optie dat de boer zijn hele bedrijf wegdoet en wel de kant van de partner uitkomt? Dan wordt er ook eerlijk gevraagd of de gegadigden het wel zien zitten om die kant op te komen, en zo eerlijk is TO ook geweest. Dat er een oneerlijk antwoord volgde kan zij niets aan doen.
Ligt toch maar helemaal aan het bedrijf. De boer zal niet kunnen maar de zzp’er in de zorg natuurlijk wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
caretta_01 schreef:
06-09-2024 15:42
Als iemand een eigen bedrijf heeft dan is dat zeker een reden om te stellen dat je zelf niet gaat verhuizen. Ik zie niet waarom dat niet gelijkwaardig is. Bij Boer zoekt vrouw is het toch ook geen optie dat de boer zijn hele bedrijf wegdoet en wel de kant van de partner uitkomt? Dan wordt er ook eerlijk gevraagd of de gegadigden het wel zien zitten om die kant op te komen, en zo eerlijk is TO ook geweest. Dat er een oneerlijk antwoord volgde kan zij niets aan doen.
ik vind kinderen ook een prima reden om niet te verhuizen

eigenlijk elke reden wel
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan er echt met mijn hoofd niet bij waarom jullie het een goed idee vonden om samen een kind te krijgen.
Ik zou niet verhuizen, nu niet meer. En je kunt van hem ook niet verwachten dat hij jullie kind verkiest boven zijn andere kinderen. Wat een klotesituatie die jullie zelf hebben gecreëerd.
Ik zou voorlopig niet verhuizen. Blijven wonen waar je woont. Verhuizen zou later ook kunnen. Eventueel. Heel misschien.

Hij kan toch ook een regeling met zijn ex treffen waardoor hij bijv. om het weekend bij jou kan zijn?
TO hoe vind je de reacties?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
06-09-2024 16:17
ik vind kinderen ook een prima reden om niet te verhuizen

eigenlijk elke reden wel
Als hij bij de eerste paar dates de kinderen inderdaad genoemd had…natuurlijk! Kinderen verdienen ouders in de buurt. Aannemen wat een nieuwe partner aangeeft niet te kunnen doen, verhuizen haar zijn woonplaats, maar dan niet bij zichzelf bedenken dat dit wel heel ingewikkeld gaat worden maar leuk de schijn op blijft houden… Nee, dan heeft hij wel heel veel coulance verspeeld, wat hij middels dwang en manipulatie alsnog aan het doordrukken is.
Het ware te wensen, dat alle mensen, hun eigen gebreken wat beter bekeken. Dan zouden ze het wel laten om over andere mensen te praten!!
Alle reacties Link kopieren Quote
caretta_01 schreef:
07-09-2024 00:33
Als hij bij de eerste paar dates de kinderen inderdaad genoemd had…natuurlijk! Kinderen verdienen ouders in de buurt. Aannemen wat een nieuwe partner aangeeft niet te kunnen doen, verhuizen haar zijn woonplaats, maar dan niet bij zichzelf bedenken dat dit wel heel ingewikkeld gaat worden maar leuk de schijn op blijft houden… Nee, dan heeft hij wel heel veel coulance verspeeld, wat hij middels dwang en manipulatie alsnog aan het doordrukken is.

Je bent wel enorm veel aan het invullen nu. Flinke aannames nav het korte stukje tekst van TO.
Alle reacties Link kopieren Quote
Beste forummers,

Ik wil jullie verzoeken om on topic te blijven en te stoppen met op de persoon te posten. Dit maakt het topic er niet leesbaarder door voor TO.

Met vriendelijke groet,

Moderator Vivaforum.
Vrijheid van meningsuiting betekent NIET dat je alles maar op het forum neer mag pennen.

Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het zou natuurlijk wel helpen als TO zelf ook eens terugkwam.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Alle reacties Link kopieren Quote
canis-felis schreef:
07-09-2024 10:05
Het zou natuurlijk wel helpen als TO zelf ook eens terugkwam.
Precies. 138 reacties op dit moment en nul van To, behalve de openingspost. Niet zo gek dat het topic af en toe afdwaalt naar offtopic onderwerpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Laten we even met z'n allen er begrip voor hebben dat TO nu niet reageert. Ze is druk bezig met de verhuisdozen inpakken.

;-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Wilgentak schreef:
04-09-2024 22:20
Lieve TO, doe het alsjeblieft niet. Je krijgt een samengesteld gezin en je moet alles wat je hebt opofferen voor een man die tegen je heeft gelogen. Je krijgt dat alles waar je zo hard voor hebt gewerkt nooit meer terug. Straks verlies je je zelfstandigheid en dan sta je met lege handen in een plaats waar je niet wil wonen.

Dat jullie samen een kind hebben gekregen, is niet terug te draaien. Maar jullie moeten hier samen uitkomen op een manier waar jullie allebei tevreden mee zijn. Latten is al een goed begin.

Op welk vlak maakt hij je wél gelukkig? Wíl je nog wel verder met deze man??

Ik waardeer je bericht.

Het is inderdaad niet terug te draaien dat we een kind hebben, maar ik ben ook ontzettend gek op hem en zal het daarom ook niet willen terug draaien.

We hebben destijds (voordat ik zwanger werd) afgesproken dat we door de weeks hier zouden zijn en weekenden en vakanties daar (omdat we dan de kids hebben).

Ik denk dat hij alles heeft onderschat en nu puntje op paaltje komt hij het beseft, te laat.

Eerlijk gezegd hebben wij weinig tijd voor elkaar. Als hij hier is zie ik hem niet omdat ik op stage ben of werk. Als ik daar ben is hij de hele dag bezig met de kids waardoor ik geen interactie heb met hem.

Sinds de geboorte van onze zoon lijken de kinderen meer zijn aandacht willen hebben. Ik snap ook wel dat kinderen jaloers kunnen worden op hun broertje of zusje, maar het eist wel z’n tol, ik merk ook aan mijn vriend dat hij er moe van wordt, doordat ze de hele dag aan zijn kraag hangen om vermaakt te worden.

Even terug komend op je vraag, we zijn van diepgaande gesprekken, aangeschoten avonden, voor elkaar opdoffen en elkaar ondersteunen naar net de puf hebben om elkaar nog welterusten te kussen. Ik hoop dat dit ook tijdelijk is, zo niet dan zal die mij ook op langer termijn niet meer gelukkig maken
miem wijzigde dit bericht op 08-09-2024 04:16
Reden: Typfout
2.41% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Wooz schreef:
06-09-2024 23:45
TO hoe vind je de reacties?
Bedankt voor het vragen.

Heel heftig.. Ik wil daarom reageren op de meest voorkomende reacties:

Jullie zoon is er nou eenmaal: Onze zoon is gewenst en eigelijk ook het enige wat mij oprecht gelukkig kan maken.

Jouw zoon? Jullie zoon!: Omdat ik in de ik vorm praat, gaat dat automatisch. Uiteraard is hij net zo zijn ouder als ik dat ben.

Verwachtte je dat hij zijn kinderen achter laat?: Nee, dit heb ik ook altijd duidelijk gemaakt. Ik zou nooit tussen een ouder en kind staan. De afspraak was dat we weekenden en vakanties daar zouden zijn omdat we dan ook de kids hebben.

Hoe kon je zwanger raken in deze situatie? De situatie speelt sinds kort nu hij zich bedacht heeft. Daarvoor hadden we besloten om het te doen zoals hierboven beschreven. Vóór mijn zwangerschap.

Ik wil diegene bedanken die denken in oplossingen of simpelweg aan mijn gevoel denken
Alle reacties Link kopieren Quote
PhoebeHolmes schreef:
06-09-2024 12:05
Met andere woorden jij moet je voor het grootste deel maar aan hem aanpassen. Totaal geen balans in deze relatie, logisch TO dat je niet happy bent maar hij gaat niet veranderen zolang jij geen grenzen aan gaat geven TO.
Met latten is niks mis in mijn opinie en ik zou me echt wat minder aan hem aan gaan passen als ik jou was. Minder ook naar hem toe gaan. En mocht hij dat allemaal wel best vinden zou ik toch ff na gaan denken of je hier wel mee verder wil gaan TO..

Sterkte en :hug:

Bedankt voor je bericht.

Nu mijn laatste studiejaar is ingegaan heb ik (vanwege de drukte) besloten om mij niet meer volledig aan hem aan te passen. Sinds 3 weken komt hij vaker om voor onze zoon te zorgen wanneer ik moet werken of studeren.
Alle reacties Link kopieren Quote
vanille-ijs schreef:
07-09-2024 21:39
Laten we even met z'n allen er begrip voor hebben dat TO nu niet reageert. Ze is druk bezig met de verhuisdozen inpakken.

;-)
Ik denk graag na voordat ik reageer 😉
Alle reacties Link kopieren Quote
Wooz schreef:
04-09-2024 22:22
Nee natuurlijk ga je dit niet doen. En al helemaal niet alleen voor je zoontje. Jouw zoontje heeft een voorbeeld nodig. Een moeder die achter haar eigen grenzen staat, die weer gelukkig wordt, die vol in de bloei staat en emotioneel beschikbaar is. Hoe zie je daar jezelf gelukkig worden? Met een man die blijkbaar wel voor zijn oudere kids kan zijn, maar niet voor zijn zwangere vrouw? Misschien vindt hij de babyfase wel helemaal niks en ben je wel bij hem, maar is hij emotioneel alsnog niet beschikbaar. En ziet hij echt zovaak zijn kinderen? Mogen ze echt spontaan langskomen? Heb je dit ook meegemaakt? Of zijn het excuses om jouw kant op te komen en ben je het niet waard (in zijn ogen) om zover te reizen. Je was namelijk al over je eigen grenzen heengegaan en hij voelt nu vast haarfijn aan dat jij geen poot om op te staan hebt (wederom in zijn ogen). Hij heeft zijn kinderen, jij verhuisd. Punt. Daarmee is het gezegd. Mits jij wél voor jezelf kiest. Dat je zwanger bent geworden, dat is hopelijk geen bewuste keuze geweest. Dit klinkt hard, maar naar aanleiding van de opbouw van het verhaal zag is het duidelijk aan te zien komen dat hij niet gaat schipperen. Geeft hij echt om jou, dan houdt hij zich aan de afspraak. Anders had hij maar zo'n mooi rubberding eromheen moeten houden.

Mooi gezegd dat stuk over voorbeeld zijn, ik ben het met je eens.

Ik kan niet makkelijk zwanger worden, de komst van onze zoon was dus een verrassing, gewenst maar niet bewust.

Zijn kids zijn 8, 9 en 12. Hun moeder en mijn vriend wonen op zo’n 10 km afstand van elkaar en moeten daarom opgehaald of gebracht worden. Dat spontaan ophalen gebeurt sporadisch, maar hij wilt beschikbaar zijn voor ze zodra ze daar behoefte aan hebben (zo verwoordt hij dat)
miem wijzigde dit bericht op 08-09-2024 04:20
0.11% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
noekske74 schreef:
04-09-2024 21:51
Ik lees eigenlijk alleen maar veel teleurstelling en verdriet over je relatie.
Het begon met het achterhouden van het feit dat hij kinderen had.
Toen hield hij zich niet aan afspraken wat betreft in welke omgeving jullie gedurende de week en het weekend verbleven.
Tijdens je zwangerschap heb je je enorm eenzaam gevoeld omdat hij er amper was. Weer een grote teleurstelling voor je wat je hem ook nu nog steeds kwalijk neemt. Begrijpelijk ook.
Nu vindt hij dat je jezelf maar moet opofferen en voorgoed naar zijn woonplaats moet verhuizen.
Je geeft zelf aan ontzettend ongelukkig te zijn. Denk je dat je gelukkig wordt als je alles nu opgeeft? Je huis in de stad waar je nooit vandaan wilt, je studie, je onderneming, alles?
Dat heb je goed, ik ben inderdaad teleurgesteld.. Nee, ik zal daar nooit gelukkig kunnen worden
Alle reacties Link kopieren Quote
Paska schreef:
06-09-2024 13:39
No brainer. Kinderen gaan voor. Jullie kind maar ook zijn kinderen.
En hoe zou je dit adviseren?
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
04-09-2024 22:54
Er is nog een optie tussen uit elkaar gaan en dat jij bij hem gaat wonen. En dat is dat je bijvoorbeeld doordeweeks in jouw woning bent en in het weekend zijn jullie samen bij hem.

Natuurlijk ziet jullie zoontje hem dan niet iedere dag, maar dat hoeft helemaal geen probleem te zijn. Mijn man is ook de helft van de tijd in Nederland en ik moet daarnaast voor mijn werk regelmatig weg zijn. En dat gaat prima. De tijd dat we beiden thuis zijn besteden we dan ook heel bewust als gezin.

En het is natuurlijk heel gemakkelijk gezegd door anderen dat je hier nooit aan had moeten beginnen, maar dat kun je toch niet meer terugdraaien. Ik raad je dus aan om van een situatie die niet ideaal is het beste te maken. Uit elkaar gaan kan altijd nog.


Dit was ook de bedoeling, de dagen dat de kids bij ons zijn daar en de dagen dat de kids er niet zijn hier. De kids zijn alleen bij hun moeder als ze naar school moeten. Dat betekent dus dat dat later ook te combineren is met onze zoon. En wat ons 5 of 10 jaar later brengt, zien we dan wel! Misschien staan we dan op zo’n andere plek dat het mij allemaal niet meer uitmaakt!

Maar dit wilt hij dus niet meer.

Als we uit elkaar gaan, gaan we dat omdat hij bereikbaar wilt zijn voor spontane bezoekjes.

Ik vind dat gewoon zo oneerlijk tegenover onze zoon, omdat hij voor die extra uurtjes in de maand onze zoon nog maar nauwelijks gaat kunnen zien.

Ik zou nooit willen dat hij zijn kinderen achterlaat. Daarom heb ik hem ook nooit geeist om volledig hier te wonen. Zijn kinderen zijn de broer en zus van onze zoon, bovendien hou ik ook van ze.

We hadden eerder ook besloten om in het midden te wonen (meer aan zijn kant(
, 50 min van de kids, anderhalf uur van mijn stad). Zodat ik nog naar mijn werk kan gaan. Maar ook daar is vanaf gezien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi allen

Ik heb geprobeerd om op een aantal berichten te reageren, ik hoop dat ik dit op de juiste manier heb gedaan.

Ik had niet verwacht dat ik in een korte tijd zoveel bericht zou krijgen, daarom had ik nog niet gereageerd.

Berichten zijn ook lastig te volgen, het staat wat door elkaar.

Dit is mijn eerste keer op een forum, ik ben nog aan het leren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oké dus eerst verzwijgt hij zijn kinderen een paar maanden.
Hoe dan? Toen vond hij "beschikbaar zijn voor spontane bezoekjes niet belangrijk?'
En hoezo spontane bezoekjes, de kinderen kunnen zelf niet spontaan komen, er zit 10 km tussen en moeten gehaald en gebracht worden.

Eigenlijk stelt hij zijn huidige kinderen boven jullie kind, dat heb je ook door?

Hij kan ook gewoon stellen, er is een omgangsregeling, op en af bij hem en zijn ex.
Zodat jullie kind niet de dupe wordt van zijn omslag van verzwijgen naar opeens de altijd beschikbare vader te willen zijn.

Ik ben daar vrij stellig in, is er iets aan de hand kun je komen, bij even geen zin in de andere ouder slik je je drol maar in.

Maar goed, jouw pareltje is een meester manipulator en aan jou om voor jezelf en jullie kind de juiste keuze te maken.

200 km terug gaat 'm niet zomaar meer worden als het niet blijkt te werken.
En op voorhand weet jij al dat je niet wil verhuizen.

Maar ik blijf benieuwd hoe hij ze maanden heeft verzwegen, toen waren ze even niet welkom? of hoe moet ik dat zien.

Is het schuldgevoel dat hij nu altijd beschikbaar wil zijn?
Heeft hij ze toen achtergesteld omwille van jullie prille relatie ( wat al een afknapper zou zijn geweest voor mij)
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven