Tegen je wil in verhuizen naar een andere stad

Miem woensdag 4 september 2024 om 18:35

Mijn vriend en ik wonen beide in andere steden (220 km van elkaar vandaan) vanaf het begin dat wij met elkaar gingen, heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik nooit in een andere stad wil wonen. Ik heb mijn onderneming, mijn studie en mijn huis hier waar ik heel hard voor heb gewerkt.

In het begin van onze relatie heeft hij een aantal maanden achter gehouden dat hij kinderen heeft (omdat hij bang was dat ik van hem zou afknappen, of niet met een man die kinderen heeft een relatie aangaan) Nadat ik hierachter kwam, heeft hij beloofd dat hij er alles aan zou doen om zich aan mij aan te passen.

Met deze voorwaarde heb ik besloten om toch een relatie met hem aan te gaan. Een jaar later hebben we afgesproken dat we door de weeks hier zullen zijn en vrijdag, tm zondag daar zullen zijn ivm de kinderen (want ik wil mij ook aanpassen aan hem).

Doordat ik een rustig jaar heb gehad zijn we vaker daar geweest ondanks onze afspraak. Vorig jaar raakte ik zwanger. Tijdens mijn zwangerschap hebben we wederom deze afspraak weer gemaakt. Door de weeks hier en weekenden daar. Nu vond hij het toch wat lastiger omdat hij daar wilt zijn als de kids spontaan langs willen komen. Tegen mijn zin in hebben we afgesproken dat we vanaf donderdag tm zondag daar zullen zijn. Hier was niks van na gekomen. Ik heb mijn hele zwangerschap bijna alleen moet doen omdat hij maar 1,5 tot 2 dagen hierheen kon komen en ik op een gegeven moment te zwanger was om die lange reis te maken. Ik heb mij heel eenzaam gevoeld en neem hem deze ervaring heel erg kwalijk, maar goed dat terzijde.

Afgelopen week wees ik hem weer op onze afspraak en hij heeft toegegeven dat hij het niet wilt en daar wilt staan voor zijn kinderen en dat ik maar moet verhuizen.

Ik was vanaf het begin heel duidelijk dat ik niet naar een andere stad wil verhuizen om zo veel redenen. Maar mijn zoontje ziet zijn vader heel erg weinig en mijn hart breekt ervan. Dus ik heb gezegd dat ik bij hem ga intrekken, maar ik wil dit helemaal niet. Ik probeer hem duidelijk te maken dat ik niet gelukkig zal zijn en daardoor hem en onze zoon ook niet gelukkig kan maken. Maar hij vindt dat ik mijzelf moet opofferen.

Als ik met hem uit elkaar zal gaan, zal hij mijn zoontje maar een paar dagen in de maand zien ivm de afstand. Ik wil mijn zoon dat absoluut niet aandoen, maar ik kan ook niet verhuizen…

Ik ben ontzettend ongelukkig en weet niet meer wat ik moet doen.

Wat zouden jullie doen?

Ps. Buiten deze “mankementen” hebben wij een gezonde relatie, waarbij we elkaar respecteren en lief hebben.

EHV1981 zondag 8 september 2024 om 13:41

nausicaa schreef: ↑
08-09-2024 13:20
Maar ik snap gewoon echt niet hoe jij het voor je had gezien. Hij gaat ‘gewoon’ bij jullie wonen, en die drie andere kinderen zoeken het maar uit? Want kinderen over 220km heen en weer slepen is niet hele realistisch. Zeker niet als ze ouder worden en een eigen leven krijgen. Dus ofwel het leek je een goed idee dat hij zijn andere drie kinderen maar liet barsten, ofwel je had geaccepteerd dat jullie veel tijd zonder hem zouden zijn. Ook in dit antwoord klinkt het alsof je vindt dat jullie nu zijn gezin zijn, en die eerste drie het maar moeten doen met wat ze krijgen. Maa dat werkt niet zo. Jullie allemaal zijn nu zijn gezin, inclusief die oudste drie.

Als jij het een goed idee vond dat hij maar bij jou kwam wonen, wil je dus een man die drie kinderen in de steek laat. En dan zo te horen ook nog eens kinderen waarvan de moeder niet om ze staat te springen.
Als er kinderen in het spel zijn, heb je gewoon geen ‘weekenden met zijn tweeën’. Dat hebben ouders die gewoon nog samen zijn ook niet, dan zijn hun kinderen er ook bij.

Ik zit dit ook met verbazing te lezen. Op het moment dat hij na een paar maanden vertelde dat hij kinderen had, wist je dat hij nooit jouw kant op zou verhuizen. En dan nog een kind erbij.

Wat kunnen mensen er toch een puinhoop van maken. Dat is nog niet zo erg, maar de kinderen zijn hier de dupe. Dat is erg. Als jullie het belang van alle kinderen voorop stellen dan ga je wonen waar de kinderen van hem nu wonen. De baby kan daar prima opgroeien. Als je niet het belang van de kinderen voorop stelt maar je eigen belang dan blijf je wonen waar je nu zit.

dweedledee zondag 8 september 2024 om 13:55

Nou begrijp ik al hélemaal dat je vriend er voor zijn kinderen wil zijn. Met zo’n ex.

dweedledee zondag 8 september 2024 om 14:10

Ik krijg een beetje het idee dat vriend sowieso nooit heeft willen verhuizen en iets in mij vermoed dat de wens voor een tweede leg, ook niet helemaal vanuit hem kwam.

Lila-Linda zondag 8 september 2024 om 14:40

dweedledee schreef: ↑
08-09-2024 13:55
Nou begrijp ik al hélemaal dat je vriend er voor zijn kinderen wil zijn. Met zo’n ex.

Of zijn ex is nu zo, omdat vriend een lul is en een slechte vader

Klinkt logischer

dweedledee zondag 8 september 2024 om 14:45

Lila-Linda schreef: ↑
08-09-2024 14:40
Of zijn ex is nu zo, omdat vriend een lul is en een slechte vader

Klinkt logischer

Kan beiden. Maar om dat te kunnen concluderen vind ik het eenzijdige verhaal vanuit TO niet voldoende informatie geven.

Lila-Linda zondag 8 september 2024 om 14:46

dweedledee schreef: ↑
08-09-2024 14:45
Kan beiden. Maar om dat te kunnen concluderen vind ik het eenzijdige verhaal vanuit TO niet voldoende informatie geven.

En toch was jij wel stellig over jouw conclusie

dweedledee zondag 8 september 2024 om 14:51

Lila-Linda schreef: ↑
08-09-2024 14:46
En toch was jij wel stellig over jouw conclusie

Het is geen conclusie, maar een vermoeden. Op basis van de dingen die TO schrijft over de situatie tussen haar vent en haarzelf.

TO schrijft dat de ex de kinderen liever niet bij zich heeft. Hoe jij er dan van kan maken dat zij dit doet omdat ex een lul is, is mij een raadsel. Maar goed, ieder z’n mening.

Eve zondag 8 september 2024 om 15:07

Miem schreef: ↑
08-09-2024 03:48
Dit was ook de bedoeling, de dagen dat de kids bij ons zijn daar en de dagen dat de kids er niet zijn hier. De kids zijn alleen bij hun moeder als ze naar school moeten. Dat betekent dus dat dat later ook te combineren is met onze zoon. En wat ons 5 of 10 jaar later brengt, zien we dan wel! Misschien staan we dan op zo’n andere plek dat het mij allemaal niet meer uitmaakt!

Maar dit wilt hij dus niet meer.

Als we uit elkaar gaan, gaan we dat omdat hij bereikbaar wilt zijn voor spontane bezoekjes.

Ik vind dat gewoon zo oneerlijk tegenover onze zoon, omdat hij voor die extra uurtjes in de maand onze zoon nog maar nauwelijks gaat kunnen zien.

Ik zou nooit willen dat hij zijn kinderen achterlaat. Daarom heb ik hem ook nooit geeist om volledig hier te wonen. Zijn kinderen zijn de broer en zus van onze zoon, bovendien hou ik ook van ze.

We hadden eerder ook besloten om in het midden te wonen (meer aan zijn kant(
, 50 min van de kids, anderhalf uur van mijn stad). Zodat ik nog naar mijn werk kan gaan. Maar ook daar is vanaf gezien.

Ik denk dat net als dat jij zijn leugen in het begin vergeven hebt en achter jullie hebt gelaten, je dat ook met alle plannen uit het verleden moet doen.

Jouw vriend kan nu eigenlijk niet naar jou toekomen. Dat is de situatie van nu. Wat wel kan is dat jij een deel van de tijd bij hem bent. Daar zou ik mee beginnen. Met wat wel kan.

Bedenk ook dat de situatie nu nog gaat veranderen. De meeste mannen die ik ken hebben weinig met baby's. Terwijl kinderen in de leeftijd van die van jouw vriend nou net degenen zijn waarmee je het meest contact hebt. Nog niet zo oud dat ze hun eigen leven leiden, maar wel zo oud dat je er hele gesprekken mee kan hebben, makkelijk mee ergens naartoe kan gaan, enz.

Ik had zelf ook dat ik helemaal niet wist wat ik aan moest met een baby, terwijl ik het nu echt leuk vindt om met mijn dochter (8) samen dingen te ondernemen.

Wat je elders ook schreef is dat jullie elkaar nu echt uit het oog aan het verliezen zijn als partners. Dat hoor ik vaker bij jonge kinderen. Ik zou daar ook echt samen aandacht aan besteden. Misschien is het voor hem wel bespreekbaar om eens per maand jouw kant op te komen? En dat je dan opvang hebt voor jullie zoon dat jullie ook echt iets samen hebben.

Opgeven van de relatie kan altijd nog. Ik zou zeker met een kind eerst eens kijken wat er te redden valt en of dat genoeg is.

Anne1235 zondag 8 september 2024 om 15:08

Eerder heb ik gezegd dat je zeker niet moet verhuizen maar al met al is dat denk ik wel het meest in het belang van alle 4 de kinderen.

Miem zondag 8 september 2024 om 17:02

FaceofOZ schreef: ↑
08-09-2024 13:18
Quote: 'Ze heeft liever de kids niet (ze heeft aangegeven dat ze hun niet aankan), daarom zijn ze alleen bij haar wanneer ze school hebben en dus de hele dag weg zijn.'

Dus zij wil de kinderen niet en hij zou bij jou willen wonen, 2 ouders die allebei hun 3 kinderen niet zouden willen.

Hoe kan je dit naar jezelf uitleggen?

Ik denk dat je het helemaal verkeerd interpreteert. Hun vader wilt hun juist wel, en hun vader zal ook niet minder dagen met hun zijn dan nu.

Hij is alleen niet 7 dagen per week one call away, omdat hij dan 4 dagen hier zal zijn (wanneer hij de kids sowieso al niet had).

Beter lezen en dan reageren svp.

toffifee zondag 8 september 2024 om 17:15

Miem schreef: ↑
08-09-2024 17:02
Ik denk dat je het helemaal verkeerd interpreteert. Hun vader wilt hun juist wel, en hun vader zal ook niet minder dagen met hun zijn dan nu.

Hij is alleen niet 7 dagen per week one call away, omdat hij dan 4 dagen hier zal zijn (wanneer hij de kids sowieso al niet had).

Beter lezen en dan reageren svp.

En juist die one call away is zo belangrijk in de situatie die je schetst over hun moeder. Er moet er 1 stabiel zijn en die aangeeft het fijn te vinden de kinderen om zich heen te hebben. Dat je dat niet inziet zeg.

Miem zondag 8 september 2024 om 17:16

dweedledee schreef: ↑
08-09-2024 14:51
Het is geen conclusie, maar een vermoeden. Op basis van de dingen die TO schrijft over de situatie tussen haar vent en haarzelf.

TO schrijft dat de ex de kinderen liever niet bij zich heeft. Hoe jij er dan van kan maken dat zij dit doet omdat ex een lul is, is mij een raadsel. Maar goed, ieder z’n mening.

2 jongens zijn heel druk, ik heb het ook moeilijk met ze. Dat ze ze niet aankan kan ik ergens wel begrijpen. Alleen het deel dat ze zo agressief is naar hun niet. (Dit gaat trouwens al iets beter)

Ik heb trouwens ook voorgesteld om de kinderen door de weeks bij ons te nemen, maar dan zijn de kids de vrije dagen bij hun moeder en ik denk niet dat ze dat zal willen.
En mijn vriend wilde dat ook niet. Ik weet dat de oudste het wel zou willen (maak ik uit van een reactie die hij ooit gaf).

Ik heb in zoveel mogelijke manieren gedacht. In het midden wonen, halve tijd daar zijn (en nee ik sleep onze zoon heus niet elk weekend mee, hun vader kan soms ook prima zonder ons gaan). De kids door de weeks hebben etc.

Hij wilt gewoon niks meer. Hij wilt dat ik daar volledig kom wonen zodat hij klaar kan staan als iemand een keertje wil langskomen wanneer ze bij hun moeder zijn.

Ik vraag hem niet volledig bij mij te wonen, heb ik nooit gedaan. Ik kan daar niet volledig wonen en dat is wat hij nu van mij vraagt.

Miem zondag 8 september 2024 om 17:17

dweedledee schreef: ↑
08-09-2024 13:55
Nou begrijp ik al hélemaal dat je vriend er voor zijn kinderen wil zijn. Met zo’n ex.

Ja ik weet dat dit ook speelt van binnen

Lidl-Annie-Aardbei zondag 8 september 2024 om 17:25

Miem schreef: ↑
08-09-2024 17:16
Hij wilt gewoon niks meer. Hij wilt dat ik daar volledig kom wonen zodat hij klaar kan staan als iemand een keertje wil langskomen wanneer ze bij hun moeder zijn.

Dit zegt genoeg hè? Jij moet je opofferen, volledig.

Of zo doorgaan, min of meer als alleenstaande moeder, met af en toe je vriend erbij als het hem uitkomt.

Of de relatie verbreken en dan volledig als alleenstaande moeder met waarschijnlijk een minimale regeling met de vader van je zoon. Dat laatste is wel het duidelijkst. Pick your battle.

Miem zondag 8 september 2024 om 17:29

Eve schreef: ↑
08-09-2024 15:07
Ik denk dat net als dat jij zijn leugen in het begin vergeven hebt en achter jullie hebt gelaten, je dat ook met alle plannen uit het verleden moet doen.

Jouw vriend kan nu eigenlijk niet naar jou toekomen. Dat is de situatie van nu. Wat wel kan is dat jij een deel van de tijd bij hem bent. Daar zou ik mee beginnen. Met wat wel kan.

Bedenk ook dat de situatie nu nog gaat veranderen. De meeste mannen die ik ken hebben weinig met baby's. Terwijl kinderen in de leeftijd van die van jouw vriend nou net degenen zijn waarmee je het meest contact hebt. Nog niet zo oud dat ze hun eigen leven leiden, maar wel zo oud dat je er hele gesprekken mee kan hebben, makkelijk mee ergens naartoe kan gaan, enz.

Ik had zelf ook dat ik helemaal niet wist wat ik aan moest met een baby, terwijl ik het nu echt leuk vindt om met mijn dochter (8) samen dingen te ondernemen.

Wat je elders ook schreef is dat jullie elkaar nu echt uit het oog aan het verliezen zijn als partners. Dat hoor ik vaker bij jonge kinderen. Ik zou daar ook echt samen aandacht aan besteden. Misschien is het voor hem wel bespreekbaar om eens per maand jouw kant op te komen? En dat je dan opvang hebt voor jullie zoon dat jullie ook echt iets samen hebben.

Opgeven van de relatie kan altijd nog. Ik zou zeker met een kind eerst eens kijken wat er te redden valt en of dat genoeg is.

Mooi advies, dit is ook wat ik wil. Ik weet dat ik niet alles kan hebben en dat hoeft ook niet.

Zolang we inderdaad zoveel mogelijk, waar het past, met elkaar kunnen zijn. Mijn moeder past heel graag op op onze kleine, soms gaan we ook wel eens uit met zijn twee. Even zonder al onze leute om ons heen en fijne gesprekken met elkaar voeren.

Ik hoop dat hij ook los kan laten dat ik echt niet volledig daarheen wil verhuizen.

Ik zal met hem praten en ik laat weten wat ons besluit is. Wat mij betreft kunnen we deze topic afsluiten.

Bedankt!

dweedledee zondag 8 september 2024 om 17:40

Maar je kunt niet zomaar een ouder of kinderen 220 km verderop verhuizen, TO. Daar kan de andere ouder gewoon voor gaan liggen en dan steekt de rechter er een stokje voor.

Dus een definitieve verhuizing is niet een realistische oplossing. Maar je kunt ook echt niet meermaals meer dan 200 km met ze gaan slepen per week. Dat is veel te onrustig en vermoeiend voor kinderen.

En hun door de week bij jou laten wonen? Dan zouden ze van school moeten wisselen en moeten ze in een compleet ander deel van Nederland volledig opnieuw beginnen. Om nog maar te zwijgen over het feit dat ze hun vriendjes en familie dan daar achter moeten laten.

Dat kun je toch niet van ze vragen? Waarom zie je dat niet in?

S-Groot zondag 8 september 2024 om 17:53

Miem schreef: ↑
08-09-2024 17:16
2 jongens zijn heel druk, ik heb het ook moeilijk met ze. Dat ze ze niet aankan kan ik ergens wel begrijpen. Alleen het deel dat ze zo agressief is naar hun niet. (Dit gaat trouwens al iets beter)

Ik heb trouwens ook voorgesteld om de kinderen door de weeks bij ons te nemen, maar dan zijn de kids de vrije dagen bij hun moeder en ik denk niet dat ze dat zal willen.
En mijn vriend wilde dat ook niet. Ik weet dat de oudste het wel zou willen (maak ik uit van een reactie die hij ooit gaf).

Ik heb in zoveel mogelijke manieren gedacht. In het midden wonen, halve tijd daar zijn (en nee ik sleep onze zoon heus niet elk weekend mee, hun vader kan soms ook prima zonder ons gaan). De kids door de weeks hebben etc.

Hij wilt gewoon niks meer. Hij wilt dat ik daar volledig kom wonen zodat hij klaar kan staan als iemand een keertje wil langskomen wanneer ze bij hun moeder zijn.

Ik vraag hem niet volledig bij mij te wonen, heb ik nooit gedaan. Ik kan daar niet volledig wonen en dat is wat hij nu van mij vraagt.

Je kunt wel meedenken, maar niets van jouw ideeën is realistisch, dat is eigenlijk gewoon waar het op neerkomt helaas.

Je schrijft dat voordat jij zwanger werd jullie doordeweeks bij jou zouden gaan wonen en in de weekenden bij hem. Uit je woordkeuze blijkt dat dat nooit van de grond gekomen is? En jij in die situatie (waarbij hij niet volgens jullie plan naar jou kwam) toch zwanger bent geworden?

Het is heel naar hoe het nu is voor de kinderen en ik snap dat je het graag anders had gezien voor je eigen kind, maar je zult het nu moeten doen met de keuzes die je gemaakt hebt. Dit zijn de gevolgen, helaas.

Hoe lang duurt je opleiding nog? Als je die af hebt word jij weer wat flexibeler neem ik aan?

Snuffelkleed zondag 8 september 2024 om 17:59

Ik denk dat je alleen maar minimaal kan latten zoals de situatie is. Je kan van hem niet verwachten dat hij zijn andere kinderen in de steek laat en ik snap heel goed dat je je huis en je financiële zekerheid niet opgeeft. Die heb je ook gewoon nodig om voor je kind te kunnen zorgen.
En ook al heb je hem vergeven, het is niet een per definitie eerlijke man en hij houdt zich niet aan afspraken. Toegegeven de afspraken waren sowieso al een beetje raar. Met een kind van jullie beiden is er in deze situatie geen ideale oplossing. Ik denk dat je sowieso je zelfstandigheid moet waarborgen.

ForumFossiel zondag 8 september 2024 om 17:59

TO het is ‘hij WIL’ en niet ‘hij wilT’. Hun vader WIL. Hij WIL niet verhuizen. Hou alstublieft op met dat oliedomme ‘hij wilt.’
Pijn aan mijn ogen.

nausicaa zondag 8 september 2024 om 18:08

Iemand met kinderen heeft 100% van de tijd kinderen, niet alleen de 3 dagen volgens de regeling. Ik vind het niet heel raar dat hij niet 220km ver weg wil zitten als zijn kinderen hem nodig hebben. Natuurlijk kan dat als ouder een keer, maar elke week 4 van de dagen, dat is best veel. Als het dan bij de moeder al niet lekker loopt, is dat gewoon niet ok om te vragen.
De kinderen naar jouw woonplaats verhuizen is natuurlijk ook enorm heftig en alles behalve realistisch met school en zo.

Dus eigenlijk blijft over latten en dan jij 3/4 dagen per week die kant op of uit elkaar en alleen zoon laten verkassen elke week. Verre van ideaal, dat wel. Maar ideaal is er in deze situatie gewoon niet.

Eve zondag 8 september 2024 om 18:13

ForumFossiel schreef: ↑
08-09-2024 17:59
TO het is ‘hij WIL’ en niet ‘hij wilT’. Hun vader WIL. Hij WIL niet verhuizen. Hou alstublieft op met dat oliedomme ‘hij wilt.’
Pijn aan mijn ogen.

Lekker belangrijk ook.

dweedledee zondag 8 september 2024 om 18:20

Daarnaast is 220 km zo ongeveer van Friesland naar Limburg of van Zeeland naar Groningen. Qua afstand. Daar zit flink wat “cultureel” verschil in.

Ik snap dus wel dat jij niet wil verhuizen, TO. Ik zou ook echt niet aan de andere kant van Nederland willen wonen. Daar zou ik ook niet gelukkig van worden.

Maar dat geldt hoogstwaarschijnlijk toch ook voor jouw vriend en zijn kinderen? Maar dat maakt dan niet uit?

Olea zondag 8 september 2024 om 18:21

Eve schreef: ↑
08-09-2024 18:13
Lekker belangrijk ook.

Nou... het is wel een beetje storend om steeds dat "hij wilt" te lezen.

Eve zondag 8 september 2024 om 18:32

Olea schreef: ↑
08-09-2024 18:21
Nou... het is wel een beetje storend om steeds dat "hij wilt" te lezen.

Ik vind het probleem van TO wat belangrijker en groter dan een vervoegingsfout.

Miem zondag 8 september 2024 om 18:42

ForumFossiel schreef: ↑
08-09-2024 17:59
TO het is ‘hij WIL’ en niet ‘hij wilT’. Hun vader WIL. Hij WIL niet verhuizen. Hou alstublieft op met dat oliedomme ‘hij wilt.’
Pijn aan mijn ogen.

Klopt, maar ik adviseer je niet zo te letten op typ-of spelfouten. Wij, mensen, maken helaas af en toe een foutje. Als jij je hier zo druk om maakt kan je beter je ogen uit je kas trekken voordat je een hartaanval krijgt.

Actieve topics