Relaties
alle pijlers
Tips tegen liefdesverdriet:(?
zondag 6 mei 2007 om 16:37
@ Bella...het is NIET gek dat je niet meer verer wilt.
En wil JIJ mee naar de psych?
Ik krijg heel erg het gevoel dat je echt niet meer wil (maar dat nog niet heel hardop durft te zeggen)
JIJ hoeft jezelf niet te verontschuldigen!!!
NOOIT!!!
Jij had toch zelf ook al hukp gezocht van een psycholoog?
Overleg het eerst met hem/haar
Zoals het op mij overkomt gebruikt hij dit weer als een ander middel om jou naar zich toe te trekken, maar probeer goed te bedenken of dit echt is wat je wilt..
Ik snap heel goed dat je trekt naar het gevoel van vroeger....
Deal dar zelf ook dagelijks mee...maar vroeger bestaat niet meer lieve schat, er is zoveel kapot.
Succes en je weet me te vinden!
KUSSSSSSS
En wil JIJ mee naar de psych?
Ik krijg heel erg het gevoel dat je echt niet meer wil (maar dat nog niet heel hardop durft te zeggen)
JIJ hoeft jezelf niet te verontschuldigen!!!
NOOIT!!!
Jij had toch zelf ook al hukp gezocht van een psycholoog?
Overleg het eerst met hem/haar
Zoals het op mij overkomt gebruikt hij dit weer als een ander middel om jou naar zich toe te trekken, maar probeer goed te bedenken of dit echt is wat je wilt..
Ik snap heel goed dat je trekt naar het gevoel van vroeger....
Deal dar zelf ook dagelijks mee...maar vroeger bestaat niet meer lieve schat, er is zoveel kapot.
Succes en je weet me te vinden!
KUSSSSSSS
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 6 mei 2007 om 23:15
Wat een ongevoelige, egoistische zak is het Bella. En ik snap dat je er misschien niet zoveel aan hebt als iedereen dat hier zegt, en dat je gevoel aan al die momenten denkt dat je het wel fijn met hem had. Maar ik hoop dat je zelf ook beseft dat al die fijne momenten niet opwegen tegen deze hufterige momenten. Want, mijn god, wat is zijn gedrag walgelijk puberaal en bot.
Ikzelf... tja. Ik voel me de laatste tijd wel oke, ik voel me sterk, en ik begin mijn rust steeds iets meer te vinden. Ik merk dat ik steeds meer vrede met mezelf heb.
Donderdag is een kat van mij nogal naar doodgegaan, veel pijn en hij heeft erg geleden in m´n armen. Dat was akelig. H. is degene die weet hoeveel pijn het mij doet als het met 1 van mijn beesten niet goed gaat. Dat deed me beseffen hoeveel ik hem mis. Buiten het verdriet om mijn kat was er mijn verdriet om hem. Nu gaat het goed, alleen het verdriet om mijn kat is er nog. Ik heb vandaag gegeten met een vriend die ik een tijd niet had gezien. We hebben het erg gezellig gehad, en gaan elkaar zeker weer veel vaker zien. Ik drink bijna nooit alcohol, en ben nu na drie glazen wijn al helemaal melancholisch. Ben naar muziek aan het luisteren en daar helemaal bij aan het wegzwijmelen. Ga zo slapen en mooie, lieve dingen dromen.
Slaap lekker.
Ikzelf... tja. Ik voel me de laatste tijd wel oke, ik voel me sterk, en ik begin mijn rust steeds iets meer te vinden. Ik merk dat ik steeds meer vrede met mezelf heb.
Donderdag is een kat van mij nogal naar doodgegaan, veel pijn en hij heeft erg geleden in m´n armen. Dat was akelig. H. is degene die weet hoeveel pijn het mij doet als het met 1 van mijn beesten niet goed gaat. Dat deed me beseffen hoeveel ik hem mis. Buiten het verdriet om mijn kat was er mijn verdriet om hem. Nu gaat het goed, alleen het verdriet om mijn kat is er nog. Ik heb vandaag gegeten met een vriend die ik een tijd niet had gezien. We hebben het erg gezellig gehad, en gaan elkaar zeker weer veel vaker zien. Ik drink bijna nooit alcohol, en ben nu na drie glazen wijn al helemaal melancholisch. Ben naar muziek aan het luisteren en daar helemaal bij aan het wegzwijmelen. Ga zo slapen en mooie, lieve dingen dromen.
Slaap lekker.
maandag 7 mei 2007 om 19:19
@ Snow, gewoon omdat je lieve kat er niet meer is.
Doet pijn he, wel fijn dat hij lekker vertrouwd in je armen lag!
@ Bella...hoe gaat het wijffie?
Hier gaat het eigenlijk wel goed.
Voel me sterker worden en het besef dat ik het alleen dus ook redt groeit met de dag...
Tijd heelt........klinkt raar, maar is wel waar
Doet pijn he, wel fijn dat hij lekker vertrouwd in je armen lag!
@ Bella...hoe gaat het wijffie?
Hier gaat het eigenlijk wel goed.
Voel me sterker worden en het besef dat ik het alleen dus ook redt groeit met de dag...
Tijd heelt........klinkt raar, maar is wel waar
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 7 mei 2007 om 22:56
@Snowwhite:
*; voor het afscheid van je beestje. Mijnes is nu 15 en ik moet er echt niet aan denken dat ze er niet meer is....
Melancholisch zonder tranen??? Dat is vooruitgang!! Jihaaaa!! We komen er wel
Voor mijn update..... zie 'De niet zo happy Single" :) Ook ik ben goed bezig denk ik... hoop ik....
*; voor het afscheid van je beestje. Mijnes is nu 15 en ik moet er echt niet aan denken dat ze er niet meer is....
Melancholisch zonder tranen??? Dat is vooruitgang!! Jihaaaa!! We komen er wel
Voor mijn update..... zie 'De niet zo happy Single" :) Ook ik ben goed bezig denk ik... hoop ik....
vrijdag 11 mei 2007 om 08:16
Het is voorbij..
Waar ik al bang voor was is toch nog uitgekomen.
Na ons gesprek van vorige maand heeft hij het echt geprobeerd.
We zijn weekendjes weggeweest, hebben een waanzinnige tijd gehad en gisteravond komt hij me vertellen dat hij er toch geen vertrouwen meer in heeft..
Toen heb ik gezegd dat ik de stekker eruit wil trekken.
Streep eronder.
Ik wil niet meer afwachten of iemand me wel genoeg leuk vindt om mee verder te gaan.
Ik rende direct naar boven om al zijn spulletjes bij elkaar te zoeken.
Elke vezel in m'n lijf schreeuwde dat ik het niet moest doen, maar ik heb het toch gedaan.
Ik voelde me ongewoon sterk.
Totdat hij met alle tassen in z'n handen bij de deur stond.
Toen brak ik.
We hebben heel erg gehuild met z'n tweetjes en ik heb gezegd dat ik het echt niet meer wil op deze manier.
Hij zei vervolgens ook dat ik een betere man verdien (duh..).
Vervolgens gooide ik de overbekende slogan eruit:
Ik wil de niet de kruimels, maar het hele brood!!
Heb hem ook overduidelijk gezegd dat hij me niet meer mag bellen of smssen. (m'n hoofd zei nog, zeg het niet! zeg het niet!)
Stoere teksten, he?
Ik meende er bijzonder weinig van, maar ik weet ondertussen dat ik voor mezelf moet kiezen.
Maar hoe kun je er nou voor kiezen niet met elkaar verder te gaan als je toch van elkaar houdt....
'k heb een rotnacht achter de rug en zie enorm tegen het weekend op.
Dan komt daar plotseling de leegte.
Geen sex meer, niet meer lachen, niet meer uit eten, niets meer.
We hadden alles, maar omdat hij er geen vertrouwen in heeft hebben we nu niets meer...
Er is zo'n donker gevoel over me heen gekomen...
Energieloos, geen zin meer om te zingen, geen zin meer om te lachen..
Geen zin meer om me leuk aan te kleden..
M'n krullen zijn uit m'n haar gezakt en m'n gezonde bruine blos is verdwenen..
Life sucks!!!!!
Waar ik al bang voor was is toch nog uitgekomen.
Na ons gesprek van vorige maand heeft hij het echt geprobeerd.
We zijn weekendjes weggeweest, hebben een waanzinnige tijd gehad en gisteravond komt hij me vertellen dat hij er toch geen vertrouwen meer in heeft..
Toen heb ik gezegd dat ik de stekker eruit wil trekken.
Streep eronder.
Ik wil niet meer afwachten of iemand me wel genoeg leuk vindt om mee verder te gaan.
Ik rende direct naar boven om al zijn spulletjes bij elkaar te zoeken.
Elke vezel in m'n lijf schreeuwde dat ik het niet moest doen, maar ik heb het toch gedaan.
Ik voelde me ongewoon sterk.
Totdat hij met alle tassen in z'n handen bij de deur stond.
Toen brak ik.
We hebben heel erg gehuild met z'n tweetjes en ik heb gezegd dat ik het echt niet meer wil op deze manier.
Hij zei vervolgens ook dat ik een betere man verdien (duh..).
Vervolgens gooide ik de overbekende slogan eruit:
Ik wil de niet de kruimels, maar het hele brood!!
Heb hem ook overduidelijk gezegd dat hij me niet meer mag bellen of smssen. (m'n hoofd zei nog, zeg het niet! zeg het niet!)
Stoere teksten, he?
Ik meende er bijzonder weinig van, maar ik weet ondertussen dat ik voor mezelf moet kiezen.
Maar hoe kun je er nou voor kiezen niet met elkaar verder te gaan als je toch van elkaar houdt....
'k heb een rotnacht achter de rug en zie enorm tegen het weekend op.
Dan komt daar plotseling de leegte.
Geen sex meer, niet meer lachen, niet meer uit eten, niets meer.
We hadden alles, maar omdat hij er geen vertrouwen in heeft hebben we nu niets meer...
Er is zo'n donker gevoel over me heen gekomen...
Energieloos, geen zin meer om te zingen, geen zin meer om te lachen..
Geen zin meer om me leuk aan te kleden..
M'n krullen zijn uit m'n haar gezakt en m'n gezonde bruine blos is verdwenen..
Life sucks!!!!!
vrijdag 11 mei 2007 om 15:11
vrijdag 11 mei 2007 om 15:15
Jezus Bella, ik heb even een aantal van jouw laatste posts gelezen, maar jouw ex is echt gestoord.
Over een half jaar ben je blij dat je er vanaf bent.
Zoek geen contact meer met hem want hoe langer deze schade duurt die je oploopt, hoe langer je er steeds weer over doet om van hem af te komen.
Stel je grenzen!
Sterkte ermee..
Over een half jaar ben je blij dat je er vanaf bent.
Zoek geen contact meer met hem want hoe langer deze schade duurt die je oploopt, hoe langer je er steeds weer over doet om van hem af te komen.
Stel je grenzen!
Sterkte ermee..
vrijdag 11 mei 2007 om 16:04
@ Zus.......meiske toch, kom hier krijg je eerst een *;!
Dat had ik niet aan zien komen zeg!
en jij waarschijnlijk ook niet!
wat ontzettend goed dat je gezegd hebt wat je hebt gezegd!
Ben trots op je...jij gaat dat ook zijn (al hang je nu natuurlijk aan elkaar van twijfel)
Weet dat het NIET jouw schuld is, dat jullie er samen alles aan gedaan hebben om het te laten werken maar dat liefde alleen soms gewoon niet genoeg is!!!
Probeer voor jezelf alsjeblieft het geen contact hebben vol te houden, ik weet dat het ontzettend moeilijk is, ik kamp er ook nog dagelijks mee.
Maar als ik hier de verhalen lees van de meiden die het met contact nog zoveel zwaarder hebben (alle respect hoor ladies).
Dat moet je jezelf niet gunnen.
Jullie hebben het geprobeert, NOGMAALS geprobeerd maar het gaat gewoon niet schat
je zei het zelf al.....niet de kruimels maar het brood!
Hele dikke knuffel en als je wilt komen uithuilen...je bent welkom
(oja, klein opstekertje, ik heb nu bijna 7 weken geen enkel contact, het blijft ,moeilijk maar de pijn wordt echt minder...mijn haar springt weer lekker en heb voor het eerst sinds weken weer zin in het weekend...het wordt beter meis ECHT!!!!)
XXXXXXXXXXXXXXX
Dat had ik niet aan zien komen zeg!
en jij waarschijnlijk ook niet!
wat ontzettend goed dat je gezegd hebt wat je hebt gezegd!
Ben trots op je...jij gaat dat ook zijn (al hang je nu natuurlijk aan elkaar van twijfel)
Weet dat het NIET jouw schuld is, dat jullie er samen alles aan gedaan hebben om het te laten werken maar dat liefde alleen soms gewoon niet genoeg is!!!
Probeer voor jezelf alsjeblieft het geen contact hebben vol te houden, ik weet dat het ontzettend moeilijk is, ik kamp er ook nog dagelijks mee.
Maar als ik hier de verhalen lees van de meiden die het met contact nog zoveel zwaarder hebben (alle respect hoor ladies).
Dat moet je jezelf niet gunnen.
Jullie hebben het geprobeert, NOGMAALS geprobeerd maar het gaat gewoon niet schat
je zei het zelf al.....niet de kruimels maar het brood!
Hele dikke knuffel en als je wilt komen uithuilen...je bent welkom
(oja, klein opstekertje, ik heb nu bijna 7 weken geen enkel contact, het blijft ,moeilijk maar de pijn wordt echt minder...mijn haar springt weer lekker en heb voor het eerst sinds weken weer zin in het weekend...het wordt beter meis ECHT!!!!)
XXXXXXXXXXXXXXX
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 11 mei 2007 om 23:50
Jeemig Zus, wat klote voor je... en wat dapper dat je dat allemaal kon zeggen!
Ik denk inderdaad wel dat geen contact het beste is om los te komen, maar ik herken je gevoel: hoe kun je nu loskomen als je nog van iemand houdt?
Zelf moet ik wel contact hebben, tenminste... ik zie hem 2x in de week, en ik vind het NIET makkelijk...
Waarom is het allemaal zoi lastig met de mannen?
Ik denk inderdaad wel dat geen contact het beste is om los te komen, maar ik herken je gevoel: hoe kun je nu loskomen als je nog van iemand houdt?
Zelf moet ik wel contact hebben, tenminste... ik zie hem 2x in de week, en ik vind het NIET makkelijk...
Waarom is het allemaal zoi lastig met de mannen?
zaterdag 12 mei 2007 om 10:36
Wow Summerdance, jij weet de spijker wel op z'n kop te slaan.
Liefde alleen is niet genoeg....
Hij zei nog, jij bent een wereldwijf, ik hou van je en ben stapelgek op je maar de situatie waar je in zit maakt het me moeilijk..
Ik begrijp het niet, we hadden nooit ruzie, wel af en toe wat woorden, maar dat was amper noemenswaardig. We voelden elkaar aan, we lieten elkaar vrij, de seks was waanzinnig...
Hij zei ook dat hij misschien wel spijt ging krijgen over een paar maanden, maar ik heb gezegd dat het te laat is.. (meen er geen ruk van, maar wilde vastbesloten overkomen) Ik heb ook gezegd dat hij niet hoeft aan te kloppen voor een potje sex, omdat ik daar niet voor in ben (leugenaar, leugenaar)
Gisteravond een feestje van 't werk.
Was niet in de dans-sfeer, hoewel iedereen stond te stuiteren en meedere keren er aan mijn arm getrokken werd. Was ook niet in de vreemde-mannen-ontmoet-sfeer. Heb heel veilig met een collegaatje staan kletsen en drinken en gruwelijk vroeg (21.30 uur) weer naar huis gegaan. Gisteravond niet gehuild, maar vond een haarelastiekje in m'n brievenbus. Wist bijna zeker dat hij die erin gegooid had en dat maakt het helemaal bitter. Lijkt wel of hij alle tekens van mij wil uitwissen..
Au...
Ik ga ook zeker geen contact zoeken met hem, daar ben ik ietsie te trots voor. Hoop ook echt dat hij het niet gaat doen, want kan de telefoon niet laten gaan als ik zie dat hij het is..
Ben nu eigenlijk alleen maar boos. Omdat het zo loopt terwijl het echt veel en veel leuker had kunnen zijn, omdat hij waarschijnlijk veel minder pijn heeft dan ik, omdat hij wel leuke dingen kan doen zonder mij en ik voorlopig nog even niet (hoewel ik het wel probeer).
De hemel huilt hier... da's dan wel weer lief, he?
We zouden as donderdag samen op vakantie..
God, wat had ik daar zin in.
Heerlijk samen weg.
Er was geen wolkje aan de lucht behalve de roze wolken waar ik op liep en dan... BOEM!!
Al m'n roze wolken weg en lig ik met m'n kop op het harde beton.
Ben blij dat jij zin hebt in het weekend, Summer...
't is je gegund. Je komt sterk over, alle shit is dus echt ergens goed voor.
Liefde alleen is niet genoeg....
Hij zei nog, jij bent een wereldwijf, ik hou van je en ben stapelgek op je maar de situatie waar je in zit maakt het me moeilijk..
Ik begrijp het niet, we hadden nooit ruzie, wel af en toe wat woorden, maar dat was amper noemenswaardig. We voelden elkaar aan, we lieten elkaar vrij, de seks was waanzinnig...
Hij zei ook dat hij misschien wel spijt ging krijgen over een paar maanden, maar ik heb gezegd dat het te laat is.. (meen er geen ruk van, maar wilde vastbesloten overkomen) Ik heb ook gezegd dat hij niet hoeft aan te kloppen voor een potje sex, omdat ik daar niet voor in ben (leugenaar, leugenaar)
Gisteravond een feestje van 't werk.
Was niet in de dans-sfeer, hoewel iedereen stond te stuiteren en meedere keren er aan mijn arm getrokken werd. Was ook niet in de vreemde-mannen-ontmoet-sfeer. Heb heel veilig met een collegaatje staan kletsen en drinken en gruwelijk vroeg (21.30 uur) weer naar huis gegaan. Gisteravond niet gehuild, maar vond een haarelastiekje in m'n brievenbus. Wist bijna zeker dat hij die erin gegooid had en dat maakt het helemaal bitter. Lijkt wel of hij alle tekens van mij wil uitwissen..
Au...
Ik ga ook zeker geen contact zoeken met hem, daar ben ik ietsie te trots voor. Hoop ook echt dat hij het niet gaat doen, want kan de telefoon niet laten gaan als ik zie dat hij het is..
Ben nu eigenlijk alleen maar boos. Omdat het zo loopt terwijl het echt veel en veel leuker had kunnen zijn, omdat hij waarschijnlijk veel minder pijn heeft dan ik, omdat hij wel leuke dingen kan doen zonder mij en ik voorlopig nog even niet (hoewel ik het wel probeer).
De hemel huilt hier... da's dan wel weer lief, he?
We zouden as donderdag samen op vakantie..
God, wat had ik daar zin in.
Heerlijk samen weg.
Er was geen wolkje aan de lucht behalve de roze wolken waar ik op liep en dan... BOEM!!
Al m'n roze wolken weg en lig ik met m'n kop op het harde beton.
Ben blij dat jij zin hebt in het weekend, Summer...
't is je gegund. Je komt sterk over, alle shit is dus echt ergens goed voor.
zaterdag 12 mei 2007 om 11:04
@ Zus.....jeetje OOK nog een vakantie die niet doorgaat!
Erg is dat he...de feestjes dat je je totaal NIET op je plek voelt!
Ik heb dat ook nog wel een beetje hoor
En eerlijk is eerlijk, ik klink sterker als dat ik ben
Liep net met de hond op het strand en zonder dat ik er erg in had liepen ook hier ineens weer de tranen over mijn gezicht...
Had zelfs mijn telefoon al uit mijn jas gepakt
Het is toch ook oneerlijk....zo lang lief en leed delen er zijn voor iemand dan gaat de stekker eruit en BOEF......niets meer.hoe ik het ook bekijk..
Het blijft een leeg gevoel!
Ik heb wel gemerkt, zeker de eerste paar weken dat ik vooral GEEN leuke dingen moest gaan doen. Heb me letterlijk opgesloten in mijn huisje
Ik werkte, sporte en dat was het.
Eerst op mijn gemakje verdriet laten komen
Ik had niet eens vrolijk kunnen doen, laat staan zijn!
Twee weken geleden ben ik met Koninginnenacht weer voor het eerst uitgegaan (heel voorzichtig)
En nu vanavond weer.....
Dus meissie........moed houden hoor
Dikke Kus...
Erg is dat he...de feestjes dat je je totaal NIET op je plek voelt!
Ik heb dat ook nog wel een beetje hoor
En eerlijk is eerlijk, ik klink sterker als dat ik ben
Liep net met de hond op het strand en zonder dat ik er erg in had liepen ook hier ineens weer de tranen over mijn gezicht...
Had zelfs mijn telefoon al uit mijn jas gepakt
Het is toch ook oneerlijk....zo lang lief en leed delen er zijn voor iemand dan gaat de stekker eruit en BOEF......niets meer.hoe ik het ook bekijk..
Het blijft een leeg gevoel!
Ik heb wel gemerkt, zeker de eerste paar weken dat ik vooral GEEN leuke dingen moest gaan doen. Heb me letterlijk opgesloten in mijn huisje
Ik werkte, sporte en dat was het.
Eerst op mijn gemakje verdriet laten komen
Ik had niet eens vrolijk kunnen doen, laat staan zijn!
Twee weken geleden ben ik met Koninginnenacht weer voor het eerst uitgegaan (heel voorzichtig)
En nu vanavond weer.....
Dus meissie........moed houden hoor
Dikke Kus...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 12 mei 2007 om 16:15
Wat lekker voor je!!
Lekker stappen vanavond, da's goed... tijd voor fun!
Ik heb ook geen zin om ergens heen te gaan, nu.
Heb een leuke lamp gekocht voor boven m'n eettafel en ga morgen m'n kast schilderen.
Daar heb ik echt zin in, lekker m'n huisje opknappen wat ik de laatste tijd enorm verwaarloosd heb, omdat ik met grote regelmaat bij hem zat.
Ben alleen een ietsie blut, dus 't zal mondjesmaat moeten gaan.
Vanavond bij m'n moedertje een hapje eten, lekker thuis en misschien morgen (moederdag) ergens samen een hapje eten.
Maar denk dat ik wel weet waar we over zitten te kletsen... 't zal hoofdzakelijk over hem gaan en wanneer het niet over hem gaat dan dwalen m'n gedachten af en hoor ik waarschijnlijk niet eens wat ze allemaal zit te vertellen...
Kijk nog steeds 50x p.minuut op m'n telefoon maar 't is zo sneu dat het stil blijft.... en vanmorgen op de sportschool gaf iemand me een knuffel omdat ze met me te doen had. Tsja.. dan willen de waterlanders wel komen...
Kom wel 10x p.uur zijn auto tegen... bizar en vanmorgen bij de bloemist dacht ik dat ik achter hem stond!! M'n hart ging tekeer!!
Maar 't was een ander...
Al die vragen wat hij nu doet, waar hij aan denkt, of hij me mist...
Ik word er behoorlijk gek van...
Ik hoop dat je je vanavond opperbest vermaakt, Summertje!
Maak je maar extra mooi en geniet 200%
Ik ben benieuwd hoe het is gegaan, laat je wat horen??
Dikke *;.
Lekker stappen vanavond, da's goed... tijd voor fun!
Ik heb ook geen zin om ergens heen te gaan, nu.
Heb een leuke lamp gekocht voor boven m'n eettafel en ga morgen m'n kast schilderen.
Daar heb ik echt zin in, lekker m'n huisje opknappen wat ik de laatste tijd enorm verwaarloosd heb, omdat ik met grote regelmaat bij hem zat.
Ben alleen een ietsie blut, dus 't zal mondjesmaat moeten gaan.
Vanavond bij m'n moedertje een hapje eten, lekker thuis en misschien morgen (moederdag) ergens samen een hapje eten.
Maar denk dat ik wel weet waar we over zitten te kletsen... 't zal hoofdzakelijk over hem gaan en wanneer het niet over hem gaat dan dwalen m'n gedachten af en hoor ik waarschijnlijk niet eens wat ze allemaal zit te vertellen...
Kijk nog steeds 50x p.minuut op m'n telefoon maar 't is zo sneu dat het stil blijft.... en vanmorgen op de sportschool gaf iemand me een knuffel omdat ze met me te doen had. Tsja.. dan willen de waterlanders wel komen...
Kom wel 10x p.uur zijn auto tegen... bizar en vanmorgen bij de bloemist dacht ik dat ik achter hem stond!! M'n hart ging tekeer!!
Maar 't was een ander...
Al die vragen wat hij nu doet, waar hij aan denkt, of hij me mist...
Ik word er behoorlijk gek van...
Ik hoop dat je je vanavond opperbest vermaakt, Summertje!
Maak je maar extra mooi en geniet 200%
Ik ben benieuwd hoe het is gegaan, laat je wat horen??
Dikke *;.
zaterdag 12 mei 2007 om 17:56
@ Zus,ERG HE.dat van die auto's tegenkoimen, daar had ik in het begin ook zo'n onwijze last van!!!
Wat heel stom was want hij woont 70km verderop
En praten helpt...ook met je moedertje.
Zeker in het begin heb je zo ontzettend veel steun nodig!
Ik merkte wel dat ik na verloop van tijd alleen geen zin meer had om er met vrienden over te praten.
Maar moet je eerlijk zeggen dat ik sinds een maandje ook bij de psycholoog loop en dat juist DIE tegen me zei dta ik ook dingen alleen moet verwerken omdat ik toch wel de neiging heb om na een kwartier brullen bij vrienden te zeggen...nou nu is het klaar hoor, ik wil niet meer huilen
Moet verdriet bij mezelf alleen toe gaan laten, EN JEZUS wat is dat moeilijk soms
Het komt ook altijd zo ongelegen!!!!
Met Koninginnedag bijvoorbeeld, iedereen lekker buiten mooi weer, blijheid alom en dan moest ik zonogid gaan dippen, waar ik me dan vervolgens NOG beroerder van ging voelen (en dat dan lekker allemaal heel psychologisch veramntwoord in mijn eentje!!)
Wel heel goed van je dat je lekker je huisje gaat opknappen, gewoon weer lekker je eigen plekje van maken...
Tuurlijk laat ik weten hoe het was....
Zit nu een beetje op een punt dat mijn hoofdje denkt, ja ik wil wel flirten, maar dat ik niet zeker weet of mijn hartje het wel al kan..
Awel.....we zien wel hoe de avond loopt
Weer een dikke kus (en die ga je nog veel van me krijgen de komende dagen) van Summertje
Wat heel stom was want hij woont 70km verderop
En praten helpt...ook met je moedertje.
Zeker in het begin heb je zo ontzettend veel steun nodig!
Ik merkte wel dat ik na verloop van tijd alleen geen zin meer had om er met vrienden over te praten.
Maar moet je eerlijk zeggen dat ik sinds een maandje ook bij de psycholoog loop en dat juist DIE tegen me zei dta ik ook dingen alleen moet verwerken omdat ik toch wel de neiging heb om na een kwartier brullen bij vrienden te zeggen...nou nu is het klaar hoor, ik wil niet meer huilen
Moet verdriet bij mezelf alleen toe gaan laten, EN JEZUS wat is dat moeilijk soms
Het komt ook altijd zo ongelegen!!!!
Met Koninginnedag bijvoorbeeld, iedereen lekker buiten mooi weer, blijheid alom en dan moest ik zonogid gaan dippen, waar ik me dan vervolgens NOG beroerder van ging voelen (en dat dan lekker allemaal heel psychologisch veramntwoord in mijn eentje!!)
Wel heel goed van je dat je lekker je huisje gaat opknappen, gewoon weer lekker je eigen plekje van maken...
Tuurlijk laat ik weten hoe het was....
Zit nu een beetje op een punt dat mijn hoofdje denkt, ja ik wil wel flirten, maar dat ik niet zeker weet of mijn hartje het wel al kan..
Awel.....we zien wel hoe de avond loopt
Weer een dikke kus (en die ga je nog veel van me krijgen de komende dagen) van Summertje
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 12 mei 2007 om 17:58
@ Zus nog even, weer wat vergeten....nog even over dat 50x per minuut op je foon kijken....
Het is ONWIJS sneu, beroerd, klote enz enz dat hij niet belt
Maar wees er maar blij om....je kan nu niet in de verleiding komen om een gesprek met hem aan de gaan...
Klinkt zo ontzettend oneerlijk maar het is zo ontzettend het beste nu!
Pfffffffffff............ik weet ZO hoe je je voelt!!
Het is ONWIJS sneu, beroerd, klote enz enz dat hij niet belt
Maar wees er maar blij om....je kan nu niet in de verleiding komen om een gesprek met hem aan de gaan...
Klinkt zo ontzettend oneerlijk maar het is zo ontzettend het beste nu!
Pfffffffffff............ik weet ZO hoe je je voelt!!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 13 mei 2007 om 00:16
pfff wat voel ik mee met jullie. Zus, zoals jij nu doet, zo heb ik het 2 weken geleden gedaan alleen heb ik het vorige week weer ingetrokken omdat ik medelijden met hem heb. Ik kom er namelijk wel alleen heeft hij niemand meer. Als het nu een rotman was maar dat is hij niet. Het "enige" wat er is, is dat hij twijfelt en mij meer als zus ziet en mij, mede door zijn zware baan, verwaarloosd. Hierdoor o.a. zit hij in een depressie. Gisteravond kwam hij thuis en ging 2 uur later naar zijn bed. Vandaag heb ik hem ook amper gezien omdat hij depri is. Vanavond ging hij weer om 22.00 uur naar bed terwijl hij normaal diep na middernacht pas naar bed gaat. Tsja, wat moet je daar mee. Ik was er vorige week helemaal klaar mee (na ruim 10 jaar) en zei dat ik uit elkaar wilde. Ik geloofde het ook echt. Heb het ruim een weekend volgehouden en was zelfs al op huizenjacht. Vervolgens komt hij veel eerder uit zijn werk en huilt (hij heeft al heel lang zijn emoties niet meer laten zien) en zei dat het een foute beslissing is. Ik nog heel stoer: beter een foute beslissing dan geen beslissing. Maar mijn hart brak, helemaal toen hij zei dat hij mij verwaarloosd heeft. Van de week liet hij ook echt zien dat hij het wel kon en verraste me zelfs weer sinds tijden met hele kleine dingen. En dan weer zo'n weekend als dit. Gelukkig kan ik mezelf vermaken maar het zet je wel weer hevig aan het denken. Ik denk dat hij erg depressief is maar ik kan hem hier niet bij helpen en hij doet ook niets. Punt is dat ik vorige week zelf de "gedwongen" beslissing had genomen, terwijl ik zielsveel van hem hou, terwijl hij twijfelt dus hij eigenlijk die beslissing moet nemen. Oh wat is het leven toch moeilijk. Summer ik vind jou onwijs sterk. Hou dit vol. Jij komt er echt wel (ik uiteindelijk ook wel alleen weet ik niet hoelang ik dit allemaal ga volhouden. Hou dit al 8 maanden vol maar mijn geduld begint op te houden. Voel me ook een kruimel)
zondag 13 mei 2007 om 10:43
@Summerdance, goodmorning partyanimal..
Was het leuk gisteravond? Voorzichtig flirten mag best, hoor!
Misschien ben je wel ongemerkt aan het vergelijken of hij leuker, liever, beter is... Ben bang dat dat ook nog een proces is waar je doorheen moet.
Heb gisteravond mezelf best vermaakt. 's avonds om 20.30 uur nog het bos ingedoken met m'n hond en een mega grote bos vingerhoedskruid geplukt. 't is een vrolijke bos geworden en het was vanmorgen best leuk beneden komen toen ik die bos zag staan.
Voordat ik naar bed ging heb ik nog een half uur met m'n vriendinnetje aan de telefoon gezeten. Maar ik betrap mezelf erop dat ik in herhaling val voor wat ex-vriendlief betreft. Ik blijf dingen opnieuw vertellen en ik blijf tot de conclusie komen dat het allemaal niet klopt.
Als je toch van elkaar houdt, dan ga je toch niet uit elkaar!!
Maar hemeltje lief, wat is wakker worden toch een crime. Ik keek direct op m'n telefoon en hem al m'n smsjes zitten doorlezen. 't is zo oneerlijk.
En dan komen de waterlanders weer. Therapeutisch verantwoord, dat wel, maar is het geen eindeloos verhaal? Is het niet jezelf martelen?
Daarom heb ik een boel smsjes verwijderd..
Een boel, niet allemaal.. :$
Gisteravond voelde ik me sterk, heb goed geslapen, maar wordt weer als een nat vloeitje wakker. Wat ik hier al eerder las, 't is een fucking rollercoaster effect. Zo denk je dat je de wereld aan kan en loop je met je kin omhoog en wapperende haren door het bos en zo zit je met je knietjes opgetrokken achter je laptop, met rode randjes om je ogen en alleen maar heel veel zelfmedelijden en een doorzettingsvermogen van een eendagsvlieg..
(muziekje op de achtergrond: let's make love... I wanna kiss you underneath the stars... NEEEEEEE!!!!!)
Afgelopen zondag waren we nog in Duitsland, in een waanzinnig mooi hotel in Dusseldorf op de Konigsallee. De hele nacht sex! De volgende dag laat weer terug naar Nederland en niets wees erop dat dit eraan zat te komen!
Niets!
Kut.
Woonde die kerel van mij maar 70 km verderop, hij woont op een afstandje van een dikke 5 minuten rijden.... Ik kom mensen tegen die ons ook kenden, ik kom vrienden van hem tegen, collega's, familie... ;(
@blijfmerotvoelen, dat moet heel erg moeilijk voor je zijn! Kom je dan niet in de verleiding om op z'n schoot te kruipen en je armen om hem heen te slaan en hem overal te gaan zitten zoenen??
Een maand geleden zat ik voor hetzelfde dilemma, hij twijfelde, hij wist het niet meer en toen hebben we 5 dagen radiostilte gehad. Daarna stond hij weer op de stoep om te kijken hoe het met me ging omdat hij realiseerde dat hij toch wel heel veel voor me voelde. Uiteindelijk zijn we er toch maar voor gegaan. GEvolg: een maand vol perfectie. Het kon bijna niet beter en mooier.. Maar het mocht niet baten.
Daarom lijkt het me beter dat hij ook echt geen contact meer met me zoekt omdat ik dat echt niet trek. Ik kruip zo z'n grote schoot op en werp me als een klein meisje in z'n armen...
zucht....
Overigens zei hij vorige week dat hij met me te doen had, omdat ik al zoveel voor m'n kiezen had gekregen en eigenlijk gunde hij me het beste van het beste omdat ik zo'n topwijf zou zijn...
(tsja... het beste van het beste.. dan zou hij bij me moeten blijven..)
Maar medelijden wil ik niet en hoef ik niet.
Hij sloeg toen z'n armen om me heen en fluisterde huilend in m'n oor:
"je moet dit niet willen, zusje, je met het niet willen"
En toen ben ik toch ook wel een beetje wakker geworden, hoor...
Vond het een vreemde opmerking.
@SuzanneDVS, Suus, schrijf maar wat je wilt.
Wil je niets schrijven, dan is dat ook oke. Ik merk wel dat ik deze vorm van aandacht toch wel heel erg welkom vind. Medelotgenoten die niet roepen dat het allemaal wel over gaat, of dat er zoveel kerels op de aardbol zijn of meer van die goedbedoelde opmerkingen.... In ieder geval heel veel sterkte, meid.
Zo. 't is weer een heel verhaal geworden.
Nu heb ik nog 1 vraagje.
Volgende week istie jarig.
We zijn niet met ruzie uit elkaar gegaan, maar ik heb overduidelijk verzocht om geen contact meer te zoeken.
Wat moet ik nou doen?? Bellen? Smssen? Kaartje sturen??
Help..:?
Knuffel voor jullie allemaal....
Was het leuk gisteravond? Voorzichtig flirten mag best, hoor!
Misschien ben je wel ongemerkt aan het vergelijken of hij leuker, liever, beter is... Ben bang dat dat ook nog een proces is waar je doorheen moet.
Heb gisteravond mezelf best vermaakt. 's avonds om 20.30 uur nog het bos ingedoken met m'n hond en een mega grote bos vingerhoedskruid geplukt. 't is een vrolijke bos geworden en het was vanmorgen best leuk beneden komen toen ik die bos zag staan.
Voordat ik naar bed ging heb ik nog een half uur met m'n vriendinnetje aan de telefoon gezeten. Maar ik betrap mezelf erop dat ik in herhaling val voor wat ex-vriendlief betreft. Ik blijf dingen opnieuw vertellen en ik blijf tot de conclusie komen dat het allemaal niet klopt.
Als je toch van elkaar houdt, dan ga je toch niet uit elkaar!!
Maar hemeltje lief, wat is wakker worden toch een crime. Ik keek direct op m'n telefoon en hem al m'n smsjes zitten doorlezen. 't is zo oneerlijk.
En dan komen de waterlanders weer. Therapeutisch verantwoord, dat wel, maar is het geen eindeloos verhaal? Is het niet jezelf martelen?
Daarom heb ik een boel smsjes verwijderd..
Een boel, niet allemaal.. :$
Gisteravond voelde ik me sterk, heb goed geslapen, maar wordt weer als een nat vloeitje wakker. Wat ik hier al eerder las, 't is een fucking rollercoaster effect. Zo denk je dat je de wereld aan kan en loop je met je kin omhoog en wapperende haren door het bos en zo zit je met je knietjes opgetrokken achter je laptop, met rode randjes om je ogen en alleen maar heel veel zelfmedelijden en een doorzettingsvermogen van een eendagsvlieg..
(muziekje op de achtergrond: let's make love... I wanna kiss you underneath the stars... NEEEEEEE!!!!!)
Afgelopen zondag waren we nog in Duitsland, in een waanzinnig mooi hotel in Dusseldorf op de Konigsallee. De hele nacht sex! De volgende dag laat weer terug naar Nederland en niets wees erop dat dit eraan zat te komen!
Niets!
Kut.
Woonde die kerel van mij maar 70 km verderop, hij woont op een afstandje van een dikke 5 minuten rijden.... Ik kom mensen tegen die ons ook kenden, ik kom vrienden van hem tegen, collega's, familie... ;(
@blijfmerotvoelen, dat moet heel erg moeilijk voor je zijn! Kom je dan niet in de verleiding om op z'n schoot te kruipen en je armen om hem heen te slaan en hem overal te gaan zitten zoenen??
Een maand geleden zat ik voor hetzelfde dilemma, hij twijfelde, hij wist het niet meer en toen hebben we 5 dagen radiostilte gehad. Daarna stond hij weer op de stoep om te kijken hoe het met me ging omdat hij realiseerde dat hij toch wel heel veel voor me voelde. Uiteindelijk zijn we er toch maar voor gegaan. GEvolg: een maand vol perfectie. Het kon bijna niet beter en mooier.. Maar het mocht niet baten.
Daarom lijkt het me beter dat hij ook echt geen contact meer met me zoekt omdat ik dat echt niet trek. Ik kruip zo z'n grote schoot op en werp me als een klein meisje in z'n armen...
zucht....
Overigens zei hij vorige week dat hij met me te doen had, omdat ik al zoveel voor m'n kiezen had gekregen en eigenlijk gunde hij me het beste van het beste omdat ik zo'n topwijf zou zijn...
(tsja... het beste van het beste.. dan zou hij bij me moeten blijven..)
Maar medelijden wil ik niet en hoef ik niet.
Hij sloeg toen z'n armen om me heen en fluisterde huilend in m'n oor:
"je moet dit niet willen, zusje, je met het niet willen"
En toen ben ik toch ook wel een beetje wakker geworden, hoor...
Vond het een vreemde opmerking.
@SuzanneDVS, Suus, schrijf maar wat je wilt.
Wil je niets schrijven, dan is dat ook oke. Ik merk wel dat ik deze vorm van aandacht toch wel heel erg welkom vind. Medelotgenoten die niet roepen dat het allemaal wel over gaat, of dat er zoveel kerels op de aardbol zijn of meer van die goedbedoelde opmerkingen.... In ieder geval heel veel sterkte, meid.
Zo. 't is weer een heel verhaal geworden.
Nu heb ik nog 1 vraagje.
Volgende week istie jarig.
We zijn niet met ruzie uit elkaar gegaan, maar ik heb overduidelijk verzocht om geen contact meer te zoeken.
Wat moet ik nou doen?? Bellen? Smssen? Kaartje sturen??
Help..:?
Knuffel voor jullie allemaal....
zondag 13 mei 2007 om 10:51
Hey, ik ben er weer.
Dit weekend heb ik hem gezien en ik ben helemaal in de war. Het was zó ongemakkelijk. Sinds het over is, en 2 weken langer ( dus sinds zaterdag 2 maanden) had ik hem niet gezien noch gesproken. Ik wist me toch geen houding te geven!!
Ik heb hem gister gebeld en gezegd dat ik het erg ongemakkelijk vond en toch wel graag met hem wil praten. Om 13.00u is hij hier...en ik heb EINDELIJK gister een potje zitten huilen...helaas wel op het terras.
Hij zei dat hij geen idee had ( heb heeel de avond als een dolle staan dansen) maar dat ik 'mijn manier'. Het gesprek dat we hebben gehad heeft 3 minuten geduurd en was heeeel stom. Na te veel alcohol heb ik hem een kus op zijn wang gegeven en doei gezegd. PFFFFF..ik ben in de war. Ik heb werkelijk geen idee of ik hier verstandig aan doe....Over een paar uurtjes is hij hier....hellup!!
Dit weekend heb ik hem gezien en ik ben helemaal in de war. Het was zó ongemakkelijk. Sinds het over is, en 2 weken langer ( dus sinds zaterdag 2 maanden) had ik hem niet gezien noch gesproken. Ik wist me toch geen houding te geven!!
Ik heb hem gister gebeld en gezegd dat ik het erg ongemakkelijk vond en toch wel graag met hem wil praten. Om 13.00u is hij hier...en ik heb EINDELIJK gister een potje zitten huilen...helaas wel op het terras.
Hij zei dat hij geen idee had ( heb heeel de avond als een dolle staan dansen) maar dat ik 'mijn manier'. Het gesprek dat we hebben gehad heeft 3 minuten geduurd en was heeeel stom. Na te veel alcohol heb ik hem een kus op zijn wang gegeven en doei gezegd. PFFFFF..ik ben in de war. Ik heb werkelijk geen idee of ik hier verstandig aan doe....Over een paar uurtjes is hij hier....hellup!!
zondag 13 mei 2007 om 12:30
Goede morgen ladies.....
Niet zo hard typen hoor allemaal, dat doet zeer aan mijn hoofd!
Prima avondje gehad, tuurlijk iedereen lopen vergelijken met HEM.
En nee, er is nog niemand leuker (DAMN)
Wel heeeeeeel charmant versierd door een jochie van 19 (even voor de duidelijkheid...ik ben 33!!!!)
Heel schattig en heel egostrelend.
Paar moeilijke momentjes gehad, met bepaalde nummertjes en settings, ik kwam daar ook veel met hem.
Maar toen ik om 4.00 in mijn bedje rolde was de slotconclusie dat ik een topavond had gehad!!!!
Jawel...er is leven na de break up!
@ ?? Shoot, ik ben je naam even kwijt.
Bij iemand blijven uit medelijden?
Is dat zo verstandig wijffie
Ik snap het wel maar uiteindelijk doe je jezelf toch tekort denk ik.
@ Zus....hihihi, ik hou wel van dat soort acties, 's avonds bos induiken met hond (wat zouden we toch zonder onze hondekanjers moeten) bloempjes plukken en genieten van kleine momentjes
Ik vind je sterk hoor!
Wakker worden blijft een drama, ok hier nog
Ik wilde zo graag nog ff nakletsen over de avond...
En wat betreft zijn verjaardag......
Ik vind dat heel erg moeilijk
Ik (maar ik kan echt alleen voor mezelf spreken) zou niets doen.
Je geeft hem en jezelf alleen maar weer een opening.
cold turkey...het is ZO moeilijk maar zo de beste manier.
Maar als je zelf iets WIL laten horen moet je dat doen, denk wel dat je jezelf heel egoistisch misschien moet afvragen wat het met JOU zal doen.
Jij staat bovenaan nu hoor wijffie!!
Wonden likken en er een korstje op laten komen, en bij mij zou het korstje er weer afgetrokken worden op het moment dat ik weer contact zou zoeken.
Vraagje.........is het raar dat ik me echt een soort van schuldig voel als ik sta te flirten en zelfs NU...voel me een beetje schuldig dat ik plezier heb gemaakt
Das toch idioot????
Niet zo hard typen hoor allemaal, dat doet zeer aan mijn hoofd!
Prima avondje gehad, tuurlijk iedereen lopen vergelijken met HEM.
En nee, er is nog niemand leuker (DAMN)
Wel heeeeeeel charmant versierd door een jochie van 19 (even voor de duidelijkheid...ik ben 33!!!!)
Heel schattig en heel egostrelend.
Paar moeilijke momentjes gehad, met bepaalde nummertjes en settings, ik kwam daar ook veel met hem.
Maar toen ik om 4.00 in mijn bedje rolde was de slotconclusie dat ik een topavond had gehad!!!!
Jawel...er is leven na de break up!
@ ?? Shoot, ik ben je naam even kwijt.
Bij iemand blijven uit medelijden?
Is dat zo verstandig wijffie
Ik snap het wel maar uiteindelijk doe je jezelf toch tekort denk ik.
@ Zus....hihihi, ik hou wel van dat soort acties, 's avonds bos induiken met hond (wat zouden we toch zonder onze hondekanjers moeten) bloempjes plukken en genieten van kleine momentjes
Ik vind je sterk hoor!
Wakker worden blijft een drama, ok hier nog
Ik wilde zo graag nog ff nakletsen over de avond...
En wat betreft zijn verjaardag......
Ik vind dat heel erg moeilijk
Ik (maar ik kan echt alleen voor mezelf spreken) zou niets doen.
Je geeft hem en jezelf alleen maar weer een opening.
cold turkey...het is ZO moeilijk maar zo de beste manier.
Maar als je zelf iets WIL laten horen moet je dat doen, denk wel dat je jezelf heel egoistisch misschien moet afvragen wat het met JOU zal doen.
Jij staat bovenaan nu hoor wijffie!!
Wonden likken en er een korstje op laten komen, en bij mij zou het korstje er weer afgetrokken worden op het moment dat ik weer contact zou zoeken.
Vraagje.........is het raar dat ik me echt een soort van schuldig voel als ik sta te flirten en zelfs NU...voel me een beetje schuldig dat ik plezier heb gemaakt
Das toch idioot????
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 13 mei 2007 om 13:11
@Summerdance. Advil rules!! Hier heb je een stripje.. :P
Good for you!!
Lekker genieten en conclusie trekken dat er inderdaad leven na de breakup is.. Jij ligt 7 weken op me voor, dus je bent m'n goede voorbeeld.
Heb jij hem al die tijd helemaal niet meer gesproken eigenlijk??
Na zoveel jaren en dan stilte..kut zeg... als dat me te wachten staat, begin er spontaan van te janken..
Heb ff een slecht dagje, denk ik.
Heb vanmorgen op de sportschool m'n vakantiedagen geannuleerd.
Die gaat immers niet door. Vraagt die kerel: Oh? wat vervelend? En ik maar stoer roepen dat dat niet het ergste is.. Maar hij bleef maar doorvragen hoe het kwam dat ik niet weg zou gaan. Dus ik zeggen dat er niets anders opzit als het uit is met je vriendje... Springen toch spontaan de tranen in m'n ogen!! Ik de loopband opgedoken met m'n kop naar beneden.
Kut oh kut oh kut oh kut oh kut...
Als ik heel eerlijk ben over z'n verjaardag, he?
Dan zou ik graag wat laten horen, een smsje in ieder geval.
Alleen maar omdat ik weet dat hij daar op gaat reageren (hij is nu eenmaal een enorme goedzak en 200% lief) en zijn reactie is voor mij natuurlijk voer..
Gadverdamme.. ik heb nog een paar dagen om het te laten bezinken wat ik zou moeten doen..
Ik weet het, het beste is stil blijven..
't zelfde voor as woensdag, ik weet dat dat een hele belangrijke dag voor hem gaat worden (kan helaas niets meer zeggen, gezien de anoniemiteit) en ik weet dat een hart-onder-de-riem-sms zeer op prijs gesteld zou worden, maar God oh God... dan blijf ik contact zoeken, he?
@Summertje... meissie.. doe ff normaal!!! Waarom zou jij je schuldig voelen???? Is er een geschreven regel dat je je de rest van je leven ellendig moet voelen en gedragen??
Ik begrijp heus wel dat je je zo voelt, maar ik weet toevallig dat mijn liefje (dat istie nog steeds, hoor..) zich prima vermaakt. Heeft een scala aan vrienden en gaat zeker niet thuis zitten kniezen.
Misschien als je bedenkt dat hij waarschijnlijk ook niet onder z'n steen zit.. misschien haalt dat je schuldgevoel weg.
Jij hebt dit gewoon nodig!
Je glimlach moet gevoed worden en voorlopig ben jij de enige die dat kan.
(misschien glimlach je nu ook, dus dan is mijn missie ook een beetje volbracht)
@ML, kan me er alles bij voorstellen. Hem na 2 maanden weer zien. Denk dat ik ook de meest idiote dingen uithaal. Beetje a la Bridget Jones...
Maar is het wel zo verstandig om hem te spreken??
Over korstjes gesproken....
Good for you!!
Lekker genieten en conclusie trekken dat er inderdaad leven na de breakup is.. Jij ligt 7 weken op me voor, dus je bent m'n goede voorbeeld.
Heb jij hem al die tijd helemaal niet meer gesproken eigenlijk??
Na zoveel jaren en dan stilte..kut zeg... als dat me te wachten staat, begin er spontaan van te janken..
Heb ff een slecht dagje, denk ik.
Heb vanmorgen op de sportschool m'n vakantiedagen geannuleerd.
Die gaat immers niet door. Vraagt die kerel: Oh? wat vervelend? En ik maar stoer roepen dat dat niet het ergste is.. Maar hij bleef maar doorvragen hoe het kwam dat ik niet weg zou gaan. Dus ik zeggen dat er niets anders opzit als het uit is met je vriendje... Springen toch spontaan de tranen in m'n ogen!! Ik de loopband opgedoken met m'n kop naar beneden.
Kut oh kut oh kut oh kut oh kut...
Als ik heel eerlijk ben over z'n verjaardag, he?
Dan zou ik graag wat laten horen, een smsje in ieder geval.
Alleen maar omdat ik weet dat hij daar op gaat reageren (hij is nu eenmaal een enorme goedzak en 200% lief) en zijn reactie is voor mij natuurlijk voer..
Gadverdamme.. ik heb nog een paar dagen om het te laten bezinken wat ik zou moeten doen..
Ik weet het, het beste is stil blijven..
't zelfde voor as woensdag, ik weet dat dat een hele belangrijke dag voor hem gaat worden (kan helaas niets meer zeggen, gezien de anoniemiteit) en ik weet dat een hart-onder-de-riem-sms zeer op prijs gesteld zou worden, maar God oh God... dan blijf ik contact zoeken, he?
@Summertje... meissie.. doe ff normaal!!! Waarom zou jij je schuldig voelen???? Is er een geschreven regel dat je je de rest van je leven ellendig moet voelen en gedragen??
Ik begrijp heus wel dat je je zo voelt, maar ik weet toevallig dat mijn liefje (dat istie nog steeds, hoor..) zich prima vermaakt. Heeft een scala aan vrienden en gaat zeker niet thuis zitten kniezen.
Misschien als je bedenkt dat hij waarschijnlijk ook niet onder z'n steen zit.. misschien haalt dat je schuldgevoel weg.
Jij hebt dit gewoon nodig!
Je glimlach moet gevoed worden en voorlopig ben jij de enige die dat kan.
(misschien glimlach je nu ook, dus dan is mijn missie ook een beetje volbracht)
@ML, kan me er alles bij voorstellen. Hem na 2 maanden weer zien. Denk dat ik ook de meest idiote dingen uithaal. Beetje a la Bridget Jones...
Maar is het wel zo verstandig om hem te spreken??
Over korstjes gesproken....
zondag 13 mei 2007 om 14:39
@ Zus, Precies zijn reactie is voer...
Maar wat hoop je met dat voer te bereiken lieverd...
Dat hij ineens besluit WEL 100% voor je te gaan?
Ik weet het het klinkt zo wijs maar vergeet niet dat ik 7 weken geleden in exact dezelfde situatie zat...hij wilde wel maar kon niet...
En toen hoe moeilijk ook de alles of niets beslissing genomen.
Het werd dus niets!!!
Want als ik heel eerlijk ben.....als ik zijn antwoord had gehoord op de vraag "hoe is het met je" dan had geen antwoord goed geweest
Als hij had gezegd, het gaat prima met me, was ik doodgegaan van verdriet....hoe kan het nou goed gaan zak...we zijn uit elkaar!!
En als hij had gezegd, het gaat klote en ik mis je elke seconde, was ik stukgegaan van binnen,naar zijn huis gekropen, en was hem gaan troosten. Om vervolgens een week later weer in dezelfde situatie te zitten...
Ja lieverd, ik wil wel maar ik kan/durf weet ik veel het niet!!!
DUS geen contact werkt voor mij nog steeds het beste
Wat niet wegneemt dat ik je supergoed snap als je het wel doet hoor!
En ja..........het is je gelukt....de glimlach is gevoed!!!!
Zit hier HEEL tragisch Danielle Steel te kijken, vrees dat dat ook niet goed gat zijn voor de waterlanders zo!
Maar psych zegt ook.....huilen is goed, huilen is verwerken...
Als ik zie hoe ik er 7 weken geleden aan toe was...ben ik toch gematigd positief over de komende 7 weken!!!
Doorzetten lieve Zus, je kan het en als je het niet meer trekt slepen WIJ je er wel doorheen!
Kusssssssssss
Maar wat hoop je met dat voer te bereiken lieverd...
Dat hij ineens besluit WEL 100% voor je te gaan?
Ik weet het het klinkt zo wijs maar vergeet niet dat ik 7 weken geleden in exact dezelfde situatie zat...hij wilde wel maar kon niet...
En toen hoe moeilijk ook de alles of niets beslissing genomen.
Het werd dus niets!!!
Want als ik heel eerlijk ben.....als ik zijn antwoord had gehoord op de vraag "hoe is het met je" dan had geen antwoord goed geweest
Als hij had gezegd, het gaat prima met me, was ik doodgegaan van verdriet....hoe kan het nou goed gaan zak...we zijn uit elkaar!!
En als hij had gezegd, het gaat klote en ik mis je elke seconde, was ik stukgegaan van binnen,naar zijn huis gekropen, en was hem gaan troosten. Om vervolgens een week later weer in dezelfde situatie te zitten...
Ja lieverd, ik wil wel maar ik kan/durf weet ik veel het niet!!!
DUS geen contact werkt voor mij nog steeds het beste
Wat niet wegneemt dat ik je supergoed snap als je het wel doet hoor!
En ja..........het is je gelukt....de glimlach is gevoed!!!!
Zit hier HEEL tragisch Danielle Steel te kijken, vrees dat dat ook niet goed gat zijn voor de waterlanders zo!
Maar psych zegt ook.....huilen is goed, huilen is verwerken...
Als ik zie hoe ik er 7 weken geleden aan toe was...ben ik toch gematigd positief over de komende 7 weken!!!
Doorzetten lieve Zus, je kan het en als je het niet meer trekt slepen WIJ je er wel doorheen!
Kusssssssssss
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 13 mei 2007 om 17:18
Niets is goed wat hij zou zeggen.
Hij vroeg (toen hij mijn spulletjes kwam brengen, afgelopen vrijdag) of ik goed had geslapen, nou, m'n kop sprak boekdelen, dus daar hoefde ik weinig over te zeggen. Hij zei ook dat hij af en aan had geslapen, wel niet, wel niet.. En dat hij ook had zitten janken op de bank.
Dan denk ik: waarom moet het dan zo!!
't is een ietsie ingewikkelder verhaal wat ik je graag zou vertellen, maar niet op dit forum...
Ben zojuist met m'n moedertje wezen lunchen en een ruk door het bos gedaan met m'n hond.
Ik zie dat het half 5 is en dan word ik onrustig.
Ben ik de hele middag niet thuis geweest!
Misschien stondie wel voor m'n deur!
Stom, ik weet het, want dat doettie echt niet, maar ik MOEST naar huis.
En nu is het hier stil.
Een bijna lege fles rode wijn op de tafel, een asbakje met wat peukjes (crisisoplossingen, want met het vele sporten gaat dat echt niet samen) en paar vazen met bloemen, maar 't blijft somber.
Zal wel door mezelf komen, maar God, wat is dit moeilijk.
Een goede vriend van me zei onlangs, je hebt hem gestraft voor de rest van z'n leven. Zo'n pretpakket vind hij nooit meer.
Ik vond het heel erg lief, maar wanneer zou hij erzelf achterkomen?
Hij zei zelf: misschien sta ik over een paar maanden wel op m'n knieen voor je deur... (ik heb daar overigens niet op geantwoord) vervolgens zei hij: 't zou niet het verstandigste zijn...
Nou ja! Die laatste opmerking heeft me doen realiseren dat hij nooit 100% voor me zal gaan. Pretpakket of niet.
En dat doet zeer...
Ik ga geen Danielle Steel kijken, dat handel ik zeker niet.
Ik ga een lachfilm opzetten.
Lekker uitdrukkingsloos voor de buis hangen en misschien die drang om te janken gewoon laten komen......
Hij vroeg (toen hij mijn spulletjes kwam brengen, afgelopen vrijdag) of ik goed had geslapen, nou, m'n kop sprak boekdelen, dus daar hoefde ik weinig over te zeggen. Hij zei ook dat hij af en aan had geslapen, wel niet, wel niet.. En dat hij ook had zitten janken op de bank.
Dan denk ik: waarom moet het dan zo!!
't is een ietsie ingewikkelder verhaal wat ik je graag zou vertellen, maar niet op dit forum...
Ben zojuist met m'n moedertje wezen lunchen en een ruk door het bos gedaan met m'n hond.
Ik zie dat het half 5 is en dan word ik onrustig.
Ben ik de hele middag niet thuis geweest!
Misschien stondie wel voor m'n deur!
Stom, ik weet het, want dat doettie echt niet, maar ik MOEST naar huis.
En nu is het hier stil.
Een bijna lege fles rode wijn op de tafel, een asbakje met wat peukjes (crisisoplossingen, want met het vele sporten gaat dat echt niet samen) en paar vazen met bloemen, maar 't blijft somber.
Zal wel door mezelf komen, maar God, wat is dit moeilijk.
Een goede vriend van me zei onlangs, je hebt hem gestraft voor de rest van z'n leven. Zo'n pretpakket vind hij nooit meer.
Ik vond het heel erg lief, maar wanneer zou hij erzelf achterkomen?
Hij zei zelf: misschien sta ik over een paar maanden wel op m'n knieen voor je deur... (ik heb daar overigens niet op geantwoord) vervolgens zei hij: 't zou niet het verstandigste zijn...
Nou ja! Die laatste opmerking heeft me doen realiseren dat hij nooit 100% voor me zal gaan. Pretpakket of niet.
En dat doet zeer...
Ik ga geen Danielle Steel kijken, dat handel ik zeker niet.
Ik ga een lachfilm opzetten.
Lekker uitdrukkingsloos voor de buis hangen en misschien die drang om te janken gewoon laten komen......
zondag 13 mei 2007 om 22:14
@ Zus.....dat kijken op de klok is zooooooooooooo herkenbaar
Tot op de dag van vandaag word ik onrustig om een uur of 19.00
Dat was de tijd dat hij altijd thuiskwam!
Dus nee....is helemaal niet raar!
Als je je verhaal kwijt kwijt wilt of je wilt verder gewoon wat vertellen wat niet op het forum hoeft, ik heb aan de Viva angel gevraagd of ze je mijn mailadres wil geven.
Hier ook bij mams gegeten en nu compleet verrot thuis!
Tis echt ontzetted leuk dat mijn kleine zusje volgend jaar gaat trouwen maar snapt ze werkelijk NIET dat ik niet zit te wachten op 4 uur pre wedding verhalen (ja ik weet het het is niet eerlijk tegenover mijn zusje maar ik had er ZO genoeg van)
Heb ook maar ff een peukie opgestoken, gezond of niet maar ik heb het verdient!!!
Weltrusten voor straks, laat je Niet gek maken meis...je hebt de goeie beslissing genomen.
Blijkt ook weer een klein beetje uit zijn opmerkingen (toch)
XXX
Tot op de dag van vandaag word ik onrustig om een uur of 19.00
Dat was de tijd dat hij altijd thuiskwam!
Dus nee....is helemaal niet raar!
Als je je verhaal kwijt kwijt wilt of je wilt verder gewoon wat vertellen wat niet op het forum hoeft, ik heb aan de Viva angel gevraagd of ze je mijn mailadres wil geven.
Hier ook bij mams gegeten en nu compleet verrot thuis!
Tis echt ontzetted leuk dat mijn kleine zusje volgend jaar gaat trouwen maar snapt ze werkelijk NIET dat ik niet zit te wachten op 4 uur pre wedding verhalen (ja ik weet het het is niet eerlijk tegenover mijn zusje maar ik had er ZO genoeg van)
Heb ook maar ff een peukie opgestoken, gezond of niet maar ik heb het verdient!!!
Weltrusten voor straks, laat je Niet gek maken meis...je hebt de goeie beslissing genomen.
Blijkt ook weer een klein beetje uit zijn opmerkingen (toch)
XXX
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 14 mei 2007 om 02:38
@ Zusje: heb niet alles bijgelezen, want verschrikelijk weinig energie, maar kan me je gedachten voorstellen... Zijn verjaardag, wat moe je nou laten horen?
Ik zou hem een kaartje sturen of sms-sen.
Misschien wel een super-waardeloos advies, aangezien ik zelf ook nog in heel veel emoties zit, maar zo denk ik er nu echt over, jouw verhaal lezende.
Ik heb gruwelijke k*t-mailtjes gestuurd naar mijn net-ex de afgelopen dagen en hij heeft ZO super geduldig en lief gereageerd...
Ik weet helemaal niet wat ik hiermee wil zeggen, ben erg in de war, sorry. Maar meisje, doe wat je hart je ingeeft! Echt, dat heb ik altijd gedaan en dat zal ik ook altijd blijven doen. Wat bij je past, past bij je, of een ander dat nou waardeert of niet. Wie het niet waardeert, past niet bij me, hoe verrot en rot ik dat ook vind.
Doe wat je hart je ingeeft! Volg niet de zgn. "standaard" regeltjes, want echt, elke situatie is anders. Doe wat bij je past, dan verloochen je jezelf in ieder geval niet.
En dat is uiteindelijk het belangrijkst!
Liefs, Suus.
Ik zou hem een kaartje sturen of sms-sen.
Misschien wel een super-waardeloos advies, aangezien ik zelf ook nog in heel veel emoties zit, maar zo denk ik er nu echt over, jouw verhaal lezende.
Ik heb gruwelijke k*t-mailtjes gestuurd naar mijn net-ex de afgelopen dagen en hij heeft ZO super geduldig en lief gereageerd...
Ik weet helemaal niet wat ik hiermee wil zeggen, ben erg in de war, sorry. Maar meisje, doe wat je hart je ingeeft! Echt, dat heb ik altijd gedaan en dat zal ik ook altijd blijven doen. Wat bij je past, past bij je, of een ander dat nou waardeert of niet. Wie het niet waardeert, past niet bij me, hoe verrot en rot ik dat ook vind.
Doe wat je hart je ingeeft! Volg niet de zgn. "standaard" regeltjes, want echt, elke situatie is anders. Doe wat bij je past, dan verloochen je jezelf in ieder geval niet.
En dat is uiteindelijk het belangrijkst!
Liefs, Suus.
