Relaties
alle pijlers
Twee liefdes vervolg
vrijdag 13 oktober 2006 om 14:01
Maar ff een nieuwe geopend :) Brokenheart ik denk dat je het jezelf op deze manier heel erg moeilijk maakt. Ze kiest niet voor je en zal dat waarschijnlijk ook niet doen. Jij kan zo geen toekomst opbouwen als je hierin blijft hangen. Ook ik heb geproneerd (en probeer ik nu nog) om de situatie te accepteren zoals hij is. Maar dat gaat zo tegen je gevoel in. Soms heb ik dagen dat het prima gaat maar meestal voel ik me er gewoon ellendig onder. Stoppen is de enige optie maar ja het isssss zoooo moeilijk.
zondag 25 februari 2007 om 20:00
Hallo Anna en Inimini,
Fijn Anna dat er meer duidelijkheid is gekomen. Alleen lijkt het me heel moeilijk om elkaar maar 2x p.j. te zien. Ikzelf vind eens in de 6 weken al veel te weinig. En Inimini, als je je lover niets vertelt over je thuissituatie, moet je dan niet en thuis en bij hem toneel spelen? Volgens mij raak je jezelf hierdoor helemaal kwijt. Ben je bang voor de reactie van nr. 2? Het valt allemaal niet mee he? Ik heb m'n lover gisteren gezien. Zijn samen met mijn vriendin en een vriend van hem uit eten geweest en daarna stappen. Heel erg gezellig, lekker gedanst. Omdat hij ver bij mij vandaan woont, hadden ze een hotel geboekt, waar lover en ik nog even naar uitgeweken zijn. Nu duurt het weer een maand voor ik hem zie, zucht... Vooral de eerste 10 dagen mis ik hem altijd vreselijk. Gelukkig vervaagt het daarna allemaal een beetje, hoewel we elkaar dagelijks smsen en ook veel mailen. In mijn huwelijk merk ik dat ik steeds meer afstand neem en bezig ben met afscheid nemen. Ben ik wel erg verdrietig over. Morgen vraag ik een verwijsbrief voor een psycholoog om mij te helpen mijn gevoelens heel duidelijk te krijgen en helder voor ogen te krijgen wat ik precies wil en hoe ik dat dan aan moet pakken. Gek he, kon er heel lang vrij nuchter mee omgaan, maar Dubiootje heeft me de ogen wel een beetje geopend. Ik wens jullie allemaal veel sterkte. Fijn dat we ons verhaal bij elkaar kwijt kunnen, liefs Josephien
Fijn Anna dat er meer duidelijkheid is gekomen. Alleen lijkt het me heel moeilijk om elkaar maar 2x p.j. te zien. Ikzelf vind eens in de 6 weken al veel te weinig. En Inimini, als je je lover niets vertelt over je thuissituatie, moet je dan niet en thuis en bij hem toneel spelen? Volgens mij raak je jezelf hierdoor helemaal kwijt. Ben je bang voor de reactie van nr. 2? Het valt allemaal niet mee he? Ik heb m'n lover gisteren gezien. Zijn samen met mijn vriendin en een vriend van hem uit eten geweest en daarna stappen. Heel erg gezellig, lekker gedanst. Omdat hij ver bij mij vandaan woont, hadden ze een hotel geboekt, waar lover en ik nog even naar uitgeweken zijn. Nu duurt het weer een maand voor ik hem zie, zucht... Vooral de eerste 10 dagen mis ik hem altijd vreselijk. Gelukkig vervaagt het daarna allemaal een beetje, hoewel we elkaar dagelijks smsen en ook veel mailen. In mijn huwelijk merk ik dat ik steeds meer afstand neem en bezig ben met afscheid nemen. Ben ik wel erg verdrietig over. Morgen vraag ik een verwijsbrief voor een psycholoog om mij te helpen mijn gevoelens heel duidelijk te krijgen en helder voor ogen te krijgen wat ik precies wil en hoe ik dat dan aan moet pakken. Gek he, kon er heel lang vrij nuchter mee omgaan, maar Dubiootje heeft me de ogen wel een beetje geopend. Ik wens jullie allemaal veel sterkte. Fijn dat we ons verhaal bij elkaar kwijt kunnen, liefs Josephien
maandag 26 februari 2007 om 21:10
@ Josephien : heeft jouw nr 2 ook n nr 1 ? ( sorry, ik kan nog steeds niet alle verhalen uit elkaar houden... )
Als ik jullie verhalen zo lees begrijp ik dat je ook aan elkaar
gesprekspartner /lotgenot vindt in huwlijkscrisis. Kan me voorstellen
dat dat n band schept of anderzins voor gelijkwaardigheid zorgt.
Ik vind t juist lastig om mijn perikelen te delen met nr 2. Hij kan er
weinig mee, kent niet eens mijn nr 1 en wil er volgens mij ver vandaan
blijven.
Ik houd me stilletjes naar mn lover. Hij blijft gewoon doorgaan met kadeautjes sturen in de hoop op reaktie en weer contact.
Tja, ergens ben ik wel blij dat hij zich niet verder opdringt. Maar ik
moet wel telkens reageren op zn post. En weet niet altijd hoe en
waarom. Afijn ik blijf sukkelen.....
Als ik jullie verhalen zo lees begrijp ik dat je ook aan elkaar
gesprekspartner /lotgenot vindt in huwlijkscrisis. Kan me voorstellen
dat dat n band schept of anderzins voor gelijkwaardigheid zorgt.
Ik vind t juist lastig om mijn perikelen te delen met nr 2. Hij kan er
weinig mee, kent niet eens mijn nr 1 en wil er volgens mij ver vandaan
blijven.
Ik houd me stilletjes naar mn lover. Hij blijft gewoon doorgaan met kadeautjes sturen in de hoop op reaktie en weer contact.
Tja, ergens ben ik wel blij dat hij zich niet verder opdringt. Maar ik
moet wel telkens reageren op zn post. En weet niet altijd hoe en
waarom. Afijn ik blijf sukkelen.....
dinsdag 27 februari 2007 om 19:42
Hoi Inimini,
Maar zo weet je toch nooit waar je aan toe bent? Ik zou nr. 2 gewoon vragen wat hij nu eigenlijk wil. Doordat hij steeds contact zoekt en cadeautjes stuurt is hij blijkbaar wel in je geinteresseerd, maar waarom wil hij niets van je situatie weten? Die hoort toch ook bij jou? Mijn nr. 2 heeft geen nr. 1 en hij helpt me en geeft adviezen waar ik iets mee kan, zonder me trouwens ook maar enigszins onder druk te zetten. We spreken ons ook niet uit over een eventuele toekomst samen. We zien wel. Mocht het tot een scheiding komen met mijn nr. 1, wil ik toch alleen gaan wonen, ook al i.v.m. mijn werk en kids (hij woont ver bij me vandaan). Veel sterkte meid. Groetjes.
Maar zo weet je toch nooit waar je aan toe bent? Ik zou nr. 2 gewoon vragen wat hij nu eigenlijk wil. Doordat hij steeds contact zoekt en cadeautjes stuurt is hij blijkbaar wel in je geinteresseerd, maar waarom wil hij niets van je situatie weten? Die hoort toch ook bij jou? Mijn nr. 2 heeft geen nr. 1 en hij helpt me en geeft adviezen waar ik iets mee kan, zonder me trouwens ook maar enigszins onder druk te zetten. We spreken ons ook niet uit over een eventuele toekomst samen. We zien wel. Mocht het tot een scheiding komen met mijn nr. 1, wil ik toch alleen gaan wonen, ook al i.v.m. mijn werk en kids (hij woont ver bij me vandaan). Veel sterkte meid. Groetjes.
dinsdag 27 februari 2007 om 23:43
Ha allemaal,
Hier een heel verwarde, boze, verdrietige en telleurgestelde snoepje... ik dacht dat ik alles wel zn beetje had gehad en dat het niet erger kon maar dat kan dus wel... twijfelde of ik wel op zou schrijven maar aangezien ik zoveel met jullie kan delen kan deze K**** situatie er ook nog wel bij...
Mijn nummer 2 is in het buitenland en juist nu kom ik erachter na een aantal onderzoeken dat hij mij een soa heeft gegeven... ik ben nu zo blij dat ik verder niets meer met nr. 1 heb gedaan want dan had ik een NOG groter probleem... ik weet 100 % zeker dat ik het van hem heb want ik heb verder geen contacten gehad... en dat terwijl ik met nr. 2 maar 1 x verder ben gegaan... slechts 1 x........ Ik voel me echt reddeloos.... kan dit met niemand delen en voel me nog slechter dan slecht....
Hoop dat alles goed komt maar die donkere wolk is veranderd in een uitzichtloos zwart gat....
Sorrie voor dit sombere bericht........
Snoepje:(
Hier een heel verwarde, boze, verdrietige en telleurgestelde snoepje... ik dacht dat ik alles wel zn beetje had gehad en dat het niet erger kon maar dat kan dus wel... twijfelde of ik wel op zou schrijven maar aangezien ik zoveel met jullie kan delen kan deze K**** situatie er ook nog wel bij...
Mijn nummer 2 is in het buitenland en juist nu kom ik erachter na een aantal onderzoeken dat hij mij een soa heeft gegeven... ik ben nu zo blij dat ik verder niets meer met nr. 1 heb gedaan want dan had ik een NOG groter probleem... ik weet 100 % zeker dat ik het van hem heb want ik heb verder geen contacten gehad... en dat terwijl ik met nr. 2 maar 1 x verder ben gegaan... slechts 1 x........ Ik voel me echt reddeloos.... kan dit met niemand delen en voel me nog slechter dan slecht....
Hoop dat alles goed komt maar die donkere wolk is veranderd in een uitzichtloos zwart gat....
Sorrie voor dit sombere bericht........
Snoepje:(
woensdag 28 februari 2007 om 10:03
Snoepje, wat rot voor je. Is het toch wel iets dat goed te behandelen is zodat Nr1 het niet hoeft te weten. Ik wil niet gaan preken, maar misschien is het een goed moment om alles even op een rijtje te zetten wat echt belangrijk is voor je?
Je mag hier komen mopperen wat mij betreft. Het is toch heerlijk dat dit forum lekker anoniem is. Ik wens je veel sterkte *;
woensdag 28 februari 2007 om 16:19
Maar zo weet je toch nooit waar je aan toe bent? Ik zou nr. 2 gewoon
vragen wat hij nu eigenlijk wil. Doordat hij steeds contact zoekt en
cadeautjes stuurt is hij blijkbaar wel in je geinteresseerd, maar
waarom wil hij niets van je situatie weten? Die hoort toch ook bij jou?
@Josephien : Helemaal waar ! Ik twijfel zo hard omdat ik diep in mn hart nog geloof dat het goed gaat komen thuis.
Ik denk overigens dat nr 2 het wel goed zou opnemen maar daar gaat t nu niet om.
@Snoepje : Wat een domme pech. Hoop dat je er snel vanaf bent !
En sterkte.
vragen wat hij nu eigenlijk wil. Doordat hij steeds contact zoekt en
cadeautjes stuurt is hij blijkbaar wel in je geinteresseerd, maar
waarom wil hij niets van je situatie weten? Die hoort toch ook bij jou?
@Josephien : Helemaal waar ! Ik twijfel zo hard omdat ik diep in mn hart nog geloof dat het goed gaat komen thuis.
Ik denk overigens dat nr 2 het wel goed zou opnemen maar daar gaat t nu niet om.
@Snoepje : Wat een domme pech. Hoop dat je er snel vanaf bent !
En sterkte.
maandag 5 maart 2007 om 02:33
Ha allemaal,
Het gaat gelukkig alweer een stuk beter met me... de eerste klap heb ik verwerkt.. heb medicijnen en als het goed is komt het allemaal wel goed... Maar hiermee zijn ook mijn gedachten en gevoelens weer helemaal overhoop gehaald... vooral ook door de gemene reactie van nr. 2... Ik sta op het punt om echt een punt achter nr. 2 te zetten en nr. 1 een eerlijke kans te geven.
Hij is zo lief voor mij geweest de afgelopen week... hij zou eens moeten weten... :$ ... Verwarring..... ik wil zo graag uit deze situatie.... en nu denk ik dat het verstandig is om nr. 2 te laten gaan... durf het hem alleen nog niet zo goed te zeggen...
Snoepje.
Het gaat gelukkig alweer een stuk beter met me... de eerste klap heb ik verwerkt.. heb medicijnen en als het goed is komt het allemaal wel goed... Maar hiermee zijn ook mijn gedachten en gevoelens weer helemaal overhoop gehaald... vooral ook door de gemene reactie van nr. 2... Ik sta op het punt om echt een punt achter nr. 2 te zetten en nr. 1 een eerlijke kans te geven.
Hij is zo lief voor mij geweest de afgelopen week... hij zou eens moeten weten... :$ ... Verwarring..... ik wil zo graag uit deze situatie.... en nu denk ik dat het verstandig is om nr. 2 te laten gaan... durf het hem alleen nog niet zo goed te zeggen...
Snoepje.
dinsdag 13 maart 2007 om 13:25
dinsdag 13 maart 2007 om 14:06
Mag ik jullie vragen hoe jullie dit volhouden. Je gezin aan de ene kant en het verlangen aan de andere kant.
Ik zit in een zelfde situatie, heb ook een nr 1 en 2. Er zijn dagen (vandaag zo'n dag) dat ik het heeeeel slecht heb. Denk normaal gesproken altijd aan nr 2 maar er zijn van die dagen dat ik 'm zo erg mis dat het huilen me nader staat dan het lachen. Het gebeurd ook wel dat ik gewoon moet huilen omdat ik 'm zo mis maar de reden van dat huilen kan ik nr 1 natuurlijk niet vertellen.
Hoop nr 2 morgen weer te spreken en dan kan ik er over het algemeen weer een paar dagen tegen.
Hoe doen jullie dat???
Ik zit in een zelfde situatie, heb ook een nr 1 en 2. Er zijn dagen (vandaag zo'n dag) dat ik het heeeeel slecht heb. Denk normaal gesproken altijd aan nr 2 maar er zijn van die dagen dat ik 'm zo erg mis dat het huilen me nader staat dan het lachen. Het gebeurd ook wel dat ik gewoon moet huilen omdat ik 'm zo mis maar de reden van dat huilen kan ik nr 1 natuurlijk niet vertellen.
Hoop nr 2 morgen weer te spreken en dan kan ik er over het algemeen weer een paar dagen tegen.
Hoe doen jullie dat???
dinsdag 13 maart 2007 om 14:35
Hey dames, hier ben ik weer.
Ik ben al 2 maanden "clean" Heel af en toe mailen we nog maar de werkelijke actie blijft achterwege.
En ik moet bekennen het gaat me heel goed af. Als ik hem zie of spreek dan krijg ik wel weer die kriebels hoor, en we moeten ook niet samen zijn want dan gaat het mis, maar zolang je dat maar probeert te voorkomen gaat het prima.
Dit is ook de reden dat ik niet meer zo vaak post hier omdat ik niet echt meer 2 liefdes heb (een beetje dan) en ben ook niet bij met al jullie verhalen maar die *; krijgen jullie nog steeds van mij hoor
Ik ben al 2 maanden "clean" Heel af en toe mailen we nog maar de werkelijke actie blijft achterwege.
En ik moet bekennen het gaat me heel goed af. Als ik hem zie of spreek dan krijg ik wel weer die kriebels hoor, en we moeten ook niet samen zijn want dan gaat het mis, maar zolang je dat maar probeert te voorkomen gaat het prima.
Dit is ook de reden dat ik niet meer zo vaak post hier omdat ik niet echt meer 2 liefdes heb (een beetje dan) en ben ook niet bij met al jullie verhalen maar die *; krijgen jullie nog steeds van mij hoor
donderdag 15 maart 2007 om 00:25
Hey lieve allemaal,
Hier een bedroefde en verwarde snoepje. Eigenlijk samen met nr. 2 besloten om te stoppen.. we worden beide niet gelukkig van deze situatie en ik kan gewoon nog niet kiezen voor hem. En diep in mijn hart weet ik nu ook dat ik nr. 1 nog een kans wil geven..
Aangezien ik in het buitenland ben en hij hier ook in het buitenland is heeft hij besloten om zijn baan hier op de te zeggen en terug te gaan naar zijn thuisland... Over 2 weken vertrekt hij voor 90 % zeker... Van de ene kant gaat me dat heel veel rust geven en een eerlijke kans met nr. 1.. Maar op dit moment kan ik alleen maar huilen.. het voelt soms allemaal zo oneerlijk... Ik ga hem ontzettend missen... en het is echt heel definitief....
Liefs,
Snoepje
Hier een bedroefde en verwarde snoepje. Eigenlijk samen met nr. 2 besloten om te stoppen.. we worden beide niet gelukkig van deze situatie en ik kan gewoon nog niet kiezen voor hem. En diep in mijn hart weet ik nu ook dat ik nr. 1 nog een kans wil geven..
Aangezien ik in het buitenland ben en hij hier ook in het buitenland is heeft hij besloten om zijn baan hier op de te zeggen en terug te gaan naar zijn thuisland... Over 2 weken vertrekt hij voor 90 % zeker... Van de ene kant gaat me dat heel veel rust geven en een eerlijke kans met nr. 1.. Maar op dit moment kan ik alleen maar huilen.. het voelt soms allemaal zo oneerlijk... Ik ga hem ontzettend missen... en het is echt heel definitief....
Liefs,
Snoepje
zondag 18 maart 2007 om 15:12
*;Hoi Snoepje,
Jeetje, bij mij lag internet er een paar weken uit, ik wens je heel veel sterkte, en over die soa gesproken, betekent dat dan dat jou nr 2 ook andere contacten had? Wat moeilijk allemaal, en het verdriet waar je nu inzit, ik ben nu bijna 5 maanden! nr2 'kwijt', en heb nog steeds verdriet, niet meer dat allesoverheersende, maar het schrijnt. Van de week belde hij mij nog, en hij houdt vol dat hij nog van mij houdt, maar dat het nu nog niet kan, dat weet ik ook wel, ik kan ook nog niet volledig voor hem kiezen, maar was tevreden met wat wij hadden, het geeft wel 'rust' nu, af en toe sms'n we nog, en ik mis hem vreselijk, en weet nu zeker dat ik echt van hem hou, maar we hebben beiden nog wat 'af te maken;, met onze nr1, en hopen 'later' volledig voor elkaar te kiezen, pfffffffffff, de andere meiden ook weer veel sterkte, groetjes Anna
Jeetje, bij mij lag internet er een paar weken uit, ik wens je heel veel sterkte, en over die soa gesproken, betekent dat dan dat jou nr 2 ook andere contacten had? Wat moeilijk allemaal, en het verdriet waar je nu inzit, ik ben nu bijna 5 maanden! nr2 'kwijt', en heb nog steeds verdriet, niet meer dat allesoverheersende, maar het schrijnt. Van de week belde hij mij nog, en hij houdt vol dat hij nog van mij houdt, maar dat het nu nog niet kan, dat weet ik ook wel, ik kan ook nog niet volledig voor hem kiezen, maar was tevreden met wat wij hadden, het geeft wel 'rust' nu, af en toe sms'n we nog, en ik mis hem vreselijk, en weet nu zeker dat ik echt van hem hou, maar we hebben beiden nog wat 'af te maken;, met onze nr1, en hopen 'later' volledig voor elkaar te kiezen, pfffffffffff, de andere meiden ook weer veel sterkte, groetjes Anna
maandag 19 maart 2007 om 13:50
Hallo.Ik heb heel lang getwijfeld, maar wil toch graag mijn verhaal doen. En ik denk dat dat hier het meeste op zijn plek is, aangezien het 2 liefdes zijn en jullie dat ook hebben, met alle positieve en negatieve momenten.Ik ben heel lang samen met nr1 (die ook absoluut nr1 blijft!). Hij heeft een beste vriend (nr2). Altijd spannend gevonden, ineens werden de smsjes heftiger etc. . Superspannend want onbereikbaar en niet uitvoerbaar. Nr1 en ik hadden het over verrijking van ons sexleven, wat natuurlijk voortkwam uit mijn smsjes met nr2. En ineens stelde nr1 aan nr2 voor om een trio te doen. En dat gebeurde. Super natuurlijk, daarna nog twee keer. Tussendoor ook heel fout met nr2 gezoend en het werd steeds heftiger. En nu. Nu ben ik verliefd. Ik vind hem echt geweldig, al weet ik dat ik nooit met hem kan leven en nooit nr1 wil opgeven. Nr1 weet dat ik nr2 leuk vind, hij is echt mijn 'nr2'. Maar niet dat ik ook echt verliefd ben.Dus eigenlijk is het een kwestie van wegwezen en vergeten, maar dat gaat niet zomaar. Want hij blijft in mijn leven. Nu zie ik hem al veel minder en concentreer ik me op andere dingen maar het blijft moeilijk. We hebben dezelfde vrienden en ook de 'gewone' contacten die we hebben zijn wat geforceerd, omdat we beide weten dat wat we doen, ons beide niet gelukkig kan maken. Hoe brengen we dit tot een goed einde?
maandag 19 maart 2007 om 14:46
Daantje en Dayenne,Zo herkenbaar, er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk en ik heb het echt leuk met nr1. Ik zeg dan dat ik me niet zo lekker voel en dan hoef ik niet veel uit te leggen, maar god, wat is dat gevoel erg!Knap van alle meiden hier die nr2 uit het zicht hebben kunnen krijgen. We weten het allemaal wel, maar het blijft zo moeilijk!(ik heb niet alles gelezen)
maandag 19 maart 2007 om 14:53
Ow wat kan het (liefdes)leven toch een strijd zijn, hé... En dat terwijl je naar de buitenwereld toe steeds mooi weer moet blijven spelen... Gisteren hadden we een etentje (familie) en ik zat, als voorbeeldige gastvrouw, steeds te denken 'ze moesten eens weten.....'.@ Bestaat: dat lijkt me een heel bijzondere situatie waar je nu in zit... Misschien is een goed gesprek met je nr1 hierover toch wel mogelijk? Aangezien hij het je kon 'gunnen' om een trio te hebben, moet hij toch wel redelijk open minded zijn en moet wat jij nu voelt toch op z'n minst bespreekbaar zijn? Mijn ervaring is, dat m'n man nooit kwaad of verdrietig is om wat ik VOEL, want daar kan ik nu eenmaal ook niets aan doen. Iets stiekem gaan doen, is alweer een stap verder en dat moet je toch vermijden.... Ik ben benieuwd hoe jouw verhaal verder zal lopen...Hier loop het de laatste tijd... raar. Ik had al eerder gepost op Lennekes topic van 'hoe zet ik hem uit mijn hoofd' en daar staat ook (in stukjes en beetjes) m'n hele verhaal. Heel kort: gelukkig gehuwd, maar afgelopen zomer vreemdgegaan en dat is al na enkele weken uitgekomen. Samen met man heftige tijd achter de rug, waarin man vooral wilde begrijpen WAAROM. Na nog enkele contacten met nr2 heb ik uiteindelijk met hem gebroken (in augustus voor het laatst gezien, in december laatste keer gebeld), maar sinds enkele weken hebben we weer contact (zijn initiatief). Met medeweten van mijn man is hij eens langsgeweest als ik alleen thuis was en we hebben toen een goed gesprek gehad. Ik dacht alles wel weer op een rij te hebben, maar het blijft moeilijk, hoor. We hebben nu weer contact, hij belt me af en toe en ik zal hem nog ontmoeten (net als bij 'bestaat' kunnen we er niet onderuit om elkaar af en toe te zien, omwille van de herkenbaarheid geef ik daar liever niet teveel details over, maar ik zal hem altijd blijven tegenkomen). En hoe zakelijk of vriendschappelijk we het ook proberen te houden, er blijft altijd een vreemde spanning hangen, ik ben na een telefoon altijd even van slag. Ik was eindelijk 'los' van die spanning, van het gsm-loeren en nu moet ik echt opletten of alles begint weer van vooraf aan. Ik zit momenteel in een fase waarin ik wens dat ik hem maar nooit had ontmoet, alles zou zoveel makkelijker en simpeler zijn........
maandag 19 maart 2007 om 15:52
Herkenbaar: GSM-loeren. Al stuurt nr2 me weinig sms-en meer, te link en we hebben nu een soort van afstand genomen.Jij zit ook in een aparte situatie, Mar1ies. Jouw man vond het ok om je nr2 te ontmoeten in jullie huis. Ik ben dan toch wel benieuwd wat jullie relatie tot nr2 is, maar begrijp dat je het niet al te open neer wilt zetten, ik heb ook enorm getwijfeld.Ik hoop dat je afstand kunt nemen van de situatie en dat je weerstand kunt bieden aan nr2.Ik kreeg net een e-mail van nr2, geen lieve dingen, maar gewone dingen. Dat is goed, maar oh wat vind ik het jammer dat er geen lieve dingen in staan!Zo tegenstrijdig: laat me met rust, maar vertel me vooral hoe leuk je me vind! PF!
dinsdag 20 maart 2007 om 22:54
He allemaal,
Wat blijft het allemaal toch moeilijk he....
Nog 1 weekje en nr. 2 is definitief uit mijn leven... van de ene kant is dat gewoon heel goed: ik kan weer verder met mijn leven, het is afgelopen met het gelieg en bedrieg en ik kan eindelijk weer eerlijk zijn, nr. 1 krijgt weer een eerlijke kans, eindelijk weer rust..... Maar aan de andere kant ga ik iemand verliezen die echt heel belangrijk voor me is, iemand van wie ik heb gedacht dat ik mijn toekomst zou gaan delen... maar ik weet diep in mijn hart dat het beter is zo...
Af en toe kan ik gewoon spontaan huilen.... ik zit er op het moment echt een beetje doorheen.. en er moet niet veel meer gebeuren. Vrijdag krijg ik als het goed is weer nieuwe uitslagen van de dokter en ik hoop genezen te zijn.... maar dat geeft ook weer heel veel extra spanningen met zich mee... die ik met niemand kan delen.....
En ja... nr. 2 moet wel andere contacten hebben gehad... maar hij zegt van niet en zegt ook getest te zijn en niets te hebben.. Maar dat verhaal en de details kloppen niet helemaal... en daar kan ik ook zo boos en verdrietig om worden... hij geeft mij zn beetje de schuld..... en daardoor is er bij mij ook iets gebroken wat nooit meer goed komt....
Ik had echt nooit verwacht dat ik zn situatie terrecht zou komen... ik heb ook hele mooie momenten gehad met nr. 2 maar als ik het nu terug zou kunnen draaien dan zou ik het echt niet meer doen...
Jullie ook succes!
Liefs,
Snoepje
Wat blijft het allemaal toch moeilijk he....
Nog 1 weekje en nr. 2 is definitief uit mijn leven... van de ene kant is dat gewoon heel goed: ik kan weer verder met mijn leven, het is afgelopen met het gelieg en bedrieg en ik kan eindelijk weer eerlijk zijn, nr. 1 krijgt weer een eerlijke kans, eindelijk weer rust..... Maar aan de andere kant ga ik iemand verliezen die echt heel belangrijk voor me is, iemand van wie ik heb gedacht dat ik mijn toekomst zou gaan delen... maar ik weet diep in mijn hart dat het beter is zo...
Af en toe kan ik gewoon spontaan huilen.... ik zit er op het moment echt een beetje doorheen.. en er moet niet veel meer gebeuren. Vrijdag krijg ik als het goed is weer nieuwe uitslagen van de dokter en ik hoop genezen te zijn.... maar dat geeft ook weer heel veel extra spanningen met zich mee... die ik met niemand kan delen.....
En ja... nr. 2 moet wel andere contacten hebben gehad... maar hij zegt van niet en zegt ook getest te zijn en niets te hebben.. Maar dat verhaal en de details kloppen niet helemaal... en daar kan ik ook zo boos en verdrietig om worden... hij geeft mij zn beetje de schuld..... en daardoor is er bij mij ook iets gebroken wat nooit meer goed komt....
Ik had echt nooit verwacht dat ik zn situatie terrecht zou komen... ik heb ook hele mooie momenten gehad met nr. 2 maar als ik het nu terug zou kunnen draaien dan zou ik het echt niet meer doen...
Jullie ook succes!
Liefs,
Snoepje
woensdag 21 maart 2007 om 10:37
Snoepje/
Wat moeilijk allemaal he, maar fijn dat je van de week de uitslag krijgt, ik hoop dat het dan weer goed is allemaal, en wat een hork dat ie jou de schuld geeft!! Is misschien makkelijker om hem dan uit je hoofd te zetten, en ja, het is beter om niet meer in het gelieg en bedrieg te zitten, maar wat had ik dat voor hem over zeg, dat was tenslotte de enige manier om hem te zien! Maar ik kan het nog steeds niet uitstaan dat hij zo goed zonder mij kan, hij heeft me vorige week nog gebeld, en zegt dat hij het ook moeilijk heeft, en nog steeds van mij houdt, en dat ik geduld moet hebben, oja, denk jij dat het allemaal weer goed komt met jou en nr1? Ik probeer het, maar ik mis nr 2 teveel, ik weet nu hoe liefde echt kan zijn, dus kan het nooit meer vinden bij nr1, heb dat ook nog nooit zo meegemaakt, nee, zelfs niet in het begin met nr1, het kwam alleen van mijn kant, bah, hij weet niet eens wie ik ben, nouja, ik wens je heel veel sterkte en schrijf het maar van je af!!
Bestaat, jemig, wat een heftig verhaal, jij ook sterkte,
Marlies, fijn weer wat van je te horen, wat blijft het ook moeilijk allemaal he, heel veel groetjes ook aan de anderen van Anna
Wat moeilijk allemaal he, maar fijn dat je van de week de uitslag krijgt, ik hoop dat het dan weer goed is allemaal, en wat een hork dat ie jou de schuld geeft!! Is misschien makkelijker om hem dan uit je hoofd te zetten, en ja, het is beter om niet meer in het gelieg en bedrieg te zitten, maar wat had ik dat voor hem over zeg, dat was tenslotte de enige manier om hem te zien! Maar ik kan het nog steeds niet uitstaan dat hij zo goed zonder mij kan, hij heeft me vorige week nog gebeld, en zegt dat hij het ook moeilijk heeft, en nog steeds van mij houdt, en dat ik geduld moet hebben, oja, denk jij dat het allemaal weer goed komt met jou en nr1? Ik probeer het, maar ik mis nr 2 teveel, ik weet nu hoe liefde echt kan zijn, dus kan het nooit meer vinden bij nr1, heb dat ook nog nooit zo meegemaakt, nee, zelfs niet in het begin met nr1, het kwam alleen van mijn kant, bah, hij weet niet eens wie ik ben, nouja, ik wens je heel veel sterkte en schrijf het maar van je af!!
Bestaat, jemig, wat een heftig verhaal, jij ook sterkte,
Marlies, fijn weer wat van je te horen, wat blijft het ook moeilijk allemaal he, heel veel groetjes ook aan de anderen van Anna
woensdag 21 maart 2007 om 12:33
Dag meiden....
Ik ben nieuw op dit topic.....al wel heel veel gelezen van jullie allemaal maar nooit de stap durven te zetten.
Wilde jullie toch even een hart onder de riem steken...dus vandaar die grote knuffelolifant.
Zit zelf ook met een man 1 en man 2.....
Had nooit gedacht dat ik OOIT in zo'n situatie terecht zou komen ..
Nou BINGO ik zit er nu middenin..!!!
Hoe dit verder moet geen idee..........:(
Hoop dat jullie me iets of wat kunnen helpen op wat voor een manier dan ook.
De mannen kennen elkaar niet...man 1 woont dichtbij mij in de buurt en man 2 (godzijdank) verder weg.
Allebei super lief en geweldig, humor....dus daar is geen verschil tussen.
Man 1 is drukker, praat meer, man 2 is kalmer ook een rots in de branding.
Lang verhaal....kom ik nog op terug....
Dikke knuffel.....
Kleine Beer....
Ik ben nieuw op dit topic.....al wel heel veel gelezen van jullie allemaal maar nooit de stap durven te zetten.
Wilde jullie toch even een hart onder de riem steken...dus vandaar die grote knuffelolifant.
Zit zelf ook met een man 1 en man 2.....
Had nooit gedacht dat ik OOIT in zo'n situatie terecht zou komen ..
Nou BINGO ik zit er nu middenin..!!!
Hoe dit verder moet geen idee..........:(
Hoop dat jullie me iets of wat kunnen helpen op wat voor een manier dan ook.
De mannen kennen elkaar niet...man 1 woont dichtbij mij in de buurt en man 2 (godzijdank) verder weg.
Allebei super lief en geweldig, humor....dus daar is geen verschil tussen.
Man 1 is drukker, praat meer, man 2 is kalmer ook een rots in de branding.
Lang verhaal....kom ik nog op terug....
Dikke knuffel.....
Kleine Beer....
woensdag 21 maart 2007 om 13:19
Snoepje: dat is ook wat. Ik hoop dat de uitslag positief is. (dus dat alles over is) Zie je hem niog wel deze laatste week, of niet meer vanwege zijn gedrag? Wat ik overigens echt not-done vind om jou hiervan de schuld te geven. Veel sterkte!
Anna: ik begrijp dat jij gebroken hebt met nr2? Moeilijk is het he? Helemaal als het lijkt dat hij er makkelijker mee omgaat dan jij. Veel sterkte ook.
Ik heb de woorden 'houden van' wel gehoord in het begin, maar toen was ik nog niet verliefd en heb hem toen gezegt dat niet te zeggen (ik ken hem ook al heel lang, dus we houden zeker van elkaar, op wat voor manier dan ook). Overigens heb ik geen idee of hij ook verliefd op mij is. We hadden de afspraak dat als iemand verliefd zou worden, we ermee zouden stoppen. Maar op de vraag: zou je het dan ook zeggen, werd het antwoord 'nee' gegeven. Want we wilden er toen niet mee stoppen.
Ik wil dat hij contact met me zoekt, maar eigenlijk ook weer niet. Zo dubbel!
A.s vrijdag zie ik hem weer, ik ben nu al nerveus. Nr1 is daar ook bij. Deze verliefdheid met hem bespreken is geen optie, omdat ik toch niet voor nr2 kies. Ik heb alleen heel veel moeite met loslaten.
(sorry, ik weet je naam niet meer) Jij ook in hetzelfde schuitje, vertel eens wat meer, het lucht ook op.
Anna: ik begrijp dat jij gebroken hebt met nr2? Moeilijk is het he? Helemaal als het lijkt dat hij er makkelijker mee omgaat dan jij. Veel sterkte ook.
Ik heb de woorden 'houden van' wel gehoord in het begin, maar toen was ik nog niet verliefd en heb hem toen gezegt dat niet te zeggen (ik ken hem ook al heel lang, dus we houden zeker van elkaar, op wat voor manier dan ook). Overigens heb ik geen idee of hij ook verliefd op mij is. We hadden de afspraak dat als iemand verliefd zou worden, we ermee zouden stoppen. Maar op de vraag: zou je het dan ook zeggen, werd het antwoord 'nee' gegeven. Want we wilden er toen niet mee stoppen.
Ik wil dat hij contact met me zoekt, maar eigenlijk ook weer niet. Zo dubbel!
A.s vrijdag zie ik hem weer, ik ben nu al nerveus. Nr1 is daar ook bij. Deze verliefdheid met hem bespreken is geen optie, omdat ik toch niet voor nr2 kies. Ik heb alleen heel veel moeite met loslaten.
(sorry, ik weet je naam niet meer) Jij ook in hetzelfde schuitje, vertel eens wat meer, het lucht ook op.
woensdag 21 maart 2007 om 14:28
Bestaat,
Ja, alleen heeft HIJ het verbroken, wij draaiden al 10 jaar! om elkaar heen, en allebei getrouwd, dus 8 jaar tegengehouden, van het kan en het mag niet, maar toch voor de bijl gegaan, onze liefde voor elkaar konden we niet meer verloochenen, 2 jaar lang een prachttijd gehad, maar het afscheid nemen werd steeds moeilijker, en hij wou niet meer stiekum, hij wou me helemaal voor zich eigen , maar onze kids gaan voor, we willen ze niet in het verdriet storten en ze nog een onbezorgde tijd gunnen, we hebben afgesproken dat als we over een aantal jaren allebei de stap nemen om voor onszelf te kiezen, (beiden denken we dan op onszelf te gaan wonen), we kijken of onze liefde dan nog zo sterk is, we denken van wel, want voor wij elkaar echt kenden was die liefde er al, en die is alleen maar sterker geworden, ik heb nog nooit zo'n liefdesverdriet gehad, en heb nog steeds verdriet dat ik niet meer bij hem kan zijn, maar kan mij er nu eindelijk bij neerleggen, heb wel meer rust gekregen, kreeg net nog een smsje dat hij alleen van mij houdt, we sms'n gemiddeld 1x per dag nog, eerst heb ik de mobiel uitgezet en in de la gelegd, maar ik kwam hem tegen, en hij zei zet hem asjeblieft weer aan, dus vandaar, kan er nu ook beter mee omgaan, in het begin stuurde ik alleen maar wanhoopsmsjes, maar kan nu meer afstand nemen, ik denk dat het beter is zo, wie weet had het anders uitgekomen, en dan waren we van de hemel in de hel gekomen, mijn nr 1 had compleet door het lint gegaan , maar wat is het moeilijk zeg, nou ja, maar waarom vraag je het niet dan of hij verliefd is op je, omdat je bang bent dat het dan stopt??? Begrijp dat je (nog) niet bij je nr1 wegwil, dan kun je misschien beter stoppen??? het doet verdriet, heel veel, want wat is het een fijne spanning he, heel veel sterkte, hoop dat je hier ook van je af blijft schrijven, groetjes Anna:)
Ja, alleen heeft HIJ het verbroken, wij draaiden al 10 jaar! om elkaar heen, en allebei getrouwd, dus 8 jaar tegengehouden, van het kan en het mag niet, maar toch voor de bijl gegaan, onze liefde voor elkaar konden we niet meer verloochenen, 2 jaar lang een prachttijd gehad, maar het afscheid nemen werd steeds moeilijker, en hij wou niet meer stiekum, hij wou me helemaal voor zich eigen , maar onze kids gaan voor, we willen ze niet in het verdriet storten en ze nog een onbezorgde tijd gunnen, we hebben afgesproken dat als we over een aantal jaren allebei de stap nemen om voor onszelf te kiezen, (beiden denken we dan op onszelf te gaan wonen), we kijken of onze liefde dan nog zo sterk is, we denken van wel, want voor wij elkaar echt kenden was die liefde er al, en die is alleen maar sterker geworden, ik heb nog nooit zo'n liefdesverdriet gehad, en heb nog steeds verdriet dat ik niet meer bij hem kan zijn, maar kan mij er nu eindelijk bij neerleggen, heb wel meer rust gekregen, kreeg net nog een smsje dat hij alleen van mij houdt, we sms'n gemiddeld 1x per dag nog, eerst heb ik de mobiel uitgezet en in de la gelegd, maar ik kwam hem tegen, en hij zei zet hem asjeblieft weer aan, dus vandaar, kan er nu ook beter mee omgaan, in het begin stuurde ik alleen maar wanhoopsmsjes, maar kan nu meer afstand nemen, ik denk dat het beter is zo, wie weet had het anders uitgekomen, en dan waren we van de hemel in de hel gekomen, mijn nr 1 had compleet door het lint gegaan , maar wat is het moeilijk zeg, nou ja, maar waarom vraag je het niet dan of hij verliefd is op je, omdat je bang bent dat het dan stopt??? Begrijp dat je (nog) niet bij je nr1 wegwil, dan kun je misschien beter stoppen??? het doet verdriet, heel veel, want wat is het een fijne spanning he, heel veel sterkte, hoop dat je hier ook van je af blijft schrijven, groetjes Anna:)
woensdag 21 maart 2007 om 15:06
Pff! Zo herkenbaar allemaal! Al zitten wij nog heel erg in het beginstadium. Ik ken nr2 net zo lang als nr1. En we draaiden al jaren om elkaar heen, dit duurt nu bijna 4 maanden. Maar het moet stoppen, wij hebben echt geen toekomst samen. Hij zit ook in een afronding met een ex verwikkeld en zijn leven staat redelijk op zijn kop. Ik wil hem niet mijn probleem opleggen en eigenlijk wil ik het antwoord op de vraag of hij verliefd op mij is niet weten. Als het al zo is zal hij ontkennen, omdat we erg veel op het spel zetten. En als ik weet dat het zo is, wordt het nog moeilijker hem los te laten.
Ik heb verder geen contact met hem opgenomen, maar het is zo moeilijk!! Juist ook omdat ik voorheen heel veel contact met hem had, ook over de 'normale' dingen. En ik weet dat hij te druk bezig is om dat te merken. Vanaf volgende week zal het rustiger voor hem worden. (maar dat zijn dingen die met zijn leven te maken hebben, waar ik niet in hoor)
Anna, Ik vind het heel goed van jullie om te kiezen voor jullie kinderen, maar als jullie ongelukkig thuis zijn, bij nr1, waarom zouden jullie dan niet voor elkaar kiezen? Het is wel fijn, ookal is het heel pijnlijk omdat je er niets mee kan, dat hij nog veel van je houdt.
Ik heb verder geen contact met hem opgenomen, maar het is zo moeilijk!! Juist ook omdat ik voorheen heel veel contact met hem had, ook over de 'normale' dingen. En ik weet dat hij te druk bezig is om dat te merken. Vanaf volgende week zal het rustiger voor hem worden. (maar dat zijn dingen die met zijn leven te maken hebben, waar ik niet in hoor)
Anna, Ik vind het heel goed van jullie om te kiezen voor jullie kinderen, maar als jullie ongelukkig thuis zijn, bij nr1, waarom zouden jullie dan niet voor elkaar kiezen? Het is wel fijn, ookal is het heel pijnlijk omdat je er niets mee kan, dat hij nog veel van je houdt.
woensdag 21 maart 2007 om 16:57
Bestaat,
Ik vindt het knap dat jij het zo kunt relativeren allemaal, en ergens weet je natuurlijk wel dat hij en jij verliefd zijn!? Maar als je met nr1 ook gelukkig bent, vergeet hem dan!!!
Makkelijk gezegd ja, tot je er zelf tot je oren inzit, he,
Waarom wij niet voor elkaar kiezen, nu, we zijn allebei niet vreselijk ongelukkig, we spelen gewoon in een alles is goed wereldje thuis, zoals volgens mij heel veel stellen, en er zijn geen vreselijke toestanden thuis of zo, maar het 'gevoel' is weg, als het er al geweest is, haah, tja, ik blijf erbij dat als het 'goed' zit 'thuis', je nooit voor een nr2 open kan staan, heb inmiddels wel door dat dat dus ook niet helemaal juist is, gezien de verhalen hier over degenen die nr1 hun ware liefde vinden en er toch een nr2 in zicht kwam???
nu, probeer het nu te stoppen, want het doet zoveel pijn te weten wat je mist, en ja, het is een zoete pijn dat hij nog van mij houdt, *;voor eenieder in dezelfde of vergelijkbare situatie van Anna
Ik vindt het knap dat jij het zo kunt relativeren allemaal, en ergens weet je natuurlijk wel dat hij en jij verliefd zijn!? Maar als je met nr1 ook gelukkig bent, vergeet hem dan!!!
Makkelijk gezegd ja, tot je er zelf tot je oren inzit, he,
Waarom wij niet voor elkaar kiezen, nu, we zijn allebei niet vreselijk ongelukkig, we spelen gewoon in een alles is goed wereldje thuis, zoals volgens mij heel veel stellen, en er zijn geen vreselijke toestanden thuis of zo, maar het 'gevoel' is weg, als het er al geweest is, haah, tja, ik blijf erbij dat als het 'goed' zit 'thuis', je nooit voor een nr2 open kan staan, heb inmiddels wel door dat dat dus ook niet helemaal juist is, gezien de verhalen hier over degenen die nr1 hun ware liefde vinden en er toch een nr2 in zicht kwam???
nu, probeer het nu te stoppen, want het doet zoveel pijn te weten wat je mist, en ja, het is een zoete pijn dat hij nog van mij houdt, *;voor eenieder in dezelfde of vergelijkbare situatie van Anna
