Relaties
alle pijlers
Uit de kast, geen acceptatie
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:23
Hoi allemaal,
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
dinsdag 8 oktober 2024 om 16:56
Dat is waar. Ik sla vooral aan op het andere wat je zei, sorry.NomenNesci0 schreef: ↑08-10-2024 16:45Je slaat een stuk over en pikt alleen mijn laatste zin eruit. Ik schrijf ook dat als dit soort dingen gedeeld worden, omdát het gespreksonderwerp die kant uitgaat, dan deel ik dingen of vraag ik dingen of luister ik simpelweg.
Maar in wat voor situaties vind jij het dan niet "gepast" (ik noem het maar even zo) om zoiets te delen?
Zijn er vreemden die je op straat hierover aanspreken? Waar ligt voor jou de grens waarbij je wel denkt: "heb ik niet om gevraagd, hou voor jezelf".
Ik maak zelf nooit iets mee waarbij ik dat denk, dus ik kan me daar moeilijk een voorstelling van maken.
dinsdag 8 oktober 2024 om 17:09
Blablabla97 schreef: ↑08-10-2024 16:09De toon waarop de vragen worden gesteld maakt ontzettend veel uit. Als ik posts van jou lees in andere topics kom je als een genuanceerd en vriendelijk persoon, dus zal ik jouw vragen rustig beantwoorden. Een paar andere forummers die hier ook meeschrijven heb ik in andere topics al eerder negatief zien schrijven over transmensen, dus ga ik er vanuit dat hun ‘vragen’ nu ook niet helemaal eerlijk zijn.
Eens.
Ik vind geklaag van mensen over dat ze geen vragen mogen stellen, als ze er zelf zo negatief als wat tegenover staan behoorlijk huichelachtig.
dinsdag 8 oktober 2024 om 17:23
Dat is op zich natuurlijk ook weer een vreemde redenatie. Mag je alleen vragen stellen als je ergens positief tegenover staat?
dinsdag 8 oktober 2024 om 17:26
Tuurlijk niet. Maar: je kunt een vraag stellen met een toon van interesse. en je kunt een vraag stellen met een toon van "nou moet jij maar eens heel goed gaan uitleggen waarom jij in hemelsnaam aan deze onzin meedoet". En ik vind het wel huichelachtig als iemand dat laatste doet en dan verwonderd zegt: "Nouja, ik mag toch wel gewoon een vraag stellen??". Je stelt niet "gewoon" een vraag.
dinsdag 8 oktober 2024 om 17:28
Ik heb zelf niet deelgenomen aan dergelijke gesprekken, maar wel toeschouwer geweest. Ik heb een paar weken geleden deelgenomen aan een georganiseerde discussie over een bepaald thema, waarbij gender of andere thema's die nu heel erg spelen helemaal niet van toepassing waren. En dat hele gesprek ging op een gegeven moment constant dáár over. Waarbij de sprekers constant over zichzelf begonnen en hun relevantie met het onderwerp vanuit hun genderperspectief. Terwijl ik daar zat dacht ik echt 500 x whut? Waar gáát dit onderwerp heen? Ik ben na de pauze naar huis gegaan. Als ik een genderdiscussie had willen voeren, had ik dát wel uitgekozen.Charlie77 schreef: ↑08-10-2024 16:56Dat is waar. Ik sla vooral aan op het andere wat je zei, sorry.
Maar in wat voor situaties vind jij het dan niet "gepast" (ik noem het maar even zo) om zoiets te delen?
Zijn er vreemden die je op straat hierover aanspreken? Waar ligt voor jou de grens waarbij je wel denkt: "heb ik niet om gevraagd, hou voor jezelf".
Ik maak zelf nooit iets mee waarbij ik dat denk, dus ik kan me daar moeilijk een voorstelling van maken.
Ongeveer 4 maanden geleden met collega's ook iets organisatie gericht besproken (10 collega's aan een tafel), waarbij een jonge collega (23-24 zoiets) op een gegeven moment ook de 'mededeling' deed dat die non binair was en graag een moment wilde, om te vertellen hoe ontzettend veel moeite die had om ermee naar buiten te komen. Terwijl wij deze paradijsvogel al uit onszelf niet hadden waargenomen als een doorsnee cis jongetje. Maar goed, uit respect hebben we uiteraard geluisterd en begrip getoond, maar het voelde nogal niet ter zaken doende op dat moment.
Heel veel meer ervaring heb ik idd niet, da's waar. Ja, bij een kind en diens vrienden. Toen mijn kinderen nog thuiswoonden, kwamen vrienden regelmatig over de vloer en kon het er avonden over gaan. Maar goed, dat is incrowd en gesprekken onderling. Dat ik die avondvullende gesprekken over gender meekreeg (en constant terecht gewezen werd) wijt ik aan leeftijd en dat dit thema voor hen heel erg speelde. Inmiddels zijn ze daar qua leeftijd grotendeels overheen gegroeid. En waar 1 kind zich ook non binair noemde, is dat nu niet meer zo. Noemt zichzelf nu weer bij de eigen naam en geslachtelijke aanspreekvorm. Hoewel een geslachtelijke aanspreekvorm mij totaal niet interesseert. Ik zie ons het liefst neutraal aangesproken worden, omdat ik het irrelevant vind. Juist vanwege de vraag wat dat dan is en waarom dat onderscheid er moet zijn. Het gaat om jij en verder vind ik het vooral belangrijk dat je bent wie je bent. Mijn beetje ervaring is dat mensen veel makkelijker zijn over een bepaald onderwerp, als je er zelf niet iets groots van maakt. Soms is een mededeling meer dan genoeg. De vragen bewaren mensen liever voor intimi of in context.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 08-10-2024 17:29
4.11% gewijzigd
dinsdag 8 oktober 2024 om 17:29
Van mij mogen ze vragen stellen, maar ik vind het dan wel huichelachtig als die vragen niet welkom zijn, omdat de bevraagde dondersgoed weet dat het geen neutrale vragen of interesse zijn, maar vooral een verkapte manier om een negatief oordeel uit te spreken en daar dan over geklaagd wordt.
Vergelijk:
"Kan je meer vertellen over waarom je dit voelt?"
met
"Maar waarom moet je er dan zo'n label aan vastplakken? Volg je gewoon een modegril? Kan je niet gewoon...?"
woensdag 9 oktober 2024 om 11:00
Soms zijn "nieuwe" woorden wel handig als ze een duidelijke invulling krijgen. Zo heb ik me eigenlijk altijd wel een buitenbeentje gevoeld omdat ik haast nooit romantisch verliefd op iemand kan worden. Mijn relaties zijn altijd gestart vanuit een seksuele aantrekkingskracht of vanuit een diepe emotionele/ vriendschappelijke band en nooit met vlinders in de buik. Ik vind het nu prettig dat ik dat als "a-romantisch" kan benoemen en dat ik weet dat er ook andere mensen zijn die dit hebben. Er is ook meer begrip nu omdat mensen de term al eens wat vaker hebben gehoord. Vroeger kreeg ik alleen maar: "Echt niet? Wat gek!" als reactie als ik erover probeerde te vertellen.
Dus ik snap best dat het fijn kan voelen om een klik in je hoofd te krijgen waardoor je jezelf opeens beter begrijpt. En dat het fijn is dat je woordenschat krijgt om dit uit te leggen aan je familie en vrienden. Ik hoop dat iedereen daar dan ook begrip krijgt. Maar begrip is niet hetzelfde als geen vragen mogen stellen.
De hele wereld zal ook niet veranderen voor je-dat is een utopie. Als je daar blijft op hameren, zal je ongelukkig worden (denk ik). Volgens mij is het gewoon fijn als je jezelf beter leert kennen en zelf weet waar je gelukkig van wordt.
Dus ik snap best dat het fijn kan voelen om een klik in je hoofd te krijgen waardoor je jezelf opeens beter begrijpt. En dat het fijn is dat je woordenschat krijgt om dit uit te leggen aan je familie en vrienden. Ik hoop dat iedereen daar dan ook begrip krijgt. Maar begrip is niet hetzelfde als geen vragen mogen stellen.
De hele wereld zal ook niet veranderen voor je-dat is een utopie. Als je daar blijft op hameren, zal je ongelukkig worden (denk ik). Volgens mij is het gewoon fijn als je jezelf beter leert kennen en zelf weet waar je gelukkig van wordt.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 9 oktober 2024 om 11:11
Het respect is voelbaar ja. Fijne werkplek moet dat zijn brrrNomenNesci0 schreef: ↑08-10-2024 17:28
waarbij een jonge collega (23-24 zoiets) op een gegeven moment ook de 'mededeling' deed dat die non binair was en graag een moment wilde, om te vertellen hoe ontzettend veel moeite die had om ermee naar buiten te komen. Terwijl wij deze paradijsvogel al uit onszelf niet hadden waargenomen als een doorsnee cis jongetje. Maar goed, uit respect hebben we uiteraard geluisterd en begrip getoond, maar het voelde nogal niet ter zaken doende op dat moment.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
woensdag 9 oktober 2024 om 11:35
Let vooral ook op het woordje "wij" ipv "ik".
Deze collega was dus al uitgebreid besproken door meerdere mensen. Lijkt me ook niet zo ten zake doende tijdens werktijd, maar op dat geroddel wordt dus geen commentaar geleverd.
woensdag 9 oktober 2024 om 11:41
Dit valt mij vaker op. Juist de mensen die transmensen maar aandachtstrekkers vinden, zijn er zelf ontzettend druk mee bezig. Of dat nou gaat over roddelen, per se niet de goede voornaamwoorden willen gebruiken of eindeloos ‘gewoon “oprechte” vragen’ willen stellen. Maar oh wat nemen wij veel ruimte op als we aangeven een nieuwe naam te hebben en andere voornaamwoorden te gebruiken.
woensdag 9 oktober 2024 om 12:11
Gaat er nog wat veranderen in je relatie met je partner? Ik kan me zo moeilijk voorstellen dat jullie relatie verder voortkabbelt na zo'n mededeling namelijk.
.
Wat zijn die gevolgen voor de buitenwereld?
pioen00 wijzigde dit bericht op 09-10-2024 14:03
25.84% gewijzigd
woensdag 9 oktober 2024 om 12:59
Wie heeft het over roddelen? "Wij" zijn niet blind.
woensdag 9 oktober 2024 om 16:29
Uh-huh en hoe weet jij dat de rest zo over hem denkt?
Juist.
En dan wel praten over "niet ter zake".
Misschien wat minder focussen om op zo'n nare manier te praten en denken over een collega en meer ter zake komen tijdens werktijd?
woensdag 9 oktober 2024 om 16:44
Yup veel mensen denken zich heel neutraal op te stellen tegenover deze "paradijsvogels" die een niet ter zake doende "mededeling" doen waarvan "wij" allang wisten dat het geen cisjongetje is maar hé we roddelen niet. Nee hoor, deze persoon is in volkomen neutrale termen besproken uiteraard. En die haakjes om mededeling betekenen uiteraard ook niks
woensdag 9 oktober 2024 om 16:50
woensdag 9 oktober 2024 om 17:54
100% dit.Purplepeanut schreef: ↑09-10-2024 16:50Ik heb het ook moeten leren want maakte soms ook opmerkingen of stelde vragen die mijn transkind niet fijn vond en ik dacht eerst ook dat het overgevoeligheid was maar ik denk echt dat mensen niet genoeg erbij nadenken hoe ingrijpend het is als je altijd en overal je "zijn" moet verantwoorden.
Plus, eigenlijk alle transmensen die ik ken zijn helemaal niet zoveel bezig met hun identiteit. Ons zorgsysteem en mensen om je heen dwingen je om ermee bezig te zijn en bij stil te staan, maar het is niet zo transmensen ‘nadenken over hun identiteit en de gevolgen’ daarvan als hobby hebben. Het is al vermoeiend genoeg dat je eindeloos op een wachtlijst moet om daarna extreem invasieve behandeltrajecten te doorlopen alleen maar om zonder te huilen te kunnen douchen. Ik ga écht niet uit mezelf een discussie aan met Heleen over het creëren van hokjes of diep filosofisch gesprek met Ronald over de betekenis van gender, omdat ik daar zo van geniet. Ik wil kunnen breien zonder genderdysforie omdat ik dan tegen borsten aankom. Gewoon een normaal leven kunnen leven. That’s it. Het is geen politiek statement of denkwijze of iets in die richting, anders zou ik en vele transmensen wel anders kiezen namelijk.
woensdag 9 oktober 2024 om 19:12
Ik denk dat best veel mensen die er zo druk mee zijn een ‘traditionele’ achtergrond hebben en voor hen voelt het waarschijnlijk bedreigend om te zien dat andere mensen minder geneigd zijn zich aan te passen aan de norm en zich te plooien naar het gemiddelde. Want dat is bij de ‘traditionelen’ vast ook niet altijd van harte gegaan maar komt meer voort uit het idee dat ‘het nu eenmaal zo hoort’, opvallen of anders zijn wordt gezien als aanstellerij inderdaad, want kom op, trek gewoon een overhemd en een das aan, dan hoor je erbij als man. Dat legt best een druk op mensen, sowieso op mensen die zich anders voelen (niet-cis) maar ook op de rest. Misschien is de grote fascinatie die zij hebben voor niet-cis mensen wel een onbewuste frustratie: wij hebben ons toch óók aangepast, waarom moeten deze mensen zo nodig rebelleren tegen iets wat ook voor ons echt niet altijd leuk of vrijwillig is?Blablabla97 schreef: ↑09-10-2024 11:41Dit valt mij vaker op. Juist de mensen die transmensen maar aandachtstrekkers vinden, zijn er zelf ontzettend druk mee bezig. Of dat nou gaat over roddelen, per se niet de goede voornaamwoorden willen gebruiken of eindeloos ‘gewoon “oprechte” vragen’ willen stellen. Maar oh wat nemen wij veel ruimte op als we aangeven een nieuwe naam te hebben en andere voornaamwoorden te gebruiken.
woensdag 9 oktober 2024 om 19:30
Blablabla97 schreef: ↑09-10-2024 17:54100% dit.
Plus, eigenlijk alle transmensen die ik ken zijn helemaal niet zoveel bezig met hun identiteit. Ons zorgsysteem en mensen om je heen dwingen je om ermee bezig te zijn en bij stil te staan, maar het is niet zo transmensen ‘nadenken over hun identiteit en de gevolgen’ daarvan als hobby hebben. Het is al vermoeiend genoeg dat je eindeloos op een wachtlijst moet om daarna extreem invasieve behandeltrajecten te doorlopen alleen maar om zonder te huilen te kunnen douchen. Ik ga écht niet uit mezelf een discussie aan met Heleen over het creëren van hokjes of diep filosofisch gesprek met Ronald over de betekenis van gender, omdat ik daar zo van geniet. Ik wil kunnen breien zonder genderdysforie omdat ik dan tegen borsten aankom. Gewoon een normaal leven kunnen leven. That’s it. Het is geen politiek statement of denkwijze of iets in die richting, anders zou ik en vele transmensen wel anders kiezen namelijk.
Dit is 100% waar. Ik heb een vriendin die transvrouw is, jong nog en inmiddels al zo'n 2 jaar bezig met haar medische transitie. Binnenkort krijgt ze haar borsten en ik ben heel erg blij voor haar.
Ze is er ook heel open over dus ik kan met haar heel makkelijk praten over wat het allemaal inhoudt en hoe zwaar zin traject is. Iets wat eigenlijk maar weinig mensen echt weten en verder ook helemaal niet hoeven te weten want het gaat ze helemaal niks aan.
Zij is gewoon een mooie jonge vrouw. Voor de buitenwereld loopt ze helemaal niet "te koop" met haar identiteit. Sterker nog als je het niet weet zie je het niet.
Wat ze wel doet is op haar datingprofiel vermelden dat ze trans is. Wat ik echt enorm dapper vind van haar want sommige reacties zijn echt om te kotsen.
Maar als een collega tegen mij zou zeggen non-binair te zijn dan neem ik dat ter kennisgeving aan. Ik zie (buiten eventuele pronouns) niet de toegevoegde waarde ervan om iemands gender te weten op zakelijk gebied, of iemand die een terloopse kennis is. Ik zou niet weten wat er dan precies van mij verwacht wordt met die informatie.
woensdag 9 oktober 2024 om 22:55
Bijzonder hoor hoeveel mensen denken te kunnen invullen op zaken waar ze niet bij waren. Deze collega is nooit besproken. Nooit. Omdat "wij" niet roddelen. Alleen is "niemand" in de organisatie 'blind' en zal het "niemand" zijn ontgaan dat mijn collega zich waarschijnlijk niet in een cis hokje thuisvoelt, gezien de vele sieraden en strakke zgn vrouwelijke tops die die droeg. Dus "wij" hadden de mededeling niet per se nodig. De mededeling was voor ons eigenlijk al lang gecommuniceerd toen die bij ons kwam werken, want het stereotype cis-hokje was bepaald niet aangetikt. Het moment was echter ongunstig gekozen, want we zaten middenin werkgerelateerde serieuze dingen met een strakke deadline. In die zin overviel echt een beetje de stress wat we er op dat moment mee aanmoesten. Althans, ik voelde me er best ongemakkelijk bij en keek naar de voorzitter wat die er mee zou doen. De koffiecorner was logischer geweest als dit voor deze collega heel belangrijk was om mee te delen. Maar ook daar zou het eigenlijk best ongemakkelijk voelen. We hebben het op werk zelden over privé zaken, of je moet weten dat iemand een operatie krijgt of gehad heeft. Dan wordt er kort iets gezegd. Onze bedrijfscultuur is niet zo van de privé dingen delen. Als mensen dat doen, doen ze dat meer met bepaalde collega's waar ze vaker mee optrekken of een klik mee hebben.Purplepeanut schreef: ↑09-10-2024 16:44Yup veel mensen denken zich heel neutraal op te stellen tegenover deze "paradijsvogels" die een niet ter zake doende "mededeling" doen waarvan "wij" allang wisten dat het geen cisjongetje is maar hé we roddelen niet. Nee hoor, deze persoon is in volkomen neutrale termen besproken uiteraard. En die haakjes om mededeling betekenen uiteraard ook niks
woensdag 9 oktober 2024 om 22:56
Nou, liever niet dus. Je hoeft niks te verantwoorden. Wees het gewoon.Purplepeanut schreef: ↑09-10-2024 16:50Ik heb het ook moeten leren want maakte soms ook opmerkingen of stelde vragen die mijn transkind niet fijn vond en ik dacht eerst ook dat het overgevoeligheid was maar ik denk echt dat mensen niet genoeg erbij nadenken hoe ingrijpend het is als je altijd en overal je "zijn" moet verantwoorden.
woensdag 9 oktober 2024 om 23:06
Dat zou misschien wel kunnen. Althans, ik kan me voorstellen dat een stukje van mij daar wel door gekleurd is. Ik heb me (wist er nooit een naam voor, maar blijkbaar heeft het een naam) altijd thuisgevoeld in queer opvattingen. Qua seksuele aantrekkingskracht zit ik zelf rondom het midden en mijn denken en voelen zit daar ook (niet te verwarren met genderdysfoor, dan ben/heb ik niet). Maar ik heb het zelf nooit nodig gevonden om daar een heel punt van te maken, behalve dat ik een voorvechter ben van gelijke monnikken, gelijke kappen principe op gebied van mensbeeld. Juist omdat ik er zelf zo tegenover sta, heb ik er zelf waarschijnlijk ook zo weinig mee als mensen hun identiteit zo naar voren brengen. Het staat zo ver van me af, dat het me heel ongemakkelijk doet voelen. Denk al snel, doe wat je wilt, maar dit is iets persoonlijks. En verder ook, dit persoonlijke is maar een stukje van het grote geheel. Waarom voel je de behoefte om de focus zo te leggen op 1 heel klein (en in mijn beleving) irrelevant onderdeel? Het voelt zo opgeblazen en uit proportie. Waarmee ik absoluut ben voor gelijke rechten, maar dat voelt als een ander stukje van de discussie.
donderdag 10 oktober 2024 om 09:18
Slotje erop.NomenNesci0 schreef: ↑09-10-2024 22:56Nou, liever niet dus. Je hoeft niks te verantwoorden. Wees het gewoon.
Exact dit.
Wees het gewoon.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
donderdag 10 oktober 2024 om 10:56
NomenNesci0 schreef: ↑09-10-2024 22:56Nou, liever niet dus. Je hoeft niks te verantwoorden. Wees het gewoon.
Dit.
Op mijn werk probeer ik ook altijd te vermijden om te praten over zaken zoals politiek, geloof, seks en persoonlijke financiën.
Met een goede collega kan je prettig (samen)werken. En het kan zijn dat je het dan ook wel eens over privé zaken hebt met elkaar als beiden dit willen.
Maar ik vraag mij ook af of je dat als werkgever allemaal maar goed moet vinden, dat iemand in een zakelijke bespreking de (doorbetaalde) aandacht van alle aanwezige collega's vraagt om een gesprek over een privé aangelegenheid aan te gaan? En wat als iemand vervolgens bij HR komt klagen dat hij/zij op het werk niet met de privé gevoelens en gedachten van een collega geconfronteerd wil worden zonder dat hij/zij zich daaraan met goed fatsoen kan onttrekken?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
