Relaties
alle pijlers
Uit de kast, geen acceptatie
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:23
Hoi allemaal,
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
maandag 7 oktober 2024 om 15:04
Voor iemand met zo'n ruimdenkende inborst ben je je anders behoorlijk aan het verzetten.
Waarom irriteert dit onderwerp je zo dat je het wil tegenhouden?
maandag 7 oktober 2024 om 15:13
maandag 7 oktober 2024 om 15:24
dat neem jij aan, dat is niet zo. jij grijpt het onderwerp aan. ik zeg, en velen met mij, dat het gaat om de manier waarop. het per sé alles willen adresseren, alles in hokjes, eisen hoe er gereageerd moet worden.Yakuzakiko schreef: ↑07-10-2024 15:04Voor iemand met zo'n ruimdenkende inborst ben je je anders behoorlijk aan het verzetten.
Waarom irriteert dit onderwerp je zo dat je het wil tegenhouden?
het segregeert. of het nu over postduiven of gender gaat boeit dan niet.
En doooooor!
maandag 7 oktober 2024 om 15:27
Maar volgens mij valt dat best mee joh, mensen zijn helemaal niet zo streng in hun eisen.broadway schreef: ↑07-10-2024 15:24dat neem jij aan, dat is niet zo. jij grijpt het onderwerp aan. ik zeg, en velen met mij, dat het gaat om de manier waarop. het per sé alles willen adresseren, alles in hokjes, eisen hoe er gereageerd moet worden.
het segregeert. of het nu over postduiven of gender gaat boeit dan niet.
maandag 7 oktober 2024 om 15:31
de mensen die ik ken niet nee. de voorbeelden in dit topic wel.Yakuzakiko schreef: ↑07-10-2024 15:27Maar volgens mij valt dat best mee joh, mensen zijn helemaal niet zo streng in hun eisen.
als mijn kind bij mij komt met een verhaal als dit dan sta ik open, wil ik erover praten, maar mag ik ook vragen stellen die ik heb en dan niet zoals de 2 voorstellen in dit topic zelfs een maand geen contact of een kind dat zich aangevallen voelt creëren.
als dat wel zo is, dan is er geen gesprek, maar een zender die een bepaalde reactie opeist ipv een open gesprek
En doooooor!
maandag 7 oktober 2024 om 15:40
lol ik lees dit nu pas - maar geniaallemoos2 schreef: ↑06-10-2024 01:32Vandaag eens met de 13-jarige puber een gesprek gevoerd (na het nodige oogrollen) n.a.v. dit topic. Was best verhelderend.
Man is schijnbaar een ‘Fem male’ want had ‘twee papadagen toen ik klein was en jij had er maar één mamadag en ja… hij werkt in de zorg hè’ en hij ‘zeurt harder dan jij’, ik ben een ‘Masc female’ want ik ‘verdien meer geld dan papa en je kijkt soms heel eng naar mensen en dan zijn ze bang van jou of zo’. We hadden hem in zijn jonge jaren ook nooit in een Frozen jurkje mogen laten rondlopen door de buurt want dat is ‘fucked up’. Zijn vrij genderneutrale (want retro kleurrijke Scandinavische) garderobe als ukkie was ‘cringe’ (ook al koos hij dat zelf vanaf twee jaar). Het alternatief destijds dat ik hem liet zien (roze en ‘lief’ opdruk voor meisjes, babyblauw en ‘stoer’ opdruk voor jongens) was ook ‘crisis’ dus die ’retromeuk’ begreep hij wel. Zijn halflange haar als peuter kwam doordat zijn pa ‘amper haar heeft en wilde dat hij mijn haar had’. Dat zijn naam uniseks is (enkel in Nederland) was een ‘typische Boomeractie’ van ons ouders.
Andrew Tate is schijnbaar alleen voor ‘rottige puistenkoppen’ die toch geen ‘meisje zover krijgen om vrijwillig naast ze te zitten’. Andrew Tate is alleen voor ‘sukkels die denken nog wat te zijn als ze zeggen dat het een keuze is in plaats van een feit dat geen meisje ze moet hebben’. Tradwives zijn schijnbaar ‘golddiggers’ die te lui zijn om te werken en daar gaat hij later niet aan beginnen. Zijn look is ‘softboy’ en dat is puur ‘aesthetics’ en geen uiting van welke geaardheid dan ook. Over geaardheid doet hij ‘geen bindende uitspraken’ want daar is hij naar eigen zeggen nog helemaal niet mee bezig (‘vorig jaar speelde ik nog Minecraft djiezus kraist’). Hij wil later één kind en het maakt hem niets uit of dat een jongen of een meisje is en ‘zeker drie honden’ waar wij dan op mogen passen als hij werken is. En verder zijn wij echt ‘hele vervelende en vooral saaie mensen’. Zelfs oma is nog meer oké dan zijn pa of ma. Want oma zegt gewoon hoe het is. Zij is ‘savage’.
Met dat laatste statement ben ik het trouwens eens.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
maandag 7 oktober 2024 om 16:00
De meeste mensen zullen dat dan ook niet zeggen, wellicht denken hooguitCharlie77 schreef: ↑07-10-2024 15:13Volgens mij vinden de meeste mensen het prima als iemand zichzelf op een bepaalde manier ziet, noemt of "in een hokje plaatst".
Ik vind het alleen onvriendelijk (en onnodig) om daarbij te zeggen: "maar val mij er niet verder mee lastig cq ik wil er verder niets over weten want ik vind het onzin".
maandag 7 oktober 2024 om 16:11
Ik denk dat je juist van je ouders een compleet oordeelsloze acceptatie verlangt. Mijn neefje is trans, officieel volgens de basisregistratie man en ook fysiek ver in het proces. Zijn oma blijft zich ‘vergissen’ in de manier waarop ze hem aanspreekt. Als je in huiselijke kring al niet wordt geaccepteerd zoals je bent, lijkt het me in de buitenwereld een nog zwaardere opgave.broadway schreef: ↑07-10-2024 15:31de mensen die ik ken niet nee. de voorbeelden in dit topic wel.
als mijn kind bij mij komt met een verhaal als dit dan sta ik open, wil ik erover praten, maar mag ik ook vragen stellen die ik heb en dan niet zoals de 2 voorstellen in dit topic zelfs een maand geen contact of een kind dat zich aangevallen voelt creëren.
als dat wel zo is, dan is er geen gesprek, maar een zender die een bepaalde reactie opeist ipv een open gesprek
maandag 7 oktober 2024 om 16:15
Ik denk dat met mijn kind, ik zal proberen tegemoet te komen aan de noden. Dus ik zou vragen: wat heb je van mij nodig ? Tegelijkertijd hoop ik dat ik wel mag zeggen dat ik het niet helemaal kan invoelen en het dus ook niet volledig begrijp.
En zo hoop ik dat er een dialoog kan blijven.
Ik zou dan ook aangeven dat ik van mening ban, dat sommigen zichzelf in een "blokkenstoof" proberen te stoppen, terwijl ik mensen niet als zo'n eenvoudige puzzel zie maar meer als een mozaïek van mini bouwsteentjes die samen dat mens vormen - en dan bovendien nog een fluïde mozaïek, want waarom zou je jezelf niet voortdurend mogen blijven ontwikkelen?
En zo hoop ik dat er een dialoog kan blijven.
Ik zou dan ook aangeven dat ik van mening ban, dat sommigen zichzelf in een "blokkenstoof" proberen te stoppen, terwijl ik mensen niet als zo'n eenvoudige puzzel zie maar meer als een mozaïek van mini bouwsteentjes die samen dat mens vormen - en dan bovendien nog een fluïde mozaïek, want waarom zou je jezelf niet voortdurend mogen blijven ontwikkelen?
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
maandag 7 oktober 2024 om 16:25
Je had er zelfs hele boeken en nu ook een website over (niet alleen pubers overigens): Exactitudes https://exactitudes.com/
maandag 7 oktober 2024 om 16:26
Ah, er is zelfs een speciale 'they' versie gemaakt dit jaar: https://exactitudes.com/series/185-they/
dinsdag 8 oktober 2024 om 08:46
je verwart vragen hebben hebben met acceptatie. ik heb geen kinderen, maar ik zal de keuzes op dit gebied van mijn innig geliefde neefjes en nichtjes altijd accepteren, maar dat neemt niet weg dat ik vragen kan hebben en ook daar moet ruimte voor zijn.KamilleT schreef: ↑07-10-2024 16:11Ik denk dat je juist van je ouders een compleet oordeelsloze acceptatie verlangt. Mijn neefje is trans, officieel volgens de basisregistratie man en ook fysiek ver in het proces. Zijn oma blijft zich ‘vergissen’ in de manier waarop ze hem aanspreekt. Als je in huiselijke kring al niet wordt geaccepteerd zoals je bent, lijkt het me in de buitenwereld een nog zwaardere opgave.
En doooooor!
dinsdag 8 oktober 2024 om 10:33
Maar het is toch vreemd dat we al deze "heel oprechte" vragen niet stellen aan kinderen, neven en nichten en willekeurige jongeren in omze omgeving die heteroseksueel en cisgender zijn. Dat niemand vraagt: "Joh, Stijn, waarom identificeer jij je als man? En waarom val je eigenlijk op meiden? Vind je jongens niet leuk?"
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 8 oktober 2024 om 10:38
Maar dat komt toch doordat benamingen zoals non binair en demi vrouwelijk etc relatief “nieuw” zijn? Als iemand uit de kast komt als homo dan zullen er weinig vragen komen. Hij valt op mannen. Ok, top! Dat begrijp ik. Van non binair begrijp ik weinig. Als mijn kind zich als dusdanig zou identificeren dan zou ik graag willen begrijpen wat dat voor kind betekent. En wat kind van mij verwacht daarin.Nana_Mouskouri schreef: ↑08-10-2024 10:33Maar het is toch vreemd dat we al deze "heel oprechte" vragen niet stellen aan kinderen, neven en nichten en willekeurige jongeren in omze omgeving die heteroseksueel en cisgender zijn. Dat niemand vraagt: "Joh, Stijn, waarom identificeer jij je als man? En waarom val je eigenlijk op meiden? Vind je jongens niet leuk?"
dinsdag 8 oktober 2024 om 10:55
Kun je iets meer vertellen, hoe ging dat dan, als die vragen meteen aanvallend overkwamen? Had je kind zich van tevoren al ingegraven?KamilleT schreef: ↑07-10-2024 13:44Ik viel later in, maar de eerste pagina’s gaan veelal over de noodzaak van het benoemen van de gender van TO, in de zin van ‘is dat nou nodig?’ Die vragen heb ik ook aan mijn kind gesteld en het is bijna niet mogelijk om dat op een niet-aanvallende manier te doen.
[...]
Mijn vragen aan mijn kind waren niet om hen onderuit te halen, maar omdat ik me zorgen maakte. Voor mijn gevoel zijn er binnen de queer-groep veel AFAB mensen met extra issues (zoals bijv autisme) die zich op jongvolwassen leeftijd als non-binair identificeren. Ik vroeg me dus af in hoeverre dat beïnvloeding is of daadwerkelijke ontdekking door het bekend worden met. En ook waarom het niet voldoende was om je leven te leiden als lesbische vrouw die zich niet houdt aan genderspecifieke verwachtingen.
Hoe ging het acceptatieproces bij jou, met name, wat was daarvoor nodig? Had je een informatieachterstand en moest je eerst alles bij elkaar googelen voordat je kon communiceren? Het valt me bv op dat je een term als 'AFAB' gebruikt, wat betekent dat voor jou?
Met name : hoe ging dat allemaal en waar sta je nu?
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
dinsdag 8 oktober 2024 om 11:02
Heb jij doorgaans gesprekken met mensen over de hokjes waar jij inpast? Ik niet hoor. Als het onderwerp toevallig die kant uitgaat en men is benieuwd naar elkaar, dan wil ik misschien best een boekje open doen, naar gelang mijn relatie met die mensen of de ontspannen sfeer. Maar ik voel nergens de behoefte om zomaar willekeurig mijn hokjes te delen met anderen. Begrijp de behoefte dan ook niet goed van anderen om dat wel te willen delen met mij. Ik vind dat privé en voel me echt opgezadeld met informatie waarvan ik denk: ja, wat moet ik ermee??? Heb ik je ernaar gevraagd? Nee, nou, lekker bij je houden dan.Charlie77 schreef: ↑07-10-2024 15:13Volgens mij vinden de meeste mensen het prima als iemand zichzelf op een bepaalde manier ziet, noemt of "in een hokje plaatst".
Ik vind het alleen onvriendelijk (en onnodig) om daarbij te zeggen: "maar val mij er niet verder mee lastig cq ik wil er verder niets over weten want ik vind het onzin".
Maar goed, ik begrijp die behoefte om jezelf zo openbaar te exposen uberhaupt niet. Het ligt er soms zo dik op, dat ik het vind rieken naar aandachtsbehoeftig. Overigens altijd al gevonden. Ik ben niet zo openminded. Ik accepteer mensen hun flamboyante paradijsvogelgedrag bijvoorbeeld (en hou er rekening mee als ik bijv. naar Amsterdam ga) en in bepaalde settings (theater, uitgaansleven) vind ik het toepasselijk. Maar verder, you do you, als ik geen zin heb om te kijken, kijk ik wel een andere kant uit. Maar zelf kan ik er niet zoveel mee.
Hoewel ik afgelopen zomer een man heb gecomplimenteerd om zijn uiterlijk. Hij had een hele mooie rok aan met leuke schoenen. Maar dat lag ook aan het feit dat ik het geen hysterische man vond. Ik heb niet zoveel met hysterische mensen m/v/x en dat is wel een sausje die ik nogal vind horen bij dit hele onderwerp. Zowel bij de verdedigers ervan als de mensen die zich zo willen uitspreken. Hou er dan ook rekening mee dat niet iedereen erop zit te wachten en je soms gewoon wat aandachtvragend vindt. Er zijn naar mijn idee belangrijker zaken te bespreken dan te gillen dat jij ook echt als meisje (wtf is een meisje? Definitie? Make up en haarspeldjes? )op de coverfoto mag, als je een paar kloten in je broek hebt hangen. Ik overdrijf nu, maar soms kunnen gesprekken echt die kant uitgaan. Doe ff normaal denk ik dan. Smeer jezelf onder en spraytan jezelf met glitter. Dat heeft naar mijn idee weinig met geslacht te maken en meer met de behoefte om er als een malloot uit te zien (vind ik ook als cis vrouwen zich zo kleden hoor, ik maak geen onderscheid).
Maar goed, wat ik al zei, ik ben niet zo openminded.
dinsdag 8 oktober 2024 om 12:08
Ik probeer beide kanten een beetje te begrijpen: aan de ene kant het feit dat een groot deel mensen "erkenning" vragen voor hun innerlijke gevoel. En aan de andere kant het feit dat dit een andere groep zodanig irriteert dat het bijna overkomt alsof die mensen het als een persoonlijke belediging/bedreiging aanvoelen. Ik snap die heftigheid van beide kanten eigenlijk niet zo.
Eigenlijk juich ik individualiteit en creativiteit wel aan en ik vind het ook wel goed dat jonge mensen ons een beetje triggeren om na te denken over nieuwe topics. Maar nadenken kan niet zonder vragen stellen toch ? Hoe kan ik anders leren ?
Eigenlijk juich ik individualiteit en creativiteit wel aan en ik vind het ook wel goed dat jonge mensen ons een beetje triggeren om na te denken over nieuwe topics. Maar nadenken kan niet zonder vragen stellen toch ? Hoe kan ik anders leren ?
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 8 oktober 2024 om 12:32
Ik heb met vrienden of familie wel degelijk gesprekken over wat er speelt in mijn leven en wat er belangrijk voor me is. Als het mij of de ander helpt om daarbij een "hokje" te gebruiken, is dat prima.NomenNesci0 schreef: ↑08-10-2024 11:02Heb jij doorgaans gesprekken met mensen over de hokjes waar jij inpast? Ik niet hoor. Als het onderwerp toevallig die kant uitgaat en men is benieuwd naar elkaar, dan wil ik misschien best een boekje open doen, naar gelang mijn relatie met die mensen of de ontspannen sfeer. Maar ik voel nergens de behoefte om zomaar willekeurig mijn hokjes te delen met anderen. Begrijp de behoefte dan ook niet goed van anderen om dat wel te willen delen met mij. Ik vind dat privé en voel me echt opgezadeld met informatie waarvan ik denk: ja, wat moet ik ermee??? Heb ik je ernaar gevraagd? Nee, nou, lekker bij je houden dan.
Maar goed, ik begrijp die behoefte om jezelf zo openbaar te exposen uberhaupt niet. Het ligt er soms zo dik op, dat ik het vind rieken naar aandachtsbehoeftig. Overigens altijd al gevonden. Ik ben niet zo openminded. Ik accepteer mensen hun flamboyante paradijsvogelgedrag bijvoorbeeld (en hou er rekening mee als ik bijv. naar Amsterdam ga) en in bepaalde settings (theater, uitgaansleven) vind ik het toepasselijk. Maar verder, you do you, als ik geen zin heb om te kijken, kijk ik wel een andere kant uit. Maar zelf kan ik er niet zoveel mee.
Hoewel ik afgelopen zomer een man heb gecomplimenteerd om zijn uiterlijk. Hij had een hele mooie rok aan met leuke schoenen. Maar dat lag ook aan het feit dat ik het geen hysterische man vond. Ik heb niet zoveel met hysterische mensen m/v/x en dat is wel een sausje die ik nogal vind horen bij dit hele onderwerp. Zowel bij de verdedigers ervan als de mensen die zich zo willen uitspreken. Hou er dan ook rekening mee dat niet iedereen erop zit te wachten en je soms gewoon wat aandachtvragend vindt. Er zijn naar mijn idee belangrijker zaken te bespreken dan te gillen dat jij ook echt als meisje (wtf is een meisje? Definitie? Make up en haarspeldjes? )op de coverfoto mag, als je een paar kloten in je broek hebt hangen. Ik overdrijf nu, maar soms kunnen gesprekken echt die kant uitgaan. Doe ff normaal denk ik dan. Smeer jezelf onder en spraytan jezelf met glitter. Dat heeft naar mijn idee weinig met geslacht te maken en meer met de behoefte om er als een malloot uit te zien (vind ik ook als cis vrouwen zich zo kleden hoor, ik maak geen onderscheid).
Maar goed, wat ik al zei, ik ben niet zo openminded.
Ik ken weinig mensen die zomaar "willekeurig hun hokjes delen met anderen". Het vindt in mijn ervaring meestal plaats in gesprekken tussen mensen die elkaar kennen of elkaar en/of zichzelf beter leren kennen.
Als ik iets over mijzelf vertel aan iemand en ik krijg de reactie: "ja, wat moet ik ermee??? Heb ik je ernaar gevraagd? Nee, nou, lekker bij je houden dan", dan is diegene niet de persoon voor mij. Ik vind dat onvriendelijk en dus is er geen match.
dinsdag 8 oktober 2024 om 12:45
Maar als je kind er zelf mee komt, dan wordt het toch automatisch een gespreksonderwerp? Ik zou dan ook willen weten wat hij daarmee bedoelt, hoe hij dat voor zich ziet.Nana_Mouskouri schreef: ↑08-10-2024 10:33Maar het is toch vreemd dat we al deze "heel oprechte" vragen niet stellen aan kinderen, neven en nichten en willekeurige jongeren in omze omgeving die heteroseksueel en cisgender zijn. Dat niemand vraagt: "Joh, Stijn, waarom identificeer jij je als man? En waarom val je eigenlijk op meiden? Vind je jongens niet leuk?"
Ik herken mezelf niet eens
dinsdag 8 oktober 2024 om 16:09
De toon waarop de vragen worden gesteld maakt ontzettend veel uit. Als ik posts van jou lees in andere topics kom je als een genuanceerd en vriendelijk persoon, dus zal ik jouw vragen rustig beantwoorden. Een paar andere forummers die hier ook meeschrijven heb ik in andere topics al eerder negatief zien schrijven over transmensen, dus ga ik er vanuit dat hun ‘vragen’ nu ook niet helemaal eerlijk zijn.belgali schreef: ↑08-10-2024 12:08Ik probeer beide kanten een beetje te begrijpen: aan de ene kant het feit dat een groot deel mensen "erkenning" vragen voor hun innerlijke gevoel. En aan de andere kant het feit dat dit een andere groep zodanig irriteert dat het bijna overkomt alsof die mensen het als een persoonlijke belediging/bedreiging aanvoelen. Ik snap die heftigheid van beide kanten eigenlijk niet zo.
Eigenlijk juich ik individualiteit en creativiteit wel aan en ik vind het ook wel goed dat jonge mensen ons een beetje triggeren om na te denken over nieuwe topics. Maar nadenken kan niet zonder vragen stellen toch ? Hoe kan ik anders leren ?
En zo zal het ook zijn tussen kind en ouder; juist als je zelf al weet dat je trans bent maar nog niet uit de kast bent, let je heel erg op hoe je familie over queer mensen praat. Die kennis neem je mee in het gesprek als je uit de kast komt en dus kan een vraag ook behoorlijk beladen zijn, ondanks dat dat zonder die eerdere context niet per se zo lijkt.
Niet quoten omdat ik het misschien later weghaal:
Dat heb ik helaas zelf ook meegemaakt. Een familielid dat heel heel dichtbij stond noemde non-binaire mensen altijd het en greep iedere persoon op tv aan om maar weer eens te vertellen dat ze het dikke bullshit vond. Ik was jaren eerder al een keer semi uit de kast gekomen maar kreeg de wind van voren en te horen dat het wel puberperikelen zouden zijn en ik gewoon lesbisch was en me niet zo moest aanstellen. Ik ben weer netjes in de kast gegaan, maar toen ik ruim tien jaar later toch écht niet meer kon ontkennen wat er aan de hand was en dat ik medische hulp nodig had, toch weer uit de kast gekomen. Tja, toen zij ‘gewoon vragen’ stelde toen ik uit de kast kwam, wist ik hoe laat het was. We hebben nu helaas geen contact meer, mede hierdoor.
dinsdag 8 oktober 2024 om 16:22
Mijn kind heeft mijn vragen in elk geval niet als open en oordeelsloos ervaren. Ik denk dat mijn acceptatieproces langzaam is gegaan omdat ik kind al kende als peuter die het liefst elke dag in een prinsessenjurk en met tiara naar de opvang wilde. Kind heeft nooit jongensvriendjes gehad en is eigenlijk anti-man. Daarom mijn vragen over waarom geen vrouw als je zo overduidelijk geen man bent en niets met mannen hebt. Echt snappen doe ik het dus nog steeds niet, maar daarom accepteer ik het gewoon zoals het is.KooktMetKnoflook schreef: ↑08-10-2024 10:55Kun je iets meer vertellen, hoe ging dat dan, als die vragen meteen aanvallend overkwamen? Had je kind zich van tevoren al ingegraven?
Hoe ging het acceptatieproces bij jou, met name, wat was daarvoor nodig? Had je een informatieachterstand en moest je eerst alles bij elkaar googelen voordat je kon communiceren? Het valt me bv op dat je een term als 'AFAB' gebruikt, wat betekent dat voor jou?
Met name : hoe ging dat allemaal en waar sta je nu?
Kind heeft het ook als een belediging opgevat toen ik de vergelijking maakte met onze neef, waarbij het helemaal niemand verbaasde dat die een jongen bleek te zijn. Ik denk dat de meeste mensen een informatieachterstand hebben als ze zich er nooit in hebben verdiept. Mijn kind heeft een tijdje met huisgenoten gewoond waarvan er geen een de gender had waarvan hun ouders bij de geboorte dachten dat het was. Ik ben dus inmiddels meer thuis in de terminologie en de diverse varianten.
dinsdag 8 oktober 2024 om 16:45
Je slaat een stuk over en pikt alleen mijn laatste zin eruit. Ik schrijf ook dat als dit soort dingen gedeeld worden, omdát het gespreksonderwerp die kant uitgaat, dan deel ik dingen of vraag ik dingen of luister ik simpelweg.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
