Relaties
alle pijlers
Uit de kast, geen acceptatie
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:23
Hoi allemaal,
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
maandag 7 oktober 2024 om 08:52
ik wil dit kunnen liken. dat kan niet, dus met het gevaar op mijn ju te krijgen dat ik 15 pagina's achterloop: dit bericht is té belangrijk om niet te liken dus FV: +10!fashionvictim schreef: ↑04-10-2024 16:20Ik zie dat echt andersom. Ik was jong volwassene in de jaren 90 en heb het grootste deel van dat decennium in de iT doorgebracht. In die tijd was er echt volop acceptatie, het wemelde van de gay bars, ook buiten Amsterdam want ik ben er echt in vele geweest. Mensen konden dragen wat ze wilden, er waren echt veel openlijk transseksuelen, een vriendin van mij heeft in die tijd zelfs op de cover van de Revu gestaan met de kop "De zeven mooiste vrouwen van Amsterdam" en zij was een bekende transseksueel met zowel een penis als borsten. Er rolschaatste destijds ook dagelijks een vent in een gouden string door de stad, en in die tijd hadden zo ongeveer alle coole bandjes types dikke lagen make-up op. Op tv hadden we de travestietenshow, Maarten 't Hart was in talkshows te gast in zijn bloemetjesjurk en Margreet Dolman was talkshowhost.
Ik zie juist dat alle dingen die in de jaren negentig op het gebied van LHBTI volkomen vanzelfsprekend waren nu dertig jaar later ineens allemaal weer benoemd en uitgelegd moeten worden en dan ook nog op een verwijtende, aanstellerige manier alsof wij hier in Nederland met zijn allen een soort redneck hillbilly conservatieve Amerikanen waren ofzo. Terwijl we dat juist WORDEN omdat al die koters die nog geen bal hebben meegemaakt in het leven en teveel op social media rondhangen die Amerikaanse discussie overnemen. Net als de abortus discussie. Abortus was nooit een issue in Nederland en wordt dat ineens door van die yoga types die op Tiktok hangen.
En doooooor!
maandag 7 oktober 2024 om 08:58
vergeet nummer 3 niet: vrouwenrechten.. insert tradwives en die gekke tate. waar de f*ck zijn ze mee bezig?fashionvictim schreef: ↑04-10-2024 16:46Nee, het is niet nieuw dat jeugd zich onbegrepen voelt, maar het is wel jammer dat ze dat massaal uiten via een onderwerp wat toch al zo zwaar bevochten is. Of het nu om abortus of LHBTI rechten gaat: beide waren echt enorme verdiensten. Beetje jammer dat de jeugd van tegenwoordig (sprak oma) die twee dingen aangrijpt om statements mee te maken.
En doooooor!
maandag 7 oktober 2024 om 09:25
Ik heb vooral het idee dat het voor sómmigen heel belangrijk is dat zij naar buiten toe willen uitdragen "wat zij zijn". Zowel qua genderidentiteit als qua geaardheid-identiteit. Terwijl ik juist denk, wat is het nut ervan dat een ander dat weet (van mij dan). Qua genderidentiteit geen issues hier maar wat boeit het een ander hoe ik mij qua geaardheid identificeer en binnen welk hokje het "moet". Maar mensen vinden het vaak interessant om daar bij een ander of óver een ander over na te denken. Maar waarom eigenlijk.Claire45 schreef: ↑06-10-2024 23:16Ik ken inderdaad ook een vrouw die al haar hele leven lesbienne is omdat dat het beste leek te passen binnen de opties die er destijds, toen zij twintiger was, waren, en die nu zegt: misschien was ik in deze tijd wel non binair geweest, of iets anders dat beter past, maar die opties waren er vroeger niet. Zij heeft wel helemaal haar eigen weg gekozen door altijd heel mannelijk gekleed te gaan (ik zag haar toen ik in de tram zat eens ‘s avonds lopen en dacht: wat een interessante man, beetje dandy-achtig, heel artistiek en smaakvol gekleed), dus ik denk dat zij geen etiket nodig heeft om zichzelf te kunnen zijn, maar toch voelde zij zich dus wel aangesproken door het non binaire idee. Maar eigenlijk denk ik dat zij altijd non binair is geweest, ook in de ogen van de buitenwereld, alleen noemde zij zichzelf lesbienne omdat dat door iedereen werd begrepen. Ik weet niet of zij gelukkiger was geweest als ze zich als non binair had geïdentificeerd. Ik denk eigenlijk van niet, omdat de term zo abstract is, niemand kan er iets mee, terwijl ‘lesbienne’ gewoon is wat het is, en ook wat zíj (onder meer?) is, want ze valt op vrouwen. Dus ja: what’s in a name?
Geen kritiek op jou hoor, maar waarom vraag je je af of zij zich non binair zou kunnen hebben genoemd of zich zo zou hebben geïdentificeerd of dat ze (onder meer?) lesbienne is?
Hoe komt het dat mensen juist het geaardheid-gender stuk van een ander mens - ook als ze daar geen relatie mee willen of seks of verliefd op worden - zo enorm interessant lijken te vinden?
maandag 7 oktober 2024 om 09:32
Jij hebt er dus geen behoefte aan om uit te dragen hoe je jezelf identificeert of wat je geaardheid is. Helemaal prima, toch? Iedereen is verschillend en sommige mensen vinden het wel fijn om dat uit te dragen. Misschien omdat queer zijn heel lang in een verdomhoekje zat, en aan vele reacties hier toch nog steeds wel een beetje zit. Dan is het goed om zichtbaar queer te zijn, of een andere genderidentiteit te hebben. Zodat het genormaliseerd wordt.Olea schreef: ↑07-10-2024 09:25Ik heb vooral het idee dat het voor sómmigen heel belangrijk is dat zij naar buiten toe willen uitdragen "wat zij zijn". Zowel qua genderidentiteit als qua geaardheid-identiteit. Terwijl ik juist denk, wat is het nut ervan dat een ander dat weet (van mij dan). Qua genderidentiteit geen issues hier maar wat boeit het een ander hoe ik mij qua geaardheid identificeer en binnen welk hokje het "moet". Maar mensen vinden het vaak interessant om daar bij een ander of óver een ander over na te denken. Maar waarom eigenlijk.
Geen kritiek op jou hoor, maar waarom vraag je je af of zij zich non binair zou kunnen hebben genoemd of zich zo zou hebben geïdentificeerd of dat ze (onder meer?) lesbienne is?
Hoe komt het dat mensen juist het geaardheid-gender stuk van een ander mens - ook als ze daar geen relatie mee willen of seks of verliefd op worden - zo enorm interessant lijken te vinden?
maandag 7 oktober 2024 om 09:53
Oh zeker! Ik heb er ook geen moeite mee als een ander het wel wil uitdragen. En daarin ook verlangt van een ander (familie, buitenwereld) dat ht daarin met een woord duidelijk is hoe die identiteit genoemd wordt. Wat ik meer bedoelde is dat ik het helemaal niks vind dat een ander het van jou wenst te weten. Juist omdat er zoveel is. Ik heb liever dat je me vraagt wat mijn lievelingsdrankje is of welk muziekstuk ik het mooist vind. En ook dat is heel divers en kan op de ene dag een ander antwoord zijn dan op de andere dag.Callmecrazy schreef: ↑07-10-2024 09:32Jij hebt er dus geen behoefte aan om uit te dragen hoe je jezelf identificeert of wat je geaardheid is. Helemaal prima, toch? Iedereen is verschillend en sommige mensen vinden het wel fijn om dat uit te dragen. Misschien omdat queer zijn heel lang in een verdomhoekje zat, en aan vele reacties hier toch nog steeds wel een beetje zit. Dan is het goed om zichtbaar queer te zijn, of een andere genderidentiteit te hebben. Zodat het genormaliseerd wordt.
Maar wat ik bedoelde is meer dit: waarom zou iemand die mij ziet/met mij spreekt/óver mij spreekt met bijvoorbeeld een collega, het leuk, belangrijk of interessant vinden om bij mij te denken: is dat een man of een vrouw? zou die persoon zich als non-binair identificeren? zou dat een lesbienne zijn? En ook, echt hoor: ben jij "het mannetje" in de relatie? heb je ooit iets met een man gehad? ben je dan bi? die dandy kleren die je af en toe draagt, ben jij dan genderfluïde?
Het lijkt alsof juist dát aspect mensen heel erg intrigeert. Ook mensen die dus helemaal niet in jou geïnteresseerd zijn als liefdes/sekspartner, terwijl ik juist dan zou denken: dan is ALLES toch interessanter om over mij te weten te komen dan mijn gender- of geaardheid-identiteit.
maandag 7 oktober 2024 om 09:56
Nee, ik vraag me dat niet af, zij vraagt het zichzelf af. Omdat ze denkt dat een ander hokje misschien beter had gepast bij haar. Ze voelt zich eerder man(nelijk) dan lesbienne, maar niet zozeer dat ze een geslachtsoperatie wil. Zoals ik haar ken is ze al haar hele leven een macha, een vrouwelijke macho. Ik denk dat zij zichzelf meer identificeert met haar mannelijkheid dan met haar lesbische kant omdat zij als ‘man’ op vrouwen valt en daarnaast ook in andere opzichten meer op haar gemak is met haar mannelijke kant: haar hele wezen straalt ‘man’ uit, en nu er zoveel te doen is over al die hokjes realiseert zij zich dat ze al haar hele leven krampachtig in een hokje heeft gezeten waarin ze eigenlijk niet thuishoort.
maandag 7 oktober 2024 om 10:02
Omdat ik mensen an sich interessant vind, daar passen hun verliefdheden en identiteiten dus prima in. In veel landen in het oosten vinden ze het bijzonder interessant wat anderen verdienen en hoe ze met dat geld omgaan. Dat interesseert mij dan weer geen barst.
...
maandag 7 oktober 2024 om 10:04
Maar zij heeft (of had?) dan eigenlijk dus wel de behoefte aan het kunnen benoemen van het hokje? Misschien juist omdat ze voor zichzelf wist dat het hokje "lesbienne" niet paste.Claire45 schreef: ↑07-10-2024 09:56Nee, ik vraag me dat niet af, zij vraagt het zichzelf af. Omdat ze denkt dat een ander hokje misschien beter had gepast bij haar. Ze voelt zich eerder man(nelijk) dan lesbienne, maar niet zozeer dat ze een geslachtsoperatie wil. Zoals ik haar ken is ze al haar hele leven een macha, een vrouwelijke macho. Ik denk dat zij zichzelf meer identificeert met haar mannelijkheid dan met haar lesbische kant omdat zij als ‘man’ op vrouwen valt en daarnaast ook in andere opzichten meer op haar gemak is met haar mannelijke kant: haar hele wezen straalt ‘man’ uit, en nu er zoveel te doen is over al die hokjes realiseert zij zich dat ze al haar hele leven krampachtig in een hokje heeft gezeten waarin ze eigenlijk niet thuishoort.
Bij mij past dit hokje ook niet, dus ik herken in die zin wel de frustratie of irritatie of het gevoel van ergernis dat je - voor jezelf jarenlang een hokje hebt gebruikt, en anderen jou ook zo hebben genoemd, terwijl je voor jezelf aanvoelt: maar eigenlijk klopt dit niet...
Dus dat snap en herken ik.
En ik snap ook dat het voor mensen heel rustgevend of bevredigend kan zijn - misschien jaren later! - eindelijk een term te vinden die je wel op jezelf van toepassing vindt. Zelfs als dat termen zijn waarvan de buitenwereld zegt: is er nou alweer een nieuwe term??
Maar wat míj irriteert is dat anderen bezig kunnen zijn over de term die op mij van toepassing is, terwijl ik denk: gewoon GEEN. Maar dat lijkt nooit het juiste antwoord te zijn.
En ook kan ik natuurlijk niet voor een ander bepalen dat ze zich "bij mij" niks mogen afvragen over mijn gender of seksuele oriëntatie.
maandag 7 oktober 2024 om 10:10
Eens hoor. Ik schreef al eerder over mijn (lesbische) vriendin dat het voor haar geluk vast niks uitmaakt hoe ze wordt geïdentificeerd, maar voor haarzelf is het wel verhelderend: ah, dus zó zit het, en ik ben dus niet alleen. Maar voor de buitenwereld boeit het niet, zij wordt allang geaccepteerd als zichzelf (toevallig lesbienne maar daarnaast is ze natuurlijk veel meer) dus de meerwaarde van zo’n etiket is er niet.Olea schreef: ↑07-10-2024 10:04Maar zij heeft (of had?) dan eigenlijk dus wel de behoefte aan het kunnen benoemen van het hokje? Misschien juist omdat ze voor zichzelf wist dat het hokje "lesbienne" niet paste.
Bij mij past dit hokje ook niet, dus ik herken in die zin wel de frustratie of irritatie of het gevoel van ergernis dat je - voor jezelf jarenlang een hokje hebt gebruikt, en anderen jou ook zo hebben genoemd, terwijl je voor jezelf aanvoelt: maar eigenlijk klopt dit niet...
Dus dat snap en herken ik.
En ik snap ook dat het voor mensen heel rustgevend of bevredigend kan zijn - misschien jaren later! - eindelijk een term te vinden die je wel op jezelf van toepassing vindt. Zelfs als dat termen zijn waarvan de buitenwereld zegt: is er nou alweer een nieuwe term??
Maar wat míj irriteert is dat anderen bezig kunnen zijn over de term die op mij van toepassing is, terwijl ik denk: gewoon GEEN. Maar dat lijkt nooit het juiste antwoord te zijn.
En ook kan ik natuurlijk niet voor een ander bepalen dat ze zich "bij mij" niks mogen afvragen over mijn gender of seksuele oriëntatie.
maandag 7 oktober 2024 om 10:12
bij "die oude mensen" is die acceptatie volledig. maar wel de acceptatie van de persoon, niet van al dat gedram en ge-eis eromheen.NoPepsiPlease schreef: ↑05-10-2024 09:07Is die acceptatie er niet? Of is er een beeld gecreëerd (op social media) waarbij gedacht wordt dat men niet accepteert. En gaat men er vanuit dat al die "oude mensen" het wel niet zullen begrijpen.
Die opmerking over de 90's heeft me echt wel aan het denken gezet. Ik had mijn kamer volhangen met een vent die in kapotte netkousen, een korset en een string over het podium heen rende. Wat toen androgyn was wordt nu misschien als non-binair getypeerd?
En allemaal helemaal dikke prima. Doe vooral je ding en trek je niet zoveel aan van wat een ander daarvan vindt.
Gisteren was ik nog in een ouderwetse kroeg die helemaal vol was met allemaal mensen tussen de 30 en 75 denk ik ongeveer. allemaal van die "bruine kroeg" mensen die door velen als conservatief worden gezien.
Daar treed een travestiet op, lopen alle soorten genders en holebi/etc rond en niemand kijkt ook maar een seconde scheef naar een ander en het zit allemaal gemoedelijk samen aan de tap.
maar ga niet lopen gillen over hokjes en respééééct etc want dan ben je af.
deze "doe maar normaal" mensen respecteren iedereen tot er iets gebeurt waarmee je dat respect verliest.
Dit café is altijd druk en alles zit er van bijstand misbruikende zwartwerker tot directie van grote bedrijven en alles ertussen.
ik vind juist de "moderne" mensen die vaak ook neerkijken op "bruin café mensen" het meest onbuigzaam waarbij alles in hokjes moet passen of maakbaar moet zijn.
geef mij die bruine kroeg maar.
En doooooor!
maandag 7 oktober 2024 om 10:12
Nee, ook dat interesseert mij geen barst. Maar deze twee onderwerpen lijken mensen wel vaak bezig te houden.
Misschien dat ik hem moeilijk vind juist vanwege de afwezigheid van een specifieke of gangbare identiteit, maar mens en maatschappij wel bezig is en blijft met het benoemen van identiteiten. Misschien op het moment dat ik ooit eens lees over een identiteit die mij op het lijf geschreven staat, dat ik denk: jaaaa hèhè, maar dat was ik dus al die tijd al, alleen had het toen geen naam!
In die zin snap ik mensen wel die nu uitkomen als demi vrouwelijk, non-binair etc.
maandag 7 oktober 2024 om 10:12
Huh? Je afvragen waar iemand in godsnaam mee bezig is, is haatdragend? Ik snap die meiden ook niet hoor. Heeft niets met haat te maken. Ik vind het gewoon een enge trend, die tradwives.
maandag 7 oktober 2024 om 10:31
Ze doelde niet op tradwives met waar de f*ck zijn ze mee bezig? maar vindt dat de besproken groep uit dit topic 'de jeugd van tegenwoordig' is die vrouwenrechten aangrijpt om statements mee te maken.Miss_Edwards schreef: ↑07-10-2024 10:12Huh? Je afvragen waar iemand in godsnaam mee bezig is, is haatdragend? Ik snap die meiden ook niet hoor. Heeft niets met haat te maken. Ik vind het gewoon een enge trend, die tradwives.
maandag 7 oktober 2024 om 10:34
Welk gedram en ge-eis?broadway schreef: ↑07-10-2024 10:12bij "die oude mensen" is die acceptatie volledig. maar wel de acceptatie van de persoon, niet van al dat gedram en ge-eis eromheen.
Gisteren was ik nog in een ouderwetse kroeg die helemaal vol was met allemaal mensen tussen de 30 en 75 denk ik ongeveer. allemaal van die "bruine kroeg" mensen die door velen als conservatief worden gezien.
Daar treed een travestiet op, lopen alle soorten genders en holebi/etc rond en niemand kijkt ook maar een seconde scheef naar een ander en het zit allemaal gemoedelijk samen aan de tap.
maar ga niet lopen gillen over hokjes en respééééct etc want dan ben je af.
deze "doe maar normaal" mensen respecteren iedereen tot er iets gebeurt waarmee je dat respect verliest.
Dit café is altijd druk en alles zit er van bijstand misbruikende zwartwerker tot directie van grote bedrijven en alles ertussen.
ik vind juist de "moderne" mensen die vaak ook neerkijken op "bruin café mensen" het meest onbuigzaam waarbij alles in hokjes moet passen of maakbaar moet zijn.
geef mij die bruine kroeg maar.
maandag 7 oktober 2024 om 11:49
KamilleT schreef: ↑06-10-2024 22:11binnen wetenschappelijke kringen een aangetoonde en geaccepteerde schaal is. Er zijn niet maar twee binaire vormen, er zijn veel meer variaties. Mijn kind liep als peuter en kleuter vooral rond in (prinsessen) jurken, broeken kwamen er niet in.(...) Ik heb een collega, 60+, die met haar vrouw activiteiten onderneemt die je niet per se bij vrouwen zou verwachten, een wereldreis op de motor e.d.
Dit is een gedachtengang die ik dus echt niet goed begrijp. Want nu lijkt het alsof "vrouw" per se gekoppeld is aan lang haar, jurken en taartenbakken. En als je stekeltjes hebt, broeken draagt en op de motor rijdt dan voel je je dus niet thuis bij het label "vrouw" en wil je liever een andere benaming voor je identiteit.
Ja, als "vrouw" zijn zo gekoppeld is aan bepaalde kenmerken, en jij hebt die kenmerken niet, dan snap ik dat je een ander label wil. Maar dat is dan toch een heel ouderwetse opvatting? 'Een vrouw is kenmerk A en B en als ik kenmerk A en B niet heb dan wil ik ook geen vrouw genoemd worden'.
Toen ik jong was viel er van alles onder de paraplu meisje/vrouw. Meisjes konden stekeltjeshaar hebben en op kistjes lopen en een tuinbroek dragen, maar ze konden ook lang haar hebben en jurken dragen en op ballet zitten. Dat heette allemaal "meisje".
Ergens is dat label dus veel beperkter en ouderwetser geworden, je bent alleen nog maar meisje/vrouw als je van die typisch vrouwelijke kenmerken hebt. En als je dat niet hebt dan moet/wil je een ander label. Maar dat is dan toch een enorm beperkte opvatting over wat een meisje/vrouw is?
maandag 7 oktober 2024 om 12:08
jouw 13 jarige is goed gelukt <3lemoos2 schreef: ↑06-10-2024 01:32Vandaag eens met de 13-jarige puber een gesprek gevoerd (na het nodige oogrollen) n.a.v. dit topic. Was best verhelderend.
Man is schijnbaar een ‘Fem male’ want had ‘twee papadagen toen ik klein was en jij had er maar één mamadag en ja… hij werkt in de zorg hè’ en hij ‘zeurt harder dan jij’, ik ben een ‘Masc female’ want ik ‘verdien meer geld dan papa en je kijkt soms heel eng naar mensen en dan zijn ze bang van jou of zo’. We hadden hem in zijn jonge jaren ook nooit in een Frozen jurkje mogen laten rondlopen door de buurt want dat is ‘fucked up’. Zijn vrij genderneutrale (want retro kleurrijke Scandinavische) garderobe als ukkie was ‘cringe’ (ook al koos hij dat zelf vanaf twee jaar). Het alternatief destijds dat ik hem liet zien (roze en ‘lief’ opdruk voor meisjes, babyblauw en ‘stoer’ opdruk voor jongens) was ook ‘crisis’ dus die ’retromeuk’ begreep hij wel. Zijn halflange haar als peuter kwam doordat zijn pa ‘amper haar heeft en wilde dat hij mijn haar had’. Dat zijn naam uniseks is (enkel in Nederland) was een ‘typische Boomeractie’ van ons ouders.
Andrew Tate is schijnbaar alleen voor ‘rottige puistenkoppen’ die toch geen ‘meisje zover krijgen om vrijwillig naast ze te zitten’. Andrew Tate is alleen voor ‘sukkels die denken nog wat te zijn als ze zeggen dat het een keuze is in plaats van een feit dat geen meisje ze moet hebben’. Tradwives zijn schijnbaar ‘golddiggers’ die te lui zijn om te werken en daar gaat hij later niet aan beginnen. Zijn look is ‘softboy’ en dat is puur ‘aesthetics’ en geen uiting van welke geaardheid dan ook. Over geaardheid doet hij ‘geen bindende uitspraken’ want daar is hij naar eigen zeggen nog helemaal niet mee bezig (‘vorig jaar speelde ik nog Minecraft djiezus kraist’). Hij wil later één kind en het maakt hem niets uit of dat een jongen of een meisje is en ‘zeker drie honden’ waar wij dan op mogen passen als hij werken is. En verder zijn wij echt ‘hele vervelende en vooral saaie mensen’. Zelfs oma is nog meer oké dan zijn pa of ma. Want oma zegt gewoon hoe het is. Zij is ‘savage’.
Met dat laatste statement ben ik het trouwens eens.
En doooooor!
maandag 7 oktober 2024 om 12:12
Dat is waar. Ik denk alleen wel dat er over het algemeen toch vrij rigide wordt gedacht over man/vrouw-verschillen en dat staat los van stekeltjes en kistjes en andere uiterlijkheden. Mijn vriendin (om haar maar weer eens van stal te halen) ziet er heel mannelijk uit, maar voor haar werk moet ze vaak professioneel opgemaakt worden en dan lukt het haar niet om haar wensen (ik wil geen lippenstift en mascara, ik wil net als de mannen alleen wat foundation en poeder) erdoor te drukken omdat zij door de goegemeente wordt gezien als vrouw. Ze is ook een vrouw ja. Maar zo voelt ze zich dus niet. Ik denk dat zij in deze tijd, als ze nu jong was, tegen de make-up artiest zou zeggen: kappen met die lippenstift, ik ga gewoon met mijn blotebillengezicht op de buis, mensen wennen er maar aan. Maar zij is van een andere generatie en dus heeft ze zich geconformeerd. Want ze is een vrouw en heeft een vrouwennaam en een hoge stem.Ginevra schreef: ↑07-10-2024 11:49Dit is een gedachtengang die ik dus echt niet goed begrijp. Want nu lijkt het alsof "vrouw" per se gekoppeld is aan lang haar, jurken en taartenbakken. En als je stekeltjes hebt, broeken draagt en op de motor rijdt dan voel je je dus niet thuis bij het label "vrouw" en wil je liever een andere benaming voor je identiteit.
Ja, als "vrouw" zijn zo gekoppeld is aan bepaalde kenmerken, en jij hebt die kenmerken niet, dan snap ik dat je een ander label wil. Maar dat is dan toch een heel ouderwetse opvatting? 'Een vrouw is kenmerk A en B en als ik kenmerk A en B niet heb dan wil ik ook geen vrouw genoemd worden'.
Toen ik jong was viel er van alles onder de paraplu meisje/vrouw. Meisjes konden stekeltjeshaar hebben en op kistjes lopen en een tuinbroek dragen, maar ze konden ook lang haar hebben en jurken dragen en op ballet zitten. Dat heette allemaal "meisje".
Ergens is dat label dus veel beperkter en ouderwetser geworden, je bent alleen nog maar meisje/vrouw als je van die typisch vrouwelijke kenmerken hebt. En als je dat niet hebt dan moet/wil je een ander label. Maar dat is dan toch een enorm beperkte opvatting over wat een meisje/vrouw is?
maandag 7 oktober 2024 om 12:22
het gros van dit topic reageert niet zoals jij aangeeft.KamilleT schreef: ↑06-10-2024 20:30Toen mijn kind bekend maakte non-binair te zijn, heb ik daar ook niet direct op de juiste manier op gereageerd. Ik had vooral erg veel vragen over ‘het nut’ ervan. Voor zover ik kon/kan zien, kun je je leven vormgeven zoals je wilt, houden van wie je wilt en je zo mannelijk, vrouwelijk of anders gedragen als je wilt. Desondanks was het voor mijn kind wel heel belangrijk te benoemen dat hen geen man of vrouw was. Ik kon dus ook niet anders doen dan dat te accepteren zoals het is, mijn vragen heeft kind ook als intolerant ervaren en een tijdje het contact verbroken (gelukkig maar een maand). Inmiddels heb ik er meer over gelezen, en ben ik er steeds meer van overtuigd geraakt dat het eigenlijk heel logisch is dat je mate van man/vrouw zijn meer een glijdende schaal is dan alleen maar twee smaken. Ik merk wel dat ik naar vreemden toe het lastig vind om uit te spreken dat ik een dochter heb en een non-binair kind. De meeste mensen reageren zoals het gros in dit topic, vinden het allemaal maar moderne fratsen en overdreven gedoe. Van die types die zich dan gekscherend als paddenstoel willen identificeren (ja, heel grappig).
En doooooor!
maandag 7 oktober 2024 om 12:23
Maar WAAROM moet je dat " voelen dan?Claire45 schreef: ↑07-10-2024 12:12Dat is waar. Ik denk alleen wel dat er over het algemeen toch vrij rigide wordt gedacht over man/vrouw-verschillen en dat staat los van stekeltjes en kistjes en andere uiterlijkheden. Mijn vriendin (om haar maar weer eens van stal te halen) ziet er heel mannelijk uit, maar voor haar werk moet ze vaak professioneel opgemaakt worden en dan lukt het haar niet om haar wensen (ik wil geen lippenstift en mascara, ik wil net als de mannen alleen wat foundation en poeder) erdoor te drukken omdat zij door de goegemeente wordt gezien als vrouw. Ze is ook een vrouw ja. Maar zo voelt ze zich dus niet. Ik denk dat zij in deze tijd, als ze nu jong was, tegen de make-up artiest zou zeggen: kappen met die lippenstift, ik ga gewoon met mijn blotebillengezicht op de buis, mensen wennen er maar aan. Maar zij is van een andere generatie en dus heeft ze zich geconformeerd. Want ze is een vrouw en heeft een vrouwennaam en een hoge stem.
Het is aangeleerd gedrag, kleding en kapsels.
Er zijn zoveel verschillende mensen, er is geen scheidslijn qua gedrag of kleding, dat is iets wat we onszelf hebben wijs gemaakt
maandag 7 oktober 2024 om 12:28
nee, een onderwerp dat ik onderuit zie gaan door de huidige tradwives en tates en dat vind ik enorm zorgelijk
En doooooor!
maandag 7 oktober 2024 om 12:29
Ik vind een hoop van het transgebeuren, van jongeren die hun waarheid van tiktok halen en van gevoelens die belangrijker zijn dan feiten.Claire45 schreef: ↑07-10-2024 12:12Mijn vriendin (om haar maar weer eens van stal te halen) ziet er heel mannelijk uit, maar voor haar werk moet ze vaak professioneel opgemaakt worden en dan lukt het haar niet om haar wensen (ik wil geen lippenstift en mascara, ik wil net als de mannen alleen wat foundation en poeder) erdoor te drukken
Maar als acceptatie en steun betekenen dat het jouw vriendin zou helpen als iemand tegen de visagiste zegt 'en nou kappen je doet wat zij vraagt', dan heeft ze die van mij.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
maandag 7 oktober 2024 om 12:30
Ik denk dat dat komt omdat op dát moment een indeling voor jou gemaakt wordt waarvan je zelf weet dat die niet klopt. Op het gebied van gender komt dit natuurlijk nog meer voor dan op geaardheid. Ik weet gelukkig niet hoe het is om verkeerd te worden ingedeeld of behandeld op het gebied van gender. Ben een vrouw, voel me vrouw en word altijd juist ingedeeld als vrouw. Op geaardheid word ik wel eens benoemd met een term die ik niet passend vind voor mijzelf en dan vind ik dat hooguit "tenenkrommend" maar het heeft verder voor niemand gevolgen en ik ga daarover ook geen discussie aan.Tafelkleed schreef: ↑07-10-2024 12:23Maar WAAROM moet je dat " voelen dan?
Het is aangeleerd gedrag, kleding en kapsels.
Er zijn zoveel verschillende mensen, er is geen scheidslijn qua gedrag of kleding, dat is iets wat we onszelf hebben wijs gemaakt
maandag 7 oktober 2024 om 12:30
niet vertellen wat ik bedoel zonder dat je dat weet. ik bedoel precies wat miss edwards zegt.Yakuzakiko schreef: ↑07-10-2024 10:31Ze doelde niet op tradwives met waar de f*ck zijn ze mee bezig? maar vindt dat de besproken groep uit dit topic 'de jeugd van tegenwoordig' is die vrouwenrechten aangrijpt om statements mee te maken.
lekker ergens anders aannames gaan zitten doen met je oneliners door het hele topic heen.
En doooooor!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
