Relaties
alle pijlers
Uit de kast, geen acceptatie
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:23
Hoi allemaal,
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:23
Wat jammer dat het voor hen niet anders kan.Freyakur schreef: ↑04-10-2024 11:17Jeetje wat een reacties!
Ik heb niet alles gelezen maar zal proberen wat dingen te verduidelijken.
1) ik ben hiermee naar buiten getreden omdat ik mijn voornaamwoorden ook verander. Dit wordt vooral hen ipv zij. Als er geen “gevolgen” voor de buitenwereld aan zaten, had ik het ook niet gezegd. Het is niet een klein dingetje voor mij.
2) ik voel mij niet 50/50 vrouw of non binair. Grotendeels non binair, maar blij met mijn geslachtskenmerken . Dat wordt dan ook mijn uitgangspunt. Het is lastig uit te leggen…
Ik heb mijn ouders ook uitgelegd wat de begrippen inhouden en hoe het voor mij werkt. Dat hoe ik er aan de buitenkan uit zie, niet overeenkomt met hoe dat voelt. Dat is een hele strijd geweest.
Ze hebben me net gebeld en verteld dat ze mij als vrouw zien en zo blijven noemen. Voor hen kan het niet anders.
Wellicht verandert dat nog. Misschien ook niet.
Maar misschien is dit voor je ouders en broer de eerste keer dat ze ook daadwerkelijk iemand in hun omgeving hebben die niet in de cis-hokjes past?
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:24
Als jij het al lastig vindt uit te leggen (wat helemaal niet gek is denk ik), is het voor anderen ook heel lastig te begrijpen natuurlijk.
In principe in gesprek met jou verandert er natuurlijk niks, want dan zeg je gewoon jij en jou. Er verandert pas iets als er over jou gepraat wordt. Daar ben je dan gelukkig meestal niet bij. Wat gaat gebeuren is dat je ouders wellicht jou ergens voorstellen als hun dochter ofzo. Hoe erg zou je dat vinden?
Ik zou zelf denken.. je hebt het verteld, ze weten nu dat jij anders denkt over jouw gender dan zij. Verder hoeft er weinig te veranderen. Was het voor jou makkelijker/fijner geweest als ze er direct helemaal in mee konden en vol begrip zouden zijn? Natuurlijk. Dat lukt het nu niet, probeer dat ook te accepteren. Je hoeft hier niet om met ze te breken ofzo. Je kunt gewoon normaal met ze omgaan als altijd, je kleden zoals jij het prettig vindt en het onderwerp verder een beetje laten rusten. In normale gezinssituaties gaat het als het goed is niet steeds over man of vrouw zijn en wat dat inhoudt.
In principe in gesprek met jou verandert er natuurlijk niks, want dan zeg je gewoon jij en jou. Er verandert pas iets als er over jou gepraat wordt. Daar ben je dan gelukkig meestal niet bij. Wat gaat gebeuren is dat je ouders wellicht jou ergens voorstellen als hun dochter ofzo. Hoe erg zou je dat vinden?
Ik zou zelf denken.. je hebt het verteld, ze weten nu dat jij anders denkt over jouw gender dan zij. Verder hoeft er weinig te veranderen. Was het voor jou makkelijker/fijner geweest als ze er direct helemaal in mee konden en vol begrip zouden zijn? Natuurlijk. Dat lukt het nu niet, probeer dat ook te accepteren. Je hoeft hier niet om met ze te breken ofzo. Je kunt gewoon normaal met ze omgaan als altijd, je kleden zoals jij het prettig vindt en het onderwerp verder een beetje laten rusten. In normale gezinssituaties gaat het als het goed is niet steeds over man of vrouw zijn en wat dat inhoudt.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:26
Dit vind ik kort door de bocht.
Stel, ik noem jou 'kutwijf' of jouw kind of jouw partner, omdat ik nou eenmaal over mijn eigen woorden ga. Vind je dat dan ook oké?
Voor de duidelijkheid: een hypothetisch voorbeeld . Ik ken Marmartis niet dus ga ervanuit dat ik haar geen kutwijf vind.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 05-10-2024 13:34
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
47.38% gewijzigd
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:27
als ik de hele tijd "hee rooie" wordt genoemd door mijn vader, maar ik weet dat ik blond ben, dan voel ik me toch niet gekwetst als persoon
dan denk ik hoogstens: pa is niet helemaal 100
m.a.w. de winst zit er in het feit dat jij weet wie je bent - niet of de buitenwereld je accepteert of niet
je kan gewoon denken: ik vergeef ze dat ze een beetje dom zijn
of is het niet zo simpel voor je ?
dan denk ik hoogstens: pa is niet helemaal 100
m.a.w. de winst zit er in het feit dat jij weet wie je bent - niet of de buitenwereld je accepteert of niet
je kan gewoon denken: ik vergeef ze dat ze een beetje dom zijn
of is het niet zo simpel voor je ?
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:29
Kutwijf is een scheldwoord en een negatief oordeel over jou als persoon. Zie je zelf het verschil niet?Jajaja schreef: ↑04-10-2024 11:26Dit vind ik kort door de bocht.
Stel, ik noem jou 'kutwijf' of jouw kind of jouw partner, omdat ik nou eenmaal over mijn eigen woorden ga. Vind je dat dan ook oké?
Voor de duidelijkheid: een hypothetisch voorbeeld . Ik ken Marmartis niet dus ga ervanuit dat ik haar geen kutwijf vind.
.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:31
[...]Jajaja schreef: ↑04-10-2024 11:26Dit vind ik kort door de bocht.
Stel, ik noem jou 'kutwijf' of jouw kind of jouw partner, omdat ik nou eenmaal over mijn eigen woorden ga. Vind je dat dan ook oké?
Voor de duidelijkheid: een hypothetisch voorbeeld . Ik ken Marmartis niet dus ga ervanuit dat ik haar geen kutwijf vind.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 05-10-2024 13:34
Reden: Genderfoob
Reden: Genderfoob
17.26% gewijzigd
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:31
1) je gooit hier een toch wel ingewikkelde vraag op en je neemt kennelijk niet de moeite 'alles' te lezen ... waarom stel je de vraag dan, als onze antwoorden jou niet boeien?Freyakur schreef: ↑04-10-2024 11:17Jeetje wat een reacties!
Ik heb niet alles gelezen maar zal proberen wat dingen te verduidelijken.
1) ik ben hiermee naar buiten getreden omdat ik mijn voornaamwoorden ook verander. Dit wordt vooral hen ipv zij. Als er geen “gevolgen” voor de buitenwereld aan zaten, had ik het ook niet gezegd. Het is niet een klein dingetje voor mij.
2) ik voel mij niet 50/50 vrouw of non binair. Grotendeels non binair, maar blij met mijn geslachtskenmerken . Dat wordt dan ook mijn uitgangspunt. Het is lastig uit te leggen…
Ik heb mijn ouders ook uitgelegd wat de begrippen inhouden en hoe het voor mij werkt. Dat hoe ik er aan de buitenkan uit zie, niet overeenkomt met hoe dat voelt. Dat is een hele strijd geweest.
Ze hebben me net gebeld en verteld dat ze mij als vrouw zien en zo blijven noemen. Voor hen kan het niet anders.
2) je wilt je voornaamwoorden veranderen terwijl je ondertussen blij bent met je (vrouwelijke, neem ik aan?) geslachtskenmerken. Dat is op zijn minst verwarrend voor je omgeving; voor jou is dit een heel proces geweest, voor je familie was dit toch iets wat ze niet zagen aankomen. Gun ze de tijd om te wennen.
3) je ouders nemen de moeite contact met je te zoeken terwijl je zelf overwoog ze 'met rust te laten'. Waardéér dat! Je ouders hebben erover nagedacht, duidelijk aangegeven dat ze er wat moeite mee hebben maar zij hebben nu de handschoen opgepakt die jij wilde laten liggen ...
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:37
Ik ben sowieso anti het voornaamwoord 'hen' als onderwerp.
Ik hoop nog altijd dat non-binairen (want die wil ik best anders aanspreken) een nieuw voornaamwoord bedenken, ipv een kromme Engelse vertaling te gebruiken. Kij of Lij of Xij, maakt me niet uit. Maar niet Hen. Er is gewoon niet/slecht over nagedacht en daar kan ik niet tegen.
En als je verder ook nog gewoon als vrouw door het leven gaat.... tja. Dan vind ik het een beetje interessant-doenerij om een ander voornaamwoord te willen. Want dat ga je dan de rest van je leven tegen andere mensen vertellen? Vermoeiend.
Ik hoop nog altijd dat non-binairen (want die wil ik best anders aanspreken) een nieuw voornaamwoord bedenken, ipv een kromme Engelse vertaling te gebruiken. Kij of Lij of Xij, maakt me niet uit. Maar niet Hen. Er is gewoon niet/slecht over nagedacht en daar kan ik niet tegen.
En als je verder ook nog gewoon als vrouw door het leven gaat.... tja. Dan vind ik het een beetje interessant-doenerij om een ander voornaamwoord te willen. Want dat ga je dan de rest van je leven tegen andere mensen vertellen? Vermoeiend.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:40
Ja goed punt. Ga je aan iedereen die je kent of ontmoet (prive, zakelijk) vragen om jou hen te noemen? Met de hele uitleg erbij?Taskmaster schreef: ↑04-10-2024 11:37Ik ben sowieso anti het voornaamwoord 'hen' als onderwerp.
Ik hoop nog altijd dat non-binairen (want die wil ik best anders aanspreken) een nieuw voornaamwoord bedenken, ipv een kromme Engelse vertaling te gebruiken. Kij of Lij of Xij, maakt me niet uit. Maar niet Hen. Er is gewoon niet/slecht over nagedacht en daar kan ik niet tegen.
En als je verder ook nog gewoon als vrouw door het leven gaat.... tja. Dan vind ik het een beetje interessant-doenerij om een ander voornaamwoord te willen. Want dat ga je dan de rest van je leven tegen andere mensen vertellen? Vermoeiend.
.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:42
Normaal reageer ik eigenlijk nooit, maar nu wil ik dat wel graag doen.
Voor veel mensen is dit een heel belangrijk deel van zichzelf en dat wil je kunnen delen met de mensen van wie je houdt. Dat niet kunnen delen zorgt vaak voor een enorme eenzaamheid (met mogelijk veel grotere gevolgen zoals depressie) en waarom zou iemand zijn/haar/hun genderidentiteit niet mogen delen?
Misschien wil to inderdaad anders aangesproken worden, dan is dat wel handig voor de familie om te weten en zelfs als dat niet zo is kan het gewoon fijn zijn om te vertellen hoe je je voelt tegen belangrijke mensen in je leven.
Dat mensen tijd nodig hebben om het te laten bezinken is niet erg, zeker als ze het niet kennen. De reactie van vader en broer is pijnlijk, maar wie weet verandert hun beeld als ze er wat meer over weten.
Voor veel mensen is dit een heel belangrijk deel van zichzelf en dat wil je kunnen delen met de mensen van wie je houdt. Dat niet kunnen delen zorgt vaak voor een enorme eenzaamheid (met mogelijk veel grotere gevolgen zoals depressie) en waarom zou iemand zijn/haar/hun genderidentiteit niet mogen delen?
Misschien wil to inderdaad anders aangesproken worden, dan is dat wel handig voor de familie om te weten en zelfs als dat niet zo is kan het gewoon fijn zijn om te vertellen hoe je je voelt tegen belangrijke mensen in je leven.
Dat mensen tijd nodig hebben om het te laten bezinken is niet erg, zeker als ze het niet kennen. De reactie van vader en broer is pijnlijk, maar wie weet verandert hun beeld als ze er wat meer over weten.
Bad decisions make good stories
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:47
Deels vrouw, deels non-binair. Net als een hoop andere schrijvers hier kan ik me hier eigenlijk maar weinig (oftewel niets) bij voorstellen, maar goed, dat maakt niet uit verder, als jij er blij mee bent, dan is dat helemaal prima natuurlijk.
Ik heb geen idee hoe je oud je ouders zijn, maar ik heb zelf al moeite met de hen-aanspreekvorm, dus ik kan me zo voorstellen dat dat voor een generatie voor mij, nog moeilijker is.
Ik vind het wel heel goed van je moeder om er nog op terug te komen door je te bellen. Het onderwerp wordt verder niet doodgezwegen dus, dat had ook nog gekund. Misschien is het gewoon een kwestie van ze de tijd gunnen? Jij bent hier in je hoofd natuurlijk al een poos mee bezig geweest, maar voor hun komt dit waarschijnlijk nogal uit de lucht vallen.
Ik heb geen idee hoe je oud je ouders zijn, maar ik heb zelf al moeite met de hen-aanspreekvorm, dus ik kan me zo voorstellen dat dat voor een generatie voor mij, nog moeilijker is.
Ik vind het wel heel goed van je moeder om er nog op terug te komen door je te bellen. Het onderwerp wordt verder niet doodgezwegen dus, dat had ook nog gekund. Misschien is het gewoon een kwestie van ze de tijd gunnen? Jij bent hier in je hoofd natuurlijk al een poos mee bezig geweest, maar voor hun komt dit waarschijnlijk nogal uit de lucht vallen.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:53
Acteur Ian Mcallen zei mooi op FB dat het in een deel van Engeland doodnormaal is dat je met 'love' aangesproken wordt, en dan dat veel gedoe zou schelen als dat in de rest vd wereld ook gebeurde. Er spreekt veel sympathie uit en is geschikt voor elke genderidentiteit 
@TO, verandering is moeilijk en kun je niet afdwingen.
@TO, verandering is moeilijk en kun je niet afdwingen.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:55
Freyakur schreef: ↑04-10-2024 11:18Oh, en wellicht nog goed te vermelden. Ik wil niemand uitsluiten, ik wil niemand wat doorduwen. Ik doelde met dat stukje op de angst dat ze mij uitsluiten. Dat is in het verleden al eens ter sprake gekomen, vandaar. Die angst blijkt - gelukkig - niet waar te zijn. Zat een beetje hoog in mijn emoties toen ik dit typte
Je wil toch dat zij, in plaats van "zij", voortaan "hun" gaan zeggen?
En de vraag lijkt mij ook: wie wil wie nu wel/niet uitsluiten?
Als ik het goed begrijp, ben en blijf je gewoon welkom.
Maar de rest van de familie is niet van plan "hun/jullie" tegen jou gaan zeggen.
Ik vraag mij ook weleens af hoeveel 'hokjes' er nog bij verzonnen gaan worden.
En dus hoezeer elke groep die zichzelf in een specifiek hokje (inclusief allerlei 'eisen en gebruiksaanwijzingen' voor de rest van de wereld) heeft geplaatst vervolgens kan/zal gaan klagen over de 'rest van de wereld' omdat die teveel in 'hokjes' (namelijk m/v) denkt en praat.
Er zullen maar weinig mensen zijn die een ander uitsluiten omdat die ander zegt zich per dag meer of minder m/v te voelen. Maar als er aan de omgang met iemand die gewoon is zoals hij is, plotseling allerlei voorwaarden over je eigen gedrag worden verbonden, haken mensen soms af.
Gewoon, omdat zij bijvoorbeeld geen zin hebben in geforceerd gedoe en alle woorden op een goudschaaltje moeten wegen omdat je anders een 'slecht mens' zou zijn of zo.
Zo zijn er ook mensen die zich elke dag qua stemming heel gelijkmatig voelen en er zijn mensen bij wie het erg kan variëren of zij zich somber of vrolijk voelen. Daar zal 'de ander' doorgaans rekening mee houden in de omgang/reacties.
Maar als de omgang met mensen met stemmingswisselingen van je zou vergen dat die ander zijn taalgebruik aanpast, dan zullen er ongetwijfeld mensen zijn die afhaken, zo van 'dan maar niet'. Dan zijn niet de stemmingswisselingen de oorzaak van het verminderde contact, maar de eisen die je aan de ander stelt m.b.t. de omgang en/of het precies moeten weten/opzoeken welke gradaties/variaties er allemaal zijn.
gebruna wijzigde dit bericht op 04-10-2024 11:57
0.95% gewijzigd
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:56
Door je ouders afgewezen voelen raakt je diep in je kern, dus begrijpelijk dat je emoties hoog zitten.
Ik heb een vriend die worstelt met genderidentiteit dus ik weet van dichtbij dat het niet eenvoudig is. Die zit er ook erg mee, of hij wel of niet iets van een coming out zou moeten doen bij zijn ouders.
Na 20-30 jaar je raar voelen kan het heel groots zijn, als je eindelijk iets vindt wat jouw identiteit weergeeft en waar je rust in vindt.
Ik merkte dat ik bij de verschillende non-binaire termen allerlei (voor)oordelen had en verviel in clichégedachten als "je bent toch wie je bent, waarom moet daar een label op", "ingewikkeld gedoe met naampjes en pronouns" of denken dat ze iets tekortgekomen zijn in hun jeugd, maar mijn mening doet er niet toe, het is gewoon een eenzaam en beladen proces met veel pieken en dalen dilemma's, dat heb ik wel gemerkt aan hem.
Hij wil gewoon zichzelf zijn en mogen zijn wie hij is, zoals ieder mens, en heeft dat tot op heden nooit ervaren.
Ik heb een vriend die worstelt met genderidentiteit dus ik weet van dichtbij dat het niet eenvoudig is. Die zit er ook erg mee, of hij wel of niet iets van een coming out zou moeten doen bij zijn ouders.
Na 20-30 jaar je raar voelen kan het heel groots zijn, als je eindelijk iets vindt wat jouw identiteit weergeeft en waar je rust in vindt.
Ik merkte dat ik bij de verschillende non-binaire termen allerlei (voor)oordelen had en verviel in clichégedachten als "je bent toch wie je bent, waarom moet daar een label op", "ingewikkeld gedoe met naampjes en pronouns" of denken dat ze iets tekortgekomen zijn in hun jeugd, maar mijn mening doet er niet toe, het is gewoon een eenzaam en beladen proces met veel pieken en dalen dilemma's, dat heb ik wel gemerkt aan hem.
Hij wil gewoon zichzelf zijn en mogen zijn wie hij is, zoals ieder mens, en heeft dat tot op heden nooit ervaren.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:58
Het gaat erom of de wensen van TO serieus genomen worden en TO zich gehoord voelt. Ik zou mijn kind met alle liefde hen noemen als dat belangrijk voor hem/hen is (het zal struikelen worden, dat wel).
Jammer TO, misschien hebben ze even tijd nodig? En heb je de inddruk dat ze het verder wel kunnen accepteren (afgezien van aanspreekvorm)?
Jammer TO, misschien hebben ze even tijd nodig? En heb je de inddruk dat ze het verder wel kunnen accepteren (afgezien van aanspreekvorm)?
Ik herken mezelf niet eens
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:07
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
