Vergeven... kunnen jullie dat en hoe doen jullie dat?

Ik denk dat het belangrijk is om hem te vergeven, zodat jij dit hoofdstuk kan afsluiten en niet in een negatieve spiraal komt. Het betekent niet dat je moet doen of er niks gebeurt is en al helemaal niet dat je hem weer in je leven moet toelaten.

Deze man heeft een stoornis. Dat is erg sneu voor hem, hij heeft zichzelf niet gemaakt, je kunt hem rustig vergeven wat hij heeft gedaan, hij heeft zichzelf kennelijk niet onder controle, eigenlijk heeft hij zichzelf er het meeste mee. Het is een triest geval. Dat zijn psychiater druk op jou uitoefent vind ik ronduit misdadig, ik vraag me af of jouw ex-lover wel in goede handen is, maar dat is natuurlijk niet jouw zaak, ik zou mij er helemaal buiten houden.

Voor jou hokuspokus is dit een krachtig signaal, nog net op tijd, dat je uit de buurt van deze man moet blijven. Wat hij jou heeft geflikt, is een opmaat naar nog veel meer ellende, zeker als hij een diagnose op zak draagt die dat 'legaliseert' en waar hij altijd met droge ogen op terug kan vallen als hij weer de fout is ingegaan. Hij heeft toch immers een 'stoornis'? Hij is 'zielig' dat hij weer is vreemdgegaan, zie je het voor je? Hoe ongelijk kan een relatie zijn. Daar moet je nooit voor willen kiezen, want jij hebt hierin altijd het nakijken.

blijfgewoonbianca schreef op 14 november 2007 @ 01:18:

Is vergeven niet gewoon accepteren dat iets gebeurd is , ................ zonder er op terug te komen en zonder energie te besteden aan de waarom /hoe kan dat / vraag ?

Het is géén begrip hebben voor .........

Of goedkeuren........

Het is ; geen wraak willen nemen / haatgevoelens koesteren

het is niet ; zand erover en verder gaan ; je kan ook iemand vergeven maar er nooit meer iets mee te maken willen hebben



Als ik het zó zie is vergeven al weer wat makkelijker .............voor MIJ .

Hokuspokus, zo zie ik het in dit soort situatie ook. Alleen is het bij jou nog heel erg vers. Je kunt het momenteel nog niet achter je laten en vergeven omdat je nog te veel pijn hebt. En dat is niet erg, je mag gerust boos zijn. Tegelijkertijd kun je ook proberen in te zien dat die man een stoornis heeft waardoor zijn gedrag hem minder aangerekend hoeft te worden als bij een normaal mens het geval zou zijn. Je hoeft hem dus niet te haten, hij is eigenlijk erg zielig. Maar ik raad je in elk geval aan om geen relatie meer met hem te hebben, dat lijkt me erg gevaarlijk, gezien zijn stoornis. Die zal niet zomaar één twee drie verdwenen zijn.

Als je vervolgens weer verliefd wordt en een fijne relatie met iemand krijgt, zul je je schouders hierover kunnen ophalen. Net zoals ik dat nu kan over mijn vorige relatie van 29 jaar: het is totaal onbelangrijk voor me geworden en ik vind mijn ex alleen maar zielig.

Maar nu is het nog te vers, je hebt nog te veel pijn, je mag boos zijn, je hoeft hem niet nu al te vergeven. Dat komt wel met de tijd.

Liefs!

Hokus ik heb mijn man wel vergeven na vreemdgaan,vergeven omdat ik wel verder wilde met hem,en ik 23 jaar niet ervoor wilde opgeven.

vergeven wil niet zeggen at alles nu weer goed is,het wordt nooit meer hetzelvde,het is niet beter of slechter als eerst,maar wel anders.

mijn man heeft geen spych klachten of zo,dus

wat ik wel zeker weet,is dat als zoeits helemaal in het begin van onze realtie zou hebben gespeeld,ik echt never nooit niet was doorgegaan met hem.

je moet jezelf afvragen bij deze man,hij heeft het zijn ex ook aangedaan,en nu jou al meteen in het begin het begin waarvan je zou denken stapelverliefd op je,zou het niet eens in hem moeten zijn opgekomen.

naar een ander te kijken snap je.

ik denk dat je voorlopig wel kan zeggen ik vergeef je puur verstandelijk,maar indd dat hoeft niet te betkenen dat je emotioneel ook hebt vergeven.

deze dingen hebben tijd nodig.dat de peut wil dat je hem vergeeft lochies hij wil je vriend helpen die nu ook nog niet wilde leven.

mijn hemel wat moet je ermee,je bent veel te jong en hebt nog een leven voor je liggen,als je binden aan een moeilijke man.

niet alleen waken of dat hij vreemdgaat,maar ook constand waken of hij zich bij moeilijkheden niet van kant wil maken.

niet doen!

sterkte

Oh ja, over hoe ik zelf met zoiets om ga. Ik heb mijn ex allang vergeven dat hij is vreemdgegaan. Ik ben achteraf blij dat hij dat deed omdat het mij de kracht gaf om hem uit huis te gooien. De kwaliteit van mijn leven en dat van de kinderen is sindsdien met 1000% gestegen!

blijfgewoonbianca schreef op 14 november 2007 @ 01:18:

Is vergeven niet gewoon accepteren dat iets gebeurd is , ................ zonder er op terug te komen en zonder energie te besteden aan de waarom /hoe kan dat / vraag ?

Het is géén begrip hebben voor .........

Of goedkeuren........

Het is ; geen wraak willen nemen / haatgevoelens koesteren

het is niet ; zand erover en verder gaan ; je kan ook iemand vergeven maar er nooit meer iets mee te maken willen hebben



Als ik het zó zie is vergeven al weer wat makkelijker .............voor MIJ .

BGB dat is idd vergeven! godsamme goed verwoord, precies zo is het bij ons ook gegaan, het is goed gekomen, gewoon ''goed'', alleen zijn vertrouwen in mij, merk ik zelf, is soms nog nihil, alhoewel het een gesloten boek is, afgesloten, het is goed zo.

Het blijft altijd tussen jullie in staan en jij blijft hem altijd meer wantrouwen dan je voorheen ooit zou doen. Iemand die vreemdgaat gaat ook niet écht voor jou. Zeker niet als hij het al in het begin van jullie relatie doet ! Dan heb je oogkleppen voor en zie je alleen nog maar je schatje, als het goed is.