Relaties
alle pijlers
verloofde wil verhuizen
zondag 11 november 2007 om 11:10
De situatie,
mijn verloofde is bijna afgestudeerd en heeft 150km van waar we nu wonen een mooie werkaanbieding gekregen.
Het probleem is, ik heb mijn leven waar we nu wonen, werk, huis enz.
De plaats waar ze naartoe wil is op 25 minuten van haar ouders, en haar moeder heeft borderline, waar ik dus knetter van wordt en niet mee kan leven dat die om de andere dag aan je deur staat.
En na jaren gelezen te hebben over borderliners ben ik ervan overtuigd dat je er best ver weg van blijft wil je zelf ook nog een leven hebben en je er niet dagelijks mee in kontakt komt.
Echt, die bemoeid zich met alles, zelfs met het ondergoed dat je draagt.
Nu woont die moeder op meer dan een uur afstand en weet ze zelfs niet dat we samenwonen. Lekker ver weg dus, en nooit aan de deur, omdat haar dochter zogezegd nog op haar studentenkamer zit.
Ze kan ook in onze huidige regio werken, maar de aanbieding die ze op die andere plaats krijgt is erg aantrekkelijk, dat geef ik grif toe.
Wat mij pijn doet is dat ze dit doorzet ook al weet ze dat ik niet meega, ze gaat ervan uit dat ik mij zal neerleggen bij de situatie. En hoe ik ook zeg, ik ga niet mee, na 2 dagen hoopt ze weer dat ik zal bijdraaien, ik denk dat ze het pas zal inzien op de dag zelf.
Mijn argumenten om iets te zoeken (een job in de buurt of zeker niet dichter bij haar moeder) waar we beide mee kunnen leven ketst erop af, terwijl ze zeker aanbiedingen heeft, minder interessant op carriere en financieel gebied, dat wel, maar ook zeer goede aanbiedingen.
Het egoisme van haar beslissing brengen me nog meer in onzekerheid, dit gedrag vind ik niet meer normaal in een relatie van 4.5 jaar, je moet toch rekening houden met de andere, zeker gezien de omstandigheden met haar moeder. Ik zie wat dit met haar zus doet en hun huwelijk, dagelijks gejammer en er dan nog extra ruzie bij onder hun 2.
mijn verloofde is bijna afgestudeerd en heeft 150km van waar we nu wonen een mooie werkaanbieding gekregen.
Het probleem is, ik heb mijn leven waar we nu wonen, werk, huis enz.
De plaats waar ze naartoe wil is op 25 minuten van haar ouders, en haar moeder heeft borderline, waar ik dus knetter van wordt en niet mee kan leven dat die om de andere dag aan je deur staat.
En na jaren gelezen te hebben over borderliners ben ik ervan overtuigd dat je er best ver weg van blijft wil je zelf ook nog een leven hebben en je er niet dagelijks mee in kontakt komt.
Echt, die bemoeid zich met alles, zelfs met het ondergoed dat je draagt.
Nu woont die moeder op meer dan een uur afstand en weet ze zelfs niet dat we samenwonen. Lekker ver weg dus, en nooit aan de deur, omdat haar dochter zogezegd nog op haar studentenkamer zit.
Ze kan ook in onze huidige regio werken, maar de aanbieding die ze op die andere plaats krijgt is erg aantrekkelijk, dat geef ik grif toe.
Wat mij pijn doet is dat ze dit doorzet ook al weet ze dat ik niet meega, ze gaat ervan uit dat ik mij zal neerleggen bij de situatie. En hoe ik ook zeg, ik ga niet mee, na 2 dagen hoopt ze weer dat ik zal bijdraaien, ik denk dat ze het pas zal inzien op de dag zelf.
Mijn argumenten om iets te zoeken (een job in de buurt of zeker niet dichter bij haar moeder) waar we beide mee kunnen leven ketst erop af, terwijl ze zeker aanbiedingen heeft, minder interessant op carriere en financieel gebied, dat wel, maar ook zeer goede aanbiedingen.
Het egoisme van haar beslissing brengen me nog meer in onzekerheid, dit gedrag vind ik niet meer normaal in een relatie van 4.5 jaar, je moet toch rekening houden met de andere, zeker gezien de omstandigheden met haar moeder. Ik zie wat dit met haar zus doet en hun huwelijk, dagelijks gejammer en er dan nog extra ruzie bij onder hun 2.
zondag 11 november 2007 om 11:20
quote:eleonora schreef op 11 november 2007 @ 11:17:
Hai Jo,
zou het kunnen dat je verloofde juist vanwege de situatie met de moeder en rest van de familie wil verhuizen. Dat ze zich los wil maken en daar alles voor over heeft, zelfs een breuk tussen jullie?Nee, ze wil net dichter gaan wonen. Los maken wil ze zeker, maar het willen en kunnen is iets helemaal anders. Ze durft zelfs niet zeggen dat we samenwonen.
Hai Jo,
zou het kunnen dat je verloofde juist vanwege de situatie met de moeder en rest van de familie wil verhuizen. Dat ze zich los wil maken en daar alles voor over heeft, zelfs een breuk tussen jullie?Nee, ze wil net dichter gaan wonen. Los maken wil ze zeker, maar het willen en kunnen is iets helemaal anders. Ze durft zelfs niet zeggen dat we samenwonen.
zondag 11 november 2007 om 11:24
Dag Jo1
Wat ik me afvraag is of je vriendin wil verhuizen voor de baan die ze aangeboden heeft gekregen of omdat ze graag dichter bij haar ouders wil wonen. Zelf heb ik een erg hechte band met mijn moeder en ik zou er niet aan moeten denken om 150 km van haar vandaan te wonen en wellicht geldt dat ook voor jouw vriendin?
Borderline is voor degene die het heeft maar ook voor de directe omgeving een vreselijke psychische ziekte. Ik ken 2 mensen die het in lichte mate hebben en daar word ik al gek van. Wordt je schoonmoeder ervoor behandeld of wil/heeft ze geen medicatie?
Het is zeker niet eerlijk van haar om van jou te verwachten dat jij haar overal naar toe zal volgen zeker gezien het feit dat jij jouw werk en wellicht ook vrienden en familie hier hebt wonen. Dat jullie hier nog erg lange gesprekken over gaan hebben lijkt me meer dan logisch. Wellicht als jullie er echt niet uitkomen dat de oplossing ligt in op de helft van A en B te gaan wonen, dan wonen jullie op dezelfde afstand van jullie werk af.
Succes met alles!
Wat ik me afvraag is of je vriendin wil verhuizen voor de baan die ze aangeboden heeft gekregen of omdat ze graag dichter bij haar ouders wil wonen. Zelf heb ik een erg hechte band met mijn moeder en ik zou er niet aan moeten denken om 150 km van haar vandaan te wonen en wellicht geldt dat ook voor jouw vriendin?
Borderline is voor degene die het heeft maar ook voor de directe omgeving een vreselijke psychische ziekte. Ik ken 2 mensen die het in lichte mate hebben en daar word ik al gek van. Wordt je schoonmoeder ervoor behandeld of wil/heeft ze geen medicatie?
Het is zeker niet eerlijk van haar om van jou te verwachten dat jij haar overal naar toe zal volgen zeker gezien het feit dat jij jouw werk en wellicht ook vrienden en familie hier hebt wonen. Dat jullie hier nog erg lange gesprekken over gaan hebben lijkt me meer dan logisch. Wellicht als jullie er echt niet uitkomen dat de oplossing ligt in op de helft van A en B te gaan wonen, dan wonen jullie op dezelfde afstand van jullie werk af.
Succes met alles!
zondag 11 november 2007 om 11:47
We wonen nu op 85 km, ongeveer een klein uurtje rijden, de plaats waar ze naartoe wil is 150km van onze huidige plaats en 20km van haar ouders, dus geografisch gezien niet tussen waar we nu wonen en haar ouders, maar ervoorbij. Ook dus verder van mijn ouders.
De moeder krijgt/wil geen behandeling, haar mate van borderline is ernstig, door het venster springen vanop 1ste verdiep bv. Manipulatie, bemoeien, verbieden, ik kan er een boek over schrijven. Nu zelfs hebben we een vakantie gehad in het geheim, zonder dat ze weet dat ik erbij ben bedoel ik.
Die moeder nodig je niet uit, nee, die staat elke andere dag aan je deur, dat zie ik bij de zus van mijn verloofde, en niemand die ertegenop kan of wil. Ruzie en frustratie in het eigen huwelijk zijn dus dagelijkse kost.
Wonen op de afstand gedeelt door 2 stelde ik al voor, werd negatief onthaald...ik vond dat zelf een aanvaardbare oplossing.
De moeder krijgt/wil geen behandeling, haar mate van borderline is ernstig, door het venster springen vanop 1ste verdiep bv. Manipulatie, bemoeien, verbieden, ik kan er een boek over schrijven. Nu zelfs hebben we een vakantie gehad in het geheim, zonder dat ze weet dat ik erbij ben bedoel ik.
Die moeder nodig je niet uit, nee, die staat elke andere dag aan je deur, dat zie ik bij de zus van mijn verloofde, en niemand die ertegenop kan of wil. Ruzie en frustratie in het eigen huwelijk zijn dus dagelijkse kost.
Wonen op de afstand gedeelt door 2 stelde ik al voor, werd negatief onthaald...ik vond dat zelf een aanvaardbare oplossing.
zondag 11 november 2007 om 11:50
Sorry Jo, ik heb blijkbaar niet goed gelezen.
Gaat het goed tussen jullie of denk je dat ze zich los wil maken van jou? Jij ben niet dol op je schoonmoeder en zij wil dichterbij gaan wonen, is het zo dat ze het gevoel heeft een keuze te moeten tussen jou en haar familie? Geen idee of het zo is maar het lijkt er een beetje op alsof ze iets aan het forceren is tussen jou en haar, hoe zie jij dat?
Gaat het goed tussen jullie of denk je dat ze zich los wil maken van jou? Jij ben niet dol op je schoonmoeder en zij wil dichterbij gaan wonen, is het zo dat ze het gevoel heeft een keuze te moeten tussen jou en haar familie? Geen idee of het zo is maar het lijkt er een beetje op alsof ze iets aan het forceren is tussen jou en haar, hoe zie jij dat?
zondag 11 november 2007 om 12:03
Het gaat goed tussen ons ja, erg goed zelfs. We maken er nu wel ruzie over, en ze huilt omdat ik niet meewil. Het is puur carriere, een erg lange studie en in de zomer kan ze beginnen en daar heeft ze een schitterend aanbod, dat besef ik ten volle.
Een bijkomende factor kan zijn dat ze het inderdaad thuis niet durft te vertellen om aan deze kant te blijven, een keuze van werk dichter bij huis maakt het haar thuis gemakkelijker om confrontaties te vermijden, iets wat men in die familie tot een kunst verheven heeft. Een vat met palingen denk ik altijd.
Dat ik dol ben op haar moeder of niet....ik kan er gewoon niet mee leven, ik wil afstand zodat de confrontaties beperkt blijven en je een eigen leven kan hebben.
sienna, we hebben iets meer dan 4j een relatie, waarvan we voor de familie 2x uit elkaar gegaan zijn, omdat ik er niet meer 2 dagen per weekend wou gaan zitten. Nu sinds kort denken ouders en zus dat we weer samen zijn, terwijl we eigenlijk niet uit elkaar geweest zijn...
Met haar zus kan ze praten over het weer, maar niet over serieuze zaken waarbij je eigen gevoel een rol speelt, zo zie ik het althans.
Een bijkomende factor kan zijn dat ze het inderdaad thuis niet durft te vertellen om aan deze kant te blijven, een keuze van werk dichter bij huis maakt het haar thuis gemakkelijker om confrontaties te vermijden, iets wat men in die familie tot een kunst verheven heeft. Een vat met palingen denk ik altijd.
Dat ik dol ben op haar moeder of niet....ik kan er gewoon niet mee leven, ik wil afstand zodat de confrontaties beperkt blijven en je een eigen leven kan hebben.
sienna, we hebben iets meer dan 4j een relatie, waarvan we voor de familie 2x uit elkaar gegaan zijn, omdat ik er niet meer 2 dagen per weekend wou gaan zitten. Nu sinds kort denken ouders en zus dat we weer samen zijn, terwijl we eigenlijk niet uit elkaar geweest zijn...
Met haar zus kan ze praten over het weer, maar niet over serieuze zaken waarbij je eigen gevoel een rol speelt, zo zie ik het althans.
zondag 11 november 2007 om 12:15
Ik ben bang dat je tegen een patstelling aanloopt. Er zal dus iets geforceerd moeten worden. Wat dat dan ook is. Of het nu zo gaat dat jouw verloofde die carrierekans laat lopen, die voor haar heel belangrijk is en die haar dichter bij haar familie zou brengen dan jou lief is. Of jij zult jezelf opzij moeten zetten en met haar mee moeten gaan, om jullie relatie te behouden. Ik denk dat dat halverwege wonen voor mij ook een prima oplossing zou zijn geweest maar daar moeten jullie wel beiden mee instemmen natuurlijk.
Als jij zegt dat het zo goed gaat tussen jullie dan zullen jullie hier vast uit gaan komen. Jammer dat het zo moet lopen. Ik zou verder niet echt tips hebben hoe. Blijven praten zou ik zeggen en elkaar zo min mogelijk pijn proberen te doen, om met elkaar door te kunnen na deze hobbel die jullie moeten nemen.
Als jij zegt dat het zo goed gaat tussen jullie dan zullen jullie hier vast uit gaan komen. Jammer dat het zo moet lopen. Ik zou verder niet echt tips hebben hoe. Blijven praten zou ik zeggen en elkaar zo min mogelijk pijn proberen te doen, om met elkaar door te kunnen na deze hobbel die jullie moeten nemen.
zondag 11 november 2007 om 12:20
Jo
een relatie met haar betekent, of je het leuk vind of niet, toch ook een relatie met haar familie.
Zo te lezen is ze niet los van haar familie en wil jij haar losweken omdat jij er niet mee om kan gaan.
Je gebruikt je schoonmoeder als argument in iets wat een heel vervelend probleem is tussen jullie twee.
Jij vind haar egoistisch omdat ze kiest voor haar carriere! Misschien is ze dat ook wel maar jij bent net zo egoistisch om haar die carriere niet te gunnen. Ja, ze mag wel carriere maken, maar op jouw voorwaarden, met zo min mogelijk contact met haar familie
Als haar familie voor jou zo'n breekpunt is is het maar de vraag of jullie relatie wel zo goed is in de basis. Zij moet willen breken met haar familie omdat zij er niet mee om kan gaan. Jij kunt haar niet dwingen te breken omdat jij vind dat ze er niet goed mee omgaat.
En ik neem direkt aan dat het leven met een Borderliner niet makkelijk is maar zou jij veel minder kontakt met jouw familie willen hebben omdat zij niet met jou familie overweg kan?
Misschien is het wel het beste wat kan gebeuren, dichterbij gaan zitten en erachter komen dat het echt te veel invloed heeft. Misschien dat ze dan daarin haar akties gaat bepalen. Maar het moeten haar akties zijn!!
een relatie met haar betekent, of je het leuk vind of niet, toch ook een relatie met haar familie.
Zo te lezen is ze niet los van haar familie en wil jij haar losweken omdat jij er niet mee om kan gaan.
Je gebruikt je schoonmoeder als argument in iets wat een heel vervelend probleem is tussen jullie twee.
Jij vind haar egoistisch omdat ze kiest voor haar carriere! Misschien is ze dat ook wel maar jij bent net zo egoistisch om haar die carriere niet te gunnen. Ja, ze mag wel carriere maken, maar op jouw voorwaarden, met zo min mogelijk contact met haar familie
Als haar familie voor jou zo'n breekpunt is is het maar de vraag of jullie relatie wel zo goed is in de basis. Zij moet willen breken met haar familie omdat zij er niet mee om kan gaan. Jij kunt haar niet dwingen te breken omdat jij vind dat ze er niet goed mee omgaat.
En ik neem direkt aan dat het leven met een Borderliner niet makkelijk is maar zou jij veel minder kontakt met jouw familie willen hebben omdat zij niet met jou familie overweg kan?
Misschien is het wel het beste wat kan gebeuren, dichterbij gaan zitten en erachter komen dat het echt te veel invloed heeft. Misschien dat ze dan daarin haar akties gaat bepalen. Maar het moeten haar akties zijn!!
zondag 11 november 2007 om 12:36
quote:jo1 schreef op 11 november 2007 @ 12:03:
Het gaat goed tussen ons ja, erg goed zelfs. We maken er nu wel ruzie over, en ze huilt omdat ik niet meewil. Het is puur carriere, een erg lange studie en in de zomer kan ze beginnen en daar heeft ze een schitterend aanbod
Dat vind ik een heel goede reden voor een verhuizing!
Ik denk dat je het ook gewoon zo moet zien. Ze doet dit niet om jou te kwetsen, maar om haar carriere te beginnen en haar studie te verzilveren.
Wat ik absoluut niet begrijp is dat jullie je relatie verborgen houden voor haar familie. Ook voor jouw familie? Waarom doen jullie dat?
Het gaat goed tussen ons ja, erg goed zelfs. We maken er nu wel ruzie over, en ze huilt omdat ik niet meewil. Het is puur carriere, een erg lange studie en in de zomer kan ze beginnen en daar heeft ze een schitterend aanbod
Dat vind ik een heel goede reden voor een verhuizing!
Ik denk dat je het ook gewoon zo moet zien. Ze doet dit niet om jou te kwetsen, maar om haar carriere te beginnen en haar studie te verzilveren.
Wat ik absoluut niet begrijp is dat jullie je relatie verborgen houden voor haar familie. Ook voor jouw familie? Waarom doen jullie dat?
zondag 11 november 2007 om 13:31
quote:wanda_p schreef op 11 november 2007 @ 12:36:
[...]
Dat vind ik een heel goede reden voor een verhuizing!
Ik denk dat je het ook gewoon zo moet zien. Ze doet dit niet om jou te kwetsen, maar om haar carriere te beginnen en haar studie te verzilveren.
Wat ik absoluut niet begrijp is dat jullie je relatie verborgen houden voor haar familie. Ook voor jouw familie? Waarom doen jullie dat?Je vind dat een goede reden voor een verhuizing, maar hoe zit het dan met zijn carriere en zijn familie? Hij heeft toch aangegeven in het midden te willen gaan wonen zodat zij alsnog haar carriere kan hebben volgens mij doet hij wel een stap in haar richting maar zij niet in de zijne
[...]
Dat vind ik een heel goede reden voor een verhuizing!
Ik denk dat je het ook gewoon zo moet zien. Ze doet dit niet om jou te kwetsen, maar om haar carriere te beginnen en haar studie te verzilveren.
Wat ik absoluut niet begrijp is dat jullie je relatie verborgen houden voor haar familie. Ook voor jouw familie? Waarom doen jullie dat?Je vind dat een goede reden voor een verhuizing, maar hoe zit het dan met zijn carriere en zijn familie? Hij heeft toch aangegeven in het midden te willen gaan wonen zodat zij alsnog haar carriere kan hebben volgens mij doet hij wel een stap in haar richting maar zij niet in de zijne
zondag 11 november 2007 om 15:51
zondag 11 november 2007 om 19:04
Ik tracht even op iedereen te antwoorden;
zonlicht, ze moet niet breken met haar familie,
ze heeft tot nu toe elke zomervakantie doorgebracht met haar moeder, en zoveel vakantie heeft ze niet, ze werkt als betaalde stage en heeft 21 dagen per jaar zoals een werknemer. Ze gaat elk weekend een volledige dag naar haar ouders, voorheen was dit van vrijdagavond tot zondag 21u.
(ze is 28)
Ik vond het verkeerd dat ze dit deed en zei dit ook, maar verbood niets. Ik ben geen tiran.
Ik gun haar wel een carriere, een aanbod om prof te worden aan de plaatselijke univ vind ik toch ook wel een mooie kans. Ik denk gewoon, dat afstand beide goed zou doen, ook om een betere relatie te hebben zonder dat schoonmoeder zich elke dag komt bemoeien.
wanda, mijn familie is van alles op de hoogte, haar eigen familie laat ze in het donker om eeuwig bemoeienis en kritiek te vermijden.
Het is niet dat ze haar studie hier niet kan verzilveren, ok, het aanbod steekt erbovenuit, maar ook hier, mooie aanbiedingen.
En mijn carriere en vriendenkring telt ook vind ik, ik moet dat opgeven als ik meega.
zonlicht, ze moet niet breken met haar familie,
ze heeft tot nu toe elke zomervakantie doorgebracht met haar moeder, en zoveel vakantie heeft ze niet, ze werkt als betaalde stage en heeft 21 dagen per jaar zoals een werknemer. Ze gaat elk weekend een volledige dag naar haar ouders, voorheen was dit van vrijdagavond tot zondag 21u.
(ze is 28)
Ik vond het verkeerd dat ze dit deed en zei dit ook, maar verbood niets. Ik ben geen tiran.
Ik gun haar wel een carriere, een aanbod om prof te worden aan de plaatselijke univ vind ik toch ook wel een mooie kans. Ik denk gewoon, dat afstand beide goed zou doen, ook om een betere relatie te hebben zonder dat schoonmoeder zich elke dag komt bemoeien.
wanda, mijn familie is van alles op de hoogte, haar eigen familie laat ze in het donker om eeuwig bemoeienis en kritiek te vermijden.
Het is niet dat ze haar studie hier niet kan verzilveren, ok, het aanbod steekt erbovenuit, maar ook hier, mooie aanbiedingen.
En mijn carriere en vriendenkring telt ook vind ik, ik moet dat opgeven als ik meega.
zondag 18 november 2007 om 09:00
Deze week heb ik getracht een compromis voor te stellen, in ongeveer de helft van de afstand gaan wonen, zodat ze ongeveer een uur moet rijden.
Op die manier, vind ik, zouden we beide toch kunnen hebben wat we willen op gebied van werk en vrienden en blijft de afstand tot schoonmoeder redelijk.
Het is, al dan niet voorlopig, negatief onthaald.
Bij mij bekruipt me het gevoel dat als de relatie stukloopt op dit koppig zijn wel zo erg zou zijn voor mij. Het is blijkbaar eenrichtingsverkeer, zij haar zin en ik kan er achterhuppelen of het stopt.
Op die manier, vind ik, zouden we beide toch kunnen hebben wat we willen op gebied van werk en vrienden en blijft de afstand tot schoonmoeder redelijk.
Het is, al dan niet voorlopig, negatief onthaald.
Bij mij bekruipt me het gevoel dat als de relatie stukloopt op dit koppig zijn wel zo erg zou zijn voor mij. Het is blijkbaar eenrichtingsverkeer, zij haar zin en ik kan er achterhuppelen of het stopt.
zondag 18 november 2007 om 11:34
quote:jo1 schreef op 11 november 2007 @ 19:04:
een aanbod om prof te worden aan de plaatselijke univ vind ik toch ook wel een mooie kans.
Dit is echt een superaanbod! Je verloofde zou echt gek zijn om daar niet op in te gaan! In mijn ogen probeer je elkaar te laten ontwikkelen in een goede relatie. Waarom stimuleer je je vriendin niet om zo'n baan met beide handen aan te pakken? Met zo'n baan zal ze waarschijnlijk ook weinig tijd hebben voor haar familie.
Je bent geen tiran, schrijf je. Dat je dat al over jezelf denkt vind ik opmerkelijk. Je bent geen tiran, maar je wilt dat je vriendin een geweldige carrierekans laat lopen en je wilt dat zij om wille van jou het contact met haar familie minimaliseert. Dat klinkt wel behoorlijk tiranniek!
Heb je je wel eens bedacht dat ook mensen met een geestesziekte recht hebben op liefde van hun kinderen en hun partner. Jij doet je schoonmoeder af als lastig en onmogelijk om mee om te gaan. Je vriendin ziet gelukkig ook een andere kant!
een aanbod om prof te worden aan de plaatselijke univ vind ik toch ook wel een mooie kans.
Dit is echt een superaanbod! Je verloofde zou echt gek zijn om daar niet op in te gaan! In mijn ogen probeer je elkaar te laten ontwikkelen in een goede relatie. Waarom stimuleer je je vriendin niet om zo'n baan met beide handen aan te pakken? Met zo'n baan zal ze waarschijnlijk ook weinig tijd hebben voor haar familie.
Je bent geen tiran, schrijf je. Dat je dat al over jezelf denkt vind ik opmerkelijk. Je bent geen tiran, maar je wilt dat je vriendin een geweldige carrierekans laat lopen en je wilt dat zij om wille van jou het contact met haar familie minimaliseert. Dat klinkt wel behoorlijk tiranniek!
Heb je je wel eens bedacht dat ook mensen met een geestesziekte recht hebben op liefde van hun kinderen en hun partner. Jij doet je schoonmoeder af als lastig en onmogelijk om mee om te gaan. Je vriendin ziet gelukkig ook een andere kant!
zondag 18 november 2007 om 11:36
quote:jo1 schreef op 18 november 2007 @ 09:00:
Het is blijkbaar eenrichtingsverkeer, zij haar zin en ik kan er achterhuppelen of het stopt.Dat geldt natuurlijk andersom ook. Jij verwacht dat je vriendin een geweldige carrierekans laat schieten om jou tevreden te stellen. Jij wil dat ze weinig contact heeft met haar familie omdat jij daar ongelukkig van wordt. Dat is ook eenrichtingsverkeer.
Het is blijkbaar eenrichtingsverkeer, zij haar zin en ik kan er achterhuppelen of het stopt.Dat geldt natuurlijk andersom ook. Jij verwacht dat je vriendin een geweldige carrierekans laat schieten om jou tevreden te stellen. Jij wil dat ze weinig contact heeft met haar familie omdat jij daar ongelukkig van wordt. Dat is ook eenrichtingsverkeer.
zondag 18 november 2007 om 12:08
Het lijkt wel of jullie een heel ongelijkwaardige relatie hebben, als ik dit topic lees: zij hoogopleid met een probleemachtergrond en jij als (niet l*llig bedoeld hoor) goede sul die haar steunt waar je kan. Maarrrr.. toen je haar ten huwelijk vroeg (of zij jou natuurlijk) hebben jullie het vast over de toekomst gehad. Hoe zien jullie die, los van alle praktische problemen? Is bij elkaar zijn het belangrijkste wat er is? Of is de 'afspraak' dat zij carriere maakt en jij haar daarin steunt? Je maakt nu van een heel praktisch probleem een breekpunt, terwijl het volgens mij zit in de manier waarop jullie in de relatie zitten, of beter gezegd, het verschil van invulling daarvan.
En, misschien een open deur hoor, maar wat is er mis met LAT-ten??
En, misschien een open deur hoor, maar wat is er mis met LAT-ten??
zondag 18 november 2007 om 17:39
aan wanda,
Ik denk dat je enkele dingen die ik schrijf niet goed interpreteerd.
Ik stimuleer haar zeker om prof te worden, dit zou onze huidige manier van leven doen voortzetten, locatie, mijn werkomgeving enz. dat aanbod neemt ze echter niet aan.
Ze wil echter het aanbod dat 150km verder ligt, iets wat ik haar niet verbied, ik tracht alleen een oplossing te vinden zodat ook ik mijn werk kan blijven doen en de sociale kontakten kan behouden die ik nu heb, blijkbaar vind je dat erg egoistisch van mij.
Ik eis niet dat ze haar familie minder ziet, ze is er elk weekend minstens 1 dag en besteed er de helft van haar jaarlijks verlof mee, ik vind mezelf niet onredelijk dat ik dat veel vind, maar nogmaals, ik verbied het niet.
En inderdaad, een geesteszieke heeft recht op liefde en kontakt met haar kinderen, maar iemand die zich met elk pietepeuterig deel van je leven moeit, daar vind ik van dat je er best niet te dicht in de buurt gaat wonen als je je eigen relatie een kans op slagen wil geven. Als je gaat winkelen en schoonmoeder gaat nee omdat dochter er niet tegenop komt om alleen te gaan en je dan amper iets durft kopen omdat je konstant commentaar krijgt dat je met geld smijt, dan is de fun er snel af.
Aan Tientje,
Ik heb ook een normale opleiding, niet zo hoog, maar op gebied van intellect voel ik mij evenwaardig.
Ik ging ervan uit dat we samen door het leven gingen gaan, niet dat er onredelijke opofferingen moesten gemaakt worden langs welke kant ook.
Een LAT-relatie ziet ze niet zitten, iets wat ik ook al voorstelde.
Ander voorstel dat ik deed was of ze niet 2 a 3 nachten op haar werkplek kan overnachten als de dagen te lang zijn. Maar ook dat wil ze niet.
Ik denk dat je enkele dingen die ik schrijf niet goed interpreteerd.
Ik stimuleer haar zeker om prof te worden, dit zou onze huidige manier van leven doen voortzetten, locatie, mijn werkomgeving enz. dat aanbod neemt ze echter niet aan.
Ze wil echter het aanbod dat 150km verder ligt, iets wat ik haar niet verbied, ik tracht alleen een oplossing te vinden zodat ook ik mijn werk kan blijven doen en de sociale kontakten kan behouden die ik nu heb, blijkbaar vind je dat erg egoistisch van mij.
Ik eis niet dat ze haar familie minder ziet, ze is er elk weekend minstens 1 dag en besteed er de helft van haar jaarlijks verlof mee, ik vind mezelf niet onredelijk dat ik dat veel vind, maar nogmaals, ik verbied het niet.
En inderdaad, een geesteszieke heeft recht op liefde en kontakt met haar kinderen, maar iemand die zich met elk pietepeuterig deel van je leven moeit, daar vind ik van dat je er best niet te dicht in de buurt gaat wonen als je je eigen relatie een kans op slagen wil geven. Als je gaat winkelen en schoonmoeder gaat nee omdat dochter er niet tegenop komt om alleen te gaan en je dan amper iets durft kopen omdat je konstant commentaar krijgt dat je met geld smijt, dan is de fun er snel af.
Aan Tientje,
Ik heb ook een normale opleiding, niet zo hoog, maar op gebied van intellect voel ik mij evenwaardig.
Ik ging ervan uit dat we samen door het leven gingen gaan, niet dat er onredelijke opofferingen moesten gemaakt worden langs welke kant ook.
Een LAT-relatie ziet ze niet zitten, iets wat ik ook al voorstelde.
Ander voorstel dat ik deed was of ze niet 2 a 3 nachten op haar werkplek kan overnachten als de dagen te lang zijn. Maar ook dat wil ze niet.
maandag 19 november 2007 om 07:55
quote:wanda_p schreef op 18 november 2007 @ 17:45:
Jo1, wil jouw verloofde misschien de verloving verbreken en durft ze dat niet direct te zeggen?
Nee, want ze vraagt elke dag meermaals dat ik mee zou gaan.
Maar een compromis zoeken, laat staan erover denken wat ik voorstel doet ze niet.
Ze wil haar zin doen zonder rekening te houden met mij, ik vind het egoistisch en geeft me een wrang gevoel om na 5 jaar relatie zo vast te rijden.
Jo1, wil jouw verloofde misschien de verloving verbreken en durft ze dat niet direct te zeggen?
Nee, want ze vraagt elke dag meermaals dat ik mee zou gaan.
Maar een compromis zoeken, laat staan erover denken wat ik voorstel doet ze niet.
Ze wil haar zin doen zonder rekening te houden met mij, ik vind het egoistisch en geeft me een wrang gevoel om na 5 jaar relatie zo vast te rijden.
maandag 19 november 2007 om 08:53
quote:jo1 schreef op 19 november 2007 @ 07:55:
[...]
Nee, want ze vraagt elke dag meermaals dat ik mee zou gaan.
Maar een compromis zoeken, laat staan erover denken wat ik voorstel doet ze niet.
Ze wil haar zin doen zonder rekening te houden met mij, ik vind het egoistisch en geeft me een wrang gevoel om na 5 jaar relatie zo vast te rijden.Ik vind haar niet zo aardig overkomen en ben het met mijn voorganger eens dat het er toch echt een beetje op lijkt dat ze een breuk wil forceren en de eer aan jou wil laten (dat jij de keuze maakt ipv zij). Ik zou ook niet blij worden als mijn partner ineens 200 kilometer verderop ging werken, maar als ik écht van hem houd, doe ik er wel moeite voor om een compromis te vinden. Ik krijg -afgaande op wat jij schrijft- echt een beetje de kriebels van haar reacties. Erg egocentrisch, bah. Misschien moet je toch eens nadenken over hoe een leven zonder haar er uit zou zien... Sterkte he!
[...]
Nee, want ze vraagt elke dag meermaals dat ik mee zou gaan.
Maar een compromis zoeken, laat staan erover denken wat ik voorstel doet ze niet.
Ze wil haar zin doen zonder rekening te houden met mij, ik vind het egoistisch en geeft me een wrang gevoel om na 5 jaar relatie zo vast te rijden.Ik vind haar niet zo aardig overkomen en ben het met mijn voorganger eens dat het er toch echt een beetje op lijkt dat ze een breuk wil forceren en de eer aan jou wil laten (dat jij de keuze maakt ipv zij). Ik zou ook niet blij worden als mijn partner ineens 200 kilometer verderop ging werken, maar als ik écht van hem houd, doe ik er wel moeite voor om een compromis te vinden. Ik krijg -afgaande op wat jij schrijft- echt een beetje de kriebels van haar reacties. Erg egocentrisch, bah. Misschien moet je toch eens nadenken over hoe een leven zonder haar er uit zou zien... Sterkte he!
