Relaties
alle pijlers
Verschil in persoonlijke situatie en relatie. Jullie mening?
zaterdag 26 januari 2008 om 12:46
Hallo allemaal,
Ik vraag me af hoe jullie denken over verschillen tussen personen en het aangaan van een relatie. Ik bedoel geen verschillen in eigenschappen, maar meer in de persoonlijke situatie.
Er is namelijk iemand die mij leuk vindt, maar onze situaties zijn zo verschillend. Overigens ben ik niet verliefd op hem. (Ik was verliefd op iemand anders, waar ik recentelijk een topic over geopend had, maar hij bleek al bezet te zijn.) Maar goed, daar gaat het nu niet om. Wat ik me afvraag is of jullie ervaringen hebben in dergelijke situaties of wat jullie mening is.
Ik (25) ben financieel onafhankelijk. Ik volg een studie. Woon op mezelf. Regel mijn eigen zaken zelf. Ik heb een auto en ik ben de trotse moeder van een zoontje. Ik heb een druk en vol leven en ik moet goed plannen.
De persoon over wie ik het heb is 27 jaar en woont bij zijn ouders. Hij studeert nog en werkt er niet bij. Thuis helpt hij niet mee met dingetjes (alleen zijn eigen kamer ruimt hij op) en hij draagt ook op financieel gebied niets bij. Hij heeft heel veel tijd over. Hij heeft geen rijbewijs, kan niet koken en heeft weinig geld te besteden. Hij leent bij de IB-groep. Eigenlijk is hij dus erg onzelfstandig en afhankelijk.
Denken jullie dat zoiets zou kunnen werken? Zelf heb ik toen ik jonger was (18) ook een relatie gehad met iemand die zelfstandig was terwijl ik nog thuiswoonde. Maar verschil is wel dat ik nog maar 18 was en wel financieel mijn steentje bijdroeg. Ik had een bijbaan, hielp in het huishouden en ik was in staat mijn eten klaar te maken.
Ik ben erg benieuwd naar jullie meningen hierover. Ik start deze discussie gewoon aan uit nieuwsgeirigheid. Zelf denk ik dat het niet goed is als een persoon op zijn 27e nog niet zijn eigen geld verdient en daar dus ook niet mee kan leren omgaan. Zelf zou ik mezelf ook niet op zijn kamertje zien zitten in zijn ouderlijk huis met mijn zoontje.
Liefs Dalishia
Ik vraag me af hoe jullie denken over verschillen tussen personen en het aangaan van een relatie. Ik bedoel geen verschillen in eigenschappen, maar meer in de persoonlijke situatie.
Er is namelijk iemand die mij leuk vindt, maar onze situaties zijn zo verschillend. Overigens ben ik niet verliefd op hem. (Ik was verliefd op iemand anders, waar ik recentelijk een topic over geopend had, maar hij bleek al bezet te zijn.) Maar goed, daar gaat het nu niet om. Wat ik me afvraag is of jullie ervaringen hebben in dergelijke situaties of wat jullie mening is.
Ik (25) ben financieel onafhankelijk. Ik volg een studie. Woon op mezelf. Regel mijn eigen zaken zelf. Ik heb een auto en ik ben de trotse moeder van een zoontje. Ik heb een druk en vol leven en ik moet goed plannen.
De persoon over wie ik het heb is 27 jaar en woont bij zijn ouders. Hij studeert nog en werkt er niet bij. Thuis helpt hij niet mee met dingetjes (alleen zijn eigen kamer ruimt hij op) en hij draagt ook op financieel gebied niets bij. Hij heeft heel veel tijd over. Hij heeft geen rijbewijs, kan niet koken en heeft weinig geld te besteden. Hij leent bij de IB-groep. Eigenlijk is hij dus erg onzelfstandig en afhankelijk.
Denken jullie dat zoiets zou kunnen werken? Zelf heb ik toen ik jonger was (18) ook een relatie gehad met iemand die zelfstandig was terwijl ik nog thuiswoonde. Maar verschil is wel dat ik nog maar 18 was en wel financieel mijn steentje bijdroeg. Ik had een bijbaan, hielp in het huishouden en ik was in staat mijn eten klaar te maken.
Ik ben erg benieuwd naar jullie meningen hierover. Ik start deze discussie gewoon aan uit nieuwsgeirigheid. Zelf denk ik dat het niet goed is als een persoon op zijn 27e nog niet zijn eigen geld verdient en daar dus ook niet mee kan leren omgaan. Zelf zou ik mezelf ook niet op zijn kamertje zien zitten in zijn ouderlijk huis met mijn zoontje.
Liefs Dalishia
zaterdag 26 januari 2008 om 12:52
O, je wilde een héél algemene discussie ? Aha........in dat geval ......
Ik denk dat het best kan werken ; als de een dingen wil aanleren en de ander iets op een niet-vervelende manier aan een ander kan leren en kan aanzien dat sommige dingen niet gaan zoals hij/zij datzelf doet .
En als je samen kunt lachen , iets kunt vergeven , en relativeren heb je al de helft gewonnen .
Ik denk dat het best kan werken ; als de een dingen wil aanleren en de ander iets op een niet-vervelende manier aan een ander kan leren en kan aanzien dat sommige dingen niet gaan zoals hij/zij datzelf doet .
En als je samen kunt lachen , iets kunt vergeven , en relativeren heb je al de helft gewonnen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 26 januari 2008 om 12:57
zaterdag 26 januari 2008 om 13:16
Als je niet verliefd bent, gaat het sowieso niet werken.
Voor mij is een vent die ( boven de 25 is en) nog bij zijn ouders woont een abosolute afknapper. ja iedereen kan van alles leren, maar als ik degene ben die m dat moet gaan leren voel ik me al snel meer zijn moeder dan zijn partner, dus nee dankje, die laat ik aan me voorbij gaan.
Voor mij is een vent die ( boven de 25 is en) nog bij zijn ouders woont een abosolute afknapper. ja iedereen kan van alles leren, maar als ik degene ben die m dat moet gaan leren voel ik me al snel meer zijn moeder dan zijn partner, dus nee dankje, die laat ik aan me voorbij gaan.
zaterdag 26 januari 2008 om 14:00
Het is denk ik een kwestie van bewustzijn. Als beide partijen zich goed vergewissen van de verschillen en de wil is om die verschillen te overbruggen, zou het misschien best kunnen. Maar je verplaatsen in een ander is moeilijk als je uit een 'andere wereld' komt, dus het zal vast geen makkelijke weg zijn.
zaterdag 26 januari 2008 om 14:47
Ik zou er niet over piekeren!
En uiteraard al helemaal niet als ik niet verliefd zou zijn!
Natuurlijk kun je, als je van elkaar houdt, dingen proberen te veranderen. Maar, iemand die 27 is, is al grotendeels gevormd. Van iemand van die leeftijd vind ik dat je een bepaalde mate van zelfstandigheid en eigen intitiatief mag verwachten. Die verander je niet zomaar... Trouwens, ik ben nooit zo enthousiast als vrouwen een "veranderproject" van hun vriendje maken.
En uiteraard al helemaal niet als ik niet verliefd zou zijn!
Natuurlijk kun je, als je van elkaar houdt, dingen proberen te veranderen. Maar, iemand die 27 is, is al grotendeels gevormd. Van iemand van die leeftijd vind ik dat je een bepaalde mate van zelfstandigheid en eigen intitiatief mag verwachten. Die verander je niet zomaar... Trouwens, ik ben nooit zo enthousiast als vrouwen een "veranderproject" van hun vriendje maken.
zaterdag 26 januari 2008 om 15:01
[quote]Dalishia schreef op 26 januari 2008 @ 12:46:
De persoon over wie ik het heb is 27 jaar en woont bij zijn ouders. Hij studeert nog en werkt er niet bij. Thuis helpt hij niet mee met dingetjes (alleen zijn eigen kamer ruimt hij op) en hij draagt ook op financieel gebied niets bij. Hij heeft heel veel tijd over. Hij heeft geen rijbewijs, kan niet koken en heeft weinig geld te besteden. Hij leent bij de IB-groep. Eigenlijk is hij dus erg onzelfstandig en afhankelijk.
Denken jullie dat zoiets zou kunnen werken? Zelf heb ik toen ik jonger was (18) ook een relatie gehad met iemand die zelfstandig was terwijl ik nog thuiswoonde. Maar verschil is wel dat ik nog maar 18 was en wel financieel mijn steentje bijdroeg. Ik had een bijbaan, hielp in het huishouden en ik was in staat mijn eten klaar te maken.
Ik ben erg benieuwd naar jullie meningen hierover. Ik start deze discussie gewoon aan uit nieuwsgeirigheid. Zelf denk ik dat het niet goed is als een persoon op zijn 27e nog niet zijn eigen geld verdient en daar dus ook niet mee kan leren omgaan. Zelf zou ik mezelf ook niet op zijn kamertje zien zitten in zijn ouderlijk huis met mijn zoontje.
Liefs Dalishia[/quote
Denk niet dat dit een enorme discussie zal worden. Een zelfstandige vrouw met kind versus iemand zoals jij beschrijft. Kan me werkelijk waar niet voorstellen dat er iemand is die dat wil.
De persoon over wie ik het heb is 27 jaar en woont bij zijn ouders. Hij studeert nog en werkt er niet bij. Thuis helpt hij niet mee met dingetjes (alleen zijn eigen kamer ruimt hij op) en hij draagt ook op financieel gebied niets bij. Hij heeft heel veel tijd over. Hij heeft geen rijbewijs, kan niet koken en heeft weinig geld te besteden. Hij leent bij de IB-groep. Eigenlijk is hij dus erg onzelfstandig en afhankelijk.
Denken jullie dat zoiets zou kunnen werken? Zelf heb ik toen ik jonger was (18) ook een relatie gehad met iemand die zelfstandig was terwijl ik nog thuiswoonde. Maar verschil is wel dat ik nog maar 18 was en wel financieel mijn steentje bijdroeg. Ik had een bijbaan, hielp in het huishouden en ik was in staat mijn eten klaar te maken.
Ik ben erg benieuwd naar jullie meningen hierover. Ik start deze discussie gewoon aan uit nieuwsgeirigheid. Zelf denk ik dat het niet goed is als een persoon op zijn 27e nog niet zijn eigen geld verdient en daar dus ook niet mee kan leren omgaan. Zelf zou ik mezelf ook niet op zijn kamertje zien zitten in zijn ouderlijk huis met mijn zoontje.
Liefs Dalishia[/quote
Denk niet dat dit een enorme discussie zal worden. Een zelfstandige vrouw met kind versus iemand zoals jij beschrijft. Kan me werkelijk waar niet voorstellen dat er iemand is die dat wil.
zaterdag 26 januari 2008 om 15:37
Denk niet dat dit een enorme discussie zal worden. Een zelfstandige vrouw met kind versus iemand zoals jij beschrijft. Kan me werkelijk waar niet voorstellen dat er iemand is die dat wil.[/quote]
Nou...dat zou je zo denken (en zo denk ik er absoluut over), maar de tendens hier op het forum is toch echt dat iedereen een kans moet krijgen. Dat deze 27 jarige jongen niet zelfstandig is, nog bij zijn ouders woont, niets financieel bijdraagt etc. wil helemaal nog niet zeggen dat zijn karakter wellicht helemaal top is en TO er zielsgelukkig mee kan worden, hoor! Dan krijg je te horen dat we tegenwoordig in 2008 leven en vooral geëmancipeerd moeten zijn!
Nou...dat zou je zo denken (en zo denk ik er absoluut over), maar de tendens hier op het forum is toch echt dat iedereen een kans moet krijgen. Dat deze 27 jarige jongen niet zelfstandig is, nog bij zijn ouders woont, niets financieel bijdraagt etc. wil helemaal nog niet zeggen dat zijn karakter wellicht helemaal top is en TO er zielsgelukkig mee kan worden, hoor! Dan krijg je te horen dat we tegenwoordig in 2008 leven en vooral geëmancipeerd moeten zijn!
zaterdag 26 januari 2008 om 16:45
zaterdag 26 januari 2008 om 16:49
quote:Micky83 schreef op 26 januari 2008 @ 16:05:
Hè nee. Een man moet iets toe te voegen hebben aan je leven. Dit exemplaar gaat je niets opleveren!
eh..........omdat ?
misschien heeft die gozer wel wereldhumor , is die een kei in bed , helpt hij je in één liefdevolle handoplegging van je hoofdpijn af , leert hij je kind met veel geduld het abc en zonder wieltjes te fietsen en klust hij een nieuwe rollator voor je ouwe opoetje .
Maar zulke dingen tellen niet begrijp ik ? Het gaat om de bijdrage in het huishouden en huishoudgeld ?
Oké , ben ik weer bij......valt ook niet mee om alle trends te volgen , hoor .
Hè nee. Een man moet iets toe te voegen hebben aan je leven. Dit exemplaar gaat je niets opleveren!
eh..........omdat ?
misschien heeft die gozer wel wereldhumor , is die een kei in bed , helpt hij je in één liefdevolle handoplegging van je hoofdpijn af , leert hij je kind met veel geduld het abc en zonder wieltjes te fietsen en klust hij een nieuwe rollator voor je ouwe opoetje .
Maar zulke dingen tellen niet begrijp ik ? Het gaat om de bijdrage in het huishouden en huishoudgeld ?
Oké , ben ik weer bij......valt ook niet mee om alle trends te volgen , hoor .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 26 januari 2008 om 17:04
quote:blijfgewoonbianca schreef op 26 januari 2008 @ 16:49:
[...]
eh..........omdat ?
misschien heeft die gozer wel wereldhumor , is die een kei in bed , helpt hij je in één liefdevolle handoplegging van je hoofdpijn af , leert hij je kind met veel geduld het abc en zonder wieltjes te fietsen en klust hij een nieuwe rollator voor je ouwe opoetje .
Maar zulke dingen tellen niet begrijp ik ? Het gaat om de bijdrage in het huishouden en huishoudgeld ?
Oké , ben ik weer bij......valt ook niet mee om alle trends te volgen , hoor .
Met wereldhumor kom je praktisch gezien niet zo ver.
Het is niet dat al die dingen die jij opnoemt niet tellen, maar van een volwassen vent mag je toch ruimere bijdrage aan het gezin (ja ook financieel) verwachten.
Lekker belangrijk als hij een kei in bed is en verder niet van veel nut is.
[...]
eh..........omdat ?
misschien heeft die gozer wel wereldhumor , is die een kei in bed , helpt hij je in één liefdevolle handoplegging van je hoofdpijn af , leert hij je kind met veel geduld het abc en zonder wieltjes te fietsen en klust hij een nieuwe rollator voor je ouwe opoetje .
Maar zulke dingen tellen niet begrijp ik ? Het gaat om de bijdrage in het huishouden en huishoudgeld ?
Oké , ben ik weer bij......valt ook niet mee om alle trends te volgen , hoor .
Met wereldhumor kom je praktisch gezien niet zo ver.
Het is niet dat al die dingen die jij opnoemt niet tellen, maar van een volwassen vent mag je toch ruimere bijdrage aan het gezin (ja ook financieel) verwachten.
Lekker belangrijk als hij een kei in bed is en verder niet van veel nut is.
zaterdag 26 januari 2008 om 17:21
zaterdag 26 januari 2008 om 17:54
Maar BGB, van een levenspartner mag je toch wel bepaalde dingen verwachten? Daar valt niet alleen geweldige sex onder, maar ook een bepaalde beroepsmatige ambitie om het (mede voor je gezin) financieel goed voor elkaar te hebben?
20 jaar geleden zou het me niets uitgemaakt hebben. Ik trouwde met een lieve jongen die helaas in veel opzichten een nietsnut was. En geloof me, dat had niet alleen met inkomen (of in dit geval geen inkomen) te maken, maar ook met zorg voor elkaar en verantwoordelijkheidsgevoel. Toen ik ging scheiden, hing het er om of ik partneralimentatie aan hem moest gaan betalen. Ik vind een vent (maar een vrouw die in staat is te werken overigens ook)echt een lul als hij zoiets überhaupt al overweegt.
Daarom hecht ik nu veel meer waarde aan bepaalde dingen. Zowel emotioneel moet het een goed plaatje zijn, maar ook praktisch gezien. En ja, daar hoort een bepaald opleidings-(of in ieder geval denk-) niveau bij, een leuke baan en goede vooruitzichten en het streven naar een bepaald doel.
20 jaar geleden zou het me niets uitgemaakt hebben. Ik trouwde met een lieve jongen die helaas in veel opzichten een nietsnut was. En geloof me, dat had niet alleen met inkomen (of in dit geval geen inkomen) te maken, maar ook met zorg voor elkaar en verantwoordelijkheidsgevoel. Toen ik ging scheiden, hing het er om of ik partneralimentatie aan hem moest gaan betalen. Ik vind een vent (maar een vrouw die in staat is te werken overigens ook)echt een lul als hij zoiets überhaupt al overweegt.
Daarom hecht ik nu veel meer waarde aan bepaalde dingen. Zowel emotioneel moet het een goed plaatje zijn, maar ook praktisch gezien. En ja, daar hoort een bepaald opleidings-(of in ieder geval denk-) niveau bij, een leuke baan en goede vooruitzichten en het streven naar een bepaald doel.
zaterdag 26 januari 2008 om 17:57
Haha, ik roep voor de gein wel eens dat als ik mijn vriend tijdens onze studie tijd zou hebben ontmoet, ik nooit op hem gevallen zou zijn... Hij heeft gedurende zijn studie nooit een bijbaantje gehad en leefde van zijn ouders en de IBG (wel op kamers, dat dan weer wel.... maar volledig gesubsidieerd).
Op mijn vraag waarom hij destijds geen bijbaan had, antwoordt hij dat hij geen tijd had, want er moest gesport worden enzo.
Ik zou me daar destijds rot aan geërgerd hebben, juist omdat ik zelf keihard heb moeten werken om mijn studie en levensonderhoud te kunnen betalen.
Nog een mazzel dat ik hem ruim na onze studietijd heb ontmoet
Verder eens met Kreng; een kerel van boven de 25 die - uitzonderlijke situaties daargelaten - nog bij paps en mams woont is verre van aantrekkelijk. Dan mag hij van allerlei goede eigenschappen voorzien zijn; op het moment dat je met zo'n knul een relatie aangaat, krijg je toch het idee dat je de rol van zijn moeder mag gaan overnemen.
Op mijn vraag waarom hij destijds geen bijbaan had, antwoordt hij dat hij geen tijd had, want er moest gesport worden enzo.
Ik zou me daar destijds rot aan geërgerd hebben, juist omdat ik zelf keihard heb moeten werken om mijn studie en levensonderhoud te kunnen betalen.
Nog een mazzel dat ik hem ruim na onze studietijd heb ontmoet
Verder eens met Kreng; een kerel van boven de 25 die - uitzonderlijke situaties daargelaten - nog bij paps en mams woont is verre van aantrekkelijk. Dan mag hij van allerlei goede eigenschappen voorzien zijn; op het moment dat je met zo'n knul een relatie aangaat, krijg je toch het idee dat je de rol van zijn moeder mag gaan overnemen.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
zaterdag 26 januari 2008 om 18:01
quote:blijfgewoonbianca schreef op 26 januari 2008 @ 17:32:
Maar zonder dollen ; ik vind het allemaal zo berekenend en beredeneerd klinken .Niet zo zeer berekenend of beredeneerd; iemand die zo anders in het leven staat als ikzelf, zou mij irriteren. En irritatie lijkt mij geen goede basis voor een relatie.
Maar zonder dollen ; ik vind het allemaal zo berekenend en beredeneerd klinken .Niet zo zeer berekenend of beredeneerd; iemand die zo anders in het leven staat als ikzelf, zou mij irriteren. En irritatie lijkt mij geen goede basis voor een relatie.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
zaterdag 26 januari 2008 om 20:00
Ik ben inderdaad niet verliefd en wil geen relatie met hem (tenzij ik nog verliefd word, maar dat zal wel niet). Hij wil wel heel graag, maar ik weet dat het niet gaat werken omdat ik "het" niet bij hem voel. Ik vroeg me uit nieuwsgierigheid af of mensen misschien in een dergelijke situatie hebben gezeten en of dat werkte. (En die uiteraard wel verliefd waren).
Ik ga op dit moment vriendschappelijk met hem om. We hadden voor vorige week afgesproken een hapje te gaan eten, maar hij kon niet omdat hij geen geld had. Nou wil ik best trakteren hoor, maar dat had ik de vorige keer bij een gelegenheid ook al gedaan. En dat vind ik dus wel een punt. Oke, hij werkt niet, maar hij krijgt wel een lening. Hij heeft trouwens ook een extra lening voor het collegegeld (kan tegenwoordig) en dat wordt gestort op de rekening van zijn ouders. Best apart in mijn ogen voor een bijna 28 jarige.
Deze jongen (man) heeft zeker mooie en goede eigenschappen, maar is ook nog erg naief en onwetend. En natuurlijk is er niet perse iets mis omdat hij niet werkt, niets in huis doet e.d.
Ik voel inderdaad ook wat irritatie, zoals Doornroosje zegt.
Maar hebben jullie zelf wel eens een relatie gehad met grote verschillen in de persoonlijke situatie? Ik blijf het interessant vinden.
Ik ga op dit moment vriendschappelijk met hem om. We hadden voor vorige week afgesproken een hapje te gaan eten, maar hij kon niet omdat hij geen geld had. Nou wil ik best trakteren hoor, maar dat had ik de vorige keer bij een gelegenheid ook al gedaan. En dat vind ik dus wel een punt. Oke, hij werkt niet, maar hij krijgt wel een lening. Hij heeft trouwens ook een extra lening voor het collegegeld (kan tegenwoordig) en dat wordt gestort op de rekening van zijn ouders. Best apart in mijn ogen voor een bijna 28 jarige.
Deze jongen (man) heeft zeker mooie en goede eigenschappen, maar is ook nog erg naief en onwetend. En natuurlijk is er niet perse iets mis omdat hij niet werkt, niets in huis doet e.d.
Ik voel inderdaad ook wat irritatie, zoals Doornroosje zegt.
Maar hebben jullie zelf wel eens een relatie gehad met grote verschillen in de persoonlijke situatie? Ik blijf het interessant vinden.
zaterdag 26 januari 2008 om 20:11
Het gaat mij niet om de finaciele inbreng. Sommige studies duren lang en ik kan me best voorstellen dat, als het een zware studie is, je geen tijd en energie hebt om daarnaast veel te werken. Om een studentenkamer te kunnen betalen zou je echter genoeg moeten hbben aan beurs +lening.
Iemand die desondanks liever de luxe van pa en moe heeft dan uitdaging om zelf de verantwoordelijkheid te dragen en onafhankelijk te zijn, daar zou ik me idd alleen maar aan ergeren. Gaat ie op kamers wonen dan ben ik best bereid om eens wat vaker te betalen omdat een student nu eenmal minder te besteden heeft dan een werkende, maar iemand die na zijn 25 niet eens de behoefte heeft om zo snel mogelijk uit te vliegen, Nee, daar kan ik weinig mee.
Iemand die desondanks liever de luxe van pa en moe heeft dan uitdaging om zelf de verantwoordelijkheid te dragen en onafhankelijk te zijn, daar zou ik me idd alleen maar aan ergeren. Gaat ie op kamers wonen dan ben ik best bereid om eens wat vaker te betalen omdat een student nu eenmal minder te besteden heeft dan een werkende, maar iemand die na zijn 25 niet eens de behoefte heeft om zo snel mogelijk uit te vliegen, Nee, daar kan ik weinig mee.
zaterdag 26 januari 2008 om 20:22
Ik ben het helemaal eens met Kreng.
Hij doet trouwens de pabo. Hiervoor heeft hij twee andere opleidingen gedaan (niet afgemaakt).
Ik studeer ook voltijd, heb een kind, een eigen huurhuis, een eigen auto en een flink bedrag gespaard. Ik heb daar ook hard voor moeten werken en dat geeft voldoening. Maar ja, iedereen is anders.
Liefs Dalishia
Hij doet trouwens de pabo. Hiervoor heeft hij twee andere opleidingen gedaan (niet afgemaakt).
Ik studeer ook voltijd, heb een kind, een eigen huurhuis, een eigen auto en een flink bedrag gespaard. Ik heb daar ook hard voor moeten werken en dat geeft voldoening. Maar ja, iedereen is anders.
Liefs Dalishia
