Relaties
alle pijlers
Vriend houdt voor m'n gevoel geen rekening met mij
maandag 17 december 2007 om 13:06
Hoi allemaal!
Ik heb me vanochtend aangemeld op het Viva forum en meteen maar een berichtje posten. Ben benieuwd wat jullie van mijn 'geval' vinden..
Ik ben sinds een paar maanden samen met mijn ex-vriend. We hebben 1,5 jaar een relatie gehad, toen is het ruim een jaar utigeweest en nu hebben we dus weer een relatie. Alles gaat hartstikke goed, er is alleen één probleempje waar ik me heel erg aan stoor en wat tijdens de vorige 1,5 jaar ook een probleem voor me is geworden (overigens niet de reden dat het toentertijd uitging) Ik vind namelijk dat mijn vriend te weinig rekening met mij houdt wat betreft het verdelen van zijn tijd. Ik ken heel zijn weekplanning uit mijn hoofd en heb de neiging om daar heel veel rekening mee te houden (wat ik overigens normaal vind als je een relatie hebt) en afspraken juist op de avonden te plannen wanneer mijn vriend ook iets heeft. Zodat er nog avonden over zijn dat we lekker samen kunnen zijn. Hij op zijn beurt plant avonden vol zonder rekening te houden met het feit dat we ook misschien nog samen tijd moeten/willen doorbrengen. Zijn vrienden gaan voor mijn gevoel altijd voor, en ik vind het natuurlijk prima als hij ze ergens mee wilt helpen (verhuizen, computer installeren enz.) maar heb wel het idee dat zij op nummer 1 staan en ik er ergens achteraan bungel. Net zoals gisteravond: we hebben elkaar de hele week niet kunnen zien (aangezien we een uur bijelkaar vandaan wonen en hij 's ochtends om half 6 al moest beginnen) en zaterdag moest hij verhuizen en had hij 's avonds een verjaardag. Prima natuurlijk, alleen ik had niet zo'n zin om m'n hele zaterdag sociale verplichtingen af te gaan en we hadden dus afgesproken dat ie zondag zou langskomen. Ik moest alleen 's avonds nog wel heel even weg (ong. een uur). Maar gister belt ie pas om 4 op, dat ie nog langs zou komen, maar dat ie eerst nog even iets voor z'n broer moest doen en dat ie pas rond half zeven bij me zou zijn. Bovendien zei ie ook nog tussen neus en lippen door dat ie 's avonds ook weer op tijd weg moest omdat ie 's ochtends vroeg z'n auto weg moest brengen. Kijk, allemaal begrijpelijke redenen, alleen dit gebeurt wel vaker en ik heb gewoon heel erg het gevoel dat ik genoegen moet nemen met af en toe een uurtje samen en dat ik in zijn weekplanning maar ergens tussen wordt gepropt en als ik dan niet kan, dat dan maar pech is. ik baal daar echt flink van. Ik vind het prima dat ie veel tijd met z'n vrienden doorbrengt, maar heb het idee dat ie nooit kiest voor mij (bijv. als ie moet kiezen tussen een gezellig avondje met mij en bijv. pokeren met vrienden, hij dan het liefst naar zn vrienden gaat). Ik weet niet zo goed hoe ik hier mee om moet gaan en wat ik hier tegen kan doen. Moet ik het maar gewoon accepteren?
Ik heb me vanochtend aangemeld op het Viva forum en meteen maar een berichtje posten. Ben benieuwd wat jullie van mijn 'geval' vinden..
Ik ben sinds een paar maanden samen met mijn ex-vriend. We hebben 1,5 jaar een relatie gehad, toen is het ruim een jaar utigeweest en nu hebben we dus weer een relatie. Alles gaat hartstikke goed, er is alleen één probleempje waar ik me heel erg aan stoor en wat tijdens de vorige 1,5 jaar ook een probleem voor me is geworden (overigens niet de reden dat het toentertijd uitging) Ik vind namelijk dat mijn vriend te weinig rekening met mij houdt wat betreft het verdelen van zijn tijd. Ik ken heel zijn weekplanning uit mijn hoofd en heb de neiging om daar heel veel rekening mee te houden (wat ik overigens normaal vind als je een relatie hebt) en afspraken juist op de avonden te plannen wanneer mijn vriend ook iets heeft. Zodat er nog avonden over zijn dat we lekker samen kunnen zijn. Hij op zijn beurt plant avonden vol zonder rekening te houden met het feit dat we ook misschien nog samen tijd moeten/willen doorbrengen. Zijn vrienden gaan voor mijn gevoel altijd voor, en ik vind het natuurlijk prima als hij ze ergens mee wilt helpen (verhuizen, computer installeren enz.) maar heb wel het idee dat zij op nummer 1 staan en ik er ergens achteraan bungel. Net zoals gisteravond: we hebben elkaar de hele week niet kunnen zien (aangezien we een uur bijelkaar vandaan wonen en hij 's ochtends om half 6 al moest beginnen) en zaterdag moest hij verhuizen en had hij 's avonds een verjaardag. Prima natuurlijk, alleen ik had niet zo'n zin om m'n hele zaterdag sociale verplichtingen af te gaan en we hadden dus afgesproken dat ie zondag zou langskomen. Ik moest alleen 's avonds nog wel heel even weg (ong. een uur). Maar gister belt ie pas om 4 op, dat ie nog langs zou komen, maar dat ie eerst nog even iets voor z'n broer moest doen en dat ie pas rond half zeven bij me zou zijn. Bovendien zei ie ook nog tussen neus en lippen door dat ie 's avonds ook weer op tijd weg moest omdat ie 's ochtends vroeg z'n auto weg moest brengen. Kijk, allemaal begrijpelijke redenen, alleen dit gebeurt wel vaker en ik heb gewoon heel erg het gevoel dat ik genoegen moet nemen met af en toe een uurtje samen en dat ik in zijn weekplanning maar ergens tussen wordt gepropt en als ik dan niet kan, dat dan maar pech is. ik baal daar echt flink van. Ik vind het prima dat ie veel tijd met z'n vrienden doorbrengt, maar heb het idee dat ie nooit kiest voor mij (bijv. als ie moet kiezen tussen een gezellig avondje met mij en bijv. pokeren met vrienden, hij dan het liefst naar zn vrienden gaat). Ik weet niet zo goed hoe ik hier mee om moet gaan en wat ik hier tegen kan doen. Moet ik het maar gewoon accepteren?
maandag 17 december 2007 om 13:19
Waarom bespreek je jouw gevoelens niet met hem? Communiceren bereik je het meeste mee. Misschien heeft hij het helemaal niet door dat jij daarmee zit en wil hij best consessies doen. Kijk of hij openstaat om bijv. een vaste avond voor jullie samen te hebben of een andere oplossing.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 17 december 2007 om 13:29
maandag 17 december 2007 om 13:40
Ik denk niet dat het nog goedkomt. Je kunt natuurlijk nog altijd de tactiek probereen 'hard to get' te spelen en dus zelf een tijdje niet bereikbaar zijn en steeds als het gezellig wordt zeggen dat jij er weer vandoor gaat, maar of dat nut heeft? Een verliefde man is anders zou ik zeggen. Of iig is hij niet de juiste voor jou. Ik denk dat jij een vriend nodig hebt met minder sociale verplichtingen en hij ook een bezige bij.
maandag 17 december 2007 om 13:42
Hmm, probeer het eens andersom.
Hij hoeft nu helemaal geen rekening met je te houden, dat doe jij toch al voor hem.
Ga nu eens paar weken lang niet zeuren om aandacht, afspraken, maar plan zelf alles vol.
Wees er gewoon niet als hij bij je langs wilt komen of wat van je vraagt.
Als het goed zit met gevoel van hem naar jou toe gaat hij vast uit zichzelf afspraken, avondjes plannen voor jullie 2.
En vergeet niet, mannen zijn nu eenmaal anders dan vrouwen en misschien heeft hij gewoon niet zoveel behoefte aan avondjes samen, om te zeggen: hij heeft je toch al?
Hij hoeft nu helemaal geen rekening met je te houden, dat doe jij toch al voor hem.
Ga nu eens paar weken lang niet zeuren om aandacht, afspraken, maar plan zelf alles vol.
Wees er gewoon niet als hij bij je langs wilt komen of wat van je vraagt.
Als het goed zit met gevoel van hem naar jou toe gaat hij vast uit zichzelf afspraken, avondjes plannen voor jullie 2.
En vergeet niet, mannen zijn nu eenmaal anders dan vrouwen en misschien heeft hij gewoon niet zoveel behoefte aan avondjes samen, om te zeggen: hij heeft je toch al?
maandag 17 december 2007 om 13:57
Gewoon concreet afspreken dat een avond in de week jullie "samen-avond"wordt. Jij stemt je planning geheel op hem af, dus idd hij hoeft daardoor geen rekening te houden met jou.
Uit jezelf krijg je geen prominente plaats in zijn agenda, dus die moet je opeisen. Dus morgen bellen en voor de komende maand afspraken inplannen.
Wil ie dat niet of zegt ie ze af, dan ben je idd sluitpost en zou ik me afvragen of je de rest van je leven op die manier verder wilt.
Uit jezelf krijg je geen prominente plaats in zijn agenda, dus die moet je opeisen. Dus morgen bellen en voor de komende maand afspraken inplannen.
Wil ie dat niet of zegt ie ze af, dan ben je idd sluitpost en zou ik me afvragen of je de rest van je leven op die manier verder wilt.
maandag 17 december 2007 om 14:02
maandag 17 december 2007 om 14:04
Hoi,
Bedankt voor jullie adviezen.
> Krengiserweer > goeie tip van je, alleen is het niet raar dat ik aan m'n eigen vriend moet vragen of ie een vaste avond vrij wil houden? zoiets zou toch vanzelf moeten gaan?
> badmeester en lavenderlo > het is niet zo dat ie helemaal geen tijd voor me vrij wilt nemen, alleen dat ie vaak al afspraken plant zonder te denken 'goh, dan en dan heeft m'n vriendin al dingen te doen dus dan is het niet handig om die ene avond waarop we eventueel allebei zouden kunnen ook nog vol te plannen'. zijn probleem is dat ie tegen niemand nee kan zeggen, en overal bij wilt zijn omdat ie bang is dat ie anders wat mist (heeft ie zelf aangegeven trouwens, dus niet mijn verzinsel, haha)
Bedankt voor jullie adviezen.
> Krengiserweer > goeie tip van je, alleen is het niet raar dat ik aan m'n eigen vriend moet vragen of ie een vaste avond vrij wil houden? zoiets zou toch vanzelf moeten gaan?
> badmeester en lavenderlo > het is niet zo dat ie helemaal geen tijd voor me vrij wilt nemen, alleen dat ie vaak al afspraken plant zonder te denken 'goh, dan en dan heeft m'n vriendin al dingen te doen dus dan is het niet handig om die ene avond waarop we eventueel allebei zouden kunnen ook nog vol te plannen'. zijn probleem is dat ie tegen niemand nee kan zeggen, en overal bij wilt zijn omdat ie bang is dat ie anders wat mist (heeft ie zelf aangegeven trouwens, dus niet mijn verzinsel, haha)
maandag 17 december 2007 om 14:06
maandag 17 december 2007 om 14:20
Erg kort door de bocht dit, bovendien kun je dat echt niet zeggen na zo'n verhaaltje. Het kan namelijk heel goed zijn dat deze jongen gewoon moeilijk afspraken laat schieten of nee zegt. Hoeft helemaal niet zo te zijn dat hij haar niet ziet zitten. Hij is toch niet voor niks weer bij haar terug? Zegt ook wel wat!
maandag 17 december 2007 om 14:27
Engeltje, mijn ex was ook zo, en ik heb me jaren aan hem aangepast. Toen het gevoel van beide kanten at wegzakte was dit dan ook de reden om hem vaarwel te zeggen.
Maar, jij wil er nog wel voor gaan, en je zoekt mogelijkheden. Wat zegt hij als je zegt dat je vindt dat hij te weinig tijd voor je maakt?
Jij zegt: > Krengiserweer > goeie tip van je, alleen is het niet raar dat ik aan m'n eigen vriend moet vragen of ie een vaste avond vrij wil houden? zoiets zou toch vanzelf moeten gaan? Misschien weet hij niet hoe het vanzelf zou moeten gaan. Dus als jij hem er een handje bij helpt? Stel het voor als oplossing, kijk hoe hij reageert, kijk hoe het uitpakt en ga na een proefperiode van een maandje ofzo evalueren hoe het voor jou voelt, hoe het voor hem voelt.
Maar, jij wil er nog wel voor gaan, en je zoekt mogelijkheden. Wat zegt hij als je zegt dat je vindt dat hij te weinig tijd voor je maakt?
Jij zegt: > Krengiserweer > goeie tip van je, alleen is het niet raar dat ik aan m'n eigen vriend moet vragen of ie een vaste avond vrij wil houden? zoiets zou toch vanzelf moeten gaan? Misschien weet hij niet hoe het vanzelf zou moeten gaan. Dus als jij hem er een handje bij helpt? Stel het voor als oplossing, kijk hoe hij reageert, kijk hoe het uitpakt en ga na een proefperiode van een maandje ofzo evalueren hoe het voor jou voelt, hoe het voor hem voelt.
maandag 17 december 2007 om 14:43
pop1980 > gelukkig, dan ben ik niet de enige die dit (heeft) mee(ge)maakt..! :-) Soms krijg ik weleens het gevoel dat ik 'm claim als ik dan net zoals gister gekwests ben dat ie maar zo weinig tijd voor me kan/wil vrijmaken en als ik iets niet wil is het wel zo'n claimerig persoon worden. Ik probeer daarom ook zoveel mogelijk sociale dingen te doen (afspreken met vriendinnen, sporten enz.) maar het lastigste vind ik dat ik het gevoel dat wanneer een vriendin een afspraak afzegt, ik stiekem blij ben omdat ik naar m'n vriendje kan, maar dat hij dat andersom veel minder heeft. Dat ie z'n vrienden ook heel erg leuk vindt, en het net zo leuk, of misschien wel leuker vindt om bij hen te zijn, waardoor ik het idee heb dat ik minder belangrijk voor hem ben.
Als ik hem zeg dat ik vind dat ie te weinig tijd voor hem vrij maak, dan ie het er meestal wel mee eens dat we te weinig tijd doorbrengen, maar hij zegt dan ook dat hij z'n vrienden ook gewoon heel belangrijk zijn. Daar ben ik het ook helemaal mee eens, maar ik vind dat ie wel vaker mag laten blijken we nou het allerbelangrijkste voor hem is (en ik hoop dan dat ik dat dan ben)
lavenderlo > als we een avond samen plannen, onthoudt ie dat gelukkig wel, haha! Maar hij heeft dan wel de neiging om te zeggen: 'zullen we anders even bij vriend a gaan eten, of even bij vriend b langsgaan?'terwijl ik dan lekker een avondje bij hem wil zijn en niet weer bij z'n vrienden te zitten (die ik overigens aardig vind). Ik begrijp niet zo goed waarom hij zoveel minder behoefte heeft om lekker samen te zijn dan ik. Dan krijg ik het gevoel dat hij minder voor mij voelt dan ik. (terwijl hij juist degene was die heel erg graag weer een relatie met mij wilde omdat ie me zo mistte, terwijl ik wat dat betreft wat afwachtender was.)
Als ik hem zeg dat ik vind dat ie te weinig tijd voor hem vrij maak, dan ie het er meestal wel mee eens dat we te weinig tijd doorbrengen, maar hij zegt dan ook dat hij z'n vrienden ook gewoon heel belangrijk zijn. Daar ben ik het ook helemaal mee eens, maar ik vind dat ie wel vaker mag laten blijken we nou het allerbelangrijkste voor hem is (en ik hoop dan dat ik dat dan ben)
lavenderlo > als we een avond samen plannen, onthoudt ie dat gelukkig wel, haha! Maar hij heeft dan wel de neiging om te zeggen: 'zullen we anders even bij vriend a gaan eten, of even bij vriend b langsgaan?'terwijl ik dan lekker een avondje bij hem wil zijn en niet weer bij z'n vrienden te zitten (die ik overigens aardig vind). Ik begrijp niet zo goed waarom hij zoveel minder behoefte heeft om lekker samen te zijn dan ik. Dan krijg ik het gevoel dat hij minder voor mij voelt dan ik. (terwijl hij juist degene was die heel erg graag weer een relatie met mij wilde omdat ie me zo mistte, terwijl ik wat dat betreft wat afwachtender was.)
maandag 17 december 2007 om 14:52
Mijn vriendin is ook zo'n planner, net zoals to. Ze weet beter dan ik wat er de komende week op mijn agenda staat. Ik heb daarentegen geen flauw idee wat ze morgen doet. Ik ben geen planner, meer een soort ad hoc mens.
Bij ons heeft dit een tegenovergesteld effect als bij to: als vrienden/ familie ad hoc met mij af willen spreken, zoals ze van mij gewend zijn, dan kan ik vaak niet omdat vriendinlief mijn vrije dagen al weken van te voren heeft volgepland.
Praat met hem. Hij zal niet meteen een planner worden, maar langzaam zal het besef gaan groeien dat hij ook een beetje water bij de wijn moet doen.
Bij ons heeft dit een tegenovergesteld effect als bij to: als vrienden/ familie ad hoc met mij af willen spreken, zoals ze van mij gewend zijn, dan kan ik vaak niet omdat vriendinlief mijn vrije dagen al weken van te voren heeft volgepland.
Praat met hem. Hij zal niet meteen een planner worden, maar langzaam zal het besef gaan groeien dat hij ook een beetje water bij de wijn moet doen.
maandag 17 december 2007 om 15:01
Waarom zou dat raar zijn?
zeker als je een tijd single bent geweest heb je vaak volle agenda en ben je niet meerzo gewend dat je bij je vriendinnetje moet zijn.
Heb voor mezelf nu wat meer rust, omdat ik zelf niet meer trok maar er was een tid dat ik op elke doordeweekse avond wel een afspraak had. Twee keer in de week sporten, theaterclubje, leesclubje, bandje, etentje hier, filmpje daar. Toenmailge virendje was ook heel erg uithuizig en DJ, en ja dan moet je dus echt echt plannen, anders zie je elkaar alleen in bed.
Je bent niet tevreden hoe het nu gaat, en het blijkt al dat het niet vanzelf gaat en nooit vanzelf gegaan is. Kun je eeuwig blijven wachten tot ie het licht gaat zien en je ondertussen kapot ergeren. Je kunt ook het eft in eigen hand nemen en kijken of datb voor jou beter werkt.
En als je wilt dat het "vanzelf"gaat, dan denk ik dat je aan deze de verkeerde vent hebt.
zeker als je een tijd single bent geweest heb je vaak volle agenda en ben je niet meerzo gewend dat je bij je vriendinnetje moet zijn.
Heb voor mezelf nu wat meer rust, omdat ik zelf niet meer trok maar er was een tid dat ik op elke doordeweekse avond wel een afspraak had. Twee keer in de week sporten, theaterclubje, leesclubje, bandje, etentje hier, filmpje daar. Toenmailge virendje was ook heel erg uithuizig en DJ, en ja dan moet je dus echt echt plannen, anders zie je elkaar alleen in bed.
Je bent niet tevreden hoe het nu gaat, en het blijkt al dat het niet vanzelf gaat en nooit vanzelf gegaan is. Kun je eeuwig blijven wachten tot ie het licht gaat zien en je ondertussen kapot ergeren. Je kunt ook het eft in eigen hand nemen en kijken of datb voor jou beter werkt.
En als je wilt dat het "vanzelf"gaat, dan denk ik dat je aan deze de verkeerde vent hebt.
maandag 17 december 2007 om 15:12
Inderdaad, zoals iedereen zegt: praat er met hem over. Maar aan de andere kant is mijn ervaring dat mensen niet zo snel veranderen. Eigenlijk moet je iemand echt leuk vinden zoals hij is, de scherpe kantjes kunnen er misschien vanaf worden gehaald, maar meer echt niet. En het is ook wel heel interessant dat hij tegen iedereen heel slecht nee kan zeggen, maar tegen jou wel.Ik vraag me ook altijd af of geen tijd, in de werkelijk niet vaak betekent: geen prioriteit.
maandag 17 december 2007 om 15:26
> Maartje: het liefst zou hij gewoon zien dat ik zijn vrienden net zo leuk vindt als hij ze vindt, en dat ik het geen probleem zou vinden om op een avondje samen bij vriend a of b langs te gaan. Het is ook omdat we ver van elkaar vandaan wonen: als je in dezelfde stad woont kan je makkelijk even een paar uurtjes langsgaan en dan weer weg, maar als ik langskom heb ik geen zin om na 3 uur weg te gaan, aangezien het heen-en-weer reizen ook zo 3 uur kost. Ik ben het er mee eens dat je iemand niet kan veranderen, daarom schreef ik ook dat ik dit misschien maar moet accepteren.
Heb 'm in elk geval net een smsje gestuurd om te vragen of ie vanavond tijd heeft om even met me te praten aangezien ik niet blij ben met hoe het nu gaat en ik het gevoel heb dat ik niet belangrijk voor hem ben.
Zijn reactie: is goed mop, ik moet alleen vriend b helpen met het uitladen van zijn bank maar vanaf half negen heb ik alle tijd voor je :-)
Hij heeft ook ALTIJD wat te doen.. maar ja, na half negen wordt dus van mij...
Heb 'm in elk geval net een smsje gestuurd om te vragen of ie vanavond tijd heeft om even met me te praten aangezien ik niet blij ben met hoe het nu gaat en ik het gevoel heb dat ik niet belangrijk voor hem ben.
Zijn reactie: is goed mop, ik moet alleen vriend b helpen met het uitladen van zijn bank maar vanaf half negen heb ik alle tijd voor je :-)
Hij heeft ook ALTIJD wat te doen.. maar ja, na half negen wordt dus van mij...
maandag 17 december 2007 om 15:48
Iemand kan zich alleen veranderen als hij/zij hier volledig achter staat. Omdat hetzelfde probleem zich weer voordoet als in de eerste relatie moet je jezelf toch even achter de oren krabben of je dit wel wilt en of er toekomst in zit. Je vraagt je af of je dit moet accepteren. Als je dit zou doen dan zou je hier de vraag niet neerleggen. Ik denk dat je het gewoon moet aangeven aan je vriend hoe jij je hier onder voelt. Vragen aan hem wat de meerwaarde is van jou in zijn leven, hoe belangrijk je voor hem bent. In relaties hoeft het niet te gaan om de hoeveelheid dat je elkaar ziet, maar hoe je tijd indeelt als je bij elkaar bent. Geeft hem een paar weken de tijd om hier mee te leren omgaan. Mocht hij na jouw verhaal nog steeds vervallen in het gedrag wat jij niet prettig vindt dan moet je je conclusies trekken.
Een avondje plannen kan trouwens heel spannend zijn, net als vroegah in de pubertijd. Vooral als je niet bij elkaar in de buurt woont.
Een avondje plannen kan trouwens heel spannend zijn, net als vroegah in de pubertijd. Vooral als je niet bij elkaar in de buurt woont.
Een keer trek je de conclusie, vriendschap is een illusie
maandag 17 december 2007 om 15:53
Hoi Engeltje,
Wat Wanda zegt, ben ik helemaal mee eens. Hij komt als het hem uitkomt. Zo zou zijn vriendin op de eerste plaats moeten komen. Ik vind dat als jij belt en zegt hem nodig te hebben, er voor je moet zijn. Hij moet tenslotte met jou leven, niet met z'n vrienden. (Tuurlijk, vrienden zijn ontzettend belangrijk) Het lijkt dat hij inderdaad komt wanneer ie eens een keertje zin heeft.
Sorry als ik oordeel, maar zo lezend uit je verhaaltje.
Bij mij is het ook zo gegaan een jaar of 3,5 geleden.
Hij verkoos zijn vrienden boven mij en had maling aan mij. Ik moest maar wachten, en zat dan als een ''stumper'' te wachten tot ie tijd had.
Als een vriendinnetje afbelde had ik ook zoiets van, yes kan bij hem zijn. Ik was niet nummer 1 voor hem toendertijd, is een erg rot gevoel.
Sinds 2 maanden heb ik opnieuw besloten ons een kans te geven (andere oorzaak waardoor het toen over is gegaan) hij gaf bij mij ook aan: Ik had er maling aan, het verliep al slecht tussen ons en het ging niet. Ik leek m'n vrienden belangrijker te vinden, maar aan hen heb ik niks. Ik wil met jou een leven lijden en hun heb ik zo dan niet nodig.
Op dit moment, wilt hij ieder uur van de dag bewijzen van spreken bij me zijn. We kijken dan ook echt uit naar het moment als we samen zijn !
Vertel je gevoelens aan hem, en probeer samen tot een oplossing te komen. Succes
Wat Wanda zegt, ben ik helemaal mee eens. Hij komt als het hem uitkomt. Zo zou zijn vriendin op de eerste plaats moeten komen. Ik vind dat als jij belt en zegt hem nodig te hebben, er voor je moet zijn. Hij moet tenslotte met jou leven, niet met z'n vrienden. (Tuurlijk, vrienden zijn ontzettend belangrijk) Het lijkt dat hij inderdaad komt wanneer ie eens een keertje zin heeft.
Sorry als ik oordeel, maar zo lezend uit je verhaaltje.
Bij mij is het ook zo gegaan een jaar of 3,5 geleden.
Hij verkoos zijn vrienden boven mij en had maling aan mij. Ik moest maar wachten, en zat dan als een ''stumper'' te wachten tot ie tijd had.
Als een vriendinnetje afbelde had ik ook zoiets van, yes kan bij hem zijn. Ik was niet nummer 1 voor hem toendertijd, is een erg rot gevoel.
Sinds 2 maanden heb ik opnieuw besloten ons een kans te geven (andere oorzaak waardoor het toen over is gegaan) hij gaf bij mij ook aan: Ik had er maling aan, het verliep al slecht tussen ons en het ging niet. Ik leek m'n vrienden belangrijker te vinden, maar aan hen heb ik niks. Ik wil met jou een leven lijden en hun heb ik zo dan niet nodig.
Op dit moment, wilt hij ieder uur van de dag bewijzen van spreken bij me zijn. We kijken dan ook echt uit naar het moment als we samen zijn !
Vertel je gevoelens aan hem, en probeer samen tot een oplossing te komen. Succes
maandag 17 december 2007 om 16:23
