Relaties
alle pijlers
Vriend luie en geen leuke vader vinden
donderdag 4 juni 2020 om 20:46
Goedenavond,
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
woensdag 10 juni 2020 om 07:05
Het is ook heel verwarrend voor die arme mannen als ze scheiden. Dus logisch dat ze co-ouderschap afspreken, het vervolgens 3,5 jaar niet uitvoeren en natuurlijk ook niets betalen aan de persoon die hun kinderen wèl opvoedt. Dat komt doordat vrouwen alles naar zich toe trekken. En als ze dan wel iets willen regelen dan zegt zo’n ex ook nog: prima, de helft van de zomervakantie. Daarmee geeft ze hem geen énkel vertrouwen dat hij een goede vader is. Logisch dat hij niet voor zijn kinderen zorgt, allemaal haar schuld.
woensdag 10 juni 2020 om 10:03
J-BKS schreef: ↑10-06-2020 01:14Ik vind je wel heel erg hard voor hem.
Hij lijkt me namelijk geen verkeerde kerel. Mijns inziens wil hij het echt wel graag goed doen, maar hij weet niet hoe. Waarschijnlijk omdat zijn ex een persoon is die het ook allemaal naar zich toe trekt.
Zij heeft hem dan blijkbaar ook nooit het vertrouwen gegeven dat hij een goede vader is of dat hij meer met de kinderen moet doen.
Er zijn genoeg moeders die voor de kindjes zorgen terwijl vaders moeten zorgen dat het geld binnenkomt. En met een scheiding wordt er opeens verwacht dat hij wél alles met de kids moet doen.
Ik snap dat je teleurgesteld bent, omdat jij een ander plaatje in je hoofd hebt van geschikte partner, maar geheel fair naar hem toe is het niet.
Niet iedereen is zoals jij bent.
Ja, die ex trekt álles naar zich toe, daarom stemde ze ook in met co-ouderschap. Het is ook haar schuld, dat hij daar 3 jaar over loog, dat hij dat graag ging doen. Ook haar schuld dat hij in die tijd niet meer is gaan betalen én nog de helft van de alimentatie wil (omdat hij namelijk heel graag wíl co-ouderen hoewel hij dat niet doet, omdat zij dat niet toelaat, het zal haar léren)
Verder wat Pandax zegt.
Later is nu
woensdag 10 juni 2020 om 12:03
Daar was een hele simpele oplossing voor geweest op de eerste date: “ik zorg maar 4 dagen per maand voor mijn kinderen want meer doe/kan ik niet”J-BKS schreef: ↑10-06-2020 01:14Ik vind je wel heel erg hard voor hem.
Hij lijkt me namelijk geen verkeerde kerel. Mijns inziens wil hij het echt wel graag goed doen, maar hij weet niet hoe. Waarschijnlijk omdat zijn ex een persoon is die het ook allemaal naar zich toe trekt.
Zij heeft hem dan blijkbaar ook nooit het vertrouwen gegeven dat hij een goede vader is of dat hij meer met de kinderen moet doen.
Er zijn genoeg moeders die voor de kindjes zorgen terwijl vaders moeten zorgen dat het geld binnenkomt. En met een scheiding wordt er opeens verwacht dat hij wél alles met de kids moet doen.
Ik snap dat je teleurgesteld bent, omdat jij een ander plaatje in je hoofd hebt van geschikte partner, maar geheel fair naar hem toe is het niet.
Niet iedereen is zoals jij bent.
Ipv “ik wil net zoals jij graag een co-ouderschap, maar moet nog even wachten” en daarna niks doen. Dan had ik namelijk direct kunnen antwoorden dat we geen match zijn. Verder ga ik maar niet op de inhoud van je reactie zelf in.
woensdag 10 juni 2020 om 12:27
Hij doet het puur voor jou, om jou te behouden.moetditnou schreef: ↑09-06-2020 19:39Ik heb gezegd even afstand te willen nemen tot de zomervakantie omdat het me teveel doet allemaal. Hij zit alleen maar te appen: of wij elkaar dan in de tussentijd nog wel zien? En wanneer? Dit weekeind wel gewoon toch? (Want ik heb je vorig weekeind ook niet gezien) Of de tot de zomervakantie niet? Ik heb toch gezegd dat ik het ga proberen die zomervakantie met de kinderen, dan kunnen we toch wel samen afspreken? Of helemaal niet meer? Wil je het uitmaken? Mag ik je even bellen?
Enzovoort. Al zo’n 20 berichten nu. Ik word er helemaal gek van en heb nog niks terug geantwoord. Hij maakt het er zo niet beter op.
En als hij het nu wel regelt, dan is hij nog steeds niet de persoon wie jij dacht dat hij was. Hij had het zelf nooit geregeld, dus doet het nu puur als voorwaarde die jij hebt gesteld.
woensdag 10 juni 2020 om 12:37
Ik snap je afkeur heel goed. Dat betekent dat hij potentieel hetzelfde naar jou en jullie kinderen zou doen, wat hij nu dus met zijn kinderen bij zijn ex flikt.
Hij maakt van zijn kinderen duidelijk geen prioriteit en vindt het wel best dat de vrouw bij wie hij de kinderen verwekt heeft de kooltjes voor het grootste deel alleen uit het vuur mag halen. Het normaal vinden dat het leven zo oneerlijk verdeeld is en dat hij zorgt dat hij meer dan de helft van de taart voor zichzelf opeist, zegt iets over zijn normen en waarden en zijn egocentrisme.
Nu ben je waarschijnlijk nog de moeite om de schijn voor hoog te houden, maar op het moment dat je minder interessant wordt, geeft dat te kennen.
Hij maakt van zijn kinderen duidelijk geen prioriteit en vindt het wel best dat de vrouw bij wie hij de kinderen verwekt heeft de kooltjes voor het grootste deel alleen uit het vuur mag halen. Het normaal vinden dat het leven zo oneerlijk verdeeld is en dat hij zorgt dat hij meer dan de helft van de taart voor zichzelf opeist, zegt iets over zijn normen en waarden en zijn egocentrisme.
Nu ben je waarschijnlijk nog de moeite om de schijn voor hoog te houden, maar op het moment dat je minder interessant wordt, geeft dat te kennen.
woensdag 10 juni 2020 om 12:49
Ik geef alleen maar aan dat jij een heel ander verwachtingspatroon hebt.moetditnou schreef: ↑10-06-2020 12:03Daar was een hele simpele oplossing voor geweest op de eerste date: “ik zorg maar 4 dagen per maand voor mijn kinderen want meer doe/kan ik niet”
Ipv “ik wil net zoals jij graag een co-ouderschap, maar moet nog even wachten” en daarna niks doen. Dan had ik namelijk direct kunnen antwoorden dat we geen match zijn. Verder ga ik maar niet op de inhoud van je reactie zelf in.
En dat jij misschien wel jezelf geheel bloot geeft op eerste date, wil niet zeggen dat iedereen dat moet doen.
Tevens geef ik aan dat niet iedereen hetzelfde is, zo wordt namelijk wél vaak gedacht.
Verder ben ik het geheel met je eens dat hij een lapzwans is dat hij zo weinig met zijn kinderen doet.
En nee, ik heb me niet aangemeld en dit topic eruit gepikt. Die reactie zou ik dan met ieder willekeurig topic hebben gekregen toch? Ik lees al lang mee hier en weet nu ook weer waarom ik nooit reageer!
woensdag 10 juni 2020 om 13:32
Ik weet dat alle mensen anders zijn, ik heb meer weekeind vaders ontmoet. Die waren echter wel gewoon eerlijk, waardoor ik ook eerlijk kan zijn over mijn verwachtingen. En zijn we dus geen match. Je moet niet a zeggen en b doen. Het is een simpele vraag toch? Hoe vaak zorg jij voor je kinderen? Dan moet je niet antwoorden een co-ouderschap te hebben die je op gaat pakken binnenkort, want dat wil ik echt zooo graag.J-BKS schreef: ↑10-06-2020 12:49Ik geef alleen maar aan dat jij een heel ander verwachtingspatroon hebt.
En dat jij misschien wel jezelf geheel bloot geeft op eerste date, wil niet zeggen dat iedereen dat moet doen.
Tevens geef ik aan dat niet iedereen hetzelfde is, zo wordt namelijk wél vaak gedacht.
Verder ben ik het geheel met je eens dat hij een lapzwans is dat hij zo weinig met zijn kinderen doet.
En nee, ik heb me niet aangemeld en dit topic eruit gepikt. Die reactie zou ik dan met ieder willekeurig topic hebben gekregen toch? Ik lees al lang mee hier en weet nu ook weer waarom ik nooit reageer!
woensdag 10 juni 2020 om 13:57
woensdag 10 juni 2020 om 14:00
Ja, sneu, die arme mannen. En dan weten ze ook vaak niet hoe ze moeten zorgen, want mama heeft altijd alles naar zich toegetrokken. Gek genoeg weten vrouwen na een scheiding wel te weten hoe ze moet werken, ondanks dat man dat altijd gedaan heeft.Pandax schreef: ↑10-06-2020 07:05Het is ook heel verwarrend voor die arme mannen als ze scheiden. Dus logisch dat ze co-ouderschap afspreken, het vervolgens 3,5 jaar niet uitvoeren en natuurlijk ook niets betalen aan de persoon die hun kinderen wèl opvoedt. Dat komt doordat vrouwen alles naar zich toe trekken. En als ze dan wel iets willen regelen dan zegt zo’n ex ook nog: prima, de helft van de zomervakantie. Daarmee geeft ze hem geen énkel vertrouwen dat hij een goede vader is. Logisch dat hij niet voor zijn kinderen zorgt, allemaal haar schuld.
Echt wat een lariekoek.
woensdag 10 juni 2020 om 14:00
Waarom dicht je haar zulk berekenend gedrag toe?hallohoihey567 schreef: ↑10-06-2020 13:57TO, ik heb niets gelezen over hoe de relatie nog goed kan komen en of er voor jou een compromis is. Ik heb dus sterk het gevoel dat je het wilt uitmaken maar hem aan het lijntje wilt houden tot de zomer zodat jij alvast gedeeltelijk over de breuk heen kan komen. Doe het nu.
Is het echt zo moeilijk voor te stellen dat het voor haar moeilijk is om 'even' een relatie te verbreken met iemand van wie ze waarschijnlijk nog wel houdt en dat het tijd kost om die beslissing te nemen? Ze heeft het topic net een paar dagen geleden geopend, geef haar wat ruimte zeg.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 10 juni 2020 om 15:15
TO mag toch zelf weten wat voor waardeoordeel ze geeft aan een reactie van een volslagen onbekende en wat ze vervolgens met deze reactie doet?Susan schreef: ↑10-06-2020 14:00Waarom dicht je haar zulk berekenend gedrag toe?
Is het echt zo moeilijk voor te stellen dat het voor haar moeilijk is om 'even' een relatie te verbreken met iemand van wie ze waarschijnlijk nog wel houdt en dat het tijd kost om die beslissing te nemen? Ze heeft het topic net een paar dagen geleden geopend, geef haar wat ruimte zeg.
woensdag 10 juni 2020 om 15:50
Het lukt Idd niet om met een paar dagen een relatie van 2,5 jaar te verbreken, ik houd nog steeds van hem. En als iemand dat ziet als aan het lijntje houden, dat kan. Ik wil er serieus en rustig over nadenken, zo lang is het nu ook weer niet tot de zomervakantie, slechts een paar weken.Susan schreef: ↑10-06-2020 14:00Waarom dicht je haar zulk berekenend gedrag toe?
Is het echt zo moeilijk voor te stellen dat het voor haar moeilijk is om 'even' een relatie te verbreken met iemand van wie ze waarschijnlijk nog wel houdt en dat het tijd kost om die beslissing te nemen? Ze heeft het topic net een paar dagen geleden geopend, geef haar wat ruimte zeg.
Een compromis? Daar heb ik wel over nagedacht ja. Wat hij nu doet keur ik af, dat is duidelijk. Precies om de week de kinderen nemen is blijkbaar teveel gevraagd. Wellicht zou hij wel meer zijn best kunnen doen met zorgen ipv 4 dagen per maand verwennen. En bijvoorbeeld de weekeinden uitbreiden van vrijdag tot maandag en ook de helft van de vakanties. En kijken hoe dat gaat als tussenstap. Ik vond afgelopen Hemelvaart echt een belachelijk bijvoorbeeld: al vanaf donderdag vrij zijn, prachtig weer, ik stel voor met z’n allen naar het strand te gaan. Maar nee, dat was niet nodig, hij zou ze zaterdag immers al ophalen. Dat soort dingen wel doen, ze vaker extra nemen als mogelijk is zouden voor mij al best wel dingen zijn die mij positiever stemmen. Hij probeert het dan in elk geval wel en laat dat zien. Ik snap heus wel dat je een bezoekregeling naar co-ouderschap niet binnen een week geregeld heb (na een paar dagen boos zijn, erover slapen en daarna realistisch nadenken) maar hij doet niks om het toch een klein beetje beter te maken, tenzij ik de woorden in zijn mond leg. Daar baal ik van. Dat hij het niet zelf ziet. Vandaar mijn schop naar hem, hopend dat hij het wel (gaat) zien en, binnen wat in zijn macht ligt, toch op korte termijn positieve verbeteringen aanbrengt.
Maar goed, ik heb nu gecommuniceerd even een paar weken rust te willen, dus ik wil nu ook geen contact op gaan nemen met de bovenstaande ideeën, dan geef ik een totaal verkeerd signaal af. Dat hij geen contact mag opnemen maar ik wel. Ik neem deze paar weken rust gewoon even om er goed over na te denken en kan daarna altijd nog vertellen dat ik een dergelijk compromis voorlopig een goede stap zou vinden.
Hoewel het nog steeds wel tegen mijn gevoel van een goede vader indruist, houd ik wel van hem en zou er graag samen (met alle kinderen) uitkomen.
woensdag 10 juni 2020 om 19:47
Ik zie vooral dat jij heel hard bezig bent om hem te veranderen. Dat gaat niet werken zo, want het komt niet vanuit hem zelf.
Je geeft het ook aan hierboven:
Dat werkt niet en maakt de relatie sowieso ongelijkwaardig en op den duur onhoudbaar, ook al doet hij nu zo zijn best.
Ik denk dat hij in het begin zo verliefd op je was dat hij zelf ook echt geloofde dat hij co-ouderschap wilde.
Hij wilde vermoedelijk gewoon heel graag de man zijn waar jij op valt. ik denk echt niet dat hij dit bewust zo in scene heeft gezet, maar dat hij uiteindelijk gewoon niet de man is die hij graag wilde zijn.
En ik verbaas me er ook over dat het 2,5 jaar heeft geduurd voor je dit inzag en nu zo van stel op sprong van alles bij hem wilt veranderen.
Laat het los (zonder voorwaarden) en bepaal in de komende weken of je met deze man nog een toekomst ziet. Los van hoe hij het nu gaat oppakken met zijn ex en zijn kinderen.
(al zou ik hem sowieso geen kans meer geven als hij geen alimentatie zou willen betalen btw).
Je geeft het ook aan hierboven:
Maar als je dat op deze manier wilt bereiken, dan ben je hem dus enorm aan het bemoederen en aan het bepalen wat hij moet doen om een goede relatie te behouden."Een compromis? Daar heb ik wel over nagedacht ja. Wat hij nu doet keur ik af, dat is duidelijk. Precies om de week de kinderen nemen is blijkbaar teveel gevraagd. Wellicht zou hij wel meer zijn best kunnen doen met zorgen ipv 4 dagen per maand verwennen. En bijvoorbeeld de weekeinden uitbreiden van vrijdag tot maandag en ook de helft van de vakanties. En kijken hoe dat gaat als tussenstap."
Dat werkt niet en maakt de relatie sowieso ongelijkwaardig en op den duur onhoudbaar, ook al doet hij nu zo zijn best.
Ik denk dat hij in het begin zo verliefd op je was dat hij zelf ook echt geloofde dat hij co-ouderschap wilde.
Hij wilde vermoedelijk gewoon heel graag de man zijn waar jij op valt. ik denk echt niet dat hij dit bewust zo in scene heeft gezet, maar dat hij uiteindelijk gewoon niet de man is die hij graag wilde zijn.
En ik verbaas me er ook over dat het 2,5 jaar heeft geduurd voor je dit inzag en nu zo van stel op sprong van alles bij hem wilt veranderen.
Laat het los (zonder voorwaarden) en bepaal in de komende weken of je met deze man nog een toekomst ziet. Los van hoe hij het nu gaat oppakken met zijn ex en zijn kinderen.
(al zou ik hem sowieso geen kans meer geven als hij geen alimentatie zou willen betalen btw).
woensdag 10 juni 2020 om 21:00
Dat ga ik zeker doen.
Neemt mijn teleurstelling over hoe het gelopen is uiteraard niet weg. Omdat ik het me toch anders had voorgesteld allemaal.
woensdag 10 juni 2020 om 21:11
Ik vind eigenlijk dat je je al te veel bemoeit met de zaken van je vriend en zijn ex: jij projecteert hoe hij het anders zou moeten invullen en stuurt hem praktisch naar zijn ex.
Ik vind dat grenzen over gaan: wie ben jij om te bepalen wat voor zijn kinderen het beste is en daarin te gaan sturen? Je projecteert je eigen situatie, jouw waarden, verwachtingen en wensen op de kinderen, je vriend en zijn ex.
Ik weet dat je het goed bedoelt. En ik deel je mening over zijn belabberde invulling van zijn vaderschap volledig (echt 100%).
Maar echt: stop alsjeblieft met bemoeien. Je relatie met hem is jouw zaak, de rest niet.
Je veroorzaakt nu als outsider gerommel/veranderingen in een status quo terwijl dat ook negatief kan uitpakken. Voor hun kinderen, wel te verstaan.
Ik vind dat grenzen over gaan: wie ben jij om te bepalen wat voor zijn kinderen het beste is en daarin te gaan sturen? Je projecteert je eigen situatie, jouw waarden, verwachtingen en wensen op de kinderen, je vriend en zijn ex.
Ik weet dat je het goed bedoelt. En ik deel je mening over zijn belabberde invulling van zijn vaderschap volledig (echt 100%).
Maar echt: stop alsjeblieft met bemoeien. Je relatie met hem is jouw zaak, de rest niet.
Je veroorzaakt nu als outsider gerommel/veranderingen in een status quo terwijl dat ook negatief kan uitpakken. Voor hun kinderen, wel te verstaan.
woensdag 10 juni 2020 om 23:10
Alleen de openingspost gelezen.
Waarom wil jij zo graag problemen veroorzaken?
Ex van vriend vindt het waarschijnlijk heel fijn dat de kinderen het meeste bij haar zijn. Hij vindt dat ook geen probleem. De kinderen zelf ook niet waarschijnlijk.
Het is nog maar de vraag of jouw kinderen er op zitten te wachten dat zijn kinderen vaker bij jullie zijn.
Het is toch ook fijn dat jij zo meer aandacht krijgt van je vriend.
Dus waarom maak jij er dan zo'n probleem van?
Nee hij neemt niet echt zijn verantwoordelijkheid als vader. Maar het zijn toch niet jouw kinderen waar het om gaat.
Jij bent niet zijn kind of zijn ex. Als hij zich naar jou toe gedraagd als een goede partner is het toch goed.
Als jij hem dwingt tot co-ouderschap ben jij straks blij. Zijn ex, zijn kinderen en hij zelf niet.
Terwijl hij, zijn ex en de kinderen diegene zijn waar het om gaat. Als zij daar blij mee zijn hoe het nu gaat dan is het toch goed.
Waarom wil jij zo graag problemen veroorzaken?
Ex van vriend vindt het waarschijnlijk heel fijn dat de kinderen het meeste bij haar zijn. Hij vindt dat ook geen probleem. De kinderen zelf ook niet waarschijnlijk.
Het is nog maar de vraag of jouw kinderen er op zitten te wachten dat zijn kinderen vaker bij jullie zijn.
Het is toch ook fijn dat jij zo meer aandacht krijgt van je vriend.
Dus waarom maak jij er dan zo'n probleem van?
Nee hij neemt niet echt zijn verantwoordelijkheid als vader. Maar het zijn toch niet jouw kinderen waar het om gaat.
Jij bent niet zijn kind of zijn ex. Als hij zich naar jou toe gedraagd als een goede partner is het toch goed.
Als jij hem dwingt tot co-ouderschap ben jij straks blij. Zijn ex, zijn kinderen en hij zelf niet.
Terwijl hij, zijn ex en de kinderen diegene zijn waar het om gaat. Als zij daar blij mee zijn hoe het nu gaat dan is het toch goed.
woensdag 10 juni 2020 om 23:13
Ik wilde het woord “verwachtingen” dik drukken maar lukt niet. Verwachtingen had ik niet, maar die werden geschep door informatie die ik krijg. Van hem. Valse informatie dus, in mijn ogen. Dus van daar mijn “bemoeienis”. En ja, ik meen het goed. Jammer dat het opgevat word als bemoeien.zappie schreef: ↑10-06-2020 21:11Ik vind eigenlijk dat je je al te veel bemoeit met de zaken van je vriend en zijn ex: jij projecteert hoe hij het anders zou moeten invullen en stuurt hem praktisch naar zijn ex.
Ik vind dat grenzen over gaan: wie ben jij om te bepalen wat voor zijn kinderen het beste is en daarin te gaan sturen? Je projecteert je eigen situatie, jouw waarden, verwachtingen en wensen op de kinderen, je vriend en zijn ex.
Ik weet dat je het goed bedoelt. En ik deel je mening over zijn belabberde invulling van zijn vaderschap volledig (echt 100%).
Maar echt: stop alsjeblieft met bemoeien. Je relatie met hem is jouw zaak, de rest niet.
Je veroorzaakt nu als outsider gerommel/veranderingen in een status quo terwijl dat ook negatief kan uitpakken. Voor hun kinderen, wel te verstaan.
woensdag 10 juni 2020 om 23:19
Mijn huidige stiefmoeder vond ook dat mijn vader een buitengewoon slechte vader is. Daar heeft ze overigens volkomen gelijk in. Ik ben in de 40 ondertussen en heb niet de illusie dat de man ooit wel nog een goede vader gaat worden.
Maar daar was stiefmoeder 3 met verbeterdrang en dus was er ineens veel meer contact vanuit mijn vaders kant, hoorde ik haar in de keuken tegen mijn vader sissen dat hij moest vragen naar iets en probeerde ze aan alle kanten hem een betere vader te laten zijn.
Maar wat er niet in zit, komt er ook niet uit. Dus ik heb op een gegeven moment maar verteld aan haar dat ze beter kon opgeven. Dat ik niet zit te wachten op ongemeende aandacht en dat het ook iets is tussen mij en mijn vader. Vond ze niet leuk 'want een goede band is toch voor iedereen beter'. Maar uiteindelijk is het godzijdank wel gestopt, dat gebemoei.
Want weet je, als het niet echt uit het hart komt, wat moet je er dan mee? Waarom met je vader mee naar het strand als pa dat eigenlijk helemaal niet wil? En het alleen maar doet omdat stiefmoeders er op aanstuurt? Daar heb je als kind toch geen zak aan?
Laat het los, TO. Je vriend is qua vaderschap een zak hooi. Accepteer het of verlaat hem. Maar alsjeblieft, probeer hem niet te maken wat hij niet is.
Maar daar was stiefmoeder 3 met verbeterdrang en dus was er ineens veel meer contact vanuit mijn vaders kant, hoorde ik haar in de keuken tegen mijn vader sissen dat hij moest vragen naar iets en probeerde ze aan alle kanten hem een betere vader te laten zijn.
Maar wat er niet in zit, komt er ook niet uit. Dus ik heb op een gegeven moment maar verteld aan haar dat ze beter kon opgeven. Dat ik niet zit te wachten op ongemeende aandacht en dat het ook iets is tussen mij en mijn vader. Vond ze niet leuk 'want een goede band is toch voor iedereen beter'. Maar uiteindelijk is het godzijdank wel gestopt, dat gebemoei.
Want weet je, als het niet echt uit het hart komt, wat moet je er dan mee? Waarom met je vader mee naar het strand als pa dat eigenlijk helemaal niet wil? En het alleen maar doet omdat stiefmoeders er op aanstuurt? Daar heb je als kind toch geen zak aan?
Laat het los, TO. Je vriend is qua vaderschap een zak hooi. Accepteer het of verlaat hem. Maar alsjeblieft, probeer hem niet te maken wat hij niet is.
woensdag 10 juni 2020 om 23:21
Er kwam een probleem nadat hij had gelogen over iets dat heel belangrijk voor mij was en dat wist hij. Dat heb ik dus niet veroorzaakt, vind ik.
Ik heb liever gedeelde aandacht tussen mij en zijn kinderen, dan veel aandacht alleen en zijn kinderen weinig. Zo sta ik in het leven, (zowel mijn als zijn) kinderen komen eerst, dat weet hij. Anders had ik wel expliciet gezocht naar een partner zonder kinderen.
Omdat hij tegen me gelogen heeft. Zeg niet a en doe b.
woensdag 10 juni 2020 om 23:26
Ik wil absoluut niet zo’n “bemoeial” worden als jij beschrijft. En ook niet dat hij het voor mij doet. Ik had gewild dat hij, over zo iets essentieels als dit, gewoon eerlijk was geweest. Dan had ik nooit een relatie aangegaan met “een zak hooi als vader” en hem verteld dat ik er niet mee verder ga. In plaats daarvan ben ik nu van hem gaan houden en moet ik kiezen tussen het accepteren of uitmaken. Tja, dat is geen makkelijke of leuke keuze, waar ik dan ook nooit voor wilde staan.dannas schreef: ↑10-06-2020 23:19Mijn huidige stiefmoeder vond ook dat mijn vader een buitengewoon slechte vader is. Daar heeft ze overigens volkomen gelijk in. Ik ben in de 40 ondertussen en heb niet de illusie dat de man ooit wel nog een goede vader gaat worden.
Maar daar was stiefmoeder 3 met verbeterdrang en dus was er ineens veel meer contact vanuit mijn vaders kant, hoorde ik haar in de keuken tegen mijn vader sissen dat hij moest vragen naar iets en probeerde ze aan alle kanten hem een betere vader te laten zijn.
Maar wat er niet in zit, komt er ook niet uit. Dus ik heb op een gegeven moment maar verteld aan haar dat ze beter kon opgeven. Dat ik niet zit te wachten op ongemeende aandacht en dat het ook iets is tussen mij en mijn vader. Vond ze niet leuk 'want een goede band is toch voor iedereen beter'. Maar uiteindelijk is het godzijdank wel gestopt, dat gebemoei.
Want weet je, als het niet echt uit het hart komt, wat moet je er dan mee? Waarom met je vader mee naar het strand als pa dat eigenlijk helemaal niet wil? En het alleen maar doet omdat stiefmoeders er op aanstuurt? Daar heb je als kind toch geen zak aan?
Laat het los, TO. Je vriend is qua vaderschap een zak hooi. Accepteer het of verlaat hem. Maar alsjeblieft, probeer hem niet te maken wat hij niet is.
Dat is hoe het nu is, mag ik daarvan balen? Nee in plaats daarvan word ik uitgemaakt voor een stiefmoeder die een grote bemoeial is. Sjonge.
woensdag 10 juni 2020 om 23:30
Hou je nu nog steeds van hem, dan?moetditnou schreef: ↑10-06-2020 23:26Ik wil absoluut niet zo’n “bemoeial” worden als jij beschrijft. En ook niet dat hij het voor mij doet. Ik had gewild dat hij, over zo iets essentieels als dit, gewoon eerlijk was geweest. Dan had ik nooit een relatie aangegaan met “een zak hooi als vader” en hem verteld dat ik er niet mee verder ga. In plaats daarvan ben ik nu van hem gaan houden en moet ik kiezen tussen het accepteren of uitmaken. Tja, dat is geen makkelijke of leuke keuze, waar ik dan ook nooit voor wilde staan.
Dat is hoe het nu is, mag ik daarvan balen? Nee in plaats daarvan word ik uitgemaakt voor een stiefmoeder die een grote bemoeial is. Sjonge.
Dat verbaast me.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 juni 2020 om 23:48
Je bent nu wel op het punt, dat als hij het gaat veranderen, dat hij het voor jou doet. Er is eigenlijk geen oprechte manier meer mogelijk waarop hij het uit zichzelf kan doen.
Je neemt hem kwalijk dat hij is zoals hij is. Terecht, mijns inziens.
Maar hij wordt dus geen ander persoon. Het beste wat ie nog zou kunnen doen, is zich aanpassen aan jou.
Je bent in hem teleurgesteld, dat zul je moeten zien te verwerken, want dit kan niet 'goed' gemaakt worden.
Je bent teleurgesteld over het verleden. Hij heeft je voorgelogen, in ieder geval een veel te wenselijk antwoord gegeven/ beeld geschetst. Het verleden kan niet meer veranderd worden.
Het klinkt als een situatie waarin je eigenlijk zo teleurgesteld in zijn persoon bent, dat er geen toekomst in de relatie zit.
Je neemt hem kwalijk dat hij is zoals hij is. Terecht, mijns inziens.
Maar hij wordt dus geen ander persoon. Het beste wat ie nog zou kunnen doen, is zich aanpassen aan jou.
Je bent in hem teleurgesteld, dat zul je moeten zien te verwerken, want dit kan niet 'goed' gemaakt worden.
Je bent teleurgesteld over het verleden. Hij heeft je voorgelogen, in ieder geval een veel te wenselijk antwoord gegeven/ beeld geschetst. Het verleden kan niet meer veranderd worden.
Het klinkt als een situatie waarin je eigenlijk zo teleurgesteld in zijn persoon bent, dat er geen toekomst in de relatie zit.
