Relaties
alle pijlers
Vriend luie en geen leuke vader vinden
donderdag 4 juni 2020 om 20:46
Goedenavond,
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
donderdag 18 juni 2020 om 21:38
En dan zal dit onderwerp, de kinderen en de omgangsregeling, als een enorme roze olifant in de kamer staan en blijven staan. Hij zal er niet meer over mogen/kunnen praten met jou. Jij zal in houding en gedrag je afkeuring door laten schemeren en blijft dit onderhuids door etteren.
Praat dit onderwerp dus heel goed uit, maak er afspraken over en hou je daar aan. Maar het betekent dat je het deel dat hem vader maakt, zijn ex en zijn kinderen negeert. En of jullie dat vol gaan houden? Want het komt voort uit verschil van mening, niet vanwege respect voor het delicate onderwerp.
Praat dit onderwerp dus heel goed uit, maak er afspraken over en hou je daar aan. Maar het betekent dat je het deel dat hem vader maakt, zijn ex en zijn kinderen negeert. En of jullie dat vol gaan houden? Want het komt voort uit verschil van mening, niet vanwege respect voor het delicate onderwerp.
donderdag 18 juni 2020 om 22:29
donderdag 18 juni 2020 om 22:32
Tja voor mij gaan mijn kinderen nog steeds voor, dus als hij enkel af wil spreken met mij alleen komen die afspraken op nummer 2, na mijn kinderen.
donderdag 18 juni 2020 om 22:34
In welk opzicht bedoel je dit? Als hij een omgangsregeling maakt, dan ontkom je er niet aan om jullie beider planningen naast elkaar te leggen. Jouw regeling is op dat moment niet de baas. Dan wil je samen een goede planning maken.moetditnou schreef: ↑18-06-2020 22:29Ik ga dit dan zeker goed bespreken, en weet dat ik me er niet meer mee moet bemoeien daarna. En ik wil ook duidelijk dat hij zich daarna ook niet met mijn regeling bemoeid als in: dagen gaan verplaatsen met mijn ex om hem een plezier te doen. Is dat ook redelijk?
Zolang er geen regeling is tussen hem en zijn kinderen, is jouw afgesproken regeling leidend en is verschuiven een gezamenlijk besluit van jullie.
donderdag 18 juni 2020 om 22:37
Stel hij zegt dat hij ook wel wil afspreken met jouw kinderen erbij.moetditnou schreef: ↑18-06-2020 22:32Tja voor mij gaan mijn kinderen nog steeds voor, dus als hij enkel af wil spreken met mij alleen komen die afspraken op nummer 2, na mijn kinderen.
Moeilijk in te schatten (de ervaring zal het leren) of hij dat dan doet om jou te pleasen.
Er gaat voor jouw kinderen (mogelijk) wat veranderen aan de relatie die zij met jouw vriend hebben, hoe zullen ze daar op reageren denk je? Zouden ze gemeenschappelijke uitjes missen?
Zouden ze de tijd die samen thuis (bij jou/bij vriend) wordt doorgebracht, missen?
De toekomst is niet meer wat het was
donderdag 18 juni 2020 om 22:39
Ik bedoel dat hij vaker oppert dat ik mijn kinderen toch wel een extra dagje naar mijn ex kan laten gaan zodat wij samen kunnen afspreken, bijvoorbeeld in de weekeinden als hij zijn eigen kinderen niet heeft. Als ik ga accepteren dat hij zijn regeling niet aan gaat passen geld dat voor mij ook andersom?Doreia* schreef: ↑18-06-2020 22:34In welk opzicht bedoel je dit? Als hij een omgangsregeling maakt, dan ontkom je er niet aan om jullie beider planningen naast elkaar te leggen. Jouw regeling is op dat moment niet de baas. Dan wil je samen een goede planning maken.
Zolang er geen regeling is tussen hem en zijn kinderen, is jouw afgesproken regeling leidend en is verschuiven een gezamenlijk besluit van jullie.
donderdag 18 juni 2020 om 22:43
Ik ga er nu vanuit dat het dan het zelfde blijft, ik de helft van te tijd mijn kinderen hij de zijne 2 dagen per twee weken. Dus dat zullen gemengde afspraken worden. Als hij echt helemaal alleen nog maar apart wil afspreken word dit niet heel erg frequent, namelijk 1 dag per 2 weken. En ik weet ook niet of ik dat zelf wel wil zo. Dat hij zijn eigen kinderen niet in zijn leven wil zegt niet ook meteen dat hij de mijne niet meer hoeft te accepteren. Dan had hij beter een vriendin gezocht zonder kinderen. Kan zomaar gebeuren dat een nieuwe vriendin haar kinderen namelijk wel belangrijk vind, zowaar belangrijker dan een nieuwe relatie.mdh schreef: ↑18-06-2020 22:37Stel hij zegt dat hij ook wel wil afspreken met jouw kinderen erbij.
Moeilijk in te schatten (de ervaring zal het leren) of hij dat dan doet om jou te pleasen.
Er gaat voor jouw kinderen (mogelijk) wat veranderen aan de relatie die zij met jouw vriend hebben, hoe zullen ze daar op reageren denk je? Zouden ze gemeenschappelijke uitjes missen?
Zouden ze de tijd die samen thuis (bij jou/bij vriend) wordt doorgebracht, missen?
donderdag 18 juni 2020 om 22:44
Dan had hij een vriendin zonder kinderen moeten zoeken....moetditnou schreef: ↑18-06-2020 22:39Ik bedoel dat hij vaker oppert dat ik mijn kinderen toch wel een extra dagje naar mijn ex kan laten gaan zodat wij samen kunnen afspreken, bijvoorbeeld in de weekeinden als hij zijn eigen kinderen niet heeft. [....]
Een keer kan ik inkomen, maar ‘vaker’?
Gewoon vasthouden aan jouw regeling met ex.
De toekomst is niet meer wat het was
donderdag 18 juni 2020 om 22:45
Vaker dan alleen die ene keer met Hemelvaart waar ik over vertelde. Hij doet dit dus vaker. En ik wil idd gewoon de regeling die ik heb vasthouden, grote uitzonderingen daargelaten.
O sorry, lees je bericht verkeerd. Ja hij doet dat niet als uitzondering. Bijvoorbeeld een weekeindje weg regelen, super lief bedoeld, maar dan ervan uitgaan dat ik het wel even regel met ex dat ze daar langer mogen blijven.
moetditnou wijzigde dit bericht op 18-06-2020 22:46
22.23% gewijzigd
donderdag 18 juni 2020 om 22:45
Daarom zeg ik; de regelingen passen jullie op elkaar aan. Dezelfde weken wel/niet de kinderen. En alleen aanpassen als jullie dat beide willen.moetditnou schreef: ↑18-06-2020 22:39Ik bedoel dat hij vaker oppert dat ik mijn kinderen toch wel een extra dagje naar mijn ex kan laten gaan zodat wij samen kunnen afspreken, bijvoorbeeld in de weekeinden als hij zijn eigen kinderen niet heeft. Als ik ga accepteren dat hij zijn regeling niet aan gaat passen geld dat voor mij ook andersom?
Maar ga je nu werkelijk met een ' my way or the highway' houding het gesprek in? Wil je een gelijkwaardige relatie of ben jij de moeder en heeft hij maar te luisteren? Pas goed op hoe je iets brengt.
donderdag 18 juni 2020 om 22:48
Nee zo ga ik het gesprek absoluut niet in, maar het moet wel van 2 kanten komen, ja.Doreia* schreef: ↑18-06-2020 22:45Daarom zeg ik; de regelingen passen jullie op elkaar aan. Dezelfde weken wel/niet de kinderen. En alleen aanpassen als jullie dat beide willen.
Maar ga je nu werkelijk met een ' my way or the highway' houding het gesprek in? Wil je een gelijkwaardige relatie of ben jij de moeder en heeft hij maar te luisteren? Pas goed op hoe je iets brengt.
donderdag 18 juni 2020 om 22:56
Ik heb wel kinderen, maar geen ervaring met een scheiding en nieuwe partner. Ik probeer me in de situatie te verplaatsen, voor zover mogelijk.
Als een potentiële nieuwe partner duidelijk zou laten merken dat hij bijna altijd liever zonder mijn kinderen zou willen afspreken (bijvoorbeeld het stranduitje dat je eerder noemde), denk ik dat ik de relatie zou beëindigen.
Het lijkt me (zonder ervaring ter zake als voorbehoud) dat ik het juist fijn zou vinden als de potentiële partner ook kinderen zou hebben, omdat hij zich zou kunnen inleven in een relatie waarin kinderen hun plaats hebben. Ik zou daar mogelijk zelfs een partner op selecteren.
En ik zou dus erg teleurgesteld zijn als hij niet in staat zou zijn een relatie met partner én wederzijdse kinderen te onderhouden.
Ik zou mijn conclusies hieruit trekken en de relatie beëindigen.
Als een potentiële nieuwe partner duidelijk zou laten merken dat hij bijna altijd liever zonder mijn kinderen zou willen afspreken (bijvoorbeeld het stranduitje dat je eerder noemde), denk ik dat ik de relatie zou beëindigen.
Het lijkt me (zonder ervaring ter zake als voorbehoud) dat ik het juist fijn zou vinden als de potentiële partner ook kinderen zou hebben, omdat hij zich zou kunnen inleven in een relatie waarin kinderen hun plaats hebben. Ik zou daar mogelijk zelfs een partner op selecteren.
En ik zou dus erg teleurgesteld zijn als hij niet in staat zou zijn een relatie met partner én wederzijdse kinderen te onderhouden.
Ik zou mijn conclusies hieruit trekken en de relatie beëindigen.
mdh wijzigde dit bericht op 19-06-2020 10:26
4.30% gewijzigd
De toekomst is niet meer wat het was
vrijdag 19 juni 2020 om 08:45
Waarom wil je door met hem? Eerlijkgezegd zie ik dat van twee kanten niet meer zo in. Je wilt je kinderen op een stellen maar kiest een man die dat absoluut niet wil. Als er een sociaal wenselijk laagje nog is bij hem, en daarmee zegt hij: ik ben liever alleen zonder ook jouw kinderen, hoe denk je dan dat hij echt over ze denkt?
Hij accepteert ze, maar liever niet.
Voor mij een absolute reden om te stoppen. Los van hoe hij met zijn eigen kinders omspringt, dat is niet aan mij. Maar ik wil absoluut niet dat iemand mijn kinderen het gevoel van onwelkom geven. En dat gaat hij niet veranderen want hij wil ze eigenlijk er gewoon niet bij.
Hij accepteert ze, maar liever niet.
Voor mij een absolute reden om te stoppen. Los van hoe hij met zijn eigen kinders omspringt, dat is niet aan mij. Maar ik wil absoluut niet dat iemand mijn kinderen het gevoel van onwelkom geven. En dat gaat hij niet veranderen want hij wil ze eigenlijk er gewoon niet bij.
vrijdag 19 juni 2020 om 08:59
moetditnou schreef: ↑18-06-2020 22:39Ik bedoel dat hij vaker oppert dat ik mijn kinderen toch wel een extra dagje naar mijn ex kan laten gaan zodat wij samen kunnen afspreken, bijvoorbeeld in de weekeinden als hij zijn eigen kinderen niet heeft. Als ik ga accepteren dat hij zijn regeling niet aan gaat passen geld dat voor mij ook andersom?
Jouw kinderen wisselen halverwege het weekend, toch? Ik kan me dan voorstellen dat je hierin schuift, zodat je de wissel op vrijdag of maandag doet, en je 1 weekend in de 2 weken vrij hebt van kinderen. Zou ik sowieso zelf liever voor gekozen hebben, denk ik, omdat je dan nog eens een weekend weg kan plannen, met vriendinnen of wat dan ook. Dus op zich kan ik me zijn voorstel voorstellen, en als jij hier nooit op ingaat, waardoor je het dus nooit doet, kan ik me ook voorstellen dat hij het regelmatig voorstelt.
Mijn man en k vonden het ook wel eens lekker, een weekend met z'n tweeën, tenslotte en in een nieuwe relatie heb je dat helemaal, lijkt me.
Als jouw kinderen niet halverwege het weekend wisselen, dan is deze reactie verder niet van toepassing en is jouw vriend meer geschikt voor een relatie zonder kinderen.
Later is nu
vrijdag 19 juni 2020 om 09:15
Wauw... je verhaal wordt steeds extremer. Hij wil alleen maar met jou samen zijn, zo min mogelijk kinderen erbij. Dit moet je niet willen als moeder, jouw kinderen zijn er nu eenmaal, je kan ze niet even voor hem wegtoveren.moetditnou schreef: ↑18-06-2020 22:45Vaker dan alleen die ene keer met Hemelvaart waar ik over vertelde. Hij doet dit dus vaker. En ik wil idd gewoon de regeling die ik heb vasthouden, grote uitzonderingen daargelaten.
O sorry, lees je bericht verkeerd. Ja hij doet dat niet als uitzondering. Bijvoorbeeld een weekeindje weg regelen, super lief bedoeld, maar dan ervan uitgaan dat ik het wel even regel met ex dat ze daar langer mogen blijven.
Dat hij zijn eigen kinderen nauwelijks wil zien is al triest genoeg, dat hij ook nog zijn best doet om jou los te weken van jouw kinderen... daar zou ik als moeder niet van gediend zijn.
vrijdag 19 juni 2020 om 09:38
Wij wisselen idd in het weekeind en dus ook halverwege de week, dus niet de hele week om en om maar de ieder de helft van de week. Dit hebben wij gedaan zodat we ieder een dag in het weekeind de kinderen hebben en ieder een dag vrij. Ik heb het niet over af en toe een weekeindje weg, dat doen we heus wel eens en mijn ex ook, dus dan wisselen we gewoon. Laten we zeggen 4x per jaar, ieder dus 2 weekeindjes weg. En dan de helft van de vakantie. Ik vind het prima zo maar mijn vriend heeft er dus veel meer behoefte aan weekeinden samen door te brengen en vraagt dus ook regelmatig om met ex te schuiven. Ik vind dat niet zo nodig en mijn kinderen horen bij mij.Dreamer schreef: ↑19-06-2020 08:59Jouw kinderen wisselen halverwege het weekend, toch? Ik kan me dan voorstellen dat je hierin schuift, zodat je de wissel op vrijdag of maandag doet, en je 1 weekend in de 2 weken vrij hebt van kinderen. Zou ik sowieso zelf liever voor gekozen hebben, denk ik, omdat je dan nog eens een weekend weg kan plannen, met vriendinnen of wat dan ook. Dus op zich kan ik me zijn voorstel voorstellen, en als jij hier nooit op ingaat, waardoor je het dus nooit doet, kan ik me ook voorstellen dat hij het regelmatig voorstelt.
Mijn man en k vonden het ook wel eens lekker, een weekend met z'n tweeën, tenslotte en in een nieuwe relatie heb je dat helemaal, lijkt me.
Als jouw kinderen niet halverwege het weekend wisselen, dan is deze reactie verder niet van toepassing en is jouw vriend meer geschikt voor een relatie zonder kinderen.
vrijdag 19 juni 2020 om 09:41
Dat laat ik dan ook niet gebeuren, dat hij dat bepaald. Maar omdat onze regelingen niet synchroon lopen komt het wel zo over ja. Hij ziet zijn vrije weekeind beetje als ons weekeind, maar ik niet perse, ik verdeel het weekeind over mijn kinderen en hem en ben daar tevreden mee.TanteOlivia schreef: ↑19-06-2020 09:15Wauw... je verhaal wordt steeds extremer. Hij wil alleen maar met jou samen zijn, zo min mogelijk kinderen erbij. Dit moet je niet willen als moeder, jouw kinderen zijn er nu eenmaal, je kan ze niet even voor hem wegtoveren.
Dat hij zijn eigen kinderen nauwelijks wil zien is al triest genoeg, dat hij ook nog zijn best doet om jou los te weken van jouw kinderen... daar zou ik als moeder niet van gediend zijn.
vrijdag 19 juni 2020 om 09:43
Dit wil ik dus ook duidelijk krijgen tijdens ons gesprek. Dat hij zo’n minimale regeling heeft en ik niet, betekend dat de helft van de tijd mijn kinderen er zullen zijn. Als hij hier weinig zin in heeft of hun het gevoel gaat geven dat ze teveel zijn (dit heeft hij overigens nog nooit gedaan) is het snel klaar. Dan moet hij maar een vriendin zoeken zonder kinderen.Poezewiets schreef: ↑19-06-2020 08:45Waarom wil je door met hem? Eerlijkgezegd zie ik dat van twee kanten niet meer zo in. Je wilt je kinderen op een stellen maar kiest een man die dat absoluut niet wil. Als er een sociaal wenselijk laagje nog is bij hem, en daarmee zegt hij: ik ben liever alleen zonder ook jouw kinderen, hoe denk je dan dat hij echt over ze denkt?
Hij accepteert ze, maar liever niet.
Voor mij een absolute reden om te stoppen. Los van hoe hij met zijn eigen kinders omspringt, dat is niet aan mij. Maar ik wil absoluut niet dat iemand mijn kinderen het gevoel van onwelkom geven. En dat gaat hij niet veranderen want hij wil ze eigenlijk er gewoon niet bij.
vrijdag 19 juni 2020 om 09:45
Helemaal eens hoor, moetditnou. Het lijkt me ook vervelend voor je ex als die regeling regelmatig verschuift, dat zou ik zelf ook niet waarderen. Jullie hebben een regeling gevonden die voor jullie beiden prettig werkt en voorspelbaar is, dat moet je niet door een derde laten beïnvloeden (tenzij je ZELF eens een weekend weg wilt en dit ruim van tevoren kan aangeven).
Maar denk nu niet teveel over hypothetische gevallen na, wat als hij dit voorstelt, wat als hij dat vraagt? Ga open het gesprek in en geef aan wat je wél wilt en niet wat je allemaal niet wilt. Je hoeft geen contract op te stellen hè, het is (was ) een relatie. Als jij weet wat jouw waarden zijn, kun je per geval bekijken of die overeenkomen met zijn wensen.
Maar denk nu niet teveel over hypothetische gevallen na, wat als hij dit voorstelt, wat als hij dat vraagt? Ga open het gesprek in en geef aan wat je wél wilt en niet wat je allemaal niet wilt. Je hoeft geen contract op te stellen hè, het is (was ) een relatie. Als jij weet wat jouw waarden zijn, kun je per geval bekijken of die overeenkomen met zijn wensen.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 19 juni 2020 om 09:55
Jullie passen gewoon niet bij elkaar.moetditnou schreef: ↑19-06-2020 09:41Dat laat ik dan ook niet gebeuren, dat hij dat bepaald. Maar omdat onze regelingen niet synchroon lopen komt het wel zo over ja. Hij ziet zijn vrije weekeind beetje als ons weekeind, maar ik niet perse, ik verdeel het weekeind over mijn kinderen en hem en ben daar tevreden mee.
vrijdag 19 juni 2020 om 10:12
Hij levert zijn oudertijd met zijn kinderen in voor zaken die hij belangrijker vindt (tijd met jou) en dat vind jij niet oke. Maar bovenstaande is nog erger, nu vraagt hij aan jou of jij jouw tijd met jouw kinderen wil opgegeven voor tijd met hem. Sorry hoor maar wat een egoist. Ik snap je twijfel niet, dit is niet in het belang van jouw kinderen.moetditnou schreef: ↑18-06-2020 22:39Ik bedoel dat hij vaker oppert dat ik mijn kinderen toch wel een extra dagje naar mijn ex kan laten gaan zodat wij samen kunnen afspreken, bijvoorbeeld in de weekeinden als hij zijn eigen kinderen niet heeft. Als ik ga accepteren dat hij zijn regeling niet aan gaat passen geld dat voor mij ook andersom?
vrijdag 19 juni 2020 om 10:15
Deze man denkt echt alleen maar aan zijn eigen belangen, toevallig ben jij zijn belang (nu dan nog). Maar als hij zo weinig moeite heeft om zijn kinderen opzij te zetten zal het hem echt niet veel moeite kosten omdat ook bij jou te flikken als het zijn belang dient. Hoeveel belang zal hij hechten aan het welzijn van jouw kinderen denk je.
vrijdag 19 juni 2020 om 10:21
Dankjewel, zo bedoel ik het ook.Bulbul schreef: ↑19-06-2020 09:45Helemaal eens hoor, moetditnou. Het lijkt me ook vervelend voor je ex als die regeling regelmatig verschuift, dat zou ik zelf ook niet waarderen. Jullie hebben een regeling gevonden die voor jullie beiden prettig werkt en voorspelbaar is, dat moet je niet door een derde laten beïnvloeden (tenzij je ZELF eens een weekend weg wilt en dit ruim van tevoren kan aangeven).
Maar denk nu niet teveel over hypothetische gevallen na, wat als hij dit voorstelt, wat als hij dat vraagt? Ga open het gesprek in en geef aan wat je wél wilt en niet wat je allemaal niet wilt. Je hoeft geen contract op te stellen hè, het is (was ) een relatie. Als jij weet wat jouw waarden zijn, kun je per geval bekijken of die overeenkomen met zijn wensen.
En ik ga ook open het gesprek aan, ik wil hem zeker niet aanvallen. Maar we moeten er wel samen uitkomen
vrijdag 19 juni 2020 om 10:22
Juist daarom wil ik een goed gesprek met hem aangaan. Als we er niet uitkomen kan ik altijd nog op mijn beslissing terug komenWhateffa schreef: ↑19-06-2020 10:12Hij levert zijn oudertijd met zijn kinderen in voor zaken die hij belangrijker vindt (tijd met jou) en dat vind jij niet oke. Maar bovenstaande is nog erger, nu vraagt hij aan jou of jij jouw tijd met jouw kinderen wil opgegeven voor tijd met hem. Sorry hoor maar wat een egoist. Ik snap je twijfel niet, dit is niet in het belang van jouw kinderen.
