Relaties
alle pijlers
Vriend verslaafd aan online gamen....
maandag 9 april 2007 om 19:39
mijn vriend en ik hebben ongeveer 2,5 jaar samengewoond. Een half jaar geleden zijn we even apart gaan wonen, omdat we even tijd voor onszelf wilden, enn er was het een en ander gebeurd in onze relatie.
Nu willen we over een paar maanden weer gaan samenwonen. Hartstikke leuk, maar er zit me een ding dwars. Mijn vriend speelt nu ongeveer 1.5 jaar een online spel, World of Warcraft. Hij speelt dit vrijwel altijd als hij thuis is.
Toen we nog samenwoonden, werd ik er helemaal gek van. Onderhandelen over wanneer we aten, gingen slapen, puur omdat er nog iets gedaan moest worden in het spel, zitten we eindelijk te eten, vaak snel opschieten, want meneer moest weer verder. Jullie begrijpen vast wel dat dit van de zotte is.\
Nu we apart wonen, hebben we het heel gezellig als we samen zijn. Wat eenn probleem was toen we samenwoonden, is dat we niks meer te kletsen hadden, maar ik vind dat ook niet zo gek als je eeuwig achter de pc hangt. Hij kan bij mij thuis dat spel niet spelen, dus dan hebben we het heel gezellig, filmpjes kijken, enz.
Maar als we opnieuw gaan samenwonen, wil ik niet terug naar af. Ik wil wat maken van onze relatie, verder is het super, maar dat eeuwige gegame, daar ben ik schijtziek van.
Ik vind het een beetje kinderachtig om het hem te verbieden, of een maximum aan het spelen te stellen. Aan de andere kant, is het zo gek dat ik een paar uur per week wat leuks wil doen?
Hebben jullie misschien zelf ook zo'n vriend, of nuttige tips en adviezen?
Laat het me horen!
Nu willen we over een paar maanden weer gaan samenwonen. Hartstikke leuk, maar er zit me een ding dwars. Mijn vriend speelt nu ongeveer 1.5 jaar een online spel, World of Warcraft. Hij speelt dit vrijwel altijd als hij thuis is.
Toen we nog samenwoonden, werd ik er helemaal gek van. Onderhandelen over wanneer we aten, gingen slapen, puur omdat er nog iets gedaan moest worden in het spel, zitten we eindelijk te eten, vaak snel opschieten, want meneer moest weer verder. Jullie begrijpen vast wel dat dit van de zotte is.\
Nu we apart wonen, hebben we het heel gezellig als we samen zijn. Wat eenn probleem was toen we samenwoonden, is dat we niks meer te kletsen hadden, maar ik vind dat ook niet zo gek als je eeuwig achter de pc hangt. Hij kan bij mij thuis dat spel niet spelen, dus dan hebben we het heel gezellig, filmpjes kijken, enz.
Maar als we opnieuw gaan samenwonen, wil ik niet terug naar af. Ik wil wat maken van onze relatie, verder is het super, maar dat eeuwige gegame, daar ben ik schijtziek van.
Ik vind het een beetje kinderachtig om het hem te verbieden, of een maximum aan het spelen te stellen. Aan de andere kant, is het zo gek dat ik een paar uur per week wat leuks wil doen?
Hebben jullie misschien zelf ook zo'n vriend, of nuttige tips en adviezen?
Laat het me horen!
maandag 9 april 2007 om 20:35
Hoi,
Ik herken jou vriend wel een beetje in mijn vriend alleen is mijn vriend minder verslaafd, hij neemt ook tijd voor andere dingen maar zit ook veel achter de computer. Ik heb met mij vriend wel wat afspraken bijvoorbeeld dat hij savonds op tijd stopt dat we nog even wat tijd samen hebben voor we naar bed gaan.
Ik denk dat je voor je gaat samenwonen toch wel wat afspraken moet maken met je vriend, want het is natuurlijk niet normaal dat alles gehaast moet!! Er is wel meer in het leven dan gamen toch?!
Heel veel succes ermee!
Ik herken jou vriend wel een beetje in mijn vriend alleen is mijn vriend minder verslaafd, hij neemt ook tijd voor andere dingen maar zit ook veel achter de computer. Ik heb met mij vriend wel wat afspraken bijvoorbeeld dat hij savonds op tijd stopt dat we nog even wat tijd samen hebben voor we naar bed gaan.
Ik denk dat je voor je gaat samenwonen toch wel wat afspraken moet maken met je vriend, want het is natuurlijk niet normaal dat alles gehaast moet!! Er is wel meer in het leven dan gamen toch?!
Heel veel succes ermee!
maandag 9 april 2007 om 20:39
Misschien moet je zelf ook aan het world of warcraften slaan. Dan kan je met je in-game poppetjes gezellig samen dingen doen.
Nee serieus: ik neem aan dat jullie in je beslissing om weer te gaan samenwonen toch ook hebben besproken hoe je ervoor kan zorgen dat de zelfde problemen als vorige keer zich niet nog een keer voordoen? Kan je in zo'n gesprek niet bespreken dat je straks als jullie weer samenwonen ook nog wel af en toe aandacht wil en het niet leuk vind als hij altijd alleen maar aandacht heeft voor zijn computer?
Nee serieus: ik neem aan dat jullie in je beslissing om weer te gaan samenwonen toch ook hebben besproken hoe je ervoor kan zorgen dat de zelfde problemen als vorige keer zich niet nog een keer voordoen? Kan je in zo'n gesprek niet bespreken dat je straks als jullie weer samenwonen ook nog wel af en toe aandacht wil en het niet leuk vind als hij altijd alleen maar aandacht heeft voor zijn computer?
maandag 9 april 2007 om 22:11
Hoewel ik de oplossing persoonlijk bespottelijk vind (omdat ik me niks kan voorstellen bij verslaafd zijn aan online gamen waarschijnlijk) vind ik dat Uggla een punt heeft. Doe mee en je hebt een gezamelijke hobby, anders zie ik het somber in voor jullie.
Jouw vriend heeft een liefhebberij, verslaving zo je wilt en jij hebt die niet. Maar hij ziet blijkbaar geen probleem in zijn eigen gedrag en zolang hij zelf niet vindt dat er iets mis is met zijn gamegedrag, kun je een voor jou bevredigende oplossing wel schudden ben ik bang.
Mensen met een verslaving zijn onbetrouwbaar en een gameverslaafde is dat dus ook. Ik ken er een paar (ik ben bevriend met hun vrouwen) en ben iedere keer weer verbaasd over hoe weinig ze zich aantrekken van of hun gedrag wel leuk is voor hun geliefde. Samen iets ondernemen is een probleem want dan moeten ze een geruime tijd weg bij die ellendige computer en veel opdrachten moet je als groep uitvoeren dus is het zaak dat je regelmatig met je groep samen bent. Ik heb bij twee gameveslaafden in huis gewoond. Mijn ex begon er mee toen we bijna uit elkaar gingen en bij hem vandaan ging ik wonen bij een man en vrouw waarvan de man gameverlsaafd is. Nooit meer van mijn leven zo'n man. Sorry dat ik het zeg want het is een schat van een man, die laatste waar ik woonde maar dat hij zijn spel vaak voor zijn gezin laat gaan zou voor mij niet (meer) werken in een relatie.
Reken niet op een gezellige man met wie je onbeperkt tijd kunt doorbrengen in ieder geval. Hij is verlsaafd en daar ben je niet zo snel vanaf, als je daar zelf de noodzaak niet van inziet.
Jouw vriend heeft een liefhebberij, verslaving zo je wilt en jij hebt die niet. Maar hij ziet blijkbaar geen probleem in zijn eigen gedrag en zolang hij zelf niet vindt dat er iets mis is met zijn gamegedrag, kun je een voor jou bevredigende oplossing wel schudden ben ik bang.
Mensen met een verslaving zijn onbetrouwbaar en een gameverslaafde is dat dus ook. Ik ken er een paar (ik ben bevriend met hun vrouwen) en ben iedere keer weer verbaasd over hoe weinig ze zich aantrekken van of hun gedrag wel leuk is voor hun geliefde. Samen iets ondernemen is een probleem want dan moeten ze een geruime tijd weg bij die ellendige computer en veel opdrachten moet je als groep uitvoeren dus is het zaak dat je regelmatig met je groep samen bent. Ik heb bij twee gameveslaafden in huis gewoond. Mijn ex begon er mee toen we bijna uit elkaar gingen en bij hem vandaan ging ik wonen bij een man en vrouw waarvan de man gameverlsaafd is. Nooit meer van mijn leven zo'n man. Sorry dat ik het zeg want het is een schat van een man, die laatste waar ik woonde maar dat hij zijn spel vaak voor zijn gezin laat gaan zou voor mij niet (meer) werken in een relatie.
Reken niet op een gezellige man met wie je onbeperkt tijd kunt doorbrengen in ieder geval. Hij is verlsaafd en daar ben je niet zo snel vanaf, als je daar zelf de noodzaak niet van inziet.
maandag 9 april 2007 om 22:28
Mijn ex waar ik 1,5 jaar mee heb samengewoond was verslaafd ana chatten en dan het liefst heel de dag. Nadat ik hem hier op attendeerde beloofde hij beterschap.
Hij beloofde wel maar deed vervolgens niets. IK heb toen op de pc een wachtwoord gezet en hij moest ana mij vragenm of hij er op mocht. Ik weet klinkt heel kinderachtig maar ja door chatten is uiteindelijk wel onze relatie over gegaan.
dinsdag 10 april 2007 om 11:03
Ik zou idd niet weer gaan samenwonen zonder goede afspraken te maken over zijn game-gedrag.. Als jij het gevoel hebt dat jij op de 2e plaats staat (en dat maak ik wel uit je verhaal op), is dat NIET goed.. Je moet duidelijk aangeven dat als het weer zo wordt zoals het was, dat het nooit gaat werken.. Het goed laten bezinken bij hem.. dat hij concessies moet doen.. denk ik.. Ik hoop dat jullie er uit komen!
Zelf heb ik ook een gamende vriend.. (Guild Wars en Vanguard, volgens hem veeeelbeter dan world of warcrap).. Hij gaat in elk geval 2 x per week na werk een paar uur bij een vriend gamen en als ik dingen op tv wil kijken, kruipt hij er ook achter en zondag is meestal ook gereserveerd voor gamen.. Eigenlijk gamet hij vrij veel, maar het stoort me totaal niet.. Hij laat duidelijk merken dat ik belangrijker ben.. En soms als we een druk weekend hebben, zegt hij wel eens dat hij er naar uit kijkt om die avond of de volgende dag weer even lekker te kunnen gamen.. Ben erg blij dat hij zo is, want ik zou er anders denk ik vrij onzeker van worden en ook boos.. Ik weet ook dat hij lekker tot rust komt door het gamen.. zoals ik af en toe een boek lees, of een tijdschrift..
Zelf heb ik ook een gamende vriend.. (Guild Wars en Vanguard, volgens hem veeeelbeter dan world of warcrap).. Hij gaat in elk geval 2 x per week na werk een paar uur bij een vriend gamen en als ik dingen op tv wil kijken, kruipt hij er ook achter en zondag is meestal ook gereserveerd voor gamen.. Eigenlijk gamet hij vrij veel, maar het stoort me totaal niet.. Hij laat duidelijk merken dat ik belangrijker ben.. En soms als we een druk weekend hebben, zegt hij wel eens dat hij er naar uit kijkt om die avond of de volgende dag weer even lekker te kunnen gamen.. Ben erg blij dat hij zo is, want ik zou er anders denk ik vrij onzeker van worden en ook boos.. Ik weet ook dat hij lekker tot rust komt door het gamen.. zoals ik af en toe een boek lees, of een tijdschrift..
dinsdag 10 april 2007 om 11:05
door de pc gaan tegenwoordig de relaties vaak heel slecht of zelfs eraan stuk..sommigen kunnen zich het niet voorstellen maar het gebeurt zo vaak..een echte oplossing heb ik ook niet maar praat erover en maak duidelijke afspraken over hoe lang en hoe vaak hij mag gamen..en anders duidelijk stellen dat je nog niet wilt samenwonen.. Succes ermee
dinsdag 10 april 2007 om 16:54
allereerst bedankt voor jullie tips!
ik denk dat ik hem inderdaad ga vertellen dat ik vind dat hij teveel gamet.
het is idd een ontspanning, dat begrijp ik, maar tijd met elkaar doorbrengen is ook erg belangrijk.
Ik wil hem nog geen ultimatum stellen aan hoeveel hij per week maximaal gamet, maar als het niet minder word, ga ik dat wel doen, vooral om duidelijkheid te scheppen in wat nou eigenlijk teveel is.
Bedankt meiden!
ik denk dat ik hem inderdaad ga vertellen dat ik vind dat hij teveel gamet.
het is idd een ontspanning, dat begrijp ik, maar tijd met elkaar doorbrengen is ook erg belangrijk.
Ik wil hem nog geen ultimatum stellen aan hoeveel hij per week maximaal gamet, maar als het niet minder word, ga ik dat wel doen, vooral om duidelijkheid te scheppen in wat nou eigenlijk teveel is.
Bedankt meiden!
donderdag 12 april 2007 om 12:34
Ik ben zelf ook een World of Warcraft-fanaat, en ik zorg ervoor dat het spel niet volledig vat krijgt op mij, want ik wil IRL verplichtingen nog wel nakomen.
Ik ben eens lid geweest van een guild waarbij de guild-leader een vrouw is. Ze is een jaar of 27 en ze is moeder. Ik vond dat ze te veel hooi op haar vork nam, en op een gegeven moment ging ze er onder door. Ze is uit de guild gestapt, i.p.v. dat ze wat eerder rustiger aan ging doen door gewoon een guildie te zijn dan een guild leader (want dat heeft een enorme verantwoordelijkheid). Ik moet eigenlijk eens informeren hoe het met haar gaat.
Ik heb vaste tijden om te spelen door de week. Tussen 19:30 en 23:00, maar ik probeer ook wat andere dingen te doen, TV kijken, bij anderen op bezoek. Zondag schoonmaaktaken, zaterdag boodschappen halen.
Als ik niet kan raiden omdat er een IRL-verplichting is, dan niet.
Ik ben eens lid geweest van een guild waarbij de guild-leader een vrouw is. Ze is een jaar of 27 en ze is moeder. Ik vond dat ze te veel hooi op haar vork nam, en op een gegeven moment ging ze er onder door. Ze is uit de guild gestapt, i.p.v. dat ze wat eerder rustiger aan ging doen door gewoon een guildie te zijn dan een guild leader (want dat heeft een enorme verantwoordelijkheid). Ik moet eigenlijk eens informeren hoe het met haar gaat.
Ik heb vaste tijden om te spelen door de week. Tussen 19:30 en 23:00, maar ik probeer ook wat andere dingen te doen, TV kijken, bij anderen op bezoek. Zondag schoonmaaktaken, zaterdag boodschappen halen.
Als ik niet kan raiden omdat er een IRL-verplichting is, dan niet.
World of Warcraft: Legion
donderdag 12 april 2007 om 13:17
Ik snap helemaal dat dit soort gedragspatronen killing zijn binnen een relatie.
Ik geef psychotherapie aan o.a. gokverslaafden, en dagelijks melden gamers zich bij ons aan om zich te laten behandelen. Gameverslaving is verwant aan gokverslaving, het gedrag eromheen is hetzelfde (je afsluiten, gebiologeerd zijn door een schermpje, vluchten voor de dagelijkse werkelijkheid etc). Misschien maak ik het te zwaar en is er helemaal geen sprake van een verslaving, je zou eens kunnen kijken op www.jellinek.nl , dat is een goede site met allerlei tests en vragenlijsten en er zijn ook onderdelen gericht op de omgeving (dus familie, vrienden, partners etc). Misschien herken je dingen. Echter nog 1 ding; zolang de persoon in kwestie zelf geen enkel probleem ziet of ervaart, wordt het een lastig en moeizaam verhaal. Jij bent degene die in dit kader keuzes zal moeten maken, je kan een ander niet veranderen. Lastig....
Succes in ieder geval.
Siobhan :R
Ik geef psychotherapie aan o.a. gokverslaafden, en dagelijks melden gamers zich bij ons aan om zich te laten behandelen. Gameverslaving is verwant aan gokverslaving, het gedrag eromheen is hetzelfde (je afsluiten, gebiologeerd zijn door een schermpje, vluchten voor de dagelijkse werkelijkheid etc). Misschien maak ik het te zwaar en is er helemaal geen sprake van een verslaving, je zou eens kunnen kijken op www.jellinek.nl , dat is een goede site met allerlei tests en vragenlijsten en er zijn ook onderdelen gericht op de omgeving (dus familie, vrienden, partners etc). Misschien herken je dingen. Echter nog 1 ding; zolang de persoon in kwestie zelf geen enkel probleem ziet of ervaart, wordt het een lastig en moeizaam verhaal. Jij bent degene die in dit kader keuzes zal moeten maken, je kan een ander niet veranderen. Lastig....
Succes in ieder geval.
Siobhan :R
donderdag 12 april 2007 om 13:23
Suuz, gamen kan een echte verslaving worden. Bij jouw vriend is het dus een verslaving, met alle verschijnselen daarvan. Het eraf komen is niet makkelijk, en daarvoor moet je een motivatie hebben. Weer gaan samenwonen kan een uitstekende motivatie vormen om eraf te komen, dus als ik jouw was zou ik die troef niet zomaar uit handen geven. Een paar weken vakantie kan het patroon misschien breken.
donderdag 12 april 2007 om 13:32
Gamen is erg tricky idd.
Mijn vriend en ik spelen allebei wow. En het lastige is dat de tijd "ineens" 3 uur verder is.
We hebben een afspraak, we "mogen" maximaal 2 uur per avond gamen, ik kom daar niet aan, hij soms wel soms niet. En regelmatig een avond de computer uit. Maar daar moet je wel beiden achterstaan natuurlijk. In jullie geval wordt het moeilijker.
Leg rustig aan hem uit hoe jij je voelt. Dat je best samen wilt wonen. Maar dat het niet gaat als hij elke avond uuuuuren lang zit te gamen. Stel een grens. Bijv van 19.00 tot 21.00 gamen, en daarna uit dat ding. Las een "proef" periode in van bijv. 3 maanden, en kijk na die tijd of hij zich er aan hield. Is het zo, Fijn, is het niet zo, dan is het beter om alleen te wonen denk ik.
Ik ben getrouwd geweest met een gokverslaafde man. En heb op een gegeven moment zijn bankpasjes afgepakt, zodat hij niet meer kon pinnen om achter de gokkast te verdwijnen. Hij is er uiteindelijk wel vanaf gekomen (geloof niet dat hij het nog doet, maar tis mn exman, dus zeker weet ik het niet)
Sterkte en succes ermee
Borodini.
Mijn vriend en ik spelen allebei wow. En het lastige is dat de tijd "ineens" 3 uur verder is.
We hebben een afspraak, we "mogen" maximaal 2 uur per avond gamen, ik kom daar niet aan, hij soms wel soms niet. En regelmatig een avond de computer uit. Maar daar moet je wel beiden achterstaan natuurlijk. In jullie geval wordt het moeilijker.
Leg rustig aan hem uit hoe jij je voelt. Dat je best samen wilt wonen. Maar dat het niet gaat als hij elke avond uuuuuren lang zit te gamen. Stel een grens. Bijv van 19.00 tot 21.00 gamen, en daarna uit dat ding. Las een "proef" periode in van bijv. 3 maanden, en kijk na die tijd of hij zich er aan hield. Is het zo, Fijn, is het niet zo, dan is het beter om alleen te wonen denk ik.
Ik ben getrouwd geweest met een gokverslaafde man. En heb op een gegeven moment zijn bankpasjes afgepakt, zodat hij niet meer kon pinnen om achter de gokkast te verdwijnen. Hij is er uiteindelijk wel vanaf gekomen (geloof niet dat hij het nog doet, maar tis mn exman, dus zeker weet ik het niet)
Sterkte en succes ermee
Borodini.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
donderdag 12 april 2007 om 13:56
Mijn man speelt "Eve", "" O Game" en "Star Wars Galaxies". Toen hij nog single was speelde hij elke dag gewoonweg totdat hij geen zin meer had. Hij had toch weinig andere dingen te doen.
Op zaterdagmiddag ging hij naar een vriend of die vriend kwam bij hem en dan zaten ze samen te spelen. Toen wij samen gingen wonen is dat veranderd. Omdat ik vond dat dit ons weekend veel te veel opslokte (zaterdagmiddag 14.00 uur tot diep in de nacht dus zondag tot laat in de middag op bed) is die dag verplaatst naar de vrijdag. Ze beginnen dan na het werk, na het eten en gaan nu nog door tot een uurtje of één.
Hij speelt elke avond wel even, maar dat geeft mij ook de kans om even op mijn fora te stuinen en met mijn msn-contacten bij te kletsen. Gewoon een uurtje en klaar.
Soms gebeurt het dat de computer een periode te veel aanstaat maar dan praten we er over en dan komt het altijd weer goed.
Mijn ex daarentegen: die ging drie avonden in de week weg voor zijn hobby. Als hij dan om half elf thuis kwam kroophij achter de pc, tot bedtijd. En dan wilde hij natuurlijk nog even... ehhh... nou als ik iemand de hele avond niet hoor en/of zie heb ik daar geen zin in hoor! De andere twee doordeweekse avonden zat hij de hele avond achter de pc want "jij kunt al drie avonden als ik weg ben voor mijn hobby, dan kan ik maar een uurtje, dus dan moet je mij dit ook maar gunnen"......
Probeer het zonder verwijten bespreekbaar te maken én te houden, dan maak je de meeste kans dat het goed komt. En ik vind een proefperiode, wat iemand hiervoor al zei, een goed idee.
Groetjes,
Carrrie.
Op zaterdagmiddag ging hij naar een vriend of die vriend kwam bij hem en dan zaten ze samen te spelen. Toen wij samen gingen wonen is dat veranderd. Omdat ik vond dat dit ons weekend veel te veel opslokte (zaterdagmiddag 14.00 uur tot diep in de nacht dus zondag tot laat in de middag op bed) is die dag verplaatst naar de vrijdag. Ze beginnen dan na het werk, na het eten en gaan nu nog door tot een uurtje of één.
Hij speelt elke avond wel even, maar dat geeft mij ook de kans om even op mijn fora te stuinen en met mijn msn-contacten bij te kletsen. Gewoon een uurtje en klaar.
Soms gebeurt het dat de computer een periode te veel aanstaat maar dan praten we er over en dan komt het altijd weer goed.
Mijn ex daarentegen: die ging drie avonden in de week weg voor zijn hobby. Als hij dan om half elf thuis kwam kroophij achter de pc, tot bedtijd. En dan wilde hij natuurlijk nog even... ehhh... nou als ik iemand de hele avond niet hoor en/of zie heb ik daar geen zin in hoor! De andere twee doordeweekse avonden zat hij de hele avond achter de pc want "jij kunt al drie avonden als ik weg ben voor mijn hobby, dan kan ik maar een uurtje, dus dan moet je mij dit ook maar gunnen"......
Probeer het zonder verwijten bespreekbaar te maken én te houden, dan maak je de meeste kans dat het goed komt. En ik vind een proefperiode, wat iemand hiervoor al zei, een goed idee.
Groetjes,
Carrrie.
zaterdag 5 mei 2007 om 02:11
'n advies aan de dames die 'n vriend hebben/krijgen, waarvan ze weten dat hij nog geen "gamer" is, koop in ieder geval 'n zo goedkoop mogelijke pc of 'n apple... En probeer je vriend zoveel mogelijk weg te houden uit electronica zaken; mert name de computer [accesoire] & DVD secties..
p.s ben geen overdreven active gamer, maar wel "game collector" ahem..
p.s ben geen overdreven active gamer, maar wel "game collector" ahem..
zaterdag 5 mei 2007 om 06:24
WoW.... mijn ex-man was er verslaafd aan...
Ons huwelijk liep steeds verder spaak.
We hadden een léven samen maar dat ging kapot.
Mede (of vooral) 'dankzij' zijn WoW-verslaving.
Tegen het einde van ons huwelijk stond ik naast hem, midden in de nacht, ik voelde me zó klote, had hem echt nodig...
Maar hij was aan het gamen, 40 man rekenden op hem en die kon hij niet zomaar in de steek laten. (ja dat was letterlijk zijn antwoord)
En je vrouw wel, schoot het door me heen... Dát was de nekslag, dat was het moment waarop ik wist dat het niet meer goed kwam.
15 jaar samen, een dochter samen, een huis samen, een leven samen.
Niet veel later... alles weg....
Gooi dat WoW maar gerust in de openhaard.
(oké, het ligt aan de persoon die online gamed....)
Ik heb zijn nieuwe vriendin gewaarschuwd.
'Als de PC ooit belangrijker wordt dan jij dan knip desnoods de stekker eraf maar pik het niet, dat verdien je niet'
Ik heb geen idee hoe het gaat, wil het ook niet weten.
Sterkte!
Ons huwelijk liep steeds verder spaak.
We hadden een léven samen maar dat ging kapot.
Mede (of vooral) 'dankzij' zijn WoW-verslaving.
Tegen het einde van ons huwelijk stond ik naast hem, midden in de nacht, ik voelde me zó klote, had hem echt nodig...
Maar hij was aan het gamen, 40 man rekenden op hem en die kon hij niet zomaar in de steek laten. (ja dat was letterlijk zijn antwoord)
En je vrouw wel, schoot het door me heen... Dát was de nekslag, dat was het moment waarop ik wist dat het niet meer goed kwam.
15 jaar samen, een dochter samen, een huis samen, een leven samen.
Niet veel later... alles weg....
Gooi dat WoW maar gerust in de openhaard.
(oké, het ligt aan de persoon die online gamed....)
Ik heb zijn nieuwe vriendin gewaarschuwd.
'Als de PC ooit belangrijker wordt dan jij dan knip desnoods de stekker eraf maar pik het niet, dat verdien je niet'
Ik heb geen idee hoe het gaat, wil het ook niet weten.
Sterkte!
maandag 7 mei 2007 om 04:40
Hoi suuzzz8,
Heb net je berichtje gelezen.
Ben net gescheiden en een van de grootste problemen in ons huwelijk was het "gamen". Natuurlijk ontkent hij het.
Twaalf jaar samen, twee jonge kinderen (nu 6 en 3)
Na dat de oudste geboren was heb ik hem "gedwongen" de computer te verplaatsen naar de garage, ik wilde niet dat mijn kind naar oorlogsgeluiden luisterde.
In de laatste paar jaren werd het een steeds groter probleem.
Hij vondt dat hij overdag hard werkte en 's avonds recht had om te "ontspannen" en in het weekend ook.
Het werd steeds erger, nooit meer uit eten, niks doen met de kinderen, de hele nacht gamen tot vroeg in de morgen. Geen tijd, zin, energie voor sex.
Steeds betere en duurdere computers. Geen tijd voor de kinderen
Het is een echte verslaving !!!!!!!!!!!!!
Alles wat ik wil zeggen is: Meid maak goede afspraken voor dat je weer met hem gaat samenwonen want het is een GROOT probleem.
Groetjes t.anneke.
Heb net je berichtje gelezen.
Ben net gescheiden en een van de grootste problemen in ons huwelijk was het "gamen". Natuurlijk ontkent hij het.
Twaalf jaar samen, twee jonge kinderen (nu 6 en 3)
Na dat de oudste geboren was heb ik hem "gedwongen" de computer te verplaatsen naar de garage, ik wilde niet dat mijn kind naar oorlogsgeluiden luisterde.
In de laatste paar jaren werd het een steeds groter probleem.
Hij vondt dat hij overdag hard werkte en 's avonds recht had om te "ontspannen" en in het weekend ook.
Het werd steeds erger, nooit meer uit eten, niks doen met de kinderen, de hele nacht gamen tot vroeg in de morgen. Geen tijd, zin, energie voor sex.
Steeds betere en duurdere computers. Geen tijd voor de kinderen
Het is een echte verslaving !!!!!!!!!!!!!
Alles wat ik wil zeggen is: Meid maak goede afspraken voor dat je weer met hem gaat samenwonen want het is een GROOT probleem.
Groetjes t.anneke.
maandag 7 mei 2007 om 12:01
Hoi suuzzz8.
Ook ik heb een vriend die verslaafd is aan gamen en ik vind dit echt verschrikkelijk! hij zit ongeveer 8 a 9 uur achter de pc als hij niet hoeft te werken. Ik woon in Groningen en hij in Enschede. Ik zie hem dus alleen in het weekend en dan wil ik gewoon leuke dingen met hem doen. Als we een avond thuis blijven is het rond 11 uur vaak van: ik ga even naar boven! Dan weet ik dus al dat hij gaat gamen. Dat "even" wordt dan al snel 3 uur want hij heeft totaal geen tijdsbesef als hij aan het gamen is. Als ik naar boven kom en hem vraag of ie zo nog even bij me komt is het vaak van: jaahaaa ik kom zo! even dit potje afmaken. Ik kan zeggen wat ik wil maar hij stopt nooit meteen. Een poosje geleden heb ik het uit gemaakt omdat ik er echt niet meer tegen kon. Ik had het idee dat zijn pc op de eerste plaats stond en ik niet. Hij was er kapot van dat ik het uit had gemaakt. Ik ook maar ik wilde dat hij inzag dat ik het niet meer pikte. na 3 weken was het weer aan. De eerste tijd zat hij nooit meer achter de pc als ik er was en ik was helemaal blij. Nu zit hij er wel weer achter maar we hebben afspraken gemaakt. Als hij zegt dat hij wil gamen zeg ik: oke, over een uur kom ik je er achter weghalen. Dat werkt. Hij stribbelt nog wel vaak tegen maar komt er toch achter weg.
Het beste wat je kan doen is toch echt afspraken maken. Spreek een tijd af en haal hem er dan achter weg. Hij moet beseffen dat het voor jou echt niet leuk is dat hij constant achter de pc zit. Als hij dit niet beseft moet je toch nog maar eens goed over nadenken of je wel weer met hem wilt samenwonen.
Succes ermee!
Ook ik heb een vriend die verslaafd is aan gamen en ik vind dit echt verschrikkelijk! hij zit ongeveer 8 a 9 uur achter de pc als hij niet hoeft te werken. Ik woon in Groningen en hij in Enschede. Ik zie hem dus alleen in het weekend en dan wil ik gewoon leuke dingen met hem doen. Als we een avond thuis blijven is het rond 11 uur vaak van: ik ga even naar boven! Dan weet ik dus al dat hij gaat gamen. Dat "even" wordt dan al snel 3 uur want hij heeft totaal geen tijdsbesef als hij aan het gamen is. Als ik naar boven kom en hem vraag of ie zo nog even bij me komt is het vaak van: jaahaaa ik kom zo! even dit potje afmaken. Ik kan zeggen wat ik wil maar hij stopt nooit meteen. Een poosje geleden heb ik het uit gemaakt omdat ik er echt niet meer tegen kon. Ik had het idee dat zijn pc op de eerste plaats stond en ik niet. Hij was er kapot van dat ik het uit had gemaakt. Ik ook maar ik wilde dat hij inzag dat ik het niet meer pikte. na 3 weken was het weer aan. De eerste tijd zat hij nooit meer achter de pc als ik er was en ik was helemaal blij. Nu zit hij er wel weer achter maar we hebben afspraken gemaakt. Als hij zegt dat hij wil gamen zeg ik: oke, over een uur kom ik je er achter weghalen. Dat werkt. Hij stribbelt nog wel vaak tegen maar komt er toch achter weg.
Het beste wat je kan doen is toch echt afspraken maken. Spreek een tijd af en haal hem er dan achter weg. Hij moet beseffen dat het voor jou echt niet leuk is dat hij constant achter de pc zit. Als hij dit niet beseft moet je toch nog maar eens goed over nadenken of je wel weer met hem wilt samenwonen.
Succes ermee!
maandag 7 mei 2007 om 13:13
Hallo iedereen,
Hier nog een, wat was ik kwaad zeg, toen mijn vriend aankondigde dat hij WoW had gekocht en dat we per maand moesten betalen voor een computerspel! Nu spelen we allebei WoW, en ik moet zeggen het is reuze gezellig! Mijn vriend en ik zijn heel verschillend en hebben weinig zelfde interesses, nu wel
Ik zou zeggen, verdiep je er eens in, en interesseer je in zijn "hobby", dat wil niet zeggen dat je ook moet gaan spelen, maar het komt heel wat leuker over dan iemand die alleen maar aan het "zeuren" is... dat is vaak hoe het gezien wordt. Mijn vriend en ik hebben een druk RL, en doen nog genoeg dingen samen... we hebben goede afspraken gemaakt over wie wanneer en hoelang... en ik moet zeggen.. het gaat goed Het enige wat lijdt onder onze "verslaving" is het huishouden ;)
Ik moet ook zeggen, het wordt ook minder met de tijd... (bij ons dan... )
Hier nog een, wat was ik kwaad zeg, toen mijn vriend aankondigde dat hij WoW had gekocht en dat we per maand moesten betalen voor een computerspel! Nu spelen we allebei WoW, en ik moet zeggen het is reuze gezellig! Mijn vriend en ik zijn heel verschillend en hebben weinig zelfde interesses, nu wel
Ik zou zeggen, verdiep je er eens in, en interesseer je in zijn "hobby", dat wil niet zeggen dat je ook moet gaan spelen, maar het komt heel wat leuker over dan iemand die alleen maar aan het "zeuren" is... dat is vaak hoe het gezien wordt. Mijn vriend en ik hebben een druk RL, en doen nog genoeg dingen samen... we hebben goede afspraken gemaakt over wie wanneer en hoelang... en ik moet zeggen.. het gaat goed Het enige wat lijdt onder onze "verslaving" is het huishouden ;)Ik moet ook zeggen, het wordt ook minder met de tijd... (bij ons dan... )
maandag 7 mei 2007 om 14:54
Met hem meespelen kan inderdaad ook. Mijn vriend speelt sinds kort ook WoW. Ik heb het ook een aantal keer gespeeld en stieken vind ik het best leuk ;) Ik wil dat gewoon niet toegeven aan mn vriend omdat ik altijd zo tegen hem zeik haha. Hij zei ook van: zie je nou wel hoe leuk het is!? ja, het is leuk maar wel raar om het te doen terwijl ik er zo op tegen ben. Misschien ga ik het wel vaker spelen maar toch ga ik liever iets leuks met hem doen!
dinsdag 8 mei 2007 om 17:49
Heel fijn om te lezen dat dit probleem vaker voorkomt.
Ik heb mijn vriend verteld dat ik dat gegame echt niet trek, en hij zei dat hij
het nu ook niet vaak doet, dus dat zal volgens hem ook zo zijn als we samenwonen. Toch ben ik bang dat het weer hetzelfde gaat, zodra de pc in zijn gezichtsveld komt, moet er nog even iets in het spel gebeuren, en als we samenwonen, staat die pc weer hier...
Hij heeft het idee dat ik er een te groot probleem van maak, hoe maak ik hem duidelijk dat het een zodanig probleem is, dat ik bij hem wegga als het weer zoals eerst wordt?
Ik heb mijn vriend verteld dat ik dat gegame echt niet trek, en hij zei dat hij
het nu ook niet vaak doet, dus dat zal volgens hem ook zo zijn als we samenwonen. Toch ben ik bang dat het weer hetzelfde gaat, zodra de pc in zijn gezichtsveld komt, moet er nog even iets in het spel gebeuren, en als we samenwonen, staat die pc weer hier...
Hij heeft het idee dat ik er een te groot probleem van maak, hoe maak ik hem duidelijk dat het een zodanig probleem is, dat ik bij hem wegga als het weer zoals eerst wordt?
dinsdag 8 mei 2007 om 22:07
Jij maakt er niet een te groot probleem van, voor jou is het een groot probleem. Hij heeft blijkbaar niet goed genoeg door dat jij je tekortgedaan voelt. De enige manier om dat duidelijk te maken, is het hem vertellen. Vertel wat het met jou doet als hij zo opgaat in zijn computer.. Maar: gooi het niet alleen op het spel, maar hou het bij jezelf. Want je zou je net zo voelen als het om een postzegelverzameling ging ipv WoW.
Ik denk dat het voor jou echt enorm belangrijk is dat je duidelijk je grenzen aan gaat geven. 'k Krijg nu een beetje de indruk dat je lang je mond hebt gehouden 'voor de lieve vrede', of zit ik daar helemaal naast?
Je moet van het begin af aan héél alert zijn. Samen met hem, maar ook dus voor jezelf, grenzen bepalen die duidelijk te meten zijn.
Succes!!
woensdag 9 mei 2007 om 08:35
@ Sieper, Ik heb idd heel lang mijn mond gehouden om de lieve vrede te bewaren idd, toen we nog samenwoonden heb ik hem wel regelmatig te kennen gegeven dat ik het vervelend vond, maar hij ziet gewoonweg niet in hoe vervelend het voor me is. Begrijp me niet verkeerd, als hij de hele dag hard gewerkt heeft, heeft hij ook recht op ontspanning, maar dat hoeft toch niet altijd zodra hij thuis is achter de pc? Het leven draait op een gegeven moment gewoon om dat spel, en dat is niet de bedoeling. Hij moet dan namelijk nog ff iemand anders helpen, want dat heeft hij beloofd, terwijl ik zoiets heb van, ja, en ik dan? Je hebt tegenover mij toch meer verplichtingen dan tegenover virtuele vrienden?
vrijdag 11 mei 2007 om 00:06
Je hebt helemaal gelijk en staat wat mij betreft helemaal 'in je recht'. Dat is ook de reden waarom ik zei dat je nu echt je grenzen moet gaan aangeven. Het zal al voordat jullie weer gaan samenwonen duidelijk moeten zijn wat jij wel en niet kan accepteren. Hij zal het toch met je eens zijn dat jij je goed moet voelen bij/met hem?
Tuurlijk moet iedereen ruimte hebben voor zijn eigen dingen, maar als mijn vent elke dag na zijn werk vijf uur ging pottenbakken zou ik dat ook niet leuk vinden. Want feitelijk zou hij dan dus aangeven dat hij liever met klei bezig is dan met mij - bijna altijd.
Als je vriend dat niet kan/wil inzien, moet hij ook beseffen dat er eventuele consequenties aan dat gamen kunnen zitten... 't Is allemaal een kwestie van prioriteiten.
En nogmaals, haal de discussie weg van het gamen! Het gaat erom dat jij je rot voelt als je geen aandacht krijgt en dát is iets waar jullie samen uit moeten komen (want jij moet ook geen idiote eisen stellen natuurlijk - voor zover je dat al van plan was :P).
Je zei ergens dat hij had gezegd dat hij al minder speelde. Dat zou mooi zijn, maar ik zou daar toch niet echt vanuit gaan. Het spel is speciaal ontworpen om het zo verslavend mogelijk te maken en jouw vriend lijkt gevoelig te zijn daarvoor.
Dus nogmaals: bespreek dit héél goed met je vriend; stel grenzen en maak afspraken en wees superalert of die afspraken niet geschonden worden.
Het is kinderachtig, maar anders denk ik dat je je relatie wel gedag kunt zeggen.
Sterkte!!
vrijdag 11 mei 2007 om 07:42
@Feesfee, ik lees hier over zeuren en dat het leuker overkomt als je je erin verdiept, maar vind je zelf niet dat sommige mensen wel degelijk het recht hebben om te zeuren?Mijn man is ook een tijd bezig geweest met online gamen, maar het bleef altijd binnen de perken, als we hadden afgesproken om op een bepaald tijdstip iets te gaan doen dan hield hij zich daar ook aan. Voor hem bleef het dus gewoon een hobby en een spelletje. Ik ben het er wel mee eens dat je niet te snel moet roepen dat je het niks vindt, maar bij veel verhalen die ik hoor kan ik me héél goed voorstellen dat de partners daar niet blij mee zijn. En zoals iemand anders al aangaf, als het een andere hobby zou zijn die álle tijd in beslag nam, waardoor je nooit van iemand op aan kunt en die altijd voor gaat, zou dat precies hetzelfde zijn. Online gamen op zich heeft daar niks mee te maken, behalve dat dat voor sommige mensen blijkbaar erg verslavend werkt.
vrijdag 11 mei 2007 om 12:55
Pff.. hij gamet idd minder omdat als hij bij mij is, hij zijn pc niet heeft, maar was gister alweer geirriteerd.
Had met hem afgesproken dat hij na mijn werk zou komen. Hij zit momenteel een maand thuis, zijn ene baan is beeindigd, en hij begint 1 juni bij de andere.
Hij heeft dus alle tijd van de wereld. Ik ben 5 uur vrij, maar hij begint half 5 aan een instance, dat is dat je met anderen een opdracht doet die een paar uur duurt. Daar baalde ik al een beetje van. Ik bel hem om 6 uur op, vragen hoelaat hij denkt dat hij er is. Hij zegt, ik pak de bus van 7 uur. kwart voor 7 belt ie, ik ga het niet redden, bijna half negen komt hij aanschijten. Vanavond zie ik hem niet, want hij heeft afgesproken weer een instance te doen, duurt waarschijnlijk wel tot 12 uur. Ik heb het idee dat hij echt niet snapt wat het probleem is, en ik ben er bijna toe in staat om hem te vertellen dat hij helemaal moet stoppen met dat spel. Maar ja, ik ben zijn moeder niet, denk ik dan, ik ga hem niks verbieden. Maar ik sta echt op het punt hem te vertellen dat als we samenwonen, en we gaan weer terug naar af, dat ik dan bij hem wegga.
Maar als ik hem uitleg dat ik niet meer dezelfde situatie wil als we samenwonen zegt hij, ik speel al minder, en hij vindt dat ik te voorbarig ben.
Ik wil dit gewoon opgelost hebben voordat we samenwonen!
Had met hem afgesproken dat hij na mijn werk zou komen. Hij zit momenteel een maand thuis, zijn ene baan is beeindigd, en hij begint 1 juni bij de andere.
Hij heeft dus alle tijd van de wereld. Ik ben 5 uur vrij, maar hij begint half 5 aan een instance, dat is dat je met anderen een opdracht doet die een paar uur duurt. Daar baalde ik al een beetje van. Ik bel hem om 6 uur op, vragen hoelaat hij denkt dat hij er is. Hij zegt, ik pak de bus van 7 uur. kwart voor 7 belt ie, ik ga het niet redden, bijna half negen komt hij aanschijten. Vanavond zie ik hem niet, want hij heeft afgesproken weer een instance te doen, duurt waarschijnlijk wel tot 12 uur. Ik heb het idee dat hij echt niet snapt wat het probleem is, en ik ben er bijna toe in staat om hem te vertellen dat hij helemaal moet stoppen met dat spel. Maar ja, ik ben zijn moeder niet, denk ik dan, ik ga hem niks verbieden. Maar ik sta echt op het punt hem te vertellen dat als we samenwonen, en we gaan weer terug naar af, dat ik dan bij hem wegga.
Maar als ik hem uitleg dat ik niet meer dezelfde situatie wil als we samenwonen zegt hij, ik speel al minder, en hij vindt dat ik te voorbarig ben.
Ik wil dit gewoon opgelost hebben voordat we samenwonen!
