Relaties
alle pijlers
Vriend verslaafd aan online gamen....
maandag 9 april 2007 om 19:39
mijn vriend en ik hebben ongeveer 2,5 jaar samengewoond. Een half jaar geleden zijn we even apart gaan wonen, omdat we even tijd voor onszelf wilden, enn er was het een en ander gebeurd in onze relatie.
Nu willen we over een paar maanden weer gaan samenwonen. Hartstikke leuk, maar er zit me een ding dwars. Mijn vriend speelt nu ongeveer 1.5 jaar een online spel, World of Warcraft. Hij speelt dit vrijwel altijd als hij thuis is.
Toen we nog samenwoonden, werd ik er helemaal gek van. Onderhandelen over wanneer we aten, gingen slapen, puur omdat er nog iets gedaan moest worden in het spel, zitten we eindelijk te eten, vaak snel opschieten, want meneer moest weer verder. Jullie begrijpen vast wel dat dit van de zotte is.\
Nu we apart wonen, hebben we het heel gezellig als we samen zijn. Wat eenn probleem was toen we samenwoonden, is dat we niks meer te kletsen hadden, maar ik vind dat ook niet zo gek als je eeuwig achter de pc hangt. Hij kan bij mij thuis dat spel niet spelen, dus dan hebben we het heel gezellig, filmpjes kijken, enz.
Maar als we opnieuw gaan samenwonen, wil ik niet terug naar af. Ik wil wat maken van onze relatie, verder is het super, maar dat eeuwige gegame, daar ben ik schijtziek van.
Ik vind het een beetje kinderachtig om het hem te verbieden, of een maximum aan het spelen te stellen. Aan de andere kant, is het zo gek dat ik een paar uur per week wat leuks wil doen?
Hebben jullie misschien zelf ook zo'n vriend, of nuttige tips en adviezen?
Laat het me horen!
Nu willen we over een paar maanden weer gaan samenwonen. Hartstikke leuk, maar er zit me een ding dwars. Mijn vriend speelt nu ongeveer 1.5 jaar een online spel, World of Warcraft. Hij speelt dit vrijwel altijd als hij thuis is.
Toen we nog samenwoonden, werd ik er helemaal gek van. Onderhandelen over wanneer we aten, gingen slapen, puur omdat er nog iets gedaan moest worden in het spel, zitten we eindelijk te eten, vaak snel opschieten, want meneer moest weer verder. Jullie begrijpen vast wel dat dit van de zotte is.\
Nu we apart wonen, hebben we het heel gezellig als we samen zijn. Wat eenn probleem was toen we samenwoonden, is dat we niks meer te kletsen hadden, maar ik vind dat ook niet zo gek als je eeuwig achter de pc hangt. Hij kan bij mij thuis dat spel niet spelen, dus dan hebben we het heel gezellig, filmpjes kijken, enz.
Maar als we opnieuw gaan samenwonen, wil ik niet terug naar af. Ik wil wat maken van onze relatie, verder is het super, maar dat eeuwige gegame, daar ben ik schijtziek van.
Ik vind het een beetje kinderachtig om het hem te verbieden, of een maximum aan het spelen te stellen. Aan de andere kant, is het zo gek dat ik een paar uur per week wat leuks wil doen?
Hebben jullie misschien zelf ook zo'n vriend, of nuttige tips en adviezen?
Laat het me horen!
maandag 21 mei 2007 om 11:29
Over slikken gesproken......
ik had begrepen dat het probleem was dat je vriend verslaafd is. Op zich maakt het dan niet zoveel uit waaraan dat is. De oplossing die je nu kiest is dan: ik laat hem verslaafd zijn en ga gewoon zelf mijn eigen weg. Is dat de toekomst die je voor ogen staat? Met/naast/langs een verslaafde leven? Mijn zegen heb je hoor. Ik zou het alleen zelf niet kunnen.
ik had begrepen dat het probleem was dat je vriend verslaafd is. Op zich maakt het dan niet zoveel uit waaraan dat is. De oplossing die je nu kiest is dan: ik laat hem verslaafd zijn en ga gewoon zelf mijn eigen weg. Is dat de toekomst die je voor ogen staat? Met/naast/langs een verslaafde leven? Mijn zegen heb je hoor. Ik zou het alleen zelf niet kunnen.
maandag 21 mei 2007 om 11:36
Ik snap wat je bedoeld, de insteek die ik heb is eigenlijk anders.
Ik kan hem niet verplichten of van hem eisen iets te doen. Ik laat het aan hem over om de beslissing te maken tijd met me door te brengen. Nu we niet samenwonen, doet hij dat ook, en ik ben benieuwd of hij dat volhoudt als we weer samen gaan wonen. De keus is aan hem, besteed hij naast wow nog tijd aan mij, dan is het goed. Zo niet, dan weet ik wat me te doen staat.
Ik kan hem niet iets verplichten terwijl hij het zelf niet in ziet. Het is een slimme man, hij kan zijn eigen keuzes maken. Ik ken hem door en door, en weet dat irritant zeuren averechts werkt bij hem. Ik zie dus wel wat ervan komt. Ik laat de keus aan hem, als hij denkt dat het goed gaat, ook als we samenwonen, waarom zou ik me er dan langer over drukmaken, terwijl het tegendeel nog niet bewezen is?
Ik kan hem niet verplichten of van hem eisen iets te doen. Ik laat het aan hem over om de beslissing te maken tijd met me door te brengen. Nu we niet samenwonen, doet hij dat ook, en ik ben benieuwd of hij dat volhoudt als we weer samen gaan wonen. De keus is aan hem, besteed hij naast wow nog tijd aan mij, dan is het goed. Zo niet, dan weet ik wat me te doen staat.
Ik kan hem niet iets verplichten terwijl hij het zelf niet in ziet. Het is een slimme man, hij kan zijn eigen keuzes maken. Ik ken hem door en door, en weet dat irritant zeuren averechts werkt bij hem. Ik zie dus wel wat ervan komt. Ik laat de keus aan hem, als hij denkt dat het goed gaat, ook als we samenwonen, waarom zou ik me er dan langer over drukmaken, terwijl het tegendeel nog niet bewezen is?
maandag 21 mei 2007 om 15:42
Waarom kies je voor de makkelijke weg? Tenminste, dat lijkt nu zo. Natuurlijk kan je hem niets verbieden maar je kan er wel voor kiezen om voor jezelf te kiezen.
Ik kan me voorstellen dat hij bij je bleef toen je zoveel pijn had want als hij dan voor zijn comp kiest, valt het te veel op dat dat voor gaat. Op deze manier kan hij je tevreden houden.
Het is zo logisch dat je van hem eist, dat hij meer tijd aan jullie tweeën besteed. Neem je genoegen met langs elkaar heen leven? Welke toegevoegde waarde heeft je relatie dan? Dat is hetzelfde als geen relatie hebben.
Het verhaal komt mij zo bekend voor. Maar ik heb bedankt voor een gegeven moment. Ik mocht hem op een gegeven moment zelfs geen knuffel meer geven want dan eiste ik die op! Als hij thuis was zat hij achter de PC. Dus ook hele nachten waarin hij dus niet eens sliep. Op een gegeven moment heb ik toch echt voor mezelf gekozen. Hij was erg moeilijk want ondanks alles hield ik nog van hem (nu onmogelijk voor te stellen). Maar mijn broer zei op een gegeven moment..je kunt bij hem blijven, dan ben je altijd ongelukkig of je gaat bij hem weg en dan blijf je misschien ongelukkig maar dan heb je ook een kans dat je wél gelukkig wordt.
Nou speelde bij mijn relatie nog veel meer waardoor ik voor mezelf moest kiezen maar toch....
Ik hoop dat je sterk genoeg bent of voor jezelf te kiezen!!
Ik kan me voorstellen dat hij bij je bleef toen je zoveel pijn had want als hij dan voor zijn comp kiest, valt het te veel op dat dat voor gaat. Op deze manier kan hij je tevreden houden.
Het is zo logisch dat je van hem eist, dat hij meer tijd aan jullie tweeën besteed. Neem je genoegen met langs elkaar heen leven? Welke toegevoegde waarde heeft je relatie dan? Dat is hetzelfde als geen relatie hebben.
Het verhaal komt mij zo bekend voor. Maar ik heb bedankt voor een gegeven moment. Ik mocht hem op een gegeven moment zelfs geen knuffel meer geven want dan eiste ik die op! Als hij thuis was zat hij achter de PC. Dus ook hele nachten waarin hij dus niet eens sliep. Op een gegeven moment heb ik toch echt voor mezelf gekozen. Hij was erg moeilijk want ondanks alles hield ik nog van hem (nu onmogelijk voor te stellen). Maar mijn broer zei op een gegeven moment..je kunt bij hem blijven, dan ben je altijd ongelukkig of je gaat bij hem weg en dan blijf je misschien ongelukkig maar dan heb je ook een kans dat je wél gelukkig wordt.
Nou speelde bij mijn relatie nog veel meer waardoor ik voor mezelf moest kiezen maar toch....
Ik hoop dat je sterk genoeg bent of voor jezelf te kiezen!!
maandag 21 mei 2007 om 19:45
Suuzzz, waarom overwegen jullie weer samen te gaan wonen? Het lijkt me dat het prima gaat gaat als jullie latten. Hij kan in zn eigen huis/tijd doen wat hij wil. Jij ook natuurlijk. En hij wil blijkbaar best tijd samen doorbrengen en daar ook moeite voor doen.
Ws helpt het ook als je niet stelt dat hij tijd en aandacht aan jòù moet besteden, maar aan jullie relatie.
Als je zegt dat jij aandacht wilt, kun je inderdaad als zeurderig overkomen; terwijl, naar mijn bescheiden mening, de realiteit is dat jullie samen tijd en aandacht moeten hebben voor jullie relatie.
In ieder geval vind ik het positief dat hij op cruciale momenten (toen je ziek was) de juiste prioriteiten weet te stellen.
succes
Mabel
dinsdag 22 mei 2007 om 11:08
We willen weer samenwonen omdat we dan gewoon meer tijd samen kunnen hebben, hij werkt sinds kort aan de andere kant van het land, en is 's avonds pas half acht thuis. Het is dus buiten gezellig ook praktischer, en we willen op den duur samen naar die omgeving waar hij werkt verhuizen. We zijn het er beiden over eens dat we dan beter eerst even kunnen test-samenwonen voordat we die best grote stap nemen.
Daarbij komt dat we het apart van elkaar wonen een stuk minder leuk vinden dan het samenwonen. De redenen waarom we apart gingen wonen zijn opgelost, en we missen elkaar gewoon heel erg veel.
Daarbij komt dat we het apart van elkaar wonen een stuk minder leuk vinden dan het samenwonen. De redenen waarom we apart gingen wonen zijn opgelost, en we missen elkaar gewoon heel erg veel.
