Relaties
alle pijlers
Vriend wil minder vaak afspreken dan ik
zaterdag 8 augustus 2020 om 15:38
Beste mensen,
Ik zit ergens mee. Volgens mij maak ik het in mijn hoofd veel erger dan het is (althan, ddat hoop ik), maar het lukt me niet om te stoppen met malen dus misschien helpt het als ik het opschrijf. En misschien heeft iemand nog tips.
Ik heb een paar weken vakantie. Mijn vriend is net zijn baan kwijt. Nu is hij erg druk met solliciteren. We wonen niet samen en hij wil de komende weken alles op alles zetten om weer een nieuwe baan te vinden en dat begrijp ik natuurlijk heel goed. We zien elkaar doorgaans 1x per week en nu wil hij dat tijdelijk terugschroeven naar 1x per 2 weken. Dit omdat we niet heel dicht bij elkaar wonen (1,5 uur met de auto enkele reis, voor mij geen probleem, zeker niet in vakantie).
Omdat we eerder hadden afgesproken om juist in mijn vakantie wat meer tijd samen door te brengen, vind ik dit erg jammer. Meer dan ik zou willen toegeven.
Vorig jaar hebben we ook al heel weinig tijd samen gehad tijdens de zomer. We kenden elkaar toen net en hij had al vakantie geboekt met zijn familie. Toen hij terugkwam, begon hij na ca 1,5 week met zijn (toen) nieuwe baan en in de tussentijd had hij ook geen tijd meer om dingen samen te ondernemen. Toen vond ik dat jammer, maar begreep het nog wel en we kenden elkaar ook nog niet zo lang.
Rond de kerst hadden we tegelijk bijna 2 weken vrij, maar ook toen vond hij het in eerste instantie te zwaar om vaker dan 1x iets samen te doen. Hij was erg moe en wilde vooral uitrusten. Pas toen hij besefte dat we elkaar dan 3 weken niet zouden zien (ivm buitenlandse reis voor mijn werk week daarop), wilde hij wel nog een keer afspreken.
In april zouden we een paar dagen samen weggaan, maar door corona is dat er niet van gekomen.
Misschien goed om te vermelden, zonder daar verder op in te willen gaan, dat mijn vorige relatie niet goed verliep (misbruik, liegen, emotionele chantage etc.).
Bij mijn huidige vriend heb ik nooit dit soort vermoedens gehad en voelt het wel echt goed als we samen zijn, bellen (gemiddeld 1x per week) of tussendoor contact hebben via WhatsApp. Heb ook absoluut niet het idee dat hij niet voor mij zou gaan of me gebruikt oid., maar eerder dat het soort van onhandigheid is of niet goed tijd kunnen inschatten.
Alleen spelen bij mij nu de onzekerheid en negatieve gedachten weer op en ik weet niet hoe dit te stoppen...
Ik weet niet zo goed hoe ik dit met hem zou kunnen bespreken, maar zit er wel echt mee. Vooral dat ik hem nu zo weinig zie/spreek maakt dit lastig en is eigenlijk ook iets dat ik graag anders zou zien. Maar hoe begin ik hierover?
Alle tips zijn welkom
Ik zit ergens mee. Volgens mij maak ik het in mijn hoofd veel erger dan het is (althan, ddat hoop ik), maar het lukt me niet om te stoppen met malen dus misschien helpt het als ik het opschrijf. En misschien heeft iemand nog tips.
Ik heb een paar weken vakantie. Mijn vriend is net zijn baan kwijt. Nu is hij erg druk met solliciteren. We wonen niet samen en hij wil de komende weken alles op alles zetten om weer een nieuwe baan te vinden en dat begrijp ik natuurlijk heel goed. We zien elkaar doorgaans 1x per week en nu wil hij dat tijdelijk terugschroeven naar 1x per 2 weken. Dit omdat we niet heel dicht bij elkaar wonen (1,5 uur met de auto enkele reis, voor mij geen probleem, zeker niet in vakantie).
Omdat we eerder hadden afgesproken om juist in mijn vakantie wat meer tijd samen door te brengen, vind ik dit erg jammer. Meer dan ik zou willen toegeven.
Vorig jaar hebben we ook al heel weinig tijd samen gehad tijdens de zomer. We kenden elkaar toen net en hij had al vakantie geboekt met zijn familie. Toen hij terugkwam, begon hij na ca 1,5 week met zijn (toen) nieuwe baan en in de tussentijd had hij ook geen tijd meer om dingen samen te ondernemen. Toen vond ik dat jammer, maar begreep het nog wel en we kenden elkaar ook nog niet zo lang.
Rond de kerst hadden we tegelijk bijna 2 weken vrij, maar ook toen vond hij het in eerste instantie te zwaar om vaker dan 1x iets samen te doen. Hij was erg moe en wilde vooral uitrusten. Pas toen hij besefte dat we elkaar dan 3 weken niet zouden zien (ivm buitenlandse reis voor mijn werk week daarop), wilde hij wel nog een keer afspreken.
In april zouden we een paar dagen samen weggaan, maar door corona is dat er niet van gekomen.
Misschien goed om te vermelden, zonder daar verder op in te willen gaan, dat mijn vorige relatie niet goed verliep (misbruik, liegen, emotionele chantage etc.).
Bij mijn huidige vriend heb ik nooit dit soort vermoedens gehad en voelt het wel echt goed als we samen zijn, bellen (gemiddeld 1x per week) of tussendoor contact hebben via WhatsApp. Heb ook absoluut niet het idee dat hij niet voor mij zou gaan of me gebruikt oid., maar eerder dat het soort van onhandigheid is of niet goed tijd kunnen inschatten.
Alleen spelen bij mij nu de onzekerheid en negatieve gedachten weer op en ik weet niet hoe dit te stoppen...
Ik weet niet zo goed hoe ik dit met hem zou kunnen bespreken, maar zit er wel echt mee. Vooral dat ik hem nu zo weinig zie/spreek maakt dit lastig en is eigenlijk ook iets dat ik graag anders zou zien. Maar hoe begin ik hierover?
Alle tips zijn welkom
donderdag 4 februari 2021 om 11:39
Dit TOWesterpaviljoen schreef: ↑08-08-2020 15:58Van die viva dames hier heb ik geleerd:
If you are not a priority than dont be an option
Late reactie, TO is van augustus zie ik maar jullie relatie ilijkt niet erg in balans, ik zou daar geen zin in hebben en jij ook niet hoop ik want je bent meer waard dan iemand voor wie het blijkbaar een enorme opgave is om bij zijn vriendin te zijn.
(Ik heb trouwens in het verleden ook wel dit soort mensen in mijn leven gehad, ik werd daar alleen maar onzeker van en uiteindelijk liep
het toch op niks uit waar ik nog onzekerder van werd. Nu ben ik liever gelukkig in mijn eentje dan ongelukkig met zijn tweeen, ik heb echt geen zin meer in dit soort mensen in mijn leven. Ik ga niet meer smeken om iemands gezelschap, howdo toodeloo..)
Idd. denk aan je eigenwaarde, een relatie hoort leuk te zijn hoor...
zondag 7 februari 2021 om 08:22
Ik ben afgelopen week ziek geweest (geen corona), vandaar mijn late reactie...
Ik heb het nogmaals met hem besproken en hij was echt verbaasd. Hij wil het graag verbeteren en me niet kwijt. Wel schrok hij dat ik (nogmaals) met zoveel woorden zei dat ik me niet écht welkom voel bij zijn ouders door eerder genoemde voorbeelden. Bij hem thuis zijn ze niet zo direct en zeker niet over dit soort dingen. Maar goed, dat verandert mijn gevoel natuurlijk niet. Hij beloofde meer initiatief te nemen om in weekenden af te spreken en mij echt op de eerste plaats te zetten. Qua gevoel doet hij dat al, zei hij, maar omdat ik zei dat de daden uitblijven, doet hij zijn best dat te veranderen. Die kans wil ik hem nog geven, maar als dat niet écht verbeterd binnen enkele weken, is het voor mij genoeg geweest.
Ik heb het nogmaals met hem besproken en hij was echt verbaasd. Hij wil het graag verbeteren en me niet kwijt. Wel schrok hij dat ik (nogmaals) met zoveel woorden zei dat ik me niet écht welkom voel bij zijn ouders door eerder genoemde voorbeelden. Bij hem thuis zijn ze niet zo direct en zeker niet over dit soort dingen. Maar goed, dat verandert mijn gevoel natuurlijk niet. Hij beloofde meer initiatief te nemen om in weekenden af te spreken en mij echt op de eerste plaats te zetten. Qua gevoel doet hij dat al, zei hij, maar omdat ik zei dat de daden uitblijven, doet hij zijn best dat te veranderen. Die kans wil ik hem nog geven, maar als dat niet écht verbeterd binnen enkele weken, is het voor mij genoeg geweest.
zondag 7 februari 2021 om 08:36
Ik zou erop rekenen dat het juist andersom gaat zijn: het verbetert enkele weken en daarna laat hij het weer versloffen. Hij kan het namelijk wel voor elkaar krijgen om jou bij wijze van uitzondering eventjes naar voren te halen als prioriteit, maar uiteindelijk wordt hij weer teruggefloten door zijn moeder.LuckyDucky_001 schreef: ↑07-02-2021 08:22Ik ben afgelopen week ziek geweest (geen corona), vandaar mijn late reactie...
Ik heb het nogmaals met hem besproken en hij was echt verbaasd. Hij wil het graag verbeteren en me niet kwijt. Wel schrok hij dat ik (nogmaals) met zoveel woorden zei dat ik me niet écht welkom voel bij zijn ouders door eerder genoemde voorbeelden. Bij hem thuis zijn ze niet zo direct en zeker niet over dit soort dingen. Maar goed, dat verandert mijn gevoel natuurlijk niet. Hij beloofde meer initiatief te nemen om in weekenden af te spreken en mij echt op de eerste plaats te zetten. Qua gevoel doet hij dat al, zei hij, maar omdat ik zei dat de daden uitblijven, doet hij zijn best dat te veranderen. Die kans wil ik hem nog geven, maar als dat niet écht verbeterd binnen enkele weken, is het voor mij genoeg geweest.
Hij zit abnormaal onder de plak. Elk weekend het hele weekend daar op deze leeftijd met een lulreden terwijl hij een partner heeft. Die daar niet echt welkom is. En als moeder dan op het laatste moment kerst omgooit moet hij toch nog even vragen of hij niet...
Dit is geen onafhankelijke, volwassen man. Het "beste" dat je eruit kan halen voor jezelf is dat hij jou zijn mama maakt en ongezond aan jou gaat hangen. En oh ja, dan heb je de rest van je leven oorlog met schoonma, die ingeruild is en jou dit verwijt
zondag 7 februari 2021 om 08:37
zondag 7 februari 2021 om 08:59
lotus77 schreef: ↑07-02-2021 08:36Ik zou erop rekenen dat het juist andersom gaat zijn: het verbetert enkele weken en daarna laat hij het weer versloffen. Hij kan het namelijk wel voor elkaar krijgen om jou bij wijze van uitzondering eventjes naar voren te halen als prioriteit, maar uiteindelijk wordt hij weer teruggefloten door zijn moeder.
Hij zit abnormaal onder de plak. Elk weekend het hele weekend daar op deze leeftijd met een lulreden terwijl hij een partner heeft. Die daar niet echt welkom is. En als moeder dan op het laatste moment kerst omgooit moet hij toch nog even vragen of hij niet...
Dit is geen onafhankelijke, volwassen man. Het "beste" dat je eruit kan halen voor jezelf is dat hij jou zijn mama maakt en ongezond aan jou gaat hangen. En oh ja, dan heb je de rest van je leven oorlog met schoonma, die ingeruild is en jou dit verwijt
Hmm daar zit wat in, zo had ik het nog niet bekeken...
Hij zegt dat ik daar wel welkom ben, maar dat blijkt niet uit de daden en dat gevoel heb ik helemaal niet als ik daar ben. Ik weet eigenlijk niet zo goed meer wat ik wel/niet voel
zondag 7 februari 2021 om 09:00
Dat was wel het plan, maar ik weet niet of dat lukt met de sneeuw...
zondag 7 februari 2021 om 09:01
daden spreken altijd luider dan woordenLuckyDucky_001 schreef: ↑07-02-2021 08:59Hmm daar zit wat in, zo had ik het nog niet bekeken...
Hij zegt dat ik daar wel welkom ben, maar dat blijkt niet uit de daden en dat gevoel heb ik helemaal niet als ik daar ben. Ik weet eigenlijk niet zo goed meer wat ik wel/niet voel
Geloof zijn (/hun) daden en vertrouw op je gevoel
zondag 7 februari 2021 om 09:01
Ja, omdat het voor hem blijkbaar heel normaal is? Ik bedoel, omdat hij het zo fijn vindt bij zijn ouders en ik blijkbaar niet?
zondag 7 februari 2021 om 09:02
hij heeft dus geen enkel oog voor jeLuckyDucky_001 schreef: ↑07-02-2021 09:01Ja, omdat het voor hem blijkbaar heel normaal is? Ik bedoel, omdat hij het zo fijn vindt bij zijn ouders en ik blijkbaar niet?
zondag 7 februari 2021 om 09:03
Er was gisteren al bekend dat het zou sneeuwen. Hij had gisteren naar je toe kunnen komen en blijven slapen.LuckyDucky_001 schreef: ↑07-02-2021 09:00Dat was wel het plan, maar ik weet niet of dat lukt met de sneeuw...
leergierig wijzigde dit bericht op 07-02-2021 09:04
0.19% gewijzigd
zondag 7 februari 2021 om 09:03
Hij heeft dus al die tijd van alles genegeerd? Niet op geslagen wat je er over zei? Of wat voor dingen er al gebeurt zijn?LuckyDucky_001 schreef: ↑07-02-2021 09:01Ja, omdat het voor hem blijkbaar heel normaal is? Ik bedoel, omdat hij het zo fijn vindt bij zijn ouders en ik blijkbaar niet?
Kom op wat een bullshit dit.
zondag 7 februari 2021 om 09:04
LuckyDucky_001 schreef: ↑07-02-2021 08:22Ik ben afgelopen week ziek geweest (geen corona), vandaar mijn late reactie...
Ik heb het nogmaals met hem besproken en hij was echt verbaasd. Hij wil het graag verbeteren en me niet kwijt. Wel schrok hij dat ik (nogmaals) met zoveel woorden zei dat ik me niet écht welkom voel bij zijn ouders door eerder genoemde voorbeelden. Bij hem thuis zijn ze niet zo direct en zeker niet over dit soort dingen. Maar goed, dat verandert mijn gevoel natuurlijk niet. Hij beloofde meer initiatief te nemen om in weekenden af te spreken en mij echt op de eerste plaats te zetten. Qua gevoel doet hij dat al, zei hij, maar omdat ik zei dat de daden uitblijven, doet hij zijn best dat te veranderen. Die kans wil ik hem nog geven, maar als dat niet écht verbeterd binnen enkele weken, is het voor mij genoeg geweest.
Wil jij je leven delen met iemand die telkens niet luistert naar je als jij vertelt waar je mee zit? Want hij doet nu net alsof hij het voor het eerst hoort hè, met zijn 'schrikken'. Dus al die andere keren zijn het ene oor in, andere oor uitgegaan. Fijne partner, not. Dit wordt hem echt niet hoor.
En dat staat dan nog los van die navelstreng.
zondag 7 februari 2021 om 09:05
Het gaat om hoe hij met jou omgaat. Hij prima zowel jou als zijn ouders in zijn leven hebben. Het punt is dat jij de relatie zo al tijden niet fijn vindt tot het niveau dat je denkt over het uitmaken en hij zegt dat het een verrassing is dat jij zo denkt.LuckyDucky_001 schreef: ↑07-02-2021 09:01Ja, omdat het voor hem blijkbaar heel normaal is? Ik bedoel, omdat hij het zo fijn vindt bij zijn ouders en ik blijkbaar niet?
Vraagt hij nooit hoe jij in de relatie staat en wat je denkt en voelt? De relatie bestaat toch niet alleen uit zijn 'normaal'. Het zou jullie normaal moeten zijn en tegemoet moeten komen aan wat je allebei fijn vindt mbt contact en hoe je met elkaar omgaat. Het komt nu over alsof het hem geen klap interesseert tot dit gesprek en alsof jij nooit je mond open trekt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 7 februari 2021 om 09:06
zondag 7 februari 2021 om 09:16
viva-amber schreef: ↑07-02-2021 09:05Het gaat om hoe hij met jou omgaat. Hij prima zowel jou als zijn ouders in zijn leven hebben. Het punt is dat jij de relatie zo al tijden niet fijn vindt tot het niveau dat je denkt over het uitmaken en hij zegt dat het een verrassing is dat jij zo denkt.
Vraagt hij nooit hoe jij in de relatie staat en wat je denkt en voelt? De relatie bestaat toch niet alleen uit zijn 'normaal'. Het zou jullie normaal moeten zijn en tegemoet moeten komen aan wat je allebei fijn vindt mbt contact en hoe je met elkaar omgaat. Het komt nu over alsof het hem geen klap interesseert tot dit gesprek en alsof jij nooit je mond open trekt.
Nu ik er zo over nadenk, nee dat vraagt hij niet vaak. Meestal ben ik degene die dat vraagt. Ik weet eigenlijk niet of het desinteresse is, of ik heb het nog nooit anders meegemaakt, dat sluit ik niet uit...
zondag 7 februari 2021 om 09:17
Dankjewel, ga hier even over denken.
Ik voel me zo naïef door jullie reacties, dat moet ik even verwerken.
zondag 7 februari 2021 om 09:39
Je bent niet naief. Je bent gek op die man en wil samen zijn. Dat is heel normaal in een relatie. Helaas ontbreekt bij hem het verlangen bij en met jou te zijn. Dat heeft niets met jou te maken, maar maakt jou onzeker. Want jij wil meer. Meer dan hij jou geeft.
En waarom dat is, dat kan honderden redenen hebben. Zijn moeder, een hobby, zijn karakter, het doet er niet toe. Het is voor jou niet genoeg. Aangezien jij de enige bent die jezelf gelukkig kan maken, mag je op zoek naar iemand die wel hetzelfde wil als jij en naar je verlangt als je niet bij hem bent.
Dus wees lief voor jezelf. Maak je van deze man los. Laat je niet ompraten om door te blijven modderen. Stop met deze man en zoek een leukerd die wel bij jou past.
En waarom dat is, dat kan honderden redenen hebben. Zijn moeder, een hobby, zijn karakter, het doet er niet toe. Het is voor jou niet genoeg. Aangezien jij de enige bent die jezelf gelukkig kan maken, mag je op zoek naar iemand die wel hetzelfde wil als jij en naar je verlangt als je niet bij hem bent.
Dus wees lief voor jezelf. Maak je van deze man los. Laat je niet ompraten om door te blijven modderen. Stop met deze man en zoek een leukerd die wel bij jou past.
zondag 7 februari 2021 om 09:40
Je noemde dat je nooit anders meegemaakt hebt. Heb je thuis (als kind) wél anders gezien, hoe een liefdevolle, wederkerige relatie kan zijn?LuckyDucky_001 schreef: ↑07-02-2021 09:17Dankjewel, ga hier even over denken.
Ik voel me zo naïef door jullie reacties, dat moet ik even verwerken.
zondag 7 februari 2021 om 09:45
LuckyDucky_001 schreef: ↑07-02-2021 09:17Dankjewel, ga hier even over denken.
Ik voel me zo naïef door jullie reacties, dat moet ik even verwerken.
De meesten van ons zijn een stuk ouder dan jij, zijn gepokt en gemazeld en hebben om ons heen een hoop gezien. Dat maakt dat je signalen veel sneller herkent en kunt duiden. Het is niet raar om dat op jongere leeftijd minder goed door te hebben. Het is juist heel wijs dat je onze duidingen serieus neemt. Je hoeft/moet ze niet meteen als vaste waarheid aan( te )nemen, maar ervoor open staan en dan zelf voelen en bedenken wat bij jou en jouw situatie past is dus wel wijs. En dat doe je nu volgens mij (en dan nog heb je alle recht op je eigen lessen).
zondag 7 februari 2021 om 09:45
Volgens mij is het een gezond teken dat je hier twijfels bij hebt. Het voelt misschien voor jou deels als een goede relatie omdat je het vergelijkt met iets veel ergers, maar het is gewoon niet wat je wilt en wat je nodig hebt.
Deze man heeft niet dezelfde behoeften als jij qua contact en staat ook nog onder invloed van zijn moeder die zijn aandacht niet wenst te delen met zijn partner. Hij is nog lang niet op het punt dat hij daarin zijn eigen plan kan trekken. Je kunt er natuurlijk op gaan inzetten om hem tot een soort project te maken, maar als de wens om jou te zien niet in hem zit dan zal elke verbetering steeds maar tijdelijk houdbaar blijken. En jij cijfert jezelf weg voor de lieve vrede of om zijn gevoelens te sparen.
Als je één les zou moeten trekken uit je vorige relatie is het dat jouw gevoel net zo waardevol is als dat van een ander en dat je het voor minder dan een relatie waar je blij van wordt niet meer doet. Sterker nog, jij bent de enige die absolute prioriteit een dat gevoel kunt geven en dat mag je jezelf ook gunnen. Ik dit geval zou ik ook echt niet bang zijn voor stalking of iets in die geest, daar heeft deze man de energie en motivatie niet voor. Hooguit probeert hij je een schuldgevoel te geven als je het uitmaakt, maar dat is een small price to pay voor de vrijheid om een relatie te zoeken die wel bij je past.
Deze man heeft niet dezelfde behoeften als jij qua contact en staat ook nog onder invloed van zijn moeder die zijn aandacht niet wenst te delen met zijn partner. Hij is nog lang niet op het punt dat hij daarin zijn eigen plan kan trekken. Je kunt er natuurlijk op gaan inzetten om hem tot een soort project te maken, maar als de wens om jou te zien niet in hem zit dan zal elke verbetering steeds maar tijdelijk houdbaar blijken. En jij cijfert jezelf weg voor de lieve vrede of om zijn gevoelens te sparen.
Als je één les zou moeten trekken uit je vorige relatie is het dat jouw gevoel net zo waardevol is als dat van een ander en dat je het voor minder dan een relatie waar je blij van wordt niet meer doet. Sterker nog, jij bent de enige die absolute prioriteit een dat gevoel kunt geven en dat mag je jezelf ook gunnen. Ik dit geval zou ik ook echt niet bang zijn voor stalking of iets in die geest, daar heeft deze man de energie en motivatie niet voor. Hooguit probeert hij je een schuldgevoel te geven als je het uitmaakt, maar dat is een small price to pay voor de vrijheid om een relatie te zoeken die wel bij je past.
