Relaties
alle pijlers
Vriendin wil met andere man op vakantie
dinsdag 31 december 2024 om 10:41
Mijn vriendin (36) en ik (38) zijn nu twee jaar samen. Beide hebben we kinderen uit een vorige relatie. Mede daarom en omdat we slechts 100 meter bij elkaar vandaan wonen, wonen we niet in één huis en heeft ieder na de scheiding z'n eigen huis behouden. Wij zien elkaar gemiddeld zo'n 3 dagen in de week. Tot zover onze achtergrond
Mijn vriendin heeft inmiddels bijna 20 jaar een goede (mannelijke) vriend. Daar gaat ze regelmatig mee uit eten, borrelen of een dagje weg. Omdat er naar hun eigen zeggen 0,0 aantrekkingskracht/seksuele spanning is naar elkaar (ze zeggen elkaar als broer/zus te zien) vind ik het allemaal prima en doen ze maar lekker.
Maar... nou deelde ze laatst mede dat ze voor hun 20-jarige vriendschap een reis naar New York willen maken samen. Daar kreeg ik eerlijk gezegd toch kortsluiting van in m'n hoofd. Ik heb daar dan dus wel op gereageerd dat ik dat een grens over vind en te ver vind gaan. Dat ik dagjes weg prima vind, maar citytrips met meerdere overnachtingen met een andere man mij te ver gaan.
Haar verweer hierin is dat ze dit een jaar of 4 geleden (dus voordat ik in beeld was) al een keer tussen neus en lippen door besproken hebben en dat ze toch een broer/zus relatie hebben. Ik vind echter beide argumenten nou niet pe se een reden om dit dan toch maar gewoon door te drukken.
Het zit me niet lekker en ik voel me er erg ongemakkelijk en wat gefrustreerd bij. Ik kan echter zelf niet helemaal plaatsen waarom. Onderstaande 3 redenen zijn voor mij denk ik de belangrijkste waarom het mij niet lekker zit
1. Ik vind het een vorm van respect naar je partner om niet een bed te delen met iemand van het ander geslacht (die geen familie is dan uiteraard ). Andersom geredeneerd: als ik al jaren een goede 'platonische' vriendin zou hebben, zou ik nog steeds nooit een nacht weg gaan met haar. Dat voelt disrespectvol naar m'n vriendin. In mijn relationele normen en waarden gaat dit een grens over, hoe platonisch de verhouding tussen elkaar ook is. Een bed delen is iets intiems wat partners doen en niet iets wat je met iemand anders van het ander geslacht doet.
2. Ergens zit hier dan misschien toch een stuk wantrouwen vanuit mij. Want wat nou als er toch een paar drankjes teveel gedronken worden aan de hotelbar en je belandt dan dus in één bed op een hotelkamer... Ik weet dat ik m'n vriendin hierin moet vertrouwen maar het spookt wel door m'n hoofd.
3. Dit punt 3 is denk ik hetgeen mij echt het meest dwars zit. Ze weet dat ik ook héél graag nog een keer naar New York wil. Met haar uiteraard. En toch kiest ze er dan voor om dit nu met die goede vriend te gaan plannen i.p.v. met mij. Dat voelt een beetje alsof ik gepasseerd word hierin. Dan komt zij straks terug met mooie verhalen van een mooie reis waar ik niet over mee kan praten en die ze ook nog eens met een andere man heeft gemaakt. Aangezien ik dus ook graag daarheen wil, vind ik dat je zo'n verre reis met je partner maakt.
Wat is jullie kijk hierop? Overdrijf ik nou heel erg dat ik me hier ongemakkelijk bij voel?
Ik wil niet heel hard zeggen dat ik haar dit verbied, maar eerlijk gezegd wil ik echt niet dat ze met hem 1 op 1 naar de andere kant van de wereld vliegt. Is het teveel gevraagd aan m'n vriendin om te verwachten dat ze voor zulke reizen voor mij kiest i.p.v haar goede vriend?
Mijn vriendin heeft inmiddels bijna 20 jaar een goede (mannelijke) vriend. Daar gaat ze regelmatig mee uit eten, borrelen of een dagje weg. Omdat er naar hun eigen zeggen 0,0 aantrekkingskracht/seksuele spanning is naar elkaar (ze zeggen elkaar als broer/zus te zien) vind ik het allemaal prima en doen ze maar lekker.
Maar... nou deelde ze laatst mede dat ze voor hun 20-jarige vriendschap een reis naar New York willen maken samen. Daar kreeg ik eerlijk gezegd toch kortsluiting van in m'n hoofd. Ik heb daar dan dus wel op gereageerd dat ik dat een grens over vind en te ver vind gaan. Dat ik dagjes weg prima vind, maar citytrips met meerdere overnachtingen met een andere man mij te ver gaan.
Haar verweer hierin is dat ze dit een jaar of 4 geleden (dus voordat ik in beeld was) al een keer tussen neus en lippen door besproken hebben en dat ze toch een broer/zus relatie hebben. Ik vind echter beide argumenten nou niet pe se een reden om dit dan toch maar gewoon door te drukken.
Het zit me niet lekker en ik voel me er erg ongemakkelijk en wat gefrustreerd bij. Ik kan echter zelf niet helemaal plaatsen waarom. Onderstaande 3 redenen zijn voor mij denk ik de belangrijkste waarom het mij niet lekker zit
1. Ik vind het een vorm van respect naar je partner om niet een bed te delen met iemand van het ander geslacht (die geen familie is dan uiteraard ). Andersom geredeneerd: als ik al jaren een goede 'platonische' vriendin zou hebben, zou ik nog steeds nooit een nacht weg gaan met haar. Dat voelt disrespectvol naar m'n vriendin. In mijn relationele normen en waarden gaat dit een grens over, hoe platonisch de verhouding tussen elkaar ook is. Een bed delen is iets intiems wat partners doen en niet iets wat je met iemand anders van het ander geslacht doet.
2. Ergens zit hier dan misschien toch een stuk wantrouwen vanuit mij. Want wat nou als er toch een paar drankjes teveel gedronken worden aan de hotelbar en je belandt dan dus in één bed op een hotelkamer... Ik weet dat ik m'n vriendin hierin moet vertrouwen maar het spookt wel door m'n hoofd.
3. Dit punt 3 is denk ik hetgeen mij echt het meest dwars zit. Ze weet dat ik ook héél graag nog een keer naar New York wil. Met haar uiteraard. En toch kiest ze er dan voor om dit nu met die goede vriend te gaan plannen i.p.v. met mij. Dat voelt een beetje alsof ik gepasseerd word hierin. Dan komt zij straks terug met mooie verhalen van een mooie reis waar ik niet over mee kan praten en die ze ook nog eens met een andere man heeft gemaakt. Aangezien ik dus ook graag daarheen wil, vind ik dat je zo'n verre reis met je partner maakt.
Wat is jullie kijk hierop? Overdrijf ik nou heel erg dat ik me hier ongemakkelijk bij voel?
Ik wil niet heel hard zeggen dat ik haar dit verbied, maar eerlijk gezegd wil ik echt niet dat ze met hem 1 op 1 naar de andere kant van de wereld vliegt. Is het teveel gevraagd aan m'n vriendin om te verwachten dat ze voor zulke reizen voor mij kiest i.p.v haar goede vriend?
donderdag 2 januari 2025 om 11:08
Ik denk ook dat deze mensen gewoon uit elkaar moeten. Ze staan er anders in en als ze niet gaat (ik hoop dat ze gewoon lekker gaat) blijft het evengoed tussen hen in staan. Zo’n andere mindset.
Vooral dat New York eerst met haar beleven vind ik ronduit flauw.
donderdag 2 januari 2025 om 11:09
Dat weet ik niet, maar dat gevoel krijg ik een beetje als ik tussen de regels lees. Maar misschien ben ik helemaal mis. Hopelijk kan TO er iets over zeggen.NomenNesci0 schreef: ↑02-01-2025 11:05Is dit de situatie? Sorry, even geen zin om terug te lezen. Maar ik herken dat van mijn eigen relatie, waarbij mijn man een beste vriendin heeft. Ik heb geen moeite met hun contact en uitjes. Maar wel tot punt x.
Deze vriendin is vrij claimerig (vind ik) en gaat over grenzen die ik vind horen bij een romantische partner en niet een vriendschap. Zij is getrouwd met een man waar ze al jaren weinig emotionele binding mee heeft en probeert dit te halen bij mijn man. Dat stoort me.
Er is gewoon geen plek voor een soort driehoeksrelatie. Je hebt ofwel je verhoudingen helder en als niet, kan je daarmee je relatie op het spel zetten. Het klinkt niet alsof to zijn vriendin een strobreed in de weg legt, maar hier wel voor hem een grens zit.
donderdag 2 januari 2025 om 11:12
Ik heb een ex die ook een vriendschap had met een vrouw, niet zo innig, zij was 15 jaar ouder maar zij gebruikte hem wel als emotionele klaagmuur in de vorm van ellenlange telefoontjes als zij ruzie had met haar man, en dat stoorde mij ook. Als ze zaten te bellen voelde ik me getergd en ik had moeite om dat te duiden, ben ik nou jaloers omdat hij met een andere vrouw omgaat? Gun ik hem die vriendschap niet?NomenNesci0 schreef: ↑02-01-2025 11:05Is dit de situatie? Sorry, even geen zin om terug te lezen. Maar ik herken dat van mijn eigen relatie, waarbij mijn man een beste vriendin heeft. Ik heb geen moeite met hun contact en uitjes. Maar wel tot punt x.
Deze vriendin is vrij claimerig (vind ik) en gaat over grenzen die ik vind horen bij een romantische partner en niet een vriendschap. Zij is getrouwd met een man waar ze al jaren weinig emotionele binding mee heeft en probeert dit te halen bij mijn man. Dat stoort me.
Er is gewoon geen plek voor een soort driehoeksrelatie. Je hebt ofwel je verhoudingen helder en als niet, kan je daarmee je relatie op het spel zetten. Het klinkt niet alsof to zijn vriendin een strobreed in de weg legt, maar hier wel voor hem een grens zit.
Ex had haar op een voetstuk staan, maar toen hij door kreeg dat hij eigenlijk gebruikt werd heeft hij meer afstand van haar genomen. Ik kan me daarom voorstellen dat als je je gevoelens niet onderzoekt en bespreekt, je alleen maar uit elkaar gaat drijven als partners.
donderdag 2 januari 2025 om 11:15
Wist je dat verreweg de meeste mensen jaloezie hebben? En binnen relaties daarbij (onuitgesproken) verwachtingen hebben? En dat dit verder gaat dan alleen seks? Zo zijn er duizend en een opvattingen te vinden over wat done and not done is binnen een partner relatie. Bijv kerst doorbrengen met je lief en niet je beste maatjes. Ondergoed hooguit door je lief laten kopen, niet door je beste vriend, en zo zijn er legio voorbeelden. Samen vakantie vieren is er een van die voor partners vaak bespreekpunten zijn.DingDong schreef: ↑02-01-2025 10:56Met jezelf aan de slag gaan is niet hetzelfde als meteen naar een psycholoog rennen. Jaloezie is een gevoel, een emotie die vooral voor jezelf negatieve effecten heeft, zelden voor de partner. TO gooit zijn probleem nu over de schutting naar zijn vriendin, zij moet zijn probleem oplossen door niet te gaan. Ik vind het hele idee vreemd om iemand te belonen voor gevoelens die niets te maken hebben met de realiteit. Jaloezie binnen een relatie staat haaks op 'liefde', jaloezie gaat altijd gepaard met het beperken van een ander, het gaat over angst en onzekerheid, gevoelens die we allemaal kennen, maar het stomste wat je als partner kan doen is dat gevoel rechtvaardigen. Als partner kun je begrip tonen voor die gevoelens (als TO daar eerlijk vooruit komt) maar dat wil niet zeggen dat je dan je gedrag maar moet aanpassen.
Als je partner last heeft van woedeaanvallen, dan ga je toch ook niet zorgen dat hij daar geen last meer van heeft, dan verwacht je dat hij zijn shit op orde krijgt.
Dat jij het framed als issues die je niet over de schutting moet gooien bij een ander, maakt dat jij hooguit een partner moet hebben of zoeken die precies hetzelfde in de wedstrijd staat als jij. En deze to ook. Maar dat maakt zijn behoefte en wens niet opeens problematisch.
Sterker nog, als je een enquête zou houden, denk ik dat de kans groter is dat hij gelijk zou krijgen boven jouw mening. Niet dat jouw mening daardoor geen bestaansrecht meer zou hebben. Maar dan moet je dus wel een partner hebben die er hetzelfde instaat.
Maar probeer to alsjeblieft geen issues aan te praten.
donderdag 2 januari 2025 om 11:29
TO heeft heel weinig aan al onze meningen, want het gaat om hem en zijn lief.
En daar kiest ieder zijn eigen weg in, alleen met elkaars grenzen heb je te maken.
TO koos voor een vrouw-met-een-beste-vriend en ziet nu wat de consequenties zijn…. Ze gaan dus samen op vakantie. Nu met 20 jaar, straks met 25 jaar vast weer en dan vast nog ‘gekker’.
En dan leg je haar voor, of zij met haar grens wil schuiven en als ze dat niet wil. Moet je dus je eigen grens verschuiven: dan blijf je of dan ga je.
Maar ik denk wel, dat deze relatie nu scheuren oploopt, want dit soort principiële grensconflicten, waar weinig compromissen mogelijk zijn (ze Gaat Wel of ze Gaat Niet, ze kan niet half gaan) heb je een ‘winnaar’ en een ‘verliezer’. En daar moet je relatie flink sterk voor zijn om dat aan te kunnen.
En daar kiest ieder zijn eigen weg in, alleen met elkaars grenzen heb je te maken.
TO koos voor een vrouw-met-een-beste-vriend en ziet nu wat de consequenties zijn…. Ze gaan dus samen op vakantie. Nu met 20 jaar, straks met 25 jaar vast weer en dan vast nog ‘gekker’.
En dan leg je haar voor, of zij met haar grens wil schuiven en als ze dat niet wil. Moet je dus je eigen grens verschuiven: dan blijf je of dan ga je.
Maar ik denk wel, dat deze relatie nu scheuren oploopt, want dit soort principiële grensconflicten, waar weinig compromissen mogelijk zijn (ze Gaat Wel of ze Gaat Niet, ze kan niet half gaan) heb je een ‘winnaar’ en een ‘verliezer’. En daar moet je relatie flink sterk voor zijn om dat aan te kunnen.
donderdag 2 januari 2025 om 11:31
Ze hebben sowieso geen plannen om zelf binnenkort te gaan. Misschien heeft TO uberhaupt geen budget om nu te gaan.happyapple schreef: ↑02-01-2025 08:55Nee dat 'scheelt', maar ik kan me wel voorstellen dat er dan voorlopig misschien geen budget is om ook met TO te gaan.
donderdag 2 januari 2025 om 11:33
Ik weet niet of ik me een verliezer zou voelen als ik die vakantie uitstel, of niet doe, of met z'n drieën ga. Zij houdt toch ook van TO en wil die man graag gelukkig zien neem ik aan, en als ze met Bertje naar NY gaat ipv met Jantje is er toch niet zo veel verloren voor haar?
Maar eerlijk is eerlijk, ik heb zoiets zelf nog nooit aan de hand gehad dus geen idee hoe dat voelt.
Maar eerlijk is eerlijk, ik heb zoiets zelf nog nooit aan de hand gehad dus geen idee hoe dat voelt.
donderdag 2 januari 2025 om 11:37
Ik zou dan liever zien dat hij zich gelukkig kan voelen zonder dat ik daarbij iets moet laten. Maar voor veel mensen houden relaties ook opoffering in. Voor mij niet.bijtie schreef: ↑02-01-2025 11:33Ik weet niet of ik me een verliezer zou voelen als ik die vakantie uitstel, of niet doe, of met z'n drieën ga. Zij houdt toch ook van TO en wil die man graag gelukkig zien neem ik aan, en als ze met Bertje naar NY gaat ipv met Jantje is er toch niet zo veel verloren voor haar?
Maar eerlijk is eerlijk, ik heb zoiets zelf nog nooit aan de hand gehad dus geen idee hoe dat voelt.
Als je er beiden sowieso al zo in staat dat je een dergelijke reis en bestemming niet met iemand anders dan je partner doet, dan is die opoffering er niet.
donderdag 2 januari 2025 om 11:41
Ik begrijp eerlijk gezegd niet dat je vriendin zelf niet inziet dat dat dit een grens overgaat.Bertje schreef: ↑01-01-2025 19:11Ik kan over mezelf echt wel zeggen dat ik haar vrij laat in onze relatie.... ze doet gewoon haar afspraken met die goede vriend (borrels, etentjes, dagjes weg). Ze gaat in het voorjaar alleen met haar zoon op vakantie en in de zomer met vrienden. Ben ik allemaal niet bij en is allemaal prima.
Maar hier ligt dus een grens voor mij. En ik zal dan inderdaad een eventuele consequentie accepteren. Ik wil namelijk een vriendin die uit zichzelf wel inziet dat ze een reis als deze met eigen partner wil doen.
Als ik haar nou constant zou beperken in onze relatie zou ik haar standpunt begrijpen. Maar dat doe ik niet en vind ik dat ik best mag verwachten dat m'n eigen vriendin ook een keer een reis met mij wil maken ten faveure van die goede vriend
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
donderdag 2 januari 2025 om 11:41
daarom staat 'verliezer' ook tussen haakjesbijtie schreef: ↑02-01-2025 11:33Ik weet niet of ik me een verliezer zou voelen als ik die vakantie uitstel, of niet doe, of met z'n drieën ga. Zij houdt toch ook van TO en wil die man graag gelukkig zien neem ik aan, en als ze met Bertje naar NY gaat ipv met Jantje is er toch niet zo veel verloren voor haar?
Maar eerlijk is eerlijk, ik heb zoiets zelf nog nooit aan de hand gehad dus geen idee hoe dat voelt.
1 van beiden doet alle water bij de wijn
zij kan net zo goed redeneren, dat TO vast van haar houdt en haar gelukkig wil zien.
Er is geen middenweg
donderdag 2 januari 2025 om 11:46
Waarschijnlijk omdat zij het niet ziet als in plaats van, ze kan ook nog -tig mooie reizen met TO maken, ook naar New York. Er is geen ten faveure van de ene of de andere kant op.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 02-01-2025 11:47
8.67% gewijzigd
donderdag 2 januari 2025 om 11:47
Nou dit en het is New York, geen reis om de wereld.Lorem_Ipsum schreef: ↑02-01-2025 11:08
Vooral dat New York eerst met haar beleven vind ik ronduit flauw.
donderdag 2 januari 2025 om 11:48
donderdag 2 januari 2025 om 11:51
Nee inderdaad. Hij is 38. Als het echt zo'n grote droom is: waarom ben je niet al geweest? Je bent al 2 jaar met haar, je had al 2 jaar kunnen gaan.
Er kunnen allemaal gruwelijke verklaringen zijn waarom hij niet heeft kunnen gaan, maar waarschijnlijker is: het is gewoon een idee wat hij heeft en hij heeft er nooit werk van gemaakt.
En nu gaat zij ineens wel en voelt hij zich gepasseerd.
donderdag 2 januari 2025 om 11:52
Oh dat zie ik niet zo eigenlijk.
In een relatie heb je toch eindeloos veel van dit soort dilemma's, groot en klein, waar het geven en nemen is. Ik heb nog nooit gevoeld dat het voor mij buigen of barsten was. Maar dat is misschien ook wel een afwijking van mij. Bij mij is niet veel in beton gegoten. Maar bij mijn exen eigenlijk ook niet geloof ik. Je volgt een beetje je gevoel en dan heb je het erover, en zo kom je vanzelf tot oplossingen.
Kan me echt niet voorstellen dat een relatie klapt op een reisje naar NY, dan zit er meer achter wat scheef zit.
donderdag 2 januari 2025 om 11:53
Ik vind het op zich niet flauw, maar TO's partner staat er niet op dezelfde manier in. En of ze nu wel of niet gaat verandert daar niks aan. Dat is waar het om gaat.Lorem_Ipsum schreef: ↑02-01-2025 11:08Ik denk ook dat deze mensen gewoon uit elkaar moeten. Ze staan er anders in en als ze niet gaat (ik hoop dat ze gewoon lekker gaat) blijft het evengoed tussen hen in staan. Zo’n andere mindset.
Vooral dat New York eerst met haar beleven vind ik ronduit flauw.
Bij TO past iemand die zegt: Uiteraard ga ik zo'n bijzondere reis alleen/eerst met jou maken!
donderdag 2 januari 2025 om 11:54
Nee echt onbegrijpelijk dat ze in de illusie leefde dat ze een volwassen vrouw is die zelf haar leven mag bepalen.
Ze hebben de afspraak: geen seks met anderen.
Alle andere regels daaromheen leven alleen in je hoofd en moet je specifiek bespreekbaar maken.
donderdag 2 januari 2025 om 12:00
Dat weten we niet. Dat bekijk je vanuit je eigen perspectief denk ik. Als je het vanuit mijn perspectief zou bekijken klopt er niets van die uitspraak. Ik heb daar geen geld voor. En ik ben echt niet straatarm. Er zijn wel meer mensen die dat niet kunnen. Ik vind het ook niet erg trouwens, ik ben tevreden. Een reis twv een paarduizend euro zou wel een droomreis zijn voor mij die je maar enkele keren in je leven maakt. Dus ik zou het heel erg vinden als mijn partner die reis met een ander gaat doen.Lorem_Ipsum schreef: ↑02-01-2025 11:46Waarschijnlijk omdat zij het niet ziet als in plaats van, ze kan ook nog -tig mooie reizen met TO maken, ook naar New York. Er is geen ten faveure van de ene of de andere kant op.
donderdag 2 januari 2025 om 12:01
Rekening houden met je partner en je aanpassen zie ik zelf als iets heel anders. Dat is dat je een kleine wandeltocht doet ipv meteen de 30 kilometer omdat je partner klachten aan zijn knie heeft. Dat is dat je om de beurt kiest in wat voor type restaurant je wil gaan eten in plaats van dat er eentje steeds beslist. Dat is dat je partner geen koriander door de het eten doet omdat jij dat naar afwasmiddel vindt smaken.Marchuba schreef: ↑01-01-2025 22:46Ik hou ook absoluut rekening met de wensen van mijn partner, en pas me aan, en hij ook. Zijn grenzen liggen een stuk verder, ik vind het prima.
Vandaag vertelde mijn vriendin nog niet mee te willen gaan op vakantie omdat haar net nieuwe partner dat niet fijn vindt. Dan moet ze dat vooral niet doen vind ik, ze wordt er echt geen mindere vriendin van als ze naar de behoeften van haar partner wil luisteren hoor.
Dat is - in mijn ogen - níet dat je besluit om maar nooit meer met een ander op reis te gaan, of dat je niet een weekend met vriendinnen weggaat omdat je partner dat moeilijk vindt, of dat je in het weekend maar niet meer naar de kroeg gaat omdat je partner vindt dat een getrouwde vrouw dat niet hoort te doen.
Het is helemaal prima dat TO niet wil dat zijn vriendin deze reis naar New York gaat maken of dat ze deze reis in het bijzonder met die andere man gaat maken.
Maar als zij dan uiteindelijk daadwerkelijk ook niet gaat zie ik dat niet als een topvoorbeeld van mensen die goed rekening met elkaar houden en elkaars grenzen enorm respecteren. Dan zie ik dat als dat zij zich inhoudt. En er is een hele grote kans dat dat uiteindelijk gaat clashen en de bom een keer barst en zij zal roepen: JIJ liet me toen niet naar New York gaan, en dat hij dan zal zeggen: Ja, maar daar koos je uiteindelijk zelf voor...
Dit is een heel groot en reëel scenario naar mijn gevoel. En voor niemand leuk.
donderdag 2 januari 2025 om 12:03
Was het nog steeds een grens overgegaan als TO had gereageerd met: Oh leuk, veel plezier! Ik zou er ook nog wel ooit eens naartoe willen maar dat kunnen we over een jaar of vijf misschien dan wel weer doen. Trouwens, ik zat er over te denken om volgende winter met Anneke en Paula naar Lapland te gaan!
donderdag 2 januari 2025 om 12:06
Ik heb al 25 jaar dezelfde man, en ik ben nu 2 keer zonder hem in ny geweest.
Er lijkt me geen klap aan dat met hem te doen eerlijk gezegd.
Zo heb ik meer mensen met wie ik bepaalde dingen het liefst doe.
Man weet dat ook.
Mijn motto is: als je leuk wil, doe dan leuk. Ik moet bij man wel vaak de kar trekken en ik vind ny leuker met iemand die in die energie mee kan, zelfde enthousiasme heeft over dezelfde dingen, me net even meepusht.
Man vind dat prima, in tegenstelling tot to. Maar to kan zelf wel overwegen of de ervaring ny voor zijn vriendin extra leuk is met die vriend of niet. Ik kan me voorstellen dat vriendin en beste vriend bepaalde dingen hebben die ze al jaren met elkaar delen en daar kunnen uitleven.
En er zijn meer bijzondere landen of plekken. Er zijn zat ervaringen die ik met man deel, maar een drukke stad neuh.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
donderdag 2 januari 2025 om 12:07
Ik ben al meer dan 25 jaar met mijn man samen, ben met vriendinnen op vakantie geweest en hij met vrienden. Vaak genoeg.
Maar ik alleen met een platonische vriend of andersom, nee ik geloof niet dat dat iets is wat wij zouden doen. Ook niet voorstellen eigenlijk.
En dat heeft niks te maken met toxische monogamie (het woord alleen al...) maar gewoon met het feit dat het niet bij mij op zou komen om zo'n reis te maken met iemand anders dan mijn partner.
Als ik dan een vriendschap wil vieren zou ik gaan voor een weekendje Amsterdam of Maastricht of whatever. Maar geen hele week naar New York.
Maar goed, dat zijn wij. En TO is niet mij en zijn partner ook niet.
Maar ik alleen met een platonische vriend of andersom, nee ik geloof niet dat dat iets is wat wij zouden doen. Ook niet voorstellen eigenlijk.
En dat heeft niks te maken met toxische monogamie (het woord alleen al...) maar gewoon met het feit dat het niet bij mij op zou komen om zo'n reis te maken met iemand anders dan mijn partner.
Als ik dan een vriendschap wil vieren zou ik gaan voor een weekendje Amsterdam of Maastricht of whatever. Maar geen hele week naar New York.
Maar goed, dat zijn wij. En TO is niet mij en zijn partner ook niet.
donderdag 2 januari 2025 om 12:12
Er zijn zaken die op een JA/NEE of WEL/NIET uitkomenbijtie schreef: ↑02-01-2025 11:52Oh dat zie ik niet zo eigenlijk.
In een relatie heb je toch eindeloos veel van dit soort dilemma's, groot en klein, waar het geven en nemen is. Ik heb nog nooit gevoeld dat het voor mij buigen of barsten was. Maar dat is misschien ook wel een afwijking van mij. Bij mij is niet veel in beton gegoten. Maar bij mijn exen eigenlijk ook niet geloof ik. Je volgt een beetje je gevoel en dan heb je het erover, en zo kom je vanzelf tot oplossingen.
Kan me echt niet voorstellen dat een relatie klapt op een reisje naar NY, dan zit er meer achter wat scheef zit.
Gaan we wel/niet samenwonen?
Trouwen?
Kinderen?
Partner haat mijn hobby, ga ik wel/niet door met de hobby?
Partner wil niet dat ik met vriend(in) op vakantie ga, ga ik wel/niet?
Veel andere zaken kun je een compromis voor vinden, maar niet voor alles
donderdag 2 januari 2025 om 12:17
Voor mij idem. Ook niet arm, maar zeker niet rijk genoeg om dergelijke tripjes met gemak meerdere keren te maken. En ook ik ben geen wereldreiziger (ben geen fan van vliegen, dus zou niet zomaar het vliegtuig pakken, dat bewaar ik voor iets wat speciaal is). Dus áls ik zo'n tripje maak, doe ik dat omdat het voor mij een bijzondere bestemming is omdat ik dat eens in mijn leven gezien wil hebben.Pianissimo schreef: ↑02-01-2025 12:00Dat weten we niet. Dat bekijk je vanuit je eigen perspectief denk ik. Als je het vanuit mijn perspectief zou bekijken klopt er niets van die uitspraak. Ik heb daar geen geld voor. En ik ben echt niet straatarm. Er zijn wel meer mensen die dat niet kunnen. Ik vind het ook niet erg trouwens, ik ben tevreden. Een reis twv een paarduizend euro zou wel een droomreis zijn voor mij die je maar enkele keren in je leven maakt. Dus ik zou het heel erg vinden als mijn partner die reis met een ander gaat doen.
Zo kijkt iedereen met een eigen bril naar een dergelijke situatie en een eigen setje emoties. Waarbij de een niet fout(er) is dan de ander. Waar het vooral op neerkomt is of je elkaar tegemoet kunt komen en naar elkaars gevoel wil luisteren. En als de relatie goed zit, kom je daar met elkaar uit. Als die niet stevig genoeg is, waarschijnlijk niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in