Relaties
alle pijlers
Vriendinnen en net een nieuwe relatie
dinsdag 10 juli 2007 om 12:07
Hallo lieve iedereen,
Ik hoop dat jullie me kunnen voorzien in een luisterend oor, een reflecterende spiegel, of anders advies of desondanks een behoorlijke schop onder mijn hol. Ik ben 26 jaar en heb een tijd lang zonder vriendinnen gezeten. Sinds een jaar of 2 heb ik een klein groepje meiden om me heen verzameld die me heel erg dierbaar zijn geworden. Sinds 2,5 maand heb ik een onwijs lieve man leren kennen. Hij woont in Rotterdam en ik woon in Utrecht. Ook heeft hij een dochtertje van 3.5.
Doordeweeks komt hij op dinsdag en donderdag sávonds naar mij toe en is er dan rond een uur of 20.00 omdat we allebei trainen, en op vrijdag pak ik de trein naar Rottedam, hij heeft dan onder andere zijn dochterje tot zaterdagochtend en zo kan ik langzaam aan een band met haar opbouwen. Bijkomend is het ook fijn als ik zijn omgeving beter leer kennen.
Ik ben voor dat ik deze man leerde kennen twee jaar vrijgezel geweest en in die twee jaar spendeerde ik natuurlijk heel veel tijd met mijn vriendinnen. Van de vriendinnen groep is er 1 vriendin getrouwd en de rest is vrijgezel.
Nu ik een relatie heb wordt ik soms verscheurd door schuldgevoelens en angsten om mijn vriendinnen kwijt te raken. Doem senario's als wat nou als mijn vriendinnen me laten vallen omdat ik niet meer alle tijd voor ze heb.
In de afgelopen twee maanden heb ik nog niet een aangeboden afspraak geweigerd maar kan me enorm schuldig voelen als ik naar mijn vriendje vertrek. Misschien zal een vriendin dan denken: Mmm je kan wel naar Rotterdam vertrekken maar je vraagt niet eerst of wij iets leuks kunnen ondernemen??
Ik probeer echt een balans te vinden tussen mezelf, mijn vriendinnen en mijn partner maar af en toe heb ik het er zo moeilijk mee en zie beren op de weg die er nog helemaal niet zijn. Daar ben ik me ook volledig van bewust.
Ik heb het hier ook met mijn vriendinnen over gehad en ze hebben me beloofd me erop aan te spreken als ik geen tijd meer voor ze heb of als ze wat dwars zit. Ik weet verstandelijk dat ik moet denken: Echte vriendinnen begrijpen me en zoniet dan zijn ze geen vriendinnen maar gevoelsmatig werkt het allemaal zo anders.
Zit er echt mee in mijn maag.
Ik hoop dat jullie me kunnen voorzien in een luisterend oor, een reflecterende spiegel, of anders advies of desondanks een behoorlijke schop onder mijn hol. Ik ben 26 jaar en heb een tijd lang zonder vriendinnen gezeten. Sinds een jaar of 2 heb ik een klein groepje meiden om me heen verzameld die me heel erg dierbaar zijn geworden. Sinds 2,5 maand heb ik een onwijs lieve man leren kennen. Hij woont in Rotterdam en ik woon in Utrecht. Ook heeft hij een dochtertje van 3.5.
Doordeweeks komt hij op dinsdag en donderdag sávonds naar mij toe en is er dan rond een uur of 20.00 omdat we allebei trainen, en op vrijdag pak ik de trein naar Rottedam, hij heeft dan onder andere zijn dochterje tot zaterdagochtend en zo kan ik langzaam aan een band met haar opbouwen. Bijkomend is het ook fijn als ik zijn omgeving beter leer kennen.
Ik ben voor dat ik deze man leerde kennen twee jaar vrijgezel geweest en in die twee jaar spendeerde ik natuurlijk heel veel tijd met mijn vriendinnen. Van de vriendinnen groep is er 1 vriendin getrouwd en de rest is vrijgezel.
Nu ik een relatie heb wordt ik soms verscheurd door schuldgevoelens en angsten om mijn vriendinnen kwijt te raken. Doem senario's als wat nou als mijn vriendinnen me laten vallen omdat ik niet meer alle tijd voor ze heb.
In de afgelopen twee maanden heb ik nog niet een aangeboden afspraak geweigerd maar kan me enorm schuldig voelen als ik naar mijn vriendje vertrek. Misschien zal een vriendin dan denken: Mmm je kan wel naar Rotterdam vertrekken maar je vraagt niet eerst of wij iets leuks kunnen ondernemen??
Ik probeer echt een balans te vinden tussen mezelf, mijn vriendinnen en mijn partner maar af en toe heb ik het er zo moeilijk mee en zie beren op de weg die er nog helemaal niet zijn. Daar ben ik me ook volledig van bewust.
Ik heb het hier ook met mijn vriendinnen over gehad en ze hebben me beloofd me erop aan te spreken als ik geen tijd meer voor ze heb of als ze wat dwars zit. Ik weet verstandelijk dat ik moet denken: Echte vriendinnen begrijpen me en zoniet dan zijn ze geen vriendinnen maar gevoelsmatig werkt het allemaal zo anders.
Zit er echt mee in mijn maag.
dinsdag 10 juli 2007 om 12:14
Vriendschap is er altijd
Vriendschap is de ene keer op maandagavond naar de bioscoop en een andere keer op donderdag wijntjes drinken op het terras..
Vriendschap is elkaar 2 weken niet spreken of zien en dan in ene elkaar wel weer zien en/of spreken en het klinkt weer als vanouds zonder op of aanmerkingen die negatief zijn.
Vriendschap is er van maandag t/m zondag van januari t/m december etc
Vriendschap is de ene keer op maandagavond naar de bioscoop en een andere keer op donderdag wijntjes drinken op het terras..
Vriendschap is elkaar 2 weken niet spreken of zien en dan in ene elkaar wel weer zien en/of spreken en het klinkt weer als vanouds zonder op of aanmerkingen die negatief zijn.
Vriendschap is er van maandag t/m zondag van januari t/m december etc
dinsdag 10 juli 2007 om 12:15
Kortom .. volgens mij doe je het hardstikke goed zo !! En hoef je absoluut geen schuldgevoelens te hebben. Je vriendinnen zullen begrijpen dat je stapelverliefd bent en ook graag bij je vriend wil zijn.
Zou je nou helemaal niet meer afspreken met je vriendinnen, dan vind ik het een ander verhaal. Maar zo te lezen heb je t leuk in balans zo , alleen voelt dat voor jou nog niet zo
Zou je nou helemaal niet meer afspreken met je vriendinnen, dan vind ik het een ander verhaal. Maar zo te lezen heb je t leuk in balans zo , alleen voelt dat voor jou nog niet zo
dinsdag 10 juli 2007 om 12:15
Ik denk dat je een beetje een middenweg moet gaan zoeken tussen beide. Het is natuurlijk niet eerlijk om geen initiatief meer naar je vriendinnen toe te nemen nu je een vriend hebt, maar zij zullen ook heus wel begrijpen dat je momenteel helemaal in de wolken bent. Probeer met je vriendinnen op andere dagen af te spreken of misschien kunnen jullie (inclusief je vriend) eens gezellig uit eten gaan of nodig iedereen bij jou thuis uit.
Als mijn vriendinnen een nieuwe relatie hebben, dan gun ik ze dat van harte. Alleen wil ik dan niet het gevoel krijgen overbodig te zijn geworden en vind ik het wel zo leuk als ze zelf ook laat zien dat ze de vriendschap waardeert en er energie in stopt.
Natuurlijk zul je wat minder tijd voor ze hebben. Maar bellen, kaartje sturen, mailen e.d. zijn ook altijd opties.
Wees zuinig op je vriendschappen, want een relatie kan overgaan, maar zij zijn er daarna ook voor je!
Als mijn vriendinnen een nieuwe relatie hebben, dan gun ik ze dat van harte. Alleen wil ik dan niet het gevoel krijgen overbodig te zijn geworden en vind ik het wel zo leuk als ze zelf ook laat zien dat ze de vriendschap waardeert en er energie in stopt.
Natuurlijk zul je wat minder tijd voor ze hebben. Maar bellen, kaartje sturen, mailen e.d. zijn ook altijd opties.
Wees zuinig op je vriendschappen, want een relatie kan overgaan, maar zij zijn er daarna ook voor je!
dinsdag 10 juli 2007 om 12:17
dinsdag 10 juli 2007 om 12:19
He Scarlet,
Ik begrijp wel wat je bedoeld.. Ik heb dat zelf ook weleens.. Ik heb van mijn 19e tot mijn 23e een relatie gehad en daarvan bijna 4 jaar samengewoond.. Mijn ex had zelf ook veel vrienden en was daardoor bijna dagelijks weg.. Ik trok daarom ook veel met mijn vriendinnen op. Nadat het uitging ben ik nog 3 jaar single geweest en ook al had ik wel hier en daar mijn pleziertjes, een echte relatie had ik niet en toen trokken mijn vriendinnen en ik heel intensief met elkaar op. Sinds 9 maanden heb ik een hele lieve vriend en daar woon ik nu ook mee samen en ook ik heb een paar keer het idee gehad dat mijn meiden door zijn gegaan zonder mij.. Ook ik heb aan het begin van onze relatie gezegd dat als ik de meiden te lang of te vaak afwimpel dat ze het dan tegen me moesten zeggen..
Laatst heb ik het hier nog met mijn beste vriendin over gehad en zij zei ook dat ze het niet leuk vond om steeds het 'vijfde wiel' te zijn.. terwijl ze dat voor mij absoluut niet is!! En nu is het uit de wereld geholpen en praten we er ook een stuk makkelijker over dan wanneer we het er niet over hebben.. We doen nu veel dingen samen met een groepje vrienden of mijn vriendin en ik gaan saampies lekker weg.. Maar ze heeft ook altijd tegen mij gezegd dat het logisch is dat je elkaar wat minder ziet.. bij ons speelde het ook mee dat ik mijn vriend niet elke dag kon zien omdat hij bij de luchtmacht zit, dus als je elkaar dan kan zien dan wil je natuurlijk graag je vriend zien! Dus ja, als tip zou ik zeggen... praat erover met je vriendinnen!! laat ze weten hoe jij je eronder voelt en dat je ze absoluut niet kwijt wilt.. Dat je je schuldig voelt en dat ze belangrijk voor je zijn ook al kan je niet meer zo vaak als voorheen met hun leuke dingen doen..
Ik begrijp wel wat je bedoeld.. Ik heb dat zelf ook weleens.. Ik heb van mijn 19e tot mijn 23e een relatie gehad en daarvan bijna 4 jaar samengewoond.. Mijn ex had zelf ook veel vrienden en was daardoor bijna dagelijks weg.. Ik trok daarom ook veel met mijn vriendinnen op. Nadat het uitging ben ik nog 3 jaar single geweest en ook al had ik wel hier en daar mijn pleziertjes, een echte relatie had ik niet en toen trokken mijn vriendinnen en ik heel intensief met elkaar op. Sinds 9 maanden heb ik een hele lieve vriend en daar woon ik nu ook mee samen en ook ik heb een paar keer het idee gehad dat mijn meiden door zijn gegaan zonder mij.. Ook ik heb aan het begin van onze relatie gezegd dat als ik de meiden te lang of te vaak afwimpel dat ze het dan tegen me moesten zeggen..
Laatst heb ik het hier nog met mijn beste vriendin over gehad en zij zei ook dat ze het niet leuk vond om steeds het 'vijfde wiel' te zijn.. terwijl ze dat voor mij absoluut niet is!! En nu is het uit de wereld geholpen en praten we er ook een stuk makkelijker over dan wanneer we het er niet over hebben.. We doen nu veel dingen samen met een groepje vrienden of mijn vriendin en ik gaan saampies lekker weg.. Maar ze heeft ook altijd tegen mij gezegd dat het logisch is dat je elkaar wat minder ziet.. bij ons speelde het ook mee dat ik mijn vriend niet elke dag kon zien omdat hij bij de luchtmacht zit, dus als je elkaar dan kan zien dan wil je natuurlijk graag je vriend zien! Dus ja, als tip zou ik zeggen... praat erover met je vriendinnen!! laat ze weten hoe jij je eronder voelt en dat je ze absoluut niet kwijt wilt.. Dat je je schuldig voelt en dat ze belangrijk voor je zijn ook al kan je niet meer zo vaak als voorheen met hun leuke dingen doen..
woensdag 11 juli 2007 om 08:55
Lieve iedereen,
Hartelijk bedankt voor jullie reacties.
Ik heb gisteren met twee vriendinnen hierover gesproken en heel open en eerlijk mijn gevoel geuit.
Wat ik zo en zo opmerkte is dat er de laatste tijd weinig tot geen iniatief van hun kant kwam om wat af te spreken.
Mijn vriendinnen gaven te kennen dat ze qua het weekend rekening met me houden omdat ik nu een relatie heb. Ik ben hier natuurlijk dankbaar voor maar heb ze wel op het hart gedrukt dat zij ook aan kunnen geven wanneer ze wat willen afspreken.
Ook gaven mijn vriendinnen aan dat ze het begrijpen dat ik mijn tijd nu moet onderverdelen tussen mezelf, mijn vriendinnen en mijn partner. Dit kost tijd en is een kwestie van het vinden van een balans.
Maar toch blijf ik af en toe zo bang...
Hartelijk bedankt voor jullie reacties.
Ik heb gisteren met twee vriendinnen hierover gesproken en heel open en eerlijk mijn gevoel geuit.
Wat ik zo en zo opmerkte is dat er de laatste tijd weinig tot geen iniatief van hun kant kwam om wat af te spreken.
Mijn vriendinnen gaven te kennen dat ze qua het weekend rekening met me houden omdat ik nu een relatie heb. Ik ben hier natuurlijk dankbaar voor maar heb ze wel op het hart gedrukt dat zij ook aan kunnen geven wanneer ze wat willen afspreken.
Ook gaven mijn vriendinnen aan dat ze het begrijpen dat ik mijn tijd nu moet onderverdelen tussen mezelf, mijn vriendinnen en mijn partner. Dit kost tijd en is een kwestie van het vinden van een balans.
Maar toch blijf ik af en toe zo bang...
