Relaties
alle pijlers
waar zijn die leuke mannen?! :-(
maandag 7 mei 2007 om 17:05
Hai,
na een verbroken relatie en twee mislukte dates verder via een datingsite, vraag ik me af of ik ' het' nog wel heb:(
Het lijkt wel alsof ik zelf harder ben geworden en als ik iemand zie en hij is wel erg leuk dat ik dan ' te happig' overkom...
Ik vergeet Hard to get te spelen en laat meteen mijn hoofd op hol brengen...
Niet echt sexy dus:P
' Vroeger' kon ik de mannen bij wijze van spreken niet van me af slaan!
En nu zie ik geen een leuke man meer:?
Ik zou me zo graag weer onbezorgd gelukkig willen voelen maar het lijkt wel alsof ik alleen maar beren op de weg zie en overal het negatieve in dingen zie( lees: mannen).
Ik durf ook geen relatie meer aan, bang om weer gekwetst te worden.
Wie herkent dit?
na een verbroken relatie en twee mislukte dates verder via een datingsite, vraag ik me af of ik ' het' nog wel heb:(
Het lijkt wel alsof ik zelf harder ben geworden en als ik iemand zie en hij is wel erg leuk dat ik dan ' te happig' overkom...
Ik vergeet Hard to get te spelen en laat meteen mijn hoofd op hol brengen...
Niet echt sexy dus:P
' Vroeger' kon ik de mannen bij wijze van spreken niet van me af slaan!
En nu zie ik geen een leuke man meer:?
Ik zou me zo graag weer onbezorgd gelukkig willen voelen maar het lijkt wel alsof ik alleen maar beren op de weg zie en overal het negatieve in dingen zie( lees: mannen).
Ik durf ook geen relatie meer aan, bang om weer gekwetst te worden.
Wie herkent dit?
maandag 7 mei 2007 om 17:54
Niet wegkwijnen in zelfmedelijden zeg!!!
Je komt vanzelf een keer een leuke man tegen, als je het het minst verwacht...volgens mij hebben mannen een radar die signalen oppikt van meiden die te graag een relatie willen...
En bang om gekwetst te worden is heel normaal. als je iemand tegenkomt, zul je daar samen met diegene aan moeten werken en dan komt het allemaal goed. was bij mij ook zo. had vriendje, hij maakt het uit, gaat terug naar ex, beseft dat ie een grote fout heeft gemaakt en nu zijn wij weer bij elkaar, maar hij moet me veel zekerheid geven, omdat ik ook gekwetst ben. hij helpt me enorm en toont dat ie het meent en dat moet jou toekomstige luvver ook doen denk ik.
Je komt vanzelf een keer een leuke man tegen, als je het het minst verwacht...volgens mij hebben mannen een radar die signalen oppikt van meiden die te graag een relatie willen...
En bang om gekwetst te worden is heel normaal. als je iemand tegenkomt, zul je daar samen met diegene aan moeten werken en dan komt het allemaal goed. was bij mij ook zo. had vriendje, hij maakt het uit, gaat terug naar ex, beseft dat ie een grote fout heeft gemaakt en nu zijn wij weer bij elkaar, maar hij moet me veel zekerheid geven, omdat ik ook gekwetst ben. hij helpt me enorm en toont dat ie het meent en dat moet jou toekomstige luvver ook doen denk ik.
maandag 7 mei 2007 om 18:05
Ja, en de mijne ook :D
Waar ik tegenaan loop is waar vind je die mannen? Dus dezelfde vraag als de topicstartster zich stelt.
ALS ik al eens iemand tegenkom, is het er een die niet voor me wil gaan, en je leest hier op alle topics "als hij niet zo into you is, kap ermee, je verdient beter dan dat" en dat wil ik best doen hoor, maar waar zijn die 'betere' mannen dan?
Het is hier nu al jaren dat ik ofwel in een periode zit dat ik denk "ik vertik het om nog een speeltje te zijn voor een man voor wie ik niets beteken" en dan ben ik dus lange tijd vrijgezel. Want een man voor wie ik WEL iets beteken, kom ik werkelijk nooit tegen :o En na een paar jaar zonder liefdesleven vind ik het niet leuk meer en zwicht toch weer voor zo'n foute kerel die maar 1 ding wil.
Ik ben nu weer in de fase dat ik daar echt geen trek meer in heb en dat ik denk "als ik het met een man niet fijn kan hebben dan wil ik hem uberhaupt niet in m'n buurt". Maar terugkijkend op de afgelopen jaren verwacht ik dat dat gaat betekenen dat ik weer gewoon jarenlang totaal zonder liefdesleven door het leven ga.
Het is een zware taak, besluiten dat je niet gaat voor minder! Daarom ook denk ik dat je al die topics ziet van vrouwen die in relaties zitten waarvan de lezer denkt: "kap ermee joh, hier word je niet gelukkig van". Het lijkt erop dat de relaties waar je WEL gelukkig van wordt gewoon ONGELOOFLIJK dun gezaaid zijn. En dan is het dus kiezen: een man die niet lief voor je is (maar wel erg grappig en lekker) en een dramatisch topic openen op het Viva-forum over je slechte relatie, of helemaal geen man en een dramatisch topic openen op het Viva-forum over je non-existente liefdesleven :D
dinsdag 8 mei 2007 om 10:31
dinsdag 8 mei 2007 om 10:41
Helemaal herkenbaar, maar er is nog hoop.
Je zult vast wel n leuke man tegenkomen maar dan misschien juist op het moment dat je dat dus eigenlijk totaal niet verwacht.
De mijne ben ik tegengekomen op n moment dat ik echt zoiets van "kerels -->> whateverrrrrr, laat ze in de ..... zakken".
Ondertussen gaat t nog steeds goed.:P
Ik had de hoop al echt opgegeven :P.
Je zult vast wel n leuke man tegenkomen maar dan misschien juist op het moment dat je dat dus eigenlijk totaal niet verwacht.
De mijne ben ik tegengekomen op n moment dat ik echt zoiets van "kerels -->> whateverrrrrr, laat ze in de ..... zakken".
Ondertussen gaat t nog steeds goed.:P
Ik had de hoop al echt opgegeven :P.
dinsdag 8 mei 2007 om 11:57
dinsdag 8 mei 2007 om 12:13
Ik ook signs! (hoi trouwens ) Ik heb zelfs jarenlang mannen opgezocht die zelf niets gaven, omdat ik -denk ik- zelf afstand en ruimte voor mezelf nodig had (kwam uit een jarenlange serieuze relatie) en tegelijkertijd wilde kunnen zeggen dat het heus niet aan mij lag en dat ik heus wel bereid was tot vanalles, maar ja die ander wil niet he.
Zo had ik toch de afstand die ik kennelijk even nodig had, en kon tegelijkertijd roepen dat die afstand niet aan mij lag.
Daar ben ik nu in zoverre vanaf dat ik het contact verbreek als het langere tijd alleen maar geven van mijn kant uit is en er niets terugkomt (niet alleen in de liefde, ook in vriendschappen). Het verbreken van de slechte gewoonte is al gelukt. Maar de volgende stap is dat daar een goede gewoonte voor in de plaats gaat komen, dus geven-en-nemen-contacten, en dat vind ik nog lastig.
En nu iets anders: houvanjezelf wat bedoel je met dat stukje over zekerheid? Ik heb nl juist het gevoel dat ik die steeds meer in mezelf heb gekregen: ik blijf niet jarenlang meer hangen in contacten die me meer kwaad doen dan goed, ik weet veel duidelijker wat ik wel en niet wil en wat wel en niet goed voor me is.
En ik zie mijn verlangen om samen te zijn met een man bij wie ik weet waar ik aan toe ben, die ik kan vertrouwen, als juist een gevolg van die toegenomen zekerheid. Ik ben zelf toegewijd en trouw, en ik wil iemand die dat naar mij toe ook is. Ik zie het feit dat ik geen zin meer heb om een scharrel te zijn van iemand die reserves heeft, of er ook nog andere scharrels op nahoudt, dus juist als een gevolg van die toegenomen zekerheid.
Terwijl ik uit jouw bericht meen op te maken dat iemand die werkelijk de zekerheid in zichzelf heeft, geen bevestiging nodig heeft van anderen en dus gewoon kan genieten van een vrijblijvend contact met een leuke man zonder ermee te zitten dat hij eigenlijk minder om jou geeft dan jij om hem en zonder ermee te zitten dat hij er ook nog anderen op nahoudt? Bedoel je dat? Want dan denk ik dat maar heel weinig mensen daartoe in staat zijn. Juist omdat het geven en nemen is. Jij geeft genegenheid, en je vindt het ook fijn om die te ontvangen. Is dat laatste er niet of nauwelijks, dan zullen er maar weinig mensen zijn die het contact als bevredigend zullen ervaren. Omdat je soms ook weleens die knuffel wilt krijgen, of die aandacht, of die bevestiging, of die zekerheid. Dat je behalve geven ook weleens wilt ontvangen hoeft m.i. niet te betekenen dat je die dingen in onvoldoende mate in jezelf hebt.
) Ik heb zelfs jarenlang mannen opgezocht die zelf niets gaven, omdat ik -denk ik- zelf afstand en ruimte voor mezelf nodig had (kwam uit een jarenlange serieuze relatie) en tegelijkertijd wilde kunnen zeggen dat het heus niet aan mij lag en dat ik heus wel bereid was tot vanalles, maar ja die ander wil niet he. Zo had ik toch de afstand die ik kennelijk even nodig had, en kon tegelijkertijd roepen dat die afstand niet aan mij lag.
Daar ben ik nu in zoverre vanaf dat ik het contact verbreek als het langere tijd alleen maar geven van mijn kant uit is en er niets terugkomt (niet alleen in de liefde, ook in vriendschappen). Het verbreken van de slechte gewoonte is al gelukt. Maar de volgende stap is dat daar een goede gewoonte voor in de plaats gaat komen, dus geven-en-nemen-contacten, en dat vind ik nog lastig.
En nu iets anders: houvanjezelf wat bedoel je met dat stukje over zekerheid? Ik heb nl juist het gevoel dat ik die steeds meer in mezelf heb gekregen: ik blijf niet jarenlang meer hangen in contacten die me meer kwaad doen dan goed, ik weet veel duidelijker wat ik wel en niet wil en wat wel en niet goed voor me is.
En ik zie mijn verlangen om samen te zijn met een man bij wie ik weet waar ik aan toe ben, die ik kan vertrouwen, als juist een gevolg van die toegenomen zekerheid. Ik ben zelf toegewijd en trouw, en ik wil iemand die dat naar mij toe ook is. Ik zie het feit dat ik geen zin meer heb om een scharrel te zijn van iemand die reserves heeft, of er ook nog andere scharrels op nahoudt, dus juist als een gevolg van die toegenomen zekerheid.
Terwijl ik uit jouw bericht meen op te maken dat iemand die werkelijk de zekerheid in zichzelf heeft, geen bevestiging nodig heeft van anderen en dus gewoon kan genieten van een vrijblijvend contact met een leuke man zonder ermee te zitten dat hij eigenlijk minder om jou geeft dan jij om hem en zonder ermee te zitten dat hij er ook nog anderen op nahoudt? Bedoel je dat? Want dan denk ik dat maar heel weinig mensen daartoe in staat zijn. Juist omdat het geven en nemen is. Jij geeft genegenheid, en je vindt het ook fijn om die te ontvangen. Is dat laatste er niet of nauwelijks, dan zullen er maar weinig mensen zijn die het contact als bevredigend zullen ervaren. Omdat je soms ook weleens die knuffel wilt krijgen, of die aandacht, of die bevestiging, of die zekerheid. Dat je behalve geven ook weleens wilt ontvangen hoeft m.i. niet te betekenen dat je die dingen in onvoldoende mate in jezelf hebt.
dinsdag 8 mei 2007 om 12:20
Bradamante,
Bijna.
Wat ik bedoel is dat je niet afhankelijk bent van het terugkrijgen, maar vanuit jezelf, uit liefde en onvoorwaardelijk, kunt geven.
Dan zal niets terugkrijgen geen negativiteit opleveren.
Feit blijft natuurlijk altijd, dat als je merkt dat de balans teveel steeds jouw kant op doorslaat, je deze "relatie" verbreekt, omdat dit niet goed voelt.
Als je zelf vertrouwen in jezelf hebt, ben je niet afhankelijk om die van anderen te krijgen en heb je veel meer vrijheid in een relatie (welke relatie dan ook!).
Je kunt vrijer je grenzen aangeven en doet dat vanuit een ander gevoel.
Dit komt de relatie weer ten goede en levert stabiliteit, vrijheid en veiligheid op.
Want zeg nu zelf, je zit zelf ook liever in een relatie met iemand die zeker is van zichzelf en zijn/haar grenzen kan aangeven.
Dat sterkt je en laat geen onduidelijkheid over hoe iemand te behandelen.
Die heeft dat klip en klaar aangegeven.
Duidelijker?
Bijna.
Wat ik bedoel is dat je niet afhankelijk bent van het terugkrijgen, maar vanuit jezelf, uit liefde en onvoorwaardelijk, kunt geven.
Dan zal niets terugkrijgen geen negativiteit opleveren.
Feit blijft natuurlijk altijd, dat als je merkt dat de balans teveel steeds jouw kant op doorslaat, je deze "relatie" verbreekt, omdat dit niet goed voelt.
Als je zelf vertrouwen in jezelf hebt, ben je niet afhankelijk om die van anderen te krijgen en heb je veel meer vrijheid in een relatie (welke relatie dan ook!).
Je kunt vrijer je grenzen aangeven en doet dat vanuit een ander gevoel.
Dit komt de relatie weer ten goede en levert stabiliteit, vrijheid en veiligheid op.
Want zeg nu zelf, je zit zelf ook liever in een relatie met iemand die zeker is van zichzelf en zijn/haar grenzen kan aangeven.
Dat sterkt je en laat geen onduidelijkheid over hoe iemand te behandelen.
Die heeft dat klip en klaar aangegeven.
Duidelijker?
dinsdag 8 mei 2007 om 12:32
Ik heb er enorm veel moeite mee dat ik soms iemand tegenkom ..het gaat goed dan en ineens heb ik het idee dat hij een octopus is die zijn zuignappen op me zet!
Ligt dat dan aan de leeftijdscategorie?
Willen mannen die iemand tegenkomen diegene ook meteen vasthouden?
Ik wordt er compleet paniekerig van ..
Ligt dat dan aan de leeftijdscategorie?
Willen mannen die iemand tegenkomen diegene ook meteen vasthouden?
Ik wordt er compleet paniekerig van ..
dinsdag 8 mei 2007 om 12:37
Dat heb ik juist totaal niet signs, sterker nog, ik heb volstrekt het tegenovergestelde. Dan leer je elkaar kennen, gaat met elkaar om, dat wordt meer en meer en leuker en leuker, en het komt tot "we vinden elkaar eigenlijk wel erg leuk", en dan wordt er wat gezoend en gezegd dat het zo goed voelt en zo fijn om naast elkaar te liggen..... en dan slaat bij de betreffende man kennelijk de paniek om het hart en wordt ie totaal afstandelijk en is het in no time uit met de pret.
Kunnen we geen soort van mengsel creeren tussen jouw soort mannen en de mijne? :D
Kunnen we geen soort van mengsel creeren tussen jouw soort mannen en de mijne? :D
