Waarom durf ik hem niet loslaten?

06-08-2007 10:20 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
7 maanden geleden is het tot een breuk gekomen tussen mij en mijn ex. Lang verhaal, hij heeft de relatie verbroken (en voor zijn vrouw en kindjes gekozen). Ik heb me bij de situatie neergelegd, en heb ondertussen een nieuwe vriend. Het gaat super tussen ons, we zijn volop mijn spulletjes aan het verhuizen zodat we officieel kunnen samenwonen (we wonen eigenlijk al 4 maanden samen hehe).



Ik weet niet waarom, maar ik blijf mijn ex opzoeken. Ik wil hem graag loslaten, maar heb schrik dat ik hem dan nooit meer zal horen, niet zal weten hoe het met hem gaat enz... Hij woont op een dik half uur rijden van mijn vriend (waar ik nu ga wonen) en in een gemeente waar ik eigenlijk nooit kom. Op zich geen probleem, alleen gaat hij tijdens het weekend werken aan een huis dat op 10 min rijden is van mijn vriend, en ik kan langs die weg ook naar mijn werk rijden. Dus nu is het vakantie, en hij logeert daar met zijn gezinnetje. Dat doet hij ieder jaar.

En toch kan ik het niet laten om voorbij te rijden, om te kijken of zijn wagen er staat... om dan achteraf opgelucht te zijn dat ik hem niet gezien heb en mezelf de vraag stel waarom ik toch altijd moet voorbij rijden. Vorige week kwam ik hem natuurlijk tegen, hij was aan het wandelen met zijn vrouw en kindjes. Ik ben hem vlug voorbij gereden, omdat ik schrik had dat hij me zou herkennen. Of hij me gezien heeft weet ik niet (zijn vrouw zeker niet, die kent mij vaag van op foto en kent zeker mijn wagen niet), maar ik zag hem toch nog eens achterkom kijken...



Maar dat is niet alles. Ik heb pas onlangs zijn berichtjes in mijn gsm gewist, en dan nog niet allemaal. De grappige heb ik laten staan. Ik kan in zijn mailbox (ik ben de enige die ernaar stuur), dus ik weet wanneer hij mijn mails leest. Op de ene mailbox kan zijn vrouw ook, daar stuur ik grapjes naar, de andere mailbox is van hem alleen, heeft zijn vrouw geen weet van. Ik kijk regelmatig of hij zijn mails gelezen heeft (die ik gestuurd heb). Dat doet hij zelden. Ook heb ik hem in mijn msn-lijstje staan, dus weet ik wanneer hij online is.



Aan de ene kant wil ik hem heel graag loslaten en gewoon verder gaan met mijn vriend die me heel gelukkig maakt, aan de andere kant zou ik zo graag bevriend met hem willen zijn, het is een superkerel met enorm veel gevoel voor humor, we hebben altijd de grootste lol gehad samen.



Ik zou zo graag doorgaan met mijn huidig leventje, en hem zoveel mogelijk naar de achtergrond plaatsen. Maar ergens wil ik hem laten zien dat ik gelukkig ben, ook zonder hem. Ik zou hem zo graag nog 1x spreken, maar ik weet dat dat om problemen vragen is. Ik heb precies het gevoel dat ik toch nog aan het hopen ben dat hij terugkomt naar mij, maar eigenlijk wil ik dat niet. Ik heb nu alles wat ik wil. En ik vind het totaal niet eerlijk tegenover mijn huidige vriend, die echt enorm veel over heeft voor mij en heel veel doet voor mij.



Waarom durf ik mijn ex dan niet los te laten?
Kennelijk ben je er toch nog niet helemaal klaar mee.

het is ook best moeilijk om te zien hoe de aner gewoon is doorgegaan. Wat jij wilt is de bevestiging dat dat wat jullie hadden ecnht was. Dat ie echt van je hield, dat je meer was dan een neukertje.

 gezien het feit dat ie je mails niet beantwoordt ( Sta je nog in zijn msn-lijst of heeft ie jou wel er uitgegooit?) en jou zo makkelijk uit zijn leven gescharpt lijkt te hebben voelt dat voor jou alsof je nooit iets betekent hebt. dat doet pijn.

ookal heeft e niet voor je gekozen, je wilt de erkenning dat je "nipt"verloren hebt.



Dor jezelf afhakelijk te maken van bevestiging van anderen stel je jezelf kwetsbaar op. misschien helpt het om vast te stellen dat je kennelijk toch niet zo bealngrijk was voor je ex, en om eens flink boos te worden op die lul die jou kennelijk allen maar gebruikte voor sex.

Of misschie brenkt contact met jou hem allen in verwarring. 

 Een vriendschap is op dit moment voor hem niet mogelijk en hij heeft er geen behoefte aan.  proberen om boos op m te zijn is mss voor jou de methode om los te komen.
Alle reacties Link kopieren
Aan de ene kant wil ik hem heel graag loslaten en gewoon verder gaan met mijn vriend die me heel gelukkig maakt, aan de andere kant zou ik zo graag bevriend met hem willen zijn, het is een superkerel met enorm veel gevoel voor humor, we hebben altijd de grootste lol gehad samen.





OK inkoppertje, maar hij was toch al getrouwd toen jullie iets hadden? Zoo geweldig was hij dus niet.....
Alle reacties Link kopieren
Ik had hem de eerste maand nadat het uit was geschreven dat ik hem begreep, dat hij voor zijn kindjes gekozen had en ik begrijp hem ook, zou het ook heel moeilijk hebben om mijn kleintjes achter te laten.



Ik kreeg als antwoord:

i love you 4-ever miss you even more xxx





Hij zei me ooit dat, als hij bij zijn vrouw bleef, dat vooral uit medelijden met haar zou zijn. Ik geloof hem. Hij houdt nog wel van haar, maar meer als vrienden.



Ik weet dat ik niet zomaar een sexvriendin was, dat ik veel meer was dan dat. En misschien wil ik het hem inderdaad nog eens horen zeggen. Ik kan echt niet boos zijn op hem, ik kan er niet aan doen. Het contact heeft hij verbroken omdat hij teveel gevoelens heeft en toch niet trouw zou kunnen blijven aan zijn vrouw. Vandaar dat ik blijf hopen denk ik. Maar ik wil niet meer hopen, ik wil geen relatie meer met hem. Ik heb nu een vriend waar ik mijn eigen gezinnetje kan mee stichten, waar ik een hele mooie toekomst mee heb want we hebben daar dezelfde ideeën over en verlangen er zelfs al heel erg naar.



Eergisteren nog zei mijn vriend dat hij de laatste tijd een supergevoel heeft bij ons, dat hij er heel veel vertrouwen in heeft en dat we een heel goed koppel zijn. En dat is ook zo. Maar ik schaam mij enorm naar hem toe dat ik toch nog op mijn ex blijf 'jagen'. Ik wil er vanaf maar weet niet echt hoe.
Alle reacties Link kopieren




Hij zei me ooit dat, als hij bij zijn vrouw bleef, dat vooral uit medelijden met haar zou zijn. Ik geloof hem. Hij houdt nog wel van haar, maar meer als vrienden.





Staat die opmerking niet in de top-10 van meest gehoorde leugens in het getrouwdemannen-topic?


Ik had hem de eerste maand nadat het uit was geschreven dat ik hem begreep, dat hij voor zijn kindjes gekozen had en ik begrijp hem ook, zou het ook heel moeilijk hebben om mijn kleintjes achter te laten.



Ik kreeg als antwoord:

i love you 4-ever

miss you even morexxx





Hij zei me ooit dat, als hij bij zijn vrouw bleef, dat vooral uit medelijden met haar zou zijn. Ik geloof hem. Hij houdt nog wel van haar, maar meer als vrienden.

Hahahahah, heb je ooit die lijst met smoezen gelezen?  dat zeggen alle mannen tegen hun minnares. als ie echt meer van jou had gehouden dan van haar , dan hadden die kinderen niets uitgemaakt hoor.  En Uit medelijkden bij iemand blijven is te sneu voor woorden.





Ik weet dat ik niet zomaar een sexvriendin was, dat ik veel meer was dan dat. En misschien wil ik het hem inderdaad nog eens horen zeggen. Ik kan echt niet boos zijn op hem, ik kan er niet aan doen. Het contact heeft hij verbroken omdat hij teveel gevoelens heeft en toch niet trouw zou kunnen blijven aan zijn vrouw.  En kennlijk wil ie dat wel? Uit medelijden? Omdat ze alleen nog vrienden zijn? Wat zou het dan uitmaken?



Vandaar dat ik blijf hopen denk ik. Maar ik wil niet meer hopen, ik wil geen relatie meer met hem. Ik heb nu een vriend waar ik mijn eigen gezinnetje kan mee stichten, waar ik een hele mooie toekomst mee heb want we hebben daar dezelfde ideeën over en verlangen er zelfs al heel erg naar. Nou dan, als dat echt is wat je wilt, handel er dan ook naar! de keuze is aan jou, jij stapt in je wagen om naar je ex te kijken.



Eergisteren nog zei mijn vriend dat hij de laatste tijd een supergevoel heeft bij ons, dat hij er heel veel vertrouwen in heeft en dat we een heel goed koppel zijn. En dat is ook zo. Maar ik schaam mij enorm naar hem toe dat ik toch nog op mijn ex blijf 'jagen'. Ik wil er vanaf maar weet niet echt hoe. Gewoon doen, is het enige advies dat ik je kan geven. Of mss eens een babbeltje met de vrouw van je ex? weet zij trouwens van jullie affaire. Oftewel weet je zeker dat hij de affaire niet heeft verbroken omdat zij er achter was gekomen?  en dat ie toen voor haar koos?


Eergisteren nog zei mijn vriend dat hij de laatste tijd een supergevoel heeft bij ons, dat hij er heel veel vertrouwen in heeft en dat we een heel goed koppel zijn. En dat is ook zo. Maar ik schaam mij enorm naar hem toe dat ik toch nog op mijn ex blijf 'jagen'. Ik wil er vanaf maar weet niet echt hoe.



Wat vindt je vriend ervan?



(Ben jij dezelfde Fien die een poosje terug een topic had over onzekerheid/cafebezoek met broer/niet durven zeggen wat je vond?)
Alle reacties Link kopieren
Ik stap niet zomaar in mijn wagen om mijn ex op te zoeken, ik neem wél een andere route dan dat ik normaal zou doen.



Hij heeft haar gezegd dat hij een relatie had met iemand anders en dat hij zou vertrekken. Dat is zo, want zelfs een vriend van hem zat er (ongewild) tussen. Hij had er eveneens over gesproken met zijn ouders. Maar zijn oudste zei hem dat ze geen andere mama wou, en daardoor is hij beginnen veranderen van gedacht.



Hij heeft me zeker graag gezien, en ik hem ook, maar mijn gevoel voor hem is voorbij (het zware verliefde gevoel dan). Ik ben niet goed bezig, dat weet ik. Zelfs mijn nick op msn is meestal naar hem toe gericht. Stom he. Maar ergens wil ik hem zeggen dat ik het niet fair vind van hem dat hij niks meer van zich laat horen...
Alle reacties Link kopieren




quote: fien1 reageerde





Hij zei me ooit dat, als hij bij zijn vrouw bleef, dat vooral uit medelijden met haar zou zijn. Ik geloof hem. Hij houdt nog wel van haar, maar meer als vrienden.





Staat die opmerking niet in de top-10 van meest gehoorde leugens in het getrouwdemannen-topic?



Met stip op nummer 1 zelfs.





Fien, zo leuk is die man niet. Schop hem eens van zijn voetstuk zeg! Hij heeft zijn vrouw en jou belazerd.

Ja, ook jou. Want echt niet dat hij alleen voor de kinderen bij zijn vrouw blijft, of uit medelijden. Hij is bij zijn vrouw gebleven omdat hij niet bij haar weg wil. Punt.



Een man die zo met vrouwen omgaat is echt niet zo'n geweldige kerel. Humor is een leuke eigenschap, een geweten een nog betere.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
Ik had hem de eerste maand nadat het uit was geschreven dat ik hem begreep, dat hij voor zijn kindjes gekozen had en ik begrijp hem ook, zou het ook heel moeilijk hebben om mijn kleintjes achter te laten. Dat is de grootste onzin smoes die er maar bestaat. Kindjes of niet, als iemand echt ongelukkig is in zijn relatie dan kiest hij / zij uiteindelijk voor zichzelf.



Ik kreeg als antwoord:

i love you 4-ever

miss you even morexxx

wat een smooth crap!



Hij zei me ooit dat, als hij bij zijn vrouw bleef, dat vooral uit medelijden met haar zou zijn. Ik geloof hem. Hij houdt nog wel van haar, maar meer als vrienden. Ja dus omdat hij vriendschappelijk nog om haar geeft, "offert" hij zichzelf op?! Dus zijn houden van moet zoveel meer zijn voor haar dan voor zichzelf??!!!



Ik weet dat ik niet zomaar een sexvriendin was, dat ik veel meer was dan dat. En misschien wil ik het hem inderdaad nog eens horen zeggen. Ik kan echt niet boos zijn op hem, ik kan er niet aan doen. Het contact heeft hij verbroken omdat hij teveel gevoelens heeft dit zou voor hem een of misschien wel DE reden moeten zijn om zijn vrouw te verlaten en toch niet trouw zou kunnen blijven aan zijn vrouw. Vandaar dat ik blijf hopen denk ik. Maar ik wil niet meer hopen, ik wil geen relatie meer met hem. Ik heb nu een vriend waar ik mijn eigen gezinnetje kan mee stichten, waar ik een hele mooie toekomst mee heb want we hebben daar dezelfde ideeën over en verlangen er zelfs al heel erg naar. Hou van jezelf!



Eergisteren nog zei mijn vriend dat hij de laatste tijd een supergevoel heeft bij ons, dat hij er heel veel vertrouwen in heeft en dat we een heel goed koppel zijn. En dat is ook zo. Maar ik schaam mij enorm naar hem toe dat ik toch nog op mijn ex blijf 'jagen'. Ik wil er vanaf maar weet niet echt hoe.





Alle reacties Link kopieren


quote: fien1 reageerde



Eergisteren nog zei mijn vriend dat hij de laatste tijd een supergevoel heeft bij ons, dat hij er heel veel vertrouwen in heeft en dat we een heel goed koppel zijn. En dat is ook zo. Maar ik schaam mij enorm naar hem toe dat ik toch nog op mijn ex blijf 'jagen'. Ik wil er vanaf maar weet niet echt hoe.



Wat vindt je vriend ervan?



(Ben jij dezelfde Fien die een poosje terug een topic had over onzekerheid/cafebezoek met broer/niet durven zeggen wat je vond?)







Yep, die fien.



Hij zegt dat ik moet stoppen met in het verleden te leven. Hij begrijpt het wel maar vindt het niet leuk natuurlijk. Hij weet ook dat, als mijn ex voor mijn neus staat en me zou zeggen dat hij toch met me verder wil, het antwoord zeker NEE is, ik ben echt gelukkig nu. Maar het is een slechte eigenschap die ik al altijd gehad heb, als ik verdrietig ben, teruggrijpen naar iets in het verleden dat me goed deed voelen.
Alle reacties Link kopieren
Fien als je echt gelukkig zou zijn dan kan je hem loslaten, dan had je die "bevestiging" van die relatie tussen jullie niet nodig om je er beter bij te voelen. en inderdaad je moet niet terug kijken naar het verleden, dat is geweest. Je toekomst daar moet je je op richten, nieuwe keuzes maken, je leven in eigen hand nemen. En leren houden van jezelf, dat JIJ op de 1ste plaats komt, dat JIJ de moeite waard bent om van te houden.
Alle reacties Link kopieren
Stom misschien, maar ik heb zo'n zin om het hem in zijn neus te wrijven dat ik echt wel gelukkig ben, om daarna medelijden met hem te krijgen als hij er zou vanaf zien.



Dus voor eens en altijd: ik wis alles van hem? Geen mails meer? Get over it and move on. Ik weet het wel allemaal hoor, vind het alleen niet zo eenvoudig om te doen. Want dan is het echt wel helemaal loslaten. Mogelijks zie ik hem dan ook nooit meer. Maar hij maakt geen deel meer uit van mijn leven, dus zo onlogisch is dat niet. Vind het zo stom van mezelf. Ben precies een wispelturig kind dat niet weet wat ze wilt...
Alle reacties Link kopieren
7 maanden geleden is het tot een breuk gekomen tussen mij en mijn ex. (...) en heb ondertussen een nieuwe vriend. Het gaat super tussen ons, we zijn volop mijn spulletjes aan het verhuizen zodat we officieel kunnen samenwonen (we wonen eigenlijk al 4 maanden samen hehe).



Zou jij niet eerst zelf gewoon op jezelf gaan wonen en alles verwerken ipv meteen een relatie induiken? Ben je niet beetje huidige vriend aan het 'bedriegen' ...omdat je nog niet echt los van ex lover bent?
Ergens snap ik het wel.

 Ik heb ooit ook een hele destructieve relatie gehad ( niet met eengebonden man maar wel een waarin ik mezelf een btje was kwijtgeraakt), die heel abrubt eindigde. Die ex heeft ok nog een jaar nadat het uit was door mijn hoofd gespookt, ook toen ik alweer en nieuwe relatie had. Heb me nog heel lang afgevraagd wat ik zou doen als ie ineens weer voor mijn neus zou staan, of ie nog wel eens aan me zou denken, blablabla. Uiteidenlijk vod ik mezelf terug en kon ik hem loslaten, toen ik me realiseerde wat ik allemaal voor hem opzijgezet had en hoe ik over me had laten lopen.



geldt iets dergelijks ook voor jou? Ik weet dat minnaressen snel geneigd zijn om hun hele sociale leven "on hold"te zetten voor di paar gestolen uurtjes. als je al zegt dat je je mening niet durft te geven is die onzekerheid en het zoeken naar bevestiging mss de reden dat je zo blijft hangen. dan sluit ik me aan bij lafjoe, "HOU van jezelf" dan heb je die bedreigende ex niet meer nodig.
Alle reacties Link kopieren
Stom misschien, maar ik heb zo'n zin om het hem in zijn neus te wrijven dat ik echt wel gelukkig ben, om daarna medelijden met hem te krijgen als hij er zou vanaf zien.  Waarom zou je dit willen? Als er een kans in zit dat hij spijt zou krijgen dat hij je heeft laten gaan, dan was meneer zich hiervan wel bewust en had je bij voorbaat al niet laten gaan.



Dus voor eens en altijd: ik wis alles van hem? Geen mails meer? Get over it and move on. Preces! Gooi hem uit je systeem. Ik weet het wel allemaal hoor, vind het alleen niet zo eenvoudig om te doen. Het is heel eenvoudig als je begint met van  jezelf te houden, dan zullen je ogen worden geopend. Want dan is het echt wel helemaal loslaten. Mogelijks zieik hem dan ook nooit meer. Maar hij maakt geen deel meer uit van mijn leven, dus zo onlogisch is dat niet. Vind het zo stom van mezelf. Ben precies een wispelturig kind dat niet weet wat ze wilt...
Alle reacties Link kopieren
Je bent gewoon nog niet los! Je blijft gevoelens houden voor de illusie van hoe geweldig het had kunnen zijn met hem en je bent gewoon gedumpt. Dat is ook nog eens een ego kwestie.



Het enige wat je kunt doen is jezelf niet meer voeden met langs zijn huis te rijden, telkens in die mail te kijken enz.



Ik neem aan dat je vast weleens op het minnaressentopic hebt gelezen. Dan zou je eigenlijk moeten weten dat 8 van de 10 verhalen op elkaar gelegd kunnen worden.



Dat smsje....die heb ik zo vaak gekregen. Precies hetzelfde. En velen van ons. Hij is verliefd geweest op jou. Hij heeft uit jullie relatie een leuke aanvulling/invulling gehad op zijn relatie met vrouw. Hij heeft door de verliefdheid even het gevoel gehad dat hij met jou verder wilde maar opeens de gevolgen onder ogen gezien en het niet meer gedurft. Heel hard en vervelend voor jou maar zo ligt het nou eenmaal. Lees de duivelsdriehoek maar eens. Dan vraag je je met stomme verbazing af hoe de schrijfster jouw verhaal weet en dat het toch wel typisch is dat blijkbaar heel veel mannen hetzelfde handelen en dat ook de rol en gedragingen van de minnaressen niet veel verschillen.



Loslaten meid, in je hart en in je hoofd en in je gedragingen. Geniet van je nieuwe relatie en als je dan toch een beetje wraak wilt: onverschilligheid richting hem is de beste!!



Succes!!



ps: de vrouw alsnog inlichten vind ik absoluut not done!!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk niet dat ik mijn vriend aan het bedriegen ben. Hij weet ervan, maar vindt dat ik het zelf moet loslaten, hij kan me er niet bij helpen. Hij weet ook dat er tijd moet over gaan en dat lukt me ook steeds beter. Maar nu wil ik er gewoon een stop op zetten.



Volgens mij ligt het ook aan het feit dat ik met al mijn ex-jes nog steeds contact heb en hij de enige is bij wie ik dat niet heb?
Hobbel jij niet te snel van de ene relatie naar de andere?

Uit je vorige topic begrijp ik dat je relatie van 9jr in sept vorig jaar is beëindigd; dus zo'n 11mnd geleden. De relatie met de getrouwde man is nu 7mnd over, dan hebben we het dus over febr. dit jaar.

Dus als ik goed tel kan de relatie met de getrouwde man hooguit krap 5mnd geduurd hebben, tenzij je al wat met hem had tijdens je eerdere relatie. Vervolgens heb je dus alweer in febr. een relatie met je huidige vriend gekregen. 



Kan het zijn dat je verliefder bent op het hebben van een relatie dan op de man in kwestie?

In ieder geval lijkt het me geen goed plan om zulke verregaande toekomstplannen te maken als je nog zo bezig bent met die ex.

En oin plaats van je af te vragen waarom je nog zo met hem bezig bent, kun je ook besluiten ermee op te houden.......... Je kunt een andere (desnoods een om-)weg nemen naar je werk. Je kunt zn smsjes wegooien en zn tel.nr. enz.enz.

Gewoon een ferm besluit nemen!!
Alle reacties Link kopieren


Ik denk niet dat ik mijn vriend aan het bedriegen ben. Hij weet ervan, maar vindt dat ik het zelf moet loslaten, hij kan me er niet bij helpen. Hij weet ook dat er tijd moet over gaan en dat lukt me ook steeds beter. Maar nu wil ik er gewoon een stop op zetten.



Volgens mij ligt het ook aan het feit dat ik met al mijn ex-jes nog steeds contact heb en hij de enige is bij wie ik dat niet heb?





Tsja, het zal zijn aandacht zijn die je mist, een vorm van afwijzing. Op de een of andere manier wil het niet echt tot je doordringen, dat de lieve sms-jes en aandacht van destijds, alleen waren voor de vorm zodat zijn verzetjes niet in gevaar kwamen. Woorden zijn snel opgeschreven en die woorden maakten jou helemaal blij. Toch bleef hij bij zijn vrouw, bedroog zijn vrouw, hij koos niet voor jou. Mogelijk maakt dat het zo moeilijk voor jou, dat niet jij kon bepalen hoe de relatie verliep. En nu hoor je niets meer van hem, de man die zo enorm veel van je hield..........



Ik kan me alleen maar aansluiten bij wat de anderen al zeggen. Het is ongezond om in een bestaande relatie nog zo bezig te zijn met een andere man, gebonden of niet. Ben benieuwd hoe jij gaat reageren, wanneer hij toch weer lieve sms-jes gaat sturen of jij daartegen bestand zult zijn.
Alle reacties Link kopieren


Hobbel jij niet te snel van de ene relatie naar de andere?

Uit je vorige topic begrijp ik dat je relatie van 9jr in sept vorig jaar is beëindigd; dus zo'n 11mnd geleden. De relatie met de getrouwde man is nu 7mnd over, dan hebben we het dus over febr. dit jaar.

Dus als ik goed tel kan de relatie met de getrouwde man hooguit krap 5mnd geduurd hebben, tenzij je al wat met hem had tijdens je eerdere relatie. Vervolgens heb je dus alweer in febr. een relatie met je huidige vriend gekregen. 



Kan het zijn dat je verliefder bent op het hebben van een relatie dan op de man in kwestie?

In ieder geval lijkt het me geen goed plan om zulke verregaande toekomstplannen te maken als je nog zo bezig bent met die ex.

En oin plaats van je af te vragen waarom je nog zo met hem bezig bent, kun je ook besluiten ermee op te houden.......... Je kunt een andere (desnoods een om-)weg nemen naar je werk. Je kunt zn smsjes wegooien en zn tel.nr. enz.enz.

Gewoon een ferm besluit nemen!!





Ik vind van niet, voel me echt supergoed bij mijn vriend. Wat ik wel heb, is dat ik nu meer open ben tegenover mijn vriend en dat hij zich ook meer durft blootgeven. Wij zijn ook al wat ouder en weten wat we aan elkaar hebben. Ik heb veel geleerd uit mijn vorige relaties en dat komt deze relatie echt ten goede.



Ik moet inderdaad een ferm besluit nemen. Wat maakt het nu uit of ik hem nog zie of niet, het verandert toch niks aan de situatie.



Zijn vrouw lastig vallen ga ik niet doen, heb ik hem beloofd en was dat ook nooit van plan. Ze zal het zo al moeilijk genoeg hebben met de ganse situatie.



Onze relatie heeft inderdaad langer dan 5 maanden geduurd.



Ik kies inderdaad voor mijn geluk en voor mezelf. Heb het super nu. Zou stom zijn om dat weg te gooien voor niks. En als hij me inderdaad graag zag, zou hij voor mij gekozen hebben... Ik gooi alles van hem weg, zal verschrikkelijk moeilijk voor me zijn... Alleen de mooie herinneringen, die bewaar ik.
Alle reacties Link kopieren
Stom misschien, maar ik heb zo'n zin om het hem in zijn neus te wrijven dat ik echt wel gelukkig ben, om daarna medelijden met hem te krijgen als hij er zou vanaf zien.

Ik vermoed niet dat het in hem op zal komen om nu wel bij jou te willen zijn.

Hij heeft de relatie verbroken. Hij leest jouw mails zelden...

Jij baalt dat hij niet voor jou gekozen heeft, omdat je hem stiekem geweldig vond.

Maar jouw geluk onder de neus wrijven bij hem gaat je niet helpen.

Omdat het zeer waarschijnlijk niet zo uit zal pakken.



Wat je eerder zou kunnen helpen is om eens toe te geven aan je kwaadheid en dat van je af te schrijven.

Niet naar hem opsturen dus..

maar om het kwijt te kunnen voor jezelf...

want misschien wil je, deep down, niet helemaal dat hij nu gelukkig is

omdat dat betekend dat hij tegen jou gelogen heeft en dat jullie liefde niet voorstelde wat jij gehoopt had. En dat houd je nog bezig en maakt je boos. En machteloos.

En ik denk dat je daar vanaf wilt. Sterkte.

Alle reacties Link kopieren


Wat je eerder zou kunnen helpen is om eens toe te geven aan je kwaadheid en dat van je af te schrijven.

Niet naar hem opsturen dus..

maar om het kwijt te kunnen voor jezelf...

want misschien wil je, deep down, niet helemaal dat hij nu gelukkig is

omdat dat betekend dat hij tegen jou gelogen heeft en dat jullie liefde niet voorstelde wat jij gehoopt had. En dat houd je nog bezig en maakt je boos. En machteloos.

En ik denk dat je daar vanaf wilt. Sterkte.







Vooral die machteloosheid is hatelijk. Maar ik moet me er over zetten. Ik hou enorm veel van mijn vriend, en het is niet fair om in het verleden te leven. Ik durf of wil inderdaad geen slecht woord over mijn ex kwijt, misschien moet ik dat wel eens doen. Maar vooral alles wissen dat ik van hem heb, zou ook al een grote hulp zijn. En geen omwegen meer. Stom dat ik er zo blijf aan vasthangen.
Alle reacties Link kopieren
Fien1 laat hem los en richt je op je huidige vriend. Je ex is ondanks al zijn mooie woorden niet van plan met je meer te willen als dit. Hij heeft gekozen voor zijn gezin en wat de reden ook is., dit is zijn keuze. Laat hem met rust, lees zijn mail niet meer, geen verwijzingen op msn niet langsrijden enz. UIt ervaring weet ik hoe het is om hiermee te dealen van de andere kant. En weet je het is doodvermoeiend als iemand niet wil inzien dat hij niet langer meer gewenst is in het leven van iemand. Ik begrijp dat het pijnlijk is maar je hebt een nieuwe vriend waar je van zegt te houden. Ga daar dan voor en gun je ex een leven met zijn gezin zonder constant geconfronteerd te worden met jouw aandacht.
Alle reacties Link kopieren
de manier om te laten merken aan hem dat t je goed gaat, is geen contact meer opnemen, je eigen weg gaan.als hij je iedere keer weer langs ziet flitsen irl of via mail of gsm dan kan hij niet anders dan zich heel belangrijk voelen voor jou. En dat is handig voor hem, heeft hij je zo weer ingepakt als hij verandering van vrouw nodig heeft
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven