Relaties
alle pijlers
Ware liefde?
maandag 30 juli 2007 om 15:54
Ik ben erg benieuwd naar jullie idee van de ideale partner en wat voor gevoel dat dan moet zijn. Ik heb meerdere relaties achter de rug en meerdere keren samengewoond. Elke keer loopt het fout. Nu ben ik een oude vriend waar ik toen erg close mee was weer tegengekomen. Was in eerste instantie verliefd, maar na twee maanden was het gevoel weg. Nu zien we elkaar vrij regelmatig, hebben soms nog wel eens sex. Begin nu toch weer te twijfelen over mijn gevoel voor hem. Ik hou van hem, maar volgens mij niet echt als partner. Al denk ik dat een leven met hem wel erg leuk zou zijn. Ik kan bij hem echt 100% mezelf zijn. Het is allemaal erg relaxed, en we houden van dezelfde dingen. Moet er niet ergens nog een soort spanning zijn ofzo. Of in ieder geval trots dat hij je vriend is. Hoe voelt die ware liefde, als relaxed, volledig jezelf, of juist met spanning en passie?
Ben benieuwd naar jullie reacties!
Ben benieuwd naar jullie reacties!
dinsdag 31 juli 2007 om 09:31
Hoi MissM, je vraagt: wat is ware liefde: spanning of jezelf kunnen zijn?
Ik zie die twee niet zo als tegenstelling. Ik heb bij mijn man altijd mezelf kunnen zijn, wat niet betekent dat er in het begin geen spanning was. 'Spanning' in de betekenis van : vlinders in je buik, je uren van tevoren al verheugen op het weerzien. Niet in de betekenis van: je onzeker voelen of hij wel van je houdt.
Nu, na acht jaar, heb ik nog altijd geregeld intense geluksaanvallen. Relaxed zijn kan voor mij dus goed gepaard gaan met intense (positieve) emoties.
Zoals jij je gevoelens voor je vriend beschrijft, zou ik dat geen ware liefde noemen, maar ware vriendschap. Dat is op zich ook al heel wat, want volgens mij ontbreekt die vriendschap in heel veel relaties. Voor mij is ware liefde hetzelfde als ware vriendschap, met daar bovenop iets anders, iets emotionelers, iets heftigers.
Je schrijft dat de tijd dringt want je bent al 28. Ik heb zelf mijn ware liefde ontmoet toen ik 44 was! Ik vind het een heleboel voordelen hebben als je je ware liefde op latere leeftijd ontmoet, maar ook een nadeel: dan hebben je kinderen gescheiden ouders. Ik begrijp dus wat je bedoelt (denk ik) als je schrijft dat de tijd dringt. Moet je dan maar kinderen krijgen met iemand die je niet als je ware liefde beschouwt? Moeilijk dilemma.
Ik zie die twee niet zo als tegenstelling. Ik heb bij mijn man altijd mezelf kunnen zijn, wat niet betekent dat er in het begin geen spanning was. 'Spanning' in de betekenis van : vlinders in je buik, je uren van tevoren al verheugen op het weerzien. Niet in de betekenis van: je onzeker voelen of hij wel van je houdt.
Nu, na acht jaar, heb ik nog altijd geregeld intense geluksaanvallen. Relaxed zijn kan voor mij dus goed gepaard gaan met intense (positieve) emoties.
Zoals jij je gevoelens voor je vriend beschrijft, zou ik dat geen ware liefde noemen, maar ware vriendschap. Dat is op zich ook al heel wat, want volgens mij ontbreekt die vriendschap in heel veel relaties. Voor mij is ware liefde hetzelfde als ware vriendschap, met daar bovenop iets anders, iets emotionelers, iets heftigers.
Je schrijft dat de tijd dringt want je bent al 28. Ik heb zelf mijn ware liefde ontmoet toen ik 44 was! Ik vind het een heleboel voordelen hebben als je je ware liefde op latere leeftijd ontmoet, maar ook een nadeel: dan hebben je kinderen gescheiden ouders. Ik begrijp dus wat je bedoelt (denk ik) als je schrijft dat de tijd dringt. Moet je dan maar kinderen krijgen met iemand die je niet als je ware liefde beschouwt? Moeilijk dilemma.
dinsdag 31 juli 2007 om 12:30
Leuke discussie Luna en xander! Heb ook twee keer samengewoond, ben er al wel een beetje achter waarom ik op types val waarbij het niet werkt. Dus nu hoop ik dat te kunnen voorkomen.
Grappig, jullie lijstjes. Heb zelf ook een aardige lijst, na elke verbroken relatie komen daar weer punten bij....
Tot je weer een keer echt verliefd wordt en al die punten wat ruimer kunnen worden uitgelegd. Daar gaat het natuurlijk fout.
Volgens mij moet je met name dezelfde normen en waarden hebben, op dezelfde manier in het leven staan en natuurlijk moet die chemie er zijn. Andere overeenkomsten zijn leuk, maar niet noodzakelijk. Als je op dezelfde manier in het leven staat zie je al heel veel herkenning....
Reiger, bedankt voor je berichtje. Ware vriendschap, dat is het denk ik ook. Want heb stiekem ook wel zin om die nieuwe ware vlam te vinden....
Kinderen dilemma blijft idd, hoop dat het voor mij wel nog gaat gebeuren voor ik in de overgang beland :) haha
Grappig, jullie lijstjes. Heb zelf ook een aardige lijst, na elke verbroken relatie komen daar weer punten bij....
Tot je weer een keer echt verliefd wordt en al die punten wat ruimer kunnen worden uitgelegd. Daar gaat het natuurlijk fout.
Volgens mij moet je met name dezelfde normen en waarden hebben, op dezelfde manier in het leven staan en natuurlijk moet die chemie er zijn. Andere overeenkomsten zijn leuk, maar niet noodzakelijk. Als je op dezelfde manier in het leven staat zie je al heel veel herkenning....
Reiger, bedankt voor je berichtje. Ware vriendschap, dat is het denk ik ook. Want heb stiekem ook wel zin om die nieuwe ware vlam te vinden....
Kinderen dilemma blijft idd, hoop dat het voor mij wel nog gaat gebeuren voor ik in de overgang beland :) haha
dinsdag 31 juli 2007 om 12:47
quote: MissM79 reageerde
Leuke discussie Luna en xander! Heb ook twee keer samengewoond, ben er al wel een beetje achter waarom ik op types val waarbij het niet werkt. Dus nu hoop ik dat te kunnen voorkomen.
Grappig, jullie lijstjes. Heb zelf ook een aardige lijst, na elke verbroken relatie komen daar weer punten bij....
Tot je weer een keer echt verliefd wordt en al die punten wat ruimer kunnen worden uitgelegd. Daar gaat het natuurlijk fout.
Volgens mij moet je met name dezelfde normen en waarden hebben, op dezelfde manier in het leven staan en natuurlijk moet die chemie er zijn. Andere overeenkomsten zijn leuk, maar niet noodzakelijk. Als je op dezelfde manier in het leven staat zie je al heel veel herkenning....
Reiger, bedankt voor je berichtje. Ware vriendschap, dat is het denk ik ook. Want heb stiekem ook wel zin om die nieuwe ware vlam te vinden....
Kinderen dilemma blijft idd, hoop dat het voor mij wel nog gaat gebeuren voor ik in de overgang beland :) haha
Ja, ook ik heb ervaring wat ik zo onderhand wel en niet wil...en wat ik zoek in een partner. Vind dat het wel steeds moeilijker worden....je gaat toch wat kritischer tegen de zaken aankijken...het vinden van een partner is dan ook wat moeilijker naarmate je ouder wordt. Ben nu 39, en nog steeds niet de juiste tegen het lijf gelopen. Soms denk ik: " ben ik niet TE kritisch?" Denk dan weer verder na: "Nee, je bent niet te kritisch, een partner moet toch wel aan bepaalde voorwaarden voldoen, anders ga je het weer niet met haar redden"
Normen en waarden is inderdaad belangrijk....daarin moet je samen wel op één lijn zitten. Ook het opleidingsniveau speelt bij mij toch wel een belangrijke rol, ook dat moet enigzins gelijk zijn. En de chemie hè?...dat moet er zeker zijn.....aantrekkingskracht!
Wat je zelf al zegt MissM, elke verbroken relatie levert weer een aantal punten op waar je bij een volgende "search" rekening mee gaat houden.
Het moeten er niet teveel gaan worden, anders blijven er geen vrouwen over voor mij in deze wereld. Geven en nemen in een relatie blijft dus essentieel van belang.
En wat is de lijst van MissM???:P
Leuke discussie Luna en xander! Heb ook twee keer samengewoond, ben er al wel een beetje achter waarom ik op types val waarbij het niet werkt. Dus nu hoop ik dat te kunnen voorkomen.
Grappig, jullie lijstjes. Heb zelf ook een aardige lijst, na elke verbroken relatie komen daar weer punten bij....
Tot je weer een keer echt verliefd wordt en al die punten wat ruimer kunnen worden uitgelegd. Daar gaat het natuurlijk fout.
Volgens mij moet je met name dezelfde normen en waarden hebben, op dezelfde manier in het leven staan en natuurlijk moet die chemie er zijn. Andere overeenkomsten zijn leuk, maar niet noodzakelijk. Als je op dezelfde manier in het leven staat zie je al heel veel herkenning....
Reiger, bedankt voor je berichtje. Ware vriendschap, dat is het denk ik ook. Want heb stiekem ook wel zin om die nieuwe ware vlam te vinden....
Kinderen dilemma blijft idd, hoop dat het voor mij wel nog gaat gebeuren voor ik in de overgang beland :) haha
Ja, ook ik heb ervaring wat ik zo onderhand wel en niet wil...en wat ik zoek in een partner. Vind dat het wel steeds moeilijker worden....je gaat toch wat kritischer tegen de zaken aankijken...het vinden van een partner is dan ook wat moeilijker naarmate je ouder wordt. Ben nu 39, en nog steeds niet de juiste tegen het lijf gelopen. Soms denk ik: " ben ik niet TE kritisch?" Denk dan weer verder na: "Nee, je bent niet te kritisch, een partner moet toch wel aan bepaalde voorwaarden voldoen, anders ga je het weer niet met haar redden"
Normen en waarden is inderdaad belangrijk....daarin moet je samen wel op één lijn zitten. Ook het opleidingsniveau speelt bij mij toch wel een belangrijke rol, ook dat moet enigzins gelijk zijn. En de chemie hè?...dat moet er zeker zijn.....aantrekkingskracht!
Wat je zelf al zegt MissM, elke verbroken relatie levert weer een aantal punten op waar je bij een volgende "search" rekening mee gaat houden.
Het moeten er niet teveel gaan worden, anders blijven er geen vrouwen over voor mij in deze wereld. Geven en nemen in een relatie blijft dus essentieel van belang.
En wat is de lijst van MissM???:P
dinsdag 31 juli 2007 om 12:48
Miss, waarom val je dan op bepaalde types? Xander stelde die vraag ook aan mij en of het dan nerds, losers of wat dan ook waren, maar had daar niet echt een antwoord op. Ik val nu eenmaal niet op een bepaald type, gaat om de chemie, net wat je zegt!
En wordt jouw lijst idd langer na weer een verbroken relatie?
Ben je het dan niet met me eens dat die lijsten in het niet vallen als je de ware liefde echt ontmoet? Dat (toch wel romantische?) idee heb ik wel in mijn hoofd zitten.
Ik bedoel tuurlijk heb je bepaalde wensen, zou je graag willen dat iemand bepaalde karaktereigenschappen heeft, maar valt dat lijstje gewoon niet in het niet als je hem/haar echt ontmoet en de chemie, de klik is er?
En wordt jouw lijst idd langer na weer een verbroken relatie?
Ben je het dan niet met me eens dat die lijsten in het niet vallen als je de ware liefde echt ontmoet? Dat (toch wel romantische?) idee heb ik wel in mijn hoofd zitten.
Ik bedoel tuurlijk heb je bepaalde wensen, zou je graag willen dat iemand bepaalde karaktereigenschappen heeft, maar valt dat lijstje gewoon niet in het niet als je hem/haar echt ontmoet en de chemie, de klik is er?
dinsdag 31 juli 2007 om 12:53
Xander, heb jij dan niet dat je iedere relatie gewoon weer blanco instapt? Ik heb niet na 'iedere' relatie dat mijn lijst langer wordt. Het is eerder dat ik weer heel goed weet wat voor mij echt belangrijk is, Respect, Eerlijk, Vertrouwen. Daar staat of valt het toch echt mee.
Ik bedoel mensen die het hebben over de kledingkeuze van hun partner en dat ze zijn/haar kleren niet mooi vinden...pfff. Gaat het daar nu echt om????
dinsdag 31 juli 2007 om 12:54
quote: Luna32 reageerde
Miss, waarom val je dan op bepaalde types? Xander stelde die vraag ook aan mij en of het dan nerds, losers of wat dan ook waren, maar had daar niet echt een antwoord op. Ik val nu eenmaal niet op een bepaald type, gaat om de chemie, net wat je zegt!
En wordt jouw lijst idd langer na weer een verbroken relatie?
Ben je het dan niet met me eens dat die lijsten in het niet vallen als je de ware liefde echt ontmoet? Dat (toch wel romantische?) idee heb ik wel in mijn hoofd zitten.
Ik bedoel tuurlijk heb je bepaalde wensen, zou je graag willen dat iemand bepaalde karaktereigenschappen heeft, maar valt dat lijstje gewoon niet in het niet als je hem/haar echt ontmoet en de chemie, de klik is er?
Goedemiddag Luna,
Wat betreft die "eisenlijst"'.....aan sommige voorwaarden zal een partner bij mij toch moeten voldoen hoor. Zoniet, dan weet ik dat de relatie gedoemd is te mislukken....ook al ben ik op dat moment erg verliefd.
Xan.
Miss, waarom val je dan op bepaalde types? Xander stelde die vraag ook aan mij en of het dan nerds, losers of wat dan ook waren, maar had daar niet echt een antwoord op. Ik val nu eenmaal niet op een bepaald type, gaat om de chemie, net wat je zegt!
En wordt jouw lijst idd langer na weer een verbroken relatie?
Ben je het dan niet met me eens dat die lijsten in het niet vallen als je de ware liefde echt ontmoet? Dat (toch wel romantische?) idee heb ik wel in mijn hoofd zitten.
Ik bedoel tuurlijk heb je bepaalde wensen, zou je graag willen dat iemand bepaalde karaktereigenschappen heeft, maar valt dat lijstje gewoon niet in het niet als je hem/haar echt ontmoet en de chemie, de klik is er?
Goedemiddag Luna,
Wat betreft die "eisenlijst"'.....aan sommige voorwaarden zal een partner bij mij toch moeten voldoen hoor. Zoniet, dan weet ik dat de relatie gedoemd is te mislukken....ook al ben ik op dat moment erg verliefd.
Xan.
dinsdag 31 juli 2007 om 12:55
dinsdag 31 juli 2007 om 12:57
Goeiemiddag Xander!
Zag dat je het had over opleidingsniveau. Daar is ook nog een andere topic over, heb die ook enigszins gevolgd. Wat bedoel jij met bepaald opleidingsniveau? Moet iemand voor jou dan perse MBO, HBO of WO hebben? Opleidingsniveau zegt mij eerlijk gezegd niet zoveel. Iemand met een lager opleidingsniveau kan zoveel levenservaring met zich meedragen dat ie mogelijk nog meer kennis heeft dan een student van 27 die net zijn WO studie heeft afgemaakt.....
als je maar samen over de 'dingen' van de wereld kunt praten. Dat is voor mij belangrijk, en dat iemand zijn gevoel kan uiten naar de ander.... Dat hij/zij weet waar ie over praat en weet waar ik over praat.
het zogenaamde EQ...
Zag dat je het had over opleidingsniveau. Daar is ook nog een andere topic over, heb die ook enigszins gevolgd. Wat bedoel jij met bepaald opleidingsniveau? Moet iemand voor jou dan perse MBO, HBO of WO hebben? Opleidingsniveau zegt mij eerlijk gezegd niet zoveel. Iemand met een lager opleidingsniveau kan zoveel levenservaring met zich meedragen dat ie mogelijk nog meer kennis heeft dan een student van 27 die net zijn WO studie heeft afgemaakt.....
als je maar samen over de 'dingen' van de wereld kunt praten. Dat is voor mij belangrijk, en dat iemand zijn gevoel kan uiten naar de ander.... Dat hij/zij weet waar ie over praat en weet waar ik over praat.
het zogenaamde EQ...
dinsdag 31 juli 2007 om 13:01
Yoyo, ben het met je eens dat uiterlijk wel degelijk belangrijk is. Daar val ik in eerste instantie ook op, kan niet in zijn koppie kijken...
Wat ik eigenlijk wil zeggen, als ik iemand nou echt een leuke uitstraling vind hebben en het klikt aan alle kanten, alleen is zijn kleding nu net niet helemaal wat ik mooi vind, laat je zo'n iemand dan lopen?
Ik probeer me daar dan toch altijd overheen te zetten, je kan altijd nog een keer later de stad in.....
(hm, hier geef ik natuurlijk ook wel toe dat ik kleding toch ook wel enigszins belangrijk vind...:D)
dinsdag 31 juli 2007 om 13:07
eens... maar vind toch dat we niet iedereen die niet leuk gekleed is in JOUW/MIJN ogen maar over 1 kam mogen scheren....
Het is zo makkelijk om te zeggen hij heeft geen leuke kleding dus zal de persoon zelf ook wel niet zo zijn..... Daar probeer ik mezelf dus echt overheen te zetten (jaja verstand komt met de jaren, ook bij Luna! :D)
dinsdag 31 juli 2007 om 13:11
quote: Luna32 reageerde
Goeiemiddag Xander!
Zag dat je het had over opleidingsniveau. Daar is ook nog een andere topic over, heb die ook enigszins gevolgd. Wat bedoel jij met bepaald opleidingsniveau? Moet iemand voor jou dan perse MBO, HBO of WO hebben? Opleidingsniveau zegt mij eerlijk gezegd niet zoveel. Iemand met een lager opleidingsniveau kan zoveel levenservaring met zich meedragen dat ie mogelijk nog meer kennis heeft dan een student van 27 die net zijn WO studie heeft afgemaakt.....
als je maar samen over de 'dingen' van de wereld kunt praten. Dat is voor mij belangrijk, en dat iemand zijn gevoel kan uiten naar de ander.... Dat hij/zij weet waar ie over praat en weet waar ik over praat.
het zogenaamde EQ...
Hé Lun,
Ik ben zelf bovengemiddeld opgeleid (MBO/HBO), had eens een vriendinnetje die LBO had....lieve meid hoor, echt.....maar na een tijdje ging ik toch merken dat het begon te knellen op dat gebied. Sindsdien vind ik het toch wel belangrijk dat mijn partner ongeveer hetzelfde niveau heeft...in ieder geval minimaal MBO-niveau. Zoiets kan je ook vergelijken met algemene kennis van een persoon. Lager opgeleiden hebben meestal een mindere algemene kennis....zo ervaar ik dat.
Mijn algemene kennis is vrij goed, en zoek dat ook in een partner...ook met haar vind ik het belangrijk om eens van gedachten te wisselen over wat er in de wereld gaande is.
IQ en EQ is voor mij beide belangrijk....daar moet een goede balans in zitten.
Xan
Goeiemiddag Xander!
Zag dat je het had over opleidingsniveau. Daar is ook nog een andere topic over, heb die ook enigszins gevolgd. Wat bedoel jij met bepaald opleidingsniveau? Moet iemand voor jou dan perse MBO, HBO of WO hebben? Opleidingsniveau zegt mij eerlijk gezegd niet zoveel. Iemand met een lager opleidingsniveau kan zoveel levenservaring met zich meedragen dat ie mogelijk nog meer kennis heeft dan een student van 27 die net zijn WO studie heeft afgemaakt.....
als je maar samen over de 'dingen' van de wereld kunt praten. Dat is voor mij belangrijk, en dat iemand zijn gevoel kan uiten naar de ander.... Dat hij/zij weet waar ie over praat en weet waar ik over praat.
het zogenaamde EQ...
Hé Lun,
Ik ben zelf bovengemiddeld opgeleid (MBO/HBO), had eens een vriendinnetje die LBO had....lieve meid hoor, echt.....maar na een tijdje ging ik toch merken dat het begon te knellen op dat gebied. Sindsdien vind ik het toch wel belangrijk dat mijn partner ongeveer hetzelfde niveau heeft...in ieder geval minimaal MBO-niveau. Zoiets kan je ook vergelijken met algemene kennis van een persoon. Lager opgeleiden hebben meestal een mindere algemene kennis....zo ervaar ik dat.
Mijn algemene kennis is vrij goed, en zoek dat ook in een partner...ook met haar vind ik het belangrijk om eens van gedachten te wisselen over wat er in de wereld gaande is.
IQ en EQ is voor mij beide belangrijk....daar moet een goede balans in zitten.
Xan
dinsdag 31 juli 2007 om 13:15
Interessante discussie....
Als we het antwoord nu eens zouden weten: wanneer is er sprake van ware liefde? En weten we dan meteen ook of het voor onze partner ook zo voelt?
Ik ben inmiddels het spoor bijster: heb voor mn gevoel alles geprobeerd.
- Ik ben 8 jaar samen geweest met mn jeugdliefde (die ik had ontmoet na een mislukte oneerlijke relatie met mijn grote liefde) om er vervolgens achter te komen dat we uiteindelijk niets gemeen hadden en elkaar alleen maar beperkten door niet los te durven laten.
- Ik ben in een passionele verhouding met een oudere man gedoken, om vervolgens te weten wat passie is en erachter te komen dat alleen passie niet genoeg is: de vlam dooft snel.
- Daarna iemand leren kennen en allebei zo bang geworden voor de combi vriendschap/passie dat we maar hebben besloten vrienden te blijven.
- Vervolgens een heleboel one-night stands versleten om er achter te komen dat het zelfvertrouwen dat er uit voortkomt maar van korte duur is.
- Relatie gehad met iemand die aan alle eisen van het lijstje voldeed, iemand die ik naar mijn mening niet verdiende en iemand die mijn zelfvertrouwen reduceerde tot 0.
- Toen iemand waarmee ik verschrikkelijk kon lachen, met wie ik geweldige sex had en iemand die kon praten, maar die later meer verliefd bleek op ons sexleven dan op mij.
- En nu: nu iemand die mij volledig mezelf laat zijn, altijd 100% (te) eerlijk is en super relaxed. Voldoet overigens volkomen NIET aan het lijstje dat ik ooit had. Was onwijs gelukkig, maar merk nu dat hij, ondanks dat we het fijn hebben samen, de spanning mist van het vrijgezellenleven en dat de passie daaronder te lijden heeft...
Kortom: lijstjes zijn bullshit, passie alleen is niet genoeg, vriendschap is belangrijk maar niet voldoende en jezelf zijn kan ook teveel!
Aaaaaaah! Wanneer weet je het? Bestaat het eigenlijk wel? Denken we niet te sprookjesachtig over die ene ware liefde? Blijft niet ook de ware liefde een relatie waar je aan moet werken?
Vertel het me. Haha, ik begin inmiddels genoegen te nemen met minder dan het ideaal mensen....
XXX
Als we het antwoord nu eens zouden weten: wanneer is er sprake van ware liefde? En weten we dan meteen ook of het voor onze partner ook zo voelt?
Ik ben inmiddels het spoor bijster: heb voor mn gevoel alles geprobeerd.
- Ik ben 8 jaar samen geweest met mn jeugdliefde (die ik had ontmoet na een mislukte oneerlijke relatie met mijn grote liefde) om er vervolgens achter te komen dat we uiteindelijk niets gemeen hadden en elkaar alleen maar beperkten door niet los te durven laten.
- Ik ben in een passionele verhouding met een oudere man gedoken, om vervolgens te weten wat passie is en erachter te komen dat alleen passie niet genoeg is: de vlam dooft snel.
- Daarna iemand leren kennen en allebei zo bang geworden voor de combi vriendschap/passie dat we maar hebben besloten vrienden te blijven.
- Vervolgens een heleboel one-night stands versleten om er achter te komen dat het zelfvertrouwen dat er uit voortkomt maar van korte duur is.
- Relatie gehad met iemand die aan alle eisen van het lijstje voldeed, iemand die ik naar mijn mening niet verdiende en iemand die mijn zelfvertrouwen reduceerde tot 0.
- Toen iemand waarmee ik verschrikkelijk kon lachen, met wie ik geweldige sex had en iemand die kon praten, maar die later meer verliefd bleek op ons sexleven dan op mij.
- En nu: nu iemand die mij volledig mezelf laat zijn, altijd 100% (te) eerlijk is en super relaxed. Voldoet overigens volkomen NIET aan het lijstje dat ik ooit had. Was onwijs gelukkig, maar merk nu dat hij, ondanks dat we het fijn hebben samen, de spanning mist van het vrijgezellenleven en dat de passie daaronder te lijden heeft...
Kortom: lijstjes zijn bullshit, passie alleen is niet genoeg, vriendschap is belangrijk maar niet voldoende en jezelf zijn kan ook teveel!
Aaaaaaah! Wanneer weet je het? Bestaat het eigenlijk wel? Denken we niet te sprookjesachtig over die ene ware liefde? Blijft niet ook de ware liefde een relatie waar je aan moet werken?
Vertel het me. Haha, ik begin inmiddels genoegen te nemen met minder dan het ideaal mensen....
XXX
dinsdag 31 juli 2007 om 13:16
Hm Xander, ben het toch niet helemaal met je eens. Wat ik al eerder zei, iemand met lbo kan toch echt wel genoeg mensenkennis, levenservaring opgedaan hebben om met jou op MBO/HBO niveau te praten (wat voor niveau dat ook moge zijn).
maar stel, jij komt een leuke vrouw tegen in de kroeg, raakt aan de praat, je vraagt wat voor opleiding ze heeft gedaan, ze antwoordt LBO en dan beginnen bij jou dan al alarmbellen te rinkelen?
Of ziet Luna het nu te zwart/wit...
maar stel, jij komt een leuke vrouw tegen in de kroeg, raakt aan de praat, je vraagt wat voor opleiding ze heeft gedaan, ze antwoordt LBO en dan beginnen bij jou dan al alarmbellen te rinkelen?
Of ziet Luna het nu te zwart/wit...
dinsdag 31 juli 2007 om 13:20
quote: yoyo2 reageerde
quote: Luna32 reageerde
Ik bedoel mensen die het hebben over de kledingkeuze van hun partner en dat ze zijn/haar kleren niet mooi vinden...pfff. Gaat het daar nu echt om????
Voor mij is iemands kledingkeuze wel belangrijk
Gewoon omdat het vaak iets zegt over iemands persoonlijkheid en ik hou gewoon van goed geklede, vlotte types.
En daarnaast is uiterlijk voor mij wel degelijk belangrijk. Daar val ik in eerste instantie op.
Ben ik maar een beetje met je eens....hoewel mijn laatste vriendin vrij alternatief gekleed was. Ok, niet mijn smaak....maar ik vind dat iedereen niet dragen wat zij/hij leuk vind. En....het was een vlotte, leuke meid.
Kledingsmaak van een bepaald persoon hoeft dus niet per definitie te betekenen of ik een persoon wel of niet leuk vind.
Uiterlijk is voor mij geen prio nummer 1! Uitstraling daarentegen wel...en dan hebben we het weer over de welbekende chemie:P
Misschien kan je dan wel een leuke en knappe in de pocket hebben, maar zijn/haar karakter is volkomen K*T.....vertel...wat heb je dan het liefst??? Iemand die minder knap is met een geweldig en leuk karakter, of die knappe vent, waar je geen flikker aan hebt?
Tell me!
quote: Luna32 reageerde
Ik bedoel mensen die het hebben over de kledingkeuze van hun partner en dat ze zijn/haar kleren niet mooi vinden...pfff. Gaat het daar nu echt om????
Voor mij is iemands kledingkeuze wel belangrijk
Gewoon omdat het vaak iets zegt over iemands persoonlijkheid en ik hou gewoon van goed geklede, vlotte types.
En daarnaast is uiterlijk voor mij wel degelijk belangrijk. Daar val ik in eerste instantie op.
Ben ik maar een beetje met je eens....hoewel mijn laatste vriendin vrij alternatief gekleed was. Ok, niet mijn smaak....maar ik vind dat iedereen niet dragen wat zij/hij leuk vind. En....het was een vlotte, leuke meid.
Kledingsmaak van een bepaald persoon hoeft dus niet per definitie te betekenen of ik een persoon wel of niet leuk vind.
Uiterlijk is voor mij geen prio nummer 1! Uitstraling daarentegen wel...en dan hebben we het weer over de welbekende chemie:P
Misschien kan je dan wel een leuke en knappe in de pocket hebben, maar zijn/haar karakter is volkomen K*T.....vertel...wat heb je dan het liefst??? Iemand die minder knap is met een geweldig en leuk karakter, of die knappe vent, waar je geen flikker aan hebt?
Tell me!
dinsdag 31 juli 2007 om 13:22
Rozemarijn, ik vind deze discussie ook meer dan interessant.
Ik ben ervan overtuigd (ik WIL ervan overtuigd zijn) dat de ware liefde echt wel bestaat. En dat het inderdaad niet zo is dat je die ware liefde tegenkomt het dan goed is, je zult in iedere relatie moeten werken, knokken, lijkt me niet meer dan logisch. Ik ben ook te nuchter om te geloven dat als je de ware liefde ontmoet, de rest vanzelf gaat. Je mengt je eigen leven met dat van een ander, en dat zal op sommige momenten echt wel spanningen opleveren. Af en toe een goede discussie met elkaar aangaan kan ook geen kwaad in mijn ogen, moet er niet aan denken om altijd maar lief en aardig tegen elkaar te zijn.... Af en toe lekker rellen moet kunnen...:P
Ik ben ervan overtuigd (ik WIL ervan overtuigd zijn) dat de ware liefde echt wel bestaat. En dat het inderdaad niet zo is dat je die ware liefde tegenkomt het dan goed is, je zult in iedere relatie moeten werken, knokken, lijkt me niet meer dan logisch. Ik ben ook te nuchter om te geloven dat als je de ware liefde ontmoet, de rest vanzelf gaat. Je mengt je eigen leven met dat van een ander, en dat zal op sommige momenten echt wel spanningen opleveren. Af en toe een goede discussie met elkaar aangaan kan ook geen kwaad in mijn ogen, moet er niet aan denken om altijd maar lief en aardig tegen elkaar te zijn.... Af en toe lekker rellen moet kunnen...:P
dinsdag 31 juli 2007 om 13:25
Maar ff serieus, Xander het is niet zo zwart wit als jij zegt.
Knappe mensen hebben een rotkarakter en lelijke mensen zijn altijd heel leuk en vrolijk. Voor mij gaat het allebei op.
Ik geef toe, ik val de eerste keer absoluut op uiterlijk! Ik vermaak me wel een avondje met iemand die er goed uitziet. Betekent echt niet dat ik daar dan gelijk een relatie mee wil. Toen ik mijn huidige vriend leerde kennen vond ik dat hij er leuk uitzag en ik dacht daar enkel een leuke vakantieliefde aan te hebben. Toen we elkaar pas beter leerde kennen bleek het dat onze karakters erg goed bij elkaar pasten en zo is de relatie ontstaan.
(zo ontstonden mijn eerdere relaties ook eerlijk gezegd)
Knappe mensen hebben een rotkarakter en lelijke mensen zijn altijd heel leuk en vrolijk. Voor mij gaat het allebei op.
Ik geef toe, ik val de eerste keer absoluut op uiterlijk! Ik vermaak me wel een avondje met iemand die er goed uitziet. Betekent echt niet dat ik daar dan gelijk een relatie mee wil. Toen ik mijn huidige vriend leerde kennen vond ik dat hij er leuk uitzag en ik dacht daar enkel een leuke vakantieliefde aan te hebben. Toen we elkaar pas beter leerde kennen bleek het dat onze karakters erg goed bij elkaar pasten en zo is de relatie ontstaan.
(zo ontstonden mijn eerdere relaties ook eerlijk gezegd)
dinsdag 31 juli 2007 om 13:26
mmm. ik ook :D
maar goed, in eerste instantie val je voor die knappe vent die je ook nog leuk denkt te vinden. Totdat je erachter komt dat ie een klote karakter heeft....
En diegene die een leuk karakter heeft maar wat minder leuk eruitziet, die moet je dus in feite eerst leren kennen.... Als voorbeeld, hoe vaak is het mij wel niet overkomen dat ik bijv. van een collega denk, die ziet er niet uit als mijn type en uiteindelijk leer je die persoon kennen en blijkt het een geweldige vent te zijn! Zo'n iemand wordt in mijn ogen dan vanzelf mooier omdat ik hem ken en zijn karakter mooi vind.
dinsdag 31 juli 2007 om 13:26
quote: Luna32 reageerde
Hm Xander, ben het toch niet helemaal met je eens. Wat ik al eerder zei, iemand met lbo kan toch echt wel genoeg mensenkennis, levenservaring opgedaan hebben om met jou op MBO/HBO niveau te praten (wat voor niveau dat ook moge zijn).
maar stel, jij komt een leuke vrouw tegen in de kroeg, raakt aan de praat, je vraagt wat voor opleiding ze heeft gedaan, ze antwoordt LBO en dan beginnen bij jou dan al alarmbellen te rinkelen?
Of ziet Luna het nu te zwart/wit...
Of jij het zwart/wit ziet, is aan jou...
TRRRIINNGG! Ja, de alarmbellen gaan dan bij mij rinkelen. (klein beetje maar hoor.....;)....ik ben wel wat allerter dan!) Misschien omdat mijn ervaring niet al te best is met een LBO-er??? Ja sorry Luna, ben daar toch wel wat gevoelig voor....
Hm Xander, ben het toch niet helemaal met je eens. Wat ik al eerder zei, iemand met lbo kan toch echt wel genoeg mensenkennis, levenservaring opgedaan hebben om met jou op MBO/HBO niveau te praten (wat voor niveau dat ook moge zijn).
maar stel, jij komt een leuke vrouw tegen in de kroeg, raakt aan de praat, je vraagt wat voor opleiding ze heeft gedaan, ze antwoordt LBO en dan beginnen bij jou dan al alarmbellen te rinkelen?
Of ziet Luna het nu te zwart/wit...
Of jij het zwart/wit ziet, is aan jou...
TRRRIINNGG! Ja, de alarmbellen gaan dan bij mij rinkelen. (klein beetje maar hoor.....;)....ik ben wel wat allerter dan!) Misschien omdat mijn ervaring niet al te best is met een LBO-er??? Ja sorry Luna, ben daar toch wel wat gevoelig voor....
