Relaties
alle pijlers
Ware liefde?
maandag 30 juli 2007 om 15:54
Ik ben erg benieuwd naar jullie idee van de ideale partner en wat voor gevoel dat dan moet zijn. Ik heb meerdere relaties achter de rug en meerdere keren samengewoond. Elke keer loopt het fout. Nu ben ik een oude vriend waar ik toen erg close mee was weer tegengekomen. Was in eerste instantie verliefd, maar na twee maanden was het gevoel weg. Nu zien we elkaar vrij regelmatig, hebben soms nog wel eens sex. Begin nu toch weer te twijfelen over mijn gevoel voor hem. Ik hou van hem, maar volgens mij niet echt als partner. Al denk ik dat een leven met hem wel erg leuk zou zijn. Ik kan bij hem echt 100% mezelf zijn. Het is allemaal erg relaxed, en we houden van dezelfde dingen. Moet er niet ergens nog een soort spanning zijn ofzo. Of in ieder geval trots dat hij je vriend is. Hoe voelt die ware liefde, als relaxed, volledig jezelf, of juist met spanning en passie?
Ben benieuwd naar jullie reacties!
Ben benieuwd naar jullie reacties!
dinsdag 31 juli 2007 om 14:51
dinsdag 31 juli 2007 om 14:51
het zou wat zijn als je na 1 verbroken relatie geen nieuwe ware liefde (in jouw ogen dan) meer tegen zou kunnen komen!
Ik zie het eerder zo: dat als je een verbroken relatie hebt, die relatie geen ware liefde was.
Toen ik zestien was, heb ik mijn eerste man leren kennen. Ik was hartstikke verliefd, hij ook, we noemden elkaar onze grote liefde en ik was ervan overtuigd dat geen twee mensen van elkaar hielden zoals hij en ik.
Ik ben drieëntwintig jaar met hem getrouwd geweest. Het huwelijk werd steeds slechter (hij had steeds meer en hardere kritiek op me) en ik heb uiteindelijk besloten om te scheiden.
Toen heb ik mijn huidige man ontmoet, en van in het begin heb ik het enorme verschil gevoeld in de 'kwaliteit' van zijn liefde voor mij. Toen pas heb ik ingezien dat het bij mijn ex slechts woorden waren, want in de praktijk 'hield' hij slechts van mij zolang ik aan zijn ideaalbeeld voldeed en ik mezelf helemaal wegcijferde voor zijn behoeften en ik uitsluitend volgens zijn waarden leefde. Ik heb dat lange tijd niet ingezien. Dat wat ik als zestienjarige als een grote liefde ervaarde, was eigenlijk vooral egoïsme van zijn kant. Ik dacht toen overigens dat niemand van een ander kon houden zoals ik van hem hield, maar ook dat gevoel haalt het helemaal niet bij wat ik nu voor mijn man voel. Ik zal dan ook nooit zeggen dat mijn eerste liefde een 'ware liefde' was. Zelfs al voelde het toen zo aan. Als je geen kleuren kunt zien, kun je je niet voorstellen hoe het is om kleuren te zien. Net op dezelfde manier kon ik me vroeger niet voorstellen hoe echte liefde voelt, al dacht ik het wel.
Ik zie het eerder zo: dat als je een verbroken relatie hebt, die relatie geen ware liefde was.
Toen ik zestien was, heb ik mijn eerste man leren kennen. Ik was hartstikke verliefd, hij ook, we noemden elkaar onze grote liefde en ik was ervan overtuigd dat geen twee mensen van elkaar hielden zoals hij en ik.
Ik ben drieëntwintig jaar met hem getrouwd geweest. Het huwelijk werd steeds slechter (hij had steeds meer en hardere kritiek op me) en ik heb uiteindelijk besloten om te scheiden.
Toen heb ik mijn huidige man ontmoet, en van in het begin heb ik het enorme verschil gevoeld in de 'kwaliteit' van zijn liefde voor mij. Toen pas heb ik ingezien dat het bij mijn ex slechts woorden waren, want in de praktijk 'hield' hij slechts van mij zolang ik aan zijn ideaalbeeld voldeed en ik mezelf helemaal wegcijferde voor zijn behoeften en ik uitsluitend volgens zijn waarden leefde. Ik heb dat lange tijd niet ingezien. Dat wat ik als zestienjarige als een grote liefde ervaarde, was eigenlijk vooral egoïsme van zijn kant. Ik dacht toen overigens dat niemand van een ander kon houden zoals ik van hem hield, maar ook dat gevoel haalt het helemaal niet bij wat ik nu voor mijn man voel. Ik zal dan ook nooit zeggen dat mijn eerste liefde een 'ware liefde' was. Zelfs al voelde het toen zo aan. Als je geen kleuren kunt zien, kun je je niet voorstellen hoe het is om kleuren te zien. Net op dezelfde manier kon ik me vroeger niet voorstellen hoe echte liefde voelt, al dacht ik het wel.
dinsdag 31 juli 2007 om 14:53
quote: yoyo2 reageerde
Maar wat verstaan jullie dan onder die "ware" liefde?
Liefde is voor mij liefde. En op dat moment geef je je volledig aan iemand. De tijd zal leren voor hoe lang deze liefde bestemd is.
Ach, de mens zegt al snel: Ik zoek de ware....ik betrap me daar zelf ook op!...terwijl ik daar niet volledig achter sta. Op dat moment voelt het als je "ware"...maar inderdaad...voor hoelang????
Maar wat verstaan jullie dan onder die "ware" liefde?
Liefde is voor mij liefde. En op dat moment geef je je volledig aan iemand. De tijd zal leren voor hoe lang deze liefde bestemd is.
Ach, de mens zegt al snel: Ik zoek de ware....ik betrap me daar zelf ook op!...terwijl ik daar niet volledig achter sta. Op dat moment voelt het als je "ware"...maar inderdaad...voor hoelang????
dinsdag 31 juli 2007 om 14:54
dinsdag 31 juli 2007 om 14:54
Kleine correctie: Verliefdheid maakt blind. Dat is even wat anders. Echte liefde maakt niet blind, hoor. Die opent juist je ogen.
Xander, ik ben wel eens in een relatie gestapt omdat ik wilde doorzetten. Dat zal ik even uitleggen. Ik was de eerste 3 weken erg verliefd op hem.(ik vond hem bijvoorbeeld erg knap...) Toen ik hem beter leerde kennen veranderde dat rap. ( totaal niet mijn type qua innelijk, bleek.)
Toen vond ik dat ik toch maar moest blijven volhoude, want ja, niemand is perfect, en ik dacht: het ligt vast (weer) aan mij, ik kan niet geboeid blijven..enz.
Achetraf ben ik te lang blijven doormodderen met de beste man.
Xander, ik ben wel eens in een relatie gestapt omdat ik wilde doorzetten. Dat zal ik even uitleggen. Ik was de eerste 3 weken erg verliefd op hem.(ik vond hem bijvoorbeeld erg knap...) Toen ik hem beter leerde kennen veranderde dat rap. ( totaal niet mijn type qua innelijk, bleek.)
Toen vond ik dat ik toch maar moest blijven volhoude, want ja, niemand is perfect, en ik dacht: het ligt vast (weer) aan mij, ik kan niet geboeid blijven..enz.
Achetraf ben ik te lang blijven doormodderen met de beste man.
dinsdag 31 juli 2007 om 14:58
op het moment dat ik iemand ontmoet, is mijn gevoel idd 100% en ga ik er ook voor 200% voor. hoe langer je dan in zo'n relatie zit, hoe meer je er dan achter komt dat je gevoel niet meer 100% is (in mijn geval dan)... en bij mij heeft het even geduurd voordat ik erachter kwam dat ik niet in een goede relatie zat, dat dat gevoel niet zo diep zat als dat ik dacht.
dus nee, je bent niet gek Xander.
dinsdag 31 juli 2007 om 15:01
dinsdag 31 juli 2007 om 15:03
quote: Zamirah reageerde
Als je zo over je ex denkt, Xander, dan was het natuurlijk geen ware liefde. Dan heeft diegene je gewoon belazerd, want anders krijg je geen hekel aan hem of haar.
Heeft niet specifiek met belazeren te maken Zamirah...je kan ook een hekel krijgen aan je ex om andere redenen...
Als je zo over je ex denkt, Xander, dan was het natuurlijk geen ware liefde. Dan heeft diegene je gewoon belazerd, want anders krijg je geen hekel aan hem of haar.
Heeft niet specifiek met belazeren te maken Zamirah...je kan ook een hekel krijgen aan je ex om andere redenen...
dinsdag 31 juli 2007 om 15:04
dinsdag 31 juli 2007 om 15:06
quote: Luna32 reageerde
quote: Xander68 reageerde
quote: Luna32 reageerde
quote: Zamirah reageerde
Als ik terugdenk aan mijn relaties van de afgelopen 7 jaar, wist ik wel degelijk diep in mijn hart, dat het niet 100% goed zat...van mijn kant. Van hun kant kan ik dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen.
ik heb ook nog nooit dat 100% gevoel mogen ervaren.....
Waarom zijn jullie dan uberhaupt aan een relatie begonnen? Op DAT moment moetn je gevoel toch 100% zijn? ....of ben ik nou gek?
op het moment dat ik iemand ontmoet, is mijn gevoel idd 100% en ga ik er ook voor 200% voor. hoe langer je dan in zo'n relatie zit, hoe meer je er dan achter komt dat je gevoel niet meer 100% is (in mijn geval dan)... en bij mij heeft het even geduurd voordat ik erachter kwam dat ik niet in een goede relatie zat, dat dat gevoel niet zo diep zat als dat ik dacht.
dus nee, je bent niet gek Xander.
Ahhh...ok....die uitleg had ik even nodig...(en dat voor een best slim mannetje...)
quote: Xander68 reageerde
quote: Luna32 reageerde
quote: Zamirah reageerde
Als ik terugdenk aan mijn relaties van de afgelopen 7 jaar, wist ik wel degelijk diep in mijn hart, dat het niet 100% goed zat...van mijn kant. Van hun kant kan ik dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen.
ik heb ook nog nooit dat 100% gevoel mogen ervaren.....
Waarom zijn jullie dan uberhaupt aan een relatie begonnen? Op DAT moment moetn je gevoel toch 100% zijn? ....of ben ik nou gek?
op het moment dat ik iemand ontmoet, is mijn gevoel idd 100% en ga ik er ook voor 200% voor. hoe langer je dan in zo'n relatie zit, hoe meer je er dan achter komt dat je gevoel niet meer 100% is (in mijn geval dan)... en bij mij heeft het even geduurd voordat ik erachter kwam dat ik niet in een goede relatie zat, dat dat gevoel niet zo diep zat als dat ik dacht.
dus nee, je bent niet gek Xander.
Ahhh...ok....die uitleg had ik even nodig...(en dat voor een best slim mannetje...)
dinsdag 31 juli 2007 om 15:14
Okee, gezonde twijfels, ja. Maar als je diep in je hart eigenlijk weet dat het het niet helemaal is, dat je je stoort aan dingen of dat je afknapt op bepaalde dingen, dan lijkt me dat je eerlijk moet zijn tegen jezelf en hem. Dat heb ik me tenminste voorgenomen vanaf nu: ik ga mezelf niet meer voor de gek houden. Dan liever alleen.
dinsdag 31 juli 2007 om 15:20
quote: Luna32 reageerde
quote: Xander68 reageerde
quote: Luna32 reageerde
quote: Xander68 reageerde
quote: Luna32 reageerde
quote: Zamirah reageerde
Als ik terugdenk aan mijn relaties van de afgelopen 7 jaar, wist ik wel degelijk diep in mijn hart, dat het niet 100% goed zat...van mijn kant. Van hun kant kan ik dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen.
ik heb ook nog nooit dat 100% gevoel mogen ervaren.....
Waarom zijn jullie dan uberhaupt aan een relatie begonnen? Op DAT moment moetn je gevoel toch 100% zijn? ....of ben ik nou gek?
op het moment dat ik iemand ontmoet, is mijn gevoel idd 100% en ga ik er ook voor 200% voor. hoe langer je dan in zo'n relatie zit, hoe meer je er dan achter komt dat je gevoel niet meer 100% is (in mijn geval dan)... en bij mij heeft het even geduurd voordat ik erachter kwam dat ik niet in een goede relatie zat, dat dat gevoel niet zo diep zat als dat ik dacht.
dus nee, je bent niet gek Xander.
Ahhh...ok....die uitleg had ik even nodig...(en dat voor een best slim mannetje...)
met een bovengemiddeld niveau nog wel.. :P
Ook bij mij valt het kwartje weleens niet....:D Geestelijk een beetje gesloopt geloof ik.....;)
quote: Xander68 reageerde
quote: Luna32 reageerde
quote: Xander68 reageerde
quote: Luna32 reageerde
quote: Zamirah reageerde
Als ik terugdenk aan mijn relaties van de afgelopen 7 jaar, wist ik wel degelijk diep in mijn hart, dat het niet 100% goed zat...van mijn kant. Van hun kant kan ik dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen.
ik heb ook nog nooit dat 100% gevoel mogen ervaren.....
Waarom zijn jullie dan uberhaupt aan een relatie begonnen? Op DAT moment moetn je gevoel toch 100% zijn? ....of ben ik nou gek?
op het moment dat ik iemand ontmoet, is mijn gevoel idd 100% en ga ik er ook voor 200% voor. hoe langer je dan in zo'n relatie zit, hoe meer je er dan achter komt dat je gevoel niet meer 100% is (in mijn geval dan)... en bij mij heeft het even geduurd voordat ik erachter kwam dat ik niet in een goede relatie zat, dat dat gevoel niet zo diep zat als dat ik dacht.
dus nee, je bent niet gek Xander.
Ahhh...ok....die uitleg had ik even nodig...(en dat voor een best slim mannetje...)
met een bovengemiddeld niveau nog wel.. :P
Ook bij mij valt het kwartje weleens niet....:D Geestelijk een beetje gesloopt geloof ik.....;)
dinsdag 31 juli 2007 om 15:21
Even over twijfels en slechte eigenschappen proberen wat dingen te scheiden hier en in perspectief te zetten:
- ik ben wel eens bang om ook één van die verhalen hier te worden '2 jaar een goede relatie en ineens verlaten door mijn vriend'. Niet dat ik nu aanleiding daartoe heb, maar dat hadden die andere dames ook niet. Is mijn lief nu niet De Ware?
- ik ben wel eens onzeker over mezelf versus eerdere (potentiele) vriendinnen van mijn lief, ben ik wel net zo leuk/aantrekkelijk/sportief/passend bij hem als zij waren? Moet ik dan maar kappen met de relatie want hij zal dan wel mijn Ware niet zijn?
- Ik heb na anderhalf jaar relatie wel een paar minder leuke eigenschappen ontdekt aan mijn liefste, en spreek hem daar rustig en beheerst op aan. En hij kent ook genoeg minder leuke dingen van mij. Zijn wij dan niet elkaars Ware?
- Ik ben niet rotsvast overtuigd van het feit dat wij tot ons 128e elkaar lief zullen hebben, maar hoop dat wel. Genoeg twijfel dan maar om het af te kappen?
Ik bedoelde niet om flauw te zijn tegen wie dan ook, maar hoorde ondermeer Zamirah en Xander over dat twijfels en slechte eigenschappen een reden zijn om aan te nemen dat dit niet De Ware is. En daar wilde ik wat nuancering in aanbrengen.
Ik geloof niet in De Ware, maar wel in dat je met meer mensen op deze wereld een meer dan normale saamhorigheid en aantrekkingskracht hebt. En als je besluit met één van die mensen een relatie aan te vangen, blijft dat soms hard werken. Als dat gelijkwaardig kan en zonder verlies van jezelf en je eigen normen en waarden en je daarbij je gelukkig kunt voelen, denk ik dat je Een Ware Liefde gevonden hebt, voor zolang als die duurt (1 op 3 huwelijken strandt tenslotte nog steeds, en het zijn bijna allemaal mensen die net als jij en ik het beste voor zichzelf en die ander wilden).
Ik wens ons allen veel plezier en geluk en vooral relativeringsvermogen en realiteitszin toe als het om de liefde gaat! (omdat de liefde dan pas echt zal kunnen bloeien op haar eigen kracht)
TD
dinsdag 31 juli 2007 om 15:25
quote: Zamirah reageerde
Okee, gezonde twijfels, ja. Maar als je diep in je hart eigenlijk weet dat het het niet helemaal is, dat je je stoort aan dingen of dat je afknapt op bepaalde dingen, dan lijkt me dat je eerlijk moet zijn tegen jezelf en hem. Dat heb ik me tenminste voorgenomen vanaf nu: ik ga mezelf niet meer voor de gek houden. Dan liever alleen.
Dat heb ik zowieso altijd gedaan bij de wat serieuzere relaties.....mezelf niet voor de gek houden... Heb ik enig gevoel dat het niet goed zit.....dan stop ik ermee...verspeelde moeite en energie!
Hmmm...moet weer eens wat gaan doen hier....
Okee, gezonde twijfels, ja. Maar als je diep in je hart eigenlijk weet dat het het niet helemaal is, dat je je stoort aan dingen of dat je afknapt op bepaalde dingen, dan lijkt me dat je eerlijk moet zijn tegen jezelf en hem. Dat heb ik me tenminste voorgenomen vanaf nu: ik ga mezelf niet meer voor de gek houden. Dan liever alleen.
Dat heb ik zowieso altijd gedaan bij de wat serieuzere relaties.....mezelf niet voor de gek houden... Heb ik enig gevoel dat het niet goed zit.....dan stop ik ermee...verspeelde moeite en energie!
Hmmm...moet weer eens wat gaan doen hier....
