Relaties
alle pijlers
wat wil ik nou?
vrijdag 1 juni 2007 om 00:00
Het is al ruim een half jaar geleden dat het "uit" ging, het van de ene op de andere dag (voor mij tenminste; hij twijfelde al langer) over was. En nu worstel ik met mezelf.
De hele tijd dacht ik dat ik hem terug wilde, maar ik begin nu toch te twijfelen. Het gaat waarschijnlijk toch niet meer werken.
En als ik hem niet terug wil, wil ik dan vrienden blijven/worden (dat wil hij heel graag)? En kan ik dat wel? We kunnen het heel goed vinden, maar ik weet niet zo goed hoe ik met hem om moet gaan als "gewoon een vriend". Maar misschien moet dat gewoon groeien.
Verder mis ik hem heel erg. Maar ik ben ook gaan twijfelen of ik echt hem mis, of gewoon iemand. En als ik hem mis, op welke manier dan precies? Als (relatie)vriend? Of is dat gemis over als we vrienden worden en weer meer met elkaar omgaan?
Ofwel: ik weet eigenlijk niet zo goed meer wat ik nou precies wil :(.
En ik vrees dat ik daar toch echt achter moet gaan komen...
De hele tijd dacht ik dat ik hem terug wilde, maar ik begin nu toch te twijfelen. Het gaat waarschijnlijk toch niet meer werken.
En als ik hem niet terug wil, wil ik dan vrienden blijven/worden (dat wil hij heel graag)? En kan ik dat wel? We kunnen het heel goed vinden, maar ik weet niet zo goed hoe ik met hem om moet gaan als "gewoon een vriend". Maar misschien moet dat gewoon groeien.
Verder mis ik hem heel erg. Maar ik ben ook gaan twijfelen of ik echt hem mis, of gewoon iemand. En als ik hem mis, op welke manier dan precies? Als (relatie)vriend? Of is dat gemis over als we vrienden worden en weer meer met elkaar omgaan?
Ofwel: ik weet eigenlijk niet zo goed meer wat ik nou precies wil :(.
En ik vrees dat ik daar toch echt achter moet gaan komen...
vrijdag 1 juni 2007 om 13:25
Waarom dan?
Blijkbaar is de doorstart van de relatie niet aan de orde omdat hij dat niet wil. Het heeft dus weinig zin om je af te vragen of jij dat wel of niet wilt, of je hèm mist of iemand.
Hij wil graag vrienden zijn, maar jij weet niet of en hoe je dat kunt (op dit moment). Dan houdt je (in ieder geval voorlopig) afstand, dat is je goed recht. Voor hem is vriednschap ms een logische gevolg.
Voor jou was dat ten tijde van de breuk en ws tot nu toe een rare stap, je moet immers terug van (gewenste) liefdesrelatie naar (mindergewenste) vriendschap, Ofwel genoegen nemen met minder dan je wilde/wilt.
Het feit dat je langzamerhand minder het gevoel hebt dat je hem terugwilt is ook wel logisch, dat is acceptatie van het onvermijdelijke.
En ws kun je ooit best met hem bevriend zijn, maar kennelijk ben je nog niet zover. En ms komt het wel nooit zover. Laat het gewoon komen zoals het komt.
zondag 3 juni 2007 om 18:02
Pfff...
Ik dacht dat ik er alleen achter kan komen hoe ik me voel en wat ik wil als we af en toe contact hebben. En met alleen bellen gaat dat niet lukken: ik bel hem alleen als ik me zielig voel en hij belt mij nooit. Dus ik heb gisteren gevraagd of hij zin had om iets leuks met mij te gaan doen. We zijn dus gisteren naar de bios geweest en hebben daarna nog even staan kletsen en daarna (omdat ik maar weer was begonnen met piekeren) nog anderhalf (!) uur gebeld.
Ik heb alleen nog geen idee of dit een goede actie was of niet. Nog even afwachten denk ik hoe ik me volgende week voel.
Ik dacht dat ik er alleen achter kan komen hoe ik me voel en wat ik wil als we af en toe contact hebben. En met alleen bellen gaat dat niet lukken: ik bel hem alleen als ik me zielig voel en hij belt mij nooit. Dus ik heb gisteren gevraagd of hij zin had om iets leuks met mij te gaan doen. We zijn dus gisteren naar de bios geweest en hebben daarna nog even staan kletsen en daarna (omdat ik maar weer was begonnen met piekeren) nog anderhalf (!) uur gebeld.
Ik heb alleen nog geen idee of dit een goede actie was of niet. Nog even afwachten denk ik hoe ik me volgende week voel.
zondag 3 juni 2007 om 18:55
Hij heeft me wel gedumpt, maar wil graag vrienden blijven. Nou kunnen we het nog steeds heel goed vinden samen en daarom vind ik het eigenlijk zonde om geen vrienden te blijven en contact te houden. Het probleem is alleen dat ik dit nog niet zeker weet en niet weet of ik daar nu al klaar voor ben. Vrienden zijn terwijl je verliefd bent of nog hoopt dat het goed komt lijkt me niet zo handig namelijk. En dus moet ik uit zien te vinden of ik er klaar voor ben en of ik het echt wil.
zondag 3 juni 2007 om 19:02
Duidelijk.
Ik zou hem dan maar zeggen dat je voorlopig nog niet aan toe bent om vrienden te zijn en een afspraak maken voor over 3 of 6 mnd. Tegen die tijd merk je wel hoe je je voelt als je hem weer ziet.
Dan kun je ondertussen verder met je leven en daar je energie in steken. Nu zit je jezelf te kwellen met steeds contact hebben, met hem praten als je je rot voelt enz., terwijl je goed weet dat het niets meer wordt.
Het is tenslotte heel goed mogelijk dat hij je vriendschap aanbiedt als goedmakertje omdat hij de relatie heeft gebroken en je nog meer verdriet wil besparen.
Ik snap dat het fijn is om bij hem uit te huilen enz. Maar omdat hij de persoon is om wie je verdriet hebt, kan hij niet tegelijkertijd de vriend zijn wie je uithuilt. Veel te verwarrend.
Zo kom je niet verder; geef jezelf een poosje vrijaf van hem.
Ik zou hem dan maar zeggen dat je voorlopig nog niet aan toe bent om vrienden te zijn en een afspraak maken voor over 3 of 6 mnd. Tegen die tijd merk je wel hoe je je voelt als je hem weer ziet.
Dan kun je ondertussen verder met je leven en daar je energie in steken. Nu zit je jezelf te kwellen met steeds contact hebben, met hem praten als je je rot voelt enz., terwijl je goed weet dat het niets meer wordt.
Het is tenslotte heel goed mogelijk dat hij je vriendschap aanbiedt als goedmakertje omdat hij de relatie heeft gebroken en je nog meer verdriet wil besparen.
Ik snap dat het fijn is om bij hem uit te huilen enz. Maar omdat hij de persoon is om wie je verdriet hebt, kan hij niet tegelijkertijd de vriend zijn wie je uithuilt. Veel te verwarrend.
Zo kom je niet verder; geef jezelf een poosje vrijaf van hem.
maandag 25 juni 2007 om 17:50
Kleine update... (ben namelijk heel trots op mezelf!!)
Ik vroeg me de laatste tijd een beetje af waarom hij nog aardig deed tegen mij en waarom hij mij nog niet spuugzat was (ik heb het hem namelijk volgens mij ook niet zo gemakkelijk gemaakt). Na lang piekeren heb ik hem dat gevraagd. Zijn antwoord: omdat ie zich schuldig voelde.
Waaaat?!? Ik doe m'n best er achter te komen of er misschien een vriendschap in zit, en hij doet alles uit schuldgevoel?!
Toen heb ik hem verboden nog contact met mij te hebben (mezelf'zo'n contactverbod opleggen heeft geen zin; ik heb gemerkt dat ik dat toch niet volhoud). Ik ben dan alleen het type wat meteen weer gaat twijfelen: wil ik dit echt? was het niet te impulsief? wat vind hij er van? (sorry, ik weet het, die laatste is heel verkeerd, maar het spookt wel door m'n hoofd)
Ik heb dus alle contact verbroken! En ben, ondanks het getwijfel, stiekem toch wel een beetje trots dat ik deze stap heb durven nemen.
Ik vroeg me de laatste tijd een beetje af waarom hij nog aardig deed tegen mij en waarom hij mij nog niet spuugzat was (ik heb het hem namelijk volgens mij ook niet zo gemakkelijk gemaakt). Na lang piekeren heb ik hem dat gevraagd. Zijn antwoord: omdat ie zich schuldig voelde.
Waaaat?!? Ik doe m'n best er achter te komen of er misschien een vriendschap in zit, en hij doet alles uit schuldgevoel?!
Toen heb ik hem verboden nog contact met mij te hebben (mezelf'zo'n contactverbod opleggen heeft geen zin; ik heb gemerkt dat ik dat toch niet volhoud). Ik ben dan alleen het type wat meteen weer gaat twijfelen: wil ik dit echt? was het niet te impulsief? wat vind hij er van? (sorry, ik weet het, die laatste is heel verkeerd, maar het spookt wel door m'n hoofd)
Ik heb dus alle contact verbroken! En ben, ondanks het getwijfel, stiekem toch wel een beetje trots dat ik deze stap heb durven nemen.
maandag 25 juni 2007 om 18:32
Als ik je verhaal zo lees, denk ik dat je terecht trots op jezelf bent. Het lijkt alsof je het jezelf alleen maar onnodig moelijk maakte om contact met hem te hebben.
Het zal nog wel even lastig zijn misschien, maar toch: goed stap! En wees nu sterk en sta achter je keuze, zo krijg je langzamerhand weer ruimte in je hart voor anderen (vriendschap of misschien partner).
Het zal nog wel even lastig zijn misschien, maar toch: goed stap! En wees nu sterk en sta achter je keuze, zo krijg je langzamerhand weer ruimte in je hart voor anderen (vriendschap of misschien partner).
maandag 25 juni 2007 om 20:13
