Relaties
alle pijlers
Wederzijdse liefde maar ik moet loslaten ...
zondag 23 september 2007 om 12:29
Gevoelens overkomen je, wat je er mee doet is hetgeen waar het nu omdraait.
Ik denk dat je het inderdaad moet laten voor wat het is.
Neem voorjezelf afstand van die meneer, rouw voor jezelf om datgene wat had kunnen zijn, en wees lief voor jezelf.
Door hier niet in mee te gaan, kun je jezelf altijd recht in de ogen kijken, en echt, je moet langer met jezelf leven als met iemand ander, weet dus trouw aan je eigen overtuigingen.
Liefs JOjanneke
Ik denk dat je het inderdaad moet laten voor wat het is.
Neem voorjezelf afstand van die meneer, rouw voor jezelf om datgene wat had kunnen zijn, en wees lief voor jezelf.
Door hier niet in mee te gaan, kun je jezelf altijd recht in de ogen kijken, en echt, je moet langer met jezelf leven als met iemand ander, weet dus trouw aan je eigen overtuigingen.
Liefs JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
zondag 23 september 2007 om 12:49
Hoop dat je sterk genoeg bent om naar de consequenties van je daden te kijken. Weet niet of je ooit met iemand geweest bent die gebonden is, maar heti heet niet voor niets duivelsdriehoek. Dus ja.. hangt helemaal van jezelf af, welke keuze je maakt. Als je verstandig bent en zuiver op de graad wil leven, dan ben je slim, zelfstandig, powergirl, maaar als je dat niet wilt, tjsssa.. stort je zelf er dan in met een roze bril en na verloop van tijd kom je met een kapotte roze bril vanzelf weer boven water, hoor! Zoveel vrouwen zijn er al eerder in getrapt, verdiep je in het minnaressen-onderwerp en je komt er vanzelf achter! Hou van je zelf, neem je zelf serieus, maar je ego/emoties enzo zijn verraderlijk, dimmen die handel, want dat brengt je nergens!
Eerst moet hij stoppen met zijn relatie en daarna kun je pas met hem je eventuele verliefdheid bespreken, want het gaat anders nergens over! Het is dan net alsof je net een fantastische uitvinding gedaan hebt en met iemand gaat praten die 10.000 loten van de staatsloterij gekocht heeft.. Jij denkt bij jezelf, daar moet wel een prijs opvallen, want het zijn wel 10.000 loten, snap je?? Geen woorden, maar daden!
Eerst moet hij stoppen met zijn relatie en daarna kun je pas met hem je eventuele verliefdheid bespreken, want het gaat anders nergens over! Het is dan net alsof je net een fantastische uitvinding gedaan hebt en met iemand gaat praten die 10.000 loten van de staatsloterij gekocht heeft.. Jij denkt bij jezelf, daar moet wel een prijs opvallen, want het zijn wel 10.000 loten, snap je?? Geen woorden, maar daden!
zondag 23 september 2007 om 13:31
Beste thunderforce, mijn advies is, laat het ajb los! Ik heb in zo'n situatie gezeten (voor 1,5 jaar) en hoe langer je er mee bezig bent, hoe dieper je in deze situatie terechtkomt, en hoe moeilijker én pijnlijker het wordt om er weer uit te komen! Ik ben pas sinds een paar weken echt uit deze situatie en al had ik het ook niet willen missen, ik heb nog nooit in mijn leven zoveel verdriet om een man gehad... dus laat het gaan, nu het nog kan! Je doet je zelf zoveel verdriet aan, dat wil ik je graag besparen! Sterkte!
zondag 23 september 2007 om 14:11
liefmeisje, heeeel veel sterkte, zet door, want anders zit je in een neverending story.. Duivelsspel, kat-en-muis-spel.. Laat ze eerst scheiden ozo, geen woorden maar daden, want 2e vrouw zijn is zwaar vernederend op den duur, wat deel je nou eigenlijk, wat bouw je op? Orgasmes, orgasmes en een hoop stront aan de knikker als zijn 1e vrouw er achter komt, benggg!
zondag 23 september 2007 om 15:04
Hmmm.
Als het voor hem inderdaad ook zo heftig is dat het al het andere laat verbleken lijkt het me een (relatief) kleine moeite voor hem om zijn huidige relatie te verbreken.
Als het klopt dat het wederzijds zo allesovertreffend is dan zou je dus met een gerust hart achterover moeten kunnen leunen en komt hij vanzelf vrijgezel en al jouw kant op.
Als het voor hem inderdaad ook zo heftig is dat het al het andere laat verbleken lijkt het me een (relatief) kleine moeite voor hem om zijn huidige relatie te verbreken.
Als het klopt dat het wederzijds zo allesovertreffend is dan zou je dus met een gerust hart achterover moeten kunnen leunen en komt hij vanzelf vrijgezel en al jouw kant op.
zondag 23 september 2007 om 21:00
Musk bij mij was het al een neverending story, hoe vaak hebben we al niet geprobeerd te stoppen (de ene keer kwam het van hem, de andere keer van mij), ik kwam echt in een achtbaan van gevoelens terecht (met alle highs en hele diepe lows), het was een verslaving... en nu is er iets gebeurd waardoor hij geen keuze meer hoeft te maken, iets waardoor ik hem nooit meer ga zien, iets wat hem waarschijnlijk ook wel zijn relatie gaat kosten... en ja voor hem makkelijk omdat hij geen keuze meer hoeft te maken... het doet me pijn, heel veel pijn, anderzijds is het goed omdat ik eigenlijk weet dat deze man nooit voor 100% voor mij zal gaan...
Ik weet dus dat ik niet meer in deze situatie terecht ga komen, dat is nu heeeeeel erg moeilijk en ik mis hem heel erg, maar ik weet ook dat ik uiteindelijk beter af ben. Ik hoop dus dat thunderforce hier niet in gaat stappen, laat hem dan eerst zijn relatie maar verbreken... echt, als hij jou helemaal ziet zitten, dan moet hij ook voor de volle 100% voor jou gaan en niet voor 2 vrouwen een beetje! Ik weet als geen ander hoe verleidelijk het is, en ook ik had het gevoel dat ik bij hem ervaarde wat ik nooit eerder bij een ander zo gevoeld had, alles klopte... Ik weet dat ik kan zeggen wat ik wil, maar uiteindelijk moet jij degene zijn die er ook achter staat om hier niet mee verder te gaan. Sterkte!
Ik weet dus dat ik niet meer in deze situatie terecht ga komen, dat is nu heeeeeel erg moeilijk en ik mis hem heel erg, maar ik weet ook dat ik uiteindelijk beter af ben. Ik hoop dus dat thunderforce hier niet in gaat stappen, laat hem dan eerst zijn relatie maar verbreken... echt, als hij jou helemaal ziet zitten, dan moet hij ook voor de volle 100% voor jou gaan en niet voor 2 vrouwen een beetje! Ik weet als geen ander hoe verleidelijk het is, en ook ik had het gevoel dat ik bij hem ervaarde wat ik nooit eerder bij een ander zo gevoeld had, alles klopte... Ik weet dat ik kan zeggen wat ik wil, maar uiteindelijk moet jij degene zijn die er ook achter staat om hier niet mee verder te gaan. Sterkte!
zondag 23 september 2007 om 21:27
Ah, sorry, verkeerd gelezen! Maar inderdaad, hopelijk vind Thunderforce ook het inzicht dat het beter is om de meest nuchtere en veilige weg te kiezen; hij moet maar bewijzen dat hij het waard is om een relatie mee aan te gaan. Ik ben nu een jaar GM-loos en ik kan je zeggen dat het alle verdriet waard was. Breken met die handel geeft pas echt vrijheid en ruimte, uit het spinneweb van zo'n duivelsdriehoek wurmen is het moeilijkste, maar achteraf ook het beste wat ik ooit had kunnen doen. GM-relaties zijn niet voor vrouwen die iets van hun leven willen maken, het is meer iets voor vrouwen die gewend zijn zich te verstoppen, zichzelf klein te maken en te pleasen... Dus, Thunderforce; het is beter je zelf groot te maken en de verraderlijke vlinders in je buik te doden door er geen aandacht aan te besteden. Niet voeden die liefde, dan dooft het vanzelf uit en anders werk je jezelf in de nesten.. Maak er asjeblieft geen potje van, het is zo zonde van je energie en tijd!! Geloof me!!! Je verandert in een GM-verslaafde-freak die steeds genoegen neemt met wat smsjes, wat telefoontjes en wat stiekeme bezoekjes en afspraakjes, dat is VERROT, het maakt je leven stukje bij beetje stuk! Straks ben je zo afhankelijk van GM dat je (met alle respect) op het minnaressentopic niet meer weg te branden bent. Echt suf!
zondag 23 september 2007 om 21:33
Hoi Thunderforce,
stoppen als het je lukt... Ik zit helaas in precies hetzelfde schuitje, en probeer mezelf tegen te houden
. Ik stuur minstens 10x per dag géen mail (maar dan de 11de keer toch wel), alleen kom hem ook op werk tegen, en da's zooo moeilijk... Ik probeer mezelf nu op te peppen er echt helemaal mee te stoppen, nu er nog niet zoveel gebeurd is. Maar, als ik heel eerlijk ben, nu staat ook m'n msn aan, in de hoop dat hij online komt. Vind het echt heel moeilijk...
Thunderforce, elkaar een beetje steunen? Dan gooi ik zo m'n msn offline...
stoppen als het je lukt... Ik zit helaas in precies hetzelfde schuitje, en probeer mezelf tegen te houden
. Ik stuur minstens 10x per dag géen mail (maar dan de 11de keer toch wel), alleen kom hem ook op werk tegen, en da's zooo moeilijk... Ik probeer mezelf nu op te peppen er echt helemaal mee te stoppen, nu er nog niet zoveel gebeurd is. Maar, als ik heel eerlijk ben, nu staat ook m'n msn aan, in de hoop dat hij online komt. Vind het echt heel moeilijk...Thunderforce, elkaar een beetje steunen? Dan gooi ik zo m'n msn offline...
zondag 23 september 2007 om 22:07
Musk, zo te horen ben jij er echt helemaal klaar mee, ben trots op je! Ik merk aan mezelf dat ik het er nog wel moeilijk mee heb. Enerzijds ben ik erg boos om wat hij me allemaal heeft aangedaan, anderzijds mis ik hem en zou ik hem zo graag weer willen zien of iets van hem horen.
Zoals gezegd, hij heeft een keuze gemaakt in zijn leven waardoor hij nu niet meer hoeft te kiezen, voelt als een vlucht uit de werkelijkheid... niet durven kiezen voor mij (het onbekende), en zijn relatie verbreken hoeft hij ook niet, want die zal op den duur waarschijnlijk zelf wel spaak lopen... hij vlucht weg van alles..
Betrof in mijn geval geen GM, Musk maar "slechts" een BM (zonder kinderen, niet samenwonend). Ben blij dat jij zo opgelucht bent dat je er een punt achter hebt gezet, geeft mij weer moed, en dan weet ik ook dat het met mij ook wel weer goed komt.. :-) Al moet ik zeggen dat ik vandaag met dat heerlijke weer, wel weer een wat positievere blik op het leven kreeg!
Thunderforce... alles wat Musk zegt klopt zo... denk aan je zelfrespect, je wilt jezelf dit niet aandoen, je zo afhankelijk maken van zijn bezoekjes, telefoontjes en smsjes, want ook al denk je van niet, dat is wel wat er gebeurd! Dat soort momenten samen ga je koesteren en dat werkt verslavend! Muziekmeisje, jij ook veel sterkte! Echt deze mannen zijn ons niet waard!
Zoals gezegd, hij heeft een keuze gemaakt in zijn leven waardoor hij nu niet meer hoeft te kiezen, voelt als een vlucht uit de werkelijkheid... niet durven kiezen voor mij (het onbekende), en zijn relatie verbreken hoeft hij ook niet, want die zal op den duur waarschijnlijk zelf wel spaak lopen... hij vlucht weg van alles..
Betrof in mijn geval geen GM, Musk maar "slechts" een BM (zonder kinderen, niet samenwonend). Ben blij dat jij zo opgelucht bent dat je er een punt achter hebt gezet, geeft mij weer moed, en dan weet ik ook dat het met mij ook wel weer goed komt.. :-) Al moet ik zeggen dat ik vandaag met dat heerlijke weer, wel weer een wat positievere blik op het leven kreeg!
Thunderforce... alles wat Musk zegt klopt zo... denk aan je zelfrespect, je wilt jezelf dit niet aandoen, je zo afhankelijk maken van zijn bezoekjes, telefoontjes en smsjes, want ook al denk je van niet, dat is wel wat er gebeurd! Dat soort momenten samen ga je koesteren en dat werkt verslavend! Muziekmeisje, jij ook veel sterkte! Echt deze mannen zijn ons niet waard!
zondag 23 september 2007 om 22:52
Dank je wel lieverd, en geloof me.. na regen komt zonneschijn! Het moet je lukken! Doe het voor je vader, voor je moeder, voor iedereen die je lief vind, maar vooral voor je zelf, want je bent ook een eerlijke liefde waard waarin jij niet verstopt word, waar jij er mag zijn, in vol ornaat!!!
In het begin heb je net als een gewone relatie wat liefdesverdriet en wil je hem diep in je hart terug, maar dan moet je voor je zelf dus alle argumenten steeds voor ogen houden waarom je hem niet meer wilt, zoals 1. hij is gebonden, dus verboden gebied
2. wat hij zijn vrouw aan doet, kan hij jou ook misschien ook wel aandoen... En zo zijn er nog meer redenen te bedenken. Je bouwt niets op met zo'n man, het blijft bij een soort lagere school achtige liefde.. Je bent spannend, voor er naast. Nou alsof je daar trots op kunt zijn, wat koop je daar voor? Uiteindelijk niets! Luister elke vrouw vind het leuk om SEXY, LIEF, MOOI, GEWELDIG enzo genoemd te worden, maar trap er niet in als een gebonden vent dat doet, want helaas.. dat doen een hoop vrouwen hoor!! Die denken dat hij dat echt meent! Nou als hij dat werkelijk meent dan is het toch niet zo moeilijk om zijn relatie te verbreken en voor jou te kiezen? Het leven is kort, zo voorbij! Voordat je het weet heb je je kansen op een leuk huwelijksleven verspilt doordat je met zo'n gebonden vent ooit aanpapte.. Zit hij je geluk in de weg!
Dus hoe je het wend of keert, wegwezen en niet terugkijken! Niet afvragen waarom het niet gaat, gewoon stoppen! Waarom zou jij je moeten aanpassen aan zijn leefwereld? Ik weet gewoon dat het allemaal water naar de zee dragen is geweest. Je investeert/gooit steeds water in een bodemloze put, je probeert hem voor altijd voor je te winnen, maar wat levert het op? Niets, er verandert niets en na verloop van tijd ook niet.. Sommige vrouwen weten van geen opgeven en blijven eeuwen in zo'n relatie, zo erg houden ze zichzelf voor de gek! Dit heeft niets met liefde te maken, maar wel met het verschuiven van grenzen, normen & waarden waardoor zo'n duivelsdriehoek kan blijven bestaan. Hoe lang wil je dat blijven doen??? Waarom zou je! Leven is zo leuk! Zo'n rijk land waarin we leven met alle kansen voor vrouwen, dus stoppen met die verrotte verslaving zo gauw als mogelijk, want ik kan niets anders zeggen; je leeft van kick naar kick, echt niet gezond zoiets stiekems. Zwaar gestoorde hobby als je het mij vraagt, haha! :-) Heb nu wel een normaal leven terug, gelukkig, haha! Heeel veel liefs, dikke knuffel mussk
zondag 23 september 2007 om 23:40
Pfff Thunderforce, als ik jouw relaas lees krijg ik met terugwerkende kracht weer kippevel en vlinders...
Ik heb ook ooit iets dergelijks meegemaakt.
In een zaal met honderden mensen zagen wij elkaar van grote afstand en we werden gewoon naar elkaar toe gezogen. Je reinste Lovestory....
Allebei onder de indruk, allebei in de war van wat we ontdekten en voelden. Nèt als jij en hij in je verhaal.
Mijn 'vlam' was getrouwd en had kinderen. Dat vertelde hij me al heel snel (en dat sierde hem ook, vond ik). Hij wilde ook beslist niets 'buiten' zijn huwelijk (en daardoor kreeg, hoe 'tegenstrijdig' ook voor mijzelf, nog meer respect voor hem).
Uiteindelijk hebben ook wij úren gepraat en af toe met stomheid alleen maar naar elkaar gekeken. Wederzijds besloten om er verder niets mee te doen en geen contact meer te zoeken. Alleen het moment dat we samen hadden te koesteren als mooie herinnering.
Tja, ik heb er nog wel een tijdje last van gehad. Soort frustratie, dat je dan díe man treft, die alles heeft wat jij 'zoekt' en dat dat gevoel wederzijds is, maar dat het niet kàn. En verdriet, omdat het zo mooi had kùnnen zijn.
Maar uiteindelijk blij, omdat we het onszelf niet moeilijker hebben gemaakt, dit mooie moment niet hebben 'bezoedeld' met een afloop die hoogstwaarschijnlijk nog veel pijnlijker zou zijn geweest en mogelijk grote schade zou toebrengen aan zijn huwelijk.
Het is inmiddels alweer een paar jaar geleden en het klopt dat de tijd z'n werk doet en dat het nu is wat we toen hoopten dat het zou worden: een mooi moment, een bijzondere ontmoeting, een prachtige herinnering.
Ik kijk er met een glimlach op terug........en dat, wens ik jou (als bij jou de tijd erover gegaan is) ook!
Knuffel en sterkte voor jou meis!
Ik heb ook ooit iets dergelijks meegemaakt.
In een zaal met honderden mensen zagen wij elkaar van grote afstand en we werden gewoon naar elkaar toe gezogen. Je reinste Lovestory....
Allebei onder de indruk, allebei in de war van wat we ontdekten en voelden. Nèt als jij en hij in je verhaal.
Mijn 'vlam' was getrouwd en had kinderen. Dat vertelde hij me al heel snel (en dat sierde hem ook, vond ik). Hij wilde ook beslist niets 'buiten' zijn huwelijk (en daardoor kreeg, hoe 'tegenstrijdig' ook voor mijzelf, nog meer respect voor hem).
Uiteindelijk hebben ook wij úren gepraat en af toe met stomheid alleen maar naar elkaar gekeken. Wederzijds besloten om er verder niets mee te doen en geen contact meer te zoeken. Alleen het moment dat we samen hadden te koesteren als mooie herinnering.
Tja, ik heb er nog wel een tijdje last van gehad. Soort frustratie, dat je dan díe man treft, die alles heeft wat jij 'zoekt' en dat dat gevoel wederzijds is, maar dat het niet kàn. En verdriet, omdat het zo mooi had kùnnen zijn.
Maar uiteindelijk blij, omdat we het onszelf niet moeilijker hebben gemaakt, dit mooie moment niet hebben 'bezoedeld' met een afloop die hoogstwaarschijnlijk nog veel pijnlijker zou zijn geweest en mogelijk grote schade zou toebrengen aan zijn huwelijk.
Het is inmiddels alweer een paar jaar geleden en het klopt dat de tijd z'n werk doet en dat het nu is wat we toen hoopten dat het zou worden: een mooi moment, een bijzondere ontmoeting, een prachtige herinnering.
Ik kijk er met een glimlach op terug........en dat, wens ik jou (als bij jou de tijd erover gegaan is) ook!
Knuffel en sterkte voor jou meis!
maandag 24 september 2007 om 12:14
AU!.
Herkenning.
Van de kant van een man.
Naar elkaar toegezogen worden, Uren kunnen praten met elkaar, maar ook uren kunnen zwijgen met elkaar.
Je zo vertrouwd voelen met elkaar, alsof je elkaar al je hele leven kent.
Maar ook de verwarring van het gevoel i.c.m. de relatie die je al hebt.
Ook ik heb het meteen mijn vrouw verteld. Dat ik iemand had ontmoet die mij deed schudden op mijn basis.
Die mij verwarde en waar ik niet van wist wat ermee te doen.
Mijn vrouw liet mij de ruimte om het te onderzoeken.
Ook zij heeft het haar partner verteld en die reageerde, gelukkig hetzelfde.
Een bijzondere vriendschap is het resultaat.
Deze kan echter alleen bestaan door de instemming van beide partners.
Wij wisten/weten dat een relatie tussen ons niet zal werken, ondanks de aantrekkingskracht.
We zijn op zo'n intense wijze met elkaar verbonden dat het op den duur geen uitdaging inhoud.
Ik ben wel erg blij met de ervaring en de vrijheid die dit mij heeft opgeleverd.
Uiteindelijk heeft zelfs mijn eigen vrouw haar "ons kadootje" genoemd.
Dit omdat het ons veel dichter naar elkaar heeft gebracht door de noodzaak om onze relatie tegen het licht te houden en opnieuw te waarderen.
Sterkte Thunder!.
Herkenning.
Van de kant van een man.
Naar elkaar toegezogen worden, Uren kunnen praten met elkaar, maar ook uren kunnen zwijgen met elkaar.
Je zo vertrouwd voelen met elkaar, alsof je elkaar al je hele leven kent.
Maar ook de verwarring van het gevoel i.c.m. de relatie die je al hebt.
Ook ik heb het meteen mijn vrouw verteld. Dat ik iemand had ontmoet die mij deed schudden op mijn basis.
Die mij verwarde en waar ik niet van wist wat ermee te doen.
Mijn vrouw liet mij de ruimte om het te onderzoeken.
Ook zij heeft het haar partner verteld en die reageerde, gelukkig hetzelfde.
Een bijzondere vriendschap is het resultaat.
Deze kan echter alleen bestaan door de instemming van beide partners.
Wij wisten/weten dat een relatie tussen ons niet zal werken, ondanks de aantrekkingskracht.
We zijn op zo'n intense wijze met elkaar verbonden dat het op den duur geen uitdaging inhoud.
Ik ben wel erg blij met de ervaring en de vrijheid die dit mij heeft opgeleverd.
Uiteindelijk heeft zelfs mijn eigen vrouw haar "ons kadootje" genoemd.
Dit omdat het ons veel dichter naar elkaar heeft gebracht door de noodzaak om onze relatie tegen het licht te houden en opnieuw te waarderen.
Sterkte Thunder!.
maandag 24 september 2007 om 12:29
Hoi TO
Nou jouw verhaal zou het mijne kunnen zijn, heb ongeveer ook zoiets meegemaakt een jaar of 3 geleden.
En nu.......nu zit ik nog steeds in de shit om t zo maar te zeggen.
Wij kunnen elkaar gewoon niet loslaten, terwijl dat wel zou moeten, we zijn nog nooit verder geaan ofzo, wel gezoend meerdere malen maar dat kan eigenlijk al niet, ik had ook nooit verwacht dat ik dat ooit nog met iemand anders zou doen, en zeker niet in een situatie waarin je beide een partner (en kinderen) hebt.
Ik heb geen tijd om er meer over te vertellen maar ik kan zeggen, begin er niet aan, hoe moeilikjk dat nu ook is.
Ik blijf hier zeker meelezen want het komt me allemaal zoooo bekend voor.
Sterkte meid!!
Groetjes Gummiebeer
Nou jouw verhaal zou het mijne kunnen zijn, heb ongeveer ook zoiets meegemaakt een jaar of 3 geleden.
En nu.......nu zit ik nog steeds in de shit om t zo maar te zeggen.
Wij kunnen elkaar gewoon niet loslaten, terwijl dat wel zou moeten, we zijn nog nooit verder geaan ofzo, wel gezoend meerdere malen maar dat kan eigenlijk al niet, ik had ook nooit verwacht dat ik dat ooit nog met iemand anders zou doen, en zeker niet in een situatie waarin je beide een partner (en kinderen) hebt.
Ik heb geen tijd om er meer over te vertellen maar ik kan zeggen, begin er niet aan, hoe moeilikjk dat nu ook is.
Ik blijf hier zeker meelezen want het komt me allemaal zoooo bekend voor.
Sterkte meid!!
Groetjes Gummiebeer
maandag 24 september 2007 om 22:56
Als ik de adviezen lees (even samengevat: TO moet het niet doen, niet mee verdergaan, stoppen etc.) heb ik moeite om het met die adviezen eens te zijn.
Iemand ontmoeten die zo goed bij je past en alles zo moeiteloos aanvoelt lijkt mij dermate bijzonder en kostbaar dat ik me afvraag of je wel kunt zeggen dat verdergaan negatief zal uitpakken.
Ik weet niet hoe vaak zoiets iemand overkomt in een mensenleven, als het uberhaupt al gebeurt, maar kun je het je permitteren om weg te lopen?
Wat als vele jaren later blijkt dat het idd de enige keer in je leven is geweest dat je zoiets voor of bij iemand voelde?
Ik ben ook wel benieuwd of een groot percentage van de forummers ooit iemand heeft ontmoet die perfect "aanvoelde" zeg maar, en of er mensen zijn die dit meerdere keren (met verschillende mannen of vrouwen) hebben meegemaakt?
Ik bedoel dus eigenlijk hoe schaars of zeldzaam is zo'n ervaring of gevoel?
Eens in een mensenleven of eens in de 10 jaar? Of nooit?
Iemand ontmoeten die zo goed bij je past en alles zo moeiteloos aanvoelt lijkt mij dermate bijzonder en kostbaar dat ik me afvraag of je wel kunt zeggen dat verdergaan negatief zal uitpakken.
Ik weet niet hoe vaak zoiets iemand overkomt in een mensenleven, als het uberhaupt al gebeurt, maar kun je het je permitteren om weg te lopen?
Wat als vele jaren later blijkt dat het idd de enige keer in je leven is geweest dat je zoiets voor of bij iemand voelde?
Ik ben ook wel benieuwd of een groot percentage van de forummers ooit iemand heeft ontmoet die perfect "aanvoelde" zeg maar, en of er mensen zijn die dit meerdere keren (met verschillende mannen of vrouwen) hebben meegemaakt?
Ik bedoel dus eigenlijk hoe schaars of zeldzaam is zo'n ervaring of gevoel?
Eens in een mensenleven of eens in de 10 jaar? Of nooit?
dinsdag 25 september 2007 om 09:13
Dat vind ik een heel goed punt Quattro35. Zelf worstel ik ook met een 'ongewenste verliefdheid' en ik vraag me ook steeds af hoe bijzonder het nou eigenlijk is (ratio) en of het niet te bijzonder is om het af te kappen (gevoel). Ik had het in ieder geval nog nooit meegemaakt.
Blijft natuurlijk het punt dat je er allebei hetzelfde over moet denken en er helemaal voor wilt gaan. Als de een er toch niet voor kiest (of het contact nou bijzonder is of niet) zit er niets anders op dan het los te laten.
Blijft natuurlijk het punt dat je er allebei hetzelfde over moet denken en er helemaal voor wilt gaan. Als de een er toch niet voor kiest (of het contact nou bijzonder is of niet) zit er niets anders op dan het los te laten.
dinsdag 25 september 2007 om 12:21
Ik heb ook meegemaakt dat ondanks wederzijds intens houden van, we elkaar los moesten laten. Wij hadden een jaar een relatie, er waren geen anderen in het spel, maar we maakten elkaar kapot. En we hebben nog een half jaar aangemodderd en vervolgens zijn we cold turkey gegaan. Het kan niet anders, je komt er anders niet los van. Ik heb hier ontzettend veel verdriet van gehad maar het was de enige manier om los van elkaar te komen. Wij hebben al het contact verbroken, geen telefoontjes, briefjes of informeren bij wederzijdse vrienden meer. Ik ben hem uiteindelijk nog 1 keer tegengekomen en toen was het nog oppassen dat de vonk niet weer oversloeg, wij hadden toen allebei een andere relatie. Ik ben toen weggegaan zonder hem gedag te zeggen. Het is 17 jaar geleden en de impact die deze relatie op mijn leven heeft gehad, heeft mij ook gevormd en veel wijsheid gebracht. En ik weet ook dat ik de juiste beslissing genomen heb.
Dus net als bij een pleister: In 1 x, anders werkt het niet. En als hij echt helemaal hoteldebotel van je is, zal hij hierna echt wel zijn relatie verbreken en jou opzoeken. Ik heb ook een moreel oordeel over relaties in relaties. Ik vind het vreselijk dat mensen dit elkaar aandoen en zelden zijn er winnaars. Meestal alleen verliezers en jij bent uiteindelijk een paar jaar van je leven kwijt.
Dus net als bij een pleister: In 1 x, anders werkt het niet. En als hij echt helemaal hoteldebotel van je is, zal hij hierna echt wel zijn relatie verbreken en jou opzoeken. Ik heb ook een moreel oordeel over relaties in relaties. Ik vind het vreselijk dat mensen dit elkaar aandoen en zelden zijn er winnaars. Meestal alleen verliezers en jij bent uiteindelijk een paar jaar van je leven kwijt.
