Welke opties heb ik nog?

Gizimo vrijdag 1 juli 2022 om 23:05

Situatieschets:

Bijna 20 jaar met man samen waarvan 10 getrouwd.
2 kinderen (5-7jaar) 3 dagen BSO
Beiden 4 dagen per week werkzaam in prima baan.
Net voor corona verhuisd waardoor nog veel aan het huis moet gebeuren (nieuwe keuken, badkamer, gordijnen in woonkamer, meubels.
Ik heb net een tweede auto gekocht elektrisch waardoor er nog een laadpaal geplaatst moet worden.

Het probleem de laatste 1.5 jaar:
Man ziet alles negatief, is depressief, niks is goed en alles is een probleem. Het glas is altijd hals leeg.
Hij is nooit een rasoptimist geweest, maar sinds de komst van de jongste is hij doorgedraaid en al 1.5 jaar heb ik onderstaande oplossingen geprobeerd.

Mijn oplossingen:
- over me heen laten lopen en hem overal gelijk in geven - > maakt 't niet beter voor mij.
- alles goed/ anders doen waarvan hij eerder aangaf dat 't niet goed was - > dan nog weet hij weer nieuwe problemen of fouten te vinden of hij geeft niet aan hoe hij het dan wel wil hebben, maar wat ik doe is iig niet goed.
- met hem praten en uitleg geven over hoe ik de wereld zie - > dit zijn volgens hem smoesjes en ik lieg tegen hem
- relatie therapie - > we zijn 5x geweest en toen vond hij dat hij zich te veel moest verantwoorden voor zijn daden en toen wilde hij niet meer.
- ik heb een andere baan gezocht en gevonden omdat hij vond dat mijn eerdere baan geen goede omgeving voor mij was. Deze is 45 auto minuten enkele reis en hij vindt het onverantwoord dat ik dat blijf doen omdat in de herfst er weer files komen en iedereen na corona agressief is gaan rijden en er dus veel ongelukken komen.
- hij vindt dat de bso te vermoeiend is voor de kinderen en de kinderen zeggen dat ze het niet leuk vinden - > ik zeg dat alle kinderen moe zijn na een week school en de juffen op de bso vinden dat de kids het top doen daar en erg blije kinderen zijn en het duidelijk naar hun zin hebben.

Zo kan ik nog even doorgaan... Ik heb tips nodig. Hoe kan ik tot hem doordringen dat hij de wereld te zwart ziet en daar iets aan moet gaan doen.
Ik wil niet zomaar bij 'm weg gaan. Scheiden zorgt er voor dat hij 50% vd tijd zijn negatieviteit op de kinderen gaat botvieren en dan ben ik er niet meer bij om het te nuanceren.

Ik wil z'n vader bellen om met 'm te gaan praten.
Ik wil z'n broer bellen om met 'm te gaan praten.

Hij gaat hier pislink om worden, maar ik zie geen andere optie. Wat kan ik nog meer? Hoe dring ik tot 'm door dat veranderingen niet meer vanuit mij kunnen komen maar dat hij nu echt aan zet is?

Help?!?!

Gizimo vrijdag 1 juli 2022 om 23:37

Koffieverkeerd schreef: ↑
01-07-2022 23:28
Het lijkt wel of hij zoekt naar negatieve punten. Alsof hij chronisch ontevreden is met zijn/jullie leven. Hij zit zichzelf en daarmee ook jou in de weg.
Relatietherapie wil hij niet meer maar het probleem lijkt bij hem te liggen. Dus ik zou zeggen dat hij met zichzelf aan de slag mag.

Ik vraag me af of hij nog wel door wil met jullie?

Dat vraag ik me ook af... Maar
Dan moet hij een beslissing nemen.. Qp

Anoniem_63d7cf7e9ac44 vrijdag 1 juli 2022 om 23:37

Sherlock schreef: ↑
01-07-2022 23:30
Mijn eerste gedachte toen ik je OP las, was: ik zie in je rijtje niet staan dat je hebt geprobeerd hem te begríjpen. Er staat vooral dat jij hem dingen vertelt, uitlegt, etc. Ik lees niet dat je vragen stelt, je openstelt voor zijn gevoel.

Niet als veroordeling naar jou, maar oprecht een vraag: heb je ooit een gesprek gehad waarin je níet met oplossingen, voorstellen, jouw visies, etc. komt? Maar enkel met een open houding en begrip voor wat hij denkt en ervaart.

Oh, wat erg dat je dat zegt.

Ik lees het heel anders. Het gedrag van partner komt op mij helemaal niet over als depressief, eerder bepalend.

Ik weet niet hoe de broer en vader zijn TO, maar als ze veel invloed hebben en redelijk zijn, dan zou ik het ze eerder met eigen ogen laten aanschouwen.

Je kan bij man ook grenzen gaan aangeven. Je hoeft dit echt niet te accepteren. Depressief of niet.

Dreamer vrijdag 1 juli 2022 om 23:38

En misschien wil hij hulp zoeken als jij zegt dat je dit niet meer trekt. Dat je het gevoel hebt aan een dood paard te trekken en dat dat voor jou teveel wordt.
Niet jouw werk, niet vermoeide kinderen na bso, maar HIJ maakt jou moe met zijn negatieve gedrag. En dat je wel graag verder wil, hoe hij denkt dit op te lossen.

Je hebt natuurlijk voor elkaar gekozen en het is lastig om iemand die (mogelijk) depressief is dan maar alleen achter te laten, maar jullie hebben kinderen en iemand moet daarvoor zorgen. Dus als jij het op den duur echt niet meer trekt, en ik hoop dat je nog niet zover bent, dan moet er wat gebeuren dat de situatie weer verbetert. Dat jij niet meer aan een dood paard hoeft te trekken.

Lastig hoor.

Later is nu

Wissewis vrijdag 1 juli 2022 om 23:38

Gizimo schreef: ↑
01-07-2022 23:35
Daar denkt hij nu over na. Maar ik wil niet dat hij stopt met werken. Dan is hij helemaal zijn ritme en connectie met de wereld kwijt. Dan krijgt hij nooit meer van iemand anders een andere mening of visie te horen.
Ik heb 'm aangegeven dat ik het geen goed idee vind als hij zzp-er gaat worden. Hij moet een omgeving hebben die hem in de echte wereld houdt.

Hij zou van mij niet meteen ZZP'er moeten worden. Totaal niet.
(Kan hij die beslissing wel ineens nemen

? Met alle contra's erbij?)

Maar bijvoorbeeld zijn 30 uur spreiden over 5 dagen, of bijvoorbeeld eerder naar huis en dan 's avonds thuis nog een uur of 2 werken als dat kan.

Als hij die BSO dan toch persé niet wil mag hij dat gaan oplossen.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Gizimo vrijdag 1 juli 2022 om 23:41

Sherlock schreef: ↑
01-07-2022 23:30
Mijn eerste gedachte toen ik je OP las, was: ik zie in je rijtje niet staan dat je hebt geprobeerd hem te begríjpen. Er staat vooral dat jij hem dingen vertelt, uitlegt, etc. Ik lees niet dat je vragen stelt, je openstelt voor zijn gevoel.

Niet als veroordeling naar jou, maar oprecht een vraag: heb je ooit een gesprek gehad waarin je níet met oplossingen, voorstellen, jouw visies, etc. komt? Maar enkel met een open houding en begrip voor wat hij denkt en ervaart.

Ja dat heb ik zeker geprobeerd, maar mijn vragen vat hij op dat ik tegen hem in ga. Dat ik altijd een weerwoord heb. Ik wil alleen maar meer duidelijkheid maar die kan/wil hij me niet geven. Het is zo, want hij zegt het/heeft het gelezen/heeft het meegemaakt. Mijn vragen zijn alleen om hem tegen te spreken zegt hij.

Wissewis vrijdag 1 juli 2022 om 23:42

Hoe gedraagt hij zich trouwens tegen de kinderen?
Is hij tegen hen wel enigszins normaal?

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Anoniem_407803 vrijdag 1 juli 2022 om 23:43

Noia schreef: ↑
01-07-2022 23:37
Oh, wat erg dat je dat zegt.

Ik lees het heel anders. Het gedrag van partner komt op mij helemaal niet over als depressief, eerder bepalend.

Ik weet niet hoe de broer en vader zijn TO, maar als ze veel invloed hebben en redelijk zijn, dan zou ik het ze eerder met eigen ogen laten aanschouwen.

Je kan bij man ook grenzen gaan aangeven. Je hoeft dit echt niet te accepteren. Depressief of niet.

Erg dat ik dat zeg??

Ik vind eerlijk gezegd dat zij bepalend is. Niet rot bedoeld, TO. Maar ik lees steeds: 'Ik heb gezegd dat', 'ik heb hem verteld dat, 'dan hoort hij nooit meer dat', etc.

Je kunt niet zijn hulpverlener zijn. Wél kun je in een gesprek proberen hem te begrijpen. Dan hoef je het er nog steeds niet mee eens te zijn. Maar nu trek jij alles naar je toe. En dat is zo te lezen ook niet de juiste strategie.

Dus nogmaals: heb je ooit zijn kant écht gehoord?

Anoniem_407803 vrijdag 1 juli 2022 om 23:46

Gizimo schreef: ↑
01-07-2022 23:41
Ja dat heb ik zeker geprobeerd, maar mijn vragen vat hij op dat ik tegen hem in ga. Dat ik altijd een weerwoord heb. Ik wil alleen maar meer duidelijkheid maar die kan/wil hij me niet geven. Het is zo, want hij zegt het/heeft het gelezen/heeft het meegemaakt. Mijn vragen zijn alleen om hem tegen te spreken zegt hij.

Dank voor de uitleg. Mijn vorige post had ik al verstuurd voordat ik bovenstaande las.

Nu ben ik niet bij die gesprekken geweest natuurlijk. Maar zou er in jouw vragen een veroordeling kunnen zitten? Zonder het je bewust te zijn? Dat jullie manier van communiceren juist het punt is waar de bron zit van elkaar niet begrijpen?

Ik herken wat dingen vanuit mijn eigen relatie ooit. Vandaar mijn vragen aan je.

Gizimo vrijdag 1 juli 2022 om 23:47

Noia schreef: ↑
01-07-2022 23:37
Oh, wat erg dat je dat zegt.

Ik lees het heel anders. Het gedrag van partner komt op mij helemaal niet over als depressief, eerder bepalend.

Ik weet niet hoe de broer en vader zijn TO, maar als ze veel invloed hebben en redelijk zijn, dan zou ik het ze eerder met eigen ogen laten aanschouwen.

Je kan bij man ook grenzen gaan aangeven. Je hoeft dit echt niet te accepteren. Depressief of niet.

Broer en vader zijn erg van het idee dat je de vuile was niet buiten hangt.

Ik heb grenzen aangegeven. Ik pik het niet meer. Er moet iets veranderen.
Hij moet aan zichzelf gaan werken. Ik heb voor mezelf geen opties meer. Ik weet dat ik het zelf kan, practisch, financieel, emotioneel. Ik heb alleen voor hem/ons gekozen. Ik wil met hem samen zijn. Maar hij doet er nu alles aan om mij pijn te doen, niet te begrijpen, naar beneden te halen, met onrealistische problemen op te zadelen.... Dat moet stoppen.

Maar hoe?

Gizimo vrijdag 1 juli 2022 om 23:48

Wissewis schreef: ↑
01-07-2022 23:42
Hoe gedraagt hij zich trouwens tegen de kinderen?
Is hij tegen hen wel enigszins normaal?

Ja meestal enigszins normaal. Maar ook bij hen heeft hij onrealistische wensen/verwachtingen

Anoniem_407803 vrijdag 1 juli 2022 om 23:49

Gizimo schreef: ↑
01-07-2022 23:47
Broer en vader zijn erg van het idee dat je de vuile was niet buiten hangt.

Ik heb grenzen aangegeven. Ik pik het niet meer. Er moet iets veranderen.
Hij moet aan zichzelf gaan werken. Ik heb voor mezelf geen opties meer. Ik weet dat ik het zelf kan, practisch, financieel, emotioneel. Ik heb alleen voor hem/ons gekozen. Ik wil met hem samen zijn. Maar hij doet er nu alles aan om mij pijn te doen, niet te begrijpen, naar beneden te halen, met onrealistische problemen op te zadelen.... Dat moet stoppen.

Maar hoe?

Doet hij dat expres, is dat zijn doel denk je?

Of doet hij het om andere redenen? Die weliswaar dezelfde frustratie en pijn bij jou oproepen, maar wel vanuit een ander perspectief van zijn kant.

Ik denk dat dit wel van belang is; te weten wat zijn werkelijke beweegredenen zijn.

Gizimo vrijdag 1 juli 2022 om 23:54

Sherlock schreef: ↑
01-07-2022 23:46
Dank voor de uitleg. Mijn vorige post had ik al verstuurd voordat ik bovenstaande las.

Nu ben ik niet bij die gesprekken geweest natuurlijk. Maar zou er in jouw vragen een veroordeling kunnen zitten? Zonder het je bewust te zijn? Dat jullie manier van communiceren juist het punt is waar de bron zit van elkaar niet begrijpen?

Ik herken wat dingen vanuit mijn eigen relatie ooit. Vandaar mijn vragen aan je.

Ja dat kan zeker. Ik heb inmiddels wel wat gesprekstechnieken trainingen gehad, maar bij dit soort gesprekken klinkt toch de emotie door. Of mijn verbazing over zijn vreemde gedachtengang.

Laatst hadden we 1 gesprek waarin hij aangaf dat hij een doel mist in het leven. Nu de kinderen groter worden en niet meer constante zorg nodig hebben weet hij niet zo goed wat hij moet met zn leven. Hij mag van mij alles oppakken wat hij wil. Ik vind wel een oplossing voor opvang vd kinderen of voor het eten of voor mijn eigen plannen, maar hij neemt geen beslissing en stelt eventuele plannen uit.

Hij geeft aan dat hij graag leuke dingen met de kinderen wil doen in het weekend. Lijkt me top! Wat wil je dan? Dan zorgen we dat 't gebeurd. Voor de was/boodschappen/ klussen vinden we wel een oplossing.
Zijn antwoord : ik weet 't niet....

Anoniem_63a4aa770857d vrijdag 1 juli 2022 om 23:55

Wow, wat een bullshit.

Gizimo vrijdag 1 juli 2022 om 23:57

Sherlock schreef: ↑
01-07-2022 23:49
Doet hij dat expres, is dat zijn doel denk je?

Of doet hij het om andere redenen? Die weliswaar dezelfde frustratie en pijn bij jou oproepen, maar wel vanuit een ander perspectief van zijn kant.

Ik denk dat dit wel van belang is; te weten wat zijn werkelijke beweegredenen zijn.

Ik weet het niet, want mijn vragen vat hij op 's kritiek / tegenwoord/ vervelend.
Ik krijg geen antwoorden uit hem. De relatie therapeut vroeg hem vanalles en hij weet zijn beweegredenen niet. Hij kan het niet onder woorden brengen.

Anoniem_407803 zaterdag 2 juli 2022 om 00:01

Gizimo schreef: ↑
01-07-2022 23:54
Ja dat kan zeker. Ik heb inmiddels wel wat gesprekstechnieken trainingen gehad, maar bij dit soort gesprekken klinkt toch de emotie door. Of mijn verbazing over zijn vreemde gedachtengang.

Laatst hadden we 1 gesprek waarin hij aangaf dat hij een doel mist in het leven. Nu de kinderen groter worden en niet meer constante zorg nodig hebben weet hij niet zo goed wat hij moet met zn leven. Hij mag van mij alles oppakken wat hij wil. Ik vind wel een oplossing voor opvang vd kinderen of voor het eten of voor mijn eigen plannen, maar hij neemt geen beslissing en stelt eventuele plannen uit.

Hij geeft aan dat hij graag leuke dingen met de kinderen wil doen in het weekend. Lijkt me top! Wat wil je dan? Dan zorgen we dat 't gebeurd. Voor de was/boodschappen/ klussen vinden we wel een oplossing.
Zijn antwoord : ik weet 't niet....

Ik lees je wanhoop. En ook meteen je oplossingsgerichtheid. Maar door figuurlijk vóór hem te gaan staan (jij die met oplossingen komt), komt hij zelf niet met ideeën. En misschien komen die er ook nooit, jij hebt ook je grenzen. Maar op deze wijze lukt het in ieder geval niet.

Ik herhaal het nog even: geen veroordeling naar jou toe. Maar herkenbaarheid. Vandaar mijn reacties.

(Die ik ongetwijfeld niet helemaal goed verwoord, maar de intentie is goed.)

Anoniem_65cdc6932d812 zaterdag 2 juli 2022 om 00:02

Gizimo schreef: ↑
01-07-2022 23:57
Ik weet het niet, want mijn vragen vat hij op 's kritiek / tegenwoord/ vervelend.
Ik krijg geen antwoorden uit hem. De relatie therapeut vroeg hem vanalles en hij weet zijn beweegredenen niet. Hij kan het niet onder woorden brengen.

Dan moet hij naar een psycholoog of psychiater, die trekt het er wel uit.

Gizimo zaterdag 2 juli 2022 om 00:17

Sherlock schreef: ↑
02-07-2022 00:01
Ik lees je wanhoop. En ook meteen je oplossingsgerichtheid. Maar door figuurlijk vóór hem te gaan staan (jij die met oplossingen komt), komt hij zelf niet met ideeën. En misschien komen die er ook nooit, jij hebt ook je grenzen. Maar op deze wijze lukt het in ieder geval niet.

Ik herhaal het nog even: geen veroordeling naar jou toe. Maar herkenbaarheid. Vandaar mijn reacties. (Die ik ongetwijfeld niet helemaal goed verwoord, maar de intentie is goed.)

Fijn om te lezen dat ik iig niet gek ben. Dat er meer mensen zijn met ervaringen als deze. Het klopt dat het zo niet werkt.

Maar wat dan wel?

Door gesprekken met de relatie therapeut zijn we er achter gekomen dat we beiden chronisch vermoeid waren. Na een aantal maanden wat vaker gescheiden slapen gaat dat een stuk beter (iig bij mij).
Nu ben ik dus op het punt om verder te gaan. Hoe gaan we er voor zorgen dat we elkaar weer begrijpen. Dat we weer gaan praten. Ik wil hem best tegemoet komen op een aantal punten, maar dan wil ik ook dat hij mij tegemoet komt op een aantal punten.

En dat lukt dus niet.... En ik ben het zat. Ik wil verder en niet blijven hangen in deze negativiteit. Maar hoe? Wat wel te doen?

Gizimo zaterdag 2 juli 2022 om 00:19

RikM schreef: ↑
02-07-2022 00:02
Dan moet hij naar een psycholoog of psychiater, die trekt het er wel uit.

Top idee. En hoe krijg ik hem daar naartoe als hij zelf niet wil?

Wissewis zaterdag 2 juli 2022 om 00:23

Gizimo schreef: ↑
02-07-2022 00:19
Top idee. En hoe krijg ik hem daar naartoe als hij zelf niet wil?

Verdoven. Kartonnen doos. Auto in.

Hoe lief is zijn huwelijk hem?
Als het echt de keuze is: Therapie of scheiding gaat hij toch écht één van de twee moeten kiezen.
Anders kies jij dus na een tijdje voor jullie 2.

Niets beslissen is ook een beslissing.
Namelijk de beslissing dat een ander niet eeuwig blijft wachten en de keuze maakt.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Juniper_ zaterdag 2 juli 2022 om 00:29

Nou, ik vind dat nogal wat. Een andere baan nemen omdat je man het geen goede omgeving voor je vindt. Wat bedoelt hij daar eigenlijk mee? Heel vreemd.

Komt mij allemaal nogal dominant en controlerend over. Ik heb het idee dat hij je het liefst thuis ziet met de kinderen. Want deze baan is ook niet oké met de files en agressie? En de kinderen zouden de bso niet trekken..?

Schuin spaan en Zee gras planten potjes

Zonmuis zaterdag 2 juli 2022 om 00:41

Als hij de BSO niks vindt, dan moet hij zelf minder gaan werken.

Je laat veels te veel over je heen lopen, en hij vindt het heerlijk dat er iemand zo rent om het hem naar de zin te maken.

Wat voor voordeel heb je nog aan een huwelijk met zo'n figuur?

parbleumondieu zaterdag 2 juli 2022 om 00:42

Ik denk dat jouw man met enige spoed naar de huisarts moet. Tenzij hij altijd al vreemde gedachtes had, maar je er toen mee dacht te kunnen leven?

Anoniem_407803 zaterdag 2 juli 2022 om 00:46

Gizimo schreef: ↑
02-07-2022 00:17
Fijn om te lezen dat ik iig niet gek ben. Dat er meer mensen zijn met ervaringen als deze. Het klopt dat het zo niet werkt.

Maar wat dan wel?

Door gesprekken met de relatie therapeut zijn we er achter gekomen dat we beiden chronisch vermoeid waren. Na een aantal maanden wat vaker gescheiden slapen gaat dat een stuk beter (iig bij mij).
Nu ben ik dus op het punt om verder te gaan. Hoe gaan we er voor zorgen dat we elkaar weer begrijpen. Dat we weer gaan praten. Ik wil hem best tegemoet komen op een aantal punten, maar dan wil ik ook dat hij mij tegemoet komt op een aantal punten.

En dat lukt dus niet.... En ik ben het zat. Ik wil verder en niet blijven hangen in deze negativiteit. Maar hoe? Wat wel te doen?

Je bent zeker niet gek. Niet meer dan ieder ander.

Chronisch vermoeid, langdurig overprikkeld, ziekte van één of beide partners, allemaal herkenbaar. En allemaal hét recept voor slechte communicatie. Dat besef is al een hele stap. Los van de mogelijke oplossing.

Daarom begon ik over begrijpen. Maar dat valt inderdaad niet mee als hij het zelf ook niet weet.

Weet je wel van hem hoe hij als kind was, hoe hij opgevoed is, etc.? Misschien kom je in gesprekken over vroeger wel tot een aha-moment. Niet als doel, maar gaandeweg zeg maar.

Toen ik van mijn partner begreep waar hij figuurlijk vandaan kwam, ook al wist ik dat feitelijk gezien al wel, leerde ik hem op andere wijze kennen en zien. Andersom ook. Hij is mij pas laat in de relatie gaan kennen, waarom mijn patronen zijn zoals ze zijn. Sterker nog, door die gesprekken (die echt niet in een paar avonden plaatsvonden, soms zelfs gewoon tussendoor) heb ik ook beter zicht op mezelf.

Het is nog steeds geen oplossing. En ik snap dat je die zo snel mogelijk wilt. Maar het zou een begin kunnen zijn. En wellicht is het er ook te laat voor. Dat weten alleen jullie twee.

In ieder geval lees ik dat jij er klaar voor bent om verder te gaan, uitgerust bent. Waar staat hij? Niet iedereen heeft hetzelfde tempo.

Vind het rot voor je, voor beiden.

louti zaterdag 2 juli 2022 om 00:59

Sherlock schreef: ↑
02-07-2022 00:01
Ik lees je wanhoop. En ook meteen je oplossingsgerichtheid. Maar door figuurlijk vóór hem te gaan staan (jij die met oplossingen komt), komt hij zelf niet met ideeën. En misschien komen die er ook nooit, jij hebt ook je grenzen. Maar op deze wijze lukt het in ieder geval niet.

Ik herhaal het nog even: geen veroordeling naar jou toe. Maar herkenbaarheid. Vandaar mijn reacties. (Die ik ongetwijfeld niet helemaal goed verwoord, maar de intentie is goed.)

Zo lees ik het ook, eerlijk gezegd.

Man zit niet goed in zijn vel, misschien depri of wat dan ook. Wil er niets of nog niets aan doen.

Ik begrijp je wanhoop TO, maar je kunt iemand niet dwingen om in jouw stramien mee te gaan. Je wil aanpakken, dat is helemaal goed. Maar ik lees vooral wat jij wil en vindt, en als hij de vraag krijgt, weet hij het niet. Dat irriteert jou. Dat mag ook. Maar kan het zijn dat er een patroon is ontstaan dat jij man altijd op sleeptouw hebt genomen of hebt gestuurd in de richting die jij wil?

Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.

DingDong zaterdag 2 juli 2022 om 01:03

Soms moet je het hard spelen als je partner niet meer naar je luistert. Je maakt een plan van wat jij wil dat hij gaat doen ( een goede therapeut) en op welk termijn. Je hebt er genoeg van dat hij wel heel erg goed het leven van anderen kan bepalen en dat het wat jou betreft wel klaar is. Je geeft hem ede kans om zijn rotzooi op te ruimen en anders kan ie vertrekken.

Dat is hoog spel maar als hij zo blijft dan heeft ie over een jaar 2 geen keus omdat jij aan het eind van je latijn bent, de kinderen onzeker worden van iemand die altijd maar problemen ziet en dan zijn jullie allemaal ongelukkig.

Actieve topics