Relaties
alle pijlers
Welke opties heb ik nog?
vrijdag 1 juli 2022 om 23:05
Situatieschets:
Bijna 20 jaar met man samen waarvan 10 getrouwd.
2 kinderen (5-7jaar) 3 dagen BSO
Beiden 4 dagen per week werkzaam in prima baan.
Net voor corona verhuisd waardoor nog veel aan het huis moet gebeuren (nieuwe keuken, badkamer, gordijnen in woonkamer, meubels.
Ik heb net een tweede auto gekocht elektrisch waardoor er nog een laadpaal geplaatst moet worden.
Het probleem de laatste 1.5 jaar:
Man ziet alles negatief, is depressief, niks is goed en alles is een probleem. Het glas is altijd hals leeg.
Hij is nooit een rasoptimist geweest, maar sinds de komst van de jongste is hij doorgedraaid en al 1.5 jaar heb ik onderstaande oplossingen geprobeerd.
Mijn oplossingen:
- over me heen laten lopen en hem overal gelijk in geven - > maakt 't niet beter voor mij.
- alles goed/ anders doen waarvan hij eerder aangaf dat 't niet goed was - > dan nog weet hij weer nieuwe problemen of fouten te vinden of hij geeft niet aan hoe hij het dan wel wil hebben, maar wat ik doe is iig niet goed.
- met hem praten en uitleg geven over hoe ik de wereld zie - > dit zijn volgens hem smoesjes en ik lieg tegen hem
- relatie therapie - > we zijn 5x geweest en toen vond hij dat hij zich te veel moest verantwoorden voor zijn daden en toen wilde hij niet meer.
- ik heb een andere baan gezocht en gevonden omdat hij vond dat mijn eerdere baan geen goede omgeving voor mij was. Deze is 45 auto minuten enkele reis en hij vindt het onverantwoord dat ik dat blijf doen omdat in de herfst er weer files komen en iedereen na corona agressief is gaan rijden en er dus veel ongelukken komen.
- hij vindt dat de bso te vermoeiend is voor de kinderen en de kinderen zeggen dat ze het niet leuk vinden - > ik zeg dat alle kinderen moe zijn na een week school en de juffen op de bso vinden dat de kids het top doen daar en erg blije kinderen zijn en het duidelijk naar hun zin hebben.
Zo kan ik nog even doorgaan... Ik heb tips nodig. Hoe kan ik tot hem doordringen dat hij de wereld te zwart ziet en daar iets aan moet gaan doen.
Ik wil niet zomaar bij 'm weg gaan. Scheiden zorgt er voor dat hij 50% vd tijd zijn negatieviteit op de kinderen gaat botvieren en dan ben ik er niet meer bij om het te nuanceren.
Ik wil z'n vader bellen om met 'm te gaan praten.
Ik wil z'n broer bellen om met 'm te gaan praten.
Hij gaat hier pislink om worden, maar ik zie geen andere optie. Wat kan ik nog meer? Hoe dring ik tot 'm door dat veranderingen niet meer vanuit mij kunnen komen maar dat hij nu echt aan zet is?
Help?!?!
Bijna 20 jaar met man samen waarvan 10 getrouwd.
2 kinderen (5-7jaar) 3 dagen BSO
Beiden 4 dagen per week werkzaam in prima baan.
Net voor corona verhuisd waardoor nog veel aan het huis moet gebeuren (nieuwe keuken, badkamer, gordijnen in woonkamer, meubels.
Ik heb net een tweede auto gekocht elektrisch waardoor er nog een laadpaal geplaatst moet worden.
Het probleem de laatste 1.5 jaar:
Man ziet alles negatief, is depressief, niks is goed en alles is een probleem. Het glas is altijd hals leeg.
Hij is nooit een rasoptimist geweest, maar sinds de komst van de jongste is hij doorgedraaid en al 1.5 jaar heb ik onderstaande oplossingen geprobeerd.
Mijn oplossingen:
- over me heen laten lopen en hem overal gelijk in geven - > maakt 't niet beter voor mij.
- alles goed/ anders doen waarvan hij eerder aangaf dat 't niet goed was - > dan nog weet hij weer nieuwe problemen of fouten te vinden of hij geeft niet aan hoe hij het dan wel wil hebben, maar wat ik doe is iig niet goed.
- met hem praten en uitleg geven over hoe ik de wereld zie - > dit zijn volgens hem smoesjes en ik lieg tegen hem
- relatie therapie - > we zijn 5x geweest en toen vond hij dat hij zich te veel moest verantwoorden voor zijn daden en toen wilde hij niet meer.
- ik heb een andere baan gezocht en gevonden omdat hij vond dat mijn eerdere baan geen goede omgeving voor mij was. Deze is 45 auto minuten enkele reis en hij vindt het onverantwoord dat ik dat blijf doen omdat in de herfst er weer files komen en iedereen na corona agressief is gaan rijden en er dus veel ongelukken komen.
- hij vindt dat de bso te vermoeiend is voor de kinderen en de kinderen zeggen dat ze het niet leuk vinden - > ik zeg dat alle kinderen moe zijn na een week school en de juffen op de bso vinden dat de kids het top doen daar en erg blije kinderen zijn en het duidelijk naar hun zin hebben.
Zo kan ik nog even doorgaan... Ik heb tips nodig. Hoe kan ik tot hem doordringen dat hij de wereld te zwart ziet en daar iets aan moet gaan doen.
Ik wil niet zomaar bij 'm weg gaan. Scheiden zorgt er voor dat hij 50% vd tijd zijn negatieviteit op de kinderen gaat botvieren en dan ben ik er niet meer bij om het te nuanceren.
Ik wil z'n vader bellen om met 'm te gaan praten.
Ik wil z'n broer bellen om met 'm te gaan praten.
Hij gaat hier pislink om worden, maar ik zie geen andere optie. Wat kan ik nog meer? Hoe dring ik tot 'm door dat veranderingen niet meer vanuit mij kunnen komen maar dat hij nu echt aan zet is?
Help?!?!
zaterdag 2 juli 2022 om 04:37
Ze zijn verdorie 5x naar relatietherapie geweest. Daar zit een therapeut bij om te zorgen dat beide partijen aan het woord komen en naar elkaar luisteren. Maar als hem gevraagd wordt uit te leggen wat hij denkt / voelt / vindt vindt hij dat hij ter verantwoording wordt geroepen. Dan valt er dus weinig te luisteren of te begrijpen.Sherlock schreef: ↑01-07-2022 23:43Erg dat ik dat zeg??
Ik vind eerlijk gezegd dat zij bepalend is. Niet rot bedoeld, TO. Maar ik lees steeds: 'Ik heb gezegd dat', 'ik heb hem verteld dat, 'dan hoort hij nooit meer dat', etc.
Je kunt niet zijn hulpverlener zijn. Wél kun je in een gesprek proberen hem te begrijpen. Dan hoef je het er nog steeds niet mee eens te zijn. Maar nu trek jij alles naar je toe. En dat is zo te lezen ook niet de juiste strategie.
Dus nogmaals: heb je ooit zijn kant écht gehoord?
zaterdag 2 juli 2022 om 06:17
zaterdag 2 juli 2022 om 06:52
Vond hij het maar heerlijk dan zou hij wellicht wat positiever in het leven staan.
Ik heb nu idd geen oordeel meer. Vandaar dat er nu echt iets moet gebeuren.
zaterdag 2 juli 2022 om 06:55
DingDong schreef: ↑02-07-2022 01:03Soms moet je het hard spelen als je partner niet meer naar je luistert. Je maakt een plan van wat jij wil dat hij gaat doen ( een goede therapeut) en op welk termijn. Je hebt er genoeg van dat hij wel heel erg goed het leven van anderen kan bepalen en dat het wat jou betreft wel klaar is. Je geeft hem ede kans om zijn rotzooi op te ruimen en anders kan ie vertrekken.
Dat is hoog spel maar als hij zo blijft dan heeft ie over een jaar 2 geen keus omdat jij aan het eind van je latijn bent, de kinderen onzeker worden van iemand die altijd maar problemen ziet en dan zijn jullie allemaal ongelukkig.
Mijn plan voor vandaag is:
Zijn vader alles vertellen
Hem vertellen dat hij maandag of een afspraak bij de huisarts maakt om hulp voor zichzelf te krijgen of een afspraak bij een advocaat maakt om een scheiding te regelen.
Daarna ga ik of alleen of met de kinderen vanvond en morgen zorgen dat ik niet bij hem onder 1 dak hoef te zijn.
zaterdag 2 juli 2022 om 07:00
Wellicht kunnen zij het niet oplossen, maar ik wil er alles aan gedaan hebben wat in mijn mogelijkheden ligt om hem 'in de normale wereld' te krijgenviva-amber schreef: ↑02-07-2022 06:17Ja, dat.
Het niet groter maken via familie die het ook niet kan oplossen.
zaterdag 2 juli 2022 om 07:04
Niet.
Of hij gaat toch niet dus geen oplossing.
Of hij gaat wel zonder te willen en dan heeft die therapie geen zin.
Dus hij moet het zelf willen. Of hij gaat niet wat dus betekent scheiding als ik je zo lees.
Misschien met die scheiding op zijn keel dat hij wil.
zaterdag 2 juli 2022 om 07:06
zaterdag 2 juli 2022 om 07:13
Een volwassen man die hulp nodig heeft. Ik kan het niet alleen. Is dit niet juist waar je familie voor hebt? Moet je alle problemen maar in je eigen gezinnetje oplossen? Juist praten met familie lijkt me belangrijk, door de bloedband zullen zij minder snel afscheid van je nemen dan vrienden/kennissen/onbekende therapeuten.viva-amber schreef: ↑02-07-2022 07:06Ik vind het raar dat je zijn ouders gaat betrekken. Het is een volwassen man, die ouders zijn loyaal aan hem en staan buiten je gezin.
zaterdag 2 juli 2022 om 07:14
Jij vind dit allemaal hè, het is een mening, geen feit.Gizimo schreef: ↑02-07-2022 07:13Een volwassen man die hulp nodig heeft. Ik kan het niet alleen. Is dit niet juist waar je familie voor hebt? Moet je alle problemen maar in je eigen gezinnetje oplossen? Juist praten met familie lijkt me belangrijk, door de bloedband zullen zij minder snel afscheid van je nemen dan vrienden/kennissen/onbekende therapeuten.
zaterdag 2 juli 2022 om 07:29
Ik zou eerst mijn man de laatste kans geven, daarbij ook aangeven dat de volgende stap is: met familie gaan praten. Familie nu betrekken voelt, voor mij, als een overvalGizimo schreef: ↑02-07-2022 06:55Mijn plan voor vandaag is:
Zijn vader alles vertellen
Hem vertellen dat hij maandag of een afspraak bij de huisarts maakt om hulp voor zichzelf te krijgen of een afspraak bij een advocaat maakt om een scheiding te regelen.
Daarna ga ik of alleen of met de kinderen vanvond en morgen zorgen dat ik niet bij hem onder 1 dak hoef te zijn.
Sterkte!
zaterdag 2 juli 2022 om 07:42
Als je man vindt dat familie belangrijk is, is het toch aan hem om ze te betrekken? Ik vind het echt heel raar dat je nu als eerste punt van actie noemt dat je met zijn vader gaat praten. Jij hebt een probleem met je man, zijn vader toch niet?Gizimo schreef: ↑02-07-2022 07:13Een volwassen man die hulp nodig heeft. Ik kan het niet alleen. Is dit niet juist waar je familie voor hebt? Moet je alle problemen maar in je eigen gezinnetje oplossen? Juist praten met familie lijkt me belangrijk, door de bloedband zullen zij minder snel afscheid van je nemen dan vrienden/kennissen/onbekende therapeuten.
zaterdag 2 juli 2022 om 07:53
Uiteindelijk bepaal jij niet wat je man doet. Je gaat alleen over je eigen acties. Je bent niet de gevangenisbewaarder van je man.Gizimo schreef: ↑02-07-2022 06:55Mijn plan voor vandaag is:
Zijn vader alles vertellen
Hem vertellen dat hij maandag of een afspraak bij de huisarts maakt om hulp voor zichzelf te krijgen of een afspraak bij een advocaat maakt om een scheiding te regelen.
Daarna ga ik of alleen of met de kinderen vanvond en morgen zorgen dat ik niet bij hem onder 1 dak hoef te zijn.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 2 juli 2022 om 08:06
Ik dacht nog even verder na en wilde toevoegen dat ik me echt verraden zou voelen door mijn partner, als contact opnemen met mijn ouders zijn eerste actie zou zijn. Als je steun nodig hebt zoek je die maar bij je eigen ouders. Dit voelt alsof je zijn vader als eerst wilt bereiken zodat hij jouw verhaal het eerst hoort. Daarmee zorg je er waarschijnlijk juist voor dat je man (nog) minder steun bij zijn eigen familie kan zoeken, of in ieder geval dat gevoel krijgt.PogingTwee schreef: ↑02-07-2022 07:42Als je man vindt dat familie belangrijk is, is het toch aan hem om ze te betrekken? Ik vind het echt heel raar dat je nu als eerste punt van actie noemt dat je met zijn vader gaat praten. Jij hebt een probleem met je man, zijn vader toch niet?
zaterdag 2 juli 2022 om 08:11
zaterdag 2 juli 2022 om 08:14
Ik zou niet zijn familie betrekken, die staan er sws anders in, en als ze uit hetzelfde hout zijn gesneden dan gaan ze je niet verder helpen.
Ik denk dat jij best veel gedaan hebt. Je zoekt steeds oplossingen, je gaat zelfs mee in zijn wensen om een andere baan te nemen, omdat hij die omgeving niet goed vindt voor je. Serieus? de tijd dat iemand iets niet goed vond voor mij is al een dikke 40/30 jaar geleden. Mijn moeder die vrienden afkeurden.
Wat jij doet en gedaan hebt, is voor mij wel een beetje herkenbaar.
Ik zeg niet dat het voor jou de oplossing is, maar ik ben met mijn kinderen alleen verder gegaan.
En dat had ik vele vele jaren eerder moeten doen.
Aan een dood paard valt niet te trekken. De desbetreffende ex is overigens nog steeds een dood paard.
Wellicht heb je aan mijn mening die gekleurd is niet veel. Maar ik zou mijn plan trekken.
Beter alleen zijn en alles alleen doen, met je eigen beslommeringen en harmony.
Dan samen zijn en het alsnog alleen moeten doen, met een negatief vel om je heen.
Sterkte TO, met welke beslissing je ook neemt.
Ik denk dat jij best veel gedaan hebt. Je zoekt steeds oplossingen, je gaat zelfs mee in zijn wensen om een andere baan te nemen, omdat hij die omgeving niet goed vindt voor je. Serieus? de tijd dat iemand iets niet goed vond voor mij is al een dikke 40/30 jaar geleden. Mijn moeder die vrienden afkeurden.
Wat jij doet en gedaan hebt, is voor mij wel een beetje herkenbaar.
Ik zeg niet dat het voor jou de oplossing is, maar ik ben met mijn kinderen alleen verder gegaan.
En dat had ik vele vele jaren eerder moeten doen.
Aan een dood paard valt niet te trekken. De desbetreffende ex is overigens nog steeds een dood paard.
Wellicht heb je aan mijn mening die gekleurd is niet veel. Maar ik zou mijn plan trekken.
Beter alleen zijn en alles alleen doen, met je eigen beslommeringen en harmony.
Dan samen zijn en het alsnog alleen moeten doen, met een negatief vel om je heen.
Sterkte TO, met welke beslissing je ook neemt.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
zaterdag 2 juli 2022 om 08:16
Ik zou een weekje of twee alleen op vakantie gaan.
Die man kan geen keuzes maken en het wordt alleen maar erger als jij tegen hem aan gaat drammen. Zelfs als hij vindt - want hij vindt steeds van alles, ook onder druk denk ik want hij moet van jou meningen en een doel hebben - dat jouw baan niet goed voor je is, ga jij het fixen. Zo komt nooit het moment dat hij van al die dingen die hij theoretisch vindt zelf iets moet kiezen om zelf aan te werken.
Voorbeeld: Man: Ik wil iets leuks doen. Jij: maar wat dan want dan regel ik het, Man: ik weet het niet.
Als jij gewoon de deur uitgaat en zelf iets gaat doen, dan mag hij helemaal alleen zonder druk van jou bedenken of hij echt iets leuks met de kinderen wil doen en wat dan. En misschien doet hij dan helemaal niks leuks. Maar dat is dan wel zijn keuze.
Hoe zijn jullie eigenlijk aan dat huis gekomen als hij niet kan kiezen?
Heb jij dat ook besloten?
En van al die dingen die er nog moeten gebeuren in dat huis: kun je die niet zonder oeverloze discussies met hem en verwachtingen van hem gewoon regelen?
Schat, dinsdag komt de man van de laadpalen. Punt.
Dat geeft in ieder geval een beetje ruimte in zijn hoofd want dan hoeft hij daar niet ook nog over na te denken en iets van te vinden.
Mijn advies is trek het uit elkaar. Jij beslist over dingen die jou aangaan en waar je over kunt beslissen en zeurt niet aan zijn hoofd om zijn mening of om te wachten tot hij iets gaat doen.
En je geeft hem daarnaast ruimte om op andere plekken gewoon zelf iets te bedenken. Of niet en dat is dan ook ok. Zonder dat er verder over gepraat hoeft te worden.
Die man kan geen keuzes maken en het wordt alleen maar erger als jij tegen hem aan gaat drammen. Zelfs als hij vindt - want hij vindt steeds van alles, ook onder druk denk ik want hij moet van jou meningen en een doel hebben - dat jouw baan niet goed voor je is, ga jij het fixen. Zo komt nooit het moment dat hij van al die dingen die hij theoretisch vindt zelf iets moet kiezen om zelf aan te werken.
Voorbeeld: Man: Ik wil iets leuks doen. Jij: maar wat dan want dan regel ik het, Man: ik weet het niet.
Als jij gewoon de deur uitgaat en zelf iets gaat doen, dan mag hij helemaal alleen zonder druk van jou bedenken of hij echt iets leuks met de kinderen wil doen en wat dan. En misschien doet hij dan helemaal niks leuks. Maar dat is dan wel zijn keuze.
Hoe zijn jullie eigenlijk aan dat huis gekomen als hij niet kan kiezen?
Heb jij dat ook besloten?
En van al die dingen die er nog moeten gebeuren in dat huis: kun je die niet zonder oeverloze discussies met hem en verwachtingen van hem gewoon regelen?
Schat, dinsdag komt de man van de laadpalen. Punt.
Dat geeft in ieder geval een beetje ruimte in zijn hoofd want dan hoeft hij daar niet ook nog over na te denken en iets van te vinden.
Mijn advies is trek het uit elkaar. Jij beslist over dingen die jou aangaan en waar je over kunt beslissen en zeurt niet aan zijn hoofd om zijn mening of om te wachten tot hij iets gaat doen.
En je geeft hem daarnaast ruimte om op andere plekken gewoon zelf iets te bedenken. Of niet en dat is dan ook ok. Zonder dat er verder over gepraat hoeft te worden.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zaterdag 2 juli 2022 om 08:17
Ik vind dat het er totaal niet meer toe doet of man zich verraden voelt.PogingTwee schreef: ↑02-07-2022 08:06Ik dacht nog even verder na en wilde toevoegen dat ik me echt verraden zou voelen door mijn partner, als contact opnemen met mijn ouders zijn eerste actie zou zijn. Als je steun nodig hebt zoek je die maar bij je eigen ouders. Dit voelt alsof je zijn vader als eerst wilt bereiken zodat hij jouw verhaal het eerst hoort. Daarmee zorg je er waarschijnlijk juist voor dat je man (nog) minder steun bij zijn eigen familie kan zoeken, of in ieder geval dat gevoel krijgt.
To kan niet doordringen, therapeut kan niet doordringen, zelf kan man niet aangeven wat hij nodig heeft (behalve onzinnige eisen aan to).
Het is een laatste poging, erger kan het volgens mij toch niet meer worden eerlijk gezegd.
zaterdag 2 juli 2022 om 08:19
Dit vind ik een goede post.merano schreef: ↑02-07-2022 08:16Ik zou een weekje of twee alleen op vakantie gaan.
Die man kan geen keuzes maken en het wordt alleen maar erger als jij tegen hem aan gaat drammen. Zelfs als hij vindt - want hij vindt steeds van alles, ook onder druk denk ik want hij moet van jou meningen en een doel hebben - dat jouw baan niet goed voor je is, ga jij het fixen. Zo komt nooit het moment dat hij van al die dingen die hij theoretisch vindt zelf iets moet kiezen om zelf aan te werken.
Voorbeeld: Man: Ik wil iets leuks doen. Jij: maar wat dan want dan regel ik het, Man: ik weet het niet.
Als jij gewoon de deur uitgaat en zelf iets gaat doen, dan mag hij helemaal alleen zonder druk van jou bedenken of hij echt iets leuks met de kinderen wil doen en wat dan. En misschien doet hij dan helemaal niks leuks. Maar dat is dan wel zijn keuze.
Hoe zijn jullie eigenlijk aan dat huis gekomen als hij niet kan kiezen?
Heb jij dat ook besloten?
En van al die dingen die er nog moeten gebeuren in dat huis: kun je die niet zonder oeverloze discussies met hem en verwachtingen van hem gewoon regelen?
Schat, dinsdag komt de man van de laadpalen. Punt.
Dat geeft in ieder geval een beetje ruimte in zijn hoofd want dan hoeft hij daar niet ook nog over na te denken en iets van te vinden.
Mijn advies is trek het uit elkaar. Jij beslist over dingen die jou aangaan en waar je over kunt beslissen en zeurt niet aan zijn hoofd om zijn mening of om te wachten tot hij iets gaat doen.
En je geeft hem daarnaast ruimte om op andere plekken gewoon zelf iets te bedenken. Of niet en dat is dan ook ok. Zonder dat er verder over gepraat hoeft te worden.
Heel verhelderend. Benieuwd wat jij er van vindt TO?
zaterdag 2 juli 2022 om 08:19
En waarom zou dat bij zijn netwerk moeten? Waar zijn haar eigen ouders?aliva schreef: ↑02-07-2022 08:17Ik vind dat het er totaal niet meer toe doet of man zich verraden voelt.
To kan niet doordringen, therapeut kan niet doordringen, zelf kan man niet aangeven wat hij nodig heeft (behalve onzinnige eisen aan to).
Het is een laatste poging, erger kan het volgens mij toch niet meer worden eerlijk gezegd.
Bovendien, denk je dat deze poging zin heeft als hij zich alleen maar negatief benaderd voelt? Wat denk je dat TO dan kan bereiken? Je zegt dat het niet meer erger kan worden, maar ik geloof dat het voor man wel degelijk erger kan worden.
zaterdag 2 juli 2022 om 08:32
Je vraagt toch niet aan je eigen ouders om met hun schoonzoon te praten??PogingTwee schreef: ↑02-07-2022 08:19En waarom zou dat bij zijn netwerk moeten? Waar zijn haar eigen ouders?
Bovendien, denk je dat deze poging zin heeft als hij zich alleen maar negatief benaderd voelt? Wat denk je dat TO dan kan bereiken? Je zegt dat het niet meer erger kan worden, maar ik geloof dat het voor man wel degelijk erger kan worden.
Zijn eigen vader is als alles goed zit een veilige figuur waar die man zich hopelijk wat meer kan openstellen.
En misschien, heel misschien, komen de woorden van vader wel aan.
Ik heb ook wel eens met mijn broer gesproken over een delicaat onderwerp. Hij weet dat ik het beste met hem voorheb en dat ik niet liever wil dan dat hij gelukkig is. Hij heeft me dat nooit kwalijk genomen.
En ´erger voor man´... Tsja, als hij zelf niet kan of wil aangeven wat hij nodig heeft dan blijft het gissen natuurlijk.
zaterdag 2 juli 2022 om 08:37
Ook dat andere gedwing dat hij de scheiding ingang moet zetten wanneer hij geen hulp zoekt, gaat niet werken. Die man wordt alleen maar passiever, zeker wanneer het echt gaat om depressie. Natuurlijk gaat hij de scheiding niet regelen.
To, je kan hem wel een ultimatum stellen: hulp zoeken, maar je kunt niet tegelijker tijd zijn omgeving onveilig te maken door zijn vader in te lichten en door ook nog te verwachten dat hij de scheiding regelt mocht hij geen hulp zoeken. Dat laatste doe jij zelf, wanneer hij niet binnen een redelijke termijn hulp zoekt.
To, je kan hem wel een ultimatum stellen: hulp zoeken, maar je kunt niet tegelijker tijd zijn omgeving onveilig te maken door zijn vader in te lichten en door ook nog te verwachten dat hij de scheiding regelt mocht hij geen hulp zoeken. Dat laatste doe jij zelf, wanneer hij niet binnen een redelijke termijn hulp zoekt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in