Relaties
alle pijlers
Werkt het zo of?
maandag 18 februari 2008 om 20:36
Hallo allemaal,
Lees al langere tijd mee maar heb nu een vraagstuk waar ik graag jullie mening over wil!
Heb een vrij lange relatie achter de rug die kapot is gegaan door vreemdgaan van mijn ex. Na uit een diep dal te zijn opgekrabbeld was ik van plan om eens flink de beest uit te gaan hangen en voorlopig geen vaste relatie te beginnen.
.
Nu ben ik iemand tegen gekomen die ook een langere relatie achter de rug heeft. Hij heeft er zelf een punt achter gezet en was ook niet op zoek naar een vaste relatie. Enfin we komen elkaar tegen en het klikt.
We gaan nu ongeveer 1,5 maand met elkaar om, hebben afgesproken het rustig aan te doen, geen andere relaties aan te gaan en zien elkaar 2x in de week. Allemaal hartstikke leuk en gezellig. Toch merk ik dat ik door mijn rugzakje een beetje geremd ben. Ik ben bang om gekwetst te worden, heb al genoeg achter de rug.
Ik vind hem heel leuk, lief, aantrekkelijk enz. maar de echte vlinders die heb ik nog niet?! Het lijkt wel of zijn houding naar mij toe bepalend is voor mijn reactie op hem. Hij vind het leuk en gezellig met mij, wil het ook rustig aan doen maar of hij verliefd op me is dat weet ik dus niet. We hebben het min of meer over de situatie gehad en hij zegt dat we eigenlijk een beetje in hetzelfde schuitje zitten en dat we wel zien waar het schip strand.
Nu ben ik vrij ongeduldig van aard en ben ik eigenlijk het type dat normaal gesproken helemaal blind verliefd wordt en er dan ook echt voor gaat. Dat rustig aan doen is aan de ene kant wat ik zelf wil maar aan de andere kant mis ik het "kunnen lezen en schrijven met iemand" en het helemaal blind verliefd zijn op iemand en alles van die persoon willen weten. Ik voel me ook nog niet echt op mijn gemak bij mijn nieuwe vriendje.
Ben ik nou nog niet klaar voor een nieuwe relatie of heeft dit wel potentie om uit te groeien tot iets moois? Is het raar om nu aan hem te vragen wat hij voor me voelt? Hellup! .
Lees al langere tijd mee maar heb nu een vraagstuk waar ik graag jullie mening over wil!
Heb een vrij lange relatie achter de rug die kapot is gegaan door vreemdgaan van mijn ex. Na uit een diep dal te zijn opgekrabbeld was ik van plan om eens flink de beest uit te gaan hangen en voorlopig geen vaste relatie te beginnen.
.
Nu ben ik iemand tegen gekomen die ook een langere relatie achter de rug heeft. Hij heeft er zelf een punt achter gezet en was ook niet op zoek naar een vaste relatie. Enfin we komen elkaar tegen en het klikt.
We gaan nu ongeveer 1,5 maand met elkaar om, hebben afgesproken het rustig aan te doen, geen andere relaties aan te gaan en zien elkaar 2x in de week. Allemaal hartstikke leuk en gezellig. Toch merk ik dat ik door mijn rugzakje een beetje geremd ben. Ik ben bang om gekwetst te worden, heb al genoeg achter de rug.
Ik vind hem heel leuk, lief, aantrekkelijk enz. maar de echte vlinders die heb ik nog niet?! Het lijkt wel of zijn houding naar mij toe bepalend is voor mijn reactie op hem. Hij vind het leuk en gezellig met mij, wil het ook rustig aan doen maar of hij verliefd op me is dat weet ik dus niet. We hebben het min of meer over de situatie gehad en hij zegt dat we eigenlijk een beetje in hetzelfde schuitje zitten en dat we wel zien waar het schip strand.
Nu ben ik vrij ongeduldig van aard en ben ik eigenlijk het type dat normaal gesproken helemaal blind verliefd wordt en er dan ook echt voor gaat. Dat rustig aan doen is aan de ene kant wat ik zelf wil maar aan de andere kant mis ik het "kunnen lezen en schrijven met iemand" en het helemaal blind verliefd zijn op iemand en alles van die persoon willen weten. Ik voel me ook nog niet echt op mijn gemak bij mijn nieuwe vriendje.
Ben ik nou nog niet klaar voor een nieuwe relatie of heeft dit wel potentie om uit te groeien tot iets moois? Is het raar om nu aan hem te vragen wat hij voor me voelt? Hellup! .
dinsdag 19 februari 2008 om 08:16
Dat ben ik niet helemaal met je eens karintje.
Je kan het wel voelen maar mensen zijn ook sterren in dat "wegstoppen" met name door het rugzakje.
Je wordt heel erg voorzichtig met name ook als je zo erg gekwetst bent geweest.
Ik denk dat op het momnet dat HIJ zegt dat hij stapelgek op haar is de gevoelens waarschijnlijk wel zullen komen, ze zoekt bevestiging (jajaja, ik weet dat dat niet de manier is, maar hij is o zo begrijpelijk) en daarna zal ze haar schildje laten zakken.
Dus TO....gewoon vragen...komen de kriebels.....GENIET
Komen ze niet dan is hij toch niet de ware.
Succes!
Je kan het wel voelen maar mensen zijn ook sterren in dat "wegstoppen" met name door het rugzakje.
Je wordt heel erg voorzichtig met name ook als je zo erg gekwetst bent geweest.
Ik denk dat op het momnet dat HIJ zegt dat hij stapelgek op haar is de gevoelens waarschijnlijk wel zullen komen, ze zoekt bevestiging (jajaja, ik weet dat dat niet de manier is, maar hij is o zo begrijpelijk) en daarna zal ze haar schildje laten zakken.
Dus TO....gewoon vragen...komen de kriebels.....GENIET
Komen ze niet dan is hij toch niet de ware.
Succes!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 19 februari 2008 om 10:28
Heb precies hetzelfde meegemaakt! Allebei niet op een relatie uit, maar wel op tijd ehm prettig doorbrengen. Er was echt geen verliefdheid in 't begin hoor, maar wel de wens om met elkaar af te spreken. Alles klikte ook gewoon super, waren we beiden verbaasd over. Afijn na enkele maanden kwamen die vlinders dan toch wel en daar was ik ook wel blij om. Mogelijk hou je ook af hoewel het misschien ook helemaal niet tegen te houden is die verliefdheid, daar heb ik niet helemaal een mening over eigenlijk. Maar voor nu... zekerheid heb je nooit, afwachten, leven per dag en genieten van de leuke momenten en weet je... in het begin is het altijd onzeker, tis gewoon nou eenmaal zo.
dinsdag 19 februari 2008 om 11:00
quote:Summerdance schreef op 19 februari 2008 @ 08:16:
Ik denk dat op het momnet dat HIJ zegt dat hij stapelgek op haar is de gevoelens waarschijnlijk wel zullen komen, ze zoekt bevestiging (jajaja, ik weet dat dat niet de manier is, maar hij is o zo begrijpelijk) en daarna zal ze haar schildje laten zakken.
Dit is voor mij herkenbaar. Ik was na een lang en slecht huwelijk ook niet meer van plan om me ooit nog helemaal te 'binden' aan een man, maar toen mijn huidige man (al heel snel) duidelijk liet blijken dat hij helemaal voor me ging, werd ik op mijn beurt stapelverliefd op hem.
Ik denk dat op het momnet dat HIJ zegt dat hij stapelgek op haar is de gevoelens waarschijnlijk wel zullen komen, ze zoekt bevestiging (jajaja, ik weet dat dat niet de manier is, maar hij is o zo begrijpelijk) en daarna zal ze haar schildje laten zakken.
Dit is voor mij herkenbaar. Ik was na een lang en slecht huwelijk ook niet meer van plan om me ooit nog helemaal te 'binden' aan een man, maar toen mijn huidige man (al heel snel) duidelijk liet blijken dat hij helemaal voor me ging, werd ik op mijn beurt stapelverliefd op hem.
dinsdag 19 februari 2008 om 11:49
dinsdag 19 februari 2008 om 11:56
Nonick, wat jij schrijft is voor mij heel herkenbaar. Zit al ruim een jaar in zo'n relatie. Ik hou van hem, hij van mij, maar er zijn ontzettend veel reserves; beiden een behoorlijke rugzak vol, bang elkaar pijn te doen, maar vooral bang er zelf helemaal voor te gaan: als het dan misgaat, doet het extra pijn. Als we samenzijn (de weekenden) voelt het super, geweldig, heerlijk. De tijd die we niet bij elkaar (kunnen) zijn, doen we elkaar vaak pijn en voelen we die enorme twijfel of het wel ooit goed zal komen met ons...
Voor mij: ik hou nog genoeg van hem, om hiermee door te gaan, en te zien waar het schip strandt...weet natuurlijk niet hoe het bij jou zit.
Wel hebben wij er vaker over gepraat, zeker in het begin. Heb ik hem wel gevraagd, of hij serieus voor me wilde gaan, en dat heeft hij toen bevestigd.
Succes!
Voor mij: ik hou nog genoeg van hem, om hiermee door te gaan, en te zien waar het schip strandt...weet natuurlijk niet hoe het bij jou zit.
Wel hebben wij er vaker over gepraat, zeker in het begin. Heb ik hem wel gevraagd, of hij serieus voor me wilde gaan, en dat heeft hij toen bevestigd.
Succes!
dinsdag 19 februari 2008 om 17:00
Bedankt voor jullie reacties! Fijn om te lezen dat er ook dames zijn die in hetzelfde schuitje zitten/ hebben gezeten en dat er hoop is hahahaha.
En Summerdance, ik denk dat jij de spijker op zijn kop slaat. Ik merk echt aan mezelf dat als hij reageert op mij zoals ik dat graag zie dat ik daar een goed gevoel bij heb en lichte kriebels voel. Op het moment dat hij niet doet/ zegt of reageert zoals ik graag zou zien, dan krijg ik gelijk de neiging om in de verdediging te schieten. Dan denk ik bijvoorbeeld al heel snel dat ik hem niet nodig heb, dat ik er zo mee kan stoppen zonder een traan te laten of ik probeer hem met gelijke munt terug te betalen. Als hij bijvoorbeeld niet snel genoeg naar mijn zin op een sms reageert doe ik dat bij hem ook expres.
Klinkt wel idioot, ik weet het en vind het ook echt k.t dat ik zo denk maar ik ben nu 30 en heb 8 jaar alles gegeven aan iemand die dat echt niet waard is geweest en me zoooveel pijn heeft gedaan. Als ik nu weer zulke diepe gevoelens voor iemand toe moet laten wil ik wel zeker zijn van mijn zaak...De pest is dat je geen garanties hebt in de liefde en dat weet ik dondersgoed.
Ik wil zo graag op zeker spelen maar dat kan natuurlijk niet!
Ik denk dat ik toch maar aan hem ga vragen wat zijn gevoelens voor mij nu precies zijn. Ben bang dat als we zo doorgaan er ongemerkt toch iets bij mij gaat groeien terwijl hij misschien denkt dat het leuk is for the time being.
Ben alleen bang dat het een zware vraag is na 1,5 maand.. Nu is het leuk, luchtig en ontspannen. Misschien verziek ik dat wel als ik ga vragen of hij verliefd is en moet ik het inderdaad maar nemen zoals het komt. Zucht, valt niet mee hoor de liefde hahahaha.
En Summerdance, ik denk dat jij de spijker op zijn kop slaat. Ik merk echt aan mezelf dat als hij reageert op mij zoals ik dat graag zie dat ik daar een goed gevoel bij heb en lichte kriebels voel. Op het moment dat hij niet doet/ zegt of reageert zoals ik graag zou zien, dan krijg ik gelijk de neiging om in de verdediging te schieten. Dan denk ik bijvoorbeeld al heel snel dat ik hem niet nodig heb, dat ik er zo mee kan stoppen zonder een traan te laten of ik probeer hem met gelijke munt terug te betalen. Als hij bijvoorbeeld niet snel genoeg naar mijn zin op een sms reageert doe ik dat bij hem ook expres.
Klinkt wel idioot, ik weet het en vind het ook echt k.t dat ik zo denk maar ik ben nu 30 en heb 8 jaar alles gegeven aan iemand die dat echt niet waard is geweest en me zoooveel pijn heeft gedaan. Als ik nu weer zulke diepe gevoelens voor iemand toe moet laten wil ik wel zeker zijn van mijn zaak...De pest is dat je geen garanties hebt in de liefde en dat weet ik dondersgoed.
Ik wil zo graag op zeker spelen maar dat kan natuurlijk niet!
Ik denk dat ik toch maar aan hem ga vragen wat zijn gevoelens voor mij nu precies zijn. Ben bang dat als we zo doorgaan er ongemerkt toch iets bij mij gaat groeien terwijl hij misschien denkt dat het leuk is for the time being.
Ben alleen bang dat het een zware vraag is na 1,5 maand.. Nu is het leuk, luchtig en ontspannen. Misschien verziek ik dat wel als ik ga vragen of hij verliefd is en moet ik het inderdaad maar nemen zoals het komt. Zucht, valt niet mee hoor de liefde hahahaha.
dinsdag 19 februari 2008 om 17:33
quote:nonick schreef op 19 februari 2008 @ 17:00:
De pest is dat je geen garanties hebt in de liefde en dat weet ik dondersgoed.
Ik wil zo graag op zeker spelen maar dat kan natuurlijk niet!
Haha, dat wil ik dus ook....helaas werkt het zo inderdaad niet.
Maar....je hoeft niet gelijk te vragen of hij verliefd op je is; je kan ook vragen hoe hij jullie relatie ziet, dat is misschien iets oppervlakkiger; en dan evt. het gesprek een beetje sturen in de richting die jij wilt. Je schrijft dat het nu wel luchtig is, daarna misschien niet meer...maar dat ligt er ook aan, hoe jij daarmee omgaat.
Succes, en ik hoor het graag van je!
De pest is dat je geen garanties hebt in de liefde en dat weet ik dondersgoed.
Ik wil zo graag op zeker spelen maar dat kan natuurlijk niet!
Haha, dat wil ik dus ook....helaas werkt het zo inderdaad niet.
Maar....je hoeft niet gelijk te vragen of hij verliefd op je is; je kan ook vragen hoe hij jullie relatie ziet, dat is misschien iets oppervlakkiger; en dan evt. het gesprek een beetje sturen in de richting die jij wilt. Je schrijft dat het nu wel luchtig is, daarna misschien niet meer...maar dat ligt er ook aan, hoe jij daarmee omgaat.
Succes, en ik hoor het graag van je!
dinsdag 19 februari 2008 om 17:53
Ook hier de ervaringsdeskundige hoor
ALS je het ter sprake gaat brengen probeer het dan wel een beetje luchtig te houden, mijn ervaring is dat mannen zich soms helemaal kapot schrikken als he over toekomstplaatjes gaat praten, maar gewoon vragen hoe hij jullie op dit moment ziet zou ik zeker doen!!!
Heel heel veel succes en ik hoop je binnekort te zien zitten op een roze wolkje
(ik heb ook de vraag gesteld 2 jaar geleden en ben sindsdien ook niet meer van het wolkje afgeweest hihi)
ALS je het ter sprake gaat brengen probeer het dan wel een beetje luchtig te houden, mijn ervaring is dat mannen zich soms helemaal kapot schrikken als he over toekomstplaatjes gaat praten, maar gewoon vragen hoe hij jullie op dit moment ziet zou ik zeker doen!!!
Heel heel veel succes en ik hoop je binnekort te zien zitten op een roze wolkje
(ik heb ook de vraag gesteld 2 jaar geleden en ben sindsdien ook niet meer van het wolkje afgeweest hihi)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 19 februari 2008 om 18:33
Heel herkenbaar dit hoor, nonick! Je wilt niet weer gekwetst worden en durft pas iemand dichtbij te laten als die persoon dichtbij wil komen. Je kunt daardoor, dat is mijn ervaring, heel lang 'de' gevoelens onderdrukken/ontkennen, puur omdat wanneer je erkent dat je verliefd bent, je ook weer erg gekwetst kan worden.
En dat kan inderdaad ook! Maar ja, wat is de andere optie? Dat je dus geen hechte relatie aangaat, jezelf die verliefde, fantastische gevoelens nooit weer toestaat. Bij deze man niet, bij een volgende dan ook niet. Je moet bij een nieuwe verliefdheid toch maar weer uitgaan van de mogelijkheid dat het ook goed kan gaan! En daar dan erg van genieten. Gelijk al meteen ervan uitgaan dat dit ook weer fout gaat en hij je ook weer zal kwetsen, zorgt er ook voor dat je niet geniet van de momenten (en misschien duurt dat wel heeeeel lang!) dat het wel goed gaat. Dat wil je voor jezelf toch ook niet! En bovendien zorgt die angst dat het fout gaat, er niet voor DAT het niet fout gaat. Sterker nog: what you fear, you create...
Het is een les die ik zelf ook nog steeds aan het leren ben hoor.
En dat kan inderdaad ook! Maar ja, wat is de andere optie? Dat je dus geen hechte relatie aangaat, jezelf die verliefde, fantastische gevoelens nooit weer toestaat. Bij deze man niet, bij een volgende dan ook niet. Je moet bij een nieuwe verliefdheid toch maar weer uitgaan van de mogelijkheid dat het ook goed kan gaan! En daar dan erg van genieten. Gelijk al meteen ervan uitgaan dat dit ook weer fout gaat en hij je ook weer zal kwetsen, zorgt er ook voor dat je niet geniet van de momenten (en misschien duurt dat wel heeeeel lang!) dat het wel goed gaat. Dat wil je voor jezelf toch ook niet! En bovendien zorgt die angst dat het fout gaat, er niet voor DAT het niet fout gaat. Sterker nog: what you fear, you create...
Het is een les die ik zelf ook nog steeds aan het leren ben hoor.
dinsdag 19 februari 2008 om 18:55
Heb in precies dezelfde situatie als jij gezeten lange relatie (met kids), en een man die vreemd ging, dacht ook nooit meer een man te kunnen vertrouwen.
Tot ik mijn huidige vriend tegen kwam, ook hij had dezelfde ervaring met vreemdgaan van vriendin, maar het was echt vuurwerk toen wij elkaar tegen kwamen, en we zijn er vol in gegaan, allebei smoorverliefd, nu een jaar later nog steeds, het voelde gewoon zo goed gelijk, en zo vertrouwd.
Wat ik wil zeggen is, dat het echt wel kan met rugzak en al.
Ik wens je veel geluk.
Tot ik mijn huidige vriend tegen kwam, ook hij had dezelfde ervaring met vreemdgaan van vriendin, maar het was echt vuurwerk toen wij elkaar tegen kwamen, en we zijn er vol in gegaan, allebei smoorverliefd, nu een jaar later nog steeds, het voelde gewoon zo goed gelijk, en zo vertrouwd.
Wat ik wil zeggen is, dat het echt wel kan met rugzak en al.
Ik wens je veel geluk.
dinsdag 19 februari 2008 om 19:03
quote:Karlie schreef op 19 februari 2008 @ 18:33:
Heel herkenbaar dit hoor, nonick! Je wilt niet weer gekwetst worden en durft pas iemand dichtbij te laten als die persoon dichtbij wil komen. Je kunt daardoor, dat is mijn ervaring, heel lang 'de' gevoelens onderdrukken/ontkennen, puur omdat wanneer je erkent dat je verliefd bent, je ook weer erg gekwetst kan worden.
En dat kan inderdaad ook! Maar ja, wat is de andere optie? Dat je dus geen hechte relatie aangaat, jezelf die verliefde, fantastische gevoelens nooit weer toestaat. Bij deze man niet, bij een volgende dan ook niet. Je moet bij een nieuwe verliefdheid toch maar weer uitgaan van de mogelijkheid dat het ook goed kan gaan! En daar dan erg van genieten. Gelijk al meteen ervan uitgaan dat dit ook weer fout gaat en hij je ook weer zal kwetsen, zorgt er ook voor dat je niet geniet van de momenten (en misschien duurt dat wel heeeeel lang!) dat het wel goed gaat. Dat wil je voor jezelf toch ook niet! En bovendien zorgt die angst dat het fout gaat, er niet voor DAT het niet fout gaat. Sterker nog: what you fear, you create...
Het is een les die ik zelf ook nog steeds aan het leren ben hoor.
Ook ik ben nog steeds 'lerende', en het valt soms niet mee. Maar het is wel zo: als je bang bent, dat het fout zal/kan gaan, dan ga je je daarna gedragen, waardoor het inderdaad ook fout zal gaan. En dan zeg je ook nog: "zie je wel, ik had gelijk!"
Ik zeg dit nu wel heel gemakkelijk, maar dit is dus iets, waar ik zelf ook nog mee worstel.
Heel herkenbaar dit hoor, nonick! Je wilt niet weer gekwetst worden en durft pas iemand dichtbij te laten als die persoon dichtbij wil komen. Je kunt daardoor, dat is mijn ervaring, heel lang 'de' gevoelens onderdrukken/ontkennen, puur omdat wanneer je erkent dat je verliefd bent, je ook weer erg gekwetst kan worden.
En dat kan inderdaad ook! Maar ja, wat is de andere optie? Dat je dus geen hechte relatie aangaat, jezelf die verliefde, fantastische gevoelens nooit weer toestaat. Bij deze man niet, bij een volgende dan ook niet. Je moet bij een nieuwe verliefdheid toch maar weer uitgaan van de mogelijkheid dat het ook goed kan gaan! En daar dan erg van genieten. Gelijk al meteen ervan uitgaan dat dit ook weer fout gaat en hij je ook weer zal kwetsen, zorgt er ook voor dat je niet geniet van de momenten (en misschien duurt dat wel heeeeel lang!) dat het wel goed gaat. Dat wil je voor jezelf toch ook niet! En bovendien zorgt die angst dat het fout gaat, er niet voor DAT het niet fout gaat. Sterker nog: what you fear, you create...
Het is een les die ik zelf ook nog steeds aan het leren ben hoor.
Ook ik ben nog steeds 'lerende', en het valt soms niet mee. Maar het is wel zo: als je bang bent, dat het fout zal/kan gaan, dan ga je je daarna gedragen, waardoor het inderdaad ook fout zal gaan. En dan zeg je ook nog: "zie je wel, ik had gelijk!"
Ik zeg dit nu wel heel gemakkelijk, maar dit is dus iets, waar ik zelf ook nog mee worstel.
donderdag 28 februari 2008 om 18:38
Nou dames het is niet helemaal gelopen zoals ik had gehoopt.
Had het gevoel dat hij er niet echt moeite voor deed om mij te zien.
Heb hem gevraagd wat hij nou precies wilde, en gezegd dat ik niet helemaal wist wat ik aan hem had. Hij gaf aan te twijfelen of t wel een relatie kon worden. Vond dat we elkaar misschien te snel tegen zijn gekomen na het verbreken van zijn relatie.
Ik heb er dus zelf maar een punt achter gezet. Ik heb het lef niet om zo'n risico te lopen met iemand die nog meer twijfelt als ik. Heb echt iemand nodig die er voor gaat en mij daardoor ook een beetje over de streep kan trekken. Iemand die snapt dat ik bang ben om op mijn bek te gaan en die voor me wil gaaaaaaan, niet een die "het ook niet echt weet".
Voel me wel een beetje verdrietig maar heb het idee dat daar ook pijn van mijn vorige relatie bij komt kijken. Moest ook weer denken aan ex, wat we samen hadden (de mooie dingen, niet de shit). Gelukkig ben ik er nu achter gekomen dat deze jongen niet helemaal stapel blind verliefd op me was, stel dat ik dat wel was geworden! Had ik weer een gebroken hart gehad! Ach, geen hand vol maar een land vol toch.......
Had het gevoel dat hij er niet echt moeite voor deed om mij te zien.
Heb hem gevraagd wat hij nou precies wilde, en gezegd dat ik niet helemaal wist wat ik aan hem had. Hij gaf aan te twijfelen of t wel een relatie kon worden. Vond dat we elkaar misschien te snel tegen zijn gekomen na het verbreken van zijn relatie.
Ik heb er dus zelf maar een punt achter gezet. Ik heb het lef niet om zo'n risico te lopen met iemand die nog meer twijfelt als ik. Heb echt iemand nodig die er voor gaat en mij daardoor ook een beetje over de streep kan trekken. Iemand die snapt dat ik bang ben om op mijn bek te gaan en die voor me wil gaaaaaaan, niet een die "het ook niet echt weet".
Voel me wel een beetje verdrietig maar heb het idee dat daar ook pijn van mijn vorige relatie bij komt kijken. Moest ook weer denken aan ex, wat we samen hadden (de mooie dingen, niet de shit). Gelukkig ben ik er nu achter gekomen dat deze jongen niet helemaal stapel blind verliefd op me was, stel dat ik dat wel was geworden! Had ik weer een gebroken hart gehad! Ach, geen hand vol maar een land vol toch.......
donderdag 28 februari 2008 om 18:42
Kennelijk was jij ook niet stapelverliefd genoeg om hem mee te trekken. Dus dat verwijt kun je ook omdraaien. Als jij je niet meer durft open te stelen zal je partner dat oppikken en daaruit vooral de conclusie trekken dat jij er (ook) niet voor gaat. Juist vanwege jou gedrag durfde hij mss ook niet.
En misschien had je eerst heel veel lol gehad, voordat je een gebroken hart had.
En misschien had je eerst heel veel lol gehad, voordat je een gebroken hart had.
donderdag 28 februari 2008 om 19:02
quote:Krengiserweer schreef op 28 februari 2008 @ 18:42:
Kennelijk was jij ook niet stapelverliefd genoeg om hem mee te trekken. Dus dat verwijt kun je ook omdraaien. Als jij je niet meer durft open te stelen zal je partner dat oppikken en daaruit vooral de conclusie trekken dat jij er (ook) niet voor gaat. Juist vanwege jou gedrag durfde hij mss ook niet.
En misschien had je eerst heel veel lol gehad, voordat je een gebroken hart had.Kreng ergens heb je gelijk maar feit is dat ik de laatste paar keren merkte dat het initiatief om elkaar te zien van mij kwam. Ik deed echt wel mijn best om me open te stellen. Druppel was het feit dat we elkaar de hele week niet konden zien en we een afspraak hadden voor het weekend die hij reduceerde tot 2 uurtjes omdat hij plotseling naar een verjaardag moest..... Ik verwijt het hem ook niet, natuurlijk heb ik hier zelf ook een rol in en liefde kun je nou eenmaal niet dwingen. Ik wilde gewoon weer even lekker zorgeloos verliefd op iemand kunnen worden en weer voelen dat iemand mij net zo geweldig vindt als ik hem enzo. Ik heb een leuke tijd met hem gehad en vind het jammer dat het zo is gelopen is. Als ik het niet op de spits had gedreven hadden we ongetwijfeld zo verder gegaan. Maar ik ben een alles of niets mens en dat halfbakken gedoe hou ik gewoon niet vol. Daarnaast maar vind ik dat ik nu even iemand verdien die wat meer zijn best doet voor MIJ.
Kennelijk was jij ook niet stapelverliefd genoeg om hem mee te trekken. Dus dat verwijt kun je ook omdraaien. Als jij je niet meer durft open te stelen zal je partner dat oppikken en daaruit vooral de conclusie trekken dat jij er (ook) niet voor gaat. Juist vanwege jou gedrag durfde hij mss ook niet.
En misschien had je eerst heel veel lol gehad, voordat je een gebroken hart had.Kreng ergens heb je gelijk maar feit is dat ik de laatste paar keren merkte dat het initiatief om elkaar te zien van mij kwam. Ik deed echt wel mijn best om me open te stellen. Druppel was het feit dat we elkaar de hele week niet konden zien en we een afspraak hadden voor het weekend die hij reduceerde tot 2 uurtjes omdat hij plotseling naar een verjaardag moest..... Ik verwijt het hem ook niet, natuurlijk heb ik hier zelf ook een rol in en liefde kun je nou eenmaal niet dwingen. Ik wilde gewoon weer even lekker zorgeloos verliefd op iemand kunnen worden en weer voelen dat iemand mij net zo geweldig vindt als ik hem enzo. Ik heb een leuke tijd met hem gehad en vind het jammer dat het zo is gelopen is. Als ik het niet op de spits had gedreven hadden we ongetwijfeld zo verder gegaan. Maar ik ben een alles of niets mens en dat halfbakken gedoe hou ik gewoon niet vol. Daarnaast maar vind ik dat ik nu even iemand verdien die wat meer zijn best doet voor MIJ.
donderdag 28 februari 2008 om 22:36
Nonick, je hoeft geen spijt te hebben dat het zo gelopen is. Ik zou ook geen relatie willen met iemand die niet helemaal voor me gaat. Mijn man en ik hadden allebei nog niet zo lang geleden een (heel) lange relatie achter de rug toen we elkaar leerden kennen, maar ik heb er geen moment aan hoeven twijfelen dat hij echt verliefd op me was. Dat was overduidelijk. Jij hebt al snel aangevoeld dat dat bij jouw vriend niet het geval was, en je heb jezelf pijn bespaard door het uit te maken. Sterkte!
vrijdag 29 februari 2008 om 18:46
Jij kunt het beste beoordelen of deze meneer genoeg interesse had in jou of niet.
Alleen als je zelf niet hoteldebotel bent, vind ik dat je niet moet gaan roepen dat hij niet verliefd genoeg was, als je eigenlijk bedoelt dat JIJ niet verliefd genoeg was.
Als het echt zo was dat het meeste initiatief van jou kant kwam en hij lauwtjes reageerde, dan heb je de juiste keuze gemaakt.
Alleen als je zelf niet hoteldebotel bent, vind ik dat je niet moet gaan roepen dat hij niet verliefd genoeg was, als je eigenlijk bedoelt dat JIJ niet verliefd genoeg was.
Als het echt zo was dat het meeste initiatief van jou kant kwam en hij lauwtjes reageerde, dan heb je de juiste keuze gemaakt.
