Relaties
alle pijlers
Wie heeft er nog meer geen vriendengroep?
zaterdag 6 januari 2024 om 07:35
Overal om me heen hoor ik mensen praten over weekendjes weg met vrienden, oud en nieuw vieren met de hele groep, etc etc. Het voelt alsof ik de enige ben die geen vriendengroep heeft. Ik heb wel vrienden, maar dat zijn losse 1-op-1-vriendschappen.
Sinds mijn scheiding 5 jaar geleden maak ik geen deel meer uit van een vriendengroep, die heeft mijn ex geërfd (logisch want ik kwam in de groep door hem)
Ook mijn vriendinnengroep van de middelbare school is versplinterd door een ruzie tussen 2 meiden.
Nog een andere groep uit studententijd is versplinterd door baby’s en verhuizingen.
Ik mis het!
Ik moet altijd moeite doen voor afspreken, kan nooit terugvallen op een groep en ik vond het heerlijk om gewoon -heel kinderachtig- ergens bij te horen.
Op een sport gaan en daar een vriendengroep als in een team vormen, zie ik eigenlijk niet zitten. Het kost me al moeite en tijd genoeg om alle losse vriendschappen te onderhouden. Ook een nadeel trouwens van niet tot een groep behoren.
Wie herkent dit en hoe ervaar jij dit?
Sinds mijn scheiding 5 jaar geleden maak ik geen deel meer uit van een vriendengroep, die heeft mijn ex geërfd (logisch want ik kwam in de groep door hem)
Ook mijn vriendinnengroep van de middelbare school is versplinterd door een ruzie tussen 2 meiden.
Nog een andere groep uit studententijd is versplinterd door baby’s en verhuizingen.
Ik mis het!
Ik moet altijd moeite doen voor afspreken, kan nooit terugvallen op een groep en ik vond het heerlijk om gewoon -heel kinderachtig- ergens bij te horen.
Op een sport gaan en daar een vriendengroep als in een team vormen, zie ik eigenlijk niet zitten. Het kost me al moeite en tijd genoeg om alle losse vriendschappen te onderhouden. Ook een nadeel trouwens van niet tot een groep behoren.
Wie herkent dit en hoe ervaar jij dit?
zaterdag 6 januari 2024 om 11:52
Ik heb geen vriendengroep
Vroeger toen ik jonger was tijdje gehad dacht ik ,maar waren geen vrienden bleek achteraf,
Nu maar twee vriendinnen ,ik vind het helemaal prima zo heb ook geen behoefte en geen tijd voor veel vriendschappen,
Zeker omdat ik gewoon anders denk en doe ,moeten personen echt bij mij passen en ook zo denken .en dat is vaak lastig
Maar ik vind het niet erg beter weining vrienden en echte vrienden dan van die nepers .
Vroeger toen ik jonger was tijdje gehad dacht ik ,maar waren geen vrienden bleek achteraf,
Nu maar twee vriendinnen ,ik vind het helemaal prima zo heb ook geen behoefte en geen tijd voor veel vriendschappen,
Zeker omdat ik gewoon anders denk en doe ,moeten personen echt bij mij passen en ook zo denken .en dat is vaak lastig
Maar ik vind het niet erg beter weining vrienden en echte vrienden dan van die nepers .
zaterdag 6 januari 2024 om 11:53
+1GroenTuintje schreef: ↑06-01-2024 11:51En idd misschien ben ik er ook gewoon geen type voorik ben nogal op mijzelf gesteld en ben ook introvert. Ik denk dat groepen vooral voor extroverte mensen zijn. Mensen die opladen van andere mensen en die er energie van krijgen. Ik krijg er geen energie van, word eerder moe van mensen.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:01
Ik heb wel vriendengroepen gehad. Kost heel veel tijd jd en energie. Meestal was ik het middelpunt, trok de kar en verzon alle uitjes, of door hoe of waar ik woonde.
Kon of deed ik dat niet dan was er ook geen groep, en daar zijn sommige mensen nog steeds heel sip van.
Die willen niet 1 op 1dingen met mij doen, en verzinnen zelf ook niks.
Er zijn echt een paar mensen die als ik ze weer zie wrokkig zijn van eenzaamheid maar verder zelf geen iniatief tonen en niet heel gezellig zijn als ik ze dan maar weer eens benader.
Ga ik geen energie meer insteken.
Ik heb nu een paar vriendschappen die ik koester en voor de rest haak ik weleens aan bij andere los/vaste groepjes, zoals buren, collega's of ouders van mijn kinderen ofzo.
Dat bevalt prima, genoeg te doen zo.
Het hele vriendengroepen idee is wat mij betreft meer voor velen heel praktisch of leuk voor de foto's en qua uiterlijk bij een bepaald type mensen horen
Altijd mensen om vaste dingen mee te doen, maakt niet eens zoveel uit wie.
Ik hoorde een tijdje via een nu ex bij een zo te zien hechte vriendengroep, kennen elkaar al 40 jaar.
Ik kwam een stel daarvan tegen, waarvan ik wist dat hun kind was overleden.
Emotioneel natuurlijk.
Zij vertelden dat ze van die vriendengroep alleen wat mensen zagen uit de periferie uit die groep na de begrafenis.
Ik had een uur met dit stel op straat gepraat en ze vertelde dat dat al meer tijd was dan al die mensen aan hen hadden besteed die daarvoor wekelijks in hun leven waren.
'het is te heftig man' deden ze die mensen een beetje lacherig na.
Ik was echt perplex. Op social media deden die mensen nog steeds alsof ze een grote familie waren.
Kon of deed ik dat niet dan was er ook geen groep, en daar zijn sommige mensen nog steeds heel sip van.
Die willen niet 1 op 1dingen met mij doen, en verzinnen zelf ook niks.
Er zijn echt een paar mensen die als ik ze weer zie wrokkig zijn van eenzaamheid maar verder zelf geen iniatief tonen en niet heel gezellig zijn als ik ze dan maar weer eens benader.
Ga ik geen energie meer insteken.
Ik heb nu een paar vriendschappen die ik koester en voor de rest haak ik weleens aan bij andere los/vaste groepjes, zoals buren, collega's of ouders van mijn kinderen ofzo.
Dat bevalt prima, genoeg te doen zo.
Het hele vriendengroepen idee is wat mij betreft meer voor velen heel praktisch of leuk voor de foto's en qua uiterlijk bij een bepaald type mensen horen
Altijd mensen om vaste dingen mee te doen, maakt niet eens zoveel uit wie.
Ik hoorde een tijdje via een nu ex bij een zo te zien hechte vriendengroep, kennen elkaar al 40 jaar.
Ik kwam een stel daarvan tegen, waarvan ik wist dat hun kind was overleden.
Emotioneel natuurlijk.
Zij vertelden dat ze van die vriendengroep alleen wat mensen zagen uit de periferie uit die groep na de begrafenis.
Ik had een uur met dit stel op straat gepraat en ze vertelde dat dat al meer tijd was dan al die mensen aan hen hadden besteed die daarvoor wekelijks in hun leven waren.
'het is te heftig man' deden ze die mensen een beetje lacherig na.
Ik was echt perplex. Op social media deden die mensen nog steeds alsof ze een grote familie waren.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:01
Dat is wel een belangrijk aspect, want ik stel chronisch teleur als het gaat om belangstelling tonen.GroenTuintje schreef: ↑06-01-2024 11:51En idd misschien ben ik er ook gewoon geen type voor
Ik heb zelf van nature weinig behoefte aan aandacht en vind zoiets als kaartjes (op tijd) sturen en andere sociale conventies erg lastig. Ik kan er dan ook druk mee zijn of ik het wel goed doe.
Als ik gewoon mezelf ben hoor je soms heel lang niets van me, ook al ben je ziek of heb je een nieuwe baan of is je partner overspannen, of ging ik zelf bijna dood. Gelukkig zijn er mensen die dat accepteren omdat ze zelf ook zo zijn, maar die zitten hier verzameld op het vivaforum en niet in vriendengroepen.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:02
GroenTuintje schreef: ↑06-01-2024 11:51En idd misschien ben ik er ook gewoon geen type voor
Hmm, dat denk ik niet per se. Ik ben zelf niet uitgesproken introvert of extravert (dit wisselt van moment tot moment) en kan eigenlijk ook juist heel erg genieten van grote groepen mensen op zijn tijd, van feestjes, van drukte, veel mensen bij elkaar. Maar ik heb er niks mee om dat te delen binnen een groep die mij al heel lang kent. Op familie na dan en dat vind ik dus al meer dan genoeg. Maar dat héél jouw vriendengroep je oude basisschoolklas is? En dat jouw vrouw of man je voormalige buurmeisje of -jongen is? En je nu samen mét die oude basisschoolvriendjes weer aan de schoolpoort staat en je op oudergesprek komt voor jouw dochter, bij de meester van groep 8 waar jij vroeger zelf ook bij in de klas hebt gezeten?
Dat soort taferelen gruwel ik van...
Naar mijn gevoel heeft het dus niet zoveel met introvert of extravert te maken maar met de wens of behoefte om echt na te durven en willen denken over de eigen weg die je wil inslaan. Qua hobby's, opleiding, de mensen met wie je wil omgaan en leren kennen, de plek waar je jezelf ziet wonen etc.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:06
Man en ik hebben beide losse vrienden en kennissengroepjes.
Ik heb een paar goede vriendinnetje maar het initiatief tot ontmoeten ligt vaak bij mij omdat ik andere deel van het land woon.
Ik heb wel leuke kennissen waar ik af en toe mee eet of afspreek. Ik vind de definitie vrienden altijd moeilijk. Daar waar ik iemand als vriendin beschouw ben ik voor haar een kennis.
Ik kijk graag naar binnenstebuiten en hoe vaak mensen wel niet een grote keuken en tafel hebben om gezellig te eten met vrienden..
Vriendin had ook groep vrienden, na de scheiding niets meer van gehoord. Mijn vriendinnen hebben idd ook grotere groepen maar ook gestart door de mannen. Mijn man is ook geen sociale tijger.
Ik heb een paar goede vriendinnetje maar het initiatief tot ontmoeten ligt vaak bij mij omdat ik andere deel van het land woon.
Ik heb wel leuke kennissen waar ik af en toe mee eet of afspreek. Ik vind de definitie vrienden altijd moeilijk. Daar waar ik iemand als vriendin beschouw ben ik voor haar een kennis.
Ik kijk graag naar binnenstebuiten en hoe vaak mensen wel niet een grote keuken en tafel hebben om gezellig te eten met vrienden..
Vriendin had ook groep vrienden, na de scheiding niets meer van gehoord. Mijn vriendinnen hebben idd ook grotere groepen maar ook gestart door de mannen. Mijn man is ook geen sociale tijger.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:06
Aanvulling op bovenstaand bericht:
Ik denk dat mensen die kiezen voor het bovenstaande leven dat ik schets niet per se 'niet hebben nagedacht' over het leven dat ze willen gaan leiden of dat zij gelukkiger geworden waren wanneer ze andere keuzes hadden gemaakt.
Het staat alleen echt héél ver van mij af, dat je, als je álle keuzes en mogelijkheden van de wereld hebt, dat je dan beslist tot wat ik hierboven schrijf.
Maar zelf denk ik niet dat die mensen per definitie ongelukkig zijn met hun leven.
Ik denk dat mensen die kiezen voor het bovenstaande leven dat ik schets niet per se 'niet hebben nagedacht' over het leven dat ze willen gaan leiden of dat zij gelukkiger geworden waren wanneer ze andere keuzes hadden gemaakt.
Het staat alleen echt héél ver van mij af, dat je, als je álle keuzes en mogelijkheden van de wereld hebt, dat je dan beslist tot wat ik hierboven schrijf.
Maar zelf denk ik niet dat die mensen per definitie ongelukkig zijn met hun leven.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:09
Ja en het is pokkeveel werk.
En mensen gaan ook een raar soort kritische consumentrol aannemen, alsof je de reisleider bent ofzo.
Ik kon een tijdje vaak gratis kaartjes krijgen of op gastenlijsten, en ik kan een heel 'gierige acties' topic volschrijven met anekdotes uit die tijd.
Echt een heel teleurstellende kant leer je dan van mensen kennen.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:11
Nou nee ik ben introvert en heb altijd in een groep gezeten.GroenTuintje schreef: ↑06-01-2024 11:51En idd misschien ben ik er ook gewoon geen type voor
Decrypting life one day at the time
zaterdag 6 januari 2024 om 12:15
zaterdag 6 januari 2024 om 12:22
Man had een soort vriendengroep van vroeger en daar deden we af en toe wat mee. Idd weekendje weg per jaar en wat feestjes. Sommige delen van die groep zagen elkaar bijna dagelijks. Daar heb ik mij altijd verre van gehouden. Het was echt gezellig een paar keer per jaar, maar het ging mij ver en zo leuk zijn die mensen nu ook weer niet. Nu is er een stel gescheiden in de groep en daardoor is het wat uit elkaar gevallen. Meerdere mensen hoor je nu zeggen wat een gevangenis de groep was en hoe ze in de zomer elke dag “moesten”. Tja.
Ik ben niet zo van de groepen. Zelden loopt het voor alle betrokkenen leuk en eerlijk. Ik heb een paar goede vrienden en vriendinnen en dat vind ik meer dan genoeg eigenlijk.
Ik ben niet zo van de groepen. Zelden loopt het voor alle betrokkenen leuk en eerlijk. Ik heb een paar goede vrienden en vriendinnen en dat vind ik meer dan genoeg eigenlijk.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:23
Wij hebben wel wat introverten in een vriendengroep van me. Die trekken gewoon wat meer hun eigen plan, maar ze horen er zeker bij. We gaan ook weleens een weekend weg, en dan gaan sommigen gewoon even lekker alleen de deur uit om een wandeling te maken, of ze blijven thuis terwijl de rest uit eten gaat. Of ze gaan even ergens op een kamer een boek lezen, alleen het stadje in, etc. Vrijheid, blijheid hoor. We lopen ook niet voortdurend alle verjaardagen af ofzo. Toch zijn we hecht en we kennen elkaar door en door.GroenTuintje schreef: ↑06-01-2024 11:51En idd misschien ben ik er ook gewoon geen type voor
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 06-01-2024 12:29
11.88% gewijzigd
zaterdag 6 januari 2024 om 12:25
Hier altijd vanuit een voetbalteam een groep gehad vanaf een jaar of 14. Echt gouden tijden meegemaakt.
Inmiddels zijn we daar met 5 stellen nog van over waar we leuke dingen mee doen. Aanhang en kinderen hebben veel veranderd al was voor mij wel duidelijk dat ik sommige op latere leeftijd niet meer zoveel zou spreken.
Door de jaren heen ook afscheid genomen van mensen die vooral energie kosten. Ik houd vooral van simpele vriendschappen waar je leuke dingen doet en voor elkaar klaar staat.
Inmiddels zijn we daar met 5 stellen nog van over waar we leuke dingen mee doen. Aanhang en kinderen hebben veel veranderd al was voor mij wel duidelijk dat ik sommige op latere leeftijd niet meer zoveel zou spreken.
Door de jaren heen ook afscheid genomen van mensen die vooral energie kosten. Ik houd vooral van simpele vriendschappen waar je leuke dingen doet en voor elkaar klaar staat.
Decrypting life one day at the time
zaterdag 6 januari 2024 om 12:28
Nou dit. Anders houd je het toch niet vol? Ik lees hier vooral dat er hard gewerkt moet worden om een vriendengroep te kunnen zijn. Als dat het geval is, ben je gewoon geen match. Het moet leuk zijn. En natuurlijk maak je door life-events verdriet mee, maar dat vind ik niet meer dan normaal.Lorem_Ipsum schreef: ↑06-01-2024 12:23Vrijheid, blijheid hoor. We lopen ook niet voortdurend alle verjaardagen af ofzo. Toch zijn we hecht en we kennen elkaar door en door.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:29
Ik had zelf heeeel graag een vriendengroep gehad. Mijn groepje van de middelbare school, viel tijdens onze studie uit elkaar. Heel jammer.
Ik zie nu bij mijn broer hoe leuk het is. Ze kennen elkaar al erg lang en zien elkaar regelmatig, in wisselende samenstelling. Niet dat gedwongen gedoe.
Nu ben ik door een nare tijd en slechte gezondheid ook nog mijn losse vriendschappen kwijt. En hoewel al mijn energie nu gaat naar mijn gezin en simpelweg de dag doorkomen, voelt het soms heel eenzaam.
Ik zie nu bij mijn broer hoe leuk het is. Ze kennen elkaar al erg lang en zien elkaar regelmatig, in wisselende samenstelling. Niet dat gedwongen gedoe.
Nu ben ik door een nare tijd en slechte gezondheid ook nog mijn losse vriendschappen kwijt. En hoewel al mijn energie nu gaat naar mijn gezin en simpelweg de dag doorkomen, voelt het soms heel eenzaam.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:31
Bij het overlijden en ziekbed van mijn vader echt veel steun gehad uit alle uithoeken van mijn bredere vriendenkring, ook vrienden van vrienden die je het een der ziet, maar ook zeker van mijn vriendengroep, ze waren ook allemaal op de uitvaart.toffifee schreef: ↑06-01-2024 12:28Nou dit. Anders houd je het toch niet vol? Ik lees hier vooral dat er hard gewerkt moet worden om een vriendengroep te kunnen zijn. Als dat het geval is, ben je gewoon geen match. Het moet leuk zijn. En natuurlijk maak je door life-events verdriet mee, maar dat vind ik niet meer dan normaal.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:37
Ik bewonder dat sterke sociale leiderschap, maar helaas wordt het dus soms (vaak?) voor lief genomen.Surebaby schreef: ↑06-01-2024 12:09Ja en het is pokkeveel werk.
En mensen gaan ook een raar soort kritische consumentrol aannemen, alsof je de reisleider bent ofzo.
Ik kon een tijdje vaak gratis kaartjes krijgen of op gastenlijsten, en ik kan een heel 'gierige acties' topic volschrijven met anekdotes uit die tijd.
Echt een heel teleurstellende kant leer je dan van mensen kennen.
Moet zeggen dat ik me er ook schuldig aan gemaakt heb. Ik weet inmiddels dat hele sociale mensen me soms lamleggen waardoor ik onverschillig overkom, doordat ik me geen houding weet te geven.
Dat maakt het niet goed om dan maar te (blijven) profiteren van een ander, maar die neiging kan het soms krijgen, dat ik bijvoorbeeld altijd op diegene z'n feestje blijf komen omdat ik je oprecht leuk vind, maar het vanuit overweldigd zijn niet kan opbrengen om echt helemaal aanwezig te zijn of iets leuks of aardigs terug te doen. Dan ben ik teleurgesteld in mezelf en trek ik me vanuit onmacht of minderwaardigheidsgevoel terug nadat het al "te laat" is.
Inmiddels weet ik dat ik beter alsnog een bedankje kan sturen voor het mooie feest en de herinneringen ook al is het een halfjaar te laat, dan maar gewoon laten doodbloeden. Maar ik heb het wel vaak ook laten afweten. Hoe leuk, lief, warm en gevend mensen ook zijn, ik kan het niet zo goed ontvangen weet ik nu. Ik merkte ook dat ik niet zo veel te geven heb als ik zou willen.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:47
^^dit herken ik ook, ik ben zelf van nature geen leider en ik kan ook niet organiseren of regelen, heb minder spontane ideeën etc. Dus ik ben in dat opzicht zeker een volger. Maar ik ben wel een makkelijke volger, ik vind alles wel best, een slecht restaurant of kuthotel, mij hoor je niet. Regelaars zijn zelf vaak wat kritischer op dingen, als ze het dan wel eens uit handen geven. Terwijl ik juist erg kan lachen om een mislukte plannen.
Ik sta juist bekend om mijn nonchalante/flexibele instelling, en mensen weten ook dat ik mijn agenda nooit volplan, dus ik word vaak gebeld met last-minute dingen als ergens iemand opeens ziek is ofzo. Ik doe daardoor soms onverwachts de leukste dingen met iemand uit de groep, waar ik misschien normaal niet persé 1 op 1 afspreek. Kun je zeggen, tweede keus, maar zo ervaar ik dat helemaal niet. Leuk juist dat iemand aan me denkt.
Maar wij hebben allerlei persoonlijkheden in de groep, dat is allemaal prima. Maar je bent ook niet altijd in dezelfde stemming, dan zitten we echt niet te wachten tot onze gebruikelijke grappenmaker het vuurtje op komt stoken.
Ik sta juist bekend om mijn nonchalante/flexibele instelling, en mensen weten ook dat ik mijn agenda nooit volplan, dus ik word vaak gebeld met last-minute dingen als ergens iemand opeens ziek is ofzo. Ik doe daardoor soms onverwachts de leukste dingen met iemand uit de groep, waar ik misschien normaal niet persé 1 op 1 afspreek. Kun je zeggen, tweede keus, maar zo ervaar ik dat helemaal niet. Leuk juist dat iemand aan me denkt.
Maar wij hebben allerlei persoonlijkheden in de groep, dat is allemaal prima. Maar je bent ook niet altijd in dezelfde stemming, dan zitten we echt niet te wachten tot onze gebruikelijke grappenmaker het vuurtje op komt stoken.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:54
Ook geen vriendengroep hier en nooit gehad. Een paar losse vriendinnen en een paar mannelijke vrienden, die ik los spreek. En waarmee ik ook andere dingen doe. Met een vriend ga ik vaak eten en verder niets eigenlijk, met ene vriendin ga ik vaak savonds borrelen, andere weer voor spelletjesavonden, etc.
zaterdag 6 januari 2024 om 12:56
Heel interessant onderwerp! Ik ben zelf onderdeel van een vriendengroep via mijn man. Opvallend inderdaad dat het meestal via mannen gaat. Ik heb zelf verder losse vriendinnen van mijzelf dwz dat hun partners (als ze die hebben) geen vrienden van mijn man zijn en deze vriendinnen kennen elkaar ook niet. Daarnaast zijn we samen ook nog bevriend met een paar andere stellen. In een podcast (de shitshow) ging het pas over gesloten en open vriendengroepen en dat de meeste Nederlanders in gesloten vriendengroepen zitten: er komt na de middelbare school of de studie eigenlijk niemand meer bij. Ik hoor ook van buitenlanders die in Nederland wonen, bijv collega’s van mij dat het daarom lastig integreren is in Nederland. Het lijkt wel alsof iedereen een of meerdere van zulke groepen heeft waar ze ook erg druk mee zijn (volle agenda’s) waardoor er ook weinig ruimte is voor andere sociale contacten. Ik denk wel dat dit klopt, zeker buiten de Randstad
zaterdag 6 januari 2024 om 13:29
Op de middelbare school heb ik het wel gehad een groep meiden met wie we dingen deden.
Maar daarna is uit elkaar gevallen ,dacht ik, tot ik er jaren later achterkwam dat zij nog wel met elkaar afspraken maar mij gewoon niet meer uitnodigden.
Dat vond ik echt naar en geen idee waarom ook.
Nu heb ik wel wat losse contacten, maar een groep heb ik nooit meer gehad. Ook niet per se behoefte aan.
Dus ook weinig sociale afspraken ook. Soms heb ik daar last van, maar ik moet er ook niet aan denken om elk weekend op een verjaardag te moeten zitten.
Maar daarna is uit elkaar gevallen ,dacht ik, tot ik er jaren later achterkwam dat zij nog wel met elkaar afspraken maar mij gewoon niet meer uitnodigden.
Dat vond ik echt naar en geen idee waarom ook.
Nu heb ik wel wat losse contacten, maar een groep heb ik nooit meer gehad. Ook niet per se behoefte aan.
Dus ook weinig sociale afspraken ook. Soms heb ik daar last van, maar ik moet er ook niet aan denken om elk weekend op een verjaardag te moeten zitten.
zaterdag 6 januari 2024 om 13:49
Brombaer schreef: ↑06-01-2024 12:02Hmm, dat denk ik niet per se. Ik ben zelf niet uitgesproken introvert of extravert (dit wisselt van moment tot moment) en kan eigenlijk ook juist heel erg genieten van grote groepen mensen op zijn tijd, van feestjes, van drukte, veel mensen bij elkaar. Maar ik heb er niks mee om dat te delen binnen een groep die mij al heel lang kent. Op familie na dan en dat vind ik dus al meer dan genoeg. Maar dat héél jouw vriendengroep je oude basisschoolklas is? En dat jouw vrouw of man je voormalige buurmeisje of -jongen is? En je nu samen mét die oude basisschoolvriendjes weer aan de schoolpoort staat en je op oudergesprek komt voor jouw dochter, bij de meester van groep 8 waar jij vroeger zelf ook bij in de klas hebt gezeten?
Dat soort taferelen gruwel ik van...
Oeh, dit herken ik wel. Nu sta ik daar verder niet vaak bij stil want heb er niet mee te maken verder, maar dit is voor mij ook een horror-plaatje. Zal er wel mee te maken hebben ook dat ik als import in een dorp heb gewoond wat niet erg prettig was. Daarnaast lijkt het mij ook heel erg om nooit eens je vleugels uit te slaan en andere plekken en mensen te leren kennen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
