Wie heeft er nog meer geen vriendengroep?

06-01-2024 07:35 190 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Overal om me heen hoor ik mensen praten over weekendjes weg met vrienden, oud en nieuw vieren met de hele groep, etc etc. Het voelt alsof ik de enige ben die geen vriendengroep heeft. Ik heb wel vrienden, maar dat zijn losse 1-op-1-vriendschappen.

Sinds mijn scheiding 5 jaar geleden maak ik geen deel meer uit van een vriendengroep, die heeft mijn ex geërfd (logisch want ik kwam in de groep door hem)
Ook mijn vriendinnengroep van de middelbare school is versplinterd door een ruzie tussen 2 meiden.
Nog een andere groep uit studententijd is versplinterd door baby’s en verhuizingen.
Ik mis het!
Ik moet altijd moeite doen voor afspreken, kan nooit terugvallen op een groep en ik vond het heerlijk om gewoon -heel kinderachtig- ergens bij te horen.

Op een sport gaan en daar een vriendengroep als in een team vormen, zie ik eigenlijk niet zitten. Het kost me al moeite en tijd genoeg om alle losse vriendschappen te onderhouden. Ook een nadeel trouwens van niet tot een groep behoren.

Wie herkent dit en hoe ervaar jij dit?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook geen vriendengroep en nooit gehad. Ik ben niet zo'n groepsmens dus ik vind het helemaal ok.

Ik vind het ook apart dat je je vriendengroep kwijt bent als je uit elkaar gaat. Dan waren het dus eigenlijk geen echte vrienden? Als je ze daarna nooit meer ziet? Of is een vriendengroep altijd heel oppervlakkig?
xiongmao schreef:
06-01-2024 18:40
Ik heb ook geen vriendengroep en nooit gehad. Ik ben niet zo'n groepsmens dus ik vind het helemaal ok.

Ik vind het ook apart dat je je vriendengroep kwijt bent als je uit elkaar gaat. Dan waren het dus eigenlijk geen echte vrienden? Als je ze daarna nooit meer ziet? Of is een vriendengroep altijd heel oppervlakkig?
Soms zie je dan ook dat mensen nog los met mensen van de groep om blijven gaan. Maar ja, veel hangt ook af van hoe het stel uit elkaar gaat. Heb jij zin om elke keer maar weer met je ex te zitten? Want daar moet je dan wel allebei tegen kunnen. Wij hebben wel wat gescheiden stellen in de vriendengroep, maar het is wel even zoeken, helemaal als er nieuwe partners in beeld komen. Dan zit de nieuwe partner dus ook steeds met de ex opgescheept.
Alle reacties Link kopieren Quote
Desipardesi schreef:
06-01-2024 09:58
Ik heb nooit een vriendengroep gehad. Sterker nog, ik heb helaas nooit echt langdurige vriendschappen gehad. Ik denk dat dat komt omdat ik vreselijk onzeker ben en te bewust van wat ik zeg en doe en niet kan geloven dat mensen mij leuk genoeg vinden om vriendschap mee te hebben. Mensen vinden mij denk ik raar. Ik heb het wel eens geprobeerd, maar het lukt mij niet het te onderhouden.
Dit kan ik geschreven hebben.
Vriendengroepen kunnen ook heel beklemmend zijn. Groepsdruk, mee 'moeten' doen aan activiteiten waar je eigenlijk geen zin in hebt, eerder naar huis willen maar dat vanwege de groep toch maar niet doet etc.. Bondjes tussen personen, enkelen die alles bepalen etc.. Een hechte vriendengroep kan bijna als een familie zijn met alle sores die daarbij komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
06-01-2024 10:42
Ik associeer vriendengroepen met de middelbare school. Naarmate je ouder wordt is het volgens mij logisch dat het kringetje ietsje kleiner wordt. Het is gezond als er mensen bijkomen, maar ook als er mensen uit je leven weggaan.
Exact.
Ik ben graag op mezelf en als het uit komt met anderen maar begrijp het gevoel wel eens, meer omdat het lijkt dat het zo perfect lijkt.
Maar echte vrienden zijn er maar een paar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb tot enkele jaren geleden altijd een vriendengroep gehad. Wel verschillende groepen, en dus ook vriendengroepen verloren, maar nooit op een nare manier eigenlijk. Gewoon omdat je na verloop van tijd uit elkaar groeit. Corona heeft mijn laatste groep de doodsteek gegeven, maar we waren al een beetje uit elkaar aan het vallen. Heel jammer.

Ik herken de vooroordelen echt niet. Ik ben introvert, een buitenbeentje en helemaal niet typisch spontaan en sociaal in de omgang. Al mijn vriendengroepen zijn heel organisch ontstaan rondom gemeenschappelijke hobby's. Eerlijk gezegd vond ik het altijd juist wel makkelijk - ik ben niet zo goed in het onderhouden van vriendschappen en intensief 1-op-1 contact. Te weinig attent, snel afgeleid, met mezelf bezig... Bij een vriendengroep kun je de touwen ook even laten vieren want er is altijd wel iemand die het initiatief neemt. En je kunt ook makkelijk aansluiten als iemand iets leuks voorstelt, en bedanken als je geen zin hebt. Zeker nooit als een verplichting ervaren, of last gehad van groepsdruk of roddels.

Mijn vriendengroepen zijn altijd gemengd (m/v) geweest. Partners werden er nooit echt bij betrokken, tenzij er ook daar sprake was van een gedeelde hobby. Natuurlijk was aanhang altijd welkom op feestjes en uitstapjes, maar de hobby bleef altijd centraal staan. Dat scheelt misschien ook qua drama.

Ik heb met weinig van mijn voormalige vrienden(groepen) nog contact, behalve via Facebook e.d. Daardoor klinkt het misschien wat oppervlakkig, maar ik ben dus verder ook gewoon niet heel sociaal. Maar ik zou nog steeds voor deze mensen door het vuur gaan. Alleen maar liefde en mooie herinneringen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het eigenlijk heel fijn om dit topic te lezen want ik ervaar dit ook en voel me er soms best alleen in! Ik heb lieve vrienden, zowel vrienden waar ik een diepe band mee ervaar als vrienden die ik gewoon eens in de zoveel tijd eens zie in een bepaalde setting. Maar ik heb geen vriendengroep. En dat is vooral met dingen als oud en nieuw, festivals (ik ben 25 dus nog iets jonger) soms best wel lastig. Het steekt me dan als vriendinnen allemaal met hun partner en/of vriendengroep zijn en ik dat niet heb. De meeste jaren komt het goed en borrel ik lekker één op één met een vriendin met oud en nieuw, maar heb ook wel eens op een feestje gestaan waar ik bijna niemand kende omdat al mn vrienden dus met hun vriendengroepen waren.

Het lijkt me stiekem best fijn als je altijd een groep hebt om op terug te vallen. Tegelijkertijd heb ik vriendschappen die ik echt enorm koester en is dat ook genoeg. Maar ik zou met een groep toch me iets meer voelen alsof ik erbij hoor, alsof er altijd iets te doen of te delen is.
Alle reacties Link kopieren Quote
GroenTuintje schreef:
06-01-2024 10:36
Ik heb gewoon een hekel aan groepjes/ groepen. Het betekend vaak uitsluiting als je er niet meer tussen past, en dat haat ik. Het voelt gewoon bekrompen om een groep te vormen. Waarom ook? Iedereen kan en mag erbij horen dus graag geen groep voor mij.
Wat een projectie en vreemd denken
Zelf heb ik ook losse vrienden, maar mijn zoon heeft door zijn studie een groepje van 12 vrienden. Waarom kan dat niet? Wie zouden ze moeten uitsluiten? Ze hebben daarnaast ook nog losse vrienden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee ik heb geen vriendengroep omdat ik me veel beter voel bij een op een contact. Ook vind ik niet veel mensen interessant dus ik ben al blij als ik er hier en daar eentje tegenkom waarmee ik een echte klik heb. Ik zou nooit bij de vriendengroep van mijn relatie willen horen en ik houd mijn vrienden ook altijd apart als ik een relatie heb. Ik heb ook een hekel aan verjaardagen omdat het teveel indrukken zijn. Het duurt lang voor ik me veilig voel dus ineens in een kamer zitten waarvan de helft onbekend is is een nachtmerrie voor me. Klinkt ongezellig maar 1 op 1 ben ik wel een goede betrokken vriendin. Hoe ik het doe wijkt best af van “ de norm” en het heeft lang geduurd voor ik accepteerde dat ik nu eenmaal zo ben en niet het super sociale en spontane heb wat meestal de norm is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had zo een groep, maar ik vond het eigenlijk niet zo gezellig. Veel geroddel onderling, uiteindelijk heb ik het laten doodbloeden toen ik verhuisde. Het kan heel leuk zijn, maar dan moet het wel echt gezellig zijn onderling.
xiongmao schreef:
06-01-2024 18:40
Ik heb ook geen vriendengroep en nooit gehad. Ik ben niet zo'n groepsmens dus ik vind het helemaal ok.

Ik vind het ook apart dat je je vriendengroep kwijt bent als je uit elkaar gaat. Dan waren het dus eigenlijk geen echte vrienden? Als je ze daarna nooit meer ziet? Of is een vriendengroep altijd heel oppervlakkig?
Ik "had" een vriendengroep via mijn ex waar we veel mee omgingen en leuke dingen mee deden. Dat waren voornameljik single mannen en een stel dat later een kind kreeg. Dat was erg gezellig en ongedwongen. We zagen elkaar eens per maand denk ik. Er waren zelden irritaties of andere dingen. Toen het op een nogal nare manier uit ging tussen mij en ex ( van mijn kant ) heb ik ze nooit meer gesproken. Ze kozen zijn kant. En dat snap ik ook. Maar ik vind het nog jammer dat ik ze niet meer spreek.

Mijn broer had ook een grote vriendengroep van voornamelijk jeugdvrienden maar toen hij een kind kreeg is het contact ook drastisch verwaterd van alle kanten. Nu spreekt hij er nog maar een sporadisch. Die groep is echt uiteen gevallen.
Een eigen vriendgroep heb ik nooit gehad, ik had zelden vriendinnen vroeger en nog steeds heb ik er maar twee en een goede vriend. Maar die kennen elkaar niet, ik spreek liever een op een af.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hou meer van wisselende samenstellingen van groepen. Ik wil de vrijheid hebben om de ene keer bij A,B,C aan te sluiten, de andere keer bij D,E,F, en dan weer bij A,D,F. Ook heb ik niet zo'n behoefte aan heel veel 1 op 1.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb altijd meerdere vriendengroepen gehad totdat ik ging studeren. Laatste en hechtste vriendengroep viel uit elkaar door het plotseling overlijden van 1 vriendin.
Op mijn studie had ik geen vrienden, ik kon geen aansluiting vinden bij mijn studiegenoten en het hele studentenleven was gewoon niks voor mij.
Nu heb ik 1 vriendin (mijn beste vriendin vanaf de kleuterklas) die ik eens in de zoveel tijd zie. Ik vind het prima zo, ik vind 1-op-1 sowieso prettiger dan groepen. Ik hoef niet wekelijks iets te doen met vrienden, daar ben ik veel te introvert voor en heb ik geen behoefte aan. Hierdoor voelde ik mij wel eens ‘anders’, omdat de meeste mensen om mij heen meerdere vrienden hebben en dan kreeg ik het idee dat ik ook meer vrienden ‘nodig heb’. Onzin natuurlijk.
Ik kom overigens wel uit een hechte familie en die heb ik altijd al belangrijker gevonden dan vrienden.
azula wijzigde dit bericht op 05-05-2024 17:08
46.22% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
TheReigningCat schreef:
07-01-2024 01:15


Eerlijk gezegd vond ik het altijd juist wel makkelijk - ik ben niet zo goed in het onderhouden van vriendschappen en intensief 1-op-1 contact. Te weinig attent, snel afgeleid, met mezelf bezig... Bij een vriendengroep kun je de touwen ook even laten vieren want er is altijd wel iemand die het initiatief neemt. En je kunt ook makkelijk aansluiten als iemand iets leuks voorstelt, en bedanken als je geen zin hebt.

.
Je legt heel goed uit wat ik mis aan een vriendengroep. En wat jammer voor jou dat het zo gelopen is!
Alle reacties Link kopieren Quote
Woonplaats maakt ook veel uit. Een aantal van mijn losse vrienden woont in 1 stad. Zij zien elkaar geregeld. Maar ja, om daar nou voor te verhuizen :)

Maar nu nog een vriendengroep creëren waar je echt helemaal bijhoort, ik denk dat ik die hoop op mn 44e wel kan laten varen.
Nieuwe vrienden maken is sowieso een opgave.
TheReigningCat schreef:
07-01-2024 01:15
Ik heb tot enkele jaren geleden altijd een vriendengroep gehad. Wel verschillende groepen, en dus ook vriendengroepen verloren, maar nooit op een nare manier eigenlijk. Gewoon omdat je na verloop van tijd uit elkaar groeit. Corona heeft mijn laatste groep de doodsteek gegeven, maar we waren al een beetje uit elkaar aan het vallen. Heel jammer.

Ik herken de vooroordelen echt niet. Ik ben introvert, een buitenbeentje en helemaal niet typisch spontaan en sociaal in de omgang. Al mijn vriendengroepen zijn heel organisch ontstaan rondom gemeenschappelijke hobby's. Eerlijk gezegd vond ik het altijd juist wel makkelijk - ik ben niet zo goed in het onderhouden van vriendschappen en intensief 1-op-1 contact. Te weinig attent, snel afgeleid, met mezelf bezig... Bij een vriendengroep kun je de touwen ook even laten vieren want er is altijd wel iemand die het initiatief neemt. En je kunt ook makkelijk aansluiten als iemand iets leuks voorstelt, en bedanken als je geen zin hebt. Zeker nooit als een verplichting ervaren, of last gehad van groepsdruk of roddels.

Mijn vriendengroepen zijn altijd gemengd (m/v) geweest. Partners werden er nooit echt bij betrokken, tenzij er ook daar sprake was van een gedeelde hobby. Natuurlijk was aanhang altijd welkom op feestjes en uitstapjes, maar de hobby bleef altijd centraal staan. Dat scheelt misschien ook qua drama.

Ik heb met weinig van mijn voormalige vrienden(groepen) nog contact, behalve via Facebook e.d. Daardoor klinkt het misschien wat oppervlakkig, maar ik ben dus verder ook gewoon niet heel sociaal. Maar ik zou nog steeds voor deze mensen door het vuur gaan. Alleen maar liefde en mooie herinneringen.
Ik ben dan geen introvert (wel graag op mezelf), ik herken me hier in. Ik vind het ook heerlijk om altijd een groep te hebben om op terug te kunnen vallen. Het voelt ook altijd heel warm als je dan weer eens aansluit, iedereen is dan zo enthousiast.

Tijdens corona bijvoorbeeld, waren het ook vaak mensen uit de groep die steeds dingen voorstelden om te gaan doen. Ik ben daar veel lakser in, en zou waarschijnlijk vaak gewoon thuis hebben gezeten.

Verder ben ik ook niet zo attent, ik heb ook wel veel 1 op 1 vriendschappen, maar daar voel ik altijd wel meer druk om dingen bij te houden. Ik vergeet altijd wanneer mensen op vakantie gaan, wanneer kinderen jarig zijn, etc. Dat is in een 1 op 1 vriendschap iets belangrijker om aandacht aan te besteden.

Verder zijn al mijn man-vrienden uit vriendengroepen, ik zou anders alleen maar vriendinnen hebben. Vind het erg leuk ook mannen onder mijn vrienden te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koester de vriendschappen die je hebt of dat nou losse vrienden zijn of groepjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Fauna1979 schreef:
07-01-2024 09:25
Maar nu nog een vriendengroep creëren waar je echt helemaal bijhoort, ik denk dat ik die hoop op mn 44e wel kan laten varen.
Nieuwe vrienden maken is sowieso een opgave.
Dat klopt het is een hele opgave, dat merk ik ook want ik sta altijd open voor nieuwe contacten, dat kost energie en tijd, en slechts heel soms rolt daar een vriendschap uit. Toch doe ik het, ook al ben ik van dezelfde leeftijd, want vriendschap is heel belangrijk voor mij. Naast gezondheid misschien wel op de tweede of derde plaats in mijn leven. Kwestie van prioriteiten dus.

Stel dat je 90 wordt, dan ben je pas op de helft he? Hoe belangrijk is vriendschap voor jou, dat bepaal je zelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
07-01-2024 14:15
Dat klopt het is een hele opgave, dat merk ik ook want ik sta altijd open voor nieuwe contacten, dat kost energie en tijd, en slechts heel soms rolt daar een vriendschap uit. Toch doe ik het, ook al ben ik van dezelfde leeftijd, want vriendschap is heel belangrijk voor mij. Naast gezondheid misschien wel op de tweede of derde plaats in mijn leven. Kwestie van prioriteiten dus.

Stel dat je 90 wordt, dan ben je pas op de helft he? Hoe belangrijk is vriendschap voor jou, dat bepaal je zelf.
En ook echt prima haalbaar, nieuwe vriendschappen. Maar het helpt wel om dan nieuwe dingen te ondernemen. Nieuwe mensen heb ik vooral leren kennen via werk (ik heb veel verschillende sociale werk contacten) en hobbys die bij mij regelmatig veranderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
hamertje schreef:
07-01-2024 19:46
En ook echt prima haalbaar, nieuwe vriendschappen. Maar het helpt wel om dan nieuwe dingen te ondernemen. Nieuwe mensen heb ik vooral leren kennen via werk (ik heb veel verschillende sociale werk contacten) en hobbys die bij mij regelmatig veranderen.
Ik merk ook dat het wel prima gaat. Eerder dat ik zelf heel kritisch ben, omdat mijn leven al best vol is. Maar via werk, hobbies en de kinderen kom ik best mensen tegen waarbij er een wederzijdse klik is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Boogschutter10 schreef:
07-01-2024 00:28
Vriendengroepen kunnen ook heel beklemmend zijn. Groepsdruk, mee 'moeten' doen aan activiteiten waar je eigenlijk geen zin in hebt, eerder naar huis willen maar dat vanwege de groep toch maar niet doet etc.. Bondjes tussen personen, enkelen die alles bepalen etc.. Een hechte vriendengroep kan bijna als een familie zijn met alle sores die daarbij komen.
Vind ik ook. Heb veel vriendinnen en vrienden, ben ook van de langdurige vriendschappen, maar ben geen deel van een groep.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Fauna1979 schreef:
07-01-2024 09:25

Maar nu nog een vriendengroep creëren waar je echt helemaal bijhoort, ik denk dat ik die hoop op mn 44e wel kan laten varen.
Nieuwe vrienden maken is sowieso een opgave.
Verwacht je er dan niet te veel van? Ik doe eigenlijk heel vaak nieuwe kennissen op. Soms zie ik ze nog een keer, soms niet, maar ik neem het zoals het komt en beoordeel ze niet meteen op hun vriendpotentie. Ik heb waarschijnlijk dan een lossere definitie van nieuwe vrienden maken, maar ik zie vanzelf wel een keer of ik er nog eens leuk mee klets of niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
xiongmao schreef:
06-01-2024 18:40
Ik heb ook geen vriendengroep en nooit gehad. Ik ben niet zo'n groepsmens dus ik vind het helemaal ok.

Ik vind het ook apart dat je je vriendengroep kwijt bent als je uit elkaar gaat. Dan waren het dus eigenlijk geen echte vrienden? Als je ze daarna nooit meer ziet? Of is een vriendengroep altijd heel oppervlakkig?

Ik vind het niet apart maar eigenlijk heel logisch. Als het vrienden zijn van mijn vriend, zou ik niet blijven hangen in zo'n groep als de relatie stuk is. Andersom zou ik het van hem niet waarderen omdat het toch echt mijn vrienden zijn. En natuurlijk kan je heel goed bevriend zijn geraakt in de loop der jaren, maar dan zou ik met die persoon afspreken, maar niet met de hele groep.
Quincy2 schreef:
07-01-2024 21:22
Verwacht je er dan niet te veel van? Ik doe eigenlijk heel vaak nieuwe kennissen op. Soms zie ik ze nog een keer, soms niet, maar ik neem het zoals het komt en beoordeel ze niet meteen op hun vriendpotentie. Ik heb waarschijnlijk dan een lossere definitie van nieuwe vrienden maken, maar ik zie vanzelf wel een keer of ik er nog eens leuk mee klets of niet.

Dat heb ik op deze leeftijd ook (40+). Ik ga niet meer actief op zoek naar nieuwe vrienden, maar vind nieuwe kennissen opdoen heel leuk. En daar dan af en toe wat mee doen ivm gezamenlijke hobby of interesses. Bij eentje is dat aan het uitgroeien tot een vriendschap, maar ook prima als dat niet gebeurt. Het helpt wel dat ik qua echt goede vrienden al een paar heb. Dus de 'wie staat er in nood aan je deur'-mensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
GroenTuintje schreef:
06-01-2024 09:55
Nooit gehad en ook nu geen behoefte aan. Vind het nogal bekrompen en kinderachtig klinken ; “vriendengroep:P. Ik heb meerdere vriendschappen en ze zijn allemaal weer anders. Op verjaardagen komen ze elkaar wel tegen maar ik hoef echt geen groepje te vormen.

Wat een bekrompen gedachte.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven