Relaties
alle pijlers
Wie herkent dit? Mensen die zichzelf hoogbegaafd noemen.
zondag 9 oktober 2022 om 23:41
Wat mij opvalt, is dat vaak wanneer ik leuke interessante mannen leer kennen, hun vaak aangegeven ‘hoogbegaafd’ te zijn.
Zodanig dat ik er nu maar eens een topic over aanmaak..
Een diagnose meestal door henzelf gesteld .
Want vraag ik erop door dan is er geen duidelijke onderbouwing door een derde professionele gemaakt.
En ik denk dan ‘wat doet het ertoe?’
Waarom komt dit zo snel ter sprake?
Het geeft me eerlijk gezegd ook het gevoel dat ik in waardering ervan moet zijn.
Terwijl het meteen een soort machtsstrijd lijkt te zijn van ‘het bewijzen van jezelf’
Is dit een verkooptruc?
Een zelfoverschatting?
We willen ons immers allen speciaal voelen.
Het blijkt in ieder geval belangrijk voor hunzelf.
Wie herkent dit?
Met mannen of vrouwen uiteraard..
Zodanig dat ik er nu maar eens een topic over aanmaak..
Een diagnose meestal door henzelf gesteld .
Want vraag ik erop door dan is er geen duidelijke onderbouwing door een derde professionele gemaakt.
En ik denk dan ‘wat doet het ertoe?’
Waarom komt dit zo snel ter sprake?
Het geeft me eerlijk gezegd ook het gevoel dat ik in waardering ervan moet zijn.
Terwijl het meteen een soort machtsstrijd lijkt te zijn van ‘het bewijzen van jezelf’
Is dit een verkooptruc?
Een zelfoverschatting?
We willen ons immers allen speciaal voelen.
Het blijkt in ieder geval belangrijk voor hunzelf.
Wie herkent dit?
Met mannen of vrouwen uiteraard..
woensdag 2 november 2022 om 14:18
en dan is intellectueel ook nog weer niet per definitie gekoppeld aan hoogbegaafd.
wel leuke materie dit, minder leuk als je er 'last' van heb. of meer je er mee belast voelt.
Been there, done that, got the T-shirt.
woensdag 2 november 2022 om 14:25
Hier exact hetzelfde, nou ja, man en zoon dan. En zij zullen aan niemand vertellen dat ze hoogbegaafd zijn.louisanne schreef: ↑01-11-2022 21:37Ik heb twee uitzonderlijk slimme mensen thuis.. mijn man en mijn jongste dochter. Mijn man is nooit getest, maar mijn dochter wel en zij heeft haar intelligentie niet van een vreemde (niet van mij haha).
Haar schooltijd is erg hobbelig geweest omdat school niet goed aansloot bij haar manier van leren. Uiteindelijk op haar 15e gymnasium examen gedaan en daarna (net 16) gaan studeren.
Maar: ze zal nooit opscheppen of zeggen dat ze hoogbegaafd is. Ze wil liever 'gewoon' zijn en ze hoopt dat het niet teveel opvalt dat ze zo jong is. Na de introweek van haar studie vertelde ze opgelucht dat niemand door had gehad dat ze pas 16 was
Mensen die hoog van de toren blazen dat ze hoogbegaafd zijn, zijn dat denk ik heel vaak niet..
woensdag 2 november 2022 om 22:28
Helemaal met je eens.OliebolmetKrenten schreef: ↑14-10-2022 18:47Niet echt een idee waarom mensen dat zeggen, maar vind dat wel bloed irritant.
Ik ken een hoogbegaafde (wel vastgesteld). Hij baalt er van om het te zijn, het is allemaal niet zo leuk als mensen denken die alleen de benaming kennen.
Ik vind daarom vooral dat mensen die zichzelf hoogbegaafd noemen, terwijl ze dat niet zijn. Meewerken aan het taboe. Echte hoogbegaafden hebben daarom het gevoel dat ze het er niet over mogen hebben.
Ik heb zelf dan autisme. Vind het ook frustrerend als mensen zichzelf de classificatie geven, terwijl ze eigenlijk bedoelen dat ze wat meer introvert zijn, of van structuur houden, of graag van elke dag hetzelfde eten houden etc
Ten eerste is het zoveel meer dan slechts alleen dat en het hoeft ook helemaal niet dat te zijn pfff
Ik heb de diagnose adhd en mijn vader autisme.
Er zullen ongetwijfeld raakvlakken zijn in mijn en zijn gedrag. Het overlapt.
En ik herken het helemaal wanneer mensen zichzelf op die wijze classificeren om hun extremiteiten te benadrukken.
‘Ik kan heel druk zijn, ik heb vast adhd’
Of ‘ik ben een structuurfreak’ een autist’
Het is ook zoveel meer dan dat..
En eigenlijk niks om mee te pochen.
Ik benoem het zeer, zeer zelden.
Omdat ik dan een label krijg..
En ik dan niet meer IK ben..maar die adhd’er.
Terwijl dat nooit ter sprake komt wanneer ik het niet benoem.
Daarom jeukt het me ook zo wanneer mensen zo’n keurmerk ambiëren.
We zijn ok zoals we zijn.
Laat een label een handvat zijn om onszelf richting en steun te verschaffen.
Maar uiteindelijk zijn we zoveel meer dan dat.
En voor de dierbare onder ons zouden we dit niet eens hoeven te verklaren.
Het doet er niet toe.
Wie ons lief heeft, heeft ons lief!
donderdag 3 november 2022 om 08:27
Ik snap dat je geen label wilt.lucy1981 schreef: ↑02-11-2022 22:28En ik herken het helemaal wanneer mensen zichzelf op die wijze classificeren om hun extremiteiten te benadrukken.
‘Ik kan heel druk zijn, ik heb vast adhd’
Of ‘ik ben een structuurfreak’ een autist’
Het is ook zoveel meer dan dat..
En eigenlijk niks om mee te pochen.
Ik benoem het zeer, zeer zelden.
Omdat ik dan een label krijg..
En ik dan niet meer IK ben..maar die adhd’er.
Terwijl dat nooit ter sprake komt wanneer ik het niet benoem.
Daarom jeukt het me ook zo wanneer mensen zo’n keurmerk ambiëren.
We zijn ok zoals we zijn.
Laat een label een handvat zijn om onszelf richting en steun te verschaffen.
Ik snap dat je het label als handvat ziet.
Wat ik niet snap: iemand die géén label heeft, mag het niet gebruiken ‘om te pochen’.
Misschien pocht iemand wel niet, maar probeert die zichzelf te begrijpen en is die net zo goed op zoek naar een handvat.
Ik heb bijvoorbeeld geen label, maar ik loop wel tegen bepaalde dingen aan, al mijn hele leven. Dan uit ik wel eens het vermoeden dat ik misschien zus of zo in elkaar zit. Telt dat dan niet, omdat een specialist daar eerst een label op moet plakken?
donderdag 3 november 2022 om 08:48
Als je tegen bepaalde dingen aanloopt waarom wil je daar dan geen hulp bij? Ik denk dat het probleem met zelfdiagnose is dat bepaalde kenmerken door veel mensen al snel gekoppeld worden aan een aandoening. Autisme is iets anders dan dingen recht willen leggen en hoogbegaafdheid is veel meer dan alleen heel slim zijn. Doordat mensen zo nonchalant zichzelf diagnoses geven lijkt het soms alsof zo'n diagnose weinig voorstelt. Als je zelf bepaalde kenmerken of trekken hebt kun je beter zeggen "Ik heb trekken/kenmerken van ..."xynix schreef: ↑03-11-2022 08:27Ik snap dat je geen label wilt.
Ik snap dat je het label als handvat ziet.
Wat ik niet snap: iemand die géén label heeft, mag het niet gebruiken ‘om te pochen’.
Misschien pocht iemand wel niet, maar probeert die zichzelf te begrijpen en is die net zo goed op zoek naar een handvat.
Ik heb bijvoorbeeld geen label, maar ik loop wel tegen bepaalde dingen aan, al mijn hele leven. Dan uit ik wel eens het vermoeden dat ik misschien zus of zo in elkaar zit. Telt dat dan niet, omdat een specialist daar eerst een label op moet plakken?
donderdag 3 november 2022 om 10:05
Ik heb hulp gezocht en gekregen maar niet op basis van een diagnose. Inmiddels loop ik tegen de 60 en ik denk niet dat een diagnose nog iets toe zou voegen. Toen ik jong was, deed men daar niet aan.Spring_time schreef: ↑03-11-2022 08:48Als je tegen bepaalde dingen aanloopt waarom wil je daar dan geen hulp bij?
donderdag 3 november 2022 om 10:38
mensen die hoger opgeleidt zijn wonen niet altijd in grotere huizen en hebben zeker andere valkuilen / onhandigheden die je niet ziet bij mbo opgeleiden.
Ik ken ook mensen met mbo die het veel beter voor elkaar hebben .
hoogbegaafd is dus maar 1 eigenschap / kenmerk.
Persoonlijk vind ik met mensen met een mbo opleiding wat vlotter in beweging en houding. ( lichamelijk) meer sprankeling.
Ik ken ook mensen met mbo die het veel beter voor elkaar hebben .
hoogbegaafd is dus maar 1 eigenschap / kenmerk.
Persoonlijk vind ik met mensen met een mbo opleiding wat vlotter in beweging en houding. ( lichamelijk) meer sprankeling.
donderdag 3 november 2022 om 12:04
Spring_time schreef: ↑03-11-2022 08:48Als je tegen bepaalde dingen aanloopt waarom wil je daar dan geen hulp bij? Ik denk dat het probleem met zelfdiagnose is dat bepaalde kenmerken door veel mensen al snel gekoppeld worden aan een aandoening. Autisme is iets anders dan dingen recht willen leggen en hoogbegaafdheid is veel meer dan alleen heel slim zijn. Doordat mensen zo nonchalant zichzelf diagnoses geven lijkt het soms alsof zo'n diagnose weinig voorstelt. Als je zelf bepaalde kenmerken of trekken hebt kun je beter zeggen "Ik heb trekken/kenmerken van ..."
Voor hulp is niet altijd een diagnose(traject) nodig. Gelukkig.
•
donderdag 3 november 2022 om 21:43
Herkenbaar ik ken iemand die zelfs op haar website heeft staan dat ze hoogbegaafd is, terwijl dat echt niet zo is! Tijd bij haar in de klas gezeten en ze had veel bijles ( niets mis mee) nodig en moest proefwerken vaak over doen.
Ik snap niet waarom jou überhaupt op je website zou zetten dat je hoogbegaafd bent, beetje jezelf groot neer zetten ofzo? Ik lach erom, vooral als je de waarheid weet.
Ik ken ook echt mensen die zeer hoogbegaafd zijn, maar die hoor je er nooit over opscheppen zien het eerder als een last.
Ik snap niet waarom jou überhaupt op je website zou zetten dat je hoogbegaafd bent, beetje jezelf groot neer zetten ofzo? Ik lach erom, vooral als je de waarheid weet.
Ik ken ook echt mensen die zeer hoogbegaafd zijn, maar die hoor je er nooit over opscheppen zien het eerder als een last.
donderdag 3 november 2022 om 22:38
Een paar jaar geleden was het ineens helemaal hip om niet tegen gluten te kunnen.
Je hebt natuurlijk mensen die echt een gluten allergie hebben, heel serieus en kan tot ernstige ziekte leiden.
Maar opeens liepen veel mensen rond met een zelf-diagnose en konden niet tegen gluten. Dan gingen ze uit eten en lieten het restaurant dit weten. Restaurant zorgde voor een gluten vrije maaltijd en opeens bij het dessert wilden ze toch de profiterolles, want ja ik kan er niet goed tegen maar maak voor deze keer maar een uitzondering.
Waardoor anderen die gluten allergie weer minder serieus gingen nemen en het als aanstellerij begonnen te zien. En dat was dan weer gevaarlijk voor mensen die echt een gluten allergie hebben.
Misschien werkt het ook zo met hoogbegaafdheid. Mensen die het heel luid roepen te zijn en veel aandacht naar zich toetrekken en zichzelf als hoogbegaafd zien tegenover mensen die echt hoogbegaafd zijn en die het helemaal niet nodig hebben om hier constant de aandacht op te vestigen.
Wel minder gevaarlijk natuurlijk dan bij mijn gluten voorbeeld
Je hebt natuurlijk mensen die echt een gluten allergie hebben, heel serieus en kan tot ernstige ziekte leiden.
Maar opeens liepen veel mensen rond met een zelf-diagnose en konden niet tegen gluten. Dan gingen ze uit eten en lieten het restaurant dit weten. Restaurant zorgde voor een gluten vrije maaltijd en opeens bij het dessert wilden ze toch de profiterolles, want ja ik kan er niet goed tegen maar maak voor deze keer maar een uitzondering.
Waardoor anderen die gluten allergie weer minder serieus gingen nemen en het als aanstellerij begonnen te zien. En dat was dan weer gevaarlijk voor mensen die echt een gluten allergie hebben.
Misschien werkt het ook zo met hoogbegaafdheid. Mensen die het heel luid roepen te zijn en veel aandacht naar zich toetrekken en zichzelf als hoogbegaafd zien tegenover mensen die echt hoogbegaafd zijn en die het helemaal niet nodig hebben om hier constant de aandacht op te vestigen.
Wel minder gevaarlijk natuurlijk dan bij mijn gluten voorbeeld
donderdag 3 november 2022 om 22:40
Goed omschreven!xynix schreef: ↑03-11-2022 08:27Ik snap dat je geen label wilt.
Ik snap dat je het label als handvat ziet.
Wat ik niet snap: iemand die géén label heeft, mag het niet gebruiken ‘om te pochen’.
Misschien pocht iemand wel niet, maar probeert die zichzelf te begrijpen en is die net zo goed op zoek naar een handvat.
Ik heb bijvoorbeeld geen label, maar ik loop wel tegen bepaalde dingen aan, al mijn hele leven. Dan uit ik wel eens het vermoeden dat ik misschien zus of zo in elkaar zit. Telt dat dan niet, omdat een specialist daar eerst een label op moet plakken?
Natuurlijk mag je je eigen vermoedens of bevindingen vrij uit delen.
Maar mag ik vragen wat je belet dat dan verder te onderzoeken?
Want waar ik tegenaan loop is dat vooringenomen ideeën en zelfdiagnoses juist vaak een vertekend beeld geven van wat een diagnose echt inhoud.
Adhd word gezien als druk en afgeleid.
Terwijl het zoveel meer dan dat is.
Zo vaak heb ik mensen horen roepen ‘ik heb vast adhd, ik ben heel druk’
Maar de bijkomende depressies en angstklachten door terugkerende overprikkelingen…daar hoor je niemand dan over.
En hoogbegaafdheid word vaak gebruikt om mee te pochen.
Terwijl ik toch vrij overtuigd ben dat het juist helemaal niet zo makkelijk is voor deze mensen om zich in deze maatschappij thuis te voelen.
Dat ze zich juist vaak alleen en onbegrepen voelen.
Mijn adhd heeft me, voordat ik de juiste diagnose kreeg, tot de afgrond gebracht van mijn zelfvertrouwen, herhaaldelijke paniekaanvallen en het gevoel ‘waarom lukken mij ogenschijnlijke eenvoudige taken vaak niet in vergelijking met anderen?’
Ik denk en hoop dat wanneer men zodanig lijdt onder hun ‘beperkingen’ men uiteindelijk op een bepaald punt in hun leven onvermijdelijk bij een psycholoog terecht komen omdat het niet anders kan..
Omdat het nu eenmaal een zware worsteling word mee te kunnen draaien in deze huidige maatschappij.
Wanneer jij dat gevoel hebt dat je niet helemaal mee kan komen en het je zodanig belast.
Dan onderzoek dat voor jezelf.
Het was en is voor mij nog altijd het beste wat ik ooit gedaan heb.
Ik was 34 destijds.
Ik probeer er niet aan te denken hoe mijn leven positief beïnvloed had kunnen zijn had ik het eerder geweten..
donderdag 3 november 2022 om 22:48
Ik lees nu deze reactie pas.
60 of niet..jij hebt ook recht op antwoorden.
Neem die gok.
Je bent het waard.
Het kan wellicht verlichting brengen en een mildheid met hoe je jezelf wellicht jaren gemarteld hebt omdat je mischien al je leven lang rondloopt met het gevoel niet mee te kunnen in de maatschappij.
Ik gun je in ieder geval een berusting en antwoord daarin.
vrijdag 4 november 2022 om 08:10
Een diagnose betekent alleen maar dat voldoende kenmerken aanwezig zijn.
En als de diagnose niet gevonden wordt, moet xynix zich dan verwijten dat ze meer gekund had?
Dat is natuurlijk ook onzin.
Ik vind een diagnose alleen zinvol als hij nodig is voor betere hulp.
En als de diagnose niet gevonden wordt, moet xynix zich dan verwijten dat ze meer gekund had?
Dat is natuurlijk ook onzin.
Ik vind een diagnose alleen zinvol als hij nodig is voor betere hulp.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
vrijdag 4 november 2022 om 12:50
Ik heb een haat/liefde verhouding met DSM/ICD diagnoses. Aan de ene kant vind ik dat je niet zomaar kan roepen dat jij of iemand anders een bepaalde stoornis heeft, aan de andere kant hecht ik zelf weinig waarde meer aan 'officiële' diagnoses, aangezien ik al 13 verschillende heb gehad door de jaren heen.
Maar goed, wil je behandeling krijgen dan heb je een diagnose nodig, en het is altijd een goed standpunt om jezelf beter te leren begrijpen. Ik vind wel dat hulpverlening niet vanuit een diagnose moet werken, maar vanuit de client en diens behoeften, en dat gebeurt veel te weinig.
Maar goed, wil je behandeling krijgen dan heb je een diagnose nodig, en het is altijd een goed standpunt om jezelf beter te leren begrijpen. Ik vind wel dat hulpverlening niet vanuit een diagnose moet werken, maar vanuit de client en diens behoeften, en dat gebeurt veel te weinig.
zaterdag 5 november 2022 om 00:17
Ik merk dat ik enorm kriegel word van alle vooroordelen over "hoogbegaafden".
Het kan zomaar zijn dat veel mensen er nooit over praten omdat het helemaal geen issue is. Persoonlijk vind ik het noch een zegen, noch een last. In mijn dagelijks leven doet het verder niet ter zake. Ik heb een paar vrienden waarvan ik zeker weet dat ze ook hoogbegaafd zijn, die zijn bizar intelligent. Ook voor hen is het geen issue en ook nooit geweest.
Er zullen ongetwijfeld hoogbegaafden zijn met allerlei problemen. Zoals er ook gemiddeld of minder dan gemiddeld intelligente mensen zijn met allerlei problemen.
Maar we zijn echt niet allemaal onaangepast, ongelukkig of sociaal zwak.
Het kan zomaar zijn dat veel mensen er nooit over praten omdat het helemaal geen issue is. Persoonlijk vind ik het noch een zegen, noch een last. In mijn dagelijks leven doet het verder niet ter zake. Ik heb een paar vrienden waarvan ik zeker weet dat ze ook hoogbegaafd zijn, die zijn bizar intelligent. Ook voor hen is het geen issue en ook nooit geweest.
Er zullen ongetwijfeld hoogbegaafden zijn met allerlei problemen. Zoals er ook gemiddeld of minder dan gemiddeld intelligente mensen zijn met allerlei problemen.
Maar we zijn echt niet allemaal onaangepast, ongelukkig of sociaal zwak.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zaterdag 5 november 2022 om 03:23
Ik vind het wel vermakelijk. Misschien zelfs wel een zegen, als ik zou moeten kiezen. En verder ben ik vrij sociaal en gelukkig, ik heb een leuke baan waarin ik verschil maak, fijne vrienden en ik pas me niet meer aan, omdat ik inmiddels heb besloten dat ik doorgaans gelijk heb, maar daar kan ik prima mee leven Ik vind het voor mijn kinderen wel erg, zij kunnen hun omgeving niet kiezen en daar hebben ze last van. Maar goed, nog tot ze gaan studeren, dan zijn ze vrij.
donderdag 17 november 2022 om 23:36
Good for you!Thalas schreef: ↑05-11-2022 03:23Ik heb een leuke baan waarin ik verschil maak, fijne vrienden en ik pas me niet meer aan, omdat ik inmiddels heb besloten dat ik doorgaans gelijk heb, maar daar kan ik prima mee leven Ik vind het voor mijn kinderen wel erg, zij kunnen hun omgeving niet kiezen en daar hebben ze last van. Maar goed, nog tot ze gaan studeren, dan zijn ze vrij.
vrijdag 18 november 2022 om 10:16
vrijdag 18 november 2022 om 11:56
Dat gebeurt te weinig omdat het anders niet vergoed wordt. En ergens is dat triest maar ook wel begrijpelijk. Mijn dochter heeft een diagnose uit de DSM-5 doos. Had ze die niet dan had ze niet de extra hulpmiddelen toegestaan gekregen op de middelbare school. En logisch want anders wil iedere puber wil op de laptop toetsen maken , extra tijd, extra boekenpakket etc.GreenLadyFern schreef: ↑04-11-2022 12:50Ik heb een haat/liefde verhouding met DSM/ICD diagnoses. Aan de ene kant vind ik dat je niet zomaar kan roepen dat jij of iemand anders een bepaalde stoornis heeft, aan de andere kant hecht ik zelf weinig waarde meer aan 'officiële' diagnoses, aangezien ik al 13 verschillende heb gehad door de jaren heen.
Maar goed, wil je behandeling krijgen dan heb je een diagnose nodig, en het is altijd een goed standpunt om jezelf beter te leren begrijpen. Ik vind wel dat hulpverlening niet vanuit een diagnose moet werken, maar vanuit de client en diens behoeften, en dat gebeurt veel te weinig.
vrijdag 18 november 2022 om 12:55
O wat goed omschreven.
Ik moet mijn 7 jarige nu uitleggen dat niet iedereen op dezelfde manier denkt en doet.
Best lastig om te zien soms.
Been there, done that, got the T-shirt.
vrijdag 18 november 2022 om 13:28
Dat snap ik, maar het hele DBC systeem in de wereld van de GGZ slaat natuurlijk nergens op in de praktijk. Een diagnose uit de DSM is slechts een verzameling kenmerken die afhankelijk is van het moment van toetsing en de interpretatie van de toetser. Het is niet zwart wit, maar op basis van die diagnose worden er wel behandeling uitgesloten of aanbevolen, ook al zijn ze voor die persoon niet gepast.MrsDuck schreef: ↑18-11-2022 11:56Dat gebeurt te weinig omdat het anders niet vergoed wordt. En ergens is dat triest maar ook wel begrijpelijk. Mijn dochter heeft een diagnose uit de DSM-5 doos. Had ze die niet dan had ze niet de extra hulpmiddelen toegestaan gekregen op de middelbare school. En logisch want anders wil iedere puber wil op de laptop toetsen maken , extra tijd, extra boekenpakket etc.
Het is voor mij de reden om buiten de zorgverzekering om behandeling te zoeken, maar dat moet je maar kunnen betalen én iemand vinden die het 'risico' wil lopen met iemand met een nogal uitgebreide psychiatrische voorgeschiedenis.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in