Relaties
alle pijlers
Ziekelijke jaloezie
donderdag 23 augustus 2007 om 21:42
Er moet me echt even iets van het hart, veel van jullie zouden zeggen dat ik ermee moet kappen, maar helaas is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Mijn vriendje lijdt aan ziekelijke jaloezie. Zelf heeft dit grotendeels met zijn eigen onzekerheid te maken, alleen wil hij dat zelf niet geloven. Ik heb wel wat mannelijke kenissen maar door mijn gezinsleventje (met mijn vriend en mijn kindje van 2.5 jaar) zie ik eigenlijk alleen nog maar mijn goede vriendinnen. Vind dat verder niet erg, maar toch blijft mijn vriend stug volhouden dat ik 1000 en 1 mannen om mij heen heb.
MSN vind hij verschrikkelijk. Ik heb nog nooit een sexueel getint MSN gesprek gehad maar hij denkt dat als hij er jiet is dat ik het maar al te gek vind die anoniemiteit enzovoorts van internet. Nu heb ik hem echt proberen duidelijk te maken dat in mijn MSN lijst alleen maar mensen staan die ik goed ken, maar hij wil er maar niet aan, want mijn lijst is zo groot...iedereen weet die op msn zit dat je lang niet met alle personen praat...
Hij zoekt overal wat achter...laatst vroeg een bouwvakker die aan mijn huis bezig was of ik nog plannne had voor het weekend, ik vertelde dat ik naar mijn vriend ging, vond dit een vreemde vraag van die man, maarja hij was gewoon grof gebekt. Toen ik dit vertelde aan mijn vriend zei hij gelijk dat ik vast iets had uitgelokt, want hij zou zelf nooit zoiets aan een vrouw vragen.....maar ik had echt niets uitgelokt, snapte er niets van!
Laatst was er iets op tv over webcams. Ik heb zelf een blauwe maandag een webcam gehad en nooit gebruikt. Dat ding ligt nog bij mijn ouders in huis. Op tv ging het erom dat je beelden van een webcam kon opnemen, ik zei tegen mijn vriend: kan dat?dat wist ik niet..'' Waarop hij gelijk heel aanvallend zei: ik ben niet gek Fem, tuurlijk weet je dat wel! Schrik je soms? heb je ook met je blote billen voor zo'n ding gestaan??Nou??? (dat vroeg hij heel serieus) Mijn mond viel open van verbazing want nee, ik ben echt een 0 met pc's en nee tuurlijk heb ik niet achter zo'n ding gestaan!
Kortom al die beschuldigingen doen mij best veel pijn, heb het ook echt bij mezelf gezocht maar ook mensen in mijn omgevind=g zeiden dat zijn gedrag niet normaal was. Hij mag wel met zn maten naar New York, maar ik mag niet met een goede vriendin op vakantie, want ik ben een meisje, en daar komen jongens op af. Hij zou me wel laten gaan, maar dan vrees ik dat het afgelopen is met onze relatie. Hij trekt het gewoon niet..................
Weet iemand een oplossing? Heeft iemand van jullie misschien een partner die daar ook last van had en misschien naar een soort therapie is gegaan? Heeft dat geholpen? Dit zijn nog maar een paar voorbeelden, maar als er iemand aan mijn deur staat, en ik doe niet open omdat we nog op zondag in bed liggen gaat hij al malen: Fem, wie zou dat zijn geweest, wie moet er nu aan de deur staan?? Achteraf is het altijd een vriendin die gewoon even vroege vogel was en wat wilde drinken ofzo.....
heeft iemand zijn partner aan therapie gekregen? en heeft dit geholpen? Tuurlijk moet hij dat wel willen, dat is nog een hele klus..........zucht
Ik wil niet opgeven want buiten deze jaloezie is de relatie wel hartstikke fijn...iemand tips??
Mijn vriendje lijdt aan ziekelijke jaloezie. Zelf heeft dit grotendeels met zijn eigen onzekerheid te maken, alleen wil hij dat zelf niet geloven. Ik heb wel wat mannelijke kenissen maar door mijn gezinsleventje (met mijn vriend en mijn kindje van 2.5 jaar) zie ik eigenlijk alleen nog maar mijn goede vriendinnen. Vind dat verder niet erg, maar toch blijft mijn vriend stug volhouden dat ik 1000 en 1 mannen om mij heen heb.
MSN vind hij verschrikkelijk. Ik heb nog nooit een sexueel getint MSN gesprek gehad maar hij denkt dat als hij er jiet is dat ik het maar al te gek vind die anoniemiteit enzovoorts van internet. Nu heb ik hem echt proberen duidelijk te maken dat in mijn MSN lijst alleen maar mensen staan die ik goed ken, maar hij wil er maar niet aan, want mijn lijst is zo groot...iedereen weet die op msn zit dat je lang niet met alle personen praat...
Hij zoekt overal wat achter...laatst vroeg een bouwvakker die aan mijn huis bezig was of ik nog plannne had voor het weekend, ik vertelde dat ik naar mijn vriend ging, vond dit een vreemde vraag van die man, maarja hij was gewoon grof gebekt. Toen ik dit vertelde aan mijn vriend zei hij gelijk dat ik vast iets had uitgelokt, want hij zou zelf nooit zoiets aan een vrouw vragen.....maar ik had echt niets uitgelokt, snapte er niets van!
Laatst was er iets op tv over webcams. Ik heb zelf een blauwe maandag een webcam gehad en nooit gebruikt. Dat ding ligt nog bij mijn ouders in huis. Op tv ging het erom dat je beelden van een webcam kon opnemen, ik zei tegen mijn vriend: kan dat?dat wist ik niet..'' Waarop hij gelijk heel aanvallend zei: ik ben niet gek Fem, tuurlijk weet je dat wel! Schrik je soms? heb je ook met je blote billen voor zo'n ding gestaan??Nou??? (dat vroeg hij heel serieus) Mijn mond viel open van verbazing want nee, ik ben echt een 0 met pc's en nee tuurlijk heb ik niet achter zo'n ding gestaan!
Kortom al die beschuldigingen doen mij best veel pijn, heb het ook echt bij mezelf gezocht maar ook mensen in mijn omgevind=g zeiden dat zijn gedrag niet normaal was. Hij mag wel met zn maten naar New York, maar ik mag niet met een goede vriendin op vakantie, want ik ben een meisje, en daar komen jongens op af. Hij zou me wel laten gaan, maar dan vrees ik dat het afgelopen is met onze relatie. Hij trekt het gewoon niet..................
Weet iemand een oplossing? Heeft iemand van jullie misschien een partner die daar ook last van had en misschien naar een soort therapie is gegaan? Heeft dat geholpen? Dit zijn nog maar een paar voorbeelden, maar als er iemand aan mijn deur staat, en ik doe niet open omdat we nog op zondag in bed liggen gaat hij al malen: Fem, wie zou dat zijn geweest, wie moet er nu aan de deur staan?? Achteraf is het altijd een vriendin die gewoon even vroege vogel was en wat wilde drinken ofzo.....
heeft iemand zijn partner aan therapie gekregen? en heeft dit geholpen? Tuurlijk moet hij dat wel willen, dat is nog een hele klus..........zucht
Ik wil niet opgeven want buiten deze jaloezie is de relatie wel hartstikke fijn...iemand tips??
vrijdag 24 augustus 2007 om 22:09
Ja, voel mij aangevallen omdat er word gezegd dat ik oogkleppen opheb, terwijl ik echt wel weet dat zijn gedrag verkeerd is!
Ik wil een goed gesprek, mocht dat niet helpen, dan volg ik de meeste adviezen hier op, dan weet ik iniedergeval dat ik er alles aan heb gedaan.
Dat betekend dus dat ik niet van plan ben om op mijn tenen te lopen....
Snap dat het goed is bedoeld, maar zijn er ook mensen die wel vechten voor hun relatie? Opgeven komt niet zo snel in mijn woordenboek voor. Een gesprek is op zijn minst te proberen...
iig bedankt voor je goedbedoelde advies!
vrijdag 24 augustus 2007 om 22:15
Femme, je lijkt me een intelligente vrouw en ik vermoed dat je vroeg of laat wel de juiste keuze zult maken. Ben zelf (vind ik dan he haha) ook niet bepaald op m'n achterhoofd gevallen, maar bleef toch jaren plakken.
Je wilt niet weten hoeveel en hoe vaak ik er over gejammerd heb. Mijn moeder was daar altijd het 'slachtoffer' van. Ongetwijfeld dacht zij hetzelfde er hetzelfde over als de meesten hier. Wat ik achteraf heel knap van haar vond was dat zij me nooit oplegde wat ik moest doen. Ze luisterde en ze zei vaak tegen me dat ik niet dom ben en uiteindelijk wel de juiste keuzes voor mezelf zou maken. Ze liet me volkomen vrij, luisterde vooral. Ze had er wel vertrouwen in, ze 'stuurde' enkel. (ik begon pas het laatste jaar erover te 'jammeren'). Al pratende zei ik de dingen zelf al die hier verkondigd worden. Zodra er door iemand anders negatief over mijn ex werd gesproken schoot ik acuut in de verdediging, want zooo slecht was het nou ook weer niet, en dat was ook zo. Maar wel slecht genoeg om mij uiteindelijk te beperken in mijn doen en laten. Al met al geen gezonde relatie meer dus.
Het is ook niet makkelijk om een relatie zomaar te verbreken als je nog veel van iemand houdt. Gevoel en ratio stroken dikwijls niet met elkaar.
Dat heeft gewoon even tijd nodig voordat je de juiste beslissing voor jezelf kunt maken.
Je wilt niet weten hoeveel en hoe vaak ik er over gejammerd heb. Mijn moeder was daar altijd het 'slachtoffer' van. Ongetwijfeld dacht zij hetzelfde er hetzelfde over als de meesten hier. Wat ik achteraf heel knap van haar vond was dat zij me nooit oplegde wat ik moest doen. Ze luisterde en ze zei vaak tegen me dat ik niet dom ben en uiteindelijk wel de juiste keuzes voor mezelf zou maken. Ze liet me volkomen vrij, luisterde vooral. Ze had er wel vertrouwen in, ze 'stuurde' enkel. (ik begon pas het laatste jaar erover te 'jammeren'). Al pratende zei ik de dingen zelf al die hier verkondigd worden. Zodra er door iemand anders negatief over mijn ex werd gesproken schoot ik acuut in de verdediging, want zooo slecht was het nou ook weer niet, en dat was ook zo. Maar wel slecht genoeg om mij uiteindelijk te beperken in mijn doen en laten. Al met al geen gezonde relatie meer dus.
Het is ook niet makkelijk om een relatie zomaar te verbreken als je nog veel van iemand houdt. Gevoel en ratio stroken dikwijls niet met elkaar.
Dat heeft gewoon even tijd nodig voordat je de juiste beslissing voor jezelf kunt maken.
vrijdag 24 augustus 2007 om 23:42
Oogkleppen heb jij zeker niet op, anders zou je hier niet posten, je weet en ziet donders goed wat er mis is. Maar je gevoel is er ook nog en dat vlak je natuurlijk niet zomaar uit. Ziekelijke jaloezie is wel een stoornis, die te behandelen is! Maar je vriend moet er wel voor open staan en toegeven dat hij dit probleem heeft. Maar ga je zelf niet voor hem veranderen Femme, want dan is het einde zoek. Hij is verliefd geworden op jou zoals je bent, hij zal je dan ook nog steeds als jezelf moeten accepteren. Sterkte en succes ermee!
