Relaties
alle pijlers
Zijn beste vriendin..
donderdag 6 december 2007 om 00:19
Hoi allemaal,
Sinds 3 maanden heb ik het erg gezellig met een jongen...
Na 2 maanden daten en de kat uit de boom kijken is er nu sinds een maand toch een wat serieuzere lading...Ik merk dat hij me toch wel heel erg leuk vindt en hij ziet ons nu ook als een stel...
Aanvankelijk had ik de kriebels maar heb t gevoel deze nu op een pauzestand te hebben gezet, want er is 1 ding wat me sinds kort nogal bezig houdt en waarvan ik niet weet wat ik ermee moet.
En dat ding is: de manier van omgaan met zijn beste vriendin. Hij is jarenlang verliefd op haar geweest, maar zij wilde geen relatie met hem. Zij woont nu samen met haar vriend. Ik ken haar ook al jaren en vind haar een heel leuke meid. Heb ook geen problemen met de vriendschap op zich....Waarmee dan wel..
Aanvankelijk had ik nergens problemen mee....
Het begon ermee dat me opviel dat hij heel veel over haar praat tegen mij...ok, dat kan. Echter, 3 weken terug heb ik gehoord dat ze een jaar geleden met elkaar naar bed zijn geweest tijdens de vriend die ze nu heeft...zij is dus vreemd gegaan met mijn vriend..en haar vriend weet van nix. Nou ja goed...ik weet dus niet precies of dit verhaal klopt maar gelet op de persoon die het me verteld heeft dan geloof ik t wel...Een paar dagen nadat ik dit gehoord had vierde mijn nieuwe vriend zijn verjaardag.
Zijn beste vriendin was er ook met haar vriend...haar vriend ging vroeg weg en vanaf dat moment was ze de hele tijd om mijn vriend heen aant draaien. Hele tijd zoentjes en knuffels geven etc...zij kreeg meer zoentjes en aandacht dan ik zeg maar op die avond. Hij kwam op gegeven moment wel naar mij toe en wilde met me dansen etc...maar ik had er op dat moment echt even geen trek in en deed wat afstandelijk omdat ik me niet zo goed een houding wist te geven. Hier heeft hij niks van gemerkt.
Sinds dat feest ben ik wat van mijn rose wolkje af...ik ben voorzichtig. Weet niet goed wat ik ermee moet. Moet ik het gewoon accepteren..is er nix aan de hand of gaat dit voor problemen zorgen? Er is verder niks aan de hand, hij is lief en het is altijd gezellig als we samen zijn. Ik merk dat van zijn kant uit het contact steeds intensiever wordt en dat hij me wel ziet zitten.
Ik heb t idee dat zij niks met hem wilt, maar wel volop van de aandacht geniet die hij haar ook geeft. Zij zijn al jaren beste vrienden...Hij heeft wel meerdere goede vriendinnen maar met haar is t contact anders.
Het handigste is natuurlijk om er eens een goed gesprek met hem over te hebben, maar ik vind dit wel eng. Ik wil absoluut geen moeilijk gedoe of dat hij het gevoel gaat krijgen dat ik hem belemmer of wat dan ook. Ik vind vrijheid in een relatie heel belangrijk, dus daarom ben ik voorzichtig in mn benadering. Merk dat het toch best invloed heeft op hoe ik tegenover hem sta dus daarom wilde ik het even kwijt..Ik kan door dit nu ook niet volmondig zeggen van: ja, hij is mijn vriend. Ik weet niet of ik wel op deze manier een relatie kan/wil beginnen..Ben bang om op mn bek te gaan.
Wie heeft raad?
Sinds 3 maanden heb ik het erg gezellig met een jongen...
Na 2 maanden daten en de kat uit de boom kijken is er nu sinds een maand toch een wat serieuzere lading...Ik merk dat hij me toch wel heel erg leuk vindt en hij ziet ons nu ook als een stel...
Aanvankelijk had ik de kriebels maar heb t gevoel deze nu op een pauzestand te hebben gezet, want er is 1 ding wat me sinds kort nogal bezig houdt en waarvan ik niet weet wat ik ermee moet.
En dat ding is: de manier van omgaan met zijn beste vriendin. Hij is jarenlang verliefd op haar geweest, maar zij wilde geen relatie met hem. Zij woont nu samen met haar vriend. Ik ken haar ook al jaren en vind haar een heel leuke meid. Heb ook geen problemen met de vriendschap op zich....Waarmee dan wel..
Aanvankelijk had ik nergens problemen mee....
Het begon ermee dat me opviel dat hij heel veel over haar praat tegen mij...ok, dat kan. Echter, 3 weken terug heb ik gehoord dat ze een jaar geleden met elkaar naar bed zijn geweest tijdens de vriend die ze nu heeft...zij is dus vreemd gegaan met mijn vriend..en haar vriend weet van nix. Nou ja goed...ik weet dus niet precies of dit verhaal klopt maar gelet op de persoon die het me verteld heeft dan geloof ik t wel...Een paar dagen nadat ik dit gehoord had vierde mijn nieuwe vriend zijn verjaardag.
Zijn beste vriendin was er ook met haar vriend...haar vriend ging vroeg weg en vanaf dat moment was ze de hele tijd om mijn vriend heen aant draaien. Hele tijd zoentjes en knuffels geven etc...zij kreeg meer zoentjes en aandacht dan ik zeg maar op die avond. Hij kwam op gegeven moment wel naar mij toe en wilde met me dansen etc...maar ik had er op dat moment echt even geen trek in en deed wat afstandelijk omdat ik me niet zo goed een houding wist te geven. Hier heeft hij niks van gemerkt.
Sinds dat feest ben ik wat van mijn rose wolkje af...ik ben voorzichtig. Weet niet goed wat ik ermee moet. Moet ik het gewoon accepteren..is er nix aan de hand of gaat dit voor problemen zorgen? Er is verder niks aan de hand, hij is lief en het is altijd gezellig als we samen zijn. Ik merk dat van zijn kant uit het contact steeds intensiever wordt en dat hij me wel ziet zitten.
Ik heb t idee dat zij niks met hem wilt, maar wel volop van de aandacht geniet die hij haar ook geeft. Zij zijn al jaren beste vrienden...Hij heeft wel meerdere goede vriendinnen maar met haar is t contact anders.
Het handigste is natuurlijk om er eens een goed gesprek met hem over te hebben, maar ik vind dit wel eng. Ik wil absoluut geen moeilijk gedoe of dat hij het gevoel gaat krijgen dat ik hem belemmer of wat dan ook. Ik vind vrijheid in een relatie heel belangrijk, dus daarom ben ik voorzichtig in mn benadering. Merk dat het toch best invloed heeft op hoe ik tegenover hem sta dus daarom wilde ik het even kwijt..Ik kan door dit nu ook niet volmondig zeggen van: ja, hij is mijn vriend. Ik weet niet of ik wel op deze manier een relatie kan/wil beginnen..Ben bang om op mn bek te gaan.
Wie heeft raad?
donderdag 6 december 2007 om 12:50
Vriendschap met het andere geslacht moet inderdaad kunnen...daar zou (en heb) ik geen problemen mee...MAAR...slapen bij zijn beste vriendin (zonder extreem goede reden), terwijl haar vriend er niet was EN hij eigenlijk met jou had afgesproken EN hij heeft je niet eens even gebeld?
Mmmmm...klopt denk ik niet zo. Dat 'slapen bij' vind ik al erg ver gaan, maar dat niet eens afbellen ook hoor!
Mmmmm...klopt denk ik niet zo. Dat 'slapen bij' vind ik al erg ver gaan, maar dat niet eens afbellen ook hoor!
Perfectionisme is niet perfect...
donderdag 6 december 2007 om 13:09
donderdag 6 december 2007 om 13:29
Distractions, als jij voor een open relatie voelt, dan raad ik je aan om met je vriend verder te gaan, anders niet. Je probleem deed me sterk denken aan iets wat ik op een andere site las, ik geef je hier de link: beatrijs.com/bagageuitvorigerelatie.htm (met www. ervoor dus).
Het was dan wel niet een 'relatie' wat je vriend met haar had, maar er waren (en zijn wellicht?) liefdesgevoelens in het spel, van zijn kant.
Ik zou zelf in elk geval geen relatie willen op die manier. Ooit heb ik wel een dergelijke soort relatie gehad, maar ik was daar toen alleen 'gelukkig' mee omdat ik zelf niet heel erg verliefd was en het me dus niet kon schelen dat mijn vriend nog andere vriendinnen had.
Het was dan wel niet een 'relatie' wat je vriend met haar had, maar er waren (en zijn wellicht?) liefdesgevoelens in het spel, van zijn kant.
Ik zou zelf in elk geval geen relatie willen op die manier. Ooit heb ik wel een dergelijke soort relatie gehad, maar ik was daar toen alleen 'gelukkig' mee omdat ik zelf niet heel erg verliefd was en het me dus niet kon schelen dat mijn vriend nog andere vriendinnen had.
donderdag 6 december 2007 om 13:32
Ik zou dit zeker niet vertrouwen als ik dat allemaal zo lees en ik vind dat niet normaal!! Een vriendschap is ok, maar vooral dat geknuffel en gekus, en dan ook nog bij haar blijven slapen terwijl haar vriend er niet is (!!!!).....Kun je dit anders niet eens met haar vriend bespreken hoe hij hierover denkt?
Zeker met hem hierover praten, maar als hij niks hieraan wil doen en hij blijft al deze dingen doen met haar, dan zou ik ermee stoppen. Dat werkt zo toch niet. Nu zit jullie relatie nog in een vroeg stadium dus dan is het nog minder pijnlijk allemaal.
Zeker met hem hierover praten, maar als hij niks hieraan wil doen en hij blijft al deze dingen doen met haar, dan zou ik ermee stoppen. Dat werkt zo toch niet. Nu zit jullie relatie nog in een vroeg stadium dus dan is het nog minder pijnlijk allemaal.
donderdag 6 december 2007 om 14:08
Ik hoor ook alarmbellen... Ik sliep ook wel eens bij beste vriend toen ik een relatie had, maar toenmalige vriend wist dit en was (is ook nog steeds) heel goed bevriend met beste vriend. Was ook meer praktisch, als we gingen stappen ofzo en ik anders nog een half uur alleen naar huis moest fietsen.
Alhoewel ik dat tegenwoordig nooit meer zou doen, toen waren we wat jonger, maar als ik nou een vriend zou hebben zou ik niet meer bij een jongen gaan slapen. Ik zou dat andersom namelijk ook niet fijn vinden.
Maar de alarmbellen gaan vooral over het feit dat hij eigenlijk met jou had afgesproken, dat je het van zijn broer moet horen én dat haar vriend er niet was!!! Weet je wat die vriend er van vindt?
Natuurlijk is elkaar vrij laten goed in een relatie, maar ik heb wel geleerd door de jaren heen dat er wel grenzen zijn! Dat is voor iedereen verschillend, maar je moet daar wel samen uit komen. En je moet die ook duidelijk aangeven en een gesprek daarover moet ook kunnen. Ik snap dat je dit vaak niet zo in het begin van je relatie voert, maar nu is er toch wel een aanleiding! Want jij laat nu over je grenzen gaan en daar word je echt niet gelukkig van!
Alhoewel ik dat tegenwoordig nooit meer zou doen, toen waren we wat jonger, maar als ik nou een vriend zou hebben zou ik niet meer bij een jongen gaan slapen. Ik zou dat andersom namelijk ook niet fijn vinden.
Maar de alarmbellen gaan vooral over het feit dat hij eigenlijk met jou had afgesproken, dat je het van zijn broer moet horen én dat haar vriend er niet was!!! Weet je wat die vriend er van vindt?
Natuurlijk is elkaar vrij laten goed in een relatie, maar ik heb wel geleerd door de jaren heen dat er wel grenzen zijn! Dat is voor iedereen verschillend, maar je moet daar wel samen uit komen. En je moet die ook duidelijk aangeven en een gesprek daarover moet ook kunnen. Ik snap dat je dit vaak niet zo in het begin van je relatie voert, maar nu is er toch wel een aanleiding! Want jij laat nu over je grenzen gaan en daar word je echt niet gelukkig van!
donderdag 6 december 2007 om 14:14
De alarmbellen waren bij mij nog niet afgegaan. Pas op het moment dat je postte dat haar vriend er niet was, hij zijn date met jou niet door liet gaan. Je dat moet horen van zijn broer notabene. Dat maakt dat er bij mij nu wel alarmbellen rinkelen. En hard ook. Vriendschappen moeten kunnen. Ook vriendschappen waarin geknuffeld wordt. No problemo. Maar een date met jou niet door laten gaan omdat je liever bij je beste vriendin bent en er dan niet eerlijk over zijn dat vind ik niet kunnen.
donderdag 6 december 2007 om 14:17
donderdag 6 december 2007 om 14:26
Precies Kreng, je kunt best bij iemand van het andere geslacht blijven slapen. Maar dan moet je er niet over liegen of het pas achteraf vertellen. Wat dacht die vriend van je dat jij er niet achter zou komen? Wel fijn dat zijn broer het je vertelde anders had je mooi niets geweten. Vind het bedenkelijk...Normaal reageer ik niet zo op vriendschappen tussen mannen en vrouwen maar bij liegen en achteraf pas vertellen dan gaan mijn nekharen overeind staan.
donderdag 6 december 2007 om 14:50
Eerst dacht ik, toen ik je post las, man-vrouw vriendschap moet gewoon wel kunnen, dat hoeft echt geen probleem te betekenen. Mijn ex had ook nog een hele hechte band met zijn ex. Ze zagen elkaar regelmatig en ook al vond ik dat in het begin niet altijd leuk, ik heb er eigenlijk nooit iets van gezegd, omdat ik vond dat het mijn zaken niet waren. Het was voor hem heel belangrijk, zij was al langer in zijn leven dan ik en er was ook geen enkele reden om me ergens druk over te maken.
Bovenstaande vind ik nog steeds, maar bij jou is het nu toch een beetje een ander verhaal.. Ik zou dat zonder al te veel drama bespreekbaar maken, vraag gewoon wat er speelt, hoe hij tegenover haar staat en of hij misschien toch nog stiekem wel meer voor haar voelt dan alleen vriendschap. En of ze nu wel of niet destijds met elkaar het bed gedeeld hebben, doet er m.i. niet veel toe. Als het gebeurd is, is het gebeurd, maar slechts een onderdeel uit het verleden. Het is een jaar geleden, dat is al een beste tijd.
Dat hij nu bij haar slaapt, terwijl ze alleen thuis is, vind ik wel weer een heel ander uiterste! Dat is het kat op het spek binden. Daarbij gaan inderdaad hele luide alarmbellen rinkelen!! Vooral omdat jij er niets vanaf wist. Als hun vriendschap echt gewoon puur vriendschap is, hoeft hij over zoiets in principe niet zo stiekem te doen. Maar misschien durft hij het ook niet te zeggen, omdat hij bang is dat jij dan boos wordt of het niet begrijpt.
Maak het gewoon bespreekbaar, vraag wat er speelt, hoe de zaken er voor staan. Dan kun jij ook kijken wat je wilt, kun je hier mee verder? Of gaat dit toch niet functioneren voor de lange duur. Het is toch jammer dat je hierdoor van je roze wolk dondert?
Bovenstaande vind ik nog steeds, maar bij jou is het nu toch een beetje een ander verhaal.. Ik zou dat zonder al te veel drama bespreekbaar maken, vraag gewoon wat er speelt, hoe hij tegenover haar staat en of hij misschien toch nog stiekem wel meer voor haar voelt dan alleen vriendschap. En of ze nu wel of niet destijds met elkaar het bed gedeeld hebben, doet er m.i. niet veel toe. Als het gebeurd is, is het gebeurd, maar slechts een onderdeel uit het verleden. Het is een jaar geleden, dat is al een beste tijd.
Dat hij nu bij haar slaapt, terwijl ze alleen thuis is, vind ik wel weer een heel ander uiterste! Dat is het kat op het spek binden. Daarbij gaan inderdaad hele luide alarmbellen rinkelen!! Vooral omdat jij er niets vanaf wist. Als hun vriendschap echt gewoon puur vriendschap is, hoeft hij over zoiets in principe niet zo stiekem te doen. Maar misschien durft hij het ook niet te zeggen, omdat hij bang is dat jij dan boos wordt of het niet begrijpt.
Maak het gewoon bespreekbaar, vraag wat er speelt, hoe de zaken er voor staan. Dan kun jij ook kijken wat je wilt, kun je hier mee verder? Of gaat dit toch niet functioneren voor de lange duur. Het is toch jammer dat je hierdoor van je roze wolk dondert?
donderdag 6 december 2007 om 15:10
Ik was zo'n beste vriendin. En hoewel ik er tijdens deze 'beste vriendschap' van overtuigd was dat we alleen maar 'hele goede vrienden' waren, wist iedereen om me heen wel beter. Hij was nog stapel verliefd op mij, en dat wat ik zag als goede vriendschap was niets meer dan zijn hoop dat het ooit weer goed kwam.
Hij heeft jarenlang gehoopt, ook toen ik al lang een nieuwe relatie had. Zelfs toen hij al lang een nieuwe relatie had. Pas toen hij me laatst in een dronken bui bekende dat zijn vriendin leuk was, maar nooit mij zou worden, viel het kwartje.
En het ergste is dat het mijn ego enorm streelde.
We hebben nu veel minder contact, en ik ontwijk zijn knuffels, massages en zoenen en hoop dat zijn verliefdheid zo overgaat. Zonde van wat ik zag als onze mooie vriendschap, maar goed, als ik het goed begrepen heb, was het dat toch al nooit.
Hij heeft jarenlang gehoopt, ook toen ik al lang een nieuwe relatie had. Zelfs toen hij al lang een nieuwe relatie had. Pas toen hij me laatst in een dronken bui bekende dat zijn vriendin leuk was, maar nooit mij zou worden, viel het kwartje.
En het ergste is dat het mijn ego enorm streelde.
We hebben nu veel minder contact, en ik ontwijk zijn knuffels, massages en zoenen en hoop dat zijn verliefdheid zo overgaat. Zonde van wat ik zag als onze mooie vriendschap, maar goed, als ik het goed begrepen heb, was het dat toch al nooit.
donderdag 6 december 2007 om 15:46
Ondedezon, ik heb net als jij de ervaring gehad dat wat een man 'vriendschap' noemt, soms iets heel anders is. Ik heb ook een tijd zo'n 'vriend' gehad (een ex), maar toen hij me eens zei dat wat hij met mij gehad had, hij niet met zijn vrouw had (die hij na mij had leren kennen) heb ik onmiddellijk een einde gemaakt aan die vriendschap. Iemand die trouwt met een vrouw die zijn tweede keuze is, en dat dan nog tegen me zegt ook (terwijl zij denkt dat ze zijn grote liefde is), voor zo iemand heb ik geen waardering.
Nog iets : voor ik mijn man ontmoette, gaf die ex mij ook nog wel kusjes, knuffels en dergelijke, maar toen ik een relatie kreeg met mijn man, wilde ik dat niet meer. Het voelde niet goed / zuiver meer voor mij. Niet omdat ik voor die ex-vriend nog iets voelde, ik weet niet waarom, ik heb het gevoel dat ik dat soort dingen alleen met mijn man en kinderen wil hebben.
Nog iets : voor ik mijn man ontmoette, gaf die ex mij ook nog wel kusjes, knuffels en dergelijke, maar toen ik een relatie kreeg met mijn man, wilde ik dat niet meer. Het voelde niet goed / zuiver meer voor mij. Niet omdat ik voor die ex-vriend nog iets voelde, ik weet niet waarom, ik heb het gevoel dat ik dat soort dingen alleen met mijn man en kinderen wil hebben.
donderdag 6 december 2007 om 19:20
Hmm...ja bij mij zijn dus ook een soort van alarmbellen afgegaan...daarom voel ik me hier niet fijn over.
Vinden jullie t echt te ver gaan dat hij bij haar is blijven slapen? Ik weet ook wel zeker dat ze in 1 bed hebben geslapen zeg maar aan de verhalen te horen..Tis dus niet dat hij er niet eerlijk over is dat hij bij haar slaapt, hij zegt alles gewoon...daardoor heb ik ook zoiets van dat ik mss spoken zie, ik vind hem zeker niet oneerlijk...Alleen hoorde ik het 2 dagen later pas.. En zouden we op die bewuste avond uitgaan...ik hoorde wel een soort van spanning in zn stem toen hij t vertelde aan de telefoon....Pfff ik zie t al voor me: gezellig lepeltje lepeltje aaaah
Dus ja, inderdaad moet ik mn grenzen gaan aangeven. Keb even de kat uit de boom gekeken maar voel me hier niet lekker onder. Morgenavond zie ik hem weer....Hopelijk vind ik een relaxte manier om t te bespreken...
Vinden jullie t echt te ver gaan dat hij bij haar is blijven slapen? Ik weet ook wel zeker dat ze in 1 bed hebben geslapen zeg maar aan de verhalen te horen..Tis dus niet dat hij er niet eerlijk over is dat hij bij haar slaapt, hij zegt alles gewoon...daardoor heb ik ook zoiets van dat ik mss spoken zie, ik vind hem zeker niet oneerlijk...Alleen hoorde ik het 2 dagen later pas.. En zouden we op die bewuste avond uitgaan...ik hoorde wel een soort van spanning in zn stem toen hij t vertelde aan de telefoon....Pfff ik zie t al voor me: gezellig lepeltje lepeltje aaaah
Dus ja, inderdaad moet ik mn grenzen gaan aangeven. Keb even de kat uit de boom gekeken maar voel me hier niet lekker onder. Morgenavond zie ik hem weer....Hopelijk vind ik een relaxte manier om t te bespreken...
vrijdag 7 december 2007 om 07:50
Waarom maakt iedereen zo'n punt over dat slapen?
Zoals ik vroeger al tegen mijn ouders zei als ze zeurde dat ik niet bij een vriendje mocht blijven slapen : "Als ik wil sexen dan kan ik dat overal wel doen.Daar heb ik echt geen bed voor nodig."
Het getuigd inderdaad niet van veel respect dat hij daar een date met TO voor afzegt en nog minder van het feit dat hij daar niet eerlijk om is.
Maar misschien durft hij het ook wel niet eerlijk te vertellen omdat hij dan de wind van voren zou krijgen.
Ik denk dat jullie gewoon eens goed moeten praten en misschien kan jij (to) je er dan bij neerleggen dat er gewoon nog een ander in zijn leven is waar hij zich goed bij voelt en mischien kan je vriend dan inzien dat hij niet hoeft te liegen over het hoe en wat hij met zijn beste vriendin doet.
Zoals ik vroeger al tegen mijn ouders zei als ze zeurde dat ik niet bij een vriendje mocht blijven slapen : "Als ik wil sexen dan kan ik dat overal wel doen.Daar heb ik echt geen bed voor nodig."
Het getuigd inderdaad niet van veel respect dat hij daar een date met TO voor afzegt en nog minder van het feit dat hij daar niet eerlijk om is.
Maar misschien durft hij het ook wel niet eerlijk te vertellen omdat hij dan de wind van voren zou krijgen.
Ik denk dat jullie gewoon eens goed moeten praten en misschien kan jij (to) je er dan bij neerleggen dat er gewoon nog een ander in zijn leven is waar hij zich goed bij voelt en mischien kan je vriend dan inzien dat hij niet hoeft te liegen over het hoe en wat hij met zijn beste vriendin doet.
vrijdag 7 december 2007 om 08:50
Als jij je er niet goed bij voelt dat ze met elkaar in 1 bed slapen, met elkaar knuffelen en zoenen dan is dat je goed recht. Persoonlijk zou het mij ook te ver gaan. Mijn man heeft een paar vrouwelijke kennissen / vrienden, en daar gaat hij wel eens mee koffie drinken o.i.d., maar bij elkaar slapen en dan ook nog eens 1 in bed en zoenen e.d.; ik vind dat je uit jezelf al niet zoiets zou moeten doen naar je partner toe. Vriendschappen, prima, maar er zijn grenzen. En m.i. zou je vriend daar rekening mee moeten houden.
vrijdag 7 december 2007 om 09:26
Heel terecht dat jij hier argwaan bij hebt hoor.
Ik snap die vrouwen hier niet die zeggen "PFFF waarom mag een man nooit eenvriendschap met een vrouw hebben?" of "waarom maakt iedereen zich zo druk over slapen in 1 bed?"
Hebben jullie het verhaal van TO wel goed gelezen??
Een vriendin die zodra (!!) haar eigen vriend de deur uit is op een feestje, meteen bovenop die van jou duikt en lekker aanhankelijk doet en alsmaar kusjes en knuffels wil...sorry hoor, maar die is gewoon uit op de aandacht van de vriend van TO. En niet op een normale manier. Of hangen jullie ook continu bij je beste vriendin om de nek??? Nee toch??
Ik vind het heel terecht dat TO zich zorgen maakt, dat zou ik ook doen ...en degene die dat niet doet (of heel stoer roept: jeetje mag je geen vriendschap meer hebben??!!), heeft duidelijk een bord voor haar hoofd.
Vrouwen zoals de beste vriendin die hier beschreven wordt zijn vreselijk. Ze bespelen iedereen, doen extra aardig tegen TO (zodat die een dubbel gevoel krijgt want ja...haar haten gaat wel ver want ze is zo aardig!! maar eigenlijk vind ze haar bloedirritant omdat ze continue om de nek van haar vriend hangt), loopt overdreven om de nek van de vriend van een ander te hangen...
Ik vind dit ook respectloos....en het heefto ook niks meer met vriendschap te maken, hoe lang die vriendschap ook al niet duurt. Dit is gewoon aandachtsgeil zijn. Persoonlijk denk ik dus ook dat als ze op een feestje al zo plukkerig is, ze naast hem in bed al helemaal niet stil zal liggen......
Tel daarbij op dat de vriend van TO verliefd op die vriendin is geweest en ik kan me heel goed voorstellen dat TO zich zorgen maakt
Ga de confrontatie gewoon aan! Zeg dat je dit niet prettig vindt en dat hij respectloos is naar jou toe, want dat is hij!!!
Ik snap die vrouwen hier niet die zeggen "PFFF waarom mag een man nooit eenvriendschap met een vrouw hebben?" of "waarom maakt iedereen zich zo druk over slapen in 1 bed?"
Hebben jullie het verhaal van TO wel goed gelezen??
Een vriendin die zodra (!!) haar eigen vriend de deur uit is op een feestje, meteen bovenop die van jou duikt en lekker aanhankelijk doet en alsmaar kusjes en knuffels wil...sorry hoor, maar die is gewoon uit op de aandacht van de vriend van TO. En niet op een normale manier. Of hangen jullie ook continu bij je beste vriendin om de nek??? Nee toch??
Ik vind het heel terecht dat TO zich zorgen maakt, dat zou ik ook doen ...en degene die dat niet doet (of heel stoer roept: jeetje mag je geen vriendschap meer hebben??!!), heeft duidelijk een bord voor haar hoofd.
Vrouwen zoals de beste vriendin die hier beschreven wordt zijn vreselijk. Ze bespelen iedereen, doen extra aardig tegen TO (zodat die een dubbel gevoel krijgt want ja...haar haten gaat wel ver want ze is zo aardig!! maar eigenlijk vind ze haar bloedirritant omdat ze continue om de nek van haar vriend hangt), loopt overdreven om de nek van de vriend van een ander te hangen...
Ik vind dit ook respectloos....en het heefto ook niks meer met vriendschap te maken, hoe lang die vriendschap ook al niet duurt. Dit is gewoon aandachtsgeil zijn. Persoonlijk denk ik dus ook dat als ze op een feestje al zo plukkerig is, ze naast hem in bed al helemaal niet stil zal liggen......
Tel daarbij op dat de vriend van TO verliefd op die vriendin is geweest en ik kan me heel goed voorstellen dat TO zich zorgen maakt
Ga de confrontatie gewoon aan! Zeg dat je dit niet prettig vindt en dat hij respectloos is naar jou toe, want dat is hij!!!
zaterdag 8 december 2007 om 17:17
Gisteravond....verliep iets anders dan ik had gehoopt..
Na een gezellige avond zijn we samen naar een verjaardagsfeest van een vriend van hem gegaan...hij zei vantevoren dat hij t niet te laat wilde maken, omdat hij vandaag een afspraak had. Hij wilde thuis slapen en vroeg of ik ook bij hem kwam slapen. Ik was ook best moe en had wel zin in de verjaardag maar wilde ook op n redelijk tijdstip naar bed (zo rond een uur of 3-4 dus)...We wilden alletwee hetzelfde leek t dus: So far so good.
We komen aan op t feest; gezellig karaoke en biertjes gedronken. Rond n uurtje of 2 ging er een zakje drugs rond ...ik gebruik zelf niks, maar vind t ook niet erg als mensen om mij heen dat wel doen....echter vriendlief nam wel iets. Ik vroeg toen van: Joh, weet je wel zeker dat je dat wilt....je wilde toch op tijd naar huis toe? ...Een klein beetje maar hoor...zei hij...en hij vroeg of ik teleurgesteld was in hem dat hij dat deed.
Ik zag de bui al hangen...was moe en had op dat moment echt geen zin in dat gedoe dus ik ben opgestaan en heb ook gezegd dat ik er geen zin in had....Nou, vanaf toen werd t allemaal wat raar...Ik was nogal abrupt weggelopen eigenlijk...we hebben er buiten over gepraat. Ik voelde me er echt niet goed bij om hem daar op dat feest achter te laten, maak me dan beetje bezorgd omdat er volop drugs werden gebruikt...ben wel beetje van t principe "samen uit, samen thuis". Hij zei dat hij t niet erg vond dat ik weg wilde gaan en dat hij ook niet al te lang meer zou blijven etc..Ik vond t niet zo fijn dat hij zich eigenlijk niet aan de planning hield...dacht dat we samen rond 3 uur weg zouden gaan, maar goed.
Ik naar huis toe, kon echt niet goed slapen...want voelde me er gewoon raar onder. Heb hem toen weer gebeld en gesmst, maar geen reactie. Ik nam toen aan van ok, hij ligt nu vast in bed dus maak je geen zorgen.
Vandaag rond de middag belde zn broer me op en zei dat mn vriend nog steeds niet thuis was...Dus ja, ik hem bellen en hij was nog steeds op dat feest. Ik vroeg hem waarom hij dan niet even had teruggebeld naar mij...hij gaf toe dat hij t wel gezien had maar hij het geen goed moment vond om te bellen. Ik heb tegen hem gezegd dat ik t echt niet tof vond dat hij zogezegd mijn telefoontje negeerde aangezien hij eerst zei dat ik hem gewoon altijd mocht bellen, geen probleem blabla.
Ik ben toen nog even naar hem toe gegaan, omdat ik hem even wilde knuffelen...voelde me echt niet fijn onder deze wat rare situatie...hij had nog helemaal niet geslapen en was nog steeds niet nuchter ook...Ik was wel echt blij dat ik hem even gezien had.
Dus ja, ik heb nu voor t eerst wel mn grenzen aangegeven, maar dan mbt iets anders helaas...Ik voelde me vannacht en vanochtend echt crappy hieronder, ook omdat ik beetje baalde van mezelf dat ik t niet echt slim had aangepakt...Vind het soms moeilijk om te zeggen als me iets dwars zit....:s
Na een gezellige avond zijn we samen naar een verjaardagsfeest van een vriend van hem gegaan...hij zei vantevoren dat hij t niet te laat wilde maken, omdat hij vandaag een afspraak had. Hij wilde thuis slapen en vroeg of ik ook bij hem kwam slapen. Ik was ook best moe en had wel zin in de verjaardag maar wilde ook op n redelijk tijdstip naar bed (zo rond een uur of 3-4 dus)...We wilden alletwee hetzelfde leek t dus: So far so good.
We komen aan op t feest; gezellig karaoke en biertjes gedronken. Rond n uurtje of 2 ging er een zakje drugs rond ...ik gebruik zelf niks, maar vind t ook niet erg als mensen om mij heen dat wel doen....echter vriendlief nam wel iets. Ik vroeg toen van: Joh, weet je wel zeker dat je dat wilt....je wilde toch op tijd naar huis toe? ...Een klein beetje maar hoor...zei hij...en hij vroeg of ik teleurgesteld was in hem dat hij dat deed.
Ik zag de bui al hangen...was moe en had op dat moment echt geen zin in dat gedoe dus ik ben opgestaan en heb ook gezegd dat ik er geen zin in had....Nou, vanaf toen werd t allemaal wat raar...Ik was nogal abrupt weggelopen eigenlijk...we hebben er buiten over gepraat. Ik voelde me er echt niet goed bij om hem daar op dat feest achter te laten, maak me dan beetje bezorgd omdat er volop drugs werden gebruikt...ben wel beetje van t principe "samen uit, samen thuis". Hij zei dat hij t niet erg vond dat ik weg wilde gaan en dat hij ook niet al te lang meer zou blijven etc..Ik vond t niet zo fijn dat hij zich eigenlijk niet aan de planning hield...dacht dat we samen rond 3 uur weg zouden gaan, maar goed.
Ik naar huis toe, kon echt niet goed slapen...want voelde me er gewoon raar onder. Heb hem toen weer gebeld en gesmst, maar geen reactie. Ik nam toen aan van ok, hij ligt nu vast in bed dus maak je geen zorgen.
Vandaag rond de middag belde zn broer me op en zei dat mn vriend nog steeds niet thuis was...Dus ja, ik hem bellen en hij was nog steeds op dat feest. Ik vroeg hem waarom hij dan niet even had teruggebeld naar mij...hij gaf toe dat hij t wel gezien had maar hij het geen goed moment vond om te bellen. Ik heb tegen hem gezegd dat ik t echt niet tof vond dat hij zogezegd mijn telefoontje negeerde aangezien hij eerst zei dat ik hem gewoon altijd mocht bellen, geen probleem blabla.
Ik ben toen nog even naar hem toe gegaan, omdat ik hem even wilde knuffelen...voelde me echt niet fijn onder deze wat rare situatie...hij had nog helemaal niet geslapen en was nog steeds niet nuchter ook...Ik was wel echt blij dat ik hem even gezien had.
Dus ja, ik heb nu voor t eerst wel mn grenzen aangegeven, maar dan mbt iets anders helaas...Ik voelde me vannacht en vanochtend echt crappy hieronder, ook omdat ik beetje baalde van mezelf dat ik t niet echt slim had aangepakt...Vind het soms moeilijk om te zeggen als me iets dwars zit....:s
zaterdag 8 december 2007 om 17:43
zaterdag 8 december 2007 om 18:35
Met grenzen aangeven moet je meteen al beginnen, anders lukt het nooit om aan te geven hoe jij je voelt. Ik vind deze situatie (vooral van die vriendin) van weinig respect getuigen, ik vind het knap dat je het zo uit houdt. Voel je nog wat voor hem?
Je accepteert nu al een heleboel van hem, en je vindt het moeilijk om je grenzen aan te geven. Maar, wat ik hierboven al zei, als je daar niet mee begint zal het je nooit lukken. Je accepteert nu al veel, en om moeilijke gesprekken te vermijden zul je misschien (on)bewust nog meer gaan accepteren.
Ben het met Wanda eens, dat je iemand niet kunt veranderen. Je kunt je aan elkaar aanpassen, maar dat moet van twee kanten komen en dat moet je ook voor je partner over hebben als je echt serieus bent.
Succes, ik kan je weinig tips geven, behalve er over te blijven praten en jezelf afvragen of hij het waard is. Want voor je het weet ga jij jezelf veranderen (grenzen verleggen e.d.) zonder dat je het daar 100% mee eens bent. En dat is denk ik ook niet wat je wilt...!
Je accepteert nu al een heleboel van hem, en je vindt het moeilijk om je grenzen aan te geven. Maar, wat ik hierboven al zei, als je daar niet mee begint zal het je nooit lukken. Je accepteert nu al veel, en om moeilijke gesprekken te vermijden zul je misschien (on)bewust nog meer gaan accepteren.
Ben het met Wanda eens, dat je iemand niet kunt veranderen. Je kunt je aan elkaar aanpassen, maar dat moet van twee kanten komen en dat moet je ook voor je partner over hebben als je echt serieus bent.
Succes, ik kan je weinig tips geven, behalve er over te blijven praten en jezelf afvragen of hij het waard is. Want voor je het weet ga jij jezelf veranderen (grenzen verleggen e.d.) zonder dat je het daar 100% mee eens bent. En dat is denk ik ook niet wat je wilt...!
