Seks
alle pijlers
13 jaar huwelijk, saai seksleven
woensdag 12 november 2014 om 15:16
Hallo allemaal,
Ik stel de vraag hier maar, in de hoop dat er veel vrouwen meelezen. Maar reacties van mannen zijn ook welkom.
En de vraag is: wat moet ik doen?
Ik ben heel gelukkig getrouwd met een lieve, knappe vrouw. We hebben 2 kinderen (6 en 8 jaar) en een mooi leven samen. Mijn vrouw is een zorgzaam en verantwoordelijk type. Zij verdient de meeste poet, ik doe naast mijn halve baan veel in het huishouden. En dat vind ik prima, want ik ben een speelse vader en ben graag met mijn kinderen.
Maar zoals ik al in de titel aangaf, er wringt al vele jaren iets in ons seksleven. De eerste paar maanden van onze relatie was er niets aan de hand, maar heel geleidelijk aan werd het minder sprankelend. Misschien ook wel logisch als de verliefdheid er langzaam af gaat. Dat is overigens iets dat ik al met eerdere vriendinnen ook heb meegemaakt. Kinderen gaven vervolgens de bekende dip in het seksleven, wat we daarna weer hebben opgepakt. We doen het nu ongeveer een keer in de week.
Het probleem waar ik mee zit is dat de seks nu voorspelbaar en saai is geworden. We hebben hier al meerdere malen goed over gesproken, maar de conclusie die we naar elkaar uitspreken is telkens weer dat dit het nou eenmaal is en dat we het er mee moeten doen. Mijn vrouw zegt niet te kunnen veranderen.
Laat me de saaiheid toelichten: we doen het altijd op zaterdagavond. Mijn vrouw is erg gereguleerd en van de agenda enzo, en op zaterdag is er tijd voor seks. Soms maak ik aanstalte zomaar op een woensdag (doe eens gek) en dan wordt er een beetje lacherig op gereageerd, alsof ze de avances waardeert als compliment, maar verder geen tijd/zin heeft om er op in te gaan. Ander voorbeeld; de seks zelf is routineus. Zelfde standjes, volgorde etc. Op zich vind ik dit niet zo'n probleem, want het is lekker. Dat vind zij overigens ook, want ze wordt wel redelijk makkelijk geil en komt ook meestal wel een keer of vijf klaar. De saaiheid zit hem er in dat ik altijd het initiatief toon. Ik ben degene die telkens weer voorstelt om van standje te wisselen, of die vraagt waar ze zin in heeft.
Ik ben van nature een creatief en impulsief mens. Ik kan makkelijk gek doen, plagen, uitdagen of zomaar ineens een rol spelen. Helaas verschillen we hierin als dag en nacht. Als ik haar vraag om eens gek te doen komt er helemaal niets uit. Niets. Behalve een blik op oneindig en dan een schamper lachje omdat ze zich schaamt of er gewoon geen raad mee weet. Ik heb wel eens gevraagd om wat impulsiviteit van haar kant, ook buiten het bed, maar zoals ik al eerder zei: wat er niet in zit komt er ook niet uit. Ze vindt dat zelf overigens niet leuk, ik geloof dat ze best wat impulsiever in bed zou willen zijn.
Als laatste is er de verleiding, of liever de afwezigheid ervan. Ze heeft nog nooit in ons samenzijn mij seksueel verleid. Ik bedoel dus: zinspelen op seks, mij opgeilen door bijvoorbeeld zichzelf te betasten, of door met haar kont te draaien, borsten tegen me aan te drukken, of verzin maar wat. Nog nooit. Haar seksualiteit uit ze enkel in reactie op mijn avances, nooit-never-niet zomaar uit zichzelf. Ik kan me in dit kader nog een moment herinneren dat erg veel pijn deed, en dat dit illustreert. We zaten thuis bij vrienden naast elkaar op de bank, ik voor op de rand en zij leunend tegen de rugleuning. Tijdens het praten aait ze me ineens over mijn rug en ik voel een golf van verliefdheid: dat heeft ze nog nooit zomaar gedaan! Maar de ontnuchterende mededeling of ik even de nootjes wilde aangeven, onthulde haar werkelijke intentie achter deze 'liefkozing'. Dat was het moment waarop ik me realiseerde dat ik eigenlijk nooit zomaar wordt aangeraakt (of noem het 'verleid'), en dat achter de simpelste aanrakingkjes altijd een praktische overweging zit. Nooit een seksuele. Dat deed erg veel pijn.
Zoals ik al zei hebben we het hier vaak over gehad. Als we geen kinderen zouden hebben dan zou het hierop waarschijnlijk al zijn stukgelopen. We zijn mensen die goed praten, er samen uit proberen te komen en concrete vervolgstappen proberen te formuleren. We houden van elkaar en hebben allebei de intentie om hier aan te werken. Echter, deze cyclus (van opbouwende frustratie tot een goed gesprek) herhaalt zich nu al weer voor de vijfde of zesde keer, en ik heb er eerlijk gezegd niet zo veel vertrouwen meer in. Alle mooie intenties ten spijt. En vooral ook in sterk contrast met hoeveel ik van haar hou. Een relatietherapeut zou hier niet veel aan kunnen toevoegen, omdat we dus al vaak goed en diepgaand hebben gepraat en het probleem niet ligt aan de intentie, maar eigenlijk simpelweg neerkomt op onveranderlijke karakterverschillen.
MAAR: ik ben een man en ik heb zo mijn lusten. Ik ga graag met vrienden de stad in naar een cafe of club, en ik flirt graag met vrouwen. Ik maak dus ook regelmatig mee dat ik mezelf moet manen trouw te blijven aan mijn vrouw. Dat is enkele keren niet gelukt (jaren geleden), en toen heb ik met iemand gezoend. Gelukkig wist ik erger te voorkomen, maar de verleiding is haast onhoudbaar groot. Een dame die ik jaren geleden heb leren kennen is nogal voortvarend en flirt af en toe met me over Whatsapp. Ze gaat nogal ver en stuurt zeer seksueel getinte berichjtes (en foto's, etc.) om mij zover te krijgen. Elk jaar weer. Ik vind dit om alle voorgenoemde redenen verschrikkelijk opwindend, maar ik heb me voorgenomen om niet vreemd te gaan. En dat weet ze ook, maar ze grapt dan 'op een dag lukt het me wel'. Dit is natuurlijk een recept voor frustratie.
En die frustratie is echt niet leuk. Het is een killer, zowel voor het wankele seksleven met mijn vrouw, als voor alle andere aspecten van mijn bestaan. Ik wil niet ontrouw zijn, maar ik heb een sterke behoefte aan 'gewild' zijn. Ik zit er mee in mijn maag dat de ideale sekspartner niet mijn vrouw is. Ik heb al vaak lopen fantaseren over mogelijke manieren om dit op te lossen. Een open relatie, heimelijk vreemdgaan, uitmaken... maar geen van allen lijken me realistisch. Ik wil niemand kwetsen, maar pijnig daarmee mijzelf.
Wat zouden jullie in dit geval doen?
Ik stel de vraag hier maar, in de hoop dat er veel vrouwen meelezen. Maar reacties van mannen zijn ook welkom.
En de vraag is: wat moet ik doen?
Ik ben heel gelukkig getrouwd met een lieve, knappe vrouw. We hebben 2 kinderen (6 en 8 jaar) en een mooi leven samen. Mijn vrouw is een zorgzaam en verantwoordelijk type. Zij verdient de meeste poet, ik doe naast mijn halve baan veel in het huishouden. En dat vind ik prima, want ik ben een speelse vader en ben graag met mijn kinderen.
Maar zoals ik al in de titel aangaf, er wringt al vele jaren iets in ons seksleven. De eerste paar maanden van onze relatie was er niets aan de hand, maar heel geleidelijk aan werd het minder sprankelend. Misschien ook wel logisch als de verliefdheid er langzaam af gaat. Dat is overigens iets dat ik al met eerdere vriendinnen ook heb meegemaakt. Kinderen gaven vervolgens de bekende dip in het seksleven, wat we daarna weer hebben opgepakt. We doen het nu ongeveer een keer in de week.
Het probleem waar ik mee zit is dat de seks nu voorspelbaar en saai is geworden. We hebben hier al meerdere malen goed over gesproken, maar de conclusie die we naar elkaar uitspreken is telkens weer dat dit het nou eenmaal is en dat we het er mee moeten doen. Mijn vrouw zegt niet te kunnen veranderen.
Laat me de saaiheid toelichten: we doen het altijd op zaterdagavond. Mijn vrouw is erg gereguleerd en van de agenda enzo, en op zaterdag is er tijd voor seks. Soms maak ik aanstalte zomaar op een woensdag (doe eens gek) en dan wordt er een beetje lacherig op gereageerd, alsof ze de avances waardeert als compliment, maar verder geen tijd/zin heeft om er op in te gaan. Ander voorbeeld; de seks zelf is routineus. Zelfde standjes, volgorde etc. Op zich vind ik dit niet zo'n probleem, want het is lekker. Dat vind zij overigens ook, want ze wordt wel redelijk makkelijk geil en komt ook meestal wel een keer of vijf klaar. De saaiheid zit hem er in dat ik altijd het initiatief toon. Ik ben degene die telkens weer voorstelt om van standje te wisselen, of die vraagt waar ze zin in heeft.
Ik ben van nature een creatief en impulsief mens. Ik kan makkelijk gek doen, plagen, uitdagen of zomaar ineens een rol spelen. Helaas verschillen we hierin als dag en nacht. Als ik haar vraag om eens gek te doen komt er helemaal niets uit. Niets. Behalve een blik op oneindig en dan een schamper lachje omdat ze zich schaamt of er gewoon geen raad mee weet. Ik heb wel eens gevraagd om wat impulsiviteit van haar kant, ook buiten het bed, maar zoals ik al eerder zei: wat er niet in zit komt er ook niet uit. Ze vindt dat zelf overigens niet leuk, ik geloof dat ze best wat impulsiever in bed zou willen zijn.
Als laatste is er de verleiding, of liever de afwezigheid ervan. Ze heeft nog nooit in ons samenzijn mij seksueel verleid. Ik bedoel dus: zinspelen op seks, mij opgeilen door bijvoorbeeld zichzelf te betasten, of door met haar kont te draaien, borsten tegen me aan te drukken, of verzin maar wat. Nog nooit. Haar seksualiteit uit ze enkel in reactie op mijn avances, nooit-never-niet zomaar uit zichzelf. Ik kan me in dit kader nog een moment herinneren dat erg veel pijn deed, en dat dit illustreert. We zaten thuis bij vrienden naast elkaar op de bank, ik voor op de rand en zij leunend tegen de rugleuning. Tijdens het praten aait ze me ineens over mijn rug en ik voel een golf van verliefdheid: dat heeft ze nog nooit zomaar gedaan! Maar de ontnuchterende mededeling of ik even de nootjes wilde aangeven, onthulde haar werkelijke intentie achter deze 'liefkozing'. Dat was het moment waarop ik me realiseerde dat ik eigenlijk nooit zomaar wordt aangeraakt (of noem het 'verleid'), en dat achter de simpelste aanrakingkjes altijd een praktische overweging zit. Nooit een seksuele. Dat deed erg veel pijn.
Zoals ik al zei hebben we het hier vaak over gehad. Als we geen kinderen zouden hebben dan zou het hierop waarschijnlijk al zijn stukgelopen. We zijn mensen die goed praten, er samen uit proberen te komen en concrete vervolgstappen proberen te formuleren. We houden van elkaar en hebben allebei de intentie om hier aan te werken. Echter, deze cyclus (van opbouwende frustratie tot een goed gesprek) herhaalt zich nu al weer voor de vijfde of zesde keer, en ik heb er eerlijk gezegd niet zo veel vertrouwen meer in. Alle mooie intenties ten spijt. En vooral ook in sterk contrast met hoeveel ik van haar hou. Een relatietherapeut zou hier niet veel aan kunnen toevoegen, omdat we dus al vaak goed en diepgaand hebben gepraat en het probleem niet ligt aan de intentie, maar eigenlijk simpelweg neerkomt op onveranderlijke karakterverschillen.
MAAR: ik ben een man en ik heb zo mijn lusten. Ik ga graag met vrienden de stad in naar een cafe of club, en ik flirt graag met vrouwen. Ik maak dus ook regelmatig mee dat ik mezelf moet manen trouw te blijven aan mijn vrouw. Dat is enkele keren niet gelukt (jaren geleden), en toen heb ik met iemand gezoend. Gelukkig wist ik erger te voorkomen, maar de verleiding is haast onhoudbaar groot. Een dame die ik jaren geleden heb leren kennen is nogal voortvarend en flirt af en toe met me over Whatsapp. Ze gaat nogal ver en stuurt zeer seksueel getinte berichjtes (en foto's, etc.) om mij zover te krijgen. Elk jaar weer. Ik vind dit om alle voorgenoemde redenen verschrikkelijk opwindend, maar ik heb me voorgenomen om niet vreemd te gaan. En dat weet ze ook, maar ze grapt dan 'op een dag lukt het me wel'. Dit is natuurlijk een recept voor frustratie.
En die frustratie is echt niet leuk. Het is een killer, zowel voor het wankele seksleven met mijn vrouw, als voor alle andere aspecten van mijn bestaan. Ik wil niet ontrouw zijn, maar ik heb een sterke behoefte aan 'gewild' zijn. Ik zit er mee in mijn maag dat de ideale sekspartner niet mijn vrouw is. Ik heb al vaak lopen fantaseren over mogelijke manieren om dit op te lossen. Een open relatie, heimelijk vreemdgaan, uitmaken... maar geen van allen lijken me realistisch. Ik wil niemand kwetsen, maar pijnig daarmee mijzelf.
Wat zouden jullie in dit geval doen?
woensdag 12 november 2014 om 15:25
Zo grappig altijd om te lezen: ik ben heel gelukkig getrouwd, maar....
En dan komt er een verhaal waaruit blijkt dat het toch niet zo'n gelukkig huwelijk is.
Zo te lezen is je vrouw nooit een echte stoeipoes geweest, en dat gaat ook niet veranderen. Je hebt imo een aantal opties:
- accepteren
- een open relatie (maar daar moet je vrouw dan wel voor openstaan)
- scheiden
Wat dus geen optie is, is vreemdgaan.
En dan komt er een verhaal waaruit blijkt dat het toch niet zo'n gelukkig huwelijk is.
Zo te lezen is je vrouw nooit een echte stoeipoes geweest, en dat gaat ook niet veranderen. Je hebt imo een aantal opties:
- accepteren
- een open relatie (maar daar moet je vrouw dan wel voor openstaan)
- scheiden
Wat dus geen optie is, is vreemdgaan.
woensdag 12 november 2014 om 15:36
woensdag 12 november 2014 om 15:37
woensdag 12 november 2014 om 15:45
quote:Amsterdam73 schreef op 12 november 2014 @ 15:37:
De bewuste dame verwijderen uit Whatsapp is wellicht een goed idee, maar slechts een lapmiddel. Ze is inwisselbaar. Ze symboliseert de verleiding die je overal tegenkomt, in de kroeg, maar ook op het werk, op straat, op school, you name it.
Overal is verleiding, zeker. Het middelpunt in die verleiding ben jij zelf. Jij maakt de keuze of je op de verleiding ingaat.
Hoe open kun je zijn in je huwelijk? Kun je praten over sex buiten het huwelijk?
(en even controlevraagje: gebruikt je vrouw hormonale anticonceptie?)
De bewuste dame verwijderen uit Whatsapp is wellicht een goed idee, maar slechts een lapmiddel. Ze is inwisselbaar. Ze symboliseert de verleiding die je overal tegenkomt, in de kroeg, maar ook op het werk, op straat, op school, you name it.
Overal is verleiding, zeker. Het middelpunt in die verleiding ben jij zelf. Jij maakt de keuze of je op de verleiding ingaat.
Hoe open kun je zijn in je huwelijk? Kun je praten over sex buiten het huwelijk?
(en even controlevraagje: gebruikt je vrouw hormonale anticonceptie?)
woensdag 12 november 2014 om 15:50
quote:lilalinda schreef op 12 november 2014 @ 15:45:
[...]
Overal is verleiding, zeker. Het middelpunt in die verleiding ben jij zelf. Jij maakt de keuze of je op de verleiding ingaat. Hoe open kun je zijn in je huwelijk? Kun je praten over sex buiten het huwelijk?
(en even controlevraagje: gebruikt je vrouw hormonale anticonceptie?)
Praten over seks buiten het huwelijk is iets waar ik dicht tegenaan zit. Deze vraag zal echter rouw op haar dak vallen, omdat ze toch telkens berust in de situatie en dan het idee heeft dat het goed gaat. Bovendien is die vraag meteen ook een concrete afwijzing van haar, waarna het seksleven bínnen het huwelijk volledig op z'n gat ligt. Ik ben ook wel enigszins bevreesd voor de gevolgen van deze stap op lange termijn.
En ja, mijn vrouw gebruikt Myrena.
[...]
Overal is verleiding, zeker. Het middelpunt in die verleiding ben jij zelf. Jij maakt de keuze of je op de verleiding ingaat. Hoe open kun je zijn in je huwelijk? Kun je praten over sex buiten het huwelijk?
(en even controlevraagje: gebruikt je vrouw hormonale anticonceptie?)
Praten over seks buiten het huwelijk is iets waar ik dicht tegenaan zit. Deze vraag zal echter rouw op haar dak vallen, omdat ze toch telkens berust in de situatie en dan het idee heeft dat het goed gaat. Bovendien is die vraag meteen ook een concrete afwijzing van haar, waarna het seksleven bínnen het huwelijk volledig op z'n gat ligt. Ik ben ook wel enigszins bevreesd voor de gevolgen van deze stap op lange termijn.
En ja, mijn vrouw gebruikt Myrena.
woensdag 12 november 2014 om 15:54
quote:cosima schreef op 12 november 2014 @ 15:48:
Misschien een stomme vraag, maar waarom ben je getrouwd en aan kinderen begonnen met iemand waarmee de sex mwah was ?Tja, misschien omdat ik 33 was en het 'tijd' was voor kinderen? En ik het verder met haar heel goed heb? Ze een lieve moeder is? De seks niet zozeer slecht was? Ik bedoel, misschien dat ik tegen beter weten in dacht: first things first, eerst kinderen, dan zien we wel weer verder.
Misschien een stomme vraag, maar waarom ben je getrouwd en aan kinderen begonnen met iemand waarmee de sex mwah was ?Tja, misschien omdat ik 33 was en het 'tijd' was voor kinderen? En ik het verder met haar heel goed heb? Ze een lieve moeder is? De seks niet zozeer slecht was? Ik bedoel, misschien dat ik tegen beter weten in dacht: first things first, eerst kinderen, dan zien we wel weer verder.
woensdag 12 november 2014 om 15:58
quote:dojobo schreef op 12 november 2014 @ 15:53:
Wat verwacht je eigenlijk? Dat na x jaar alles nog zo is alsof je fris verliefd was? En ben ik blij dat jij mijn man niet bent..... flirten met anderen etc..... Ik zou zeer teleurgesteld in jou zijn als partner......
makkelijk gezegd ! blijkbaar was de seks nooit "fris verliefd"
Ik snap je wel Amsterdam73, je klinkt als een lieve man, alleen je begrijpt zelf dat er maar weinig goede oplossingen zijn ! Je kinderen zijn 8 en 6, dat is jong maar ook allang geen babys meer, en dus in principe al zelfstandig genoeg om mama en papa af en toe "me-time" te gunnen. Het is niet zo dat de 24/7 jullie aandacht nodig moeten hebben, dus dat zal het niet zijn... wellicht heeft je vrouw gewoon weinig libido. Wat je ermee doet ligt aan jou en aan tot hoever je bereid bent dit te accepteren.
Wat verwacht je eigenlijk? Dat na x jaar alles nog zo is alsof je fris verliefd was? En ben ik blij dat jij mijn man niet bent..... flirten met anderen etc..... Ik zou zeer teleurgesteld in jou zijn als partner......
makkelijk gezegd ! blijkbaar was de seks nooit "fris verliefd"
Ik snap je wel Amsterdam73, je klinkt als een lieve man, alleen je begrijpt zelf dat er maar weinig goede oplossingen zijn ! Je kinderen zijn 8 en 6, dat is jong maar ook allang geen babys meer, en dus in principe al zelfstandig genoeg om mama en papa af en toe "me-time" te gunnen. Het is niet zo dat de 24/7 jullie aandacht nodig moeten hebben, dus dat zal het niet zijn... wellicht heeft je vrouw gewoon weinig libido. Wat je ermee doet ligt aan jou en aan tot hoever je bereid bent dit te accepteren.
woensdag 12 november 2014 om 15:58
Als je uitgaat van "onveranderlijke karakterverschillen" dan ga je uit van een vrij hopeloze situatie. Jij wil creativiteit en initiatief van haar, zij is meer van de plannen en volgen wat jij dan op dat geplande moment doet.
Zij kan best in aanleg wat passiever of fantasieloos zijn, maar dat wil niet zeggen dat er helemaal geen mogelijkheid in zit. Als zij zelf eigenlijk ook best wat initiatiefrijker zou willen zijn of wat speelser zijn daar best mogelijkheden voor om dat te ontwikkelen of te stimuleren.
Maar dan moeten jullie beiden, en jij vooral, accepteren dat:
- zoiets tijd kost. Het is dus niet zo van: nu actie, en over een week spannende seks;
- het geen verplichting moet worden voor haar van "nu moet ik voortaan creatief zijn". Een keer iets geks doen is al een winstpunt, reken er niet op dat het dan voortaan elke keer spetterend is;
- er geen instantcursus "hoe word ik een spontane minnares" bestaat. Best kans dat zij die spontane kant wel in zichzelf kan ontdekken, maar dan via een heel andere route.
Denk bv aan dansles samen (Argentijnse tango oid) een cursus theaterimprovisatie, een cursus intuïtieve zweefdingen, van alles is mogelijk als je zoekt naar manieren om los te durven laten en spontane ingevingen te volgen. Het gaat dus niet om seksles!! Ik herhaal: het gaat niet om seksles!! Het is volkomen kansloos als zij op workshop muziekimprovisatie is geweest en jij gaat haar verwachtingsvol aan zitten kijken van:"en, gebeurt er al wat?" . Het werkt alleen als zij ZELF de wens heeft om haar structuren eens wat losser te laten en te leren wat er gebeurt als ze wat meer "go with the flow" gaat. Dát kan, als positieve bijwerking, veroorzaken dat ze in het hele leven, dus ook in bed, wat speelser durft te zijn.
Zij kan best in aanleg wat passiever of fantasieloos zijn, maar dat wil niet zeggen dat er helemaal geen mogelijkheid in zit. Als zij zelf eigenlijk ook best wat initiatiefrijker zou willen zijn of wat speelser zijn daar best mogelijkheden voor om dat te ontwikkelen of te stimuleren.
Maar dan moeten jullie beiden, en jij vooral, accepteren dat:
- zoiets tijd kost. Het is dus niet zo van: nu actie, en over een week spannende seks;
- het geen verplichting moet worden voor haar van "nu moet ik voortaan creatief zijn". Een keer iets geks doen is al een winstpunt, reken er niet op dat het dan voortaan elke keer spetterend is;
- er geen instantcursus "hoe word ik een spontane minnares" bestaat. Best kans dat zij die spontane kant wel in zichzelf kan ontdekken, maar dan via een heel andere route.
Denk bv aan dansles samen (Argentijnse tango oid) een cursus theaterimprovisatie, een cursus intuïtieve zweefdingen, van alles is mogelijk als je zoekt naar manieren om los te durven laten en spontane ingevingen te volgen. Het gaat dus niet om seksles!! Ik herhaal: het gaat niet om seksles!! Het is volkomen kansloos als zij op workshop muziekimprovisatie is geweest en jij gaat haar verwachtingsvol aan zitten kijken van:"en, gebeurt er al wat?" . Het werkt alleen als zij ZELF de wens heeft om haar structuren eens wat losser te laten en te leren wat er gebeurt als ze wat meer "go with the flow" gaat. Dát kan, als positieve bijwerking, veroorzaken dat ze in het hele leven, dus ook in bed, wat speelser durft te zijn.
woensdag 12 november 2014 om 15:59
quote:dojobo schreef op 12 november 2014 @ 15:53:
Wat verwacht je eigenlijk? Dat na x jaar alles nog zo is alsof je fris verliefd was? En ben ik blij dat jij mijn man niet bent..... flirten met anderen etc..... Ik zou zeer teleurgesteld in jou zijn als partner......Nee dat verwacht ik niet. Maar ik verwachtte wel dat praten over deze problemen iets zou verbeteren. Wat vind jij van haar houding dan?
Wat verwacht je eigenlijk? Dat na x jaar alles nog zo is alsof je fris verliefd was? En ben ik blij dat jij mijn man niet bent..... flirten met anderen etc..... Ik zou zeer teleurgesteld in jou zijn als partner......Nee dat verwacht ik niet. Maar ik verwachtte wel dat praten over deze problemen iets zou verbeteren. Wat vind jij van haar houding dan?
woensdag 12 november 2014 om 16:00
quote:Amsterdam73 schreef op 12 november 2014 @ 15:54:
[...]
Tja, misschien omdat ik 33 was en het 'tijd' was voor kinderen? En ik het verder met haar heel goed heb? Ze een lieve moeder is? De seks niet zozeer slecht was? Ik bedoel, misschien dat ik tegen beter weten in dacht: first things first, eerst kinderen, dan zien we wel weer verder.
terwijl toch iedereen weet, dat sex over het algemeen de eerste jaren het beste is. Het was wel een voorspelling voor je toekomst samen
Ze is verder nog steeds dezelfde vrouw, mooi, lief, leuk huwelijk?
besef je heel goed, wat je in de waagschaal legt, voor jeuk aan de piemel.
je hebt 1 minpunt in een verder hele fijne relatie, bekijk het eens zo: wat zeik je eigenlijk?
[...]
Tja, misschien omdat ik 33 was en het 'tijd' was voor kinderen? En ik het verder met haar heel goed heb? Ze een lieve moeder is? De seks niet zozeer slecht was? Ik bedoel, misschien dat ik tegen beter weten in dacht: first things first, eerst kinderen, dan zien we wel weer verder.
terwijl toch iedereen weet, dat sex over het algemeen de eerste jaren het beste is. Het was wel een voorspelling voor je toekomst samen
Ze is verder nog steeds dezelfde vrouw, mooi, lief, leuk huwelijk?
besef je heel goed, wat je in de waagschaal legt, voor jeuk aan de piemel.
je hebt 1 minpunt in een verder hele fijne relatie, bekijk het eens zo: wat zeik je eigenlijk?
woensdag 12 november 2014 om 16:03
quote:lilalinda schreef op 12 november 2014 @ 16:00:
[...]
terwijl toch iedereen weet, dat sex over het algemeen de eerste jaren het beste is. Het was wel een voorspelling voor je toekomst samen
Ze is verder nog steeds dezelfde vrouw, mooi, lief, leuk huwelijk?
besef je heel goed, wat je in de waagschaal legt, voor jeuk aan de piemel.
je hebt 1 minpunt in een verder hele fijne relatie, bekijk het eens zo: wat zeik je eigenlijk?
Ik weet het niet hoor, TO is een jonge gezonde man, daar hoort gewoon leuke seks bij. Dat kun je niet jeuk aan de piemel noemen, het lijkt me vrij gezond en normaal om gewoon goede seks met je vrouw te willen.
Bekijk het vanuit de oog van zijn vrouw: hoe verwacht zij om een goed huwelijk te hebben als je feitelijk nooit zin in je man hebt ? Dan weet je toch dat er iets mis en dat de kans groot is dat je man ergens anders zijn lusten kwijt zal raken ?
[...]
terwijl toch iedereen weet, dat sex over het algemeen de eerste jaren het beste is. Het was wel een voorspelling voor je toekomst samen
Ze is verder nog steeds dezelfde vrouw, mooi, lief, leuk huwelijk?
besef je heel goed, wat je in de waagschaal legt, voor jeuk aan de piemel.
je hebt 1 minpunt in een verder hele fijne relatie, bekijk het eens zo: wat zeik je eigenlijk?
Ik weet het niet hoor, TO is een jonge gezonde man, daar hoort gewoon leuke seks bij. Dat kun je niet jeuk aan de piemel noemen, het lijkt me vrij gezond en normaal om gewoon goede seks met je vrouw te willen.
Bekijk het vanuit de oog van zijn vrouw: hoe verwacht zij om een goed huwelijk te hebben als je feitelijk nooit zin in je man hebt ? Dan weet je toch dat er iets mis en dat de kans groot is dat je man ergens anders zijn lusten kwijt zal raken ?
