![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-seks-01.png)
13 jaar huwelijk, saai seksleven
woensdag 12 november 2014 om 15:16
Hallo allemaal,
Ik stel de vraag hier maar, in de hoop dat er veel vrouwen meelezen. Maar reacties van mannen zijn ook welkom.
En de vraag is: wat moet ik doen?
Ik ben heel gelukkig getrouwd met een lieve, knappe vrouw. We hebben 2 kinderen (6 en 8 jaar) en een mooi leven samen. Mijn vrouw is een zorgzaam en verantwoordelijk type. Zij verdient de meeste poet, ik doe naast mijn halve baan veel in het huishouden. En dat vind ik prima, want ik ben een speelse vader en ben graag met mijn kinderen.
Maar zoals ik al in de titel aangaf, er wringt al vele jaren iets in ons seksleven. De eerste paar maanden van onze relatie was er niets aan de hand, maar heel geleidelijk aan werd het minder sprankelend. Misschien ook wel logisch als de verliefdheid er langzaam af gaat. Dat is overigens iets dat ik al met eerdere vriendinnen ook heb meegemaakt. Kinderen gaven vervolgens de bekende dip in het seksleven, wat we daarna weer hebben opgepakt. We doen het nu ongeveer een keer in de week.
Het probleem waar ik mee zit is dat de seks nu voorspelbaar en saai is geworden. We hebben hier al meerdere malen goed over gesproken, maar de conclusie die we naar elkaar uitspreken is telkens weer dat dit het nou eenmaal is en dat we het er mee moeten doen. Mijn vrouw zegt niet te kunnen veranderen.
Laat me de saaiheid toelichten: we doen het altijd op zaterdagavond. Mijn vrouw is erg gereguleerd en van de agenda enzo, en op zaterdag is er tijd voor seks. Soms maak ik aanstalte zomaar op een woensdag (doe eens gek) en dan wordt er een beetje lacherig op gereageerd, alsof ze de avances waardeert als compliment, maar verder geen tijd/zin heeft om er op in te gaan. Ander voorbeeld; de seks zelf is routineus. Zelfde standjes, volgorde etc. Op zich vind ik dit niet zo'n probleem, want het is lekker. Dat vind zij overigens ook, want ze wordt wel redelijk makkelijk geil en komt ook meestal wel een keer of vijf klaar. De saaiheid zit hem er in dat ik altijd het initiatief toon. Ik ben degene die telkens weer voorstelt om van standje te wisselen, of die vraagt waar ze zin in heeft.
Ik ben van nature een creatief en impulsief mens. Ik kan makkelijk gek doen, plagen, uitdagen of zomaar ineens een rol spelen. Helaas verschillen we hierin als dag en nacht. Als ik haar vraag om eens gek te doen komt er helemaal niets uit. Niets. Behalve een blik op oneindig en dan een schamper lachje omdat ze zich schaamt of er gewoon geen raad mee weet. Ik heb wel eens gevraagd om wat impulsiviteit van haar kant, ook buiten het bed, maar zoals ik al eerder zei: wat er niet in zit komt er ook niet uit. Ze vindt dat zelf overigens niet leuk, ik geloof dat ze best wat impulsiever in bed zou willen zijn.
Als laatste is er de verleiding, of liever de afwezigheid ervan. Ze heeft nog nooit in ons samenzijn mij seksueel verleid. Ik bedoel dus: zinspelen op seks, mij opgeilen door bijvoorbeeld zichzelf te betasten, of door met haar kont te draaien, borsten tegen me aan te drukken, of verzin maar wat. Nog nooit. Haar seksualiteit uit ze enkel in reactie op mijn avances, nooit-never-niet zomaar uit zichzelf. Ik kan me in dit kader nog een moment herinneren dat erg veel pijn deed, en dat dit illustreert. We zaten thuis bij vrienden naast elkaar op de bank, ik voor op de rand en zij leunend tegen de rugleuning. Tijdens het praten aait ze me ineens over mijn rug en ik voel een golf van verliefdheid: dat heeft ze nog nooit zomaar gedaan! Maar de ontnuchterende mededeling of ik even de nootjes wilde aangeven, onthulde haar werkelijke intentie achter deze 'liefkozing'. Dat was het moment waarop ik me realiseerde dat ik eigenlijk nooit zomaar wordt aangeraakt (of noem het 'verleid'), en dat achter de simpelste aanrakingkjes altijd een praktische overweging zit. Nooit een seksuele. Dat deed erg veel pijn.
Zoals ik al zei hebben we het hier vaak over gehad. Als we geen kinderen zouden hebben dan zou het hierop waarschijnlijk al zijn stukgelopen. We zijn mensen die goed praten, er samen uit proberen te komen en concrete vervolgstappen proberen te formuleren. We houden van elkaar en hebben allebei de intentie om hier aan te werken. Echter, deze cyclus (van opbouwende frustratie tot een goed gesprek) herhaalt zich nu al weer voor de vijfde of zesde keer, en ik heb er eerlijk gezegd niet zo veel vertrouwen meer in. Alle mooie intenties ten spijt. En vooral ook in sterk contrast met hoeveel ik van haar hou. Een relatietherapeut zou hier niet veel aan kunnen toevoegen, omdat we dus al vaak goed en diepgaand hebben gepraat en het probleem niet ligt aan de intentie, maar eigenlijk simpelweg neerkomt op onveranderlijke karakterverschillen.
MAAR: ik ben een man en ik heb zo mijn lusten. Ik ga graag met vrienden de stad in naar een cafe of club, en ik flirt graag met vrouwen. Ik maak dus ook regelmatig mee dat ik mezelf moet manen trouw te blijven aan mijn vrouw. Dat is enkele keren niet gelukt (jaren geleden), en toen heb ik met iemand gezoend. Gelukkig wist ik erger te voorkomen, maar de verleiding is haast onhoudbaar groot. Een dame die ik jaren geleden heb leren kennen is nogal voortvarend en flirt af en toe met me over Whatsapp. Ze gaat nogal ver en stuurt zeer seksueel getinte berichjtes (en foto's, etc.) om mij zover te krijgen. Elk jaar weer. Ik vind dit om alle voorgenoemde redenen verschrikkelijk opwindend, maar ik heb me voorgenomen om niet vreemd te gaan. En dat weet ze ook, maar ze grapt dan 'op een dag lukt het me wel'. Dit is natuurlijk een recept voor frustratie.
En die frustratie is echt niet leuk. Het is een killer, zowel voor het wankele seksleven met mijn vrouw, als voor alle andere aspecten van mijn bestaan. Ik wil niet ontrouw zijn, maar ik heb een sterke behoefte aan 'gewild' zijn. Ik zit er mee in mijn maag dat de ideale sekspartner niet mijn vrouw is. Ik heb al vaak lopen fantaseren over mogelijke manieren om dit op te lossen. Een open relatie, heimelijk vreemdgaan, uitmaken... maar geen van allen lijken me realistisch. Ik wil niemand kwetsen, maar pijnig daarmee mijzelf.
Wat zouden jullie in dit geval doen?
Ik stel de vraag hier maar, in de hoop dat er veel vrouwen meelezen. Maar reacties van mannen zijn ook welkom.
En de vraag is: wat moet ik doen?
Ik ben heel gelukkig getrouwd met een lieve, knappe vrouw. We hebben 2 kinderen (6 en 8 jaar) en een mooi leven samen. Mijn vrouw is een zorgzaam en verantwoordelijk type. Zij verdient de meeste poet, ik doe naast mijn halve baan veel in het huishouden. En dat vind ik prima, want ik ben een speelse vader en ben graag met mijn kinderen.
Maar zoals ik al in de titel aangaf, er wringt al vele jaren iets in ons seksleven. De eerste paar maanden van onze relatie was er niets aan de hand, maar heel geleidelijk aan werd het minder sprankelend. Misschien ook wel logisch als de verliefdheid er langzaam af gaat. Dat is overigens iets dat ik al met eerdere vriendinnen ook heb meegemaakt. Kinderen gaven vervolgens de bekende dip in het seksleven, wat we daarna weer hebben opgepakt. We doen het nu ongeveer een keer in de week.
Het probleem waar ik mee zit is dat de seks nu voorspelbaar en saai is geworden. We hebben hier al meerdere malen goed over gesproken, maar de conclusie die we naar elkaar uitspreken is telkens weer dat dit het nou eenmaal is en dat we het er mee moeten doen. Mijn vrouw zegt niet te kunnen veranderen.
Laat me de saaiheid toelichten: we doen het altijd op zaterdagavond. Mijn vrouw is erg gereguleerd en van de agenda enzo, en op zaterdag is er tijd voor seks. Soms maak ik aanstalte zomaar op een woensdag (doe eens gek) en dan wordt er een beetje lacherig op gereageerd, alsof ze de avances waardeert als compliment, maar verder geen tijd/zin heeft om er op in te gaan. Ander voorbeeld; de seks zelf is routineus. Zelfde standjes, volgorde etc. Op zich vind ik dit niet zo'n probleem, want het is lekker. Dat vind zij overigens ook, want ze wordt wel redelijk makkelijk geil en komt ook meestal wel een keer of vijf klaar. De saaiheid zit hem er in dat ik altijd het initiatief toon. Ik ben degene die telkens weer voorstelt om van standje te wisselen, of die vraagt waar ze zin in heeft.
Ik ben van nature een creatief en impulsief mens. Ik kan makkelijk gek doen, plagen, uitdagen of zomaar ineens een rol spelen. Helaas verschillen we hierin als dag en nacht. Als ik haar vraag om eens gek te doen komt er helemaal niets uit. Niets. Behalve een blik op oneindig en dan een schamper lachje omdat ze zich schaamt of er gewoon geen raad mee weet. Ik heb wel eens gevraagd om wat impulsiviteit van haar kant, ook buiten het bed, maar zoals ik al eerder zei: wat er niet in zit komt er ook niet uit. Ze vindt dat zelf overigens niet leuk, ik geloof dat ze best wat impulsiever in bed zou willen zijn.
Als laatste is er de verleiding, of liever de afwezigheid ervan. Ze heeft nog nooit in ons samenzijn mij seksueel verleid. Ik bedoel dus: zinspelen op seks, mij opgeilen door bijvoorbeeld zichzelf te betasten, of door met haar kont te draaien, borsten tegen me aan te drukken, of verzin maar wat. Nog nooit. Haar seksualiteit uit ze enkel in reactie op mijn avances, nooit-never-niet zomaar uit zichzelf. Ik kan me in dit kader nog een moment herinneren dat erg veel pijn deed, en dat dit illustreert. We zaten thuis bij vrienden naast elkaar op de bank, ik voor op de rand en zij leunend tegen de rugleuning. Tijdens het praten aait ze me ineens over mijn rug en ik voel een golf van verliefdheid: dat heeft ze nog nooit zomaar gedaan! Maar de ontnuchterende mededeling of ik even de nootjes wilde aangeven, onthulde haar werkelijke intentie achter deze 'liefkozing'. Dat was het moment waarop ik me realiseerde dat ik eigenlijk nooit zomaar wordt aangeraakt (of noem het 'verleid'), en dat achter de simpelste aanrakingkjes altijd een praktische overweging zit. Nooit een seksuele. Dat deed erg veel pijn.
Zoals ik al zei hebben we het hier vaak over gehad. Als we geen kinderen zouden hebben dan zou het hierop waarschijnlijk al zijn stukgelopen. We zijn mensen die goed praten, er samen uit proberen te komen en concrete vervolgstappen proberen te formuleren. We houden van elkaar en hebben allebei de intentie om hier aan te werken. Echter, deze cyclus (van opbouwende frustratie tot een goed gesprek) herhaalt zich nu al weer voor de vijfde of zesde keer, en ik heb er eerlijk gezegd niet zo veel vertrouwen meer in. Alle mooie intenties ten spijt. En vooral ook in sterk contrast met hoeveel ik van haar hou. Een relatietherapeut zou hier niet veel aan kunnen toevoegen, omdat we dus al vaak goed en diepgaand hebben gepraat en het probleem niet ligt aan de intentie, maar eigenlijk simpelweg neerkomt op onveranderlijke karakterverschillen.
MAAR: ik ben een man en ik heb zo mijn lusten. Ik ga graag met vrienden de stad in naar een cafe of club, en ik flirt graag met vrouwen. Ik maak dus ook regelmatig mee dat ik mezelf moet manen trouw te blijven aan mijn vrouw. Dat is enkele keren niet gelukt (jaren geleden), en toen heb ik met iemand gezoend. Gelukkig wist ik erger te voorkomen, maar de verleiding is haast onhoudbaar groot. Een dame die ik jaren geleden heb leren kennen is nogal voortvarend en flirt af en toe met me over Whatsapp. Ze gaat nogal ver en stuurt zeer seksueel getinte berichjtes (en foto's, etc.) om mij zover te krijgen. Elk jaar weer. Ik vind dit om alle voorgenoemde redenen verschrikkelijk opwindend, maar ik heb me voorgenomen om niet vreemd te gaan. En dat weet ze ook, maar ze grapt dan 'op een dag lukt het me wel'. Dit is natuurlijk een recept voor frustratie.
En die frustratie is echt niet leuk. Het is een killer, zowel voor het wankele seksleven met mijn vrouw, als voor alle andere aspecten van mijn bestaan. Ik wil niet ontrouw zijn, maar ik heb een sterke behoefte aan 'gewild' zijn. Ik zit er mee in mijn maag dat de ideale sekspartner niet mijn vrouw is. Ik heb al vaak lopen fantaseren over mogelijke manieren om dit op te lossen. Een open relatie, heimelijk vreemdgaan, uitmaken... maar geen van allen lijken me realistisch. Ik wil niemand kwetsen, maar pijnig daarmee mijzelf.
Wat zouden jullie in dit geval doen?
woensdag 12 november 2014 om 16:05
quote:lilalinda schreef op 12 november 2014 @ 16:00:
[...]
terwijl toch iedereen weet, dat sex over het algemeen de eerste jaren het beste is. Het was wel een voorspelling voor je toekomst samen
Ze is verder nog steeds dezelfde vrouw, mooi, lief, leuk huwelijk?
besef je heel goed, wat je in de waagschaal legt, voor jeuk aan de piemel.
je hebt 1 minpunt in een verder hele fijne relatie, bekijk het eens zo: wat zeik je eigenlijk?Linda, dit is volgens mij een klassiek man-vrouw verschil. Dat ene puntje weegt voor mannen zwaarder dan voor de meeste vrouwen.
[...]
terwijl toch iedereen weet, dat sex over het algemeen de eerste jaren het beste is. Het was wel een voorspelling voor je toekomst samen
Ze is verder nog steeds dezelfde vrouw, mooi, lief, leuk huwelijk?
besef je heel goed, wat je in de waagschaal legt, voor jeuk aan de piemel.
je hebt 1 minpunt in een verder hele fijne relatie, bekijk het eens zo: wat zeik je eigenlijk?Linda, dit is volgens mij een klassiek man-vrouw verschil. Dat ene puntje weegt voor mannen zwaarder dan voor de meeste vrouwen.
woensdag 12 november 2014 om 16:08
Wat ik vind? Wees een held, laat je steriliseren, zodat zij die hormonen niet moet nemen, en begin er op een goed moment over te praten.... En zegt je vrouw dan ook waarom ze niet kan veranderen?
Ik ben nu 20 jaar samen, heb 5 kinderen, en ook was bij ons een tijdje de sleur erin. Maar dat kan je toch echt alleen maar veranderen door niet achter je piemel aan te lopen......
Ik ben nu 20 jaar samen, heb 5 kinderen, en ook was bij ons een tijdje de sleur erin. Maar dat kan je toch echt alleen maar veranderen door niet achter je piemel aan te lopen......
woensdag 12 november 2014 om 16:09
quote:Ginevra schreef op 12 november 2014 @ 15:58:
...
Ginerva, dat vind ik een mooie reactie. Ik denk dat je hier een punt hebt waar ik iets mee kan. Haar uitdagen zichzelf te laten gaan, zonder dat het gaat over seks. Misschien dat zoiets als theatersport net een brug te ver is, maar hier zal ik eens over beginnen. Zonder seks te noemen.
...
Ginerva, dat vind ik een mooie reactie. Ik denk dat je hier een punt hebt waar ik iets mee kan. Haar uitdagen zichzelf te laten gaan, zonder dat het gaat over seks. Misschien dat zoiets als theatersport net een brug te ver is, maar hier zal ik eens over beginnen. Zonder seks te noemen.
woensdag 12 november 2014 om 16:14
Misschien een ideetje:
Flirt eens wat meer met je vrouw zo tussen haar dagelijkse beslommeringen door. Doe moeite en verover haar (opnieuw). Staak de jacht buiten de deur.
Want:
Met andere dames in het vizier leg je niet alleen een bom onder jullie relatie maar tast je ook de basis en het vertrouwen van jullie kinderen aan.
Maar:
Kan je het loeren (en wat er al van komt) niet laten? Handel dan eerst alles netjes af alvorens je uit de snoeppot graait. Wel zo respectvol naar jouw vrouw, jullie kinderen en jezelf...
Flirt eens wat meer met je vrouw zo tussen haar dagelijkse beslommeringen door. Doe moeite en verover haar (opnieuw). Staak de jacht buiten de deur.
Want:
Met andere dames in het vizier leg je niet alleen een bom onder jullie relatie maar tast je ook de basis en het vertrouwen van jullie kinderen aan.
Maar:
Kan je het loeren (en wat er al van komt) niet laten? Handel dan eerst alles netjes af alvorens je uit de snoeppot graait. Wel zo respectvol naar jouw vrouw, jullie kinderen en jezelf...
woensdag 12 november 2014 om 16:17
quote:dojobo schreef op 12 november 2014 @ 16:08:
Wat ik vind? Wees een held, laat je steriliseren, zodat zij die hormonen niet moet nemen, en begin er op een goed moment over te praten.... En zegt je vrouw dan ook waarom ze niet kan veranderen?
Ik ben nu 20 jaar samen, heb 5 kinderen, en ook was bij ons een tijdje de sleur erin. Maar dat kan je toch echt alleen maar veranderen door niet achter je piemel aan te lopen......
Ik vroeg wat je van háár houding vindt. Haar argument om niet te veranderen is dat ze nou eenmaal niet spontaan is. Punt. Karakterkwestie.
Hoe is die sleur bij jullie dan veranderd? Hebben jullie daar actief aan moeten werken, of is het op autopilot beter geworden? En, wat jij je 'piemel achterna lopen' noemt, is wat mij betreft gewoon de normale sexdrive die iedereen heeft, zonder de negatieve bijklank.
Wat ik vind? Wees een held, laat je steriliseren, zodat zij die hormonen niet moet nemen, en begin er op een goed moment over te praten.... En zegt je vrouw dan ook waarom ze niet kan veranderen?
Ik ben nu 20 jaar samen, heb 5 kinderen, en ook was bij ons een tijdje de sleur erin. Maar dat kan je toch echt alleen maar veranderen door niet achter je piemel aan te lopen......
Ik vroeg wat je van háár houding vindt. Haar argument om niet te veranderen is dat ze nou eenmaal niet spontaan is. Punt. Karakterkwestie.
Hoe is die sleur bij jullie dan veranderd? Hebben jullie daar actief aan moeten werken, of is het op autopilot beter geworden? En, wat jij je 'piemel achterna lopen' noemt, is wat mij betreft gewoon de normale sexdrive die iedereen heeft, zonder de negatieve bijklank.
woensdag 12 november 2014 om 16:18
woensdag 12 november 2014 om 16:19
quote:cosima schreef op 12 november 2014 @ 16:03:
[...]
Bekijk het vanuit de oog van zijn vrouw: hoe verwacht zij om een goed huwelijk te hebben als je feitelijk nooit zin in je man hebt ? Dan weet je toch dat er iets mis en dat de kans groot is dat je man ergens anders zijn lusten kwijt zal raken ?
Het is niet dat ze het nooit doen he? 1x per week
Ik heb vrienden die het met minder moeten doen en alsnog niet vreemdgaan
[...]
Bekijk het vanuit de oog van zijn vrouw: hoe verwacht zij om een goed huwelijk te hebben als je feitelijk nooit zin in je man hebt ? Dan weet je toch dat er iets mis en dat de kans groot is dat je man ergens anders zijn lusten kwijt zal raken ?
Het is niet dat ze het nooit doen he? 1x per week
Ik heb vrienden die het met minder moeten doen en alsnog niet vreemdgaan
woensdag 12 november 2014 om 16:20
quote:Amsterdam73 schreef op 12 november 2014 @ 16:17:
[...]
Ik vroeg wat je van háár houding vindt. Haar argument om niet te veranderen is dat ze nou eenmaal niet spontaan is. Punt. Karakterkwestie.
maar jij wil toch ook niet veranderen? en wat je thuis niet krijgt, zoek je elders?
Jullie zijn even stijfkoppig hoor
[...]
Ik vroeg wat je van háár houding vindt. Haar argument om niet te veranderen is dat ze nou eenmaal niet spontaan is. Punt. Karakterkwestie.
maar jij wil toch ook niet veranderen? en wat je thuis niet krijgt, zoek je elders?
Jullie zijn even stijfkoppig hoor
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 12 november 2014 om 16:21
quote:cosima schreef op 12 november 2014 @ 16:03:
[...]
Ik weet het niet hoor, TO is een jonge gezonde man, daar hoort gewoon leuke seks bij. Dat kun je niet jeuk aan de piemel noemen, het lijkt me vrij gezond en normaal om gewoon goede seks met je vrouw te willen.
+1
Wat mij het meest pakt is de zin "Mijn vrouw zegt niet te kunnen veranderen", zegt zij het echt zo zoals jij het schrijft?
Mijn motto " 'kan niet' ligt op het kerkhof en 'wil niet' ligt ernaast"..... past hier erg goed!
Maar waarom wil ze niet? Ik denk dat ze het 'eng' vindt, bang om buiten de lijntjes te kleuren.
Ik denk dat een goed en helder gesprek op zijn plek is. Benoem wat je voelt, mist en graag zou vinden. Geef aan dat je op het punt bent gekomen dat de verleiding steeds groter wordt om buiten de deur te gaan eten, maar dat juist niet wilt omdat je zoveel van haar houdt, maar dat je vecht en voelt dat je een keer gaat verliezen.
Misschien schudt haar dit wakker...verwacht niet direct alles wat je mist, maar kleine stapjes van haar kant. En wil ze niet, bel haar dan op het moment net voordat je met die ander het bed induikt... voor jou ontnuchterend en voor haar een 'wakker schud moment'.
Kijken wat er gebeurt.
Let wel! Ik ben echt tegen vreemdgaan, daarom ook dat telefoontje...als jij dan nuchter bent doe je het echt niet. Wil je wel met een ander naar bed, pak dan je spullen en wees een man om het voortijd aan te kondigen!
Sterkte!
[...]
Ik weet het niet hoor, TO is een jonge gezonde man, daar hoort gewoon leuke seks bij. Dat kun je niet jeuk aan de piemel noemen, het lijkt me vrij gezond en normaal om gewoon goede seks met je vrouw te willen.
+1
Wat mij het meest pakt is de zin "Mijn vrouw zegt niet te kunnen veranderen", zegt zij het echt zo zoals jij het schrijft?
Mijn motto " 'kan niet' ligt op het kerkhof en 'wil niet' ligt ernaast"..... past hier erg goed!
Maar waarom wil ze niet? Ik denk dat ze het 'eng' vindt, bang om buiten de lijntjes te kleuren.
Ik denk dat een goed en helder gesprek op zijn plek is. Benoem wat je voelt, mist en graag zou vinden. Geef aan dat je op het punt bent gekomen dat de verleiding steeds groter wordt om buiten de deur te gaan eten, maar dat juist niet wilt omdat je zoveel van haar houdt, maar dat je vecht en voelt dat je een keer gaat verliezen.
Misschien schudt haar dit wakker...verwacht niet direct alles wat je mist, maar kleine stapjes van haar kant. En wil ze niet, bel haar dan op het moment net voordat je met die ander het bed induikt... voor jou ontnuchterend en voor haar een 'wakker schud moment'.
Kijken wat er gebeurt.
Let wel! Ik ben echt tegen vreemdgaan, daarom ook dat telefoontje...als jij dan nuchter bent doe je het echt niet. Wil je wel met een ander naar bed, pak dan je spullen en wees een man om het voortijd aan te kondigen!
Sterkte!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 12 november 2014 om 16:26
woensdag 12 november 2014 om 16:29
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 12 november 2014 om 16:29
quote:Amsterdam73 schreef op 12 november 2014 @ 16:09:
[...]
Ginerva, dat vind ik een mooie reactie. Ik denk dat je hier een punt hebt waar ik iets mee kan. Haar uitdagen zichzelf te laten gaan, zonder dat het gaat over seks. Misschien dat zoiets als theatersport net een brug te ver is, maar hier zal ik eens over beginnen. Zonder seks te noemen.Ik ben ooit improvisatielessen gaan nemen, omdat ik van mezelf ook nogal planmatig ben, en daar heb ik in mijn werk soms last van. Dat had dus niks met seks te maken, maar het is wel degelijk een punt dat je kunt ontwikkelen. Misschien kun je het daar eens over hebben als het ter sprake komt, uitdrukkelijk op een moment dat je het niet over seks hebt maar over andere dingen.
[...]
Ginerva, dat vind ik een mooie reactie. Ik denk dat je hier een punt hebt waar ik iets mee kan. Haar uitdagen zichzelf te laten gaan, zonder dat het gaat over seks. Misschien dat zoiets als theatersport net een brug te ver is, maar hier zal ik eens over beginnen. Zonder seks te noemen.Ik ben ooit improvisatielessen gaan nemen, omdat ik van mezelf ook nogal planmatig ben, en daar heb ik in mijn werk soms last van. Dat had dus niks met seks te maken, maar het is wel degelijk een punt dat je kunt ontwikkelen. Misschien kun je het daar eens over hebben als het ter sprake komt, uitdrukkelijk op een moment dat je het niet over seks hebt maar over andere dingen.
woensdag 12 november 2014 om 16:32
quote:Enjoy73 schreef op 12 november 2014 @ 16:21:
[...]
Ik denk dat een goed en helder gesprek op zijn plek is. Benoem wat je voelt, mist en graag zou vinden. Geef aan dat je op het punt bent gekomen dat de verleiding steeds groter wordt om buiten de deur te gaan eten, maar dat juist niet wilt omdat je zoveel van haar houdt, maar dat je vecht en voelt dat je een keer gaat verliezen.
Misschien schudt haar dit wakker...verwacht niet direct alles wat je mist, maar kleine stapjes van haar kant. En wil ze niet, bel haar dan op het moment net voordat je met die ander het bed induikt... voor jou ontnuchterend en voor haar een 'wakker schud moment'.
Kijken wat er gebeurt.
Ik vind dat niet eerlijk, mevrouwTO doet misschien al haar uiterste best (1x per week sex, kan veel zijn, als je geen lustgevoelens hebt).
En wat als het allemaal anders uitpakt? wat als ze zich niet laat chanteren? Dan is hij mooi zijn relatie kwijt (waar hij verder niet ontevreden mee is) en sleurt hij zijn kinderen mee in een echtscheiding.
[...]
Ik denk dat een goed en helder gesprek op zijn plek is. Benoem wat je voelt, mist en graag zou vinden. Geef aan dat je op het punt bent gekomen dat de verleiding steeds groter wordt om buiten de deur te gaan eten, maar dat juist niet wilt omdat je zoveel van haar houdt, maar dat je vecht en voelt dat je een keer gaat verliezen.
Misschien schudt haar dit wakker...verwacht niet direct alles wat je mist, maar kleine stapjes van haar kant. En wil ze niet, bel haar dan op het moment net voordat je met die ander het bed induikt... voor jou ontnuchterend en voor haar een 'wakker schud moment'.
Kijken wat er gebeurt.
Ik vind dat niet eerlijk, mevrouwTO doet misschien al haar uiterste best (1x per week sex, kan veel zijn, als je geen lustgevoelens hebt).
En wat als het allemaal anders uitpakt? wat als ze zich niet laat chanteren? Dan is hij mooi zijn relatie kwijt (waar hij verder niet ontevreden mee is) en sleurt hij zijn kinderen mee in een echtscheiding.
woensdag 12 november 2014 om 16:33
quote:Ginevra schreef op 12 november 2014 @ 16:29:
[...]
Ik ben ooit improvisatielessen gaan nemen, omdat ik van mezelf ook nogal planmatig ben, en daar heb ik in mijn werk soms last van. Dat had dus niks met seks te maken, maar het is wel degelijk een punt dat je kunt ontwikkelen. Misschien kun je het daar eens over hebben als het ter sprake komt, uitdrukkelijk op een moment dat je het niet over seks hebt maar over andere dingen.Grote verschil is, dat JIJ er zelf last van hebt. MevrouwTO heeft geen probleem
[...]
Ik ben ooit improvisatielessen gaan nemen, omdat ik van mezelf ook nogal planmatig ben, en daar heb ik in mijn werk soms last van. Dat had dus niks met seks te maken, maar het is wel degelijk een punt dat je kunt ontwikkelen. Misschien kun je het daar eens over hebben als het ter sprake komt, uitdrukkelijk op een moment dat je het niet over seks hebt maar over andere dingen.Grote verschil is, dat JIJ er zelf last van hebt. MevrouwTO heeft geen probleem
woensdag 12 november 2014 om 16:34
quote:Mademoiselle007 schreef op 12 november 2014 @ 16:14:
Misschien een ideetje:
Flirt eens wat meer met je vrouw zo tussen haar dagelijkse beslommeringen door. Doe moeite en verover haar (opnieuw). Staak de jacht buiten de deur.
Ja dit vind ik een hele moeilijke. Dit is de meest voor de hand liggende conclusie, maar het gaat voorbij aan enkele cruciale punten.
Eén; niets is meer nieuw, we kennen elkaar door en door. Ik probeer soms wel eens een lief avondje te organiseren, dan kook ik of we gaan naar een restaurant en dan doen we daarna iets leuks samen, bijvoorbeeld een bioscoopje of theater ofzo. Maar dat is dus niet genoeg.
Twee; ik heb het gevoel dat het probleem voornamelijk bij haar ligt. Ik wil met veel plezier benadrukken dat ze zo lief en leuk en mooi is, maar uiteindelijk moet ze zelf die verandering kunnen maken. Ik geloof niet dat dit afhangt van hoeveel moeite ik daar in steek.
Drie; ik flirt erg vaak met haar, dat is een beetje hoe we met elkaar omgaan. Ik complimenteer vaak, maak schunnige zinspelingen en probeer haar uit te dagen met slimme grapjes en plagerijtjes. Daar is ze helemaal aan gewend.
Misschien een ideetje:
Flirt eens wat meer met je vrouw zo tussen haar dagelijkse beslommeringen door. Doe moeite en verover haar (opnieuw). Staak de jacht buiten de deur.
Ja dit vind ik een hele moeilijke. Dit is de meest voor de hand liggende conclusie, maar het gaat voorbij aan enkele cruciale punten.
Eén; niets is meer nieuw, we kennen elkaar door en door. Ik probeer soms wel eens een lief avondje te organiseren, dan kook ik of we gaan naar een restaurant en dan doen we daarna iets leuks samen, bijvoorbeeld een bioscoopje of theater ofzo. Maar dat is dus niet genoeg.
Twee; ik heb het gevoel dat het probleem voornamelijk bij haar ligt. Ik wil met veel plezier benadrukken dat ze zo lief en leuk en mooi is, maar uiteindelijk moet ze zelf die verandering kunnen maken. Ik geloof niet dat dit afhangt van hoeveel moeite ik daar in steek.
Drie; ik flirt erg vaak met haar, dat is een beetje hoe we met elkaar omgaan. Ik complimenteer vaak, maak schunnige zinspelingen en probeer haar uit te dagen met slimme grapjes en plagerijtjes. Daar is ze helemaal aan gewend.
woensdag 12 november 2014 om 16:34
1: Dat Whattsapp contact er uit gooien
2: Afbinden die zaadbuizen van je zodat je alleen nog maar losse flodders schiet
3: Vaker samen naakt slapen en meer knuffelen samen, beide vroeger naar bed, die film wordt toch nog vele keren herhaald.
4: Massage cursus ofzo volgen en dan je vrouw wat vaker goed masseren: belangrijk, masseren, niet opgeilen voor sex, dus netjes blijven en dan weer verder met normale zaken.
5: Oppas vinden voor de kinderen zodat je er een avondje tussenuit kan
2: Afbinden die zaadbuizen van je zodat je alleen nog maar losse flodders schiet
3: Vaker samen naakt slapen en meer knuffelen samen, beide vroeger naar bed, die film wordt toch nog vele keren herhaald.
4: Massage cursus ofzo volgen en dan je vrouw wat vaker goed masseren: belangrijk, masseren, niet opgeilen voor sex, dus netjes blijven en dan weer verder met normale zaken.
5: Oppas vinden voor de kinderen zodat je er een avondje tussenuit kan
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 12 november 2014 om 16:36
quote:lilalinda schreef op 12 november 2014 @ 16:33:
[...]
Grote verschil is, dat JIJ er zelf last van hebt. MevrouwTO heeft geen probleemTO zegt dat hij denkt dat zijn vrouw best wat impulsiever zou willen zijn. Ik heb vooralsnog geen reden om aan te nemen dat TO dat verzint. Niet-spontane mensen hebben die wens wel vaker, alleen denken ze vaak dat de aard van het beestje onveranderlijk is.
[...]
Grote verschil is, dat JIJ er zelf last van hebt. MevrouwTO heeft geen probleemTO zegt dat hij denkt dat zijn vrouw best wat impulsiever zou willen zijn. Ik heb vooralsnog geen reden om aan te nemen dat TO dat verzint. Niet-spontane mensen hebben die wens wel vaker, alleen denken ze vaak dat de aard van het beestje onveranderlijk is.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 12 november 2014 om 16:36
Ik heb inmiddels een relatie van 27 jaar...ook wij hebben onze ups en downs, heel normaal en soms is het hardwerken & veel praten.
Als wij, op de momenten dat we ff in een dalletje zaten, zo zouden reageren als menigeen hier, dan was ik mijn partner allang kwijt...als je er vanuit gaat dat gedurende je leven alles hetzelfde blijft en je niet regelmatig je visie, gedachten etc. zou moeten bijstellen, dan is het op voorhand een verloren wedstrijd.
Soms is het zo, niet bij ons gelukkig, dat er een partner stil blijft staan...en dat ook niet kan/wil veranderen. Dan is mijn advies...ga uit elkaar en gun de ander het wel.
We leven een keer, tenminste dat denk ik en mocht dat niet zo zijn dan wil ik de volgende keer een man zijn , en dan moet je er alles uithalen wat erin zit!
Een boek dat veel inzage geeft in de denkwereld van het andere geslacht is " venus is hot & mars is cool". Mij heeft het iig erg geholpen en veel vrienden op mij heen ook.
Misschien leuk voor haar als sinterklaascadeau?
Als wij, op de momenten dat we ff in een dalletje zaten, zo zouden reageren als menigeen hier, dan was ik mijn partner allang kwijt...als je er vanuit gaat dat gedurende je leven alles hetzelfde blijft en je niet regelmatig je visie, gedachten etc. zou moeten bijstellen, dan is het op voorhand een verloren wedstrijd.
Soms is het zo, niet bij ons gelukkig, dat er een partner stil blijft staan...en dat ook niet kan/wil veranderen. Dan is mijn advies...ga uit elkaar en gun de ander het wel.
We leven een keer, tenminste dat denk ik en mocht dat niet zo zijn dan wil ik de volgende keer een man zijn , en dan moet je er alles uithalen wat erin zit!
Een boek dat veel inzage geeft in de denkwereld van het andere geslacht is " venus is hot & mars is cool". Mij heeft het iig erg geholpen en veel vrienden op mij heen ook.
Misschien leuk voor haar als sinterklaascadeau?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)