28, maagd en moeite met nieuwe mensen ontmoeten

22-04-2015 01:33 76 berichten
Hallo,



Ik ben dit jaar 28 geworden en ben nog steeds maagd. Ik heb al wel met een paar meisjes gezoend maar ik heb nog nooit een relatie gehad. De reden dat ik tot nu toe nog geen relatie of seks heb gehad is omdat ik nooit erg handig ben geweest met het vinden van een vriendin. Op de middelbare school heb ik wel eens aandacht gehad van meisjes en heeft dat tot 1 date geleid (de enige tot nu toe) met een meisje dat heel erg verliefd op me was maar dat liep verder op niets uit. Met een ander meisje had ik het verknald. Na de middelbare school verwaterde het contact met de meeste vrienden die ik daar had en heb daardoor maar 1 vriend over gehouden en dat is net als ik ook geen uitgaanstype.



Na de middelbare school ging ik studeren maar daar zaten niet zoveel meisjes op school en die vond ik ook niet leuk. Bovendien was ik toen erg onzeker over het maagd zijn en durfde ik ook niets te doen omdat ik bang was dat mensen erachter zouden komen.



Nu ben ik inmiddels een aantal jaar afgestudeerd en werk ik fulltime maar ontmoet ik in mijn dagelijkse leven geen nieuwe mensen meer. Ik heb sinds ik klaar ben met studeren maar heel weinig sociale contacten. Meestal ben ik gewoon thuis en vermaak ik me wel maar het is niet zo dat ik dat altijd even prettig vind. Ik verveel me vaak en zou onderhand ook wel eens wat meer van het leven willen genieten. Zoals ik eerder zei heb ik maar 1 vriend en dat is net als ik geen uitgaanstype. Bovendien zie ik hem niet zo vaak meer als vroeger omdat we nu beide fulltime werken en niet zoveel tijd meer hebben om af te spreken als vroeger. Ik weet ook niet echt hoe ik nieuwe mensen kan ontmoeten, laat staan een vriendin vinden. Het liefst zou ik iemand in het echt ontmoeten. Internetdaten vind ik niks. Ik kan niet zo goed gesprekken voeren en al helemaal niet in een chatbox met iemand die je nog niet kent. Het is niet zo dat ik niet met vrouwen kan praten of heel verlegen ben. Ik heb in het verleden veel met vrouwen gewerkt en dat was altijd heel leuk en gezellig. Als ik iemand echter leuk vind, weet ik niet wat ik moet doen en klap ik dicht. Ik weet dan niet waar ik met haar over moet praten en een leuk gesprek of elkaar leren kennen zit er dan niet in.



Daarbij komt nog dat ik wegens financiële omstandigheden nog steeds thuis woon en daar dus nog wat extra onzeker over ben. De meesten verwachten toch wel dat iemand van mijn leeftijd op zichzelf woont. Wat ik van mensen hoor als ik dat vertel is dat ze mijn situatie wel begrijpen en het niet zo erg vinden maar zo zie ik dat niet. Mensen van mijn leeftijd hebben al lang een eigen woning en een eigen leven opgebouwd met sociale contacten, vakanties, vriend/vriendin en hebben misschien ook een leuke carrière maar ik heb dat allemaal niet. Ik vind dat jammer omdat ik daardoor veel ervaringen mis.



Sinds een poosje ben ik actief op een ander forum waar ook over dit soort onderwerpen wordt gesproken. Ik heb er hier ook al wat over gelezen en ben er inmiddels achter dat ik weliswaar erg laat, maar niet de enige ben die na zijn 25e nog maagd is. Dit stelt me ergens toch wel een beetje gerust omdat ik altijd dacht dat ik als een van de weinige nog steeds maagd ben. Ik ben nog steeds wel bang dat mensen erachter komen en dat ze me dan gaan uitlachen of er grapjes over gaan maken. Langs de ene kant kan het me nu niet zoveel meer schelen als vroeger. Ik ben door er op forums over te praten en te lezen een stuk minder onzeker geworden.



Waar ik me nog wel zorgen over maak is dat als ik ooit een vrouw ontmoet die met me uit wil en erachter komt dat ik nog maagd ben en thuis woon dat ze dan op me afknapt of niets met me wil. Het thuiswonen is toch niet echt praktisch wat betreft privacy en het klinkt en bevestigd ook zo'n cliché. Ze zal me ook op seksueel gebied vanalles moeten leren ipv dat ze met een man uitgaat die al ervaring heeft en weet wat hij moet doen.



Hoe denken jullie daarover?
Alle reacties Link kopieren
Heb jij het hele verhaal van TO wel gelezen inkijk74? Dan lees je dat het hem niet lekker zit en hij graag op sociaal gebied wil groeien.

Thuis blijven wonen heeft hij tot nu toe gedaan, geprobeerd en ervaren. Zoals te lezen boekt hij daar geen vooruitgang mee.

Als TO daar vrede mee zou hebben is dat prima, maar dan had hij dit topic niet geopend.
Alle reacties Link kopieren
quote:inkijk74 schreef op 25 april 2015 @ 10:47:

@katana87: je bent goed bezig om je schulden zo snel mogelijk af te lossen. Nog thuis wonen kan een heel praktische oplossing zijn.



Ik stoor me een beetje aan al die vrouwen hier die met vage, niet-zeggende beloftes je langer in de schulden proberen te houden.Fijn dat jouw bijdrage TO wel van zijn maagd-zijn en gebrek aan/moeite met contacten afhelpt.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Schulden hebben is heel vervelend, daar wou ik ook zo snel mogelijk van af. Maar het moet niet je leven compleet gaan bepalen, en dat lijkt het nu wel erg op. Heb je een studieschuld bij de staat? Dan heb je lang de tijd om af te lossen, en hoef je ook alleen maandelijks het bedrag af te staan dat je kunt missen. Dus dan kun je wel zelfstandig gaan wonen, goedkoop proberen te leven en verder aflossen voor zover je kunt.



Volgens mij ben je heel vriendelijk en aardig. Maar als je zelfstandig woont, ga je meer meemaken, ben je vrijer om vrienden op te doen, kennissen te maken, uit te gaan, noem maar op. Dat geeft je meer levenservaring, je leert meer van de wereld, je hebt meer ervaringen om te delen & over te vertellen... Dat werkt twee kanten op. Doordat je meer meemaakt, word je niet elke dag zo geconfronteerd met afleiding van het gemis van een vriendin. En je wordt aantrekkelijker als persoon, omdat je simpelweg meer te bieden hebt.



Heus, we proberen je niet de schulden in te praten. Het is inderdaad zoals Thordis zei: je hebt tot nu toe bewust ervoor gekozen om het aflossen van je schulden voorop te zetten. Je komt er nu achter dat dat je op langere termijn ongelukkig maakt. Tijd voor een andere strategie, dus?
Snel internet vraagt niet per se om een snelle mening
Ach ja, je kunt je onschuldige schuld z.s.m. gaan aflossen en dan op je 35e schuldenvrij zijn, maar nog thuiswonend, maagd en nul vrienden. En beseffen dat je het leukste gedeelte van je leven hebt gemist en nooit meer kunt inhalen. Dat is wel triest.

Man, ga eens leven i.p.v. als een suffe nerd bij je ouders thuiszitten.
Alle reacties Link kopieren
Wat motiverend zo. Dan kan ik me toch meer vinden in de benadering van bugs. Je komt heel vriendelijk en aardig over. Doe daar iets mee!! Heb je al op deze viva pagina een contact adje neergezet? Zag dat dat hier ook een optie is. Kan al een eerste stap zijn. Of kijk daar eerst eens rond. Misschien kun JIJ wel ergens op reageren.

(Suffe nerd is niks van waar hoor. Als iedereen die onzeker is tegenwoordig onder de noemer 'nerd' zou moeten vallen dan mogen we de dikke van dale wel aan gaan passen. Want onzekere mensen genoeg!)
Alle reacties Link kopieren
Het is inderdaad beter om eerst zelfstandig te (leren) worden maar TS kan in principe wel gaan samenwonen met een leuke dame die een eigen woning heeft. Dat is gelijk de meest economische optie. Het thuiswonen is duidelijk onvrijwillig en ook uit te leggen. Vroeger was het normaal om direct uit de ouderlijke woning te trouwen. Nogmaals het is niet ideaal maar nood breekt wet denk ik dan. Probeer om alles waarin je je wel kunt verbeteren op de rails komt!
Alle reacties Link kopieren
quote:himalaya schreef op 25 april 2015 @ 11:01:

[...]

Fijn dat jouw bijdrage TO wel van zijn maagd-zijn en gebrek aan/moeite met contacten afhelpt.

Het is maar net wat TO wil. Als hij snel van zijn maagdelijkheid af wil dat kan hij kiezen voor een prostituee. Bij een huur van ¤450 kan hij 2x per week naar de hoeren. bron: typotypo*



* Mannen en prostituees? Vraag maar raak!



Vrouwen denken vaak via een omweg. En het punt is dat ze geen enkele garantie geven. Straks woont hij op zichzelf, maar hij is niet veranderd en voelt nog steeds een enorme drempel om zaken te ondernemen, dan is de kern van het probleem niet opgelost en kan hij nog steeds niet neuken.
Alle reacties Link kopieren
quote:inkijk74 schreef op 25 april 2015 @ 20:14:

Vrouwen denken vaak via een omweg. En het punt is dat ze geen enkele garantie geven. Straks woont hij op zichzelf, maar hij is niet veranderd en voelt nog steeds een enorme drempel om zaken te ondernemen, dan is de kern van het probleem niet opgelost en kan hij nog steeds niet neuken.



O ja. Want de kern van de zaak is natuurlijk dat hij een keertje z'n pik in een vrouw steekt. Stom, dat we daar niet aan dachten?!



Blij zijn met jezelf, je vrij voelen te zijn wie je bent & te doen wat je wilt, onafhankelijk zijn, de emotionele bevrediging en bevestinging van een fijne partner, de blijdschap die je voelt van vrijen met degene op wie je verlieft bent... Wat heeft TO daar nou aan??
Snel internet vraagt niet per se om een snelle mening
Alle reacties Link kopieren
@bugs: Een fijne partner heeft ie niet en dat is ook heel lastig af te dwingen, zeker voor hem. Eigen woonruimte biedt geen enkele garantie en kost veel geld, je bent zomaar ¤450 per maand extra kwijt. (9x=hoerenbezoek =2x in de week)



Hoerenbezoek kan het hem wel degelijk makkelijker maken. Veelal is er angst voor afwijzing bij uitgaan. Met ¤50 euro op zak voor de hoeren wordt de angst voor afwijzing tijdens het stappen veel kleiner omdat hij hoe dan ook van bil kan.
quote:himalaya schreef op 25 april 2015 @ 07:36:

Maar, maar, maar...

Je wilt niet 'de rest van je leven' afbetalen, maar tot je 36e zit je shocking klem en weet je, dan is misschien wel de leukste helft van je leven al voorbij. En ben je nog steeds maagd met 1 vriend die je amper ziet.



Ik heb nu al het gevoel dat het leukste gedeelte van mijn leven voorbij is. Daarom wil ik van die paar jaar dat ik nog in de 20 zit wel wat leuks maken en proberen om toch iets van een eigen leven op te bouwen.



quote:himalaya schreef op 25 april 2015 @ 07:36:

Verder zijn er al heel veel tips gegeven waar je allemaal wel een 'ja maar' op geeft, blijf je nog steeds vaag over je enorme studieschuld waarvan alleen al de rente zo hoog schijnt te als de huur van een appartement, heb je geen geld om iets leuks te doen en durf je niks te ondernemen om contact met iemand te leggen.



Ga eens naar een psycholoog om van je onzekerheid af te komen.



Ik wens je succes en sterkte.



Dat is niet waar. Ik ben bezig om meer met mensen in contact te komen. Ik vind het alleen heel moeilijk omdat ik niemand ken en ook niet zo goed ben in het zomaar voeren van gesprekken met mensen. Ik weet vaak niet waar ik over moet praten of hoe ik een gesprek op gang moet houden.



quote:Thordis007 schreef op 25 april 2015 @ 07:55:

Je kunt dus wel, net als elke andere volwassene, op jezelf wonen, maar je maakt een zeer bewuste keuze om het niet te doen, omdat je het afbetalen van je studieschuld belangrijker vindt. Dat mag, maar doe niet alsof het je overkomt en je er niks aan kunt doen. Dat kun je wel, alleen vind je het belangrijker om je studieschuld af te lossen.



Wat ik overigens niet snap. Hier ook best een hoge schuld, maar ik los 100,- per maand af. Echt wel te doen. En ik mag aannemen dat je een redelijk inkomen hebt als je een studie hebt afgerond en werkt. Jij kiest er zelf voor om je leven on hold te zetten tot je klaar bent met betalen.



Ik heb geen studieschuld bij de staat maar bij een bank. Ik heb na mijn opleiding geen werk kunnen vinden waar ik voor had gestudeerd en doe nu iets heel anders. Als ik maar 100 euro aan rente of aflossing hoefde te betalen was het huis uit gaan geen probleem. Ik moet echter bijna 500 euro aan rente betalen en dan nog eens aflossen wil ik ooit van de schuld af komen. Dan wordt zelfstandig wonen dus een probleem. Ik heb er daarom voor gekozen om nog thuis te blijven zodat ik dat iig kan doen. In principe gaat bijna alles wat ik verdien daar naartoe. Ik spaar dat op en los 1x per jaar af. Ik vind dit de prettigste manier van aflossen omdat ik dan niet met nóg hogere maandlasten zit. Anders zou ik rente + aflossing doen en dan wordt het maandelijks te betalen bedrag bijna 2x zo hoog. Ik houd zo ook wat geld over om leuke dingen te doen als ik dat wil maar blijf dan in mijn achterhoofd altijd aan die schuld denken die nog staat. Het is ondertussen een enorme last geworden en wil er gewoon zsm vanaf. Ik hoop dat dit het een beetje duidelijker maakt.



quote:Thordis007 schreef op 25 april 2015 @ 07:55:

Daarnaast klink je gewoon niet echt aantrekkelijk. Je werkt en gaat naar huis. Je onderneemt vrij weinig en je hebt 1 vriend. Dan ben je na 5 minuten date ook wel uitgepraat. Je wilt niet internetdaten, ook weer een keus.



Je wilt en doet eigenlijk vrij weinig, en dan klagen dat er zo weinig gebeurt.



Dat eerste begrijp ik dat vrouwen dat niet aantrekkelijk kunnen vinden. Dat ik niet wil internetdaten is simpel. Ik ben in het echt al niet zo goed in het voeren van gesprekken, laat staan op een datingsite waar je zomaar aan iemand wordt gelinkt en er een chatscherm wordt geopend. Ik weet dan gewoonweg niet waar ik het over moet hebben en een leuk gesprek op gang brengen is dan heel moeilijk. Daarom zou ik ook liever iemand in het echt ontmoeten, dat lijkt me veel leuker en makkelijker.



quote:bugs schreef op 25 april 2015 @ 17:29:

Volgens mij ben je heel vriendelijk en aardig. Maar als je zelfstandig woont, ga je meer meemaken, ben je vrijer om vrienden op te doen, kennissen te maken, uit te gaan, noem maar op. Dat geeft je meer levenservaring, je leert meer van de wereld, je hebt meer ervaringen om te delen & over te vertellen... Dat werkt twee kanten op. Doordat je meer meemaakt, word je niet elke dag zo geconfronteerd met afleiding van het gemis van een vriendin. En je wordt aantrekkelijker als persoon, omdat je simpelweg meer te bieden hebt.



Heus, we proberen je niet de schulden in te praten. Het is inderdaad zoals Thordis zei: je hebt tot nu toe bewust ervoor gekozen om het aflossen van je schulden voorop te zetten. Je komt er nu achter dat dat je op langere termijn ongelukkig maakt. Tijd voor een andere strategie, dus?



Ik weet niet of ik meer kennissen zou maken of uit zou gaan als ik op mezelf zou wonen. Ik denk niet dat dat verschil zou maken. Ik kan al die dingen nu in principe ook doen.



Een andere strategie is er niet echt. Schuldsanering misschien, maar ik weet niet of dat wel een goede oplossing is en of dat handig is om te doen. Verder kan ik niet iets anders verzinnen. De manier waarop ik het nu aanpak is gewoon de snelste manier om van mijn schuld af te komen.



quote:inkijk74 schreef op 25 april 2015 @ 20:14:

[...]



Het is maar net wat TO wil. Als hij snel van zijn maagdelijkheid af wil dat kan hij kiezen voor een prostituee. Bij een huur van ¤450 kan hij 2x per week naar de hoeren. bron: typotypo*



* Mannen en prostituees? Vraag maar raak!



Vrouwen denken vaak via een omweg. En het punt is dat ze geen enkele garantie geven. Straks woont hij op zichzelf, maar hij is niet veranderd en voelt nog steeds een enorme drempel om zaken te ondernemen, dan is de kern van het probleem niet opgelost en kan hij nog steeds niet neuken.Dat is voor mij dus totaal niet belangrijk. Ik wil graag een vriendin om samen leuke dingen mee te doen. Samen naar de bioscoop, thuis bankhangen en tv kijken of spelletjes spelen, een stedentrip doen, ergens een hapje eten, en ja, ook intimiteit (een knuffel of kus bijv.). Meer een soort maatje dus. Ik ben natuurlijk wel nieuwsgierig naar hoe seks zijn en zou dat ook graag eens ervaren maar de eerder genoemde dingen mis ik momenteel het meest.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je je nu erg eenzaam voelt. Dat is een heel natuurlijk gevoel om te hebben als je zo geïsoleerd bent. Dat je maagd bent vind jij volgens mij het ergste niet. Maar dat je niemand hebt om emotioneel gezien op terug te vallen en de dag mee te bespreken is waarschijnlijk het ergste.



Dat je onzelfstandig zou zijn omdat je nog thuis woont vind ik onzin. Toen ik nog thuis woonde deed ik alles zelf: mijn kleren strijken, vaak kookte ik i.p.v. mijn ouders omdat zij later uit werk kwamen, de vaatwasser, stofzuigen, mijn was, kamer opruimen, rekeningen betalen, etc. Terwijl ik toen een vriendin had die op zichzelf woonde en zich beter voelde t.o.v. mensen die thuis woonde. Ondertussen deed haar moeder meestal het schoonmaakwerk in haar appartement en hielp haar vader haar op financieel vlak. Dat noem ik niet zelfstandig wonen.



Is er een manier waardoor je maandlasten omlaag kunnen zodat je toch op jezelf kan wonen? Tot je 36e thuis wonen klinkt inderdaad niet zo aantrekkelijk. Als ik een 32-jarige vrouw zou zijn en een 36-jarige man vertelt mij dat hij nog thuis woont bij zijn ouders dan zou ik denken dat hij kleeft aan zijn ouders, emotioneel gezien.



Straks ben je 36 jaar als je klaar bent met aflossen, de mooiste tijd van je leven is dan weg. Nu heb je nog de leeftijd om uit te gaan. Zoals eerder gezegd: je kan die tijd van je leven NOOIT meer terugkrijgen. Je bent straks dan wel schuldvrij, maar wat heb je dan? Je hebt dan waarschijnlijk niet veel kunnen sparen waardoor je op je 38e pas weg bent. Met pech raak je op je 37e een aantal jaren werkloos, waardoor je straks 40 jaar bent, schuldvrij, thuis woont, blut bent, nog maagd bent en weinig vrienden hebt.



Als je op jezelf woont kan je makkelijker nieuwe mensen uitnodigen omdat je met niemand rekening hoeft te houden. Eventueel wel met een huisgenoot, maar dat is makkelijk. En stel je voor: seks hebben terwijl je ouders thuis zijn? Of moeten wachten totdat er niemand thuis is....



Ik snap je dilemma wel, maar probeer je ook in te leven vanuit het perspectief van je toekomstige lief en vrienden. Ga eropuit en kijk het een jaar aan. Als je sociale leven wat uitgebreider wordt ga je uit huis. Mocht dat niet gebeuren dan blijf je thuis wonen. Lijkt me een goede deal toch?



Ik weet dat je niet wilt online daten, maar misschien houd je er wel hartstikke leuke vriendschappen met vrouwen aan over. Wie weet hebben zij wel leuke vriendinnen waarmee het beter klikt....
No love without lost
Alle reacties Link kopieren
Wie weet ben je dood op je 32e. Is this life?
No love without lost
Alle reacties Link kopieren
Hoi!

Maak het geen probleem, dat je maagd bent. Dat is helemaal prima.

Zie het helemaal als een natuurlijk verloop. Op die manier maak je het ook niet groot voor jezelf en kun je je er het meest comfortabel/gemakkelijk bij voelen.Als je je kansen wil vergroten om iemand wilt ontmoeten kun je kijken of er sociale groepen zijn in je omgeving. Mensen in dezelfde leeftijdsgroep die met z'n allen wat gezelligs ondernemen. Of een hobby groep als dat meer jouw insteek is.

Als je jezelf bent, ook als je iemand leert kennen dan zal het op een natuurlijke manier verlopen.

Veel meiden vinden het aantrekkelijk als een jongen/man zichzelf is. En dat betekent ook dat je van je maagd zijn niet als een probleem ziet, het is gewoon een natuurlijk verloop. Leeftijd maakt helemaal niet uit.

Het is hoe je bent naar de wereld en naar een toekomstige partner. Praat er open over met je toekomstige partner. Dan ben je sterk en hou je jezelf sterk.
Alle reacties Link kopieren
Mooi gezegd Verbinder!
Alle reacties Link kopieren
TO wat ga je doen? Je bent stil....
No love without lost
TO, ik lees zoveel maar-maar-maar

Je bent 28 nu. Er is stuk van je leven voorbij, maar ook zoveel mooie jaren voor je.

Overigens zelfstandigheid bedoelde ik niet in de vorm van: jij kan niet wassen-koken etc. Maar meer het zelfstandige leven. Je eigen dingen doen en je eigen leven hebben. Misschien kan dit wel als je thuiswoont (doe je alles zelf incl huishouden-boodschappen enz) maar heel zwart wit ik verwacht dat veel vrouwen zover niet zullen doorvragen en al afhaken bij 36 thuiswonend.



Het siert dat je een schuld wilt afbetalen. Alleen moet dit ten koste van je eigen geluk?

Een paar quotes van jezelf:



De reden dat ik tot nu toe bijna niets heb ondernomen komt omdat ik het erg moeilijk vind om ergens alleen naartoe te gaan. Er zijn genoeg mensen die alleen op vakantie gaan of stedentrips doen maar ik zou niet weten wat ik dan zou moeten doen. Met een ander persoon erbij lijkt me gewoon veel leuker en gezelliger

Dit gaat dan dus ook niet veranderen. Je zal iets moeten gaan doen want het komt niet aanwaaien. Doodeng eerste keer maar neem die stap. Met ander erbij uiteraard gezelliger maar zul je wel 'de ander' moeten leren kennen.



Dat ik niet wil internetdaten is simpel. Ik ben in het echt al niet zo goed in het voeren van gesprekken, laat staan op een datingsite waar je zomaar aan iemand wordt gelinkt en er een chatscherm wordt geopend

Ook hier oefening baart kunst. Zet in je profiel dat je 'verlegen en/of onzeker' er zijn zat dames die geen schreeuwlelijk (andere uiterste) willen en dat interessant vinden.



Ik weet niet of ik meer kennissen zou maken of uit zou gaan als ik op mezelf zou wonen. Ik denk niet dat dat verschil zou maken. Ik kan al die dingen nu in principe ook doen.

DOE HET DAN!!!!! Stop met overal een 'maar maar maar' achter te zetten en geef jezelf die enorme schop en ga de deur uit.



Ik zou wellicht ook echt overwegen om hulp te zoeken. Je zegt dat praten op fora helpt en je al wat zekerder hebben gemaakt. Ik denk echt dat je baat kan hebben bij een psych die je ook gerichter kan begeleiden.

Ik wens je heel veel succes maar hoop ook echt dat je de 'maar-mentaliteit' laat zakken want het gaat je echt niet verder helpen.
Alle reacties Link kopieren
quote:curly85 schreef op 28 april 2015 @ 12:01:Ik weet niet of ik meer kennissen zou maken of uit zou gaan als ik op mezelf zou wonen. Ik denk niet dat dat verschil zou maken. Ik kan al die dingen nu in principe ook doen.DOE HET DAN!!!!! Stop met overal een 'maar maar maar' achter te zetten en geef jezelf die enorme schop en ga de deur uit. Ik zou wellicht ook echt overwegen om hulp te zoeken. Ik denk echt dat je baat kan hebben bij een psych die je ook gerichter kan begeleiden.



Helemaal mee eens! Je klinkt alsof je weet wat je wilt. Volgens mij heb je pech gehad, je keuzes voor/tijdens/na je studie hebben niet uitgepakt zoals je had gehoopt. (Wou je toevallig piloot worden?) Anyway, kan gebeuren. Je hebt nu een plan bedacht om uit die lastige situatie te komen en daar geloof je in. Da's heel goed en ik zou daar voorlopig aan vasthouden als ik jou was.



Maar zoals je zelf schrijft, er staat je niets in de weg om contacten te leggen. Dat zou ik dan ook zeker gaan doen. De makkelijkste manier is om een vereniging te zoeken, want daar komen mensen elke week samen om dingen te ondernemen. Roeien? Hardlopen? Zeilen? Rode Kruis? Korfbal? Oranjevereniging? Stijldansen is een goeie keus: klinkt misschien oubollig, maar ik vond het erg leuk en vrouwen zitten daar altijd om mannen te springen! En je bent samen actief. In ieder geval: raak betrokken bij iets waar je (een beetje?) enthousiasme voor voelt en ga gewoon meedoen. Dat praten komt vanzelf wel, echt waar. Zo heb ik het ook gedaan (zeilvereniging) en dat ging echt goed.



En internetdaten lijkt mij ook iets voor jou. Chatten is echt minder moeilijk dan het lijkt, mensen praten gewoon over wat hun bezighoudt. Probeer het op z'n minst, wat heb je te verliezen?



Met je huidige leven (binnen, thuis, in je hoofd) ben je niet tevreden. Om dat te veranderen, zul je de deur uit moeten. Naar buiten, mensen op zoeken, activiteiten proberen, fouten maken, opnieuw proberen, etc. etc.



Zie je dat zitten?
Snel internet vraagt niet per se om een snelle mening
Alle reacties Link kopieren
Ik denk trouwens niet dat de leukste tijd van je leven voorbij is.



Eerst dacht ik dat mijn studententijd het mooiste was. Toen dacht ik dat van de tijd dat ik aan het promoveren was. Toen van de tijd dat ik net getrouwd was. Toen van de tijd dat we samen in het buitenland woonden. Toen van de tijd dat we een eigen huis in NL kregen en lekker onze eigen plek hadden. Nu (ben 38) is het leven weer anders en nog steeds spannend, uitdagend en leuk.



Dus misschien is een periode in je leven voorbij, maar er volgen nog heel veel periodes en die zijn misschien nog veel leuker. Het leven staat alleen stil als JIJ stil blijft staan, en niet meer wegkomt achter de geraniums.
Snel internet vraagt niet per se om een snelle mening
Alle reacties Link kopieren
Maar jij hebt al verschillende periodes gehad waarvan je dacht dat die het leukste waren.

TO nog niet echt 1, en is dik in de 30 als hij pas een beetje financiële armslag krijgt om het een periode leuk te gaan hebben.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Dat TO nog niet echt zo'n periode gehad heeft, klopt. Maar of je het leuk hebt, hangt niet van geld af. Dat hangt er vanaf of je dingen meemaakt, mensen spreekt en doet wat je leuk vindt.



Toegegeven: dat gaat makkelijker met geld dan zonder, maar ook met weinig geld kun je echt plezier hebben.
Snel internet vraagt niet per se om een snelle mening
Alle reacties Link kopieren
quote:bugs schreef op 28 april 2015 @ 22:57:

Dat TO nog niet echt zo'n periode gehad heeft, klopt. Maar of je het leuk hebt, hangt niet van geld af. Dat hangt er vanaf of je dingen meemaakt, mensen spreekt en doet wat je leuk vindt.



Toegegeven: dat gaat makkelijker met geld dan zonder, maar ook met weinig geld kun je echt plezier hebben.



Weinig sociale contacten, ook nooit gehad, hij ontmoet geen nieuwe mensen, zit meestal thuis en heeft 1 vriend die hij amper ziet.

En hij opent een topic over maagd zijn en weinig sociale contacten.



Het komt niet op mij over als 'leuk' ?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
quote:vrouw2punt0 schreef op 27 april 2015 @ 05:36:

Ik denk dat je je nu erg eenzaam voelt. Dat is een heel natuurlijk gevoel om te hebben als je zo geïsoleerd bent. Dat je maagd bent vind jij volgens mij het ergste niet. Maar dat je niemand hebt om emotioneel gezien op terug te vallen en de dag mee te bespreken is waarschijnlijk het ergste.



Niet zozeer de dag bespreken maar meer leuke dingen doen zoals bijv. ergens naartoe gaan ofzo. Ik heb hier ergens op het forum iets gelezen over 'fear of missing out' (FOMO). Dat heb ik ook heel erg. Je zou het misschien niet van me zeggen omdat ik zo alleen leef, maar ik zou dolgraag vanalles meemaken en doen. Ik probeer dat nu ook wel te doen maar ( jaja ik weet het ;) ) sommige dingen vind ik gewoon wat lastiger om in m'n eentje te doen. Je gaat niet echt in je eentje naar een restaurant of ergens een hapje eten.



quote:vrouw2punt0 schreef op 27 april 2015 @ 05:36:

Is er een manier waardoor je maandlasten omlaag kunnen zodat je toch op jezelf kan wonen? Tot je 36e thuis wonen klinkt inderdaad niet zo aantrekkelijk. Als ik een 32-jarige vrouw zou zijn en een 36-jarige man vertelt mij dat hij nog thuis woont bij zijn ouders dan zou ik denken dat hij kleeft aan zijn ouders, emotioneel gezien.



Straks ben je 36 jaar als je klaar bent met aflossen, de mooiste tijd van je leven is dan weg. Nu heb je nog de leeftijd om uit te gaan. Zoals eerder gezegd: je kan die tijd van je leven NOOIT meer terugkrijgen. Je bent straks dan wel schuldvrij, maar wat heb je dan? Je hebt dan waarschijnlijk niet veel kunnen sparen waardoor je op je 38e pas weg bent. Met pech raak je op je 37e een aantal jaren werkloos, waardoor je straks 40 jaar bent, schuldvrij, thuis woont, blut bent, nog maagd bent en weinig vrienden hebt.



De enige manier om de maandlasten omlaag te krijgen is door af te lossen, vandaar dat ik daar ook de prioriteit heb gelegd. Ik heb ook geen zin om tot m'n 34-36e thuis te blijven, dan zou ik denk ik gek worden (word ik nu al een beetje..).



Daarom wil ik nu ook proberen om toch iets van een eigen leven proberen op te bouwen. Ik wil gewoon niet nog meer missen dan dat ik al heb gedaan. Ik voel me alleen altijd zo geblokkeerd door die schuld die nog staat als ik iets wil doen (stedentrip, reizen oid.). Ik kan het mezelf maar moeilijk verantwoorden om een groot geldbedrag uit te geven omdat ik dan steeds denk 'dat had ik ook kunnen aflossen'.



quote:vrouw2punt0 schreef op 27 april 2015 @ 05:36:

Als je op jezelf woont kan je makkelijker nieuwe mensen uitnodigen omdat je met niemand rekening hoeft te houden. Eventueel wel met een huisgenoot, maar dat is makkelijk. En stel je voor: seks hebben terwijl je ouders thuis zijn? Of moeten wachten totdat er niemand thuis is....



Mensen uitnodigen of ergens naartoe gaan zal zeker makkelijker zijn. Het is niet zo dat ik van mijn ouders niet weg mag (hebben ze zelfs graag omdat ik dat nooit doe), maar ze willen wel weten waar ik naartoe ga. Ik vind dat wel begrijpelijk maar ik heb geen zin om ze te vertellen dat ik naar mensen zou gaan die ik via dit soort forums zou ontmoeten bijv. Ik heb ook liever niet dat ze dat weten, is weer zo ongemakkelijk.



quote:vrouw2punt0 schreef op 27 april 2015 @ 05:36:

Ik weet dat je niet wilt online daten, maar misschien houd je er wel hartstikke leuke vriendschappen met vrouwen aan over. Wie weet hebben zij wel leuke vriendinnen waarmee het beter klikt....



Dat advies wordt mij heel vaak gegeven. Ik heb even op Paiq gezeten maar vond dat maar niets. Ik vind het gewoon heel moeilijk om vanaf 0 een gesprek te beginnen met iemand waar je aan wordt gelinkt. Hoe begin je? Waar heb je het over? En om dan gelijk persoonlijke dingen te vertellen houd ik ook niet van. Ik ken die persoon nl. nog niet.



quote:Verbinder schreef op 27 april 2015 @ 07:20:

Hoi!

Maak het geen probleem, dat je maagd bent. Dat is helemaal prima.

Zie het helemaal als een natuurlijk verloop. Op die manier maak je het ook niet groot voor jezelf en kun je je er het meest comfortabel/gemakkelijk bij voelen.Als je je kansen wil vergroten om iemand wilt ontmoeten kun je kijken of er sociale groepen zijn in je omgeving. Mensen in dezelfde leeftijdsgroep die met z'n allen wat gezelligs ondernemen. Of een hobby groep als dat meer jouw insteek is.

Als je jezelf bent, ook als je iemand leert kennen dan zal het op een natuurlijke manier verlopen.

Veel meiden vinden het aantrekkelijk als een jongen/man zichzelf is. En dat betekent ook dat je van je maagd zijn niet als een probleem ziet, het is gewoon een natuurlijk verloop. Leeftijd maakt helemaal niet uit.

Het is hoe je bent naar de wereld en naar een toekomstige partner. Praat er open over met je toekomstige partner. Dan ben je sterk en hou je jezelf sterk.



Ik zie het ook niet meer zo als een probleem als vroeger maar ik vind het nog steeds wel vervelend. Nogmaals, het gaat me niet eens om de seks maar ik vind het gewoon genant als er in gezelschap (collega's, schoolgenoten bijv.) over seks wordt gepraat en ik daar maar bij zit te hopen dat ze mij geen vragen gaan stellen. Op zulke momenten schaam ik me er nog wel voor en hoop altijd dat ze er niet achter komen. Tot nu toe is dat altijd wel gelukt maar ik ben maar bang dat er ooit zo'n moment komt dat het toch uitkomt zeg maar. Als ik met een vrouw zou daten zou ik het niet zo'n probleem vinden om dat te zeggen. Als alles goed gaat moet dat op een gegeven moment toch wel (lijkt me wel zo handig voor haar)



quote:curly85 schreef op 28 april 2015 @ 12:01:

TO, ik lees zoveel maar-maar-maar

Je bent 28 nu. Er is stuk van je leven voorbij, maar ook zoveel mooie jaren voor je.

Overigens zelfstandigheid bedoelde ik niet in de vorm van: jij kan niet wassen-koken etc. Maar meer het zelfstandige leven. Je eigen dingen doen en je eigen leven hebben. Misschien kan dit wel als je thuiswoont (doe je alles zelf incl huishouden-boodschappen enz) maar heel zwart wit ik verwacht dat veel vrouwen zover niet zullen doorvragen en al afhaken bij 36 thuiswonend.



Tuurlijk zijn er nog mooie jaren, maar die had ik me vroeger altijd heel anders voorgesteld. Ik had gehoopt dat ik nu toch wel op mezelf zou wonen en aan een leuke carriere zou werken. Dan zien je eind 20/begin 30er jaren er heel anders uit dan die van mij nu. Dan kun je je ergens settelen en aan een huis werken ofzo of weet ik wat. Niet alles opnieuw proberen op te bouwen zoals een 18-jarige.



quote:curly85 schreef op 28 april 2015 @ 12:01:

Het siert dat je een schuld wilt afbetalen. Alleen moet dit ten koste van je eigen geluk?



Ik ben misschien wat te compromisloos wat betreft het aflossen maar dat komt omdat er geen moment van de dag is dat ik niet aan die schuld denk. Ik heb het er wel mee gehad en ik kan er niet zomaar vanaf komen dus dan probeer ik het op de snelste manier.



quote:bugs schreef op 28 april 2015 @ 20:50:

[...]





Helemaal mee eens! Je klinkt alsof je weet wat je wilt. Volgens mij heb je pech gehad, je keuzes voor/tijdens/na je studie hebben niet uitgepakt zoals je had gehoopt. (Wou je toevallig piloot worden?) Anyway, kan gebeuren. Je hebt nu een plan bedacht om uit die lastige situatie te komen en daar geloof je in. Da's heel goed en ik zou daar voorlopig aan vasthouden als ik jou was.



Maar zoals je zelf schrijft, er staat je niets in de weg om contacten te leggen. Dat zou ik dan ook zeker gaan doen. De makkelijkste manier is om een vereniging te zoeken, want daar komen mensen elke week samen om dingen te ondernemen. Roeien? Hardlopen? Zeilen? Rode Kruis? Korfbal? Oranjevereniging? Stijldansen is een goeie keus: klinkt misschien oubollig, maar ik vond het erg leuk en vrouwen zitten daar altijd om mannen te springen! En je bent samen actief. In ieder geval: raak betrokken bij iets waar je (een beetje?) enthousiasme voor voelt en ga gewoon meedoen. Dat praten komt vanzelf wel, echt waar. Zo heb ik het ook gedaan (zeilvereniging) en dat ging echt goed.



En internetdaten lijkt mij ook iets voor jou. Chatten is echt minder moeilijk dan het lijkt, mensen praten gewoon over wat hun bezighoudt. Probeer het op z'n minst, wat heb je te verliezen?



Met je huidige leven (binnen, thuis, in je hoofd) ben je niet tevreden. Om dat te veranderen, zul je de deur uit moeten. Naar buiten, mensen op zoeken, activiteiten proberen, fouten maken, opnieuw proberen, etc. etc.



Zie je dat zitten?



Het is idd. niet zo gegaan zoals ik had gewild anders had ik nu heel andere dingen gedaan en waarschijnlijk wel op mezelf gewoond.



Het lijkt me heel leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. Ik heb ook wel wat ideeen over wat ik zou willen doen, bijv. een kookcursus volgen of een vechtsport leren. Kookcursussen lijken er echter alleen voor groepen te zijn en zijn nogal duur voor zover ik kan vinden. Misschien heeft iemand hier tips voor (evt. via pm)? Het liefst met mensen van rond mijn eigen leeftijd en betaalbaar.



quote:bugs schreef op 28 april 2015 @ 20:57:

Ik denk trouwens niet dat de leukste tijd van je leven voorbij is.



Eerst dacht ik dat mijn studententijd het mooiste was. Toen dacht ik dat van de tijd dat ik aan het promoveren was. Toen van de tijd dat ik net getrouwd was. Toen van de tijd dat we samen in het buitenland woonden. Toen van de tijd dat we een eigen huis in NL kregen en lekker onze eigen plek hadden. Nu (ben 38) is het leven weer anders en nog steeds spannend, uitdagend en leuk.



Dus misschien is een periode in je leven voorbij, maar er volgen nog heel veel periodes en die zijn misschien nog veel leuker. Het leven staat alleen stil als JIJ stil blijft staan, en niet meer wegkomt achter de geraniums.Dat heb ik hierboven al een beetje uitgelegd. Als alles goed was gegaan had ik nu waarschijnlijk ook een eigen woning gehad en had ik ook een hele leuke periode gehad in mijn 20er jaren. Nu is alles anders gelopen en voel ik me qua levenservaring en fase nog op het niveau van een 18-20 jarige. Wat dat betreft denk ik zeker dat de leukste tijd van m'n leven al voorbij is. Je zou het misschien niet zeggen maar ik ben iemand die overal graag vroeg bij is. Dat is helaas niet met alles gelukt en kan ik ook niet meer inhalen. Nu ben ik juist overal veel te laat mee en dat vind ik jammer en knaagt soms ook wel.
Is het misschien een idee om het schuldgeld van je ouders te lenen met hele goede en duidelijke afspraken? Dus bijvoorbeeld dat jij hierdoor de kans krijgt om op jezelf te gaan etc, en iedere maand 100 euro aan hen aflost? Dit is echt geen doen hoor, tot je 36e nog thuis wonend en na die schuld ook nog geld opbouwen eer je het huis uberhaupt kunt verlaten. Is die 500 per maand of per jaar? Aangezien je aangeeft iedere keer 500 af te moeten lossen, maar dit telkens opspaart en na een jaar aflost.



Dat betekend dus dat je een schuld van ongeveer 48000 euro hebt toch? Als je op je 36e klaar bent met betalen. Dat is een hoop geld maar nogmaals, misschien kunnen je ouders helpen. Al is het maar de helft, dan heb je tenminste wel al 250 per maand over.
Alle reacties Link kopieren
quote:katana87 schreef op 29 april 2015 @ 00:16:

Mijn ouders willen wel weten waar ik naartoe ga. Ik vind dat wel begrijpelijk maar ik heb geen zin om ze te vertellen dat ik naar mensen zou gaan die ik via dit soort forums zou ontmoeten bijv.



Dan vertel je ze het toch niet? Ik snap dat het ongemakkelijk is om bij je ouders te wonen, maar je ben op zich niet verplicht ze te vertellen wat je 's avonds uitspookt, of met wie. Dan zeg je: "Dank je voor je belangstelling, maar dat zijn mijn eigen zaken."



quote:katana87 schreef op 29 april 2015 @ 00:16:

Ik heb ook wel wat ideeen over wat ik zou willen doen, bijv. een kookcursus volgen of een vechtsport leren.



Een officiële kookcursus is misschien duur idd. Maar er zijn ook kookclubjes, daar kun je ook eens op zoeken. Die zijn bij mensen thuis, dat is een stuk goedkoper en je leert anderen goed kennen. En ik weet niet of je veel vrouwen tegenkomt bij een vechtsport, maar als zo'n sport je leuk lijkt: vooral doen!



quote:katana87 schreef op 29 april 2015 @ 00:16:

Nu ben ik juist overal veel te laat mee en dat vind ik jammer en knaagt soms ook wel.



Deze zin is volgens mij je hoofdprobleem. Dat je nu vastzit, komt vooral door de gedachte dat je laat bent. Of dat nu waar is of niet, dat maakt niet zoveel uit: het gaat erom dat je niet blijft hangen in het verleden. Je leeft nu, je wilt nu wat ondernemen en (hoewel je nu niet veel geld te spenderen hebt) heb je nu mogelijkheden om erop uit te gaan. Ga dat lekker doen!

En als je niet van die knagende gedachte afkomt, ga dan eens praten met een psycholoog. Het is belangrijk dat je weer plezier krijgt in je huidige leventje.
Snel internet vraagt niet per se om een snelle mening
TO, ik lees vooral nog steeds weerleggingen van alles wat gezegd wordt. Daar ga je t niet mee redden maar neem actie!

Kijk op marktplaats voor kookclubjes of plaats hier op het forum een oproepje.

En inderdaad vraag een verwijzing van je huisarts voor een psych die kan je echt goed op weg helpen.



Daarbij ben je je ouders geen complete uitleg meer verschuldigd op 28 jaar. Dat is misschien wel exact waar ik op duidde met een stuk zelfstandigheid. Niet dat je niet kan koken of schoonmaken maar meer dat je niet gaat en staat waar je wilt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven