Seks
alle pijlers
28, maagd en moeite met nieuwe mensen ontmoeten
woensdag 22 april 2015 om 01:33
Hallo,
Ik ben dit jaar 28 geworden en ben nog steeds maagd. Ik heb al wel met een paar meisjes gezoend maar ik heb nog nooit een relatie gehad. De reden dat ik tot nu toe nog geen relatie of seks heb gehad is omdat ik nooit erg handig ben geweest met het vinden van een vriendin. Op de middelbare school heb ik wel eens aandacht gehad van meisjes en heeft dat tot 1 date geleid (de enige tot nu toe) met een meisje dat heel erg verliefd op me was maar dat liep verder op niets uit. Met een ander meisje had ik het verknald. Na de middelbare school verwaterde het contact met de meeste vrienden die ik daar had en heb daardoor maar 1 vriend over gehouden en dat is net als ik ook geen uitgaanstype.
Na de middelbare school ging ik studeren maar daar zaten niet zoveel meisjes op school en die vond ik ook niet leuk. Bovendien was ik toen erg onzeker over het maagd zijn en durfde ik ook niets te doen omdat ik bang was dat mensen erachter zouden komen.
Nu ben ik inmiddels een aantal jaar afgestudeerd en werk ik fulltime maar ontmoet ik in mijn dagelijkse leven geen nieuwe mensen meer. Ik heb sinds ik klaar ben met studeren maar heel weinig sociale contacten. Meestal ben ik gewoon thuis en vermaak ik me wel maar het is niet zo dat ik dat altijd even prettig vind. Ik verveel me vaak en zou onderhand ook wel eens wat meer van het leven willen genieten. Zoals ik eerder zei heb ik maar 1 vriend en dat is net als ik geen uitgaanstype. Bovendien zie ik hem niet zo vaak meer als vroeger omdat we nu beide fulltime werken en niet zoveel tijd meer hebben om af te spreken als vroeger. Ik weet ook niet echt hoe ik nieuwe mensen kan ontmoeten, laat staan een vriendin vinden. Het liefst zou ik iemand in het echt ontmoeten. Internetdaten vind ik niks. Ik kan niet zo goed gesprekken voeren en al helemaal niet in een chatbox met iemand die je nog niet kent. Het is niet zo dat ik niet met vrouwen kan praten of heel verlegen ben. Ik heb in het verleden veel met vrouwen gewerkt en dat was altijd heel leuk en gezellig. Als ik iemand echter leuk vind, weet ik niet wat ik moet doen en klap ik dicht. Ik weet dan niet waar ik met haar over moet praten en een leuk gesprek of elkaar leren kennen zit er dan niet in.
Daarbij komt nog dat ik wegens financiële omstandigheden nog steeds thuis woon en daar dus nog wat extra onzeker over ben. De meesten verwachten toch wel dat iemand van mijn leeftijd op zichzelf woont. Wat ik van mensen hoor als ik dat vertel is dat ze mijn situatie wel begrijpen en het niet zo erg vinden maar zo zie ik dat niet. Mensen van mijn leeftijd hebben al lang een eigen woning en een eigen leven opgebouwd met sociale contacten, vakanties, vriend/vriendin en hebben misschien ook een leuke carrière maar ik heb dat allemaal niet. Ik vind dat jammer omdat ik daardoor veel ervaringen mis.
Sinds een poosje ben ik actief op een ander forum waar ook over dit soort onderwerpen wordt gesproken. Ik heb er hier ook al wat over gelezen en ben er inmiddels achter dat ik weliswaar erg laat, maar niet de enige ben die na zijn 25e nog maagd is. Dit stelt me ergens toch wel een beetje gerust omdat ik altijd dacht dat ik als een van de weinige nog steeds maagd ben. Ik ben nog steeds wel bang dat mensen erachter komen en dat ze me dan gaan uitlachen of er grapjes over gaan maken. Langs de ene kant kan het me nu niet zoveel meer schelen als vroeger. Ik ben door er op forums over te praten en te lezen een stuk minder onzeker geworden.
Waar ik me nog wel zorgen over maak is dat als ik ooit een vrouw ontmoet die met me uit wil en erachter komt dat ik nog maagd ben en thuis woon dat ze dan op me afknapt of niets met me wil. Het thuiswonen is toch niet echt praktisch wat betreft privacy en het klinkt en bevestigd ook zo'n cliché. Ze zal me ook op seksueel gebied vanalles moeten leren ipv dat ze met een man uitgaat die al ervaring heeft en weet wat hij moet doen.
Hoe denken jullie daarover?
Ik ben dit jaar 28 geworden en ben nog steeds maagd. Ik heb al wel met een paar meisjes gezoend maar ik heb nog nooit een relatie gehad. De reden dat ik tot nu toe nog geen relatie of seks heb gehad is omdat ik nooit erg handig ben geweest met het vinden van een vriendin. Op de middelbare school heb ik wel eens aandacht gehad van meisjes en heeft dat tot 1 date geleid (de enige tot nu toe) met een meisje dat heel erg verliefd op me was maar dat liep verder op niets uit. Met een ander meisje had ik het verknald. Na de middelbare school verwaterde het contact met de meeste vrienden die ik daar had en heb daardoor maar 1 vriend over gehouden en dat is net als ik ook geen uitgaanstype.
Na de middelbare school ging ik studeren maar daar zaten niet zoveel meisjes op school en die vond ik ook niet leuk. Bovendien was ik toen erg onzeker over het maagd zijn en durfde ik ook niets te doen omdat ik bang was dat mensen erachter zouden komen.
Nu ben ik inmiddels een aantal jaar afgestudeerd en werk ik fulltime maar ontmoet ik in mijn dagelijkse leven geen nieuwe mensen meer. Ik heb sinds ik klaar ben met studeren maar heel weinig sociale contacten. Meestal ben ik gewoon thuis en vermaak ik me wel maar het is niet zo dat ik dat altijd even prettig vind. Ik verveel me vaak en zou onderhand ook wel eens wat meer van het leven willen genieten. Zoals ik eerder zei heb ik maar 1 vriend en dat is net als ik geen uitgaanstype. Bovendien zie ik hem niet zo vaak meer als vroeger omdat we nu beide fulltime werken en niet zoveel tijd meer hebben om af te spreken als vroeger. Ik weet ook niet echt hoe ik nieuwe mensen kan ontmoeten, laat staan een vriendin vinden. Het liefst zou ik iemand in het echt ontmoeten. Internetdaten vind ik niks. Ik kan niet zo goed gesprekken voeren en al helemaal niet in een chatbox met iemand die je nog niet kent. Het is niet zo dat ik niet met vrouwen kan praten of heel verlegen ben. Ik heb in het verleden veel met vrouwen gewerkt en dat was altijd heel leuk en gezellig. Als ik iemand echter leuk vind, weet ik niet wat ik moet doen en klap ik dicht. Ik weet dan niet waar ik met haar over moet praten en een leuk gesprek of elkaar leren kennen zit er dan niet in.
Daarbij komt nog dat ik wegens financiële omstandigheden nog steeds thuis woon en daar dus nog wat extra onzeker over ben. De meesten verwachten toch wel dat iemand van mijn leeftijd op zichzelf woont. Wat ik van mensen hoor als ik dat vertel is dat ze mijn situatie wel begrijpen en het niet zo erg vinden maar zo zie ik dat niet. Mensen van mijn leeftijd hebben al lang een eigen woning en een eigen leven opgebouwd met sociale contacten, vakanties, vriend/vriendin en hebben misschien ook een leuke carrière maar ik heb dat allemaal niet. Ik vind dat jammer omdat ik daardoor veel ervaringen mis.
Sinds een poosje ben ik actief op een ander forum waar ook over dit soort onderwerpen wordt gesproken. Ik heb er hier ook al wat over gelezen en ben er inmiddels achter dat ik weliswaar erg laat, maar niet de enige ben die na zijn 25e nog maagd is. Dit stelt me ergens toch wel een beetje gerust omdat ik altijd dacht dat ik als een van de weinige nog steeds maagd ben. Ik ben nog steeds wel bang dat mensen erachter komen en dat ze me dan gaan uitlachen of er grapjes over gaan maken. Langs de ene kant kan het me nu niet zoveel meer schelen als vroeger. Ik ben door er op forums over te praten en te lezen een stuk minder onzeker geworden.
Waar ik me nog wel zorgen over maak is dat als ik ooit een vrouw ontmoet die met me uit wil en erachter komt dat ik nog maagd ben en thuis woon dat ze dan op me afknapt of niets met me wil. Het thuiswonen is toch niet echt praktisch wat betreft privacy en het klinkt en bevestigd ook zo'n cliché. Ze zal me ook op seksueel gebied vanalles moeten leren ipv dat ze met een man uitgaat die al ervaring heeft en weet wat hij moet doen.
Hoe denken jullie daarover?
donderdag 30 april 2015 om 09:08
Ik herken het wel. Ik was ook zo.
Ik wilde ook heel graag gaan daten. Met het grote verschil wel dat ik toen op mezelf woonde.
Maar het gaat om het gevoel. Ik wilde daten maar ergens was ik ook een ster in 'ja maar...'
Deels een verlangen maar deels ook zelfbescherming. Omdat je in je hoofd heel druk bezig bent met het 'wat als...' gedeelte.
Uiteindelijk de knoop doorgehakt en mezelf (spreekwoordelijk dan ) een schop onder mijn kont gegeven. Ben een datingsite opgegaan. Het draaide bij mij nergens op uit uiteindelijk maar ik ben wel blij dat ik het deed. Toch weer een nieuwe ervaring.
Mijn vriend heb ik uiteindelijk teruggevonden. Wij kenden elkaar al van vroeger. Maar dankzij initiatief van MIJN kant is het contact hersteld en zie ons nu.
Ik ben het wel met Curly eens. Je zal IETS moeten doen als je dat wil bereiken waar je zo naar verlangt.
Ik wilde ook heel graag gaan daten. Met het grote verschil wel dat ik toen op mezelf woonde.
Maar het gaat om het gevoel. Ik wilde daten maar ergens was ik ook een ster in 'ja maar...'
Deels een verlangen maar deels ook zelfbescherming. Omdat je in je hoofd heel druk bezig bent met het 'wat als...' gedeelte.
Uiteindelijk de knoop doorgehakt en mezelf (spreekwoordelijk dan ) een schop onder mijn kont gegeven. Ben een datingsite opgegaan. Het draaide bij mij nergens op uit uiteindelijk maar ik ben wel blij dat ik het deed. Toch weer een nieuwe ervaring.
Mijn vriend heb ik uiteindelijk teruggevonden. Wij kenden elkaar al van vroeger. Maar dankzij initiatief van MIJN kant is het contact hersteld en zie ons nu.
Ik ben het wel met Curly eens. Je zal IETS moeten doen als je dat wil bereiken waar je zo naar verlangt.
donderdag 30 april 2015 om 15:45
De keuze voor zelfbescherming in plaats van verlangen kan absoluut een obstakel zijn om stappen te zetten. Soms niet onterecht want opeenvolgende teleurstellingen knagen aan het zelfvertrouwen. Maar er zit niets anders op wanneer je iets wilt bereiken! Ik heb mij altijd verzet tegen het advies van afwachten tot het vanzelf op je pad komt. Ik had een ontzettend sterk verlangen naar een vriendin en tegelijk een heel grote angst. Maar mijn laatste sprong in het diepe heeft mijn leven veranderd! Als ik nu na 18 jaar terugkijk op die stap kan ik het niet genoeg benadrukken: DOEN.
donderdag 30 april 2015 om 16:10
Waarom vind je het zo vervelend om nog maagd te zijn op je 28ste? Niet negatief bedoeld, maar je hoort overal dat mensen op steeds jongere leeftijd sex hadden/hebben. Maar wil jij daar echt bij horen? Wil jij echt bij de massa horen? Het kan ook zijn dat jouw tijd nog komt, dat jij onbewust op het juiste moment, op de juiste vrouw wacht. En al is dat over vijf jaar pas, wat maakt jou dat uit? Leeftijd doet er echt niet toe. Het is jouw lichaam en anderen hebben daar niets over te zeggen. En al doen ze dat, dan moet jij je er nog niets van aantrekken. Ik ken een man die is bijna 50 en nog steeds maagd. Die heeft ook nog nooit in zijn leven een vriendin gehad en heeft tot midden 40 thuis gewoond. Er zijn zo veel mensen single. Je kunt beter op wat latere leeftijd op een goede manier ontmaagd worden dan dat je zo snel mogelijk ontmaagd wordt en daar slechte gevoelens aan overhoudt. Ik was op mijn twintigste ontmaagd maar dat was ook geen joepie. Achteraf voel ik me daar heel rot over en had ik het liever anders gezien, maar goed. En dat jij thuis woont, nou en! Financiële problemen zijn geen taboe meer in deze tijd! En dat jij niet van uitgaan houdt en weinig vrienden hebt dat is ook geen ramp. Er zijn meer mensen zoals jij, die dat ook hebben. (ik noem mezelf, ik hou ook echt totaal niet van uitgaan). Dit is jouw leven en het is gelopen zoals het moest. Ik denk ook wel eens van ik ben de enige op de wereld die bijna geen vrienden heeft en niet van uitgaan houdt, maar zie, daar ben jij! Nog iemand die daar niks om geeft!
Doe rustig aan, geniet van je unieke persoonlijkheid. Je hoeft echt niet zo te zijn als anderen willen dat jij bent. Want dan word je die ander en ben je niet meer jezelf. Dat is toch niet wat je wilt?
Kop op!
Groetjes
Doe rustig aan, geniet van je unieke persoonlijkheid. Je hoeft echt niet zo te zijn als anderen willen dat jij bent. Want dan word je die ander en ben je niet meer jezelf. Dat is toch niet wat je wilt?
Kop op!
Groetjes
donderdag 30 april 2015 om 16:26
Blijkbaar ben je nogal een denker. Denk na over je prioriteiten. Volgens mij zijn jouw prioriteiten in het leven:
1. Schuld aflossen
2. Ontmaagd worden
3. Relatie krijgen
4. Uit huis gaan
5. Meer vrienden maken/hobby's krijgen
Zolang de schuld op 1 blijft staan, zullen de andere vier weinig kans krijgen. Je schuld is op dit moment belangrijker en daardoor weet je genoeg argumenten te bedenken waarom het met de andere vier niet lukt.
Denk eens goed na over je prioriteiten. Denk na wat je echt belangrijk vindt. En als je dat weet zal je een stapje van het denken naar doen moeten zetten.
Dus schuld het belangrijkst > ga overuren maken, bijbaan nemen, bezuinigen om zoveel mogelijk af te betalen. Accepteer dan wel dat de andere dingen geen prioriteit hebben en ook niet gaan lukken.
Is je relatie het belangrijkst > zorg dat je een aantrekkelijk leven krijgt en nieuwe mensen ontmoet. Het betekent wel dat je je schuld minder belangrijk moet vinden. Dus ga geld lenen van je ouders, zet het afbetalen op een laag pitje en durf geld uit te geven.
DENK dus na over je prioriteiten en DOE wat er bij past
1. Schuld aflossen
2. Ontmaagd worden
3. Relatie krijgen
4. Uit huis gaan
5. Meer vrienden maken/hobby's krijgen
Zolang de schuld op 1 blijft staan, zullen de andere vier weinig kans krijgen. Je schuld is op dit moment belangrijker en daardoor weet je genoeg argumenten te bedenken waarom het met de andere vier niet lukt.
Denk eens goed na over je prioriteiten. Denk na wat je echt belangrijk vindt. En als je dat weet zal je een stapje van het denken naar doen moeten zetten.
Dus schuld het belangrijkst > ga overuren maken, bijbaan nemen, bezuinigen om zoveel mogelijk af te betalen. Accepteer dan wel dat de andere dingen geen prioriteit hebben en ook niet gaan lukken.
Is je relatie het belangrijkst > zorg dat je een aantrekkelijk leven krijgt en nieuwe mensen ontmoet. Het betekent wel dat je je schuld minder belangrijk moet vinden. Dus ga geld lenen van je ouders, zet het afbetalen op een laag pitje en durf geld uit te geven.
DENK dus na over je prioriteiten en DOE wat er bij past
donderdag 30 april 2015 om 17:09
quote:Maanvisss schreef op 30 april 2015 @ 16:26:
Zolang de schuld op 1 blijft staan, zullen de andere vier weinig kans krijgen. Je schuld is op dit moment belangrijker en daardoor weet je genoeg argumenten te bedenken waarom het met de andere vier niet lukt.
Dit komt meerdere malen terug in de reactie van TO. Het lijkt erop alsof het denken aan de schuld verlammend werkt op het nemen van initiatief. Misschien kan een psycholoog hier iets mee hoe treurig ik dat ook vind. Een bijbaan nemen om nog sneller de schuld af te lossen lijkt me niet realistisch en uiteindelijk fataal. De beste optie naar mijn idee is een rustige vriendin vinden die alleen woont maar het ook gezelliger vindt om samen te eten, te wonen en een film te kijken. Is dat echt teveel gevraagd?
Mijn huidige partner woonde net als ik al jaren alleen. We waren een half jaar het meest in de grootste woning. Toen zijn we samen op vakantie gegaan en direct daarna gaan samenwonen. Als het niet kan zoals het moet (2 eigen woningen) dan moet het maar zoals het kan.
Zolang de schuld op 1 blijft staan, zullen de andere vier weinig kans krijgen. Je schuld is op dit moment belangrijker en daardoor weet je genoeg argumenten te bedenken waarom het met de andere vier niet lukt.
Dit komt meerdere malen terug in de reactie van TO. Het lijkt erop alsof het denken aan de schuld verlammend werkt op het nemen van initiatief. Misschien kan een psycholoog hier iets mee hoe treurig ik dat ook vind. Een bijbaan nemen om nog sneller de schuld af te lossen lijkt me niet realistisch en uiteindelijk fataal. De beste optie naar mijn idee is een rustige vriendin vinden die alleen woont maar het ook gezelliger vindt om samen te eten, te wonen en een film te kijken. Is dat echt teveel gevraagd?
Mijn huidige partner woonde net als ik al jaren alleen. We waren een half jaar het meest in de grootste woning. Toen zijn we samen op vakantie gegaan en direct daarna gaan samenwonen. Als het niet kan zoals het moet (2 eigen woningen) dan moet het maar zoals het kan.
vrijdag 1 mei 2015 om 00:20
quote:pommiaan schreef op 29 april 2015 @ 00:48:
Is het misschien een idee om het schuldgeld van je ouders te lenen met hele goede en duidelijke afspraken? Dus bijvoorbeeld dat jij hierdoor de kans krijgt om op jezelf te gaan etc, en iedere maand 100 euro aan hen aflost? Dit is echt geen doen hoor, tot je 36e nog thuis wonend en na die schuld ook nog geld opbouwen eer je het huis uberhaupt kunt verlaten. Is die 500 per maand of per jaar? Aangezien je aangeeft iedere keer 500 af te moeten lossen, maar dit telkens opspaart en na een jaar aflost.
Dat betekend dus dat je een schuld van ongeveer 48000 euro hebt toch? Als je op je 36e klaar bent met betalen. Dat is een hoop geld maar nogmaals, misschien kunnen je ouders helpen. Al is het maar de helft, dan heb je tenminste wel al 250 per maand over.
De schuld is helaas nog wat hoger. Ik kan dus niet van mijn ouders lenen. Het liefst los ik het ook zelf op want ik ben het beu om steeds van anderen afhankelijk te zijn.
quote:curly85 schreef op 30 april 2015 @ 09:00:
TO, ik lees vooral nog steeds weerleggingen van alles wat gezegd wordt. Daar ga je t niet mee redden maar neem actie!
Kijk op marktplaats voor kookclubjes of plaats hier op het forum een oproepje.
En inderdaad vraag een verwijzing van je huisarts voor een psych die kan je echt goed op weg helpen.
Daarbij ben je je ouders geen complete uitleg meer verschuldigd op 28 jaar. Dat is misschien wel exact waar ik op duidde met een stuk zelfstandigheid. Niet dat je niet kan koken of schoonmaken maar meer dat je niet gaat en staat waar je wilt.
Ik probeer gewoon uit te leggen waarom ik bepaalde dingen wel of niet doe.
Ik ga wel waar ik heen wil maar dat is nou eenmaal niet zoveel of vaak. Dat ze willen weten waar ik heen ga is denk ik meer dat ze weten waar ik uithang en wanneer ze me weer terug thuis kunnen verwachten en zich niet af hoeven te vragen waar ik blijf ofzo. Dat vind ik niet abnormaal.
quote:Narcisje1252 schreef op 30 april 2015 @ 16:10:
Waarom vind je het zo vervelend om nog maagd te zijn op je 28ste? Niet negatief bedoeld, maar je hoort overal dat mensen op steeds jongere leeftijd sex hadden/hebben. Maar wil jij daar echt bij horen? Wil jij echt bij de massa horen? Het kan ook zijn dat jouw tijd nog komt, dat jij onbewust op het juiste moment, op de juiste vrouw wacht. En al is dat over vijf jaar pas, wat maakt jou dat uit? Leeftijd doet er echt niet toe. Het is jouw lichaam en anderen hebben daar niets over te zeggen. En al doen ze dat, dan moet jij je er nog niets van aantrekken. Ik ken een man die is bijna 50 en nog steeds maagd. Die heeft ook nog nooit in zijn leven een vriendin gehad en heeft tot midden 40 thuis gewoond. Er zijn zo veel mensen single. Je kunt beter op wat latere leeftijd op een goede manier ontmaagd worden dan dat je zo snel mogelijk ontmaagd wordt en daar slechte gevoelens aan overhoudt. Ik was op mijn twintigste ontmaagd maar dat was ook geen joepie. Achteraf voel ik me daar heel rot over en had ik het liever anders gezien, maar goed. En dat jij thuis woont, nou en! Financiële problemen zijn geen taboe meer in deze tijd! En dat jij niet van uitgaan houdt en weinig vrienden hebt dat is ook geen ramp. Er zijn meer mensen zoals jij, die dat ook hebben. (ik noem mezelf, ik hou ook echt totaal niet van uitgaan). Dit is jouw leven en het is gelopen zoals het moest. Ik denk ook wel eens van ik ben de enige op de wereld die bijna geen vrienden heeft en niet van uitgaan houdt, maar zie, daar ben jij! Nog iemand die daar niks om geeft!
Doe rustig aan, geniet van je unieke persoonlijkheid. Je hoeft echt niet zo te zijn als anderen willen dat jij bent. Want dan word je die ander en ben je niet meer jezelf. Dat is toch niet wat je wilt?
Kop op!
Groetjes
Ik vind dat vervelend omdat het toch redelijk oud is om nog maagd te zijn. Veel mensen zullen er (denk ik) toch wat vreemd op reageren als ze daarachter komen. En niet alleen dat, het is ook weer een ervaring die ik heb gemist zoals al veel dingen.
Ik heb tot een jaar geleden altijd gedacht dat de meeste mensen toch wel voor hun 18e waren ontmaagd. Op de middelbare school, bijbaan, studie e.d. hoorde ik niets anders. Ik had tot die tijd nog nooit mensen gehoord of gezien die net als ik in hun 20 nog maagd waren. Ik ben daar daarom ook altijd heel erg onzeker over geweest en vond het ook altijd heel genant. Dat is nu echt een heel stuk minder. Alleen in gezelschap dat over seks aan het praten is vind ik het nog wel ongemakkelijk.
Het is niet zo dat ik op de 'ware' aan het wachten ben. Het moet natuurlijk wel iemand zijn die ik echt leuk vind en kan vertrouwen, anders gaat het denk ik sowieso niet lukken
Er zijn ook zoveel leuke vrouwen op de wereld, ik kan wat dat betreft erg snel verliefd worden als ik niet uitkijk, dus vandaar dat ik er niet zo in geloof.
quote:Maanvisss schreef op 30 april 2015 @ 16:26:
Blijkbaar ben je nogal een denker. Denk na over je prioriteiten. Volgens mij zijn jouw prioriteiten in het leven:
1. Schuld aflossen
2. Ontmaagd worden
3. Relatie krijgen
4. Uit huis gaan
5. Meer vrienden maken/hobby's krijgen
Zolang de schuld op 1 blijft staan, zullen de andere vier weinig kans krijgen. Je schuld is op dit moment belangrijker en daardoor weet je genoeg argumenten te bedenken waarom het met de andere vier niet lukt.
Denk eens goed na over je prioriteiten. Denk na wat je echt belangrijk vindt. En als je dat weet zal je een stapje van het denken naar doen moeten zetten.
Dus schuld het belangrijkst > ga overuren maken, bijbaan nemen, bezuinigen om zoveel mogelijk af te betalen. Accepteer dan wel dat de andere dingen geen prioriteit hebben en ook niet gaan lukken.
Is je relatie het belangrijkst > zorg dat je een aantrekkelijk leven krijgt en nieuwe mensen ontmoet. Het betekent wel dat je je schuld minder belangrijk moet vinden. Dus ga geld lenen van je ouders, zet het afbetalen op een laag pitje en durf geld uit te geven.
DENK dus na over je prioriteiten en DOE wat er bij past
Het ligt een beetje aan mijn humeur maar de genoemde prioriteiten zijn eerder 1, 4, 5, 3, 2 waarbij 4 en 5 eigenlijk op gelijke plek staan maar dat is erg rationeel gedacht van mij. Soms denk ik ook wel eens aan 5, 3, 2, 1, 4. Dat is denk ik meer waar jullie het over hebben, (eerst) meer genieten van het leven nu het nog kan.
quote:ooitverlegen schreef op 30 april 2015 @ 17:09:
[...]
Dit komt meerdere malen terug in de reactie van TO. Het lijkt erop alsof het denken aan de schuld verlammend werkt op het nemen van initiatief. Misschien kan een psycholoog hier iets mee hoe treurig ik dat ook vind. Een bijbaan nemen om nog sneller de schuld af te lossen lijkt me niet realistisch en uiteindelijk fataal. De beste optie naar mijn idee is een rustige vriendin vinden die alleen woont maar het ook gezelliger vindt om samen te eten, te wonen en een film te kijken. Is dat echt teveel gevraagd?
Mijn huidige partner woonde net als ik al jaren alleen. We waren een half jaar het meest in de grootste woning. Toen zijn we samen op vakantie gegaan en direct daarna gaan samenwonen. Als het niet kan zoals het moet (2 eigen woningen) dan moet het maar zoals het kan.Dat klopt wel ja. Ik zou nog zoveel dingen willen doen. Reizen, bepaalde hobby's oppikken, een leuke cursus of workshop volgen of bijv. iets leuks kopen voor mezelf. Veel van die dingen kosten echter nogal veel geld en dan denk ik gelijk dat ik het beter kan gebruiken om die schuld af te lossen ipv voor 'lang leve de lol' zeg maar (al is dat niet echt zo).
Is het misschien een idee om het schuldgeld van je ouders te lenen met hele goede en duidelijke afspraken? Dus bijvoorbeeld dat jij hierdoor de kans krijgt om op jezelf te gaan etc, en iedere maand 100 euro aan hen aflost? Dit is echt geen doen hoor, tot je 36e nog thuis wonend en na die schuld ook nog geld opbouwen eer je het huis uberhaupt kunt verlaten. Is die 500 per maand of per jaar? Aangezien je aangeeft iedere keer 500 af te moeten lossen, maar dit telkens opspaart en na een jaar aflost.
Dat betekend dus dat je een schuld van ongeveer 48000 euro hebt toch? Als je op je 36e klaar bent met betalen. Dat is een hoop geld maar nogmaals, misschien kunnen je ouders helpen. Al is het maar de helft, dan heb je tenminste wel al 250 per maand over.
De schuld is helaas nog wat hoger. Ik kan dus niet van mijn ouders lenen. Het liefst los ik het ook zelf op want ik ben het beu om steeds van anderen afhankelijk te zijn.
quote:curly85 schreef op 30 april 2015 @ 09:00:
TO, ik lees vooral nog steeds weerleggingen van alles wat gezegd wordt. Daar ga je t niet mee redden maar neem actie!
Kijk op marktplaats voor kookclubjes of plaats hier op het forum een oproepje.
En inderdaad vraag een verwijzing van je huisarts voor een psych die kan je echt goed op weg helpen.
Daarbij ben je je ouders geen complete uitleg meer verschuldigd op 28 jaar. Dat is misschien wel exact waar ik op duidde met een stuk zelfstandigheid. Niet dat je niet kan koken of schoonmaken maar meer dat je niet gaat en staat waar je wilt.
Ik probeer gewoon uit te leggen waarom ik bepaalde dingen wel of niet doe.
Ik ga wel waar ik heen wil maar dat is nou eenmaal niet zoveel of vaak. Dat ze willen weten waar ik heen ga is denk ik meer dat ze weten waar ik uithang en wanneer ze me weer terug thuis kunnen verwachten en zich niet af hoeven te vragen waar ik blijf ofzo. Dat vind ik niet abnormaal.
quote:Narcisje1252 schreef op 30 april 2015 @ 16:10:
Waarom vind je het zo vervelend om nog maagd te zijn op je 28ste? Niet negatief bedoeld, maar je hoort overal dat mensen op steeds jongere leeftijd sex hadden/hebben. Maar wil jij daar echt bij horen? Wil jij echt bij de massa horen? Het kan ook zijn dat jouw tijd nog komt, dat jij onbewust op het juiste moment, op de juiste vrouw wacht. En al is dat over vijf jaar pas, wat maakt jou dat uit? Leeftijd doet er echt niet toe. Het is jouw lichaam en anderen hebben daar niets over te zeggen. En al doen ze dat, dan moet jij je er nog niets van aantrekken. Ik ken een man die is bijna 50 en nog steeds maagd. Die heeft ook nog nooit in zijn leven een vriendin gehad en heeft tot midden 40 thuis gewoond. Er zijn zo veel mensen single. Je kunt beter op wat latere leeftijd op een goede manier ontmaagd worden dan dat je zo snel mogelijk ontmaagd wordt en daar slechte gevoelens aan overhoudt. Ik was op mijn twintigste ontmaagd maar dat was ook geen joepie. Achteraf voel ik me daar heel rot over en had ik het liever anders gezien, maar goed. En dat jij thuis woont, nou en! Financiële problemen zijn geen taboe meer in deze tijd! En dat jij niet van uitgaan houdt en weinig vrienden hebt dat is ook geen ramp. Er zijn meer mensen zoals jij, die dat ook hebben. (ik noem mezelf, ik hou ook echt totaal niet van uitgaan). Dit is jouw leven en het is gelopen zoals het moest. Ik denk ook wel eens van ik ben de enige op de wereld die bijna geen vrienden heeft en niet van uitgaan houdt, maar zie, daar ben jij! Nog iemand die daar niks om geeft!
Doe rustig aan, geniet van je unieke persoonlijkheid. Je hoeft echt niet zo te zijn als anderen willen dat jij bent. Want dan word je die ander en ben je niet meer jezelf. Dat is toch niet wat je wilt?
Kop op!
Groetjes
Ik vind dat vervelend omdat het toch redelijk oud is om nog maagd te zijn. Veel mensen zullen er (denk ik) toch wat vreemd op reageren als ze daarachter komen. En niet alleen dat, het is ook weer een ervaring die ik heb gemist zoals al veel dingen.
Ik heb tot een jaar geleden altijd gedacht dat de meeste mensen toch wel voor hun 18e waren ontmaagd. Op de middelbare school, bijbaan, studie e.d. hoorde ik niets anders. Ik had tot die tijd nog nooit mensen gehoord of gezien die net als ik in hun 20 nog maagd waren. Ik ben daar daarom ook altijd heel erg onzeker over geweest en vond het ook altijd heel genant. Dat is nu echt een heel stuk minder. Alleen in gezelschap dat over seks aan het praten is vind ik het nog wel ongemakkelijk.
Het is niet zo dat ik op de 'ware' aan het wachten ben. Het moet natuurlijk wel iemand zijn die ik echt leuk vind en kan vertrouwen, anders gaat het denk ik sowieso niet lukken
Er zijn ook zoveel leuke vrouwen op de wereld, ik kan wat dat betreft erg snel verliefd worden als ik niet uitkijk, dus vandaar dat ik er niet zo in geloof.quote:Maanvisss schreef op 30 april 2015 @ 16:26:
Blijkbaar ben je nogal een denker. Denk na over je prioriteiten. Volgens mij zijn jouw prioriteiten in het leven:
1. Schuld aflossen
2. Ontmaagd worden
3. Relatie krijgen
4. Uit huis gaan
5. Meer vrienden maken/hobby's krijgen
Zolang de schuld op 1 blijft staan, zullen de andere vier weinig kans krijgen. Je schuld is op dit moment belangrijker en daardoor weet je genoeg argumenten te bedenken waarom het met de andere vier niet lukt.
Denk eens goed na over je prioriteiten. Denk na wat je echt belangrijk vindt. En als je dat weet zal je een stapje van het denken naar doen moeten zetten.
Dus schuld het belangrijkst > ga overuren maken, bijbaan nemen, bezuinigen om zoveel mogelijk af te betalen. Accepteer dan wel dat de andere dingen geen prioriteit hebben en ook niet gaan lukken.
Is je relatie het belangrijkst > zorg dat je een aantrekkelijk leven krijgt en nieuwe mensen ontmoet. Het betekent wel dat je je schuld minder belangrijk moet vinden. Dus ga geld lenen van je ouders, zet het afbetalen op een laag pitje en durf geld uit te geven.
DENK dus na over je prioriteiten en DOE wat er bij past
Het ligt een beetje aan mijn humeur maar de genoemde prioriteiten zijn eerder 1, 4, 5, 3, 2 waarbij 4 en 5 eigenlijk op gelijke plek staan maar dat is erg rationeel gedacht van mij. Soms denk ik ook wel eens aan 5, 3, 2, 1, 4. Dat is denk ik meer waar jullie het over hebben, (eerst) meer genieten van het leven nu het nog kan.
quote:ooitverlegen schreef op 30 april 2015 @ 17:09:
[...]
Dit komt meerdere malen terug in de reactie van TO. Het lijkt erop alsof het denken aan de schuld verlammend werkt op het nemen van initiatief. Misschien kan een psycholoog hier iets mee hoe treurig ik dat ook vind. Een bijbaan nemen om nog sneller de schuld af te lossen lijkt me niet realistisch en uiteindelijk fataal. De beste optie naar mijn idee is een rustige vriendin vinden die alleen woont maar het ook gezelliger vindt om samen te eten, te wonen en een film te kijken. Is dat echt teveel gevraagd?
Mijn huidige partner woonde net als ik al jaren alleen. We waren een half jaar het meest in de grootste woning. Toen zijn we samen op vakantie gegaan en direct daarna gaan samenwonen. Als het niet kan zoals het moet (2 eigen woningen) dan moet het maar zoals het kan.Dat klopt wel ja. Ik zou nog zoveel dingen willen doen. Reizen, bepaalde hobby's oppikken, een leuke cursus of workshop volgen of bijv. iets leuks kopen voor mezelf. Veel van die dingen kosten echter nogal veel geld en dan denk ik gelijk dat ik het beter kan gebruiken om die schuld af te lossen ipv voor 'lang leve de lol' zeg maar (al is dat niet echt zo).
dinsdag 5 mei 2015 om 10:52
Moet zeggen dat ik niet alles gelezen heb TO maar herken wel een aantal dingen die je zegt.
Heb zelf ook een flinke studieschuld (betaal zo'n 200 euro af per maand). Daarnaast net als jij 28 en maagd .
Ik begrijp alleen niet waarom je denkt per se thuis te moeten wonen. Ik heb eerst gehuurd (studio voor 650 per maand incl.) en heb nu een klein huisje gekocht (bijna zelfde maandlasten als huren maar woon stuk ruimer en leuker nu). Daarvoor 7 jaar op kamers gewoond in een studentenstad. En ik hou ook nog ruim geld over per maand om nog een leuk bedrag te sparen. Ik snap dus niet helemaal waarom je zegt dat je niet uit huis kunt. (Ik heb trouwens een prima salaris maar ook niet overdreven hoog ofzo.)
Dat je je druk maakt over maagd zijn snap ik wel wat beter. Ik zat daar ook best wel mee altijd en schaamde me er ook voor. De laatste jaren maak ik me er nauwelijks meer druk over. Uiteindelijk moet je vooral gaan zorgen dat je tevreden bent met jezelf en je leven en dan merk je vanzelf dat het weinig meer uitmaakt of je maagd bent of niet. Los daarvan is het ook voor mij nog steeds wel een drempel hoor, heb ook het gevoel dat ik als ik de komende tijd een leuk meisje ontmoet het niet ''waar kan maken''. Vrouwen van onze leeftijd hebben waarschijnlijk veel meer ervaring en daardoor kan ik ook nog wel eens onzeker zijn.
Maar ik heb zou er nu geen enkel probleem meer mee hebben om gewoon te zeggen dat ik niet zo veel (geen ) ervaring heb. En als diegene dat een probleem vindt, even goede vrienden maar dan vind ik wel iemand anders.
Ik besef me overigens dat dit makkelijk gezegd is zo voor mij. Ik heb ook wel eens veel minder vertrouwen in mijn toekomst gehad in het verleden. Uiteindelijk komt het er op neer (cliché) dat je zelf wat van je leven gaat maken. Niemand kan dat voor jou doen, niet je ouders, niet je vrienden als je die gehad had, niet je collega's of je broer of zus. En ga er niet vanuit dat het vanzelf gaat, heb ook meerdere keren flink in de put gezeten omdat ik niet een baan kon vinden die ik echt wilde en financieel moeilijk zat. Maar uiteindelijk toch het geluk gehad om bij mijn droombaan terecht te zijn gekomen.
Wat vrienden betreft kan ik je niet helpen, heb al van jongs af aan een hele goede vriendengroep. Maar daarnaast ook veel vrienden uit studietijd. Dus ik denk dat je dit deels ook zelf in de hand hebt (als lijkt het me inderdaad wel lastig). Ga sporten, politiek actief worden, schilderen enzovoorts.
Heb zelf ook een flinke studieschuld (betaal zo'n 200 euro af per maand). Daarnaast net als jij 28 en maagd .
Ik begrijp alleen niet waarom je denkt per se thuis te moeten wonen. Ik heb eerst gehuurd (studio voor 650 per maand incl.) en heb nu een klein huisje gekocht (bijna zelfde maandlasten als huren maar woon stuk ruimer en leuker nu). Daarvoor 7 jaar op kamers gewoond in een studentenstad. En ik hou ook nog ruim geld over per maand om nog een leuk bedrag te sparen. Ik snap dus niet helemaal waarom je zegt dat je niet uit huis kunt. (Ik heb trouwens een prima salaris maar ook niet overdreven hoog ofzo.)
Dat je je druk maakt over maagd zijn snap ik wel wat beter. Ik zat daar ook best wel mee altijd en schaamde me er ook voor. De laatste jaren maak ik me er nauwelijks meer druk over. Uiteindelijk moet je vooral gaan zorgen dat je tevreden bent met jezelf en je leven en dan merk je vanzelf dat het weinig meer uitmaakt of je maagd bent of niet. Los daarvan is het ook voor mij nog steeds wel een drempel hoor, heb ook het gevoel dat ik als ik de komende tijd een leuk meisje ontmoet het niet ''waar kan maken''. Vrouwen van onze leeftijd hebben waarschijnlijk veel meer ervaring en daardoor kan ik ook nog wel eens onzeker zijn.
Maar ik heb zou er nu geen enkel probleem meer mee hebben om gewoon te zeggen dat ik niet zo veel (geen ) ervaring heb. En als diegene dat een probleem vindt, even goede vrienden maar dan vind ik wel iemand anders.
Ik besef me overigens dat dit makkelijk gezegd is zo voor mij. Ik heb ook wel eens veel minder vertrouwen in mijn toekomst gehad in het verleden. Uiteindelijk komt het er op neer (cliché) dat je zelf wat van je leven gaat maken. Niemand kan dat voor jou doen, niet je ouders, niet je vrienden als je die gehad had, niet je collega's of je broer of zus. En ga er niet vanuit dat het vanzelf gaat, heb ook meerdere keren flink in de put gezeten omdat ik niet een baan kon vinden die ik echt wilde en financieel moeilijk zat. Maar uiteindelijk toch het geluk gehad om bij mijn droombaan terecht te zijn gekomen.
Wat vrienden betreft kan ik je niet helpen, heb al van jongs af aan een hele goede vriendengroep. Maar daarnaast ook veel vrienden uit studietijd. Dus ik denk dat je dit deels ook zelf in de hand hebt (als lijkt het me inderdaad wel lastig). Ga sporten, politiek actief worden, schilderen enzovoorts.
dinsdag 5 mei 2015 om 23:00
quote:thomasd schreef op 05 mei 2015 @ 10:52:
Moet zeggen dat ik niet alles gelezen heb TO maar herken wel een aantal dingen die je zegt.
Heb zelf ook een flinke studieschuld (betaal zo'n 200 euro af per maand). Daarnaast net als jij 28 en maagd .
Ik begrijp alleen niet waarom je denkt per se thuis te moeten wonen. Ik heb eerst gehuurd (studio voor 650 per maand incl.) en heb nu een klein huisje gekocht (bijna zelfde maandlasten als huren maar woon stuk ruimer en leuker nu). Daarvoor 7 jaar op kamers gewoond in een studentenstad. En ik hou ook nog ruim geld over per maand om nog een leuk bedrag te sparen. Ik snap dus niet helemaal waarom je zegt dat je niet uit huis kunt. (Ik heb trouwens een prima salaris maar ook niet overdreven hoog ofzo.)
Ik verdien nu iets meer dan het minimumloon. Daarvan moet ik bijna 1/3 aan rente betalen. Dan zou ik nog een woonruimte moeten huren, mijn auto, levensonderhoud en nog proberen te sparen om verder af te lossen. Zonder dat laatste zou het misschien net kunnen, maar als ik nog wil aflossen gaat dat niet lukken. Dan blijf ik met die schuld zitten en kom ik op een gegeven moment in de problemen. De bank wilt haar geld op een gegeven moment ook zien nl.
quote:thomasd schreef op 05 mei 2015 @ 10:52:
Dat je je druk maakt over maagd zijn snap ik wel wat beter. Ik zat daar ook best wel mee altijd en schaamde me er ook voor. De laatste jaren maak ik me er nauwelijks meer druk over. Uiteindelijk moet je vooral gaan zorgen dat je tevreden bent met jezelf en je leven en dan merk je vanzelf dat het weinig meer uitmaakt of je maagd bent of niet. Los daarvan is het ook voor mij nog steeds wel een drempel hoor, heb ook het gevoel dat ik als ik de komende tijd een leuk meisje ontmoet het niet ''waar kan maken''. Vrouwen van onze leeftijd hebben waarschijnlijk veel meer ervaring en daardoor kan ik ook nog wel eens onzeker zijn.
Maar ik heb zou er nu geen enkel probleem meer mee hebben om gewoon te zeggen dat ik niet zo veel (geen ) ervaring heb. En als diegene dat een probleem vindt, even goede vrienden maar dan vind ik wel iemand anders.
Zo denk ik er nu ook over.
quote:thomasd schreef op 05 mei 2015 @ 10:52:
Wat vrienden betreft kan ik je niet helpen, heb al van jongs af aan een hele goede vriendengroep. Maar daarnaast ook veel vrienden uit studietijd. Dus ik denk dat je dit deels ook zelf in de hand hebt (als lijkt het me inderdaad wel lastig). Ga sporten, politiek actief worden, schilderen enzovoorts.Hoezo heb ik dit zelf in de hand gehad? Ik had vroeger op de basis- en middelbare school vrienden maar daarvan zijn er een hoop verhuisd of is het contact verwaterd na afstuderen. Ik heb er daardoor maar 1 overgehouden. Ik heb na de middelbare school geprobeerd om contact te houden maar het moet niet steeds van 1 kant komen. Als zij niets meer laten weten houdt het op een gegeven moment op.
Moet zeggen dat ik niet alles gelezen heb TO maar herken wel een aantal dingen die je zegt.
Heb zelf ook een flinke studieschuld (betaal zo'n 200 euro af per maand). Daarnaast net als jij 28 en maagd .
Ik begrijp alleen niet waarom je denkt per se thuis te moeten wonen. Ik heb eerst gehuurd (studio voor 650 per maand incl.) en heb nu een klein huisje gekocht (bijna zelfde maandlasten als huren maar woon stuk ruimer en leuker nu). Daarvoor 7 jaar op kamers gewoond in een studentenstad. En ik hou ook nog ruim geld over per maand om nog een leuk bedrag te sparen. Ik snap dus niet helemaal waarom je zegt dat je niet uit huis kunt. (Ik heb trouwens een prima salaris maar ook niet overdreven hoog ofzo.)
Ik verdien nu iets meer dan het minimumloon. Daarvan moet ik bijna 1/3 aan rente betalen. Dan zou ik nog een woonruimte moeten huren, mijn auto, levensonderhoud en nog proberen te sparen om verder af te lossen. Zonder dat laatste zou het misschien net kunnen, maar als ik nog wil aflossen gaat dat niet lukken. Dan blijf ik met die schuld zitten en kom ik op een gegeven moment in de problemen. De bank wilt haar geld op een gegeven moment ook zien nl.
quote:thomasd schreef op 05 mei 2015 @ 10:52:
Dat je je druk maakt over maagd zijn snap ik wel wat beter. Ik zat daar ook best wel mee altijd en schaamde me er ook voor. De laatste jaren maak ik me er nauwelijks meer druk over. Uiteindelijk moet je vooral gaan zorgen dat je tevreden bent met jezelf en je leven en dan merk je vanzelf dat het weinig meer uitmaakt of je maagd bent of niet. Los daarvan is het ook voor mij nog steeds wel een drempel hoor, heb ook het gevoel dat ik als ik de komende tijd een leuk meisje ontmoet het niet ''waar kan maken''. Vrouwen van onze leeftijd hebben waarschijnlijk veel meer ervaring en daardoor kan ik ook nog wel eens onzeker zijn.
Maar ik heb zou er nu geen enkel probleem meer mee hebben om gewoon te zeggen dat ik niet zo veel (geen ) ervaring heb. En als diegene dat een probleem vindt, even goede vrienden maar dan vind ik wel iemand anders.
Zo denk ik er nu ook over.
quote:thomasd schreef op 05 mei 2015 @ 10:52:
Wat vrienden betreft kan ik je niet helpen, heb al van jongs af aan een hele goede vriendengroep. Maar daarnaast ook veel vrienden uit studietijd. Dus ik denk dat je dit deels ook zelf in de hand hebt (als lijkt het me inderdaad wel lastig). Ga sporten, politiek actief worden, schilderen enzovoorts.Hoezo heb ik dit zelf in de hand gehad? Ik had vroeger op de basis- en middelbare school vrienden maar daarvan zijn er een hoop verhuisd of is het contact verwaterd na afstuderen. Ik heb er daardoor maar 1 overgehouden. Ik heb na de middelbare school geprobeerd om contact te houden maar het moet niet steeds van 1 kant komen. Als zij niets meer laten weten houdt het op een gegeven moment op.
donderdag 7 mei 2015 om 17:35
Bedoel je met 1/3e rente betalen dat je het over bruto hebt en dat je netto dan minder over houd?
Heb je wel al eens onderzoek gedaan naar de (huur)huizenmarkt? Appartementjes, kamers?
Mijn vriend en ik moesten door omstandigheden de bijstand in (gelukkig al lang en breed weer uit) en zelfs met die bijstand konden wij een 1 persoon huishouding betalen. Inclusief gas, water, electriciteit etc. En zelfs wij hielden per maand wel iets over omdat we bewust ook wat opzij wilden zetten. Dus we zorgden ervoor dat we voor ongeveer 40 euro boodschappen deden per week.
Je kan huursubsidie aanvragen he? Dat scheelt al snel 250 euro. Wij krijgen het maximum waardoor de huur zelf nog maar de helft uit eigen zak betaald hoeft te worden.
Ik denk dat jij al voor jezelf besloten hebt dat het niet mogelijk is terwijl de werkelijkheid heel anders kan zijn.
Als je alleen al een kamer zoekt, dicht bij je ouders, dan kun je toch gewoon de meeste dagen nog gewoon met hun mee eten. Maar dan heb je wel een plekje voor jezelf.
Als je daar echt behoefte aan hebt dan is dat gewoon mogelijk.
Want ik snap het wel. Ik moe(s)t er namelijk niet aan denken om mijn vriend mee naar mijn ouders te nemen. Ja voor eten wel natuurlijk, of een bakje koffie. Maar ik zou daar nooit overnachten en intiem met mijn vriend kunnen zijn als een kamer naast ons mijn ouders zouden liggen.
Dus dan is dat vanzelf al iets wat je tegenhoud in het aangaan van contacten lijkt mij. Afgezien van het feit dat je de dame in kwestie waarschijnlijk niet mee wil nemen naar je ouderlijk huis denk ik dat jijzelf ook niet echt op dat scenario zit te wachten.
Wat je karakter betreft, iets minder sociaal, waarschijnlijk ietwat onzeker, rustig van aard...NIKS mis mee! Echt niet.
Als ik alles lees in dit topic lijk jij vooral met jezelf in strijd.
Je wil graag meer contacten en een plekje voor jezelf MAAR tegelijkertijd voel je je veilig waar je nu zit.
Aan jou de taak waar je prioriteit ligt.
Heb je wel al eens onderzoek gedaan naar de (huur)huizenmarkt? Appartementjes, kamers?
Mijn vriend en ik moesten door omstandigheden de bijstand in (gelukkig al lang en breed weer uit) en zelfs met die bijstand konden wij een 1 persoon huishouding betalen. Inclusief gas, water, electriciteit etc. En zelfs wij hielden per maand wel iets over omdat we bewust ook wat opzij wilden zetten. Dus we zorgden ervoor dat we voor ongeveer 40 euro boodschappen deden per week.
Je kan huursubsidie aanvragen he? Dat scheelt al snel 250 euro. Wij krijgen het maximum waardoor de huur zelf nog maar de helft uit eigen zak betaald hoeft te worden.
Ik denk dat jij al voor jezelf besloten hebt dat het niet mogelijk is terwijl de werkelijkheid heel anders kan zijn.
Als je alleen al een kamer zoekt, dicht bij je ouders, dan kun je toch gewoon de meeste dagen nog gewoon met hun mee eten. Maar dan heb je wel een plekje voor jezelf.
Als je daar echt behoefte aan hebt dan is dat gewoon mogelijk.
Want ik snap het wel. Ik moe(s)t er namelijk niet aan denken om mijn vriend mee naar mijn ouders te nemen. Ja voor eten wel natuurlijk, of een bakje koffie. Maar ik zou daar nooit overnachten en intiem met mijn vriend kunnen zijn als een kamer naast ons mijn ouders zouden liggen.
Dus dan is dat vanzelf al iets wat je tegenhoud in het aangaan van contacten lijkt mij. Afgezien van het feit dat je de dame in kwestie waarschijnlijk niet mee wil nemen naar je ouderlijk huis denk ik dat jijzelf ook niet echt op dat scenario zit te wachten.
Wat je karakter betreft, iets minder sociaal, waarschijnlijk ietwat onzeker, rustig van aard...NIKS mis mee! Echt niet.
Als ik alles lees in dit topic lijk jij vooral met jezelf in strijd.
Je wil graag meer contacten en een plekje voor jezelf MAAR tegelijkertijd voel je je veilig waar je nu zit.
Aan jou de taak waar je prioriteit ligt.
zaterdag 9 mei 2015 om 22:55
quote:katana87 schreef op 05 mei 2015 @ 23:00:
Hoezo heb ik dit zelf in de hand gehad? Ik had vroeger op de basis- en middelbare school vrienden maar daarvan zijn er een hoop verhuisd of is het contact verwaterd na afstuderen. Ik heb er daardoor maar 1 overgehouden. Ik heb na de middelbare school geprobeerd om contact te houden maar het moet niet steeds van 1 kant komen. Als zij niets meer laten weten houdt het op een gegeven moment op.Da's waar, en dat is ook lastig voor je. Maar je blijft telkens een beetje hangen in het verleden: je had vrienden en je probeerde van alles... Het kan gebeuren dat contact van vroeger verwatert, maar niets staat je in de weg om nu weer nieuwe contacten op te doen. Ben je al bij een sportclub langsgeweest? Heb je al een kookclubje gevonden? Je leeft nu, niet vroeger! Ga de deur uit, dat hoeft niet per se veel te kosten!
Hoezo heb ik dit zelf in de hand gehad? Ik had vroeger op de basis- en middelbare school vrienden maar daarvan zijn er een hoop verhuisd of is het contact verwaterd na afstuderen. Ik heb er daardoor maar 1 overgehouden. Ik heb na de middelbare school geprobeerd om contact te houden maar het moet niet steeds van 1 kant komen. Als zij niets meer laten weten houdt het op een gegeven moment op.Da's waar, en dat is ook lastig voor je. Maar je blijft telkens een beetje hangen in het verleden: je had vrienden en je probeerde van alles... Het kan gebeuren dat contact van vroeger verwatert, maar niets staat je in de weg om nu weer nieuwe contacten op te doen. Ben je al bij een sportclub langsgeweest? Heb je al een kookclubje gevonden? Je leeft nu, niet vroeger! Ga de deur uit, dat hoeft niet per se veel te kosten!
Snel internet vraagt niet per se om een snelle mening
woensdag 13 mei 2015 om 01:01
quote:Rose-87 schreef op 07 mei 2015 @ 17:35:
Bedoel je met 1/3e rente betalen dat je het over bruto hebt en dat je netto dan minder over houd?
Heb je wel al eens onderzoek gedaan naar de (huur)huizenmarkt? Appartementjes, kamers?
Mijn vriend en ik moesten door omstandigheden de bijstand in (gelukkig al lang en breed weer uit) en zelfs met die bijstand konden wij een 1 persoon huishouding betalen. Inclusief gas, water, electriciteit etc. En zelfs wij hielden per maand wel iets over omdat we bewust ook wat opzij wilden zetten. Dus we zorgden ervoor dat we voor ongeveer 40 euro boodschappen deden per week.
Je kan huursubsidie aanvragen he? Dat scheelt al snel 250 euro. Wij krijgen het maximum waardoor de huur zelf nog maar de helft uit eigen zak betaald hoeft te worden.
Nee, daarmee bedoelde ik de hoogte van mijn rente. Van mijn gestorte salaris moet ik bijna 1/3e deel aan rente betalen.
Ik heb wel eens gekeken naar kamers maar die zijn nogal duur. De goedkoopste zijn allemaal studentenkamers en kosten nog steeds rond de 250-300 euro in de regio waar ik woon. Huurwoningen/appartementen zitten al gauw op 500-1000 euro. Dat is voor mij veel te veel. Ik weet dat je huursubsidie kan aanvragen maar ik weet niet precies hoeveel je dan krijgt. Ik reken ook altijd zonder.
quote:Rose-87 schreef op 07 mei 2015 @ 17:35:
Ik denk dat jij al voor jezelf besloten hebt dat het niet mogelijk is terwijl de werkelijkheid heel anders kan zijn.
Als je alleen al een kamer zoekt, dicht bij je ouders, dan kun je toch gewoon de meeste dagen nog gewoon met hun mee eten. Maar dan heb je wel een plekje voor jezelf.
Als je daar echt behoefte aan hebt dan is dat gewoon mogelijk.
Want ik snap het wel. Ik moe(s)t er namelijk niet aan denken om mijn vriend mee naar mijn ouders te nemen. Ja voor eten wel natuurlijk, of een bakje koffie. Maar ik zou daar nooit overnachten en intiem met mijn vriend kunnen zijn als een kamer naast ons mijn ouders zouden liggen.
Dus dan is dat vanzelf al iets wat je tegenhoud in het aangaan van contacten lijkt mij. Afgezien van het feit dat je de dame in kwestie waarschijnlijk niet mee wil nemen naar je ouderlijk huis denk ik dat jijzelf ook niet echt op dat scenario zit te wachten.
Een vriendin zoeken nu ik nog thuis woon lijkt me niet ideaal nee. Misschien valt het uiteindelijk allemaal wel mee maar toch. Ik weet verder ook helemaal niet wat ik wil gaan doen in m'n leven. Alles is zo onzeker. Het werk dat ik nu doe vind ik niet leuk. Dus of ik weer wil gaan studeren of ander werk ga zoeken ben ik nog niet over uit. Ik weet niet waar ik volgend jaar ben. Ik kan in de tussentijd wel proberen om iets te huren maar dat zou maar heel kort kunnen zijn maar ook langer.
quote:Rose-87 schreef op 07 mei 2015 @ 17:35:
Wat je karakter betreft, iets minder sociaal, waarschijnlijk ietwat onzeker, rustig van aard...NIKS mis mee! Echt niet.
Als ik alles lees in dit topic lijk jij vooral met jezelf in strijd.
Ik denk dat de meeste vrouwen me wel aardig (zullen) vinden, dat is het probleem nog niet zo. Het probleem is meer dat als ik een vrouw leuk vind ik niet weet hoe ik het moet aanpakken. Ik heb nog nooit iemand mee uitgevraagd. Ik ben zelf wel 3x mee uitgevraagd en dat was in alle gevallen nogal direct vond ik. Misschien moet ik het toch ook zo eens doen, wie weet. Op het moment zelf durf ik echter nooit. Er spoken dan gelijk ook allerlei redenen door mijn hoofd waardoor het niet zou kunnen. Ze heeft al een vriend of scharrel, we kennen elkaar nog niet goed genoeg, het moment is niet daar, ze wilt toch niet, ik verdien het niet, enz.
quote:Rose-87 schreef op 07 mei 2015 @ 17:35:
Je wil graag meer contacten en een plekje voor jezelf MAAR tegelijkertijd voel je je veilig waar je nu zit.
Aan jou de taak waar je prioriteit ligt.Dat laatste is nogal lastig want het is het een of het ander. Als ik op mezelf wil wonen, kan ik onmogelijk de schuld aflossen. Wil ik zsm van die schuld af, dan kan ik niet op mezelf wonen.
Bedoel je met 1/3e rente betalen dat je het over bruto hebt en dat je netto dan minder over houd?
Heb je wel al eens onderzoek gedaan naar de (huur)huizenmarkt? Appartementjes, kamers?
Mijn vriend en ik moesten door omstandigheden de bijstand in (gelukkig al lang en breed weer uit) en zelfs met die bijstand konden wij een 1 persoon huishouding betalen. Inclusief gas, water, electriciteit etc. En zelfs wij hielden per maand wel iets over omdat we bewust ook wat opzij wilden zetten. Dus we zorgden ervoor dat we voor ongeveer 40 euro boodschappen deden per week.
Je kan huursubsidie aanvragen he? Dat scheelt al snel 250 euro. Wij krijgen het maximum waardoor de huur zelf nog maar de helft uit eigen zak betaald hoeft te worden.
Nee, daarmee bedoelde ik de hoogte van mijn rente. Van mijn gestorte salaris moet ik bijna 1/3e deel aan rente betalen.
Ik heb wel eens gekeken naar kamers maar die zijn nogal duur. De goedkoopste zijn allemaal studentenkamers en kosten nog steeds rond de 250-300 euro in de regio waar ik woon. Huurwoningen/appartementen zitten al gauw op 500-1000 euro. Dat is voor mij veel te veel. Ik weet dat je huursubsidie kan aanvragen maar ik weet niet precies hoeveel je dan krijgt. Ik reken ook altijd zonder.
quote:Rose-87 schreef op 07 mei 2015 @ 17:35:
Ik denk dat jij al voor jezelf besloten hebt dat het niet mogelijk is terwijl de werkelijkheid heel anders kan zijn.
Als je alleen al een kamer zoekt, dicht bij je ouders, dan kun je toch gewoon de meeste dagen nog gewoon met hun mee eten. Maar dan heb je wel een plekje voor jezelf.
Als je daar echt behoefte aan hebt dan is dat gewoon mogelijk.
Want ik snap het wel. Ik moe(s)t er namelijk niet aan denken om mijn vriend mee naar mijn ouders te nemen. Ja voor eten wel natuurlijk, of een bakje koffie. Maar ik zou daar nooit overnachten en intiem met mijn vriend kunnen zijn als een kamer naast ons mijn ouders zouden liggen.
Dus dan is dat vanzelf al iets wat je tegenhoud in het aangaan van contacten lijkt mij. Afgezien van het feit dat je de dame in kwestie waarschijnlijk niet mee wil nemen naar je ouderlijk huis denk ik dat jijzelf ook niet echt op dat scenario zit te wachten.
Een vriendin zoeken nu ik nog thuis woon lijkt me niet ideaal nee. Misschien valt het uiteindelijk allemaal wel mee maar toch. Ik weet verder ook helemaal niet wat ik wil gaan doen in m'n leven. Alles is zo onzeker. Het werk dat ik nu doe vind ik niet leuk. Dus of ik weer wil gaan studeren of ander werk ga zoeken ben ik nog niet over uit. Ik weet niet waar ik volgend jaar ben. Ik kan in de tussentijd wel proberen om iets te huren maar dat zou maar heel kort kunnen zijn maar ook langer.
quote:Rose-87 schreef op 07 mei 2015 @ 17:35:
Wat je karakter betreft, iets minder sociaal, waarschijnlijk ietwat onzeker, rustig van aard...NIKS mis mee! Echt niet.
Als ik alles lees in dit topic lijk jij vooral met jezelf in strijd.
Ik denk dat de meeste vrouwen me wel aardig (zullen) vinden, dat is het probleem nog niet zo. Het probleem is meer dat als ik een vrouw leuk vind ik niet weet hoe ik het moet aanpakken. Ik heb nog nooit iemand mee uitgevraagd. Ik ben zelf wel 3x mee uitgevraagd en dat was in alle gevallen nogal direct vond ik. Misschien moet ik het toch ook zo eens doen, wie weet. Op het moment zelf durf ik echter nooit. Er spoken dan gelijk ook allerlei redenen door mijn hoofd waardoor het niet zou kunnen. Ze heeft al een vriend of scharrel, we kennen elkaar nog niet goed genoeg, het moment is niet daar, ze wilt toch niet, ik verdien het niet, enz.
quote:Rose-87 schreef op 07 mei 2015 @ 17:35:
Je wil graag meer contacten en een plekje voor jezelf MAAR tegelijkertijd voel je je veilig waar je nu zit.
Aan jou de taak waar je prioriteit ligt.Dat laatste is nogal lastig want het is het een of het ander. Als ik op mezelf wil wonen, kan ik onmogelijk de schuld aflossen. Wil ik zsm van die schuld af, dan kan ik niet op mezelf wonen.
woensdag 13 mei 2015 om 21:56
quote:katana87 schreef op 13 mei 2015 @ 01:01:
Het probleem is meer dat als ik een vrouw leuk vind ik niet weet hoe ik het moet aanpakken. Ik heb nog nooit iemand mee uitgevraagd. Ik ben zelf wel 3x mee uitgevraagd en dat was in alle gevallen nogal direct vond ik. Misschien moet ik het toch ook zo eens doen, wie weet. Op het moment zelf durf ik echter nooit. Er spoken dan gelijk ook allerlei redenen door mijn hoofd waardoor het niet zou kunnen.
Inderdaad, het lijkt mij dat je hier vooral mee zit. Volgens mij weet je wat betreft de rente betalen en het thuiswonen wel wat je wilt. Maar het contact maken met anderen is lastig voor je.
Volgens mij moet je twee dingen tegelijk proberen:
- meer onder de mensen komen en
- zo af en toe gewoon eens proberen iemand mee uit te vragen.
Als je actief wordt bij een vereniging, kom je sowieso al meer mensen tegen. Je leert mensen kennen, zij leren jou kennen en is er meer gelegenheid om praatjes te maken. Dan raak je er meer aan gewend, want sociaal doen is o.a. een kwestie van gewoon veel doen. Ik ben van nature wat introvert en verlegen, maar echt waar: oefening baart kunst.
En probeer zo af en toe eens iemand mee uit te vragen, ondanks al je twijfels, onzekerheid en vragen. Gewoon doen en kijken wat er gebeurt. Wat heb je te verliezen? En inderdaad, dat kun je best direct vragen, al moet je dan natuurlijk ook niet gek opkijken als ze dan tamelijk direct zeggen dat ze niet zo'n zin hebben. Hoe groter jij het voor jezelf maakt, hoe moeilijker het wordt. Je hoeft trouwens dat ook niet alleen maar te vragen aan de vrouw van je dromen. Je kunt ook gewoon eens iemand vragen met wie je een beetje een klik hebt (of denkt te hebben) of die samen naar de film wil. Ook zonder verdere plannen of bijbedoelingen kan dat prima. Dat haalt er in je hoofd misschien een beetje de druk vanaf.
Zo kun je zelfvertrouwen opbouwen en ontspannen in gezelschap van anderen. Zoals ik zei, ik zat zelf ook met zulk soort dingen in mijn hoofd en je kunt er echt overheen komen. Een mazzeltje voor jou: kletsen met anderen hoeft niet veel te kosten!
Het probleem is meer dat als ik een vrouw leuk vind ik niet weet hoe ik het moet aanpakken. Ik heb nog nooit iemand mee uitgevraagd. Ik ben zelf wel 3x mee uitgevraagd en dat was in alle gevallen nogal direct vond ik. Misschien moet ik het toch ook zo eens doen, wie weet. Op het moment zelf durf ik echter nooit. Er spoken dan gelijk ook allerlei redenen door mijn hoofd waardoor het niet zou kunnen.
Inderdaad, het lijkt mij dat je hier vooral mee zit. Volgens mij weet je wat betreft de rente betalen en het thuiswonen wel wat je wilt. Maar het contact maken met anderen is lastig voor je.
Volgens mij moet je twee dingen tegelijk proberen:
- meer onder de mensen komen en
- zo af en toe gewoon eens proberen iemand mee uit te vragen.
Als je actief wordt bij een vereniging, kom je sowieso al meer mensen tegen. Je leert mensen kennen, zij leren jou kennen en is er meer gelegenheid om praatjes te maken. Dan raak je er meer aan gewend, want sociaal doen is o.a. een kwestie van gewoon veel doen. Ik ben van nature wat introvert en verlegen, maar echt waar: oefening baart kunst.
En probeer zo af en toe eens iemand mee uit te vragen, ondanks al je twijfels, onzekerheid en vragen. Gewoon doen en kijken wat er gebeurt. Wat heb je te verliezen? En inderdaad, dat kun je best direct vragen, al moet je dan natuurlijk ook niet gek opkijken als ze dan tamelijk direct zeggen dat ze niet zo'n zin hebben. Hoe groter jij het voor jezelf maakt, hoe moeilijker het wordt. Je hoeft trouwens dat ook niet alleen maar te vragen aan de vrouw van je dromen. Je kunt ook gewoon eens iemand vragen met wie je een beetje een klik hebt (of denkt te hebben) of die samen naar de film wil. Ook zonder verdere plannen of bijbedoelingen kan dat prima. Dat haalt er in je hoofd misschien een beetje de druk vanaf.
Zo kun je zelfvertrouwen opbouwen en ontspannen in gezelschap van anderen. Zoals ik zei, ik zat zelf ook met zulk soort dingen in mijn hoofd en je kunt er echt overheen komen. Een mazzeltje voor jou: kletsen met anderen hoeft niet veel te kosten!
Snel internet vraagt niet per se om een snelle mening
woensdag 13 mei 2015 om 23:57
En ergens antikraak wonen?Mensen aanbieden om op hun huis te passen(met een extra vergoeding voor jou erbij: twee vliegen in een klap)? Misschien je auto verkopen en alles op de fiets doen? Scheelt en maandlasten en je kan het geld voor de aflossing gebruiken.
Zoek je actief naar een andere baan? Eentje die beter betaald? Sta je ingeschreven voor een woning (vaak goedkoper)? Heb je gekeken of je met iemand samen kan huren (via internet bijvoorbeeld)?
En wat je sociale leven betreft, tja, het komt niet vanzelf op je deur kloppen. Daarin zal jij stappen meten ondernemen, en als hetgeen wat jou niet ideaal lijkt te duur is, dan zul je moeten uitwijken naar een goedkopere en minder ideale optie. Dus toch via internet, of in de supermarkt kijken of er een goedkope club is in de buurt. Vrijwilligerswerk gaan doen. Een bijbaantje nemen in het weekend in de kroeg. Collega's meevragen voor een borrel, of een vrijmibo voorstellen. Honden gaan uitlaten, evt voor anderen.
Zoek je actief naar een andere baan? Eentje die beter betaald? Sta je ingeschreven voor een woning (vaak goedkoper)? Heb je gekeken of je met iemand samen kan huren (via internet bijvoorbeeld)?
En wat je sociale leven betreft, tja, het komt niet vanzelf op je deur kloppen. Daarin zal jij stappen meten ondernemen, en als hetgeen wat jou niet ideaal lijkt te duur is, dan zul je moeten uitwijken naar een goedkopere en minder ideale optie. Dus toch via internet, of in de supermarkt kijken of er een goedkope club is in de buurt. Vrijwilligerswerk gaan doen. Een bijbaantje nemen in het weekend in de kroeg. Collega's meevragen voor een borrel, of een vrijmibo voorstellen. Honden gaan uitlaten, evt voor anderen.
zaterdag 21 november 2015 om 09:58
Na alle ja maren van TO lijkt het alsof er niks anders opzit als doen wat hij nu doet.
Er zijn hier allerlei andere opties gedaan maaar en nog es maar. Ik las zelfs ergens in een maar dat TO noemde dat hij geld wilde overhouden voor leuke dingen. Welke leuke dingen??
Je leidt/lijd een uitgesteld leven TO. Straks en later dan wordt het anders.
Sorry, wil echt niet bot zijn maar je leven is wat je nu hebt en nu leeft.
Actie lijkt me de enige mogelijkheid tot verandering en ja dat is eng en retespannend. Maar zo nog doorklungelen tot je 36e?
Er zijn hier allerlei andere opties gedaan maaar en nog es maar. Ik las zelfs ergens in een maar dat TO noemde dat hij geld wilde overhouden voor leuke dingen. Welke leuke dingen??
Je leidt/lijd een uitgesteld leven TO. Straks en later dan wordt het anders.
Sorry, wil echt niet bot zijn maar je leven is wat je nu hebt en nu leeft.
Actie lijkt me de enige mogelijkheid tot verandering en ja dat is eng en retespannend. Maar zo nog doorklungelen tot je 36e?
zondag 29 november 2015 om 22:48
Ik ben hier al even niet meer geweest en zag toevallig dat er was gereageerd. Ik zal even een update plaatsen.
Er is eigenlijk nog niet veel veranderd aan mijn situatie. Ik zit nog steeds thuis met m'n schuld en werk nog steeds. Er komt echter wel verbetering in. Zo moet ik volgend jaar op zoek naar ander (leuker) werk omdat ik mijn werk heb opgezegd. Volgend jaar ga ik er financieel op vooruit door o.a. een aflossing dus wellicht dat er dan ruimte is om op mezelf te kunnen wonen. De rentelast (rente die je maandelijks over je schuld moet betalen, dus niet aflossen) gaat dan nl. flink omlaag. Ik ga het daar nog eens met de bank over hebben want die gaan er vrolijk vanuit dat ik bij mijn ouders blijf wonen. Maar als ik op mezelf wil wonen kan ik mijn schuld niet meer zo snel aflossen als ik nu doe (ik zou nu nog +/- 5 jaar moeten aflossen in dit tempo) dus wil ik aan hun de vraag stellen hoe het dan zit. Ik word het thuis zitten een beetje zat.
Het contact met mijn (enige) vriend probeer ik te herstellen ondanks dat het weer van mij uit moet komen maar dat gaat nog wat moeizaam. Ik heb verder nog geen nieuwe mensen ontmoet en dus ook nog niemand om mee te daten oid. Ik denk ook dat het beter is om me daar voorlopig niet meer mee bezig te houden. Ik heb op dit moment vrouwen niets te bieden en voel me mede daardoor niet echt aantrekkelijk voor vrouwen. Het zou denk ik toch niet werken en zou ook niet willen dat ze hier langs komen. Ik weet niet of ik ooit nog een vriendin ga zoeken of krijgen, ik probeer dat eerlijk gezegd uit mijn hoofd te zetten.
Ik maak me inmiddels geen zorgen meer over dat ik nog maagd en alleen ben. Ik heb soms wel enorm behoefte aan intimiteit (een knuffel bijv.) maar verder maakt het me niet echt meer uit. Waar ik me tegenwoordig meer zorgen over maak is het gebrek aan controle en zelfstandigheid in mijn eigen leven. Andere mensen van mijn leeftijd doen heel andere dingen en dat kan ik niet. Sommigen zeggen dat ik me niet met anderen moet vergelijken maar ik vind nog steeds dat ik zwaar achterloop op mijn leeftijdsgenoten. Ik hoop dat het volgend jaar snel beter gaat want ik ga nu richting de 30 en zie er echt tegenop om dan nog geen eigen leven te hebben.
Er is eigenlijk nog niet veel veranderd aan mijn situatie. Ik zit nog steeds thuis met m'n schuld en werk nog steeds. Er komt echter wel verbetering in. Zo moet ik volgend jaar op zoek naar ander (leuker) werk omdat ik mijn werk heb opgezegd. Volgend jaar ga ik er financieel op vooruit door o.a. een aflossing dus wellicht dat er dan ruimte is om op mezelf te kunnen wonen. De rentelast (rente die je maandelijks over je schuld moet betalen, dus niet aflossen) gaat dan nl. flink omlaag. Ik ga het daar nog eens met de bank over hebben want die gaan er vrolijk vanuit dat ik bij mijn ouders blijf wonen. Maar als ik op mezelf wil wonen kan ik mijn schuld niet meer zo snel aflossen als ik nu doe (ik zou nu nog +/- 5 jaar moeten aflossen in dit tempo) dus wil ik aan hun de vraag stellen hoe het dan zit. Ik word het thuis zitten een beetje zat.
Het contact met mijn (enige) vriend probeer ik te herstellen ondanks dat het weer van mij uit moet komen maar dat gaat nog wat moeizaam. Ik heb verder nog geen nieuwe mensen ontmoet en dus ook nog niemand om mee te daten oid. Ik denk ook dat het beter is om me daar voorlopig niet meer mee bezig te houden. Ik heb op dit moment vrouwen niets te bieden en voel me mede daardoor niet echt aantrekkelijk voor vrouwen. Het zou denk ik toch niet werken en zou ook niet willen dat ze hier langs komen. Ik weet niet of ik ooit nog een vriendin ga zoeken of krijgen, ik probeer dat eerlijk gezegd uit mijn hoofd te zetten.
Ik maak me inmiddels geen zorgen meer over dat ik nog maagd en alleen ben. Ik heb soms wel enorm behoefte aan intimiteit (een knuffel bijv.) maar verder maakt het me niet echt meer uit. Waar ik me tegenwoordig meer zorgen over maak is het gebrek aan controle en zelfstandigheid in mijn eigen leven. Andere mensen van mijn leeftijd doen heel andere dingen en dat kan ik niet. Sommigen zeggen dat ik me niet met anderen moet vergelijken maar ik vind nog steeds dat ik zwaar achterloop op mijn leeftijdsgenoten. Ik hoop dat het volgend jaar snel beter gaat want ik ga nu richting de 30 en zie er echt tegenop om dan nog geen eigen leven te hebben.
zondag 29 november 2015 om 23:21
quote:katana87 schreef op 29 november 2015 @ 22:48:
Er is eigenlijk nog niet veel veranderd aan mijn situatie. Ik zit nog steeds thuis met m'n schuld en werk nog steeds. Er komt echter wel verbetering in. Zo moet ik volgend jaar op zoek naar ander (leuker) werk omdat ik mijn werk heb opgezegd. .Wat een fantastisch besluit voor iemand die bijna 30 is, nog bij zijn ouders woont en door schulden niks kan doen.
Er is eigenlijk nog niet veel veranderd aan mijn situatie. Ik zit nog steeds thuis met m'n schuld en werk nog steeds. Er komt echter wel verbetering in. Zo moet ik volgend jaar op zoek naar ander (leuker) werk omdat ik mijn werk heb opgezegd. .Wat een fantastisch besluit voor iemand die bijna 30 is, nog bij zijn ouders woont en door schulden niks kan doen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 29 november 2015 om 23:26
Ik kan me voorstellen dat je zo denkt. Ik heb mijn huidige werk nooit leuk gevonden. Ik heb het nu al lang genoeg volgehouden en ga elke dag met tegenzin er naartoe. Veel doorgroeimogelijkheden zijn er niet en het is ook absoluut mijn ambitie niet om daar nog 10 jaar te blijven. Nu moet ik me oriënteren op iets nieuws dus voor mij is dit iets positiefs.
zondag 29 november 2015 om 23:29
quote:himalaya schreef op 29 november 2015 @ 23:21:
[...]
Wat een fantastisch besluit voor iemand die bijna 30 is, nog bij zijn ouders woont en door schulden niks kan doen. Tja, erg slim lijkt me dat ook niet, maar misschien is dat andere leuke werk wel in zicht? Ik bedoel, dat er een volgende leuke baan in het vooruitzicht ligt.
[...]
Wat een fantastisch besluit voor iemand die bijna 30 is, nog bij zijn ouders woont en door schulden niks kan doen. Tja, erg slim lijkt me dat ook niet, maar misschien is dat andere leuke werk wel in zicht? Ik bedoel, dat er een volgende leuke baan in het vooruitzicht ligt.
Je beseft pas hoe fijn het is om te ademen als je neus verstopt zit.
maandag 30 november 2015 om 10:02
quote:Alixane schreef op 29 november 2015 @ 23:29:
[...]
Tja, erg slim lijkt me dat ook niet, maar misschien is dat andere leuke werk wel in zicht? Ik bedoel, dat er een volgende leuke baan in het vooruitzicht ligt.
Nooit je oude schoenen wegdoen voordat je nieuwe hebt! Ik vind het een onverstandig besluit dat je je baan, en daarmee momenteel ook je enige houvast (ivm je schulden), opzegt terwijl je nog niet eens een andere baan hebt.
Ik heb wel het idee dat dit, onverstandige beslissingen nemen, een thema in jouw leven is want waarom duur geld lenen van een bank terwijl je ook bij DUO geld kon lenen voor studie.
Je zegt dat je wat aan je situatie wilt doen en dat je je daarom hebt aangemeld op een forum. Maar als je daar net zo met het advies omgaat die je wordt gegeven als hier dan gaat er natuurlijk nooit iets gebeuren. Je komt bij mij over als een koppig/eigenwijs persoon.
Met alle goede adviezen die je hier zijn gegeven heb je niks gedaan, het enige wat je hebt gedaan is (heel onverstandig) je baan opzeggen terwijl dat juist een mogelijkheid zou moeten zijn om ook contact te leggen met andere mensen. Met deze houding ga je echt nóóit een relatie/vrienden krijgen hoor, sorry.
[...]
Tja, erg slim lijkt me dat ook niet, maar misschien is dat andere leuke werk wel in zicht? Ik bedoel, dat er een volgende leuke baan in het vooruitzicht ligt.
Nooit je oude schoenen wegdoen voordat je nieuwe hebt! Ik vind het een onverstandig besluit dat je je baan, en daarmee momenteel ook je enige houvast (ivm je schulden), opzegt terwijl je nog niet eens een andere baan hebt.
Ik heb wel het idee dat dit, onverstandige beslissingen nemen, een thema in jouw leven is want waarom duur geld lenen van een bank terwijl je ook bij DUO geld kon lenen voor studie.
Je zegt dat je wat aan je situatie wilt doen en dat je je daarom hebt aangemeld op een forum. Maar als je daar net zo met het advies omgaat die je wordt gegeven als hier dan gaat er natuurlijk nooit iets gebeuren. Je komt bij mij over als een koppig/eigenwijs persoon.
Met alle goede adviezen die je hier zijn gegeven heb je niks gedaan, het enige wat je hebt gedaan is (heel onverstandig) je baan opzeggen terwijl dat juist een mogelijkheid zou moeten zijn om ook contact te leggen met andere mensen. Met deze houding ga je echt nóóit een relatie/vrienden krijgen hoor, sorry.
♡
maandag 30 november 2015 om 22:41
quote:diamantje123 schreef op 30 november 2015 @ 10:02:
[...]
Nooit je oude schoenen wegdoen voordat je nieuwe hebt! Ik vind het een onverstandig besluit dat je je baan, en daarmee momenteel ook je enige houvast (ivm je schulden), opzegt terwijl je nog niet eens een andere baan hebt.
Ik heb wel het idee dat dit, onverstandige beslissingen nemen, een thema in jouw leven is want waarom duur geld lenen van een bank terwijl je ook bij DUO geld kon lenen voor studie.
Je zegt dat je wat aan je situatie wilt doen en dat je je daarom hebt aangemeld op een forum. Maar als je daar net zo met het advies omgaat die je wordt gegeven als hier dan gaat er natuurlijk nooit iets gebeuren. Je komt bij mij over als een koppig/eigenwijs persoon.
Met alle goede adviezen die je hier zijn gegeven heb je niks gedaan, het enige wat je hebt gedaan is (heel onverstandig) je baan opzeggen terwijl dat juist een mogelijkheid zou moeten zijn om ook contact te leggen met andere mensen. Met deze houding ga je echt nóóit een relatie/vrienden krijgen hoor, sorry.
Nogmaals, ik geld geleend voor een particuliere opleiding en dat moest via een bank, dat ging niet via DUO.
quote:himalaya schreef op 30 november 2015 @ 18:11:
TO houdt er van om te zwelgen in zelfmedelijden, en andere mensen de schuld te geven van zijn narigheid. En daarom vindt hij ook dat hij er niks aan hoeft te doen. Calimero.Waar haal je dat vandaan? Ik doe heus wel wat aan mijn problemen. Ik heb hier al meerdere malen uitgelegd dat ik het aflossen van mijn schuld het belangrijkst vind en hoe ik dat het snelst probeer te doen. En volgend jaar sta ik er financieel beter voor dus dan zou ik in principe wel op mezelf kunnen wonen maar dan heb ik niet veel geld over om af te lossen. Ik zit daarom steeds met het dilemma in mijn hoofd van nog 5 jaar thuiswonen en schuldenvrij zijn of op mezelf gaan wonen en nog min. 30 jaar aflossen en dus met die schuld blijven zitten. Hoe zou jij het doen dan?
[...]
Nooit je oude schoenen wegdoen voordat je nieuwe hebt! Ik vind het een onverstandig besluit dat je je baan, en daarmee momenteel ook je enige houvast (ivm je schulden), opzegt terwijl je nog niet eens een andere baan hebt.
Ik heb wel het idee dat dit, onverstandige beslissingen nemen, een thema in jouw leven is want waarom duur geld lenen van een bank terwijl je ook bij DUO geld kon lenen voor studie.
Je zegt dat je wat aan je situatie wilt doen en dat je je daarom hebt aangemeld op een forum. Maar als je daar net zo met het advies omgaat die je wordt gegeven als hier dan gaat er natuurlijk nooit iets gebeuren. Je komt bij mij over als een koppig/eigenwijs persoon.
Met alle goede adviezen die je hier zijn gegeven heb je niks gedaan, het enige wat je hebt gedaan is (heel onverstandig) je baan opzeggen terwijl dat juist een mogelijkheid zou moeten zijn om ook contact te leggen met andere mensen. Met deze houding ga je echt nóóit een relatie/vrienden krijgen hoor, sorry.
Nogmaals, ik geld geleend voor een particuliere opleiding en dat moest via een bank, dat ging niet via DUO.
quote:himalaya schreef op 30 november 2015 @ 18:11:
TO houdt er van om te zwelgen in zelfmedelijden, en andere mensen de schuld te geven van zijn narigheid. En daarom vindt hij ook dat hij er niks aan hoeft te doen. Calimero.Waar haal je dat vandaan? Ik doe heus wel wat aan mijn problemen. Ik heb hier al meerdere malen uitgelegd dat ik het aflossen van mijn schuld het belangrijkst vind en hoe ik dat het snelst probeer te doen. En volgend jaar sta ik er financieel beter voor dus dan zou ik in principe wel op mezelf kunnen wonen maar dan heb ik niet veel geld over om af te lossen. Ik zit daarom steeds met het dilemma in mijn hoofd van nog 5 jaar thuiswonen en schuldenvrij zijn of op mezelf gaan wonen en nog min. 30 jaar aflossen en dus met die schuld blijven zitten. Hoe zou jij het doen dan?
