BDSM, voor de liefhebbers

08-10-2006 21:17 3094 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al sinds de oudheid bestaat er op dit forum een 'centraal' BDSM topic. Het clubje SM-ers is niet zo heel erg groot, dus het lijkt af en toe misschien alsof het een besloten topic is, maar niets is minder waar! Dus wil je meepraten, je hart luchten, gênante vragen stellen of wat dan ook, over welke variant van BDSM dan ook, stort jezelf er in, je wordt met open armen ontvangen.



Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:



Wandering Spirits



Dè site bij uitstek voor de beginnende en ontdekkende sub. Je vindt hier onder andere theorie, afbeeldingen, een sublijst en er is een chat.



Ter leeringh:



BDSM info
Albany Power Exchange

Angelfire



Ter vermaeck:



Bar X

Chatplaza
Iets met dieren



www.bdsm-jongeren.net



www.bdsm-35.nl



www.collarme.com



En last but not least, de vakbond der BDSMerts Den VSSM




Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Meer dan in andere topics wordt het hier dus op prijs gesteld als je jezelf even summier voorstelt.



anoniem_38662 wijzigde dit bericht op 03-05-2010 22:39
Reden: :-)
% gewijzigd
-
Alle reacties Link kopieren
Sarah, ik wil me ook graag even in de discussie mengen.



Ik ben ooit getrouwd geweest met een man die niet over mijn bdsm gevoelens wilde praten. Sterker nog, hij vondt dat ik maar opgenomen moest worden in een inrichting, want SM is niét normaal. En dat ik er volledig aan onderdoor ging omdat ik zo in de knoop kwam met mijn gevoel, ach, 'jij hebt ook altijd wat' ..

So far hoe het binnen mijn huwelijk werd 'opgelost'.

Niet voor niets ben ik dus ook gelukkig niet meer met deze meneer getrouwd.



Uiteraard is dat een moeilijke situatie om mee om te gaan. Maar hetgeen me het meest stak is het volgende. Toen hij na een halve fles wijn eindelijk één keer in staat was me een paar klappen op mn kont te geven tijdens de sex (en ik daardoor zo'n beetje explodeerde van genot), vroeg ik hem de volgende dag of hij dat de volgende keer nog eens kon doen, omdat ik er zo van genoten had. Weer nuchter vond hij het idee te debiel voor woorden en was daarmee de hele zaak voor hem afgedaan.

Maar voor mij niet. We hadden op dat moment al meer dan 20 jaar sex op 'zijn' manier, en de dag dat ik eens vroeg om het op 'mijn' manier te doen werd ik weer uitgemaakt voor randdebiel.

Ik weet dat ik daar dus de meeste moeite mee heb gehad. Want, ik vind nog steeds, als je van elkaar houd, dan heb je dingen voor elkaar over, en als je geen bdsm wilt doen (wat ik an sich kan begrijpen), dan dien je je op zn minst te probéren te verplaatsen en te verdiepen in het feit waaróm dit zo belangrijk is voor je partner. Negeren van zo een essentieel onderdeel van iemands gevoel is funest voor je relatie..
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat LucyFer wel een punt maakt waar ik zelf nog nooit op die manier over na had gedacht.



Heel objectief en nuchter bekeken past degene die aan sm doet zich dus aan de ander aan door sm te laten voor wat het is. Waarom zou het niet andersom kunnen? Waarschijnlijk omdat "normale" seks als "normaal" wordt gezien en sm als niet of minder "normaal".



Misschien staat dit wel los van het negeren van de gevoelens van de ander, maar past het simpelweg gewoon niet. Teveel verschil in beleving. Dus vraagt het teveel opoffering van elkaar op lange termijn.
-
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een (lat)relatie met een vanilla man. Hij weet van mijn sm gevoelens en probeert het te begrijpen en verdiept zich er in. Hij vind me niet raar. Dat is al heel mooi. Hij heeft zelfs, op mijn verzoek, geprobeerd me een spanking te geven. Hij kan het niet, hij wil het graag, voor mij, maar hij kan het niet. Het is niet anders.... ik kan hem niet dwingen, maar als ik jullie verhalen zo lees, ben ik al heel erg blij met zijn begrip. En dat hij erachter staat dat ik eventueel een D/s relatie aanga met een Dom, naast de relatie die ik met hem heb. Hij merkt natuurlijk ook wat het met me doet
Ik denk, dat als je echt niets met bdsm hebt, je het ook niet kan begrijpen.

Want heel sec: Wat is er nou geil aan om je in elkaar te laten slaan of degene van wie je houdt in elkaar te meppen?

Die kreeg ik eens terug van iemand die heel veel van me houdt en me dat stuk dus niet kon geven.
Eens Ivy.



Kajira; daar mag je inderdaad blij mee zijn Hij probéért het tenminste, dat is zóveel waard! Hier dus ook een man die mij niet toestaat de bdsm buiten de deur te zoeken...
Alle reacties Link kopieren
@ ivy:



Neem aan dat tie zich er wel in verdiept had en/of geprobeerd.



Toen ik met BDSM kennis maakte had ik nooit gedacht dat ik het toch zo erotiserend zou vinden en leuk om te doen...

Sterker nog, daarvoor kende ik het niet en had vooroordelen erover, maar toch er in verdiept
quote:Skytje schreef op 21 september 2009 @ 22:52:

@ ivy:



Neem aan dat tie zich er wel in verdiept had en/of geprobeerd.

Nee, hij heeft altijd geweigerd mij te slaan. En dat kan ik eigenlijk heel goed begrijpen
Alle reacties Link kopieren
Ik vind er een verschil in zitten tussen een vrouw slaan (BDSM) of iemand slaan (gewoon)



Hij dus niet waarschijnlijk ?
Nee



Hij houdt van me en wil me geen pijn doen, ookal vind ik dat prettig. Ik kan me dat eigenlijk best goed voorstellen.

Ik zou hem ook geen pijn kunnen doen, terwijl ik daar bij een vreemde sub geen enkele moeite mee zou hebben.
Dus Ivy, jij beweert dat houden van niet samengaat met bdsm?
Volgens mij heb ik dezelfde vraag al eens eerder aan je gesteld....
quote:Sarah Scott schreef op 21 september 2009 @ 23:07:

Dus Ivy, jij beweert dat houden van niet samengaat met bdsm?

Nee. Ik beweer dat ik me kan voorstellen dat het voor sommige mensen niet samen gaat.

Vandaar dat wij toen in het "kinky" zijn beland, was een stuk makkelijker
Ah oke, ja dat ben ik inderdaad met je eens.
Alle reacties Link kopieren
@Sarah. Ik heb inderdaad een Dom buiten mijn huwelijk gezocht omdat mijn man niet mee kan gaan in mijn onderdanige behoeftes. Ik heb er een heel dubbel gevoel bij. Het is ontzettend fijn om die kant van mezelf te ontdekken en te bevredigen maar tegelijkertijd is een D/s relatie erg heftig en intens en daardoor soms een bedreiging voor mijn huwelijk. Ik heb ook kinderen en mijn keuze is gemaakt op het moment dat ik zwanger bleek te zijn van onze oudste.



Toch is er soms nog wel de twijfel....
Hmhm ik herken die bedreiging.... Weet je man ervan? (sorry, ik weet dat je het al eens verteld hebt, maar mijn geheugen is een zeef )
Alle reacties Link kopieren
Huwelijk. Relatie. Liefde. Mix een van deze factoren met bdsm en het blijft moeilijk. In wat voor context dan ook.



Nu heb ik een relatie met een geweldige man en we doen aan bdsm. Perfect zou je denken. Nu de relatie intens en stabiel is, heeft ook hij wat meer moeite met de 'hardere' kant van bdsm, want 'hij houdt te veel van me om me echt pijn te doen'.



Ik snap hem wel, hoe raar dat ook klinkt. Maar het blijft een continue balanceren op het scherpst van de snede.

Ik denk ook dat dat een van de dingen is die bdsm met je doet, het laat je balanceren ómdat je zo diep gaat samen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sarah Scott schreef op 21 september 2009 @ 22:17:

Hoi LucyFer Je zegt al net zulke mooie dingen als Sprankelend.

Sprankelend en ik zijn niet voor niets al een eeuwigheid vriendinnen..
anoniem_86206 wijzigde dit bericht op 22-09-2009 00:06
Reden: fontcolour
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
@LucyFer, je schrijft dat nu je relatie intens en stabiel is hij moeite heeft met de hardere kant van sm. Maar hemeltjelief... je bedoelt toch niet dat hij alleen kan sm-en als hij boos op je is?

Iemand slaan, iemand mogen slaan... als iemand je toestemming geeft om het te mogen doen, beleven, jezelf zijn, allebei. Dat is zo een ontroerend moment.

En nooit... nooit doe ik het vanuit emoties als boosheid of jaloezie. De intentie moet altijd oprecht zijn, beide de wens hebben elkaar goed te doen.



@Sarah Scott. Je schrijft nu hier en daar is niets mis mee. Maar heel veel dingen zou jij je man willen vertellen. Van je behoeftes sm te beleven tot je ergernis over het woord freak, maar hij negeert je... Schrijf een brief. Vertel wat je wil, waar jij je over ergert en welke oplossing je ziet. Geef hem en laat hem lezen. Dat is toch niet te veel gevraagd? Je dwingt hem dan in ieder geval om te reageren op iets wat voor jou heel erg belangrijk is.

Het gesprek hier duurde ook. Soms liep ik tegen de muur op en bleef het maanden stil. Maar ik wilde er niet over beginnen. Vond dat zij het onderwerp aan moest snijden. En als ik er dan na maanden over begon zei ze heel nuchter "ow, ik dacht dat het over was..."



@xana, ik ben het met je eens dat een D/s relatie heel bedreigend kan zijn voor je vanilla relatie. SM is toch een vorm van liefde. En het feit eindelijk iemand gevonden te hebben waarmee je op een normale manier met sm kan omgaan is heel vaak verademend. Ik probeer mij altijd af te vragen of de D/s partner ook een goede levenspartner zou zijn. Een enkele keer twijfel ik heel vaak ben ik blij met de situatie zoals die is. Al vraag ik me soms af of ik die twijfel niet om had moeten zetten in een bewust kiezen voor...
Lucy, daarom zei ik het ook



Mephisto; alle dingen die ik hier schrijf wéét hij. Is hem meerdere malen verteld, hij kan/wil/doet er niets mee. Daarom zei ik al; een brief zal niks toevoegen.
quote:Mephisto schreef op 22 september 2009 @ 08:50:

@LucyFer, je schrijft dat nu je relatie intens en stabiel is hij moeite heeft met de hardere kant van sm. Maar hemeltjelief... je bedoelt toch niet dat hij alleen kan sm-en als hij boos op je is?

Iemand slaan, iemand mogen slaan... als iemand je toestemming geeft om het te mogen doen, beleven, jezelf zijn, allebei. Dat is zo een ontroerend moment.

En nooit... nooit doe ik het vanuit emoties als boosheid of jaloezie. De intentie moet altijd oprecht zijn, beide de wens hebben elkaar goed te doen.



Dat lees ik er helemaal niet in hoor.

Wel dat juist nu er zoveel liefde bij is komen kijken, het de ander pijn doen moeilijker is geworden.

En dát herken ik. Hoe dieper onze band, hoe lastiger hij het vond om me pijn te doen of te vernederen.

Dan is het zoeken naar een balans waarin het voor beiden nog leuk is. Aangezien het voor mij moeilijker werd om me te laten vernederen en te pijnigen door degene waar ik van hield, was het makkelijker en zijn we overgegaan op "kinky", zonder D/s, zonder zwepen, maar wel met machtsverhoudingen en behoorlijk "heftige" handelingen.

Voor ons werkte die balans toen goed
.
Uiteindelijk is het trouwens hartstikke vanille geworden

Ook dat voelde goed.



Ik geloof dat ik mezelf niet meer zo begrijp
.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven