Communicatie en grenzen

Hoi allemaal,

Ik hoop dat jullie mij advies kunnen geven over het volgende. Sinds ongeveer 8 maanden ben ik samen met mij vriend. Als ik er nu zo over nadenk, loopt eigenlijk vanaf begin af aan onze communicatie over seks niet helemaal lekker. Het begint me echt een beetje op te breken.

Ik ben iemand die tijdens de seks graag het de partner naar de zin maakt, en wil ook best wat experimenteren. In mijn vorige relaties hadden we het uitgebreid over 'nieuwe' dingen met elkaar (dat is onderdeel van het plezier), en maakten we desnoods een plan, zodat we ons allebei prettig zouden voelen. Met mijn huidige partner loopt dat troever. Ik voel heel veel druk. Als ik er op terug kijk is dat eigenlijk al een beetje begonnen tijdens onze eerste keer seks. Ik had hem uitgenodigd voor een etentje, maar in plaats daarvan wilde hij gelijk seks...Ik heb nog wel proberen te zeggen dat ik dit niet heel prettig vond, maar heb dit toch laten gebeuren. Het was eenzijdig, hij kwam binnen een paar minuten klaar, dat was het. Stuurde me later ongevraagd een artikel hoe ik tot een orgasme zou kunnen komen, wat ik heel vreemd vond (aandacht en ontspanning zouden helpen....>>). Ik heb toen even getwijfeld of ik hem nog een keer wilde zien, heb besloten het toch nog een kans te geven.

De maanden daarna werd de seks wel beter, maar...niet echt. Zo wil hij eigenlijk als we elkaar zien iedere ochtend én avond seks en als ik dan 'nee' zeg wordt dit niet zomaar geaccepteerd, voel ik druk. Hij blijkt best wel wat kinks te hebben, sommigen vind ik ok, maar bij anderen voel ik me nogal oncomfortabel. Ik wil hier met liefde tot op bepaalde hoogte in mee gaan, geleidelijk, mijn tempo omdat het bij deze kinks om mijn lichaam gaat, dit heb ik ook aangegeven. Maar sinds ik hier in ben meegegaan, wilt hij meer. Blijft hij er om vragen, ook als ik aangeef het liever zelf aan te geven als ik op een moment er weer klaar voor ben.
Tegelijkertijd is hij begonnen met mij te beffen, "andere meisjes vonden zijn techniek heel goed" blijkbaar, maar ik merk daar niet zo veel van. Ik heb gezegd hoe ik het nog fijner zou vinden, wat hij al goed doet, tips. Maar op een of andere manier komt het niet aan. Alsof ik het fijn moet vinden hoe hij het doet, hij wil het ook heel graag heel veel doen omdat hij er 'zo goed in is' en anders is het...Je wilt iemand ook niet te veel corrigeren, onzeker maken, dus probeer maar met zijn behoeftes een beetje om te gaan. Maar hierdoor heb ik wel het idee alsof ik heel veel (toe)geef, en dat vooral is waar de seks tussen ons om gaat.

De afgelopen weken is het alleen op een punt gekomen dat ik echt niet zo goed meer weet wat ik er mee aan moet. In de begin maanden van onze relatie heb ik mijn vriend een keer in een dronken bui gerimd, hij vond dit geweldig. Vervolgens heeft hij heel vaak gevraagd of ik het nog een keer wilde doen (waar ik steeds toen niet voor in de stemming was) en eindeloooooos gezeurd of hij het een keer bij mij mocht doen. Ik wil dit niet, vind dit niet prettig, heb dit herhaardelijk gezegd. Maar een paar weken geleden was ik het zeuren zo zat, dat ik maar ja heb gezegd. Ik vond het vreselijk, maar moest lachen van ongemak. Vervolgens bleef hij me weken achtervolgen met imitaties van die lach, ook als ik aangeef: "ik vond het echt niet fijn, die lach was uit ongemak, en me steeds daaraan herinner is niet prettig, kan je er mee ophouden?" In dezelfde weken zat hij ook steeds maar weer te pushen om te beffen, dat het herhaaldelijk is voorgekomen dat ik 6 keer nee zei voordat hij zijn pogingen stopte. Ik ben ook boos geworden, en heb gevraagd waarom hij niet na een keer 'nee' gewoon op kan houden.
Ik heb in diezelfde weken ook aan hem gevraagd of hij wat meer dingen kon doen die ik fijn vond: bijvoorbeeld een fijne massage - dit deed hij alleen maar schoorvoetend, met een "ik kan dit niet", terwijl ik hem dingen probeerde uit te leggen. Uiteindelijk kreeg ik wel een voetmassage, (jeeeeh, iets liefs en zachts voor mij!!) dacht ik, maar daarna wilde hij een footjob, iets wat ik nog nooit had gedaan en compleet onvoorbereid op was, waarbij hij ook zei: "zo heb ik iets en jij ook wat". In diezelfde weken wilde hij ook dat ik denigrerend tegen hem ging praten, ik raakte daar helemaal van in paniek en zei dat je dat soort dingen goed door moet spreken, dat communicatie daarbij cruciaal is. Vervolgens, een paar dagen later, probeert hij me dat weer zomaar opeens tijdens een sekspartij te laten doen, terwijl dat voor mij echt een grens over gaat. Ik raak daar echt van in tranen.

Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Seks begint voor mij steeds meer als een verplichting te voelen, alsof ik "op" raak. Het gaat ook verder dan seks: het lijkt alsof hij alles in de relatie wil op wat hij als exact 'gelijk' ziet. Ik heb hem het verschil tussen gelijk en gelijkwaardig uitproberen te leggen, dat als ik niet gerimd wil worden en hij wel, maar het toch bij mij doet, het dan niet per se 'gelijk' is. Maar ik weet niet of dit aan komt. Hij wil altijd ieder ding tot op de cent nauwkeurig splitten. Laats bijvoorbeeld ook: vroeg ik, is het ok/heb je even tijd om samen met mij te skypen met mijn broertje? Hij: ja leuk. Een week later belde ik hem vanwege een noodgeval, en zegt hij, kan je nu even praten met mijn zusje. Ik: normaal vind ik dit heel leuk, maar het is nu echt even noodgeval, iedere andere keer is prima. Vervolgens negeert hij mijn nee, en geeft me haar evengoed, want dan zijn dingen "gelijk". Gister zei mijn vriend trouwens dat met mij de beste seks ooit was, waardoor ik nog meer het idee heb dat hij gewoon niet ziet of hoort dat ik dingen liever iets anders zou willen, dat hij niet ziet hoe veel ik al voor hem doe en hem geef.

Zazamaenade schreef: ↑

02-02-2020 14:32

Ja natuurlijk.

Bloem, zijn er geen mensen in je vriendenkring die op zich willen nemen om zijn nieuwe vriendin voor hem te waarschuwen? Wordt hij niet aangesproken op dit roofdiergedrag?
Blijkbaar is hij telkens op zoek naar een nieuw slachtoffer. Hoe kan het dat dit maar kan doorgaan? Spreekt niemand hier openlijk over?

Wat jezelf betreft zou ik proberen dit achter je te laten en geen contact meer met hem te hebben.

Hmm hmm, dat ben ik natuurlijk met jullie eens. Het is meer dat ik me door mijn laatste ervaring zorgen maak dat het misschien anderen gaat overkomen en dan misschien nog wel heftiger.

Wat ik weet van die vriendinnen is dat dit gedrag al jaren bekend is in zijn kringen (sport, misschien op termijn ook zijn werkveld), sommige mannen/vrouwen elkaar waarschuwen en jonge vrouwen tijdens feestjes etc beschermen, maar dat er niet openlijk over gesproken wordt, omdat het dus niet strafbaar is maar meer gewoon...een eng/roofdierig patroon. Er wordt dus niet openlijk over gesproken.

Dubbel

Francien2019 schreef: ↑

03-02-2020 14:17

Sorry, maar wat een laf en kinderachtig gedrag van de omgeving en van jou. Wel roddelen over hem en elkaar waarschuwen en de ‘vrouwtjes beschermen’ maar er is niet één persoon die de moed heeft om hem in zijn gezicht te vertellen dat zijn gedrag ongewenst/ongepast is ? Dit is echt niet okay.
Het klinkt allemaal erg middelbare school achtig en dat jij je zoveel maanden verder nog steeds bezig houdt met zijn doen en laten en hoe ‘de groep’ over hem denkt doet mij vermoeden dat jij en iedereen om je heen het stiekem toch allemaal wel heel spannend vindt. Het geeft die saaie feestjes toch wat sjeu en jij krijgt aandacht want je bent aan ‘het monster’ ontsnapt. Er is een gemeenschappelijke vijand en dat verbind ook zo lekker.
Dat je hem dronken meeneemt naar je huis is natuurlijk onvergefelijk naar jezelf en je eigen geloofwaardigheid toe, dat snap je toch zeker wel ? Maar wel lekker spannend allemaal natuurlijk. Weer een goed verhaal op het volgende feestje. Bah, echt heel achterbaks en niet okay dit.

Ok....dit vind ik wel een heel negatieve interpretatie:
-voor/tijdens onze relatie wist ik helemaal niets van deze hele waarschuwingsconstructie af. Wel gebeurden er dus nare dingen die ik niet goed kon plaatsen (zie OP)
-na mijn relatie kwamen er beetje bij beetje mensen op mij af, wat het voor mij steeds weer oprakelde.
-ik heb het bij een officieel kanaal proberen te rapporteren, maar kreeg als antwoord dat dat wegens n bepaalde juridische constructie niets uithaald. Ik heb ook naar andere stappen/kanalen gevraagd maar die waren er volgens deze centrale persoon niet.
-waarom hij niet hierop aangesproken wordt weet ik ook niet, maar ik ga dat niet (nog een keer) doen.

-had ik hem mee naar huis moeten nemen? Achteraf gezien niet. Het was aardig bedoeld, ik had gehoopt op zelf inzicht en wist niet dat hij dusdanig om zou slaan. Ik heb er met bijna niemand over gesproken, behalve een vriendin en de vertrouwens persoon hierboven, dus ik weet niet hoe ik achterbaks ben. Overduidelijk is zo'n roddel systeem geen oplossing; niet iedereen (zoals ik) wordt beschermd, en belangrijker, de oorzaak blijft bestaan. Ik ben het met je eens dat het nogal laf en kinderachtig is, tot op bepaalde hoogte, maar weet niet hoe ik het verder constructief zou kunnen veranderen.

Honingdropje2 schreef: ↑

03-02-2020 18:00

Dat vind ik echt raar. Dus die gast wordt gewoon op feestjes uitgenodigd, wordt nergens op aangesproken en kan gewoon slachtoffers blijven maken in dezelfde sociale kring. Misschien wordt het dan maar tijd dat er wèl openlijk over gesproken wordt. Dit is echt idioot.

Yup, dat heb ik inderdaad te horen gekregen. Ik ben het met je eens, maar ik kan/ga/zie niet in hoe ik dat kan doen.

doornroosje9 schreef: ↑

04-02-2020 00:35

ADHD, autisme, ik weet niet wat ik lees.

Net jouw topic gelezen en vanaf het begin is het al zo overduidelijk dat dit een ontzettend gevaarlijke man is. Laat hem alsjeblieft NOOIT meer in jouw huis en blokkeer hem overal. En verdorie, waarom kan zo iemand gewoon verder blijven doen?

Omdat het dus nét niet erg genoeg is, of er na ooggetuigen geen hard bewijs is, daarnaast heeft/had hij een bepaalde positie en is er dus n juridisch element (beetje ingewikkeld en potentieel herkenbaar).