Communicatie en grenzen

Hoi allemaal,

Ik hoop dat jullie mij advies kunnen geven over het volgende. Sinds ongeveer 8 maanden ben ik samen met mij vriend. Als ik er nu zo over nadenk, loopt eigenlijk vanaf begin af aan onze communicatie over seks niet helemaal lekker. Het begint me echt een beetje op te breken.

Ik ben iemand die tijdens de seks graag het de partner naar de zin maakt, en wil ook best wat experimenteren. In mijn vorige relaties hadden we het uitgebreid over 'nieuwe' dingen met elkaar (dat is onderdeel van het plezier), en maakten we desnoods een plan, zodat we ons allebei prettig zouden voelen. Met mijn huidige partner loopt dat troever. Ik voel heel veel druk. Als ik er op terug kijk is dat eigenlijk al een beetje begonnen tijdens onze eerste keer seks. Ik had hem uitgenodigd voor een etentje, maar in plaats daarvan wilde hij gelijk seks...Ik heb nog wel proberen te zeggen dat ik dit niet heel prettig vond, maar heb dit toch laten gebeuren. Het was eenzijdig, hij kwam binnen een paar minuten klaar, dat was het. Stuurde me later ongevraagd een artikel hoe ik tot een orgasme zou kunnen komen, wat ik heel vreemd vond (aandacht en ontspanning zouden helpen....>>). Ik heb toen even getwijfeld of ik hem nog een keer wilde zien, heb besloten het toch nog een kans te geven.

De maanden daarna werd de seks wel beter, maar...niet echt. Zo wil hij eigenlijk als we elkaar zien iedere ochtend én avond seks en als ik dan 'nee' zeg wordt dit niet zomaar geaccepteerd, voel ik druk. Hij blijkt best wel wat kinks te hebben, sommigen vind ik ok, maar bij anderen voel ik me nogal oncomfortabel. Ik wil hier met liefde tot op bepaalde hoogte in mee gaan, geleidelijk, mijn tempo omdat het bij deze kinks om mijn lichaam gaat, dit heb ik ook aangegeven. Maar sinds ik hier in ben meegegaan, wilt hij meer. Blijft hij er om vragen, ook als ik aangeef het liever zelf aan te geven als ik op een moment er weer klaar voor ben.
Tegelijkertijd is hij begonnen met mij te beffen, "andere meisjes vonden zijn techniek heel goed" blijkbaar, maar ik merk daar niet zo veel van. Ik heb gezegd hoe ik het nog fijner zou vinden, wat hij al goed doet, tips. Maar op een of andere manier komt het niet aan. Alsof ik het fijn moet vinden hoe hij het doet, hij wil het ook heel graag heel veel doen omdat hij er 'zo goed in is' en anders is het...Je wilt iemand ook niet te veel corrigeren, onzeker maken, dus probeer maar met zijn behoeftes een beetje om te gaan. Maar hierdoor heb ik wel het idee alsof ik heel veel (toe)geef, en dat vooral is waar de seks tussen ons om gaat.

De afgelopen weken is het alleen op een punt gekomen dat ik echt niet zo goed meer weet wat ik er mee aan moet. In de begin maanden van onze relatie heb ik mijn vriend een keer in een dronken bui gerimd, hij vond dit geweldig. Vervolgens heeft hij heel vaak gevraagd of ik het nog een keer wilde doen (waar ik steeds toen niet voor in de stemming was) en eindeloooooos gezeurd of hij het een keer bij mij mocht doen. Ik wil dit niet, vind dit niet prettig, heb dit herhaardelijk gezegd. Maar een paar weken geleden was ik het zeuren zo zat, dat ik maar ja heb gezegd. Ik vond het vreselijk, maar moest lachen van ongemak. Vervolgens bleef hij me weken achtervolgen met imitaties van die lach, ook als ik aangeef: "ik vond het echt niet fijn, die lach was uit ongemak, en me steeds daaraan herinner is niet prettig, kan je er mee ophouden?" In dezelfde weken zat hij ook steeds maar weer te pushen om te beffen, dat het herhaaldelijk is voorgekomen dat ik 6 keer nee zei voordat hij zijn pogingen stopte. Ik ben ook boos geworden, en heb gevraagd waarom hij niet na een keer 'nee' gewoon op kan houden.
Ik heb in diezelfde weken ook aan hem gevraagd of hij wat meer dingen kon doen die ik fijn vond: bijvoorbeeld een fijne massage - dit deed hij alleen maar schoorvoetend, met een "ik kan dit niet", terwijl ik hem dingen probeerde uit te leggen. Uiteindelijk kreeg ik wel een voetmassage, (jeeeeh, iets liefs en zachts voor mij!!) dacht ik, maar daarna wilde hij een footjob, iets wat ik nog nooit had gedaan en compleet onvoorbereid op was, waarbij hij ook zei: "zo heb ik iets en jij ook wat". In diezelfde weken wilde hij ook dat ik denigrerend tegen hem ging praten, ik raakte daar helemaal van in paniek en zei dat je dat soort dingen goed door moet spreken, dat communicatie daarbij cruciaal is. Vervolgens, een paar dagen later, probeert hij me dat weer zomaar opeens tijdens een sekspartij te laten doen, terwijl dat voor mij echt een grens over gaat. Ik raak daar echt van in tranen.

Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Seks begint voor mij steeds meer als een verplichting te voelen, alsof ik "op" raak. Het gaat ook verder dan seks: het lijkt alsof hij alles in de relatie wil op wat hij als exact 'gelijk' ziet. Ik heb hem het verschil tussen gelijk en gelijkwaardig uitproberen te leggen, dat als ik niet gerimd wil worden en hij wel, maar het toch bij mij doet, het dan niet per se 'gelijk' is. Maar ik weet niet of dit aan komt. Hij wil altijd ieder ding tot op de cent nauwkeurig splitten. Laats bijvoorbeeld ook: vroeg ik, is het ok/heb je even tijd om samen met mij te skypen met mijn broertje? Hij: ja leuk. Een week later belde ik hem vanwege een noodgeval, en zegt hij, kan je nu even praten met mijn zusje. Ik: normaal vind ik dit heel leuk, maar het is nu echt even noodgeval, iedere andere keer is prima. Vervolgens negeert hij mijn nee, en geeft me haar evengoed, want dan zijn dingen "gelijk". Gister zei mijn vriend trouwens dat met mij de beste seks ooit was, waardoor ik nog meer het idee heb dat hij gewoon niet ziet of hoort dat ik dingen liever iets anders zou willen, dat hij niet ziet hoe veel ik al voor hem doe en hem geef.

Hoi allemaal,
Sorry dat ik zo lang niet heb gereageerd, zelfs nadat enkelen van jullie hebben gevraagd hoe het ging. Heel lief, en bedankt voor de bezorgdheid. Zoals ik destijds had aangegeven heb ik toch nog een paar keer met hem gepraat, maar zonder veel resultaat. Hij ontkende uiteindelijk glashard ooit dingen tegen mijn zin te doen, dat ik dit ook allemaal zelf wilde en dat ik de waarheid verdraai. Dat hij altijd stopte als ik stop zei. Hoewel het nu een paar weken geleden is, laat het me nog steeds zo aan mezelf twijfelen: deels stopte hij inderdaad uiteindelijk, maar het gaat juist om het deel uiteindelijk. En ik heb dus gezegd dat het gaat om hoe je dingen brengt: dat ik het niet fijn vind als er opeens dingen gesuggereerd worden, maar liever van te voren dingen doorspreek. Anyway. Ik heb het maar opgegeven (zoals jullie ook al zeiden) en het uitgemaakt. En ik vind het zo fijn, even geen gedoe aan me lijf, dat mijn lijf vanalles moet.

Hij is daarna wel nogal giftig geworden. Ik heb een hele bak ellende met alles wat ik verkeerd doe en dat ik alles verdraai over me heen gekregen, dat ik super egoïstisch ben etc, dus dat is heel leuk Maar, zo gaat het dus. Ik ben deels opgelucht, deels verward/mezelf betwijfelend, maar ik kom er wel. Bedankt voor jullie advies destijds, dat heeft me echt geholpen. Ook om het zelf terug te kunnen lezen.

Ohja, en nog ter toevoeging: ik heb uiteindelijk wel jullie advies opgevolgd en het héle verhaal aan vriendinnen verteld. In eerste instantie was het de versie "we delen zo veel nieuwe dingen samen, het is zo spannend/verbindend", maar naar aanleiding van jullie advies heb ik ook mijn ongemak gedeeld, en toen zijn ze wel geschrokken. Dus dat heeft ook geholpen.

Bulbul schreef: ↑

07-10-2019 16:27

Goed dat je het hebt uitgemaakt en vooral dat je je nu beter voelt. Dat het een lul is, heeft hij nogmaals bewezen, fijn toch, die bevestiging. Sterkte met verwerken, dat zit er misschien nog een beetje aan te komen.

Ja klopt, zit er nog een beetje in. Vooral dat glashard ontkennen heeft er bij me ingehakt.

turquasi schreef: ↑

07-10-2019 16:37

oef... het klinkt echt als een engerd

kon je dat soort types maar op een zwarte lijst zetten

geen twijfel aan jezelf in ieder geval, je hebt het goed gedaan... nu hooguit opletten dat je niet weer op zo'n gekkie valt he

Há! Nou! Ik ben er dit weekend toevallig achter gekomen dat hij dus blijkbaar in gemeenschappelijke kringen daadwerkelijk op een soort zwarte lijst staat. Heb niet verder gevraagd uit beleefdheid, maar had wel zoiets van hmmmm...had iemand mij dit niet eerder kunnen vertellen...??

Baloma schreef: ↑

07-10-2019 17:01

Iemand met zo weinig empathie, is hij autistisch? Zou een verklaring kunnen zijn, dat hij het echt daadwerkelijk niet door heeft. Niet dat dat iets goed praat, absoluut niet. Maar het zou de boel wel wat meer verklaren.

Uhm, ik heb het hem niet gevraagd Tijdens onze break up zei hij wel dat ik nogal zwak van geest was en dat hij een uitzonderlijk sterk persoon is. Dus zat eerder in de hoek egotripper/stiekem heel onzeker te denken.

Vriendgedumpt schreef: ↑

07-10-2019 18:27

Alles wat hij jou verwijt, dat is/doet hij zelf en alles waarover hij zichzelf ophemelt gaat over jou. Gewoon omdraaien wat hij zegt, doet hij zelf ook met wat jij tegen hem zei denk ik?

Ja I guess. Toen ik het uitmaakte kwam hij met een hele lijst aanzetten over wat ik allemaal aan mezelf moet veranderen om succesvol een relatie te hebben, "expert advies wat je alleen van een intieme partner kan krijgen". Uhm ja. Tuurlijk. Na 9 maanden ben je echt n expert heel giftig allemaal. Toen ik zei dat ik niet het idee had dat dit over mij ging, maar een idee wat hij heeft bedacht om mij te kwetsen, kreeg ik terug "je kent me helemaal niet, hoe kan je zo ondankbaar zijn en onbegrijpelijk dat je niet mijn advies ter harte wil nemen"! blablabla