Seks
alle pijlers
Dan de stekker er maar uit?
dinsdag 16 januari 2018 om 23:20
Bijzonder fijne confrontatie vanavond 
Na een week geen seks, mijn interesse 4 dagen geleden laten merken, 3 dagen weg geweest, het verwijt: jij denkt alleen maar aan seks. ‘Ik ben moe, alles gaat door (werken, sporten, de kinderen, enz.)’, dan kan de seks er niet meer bij. En vergeet het maar voor de rest van de week...
Ik begrijp een heleboel van mijn vrouw, maar dat alles doorgaat maar de seks niet, is het erg raar dat ik dat als een keiharde afwijzing voel? Als is ze nog zo moe, zit ze niet lekker in haar vel, alles gaat door... behalve de seks, behalve ik dus. Ik kan het op verschil in libido gooien, daar is op dit forum al het nodige over gepost. Dat is nog tot daar aan toe, maar mijn lustgevoelens voor haar mag ik dus niet eens laten blijken. Ja, ik mag wel geil zijn, als zij er maar geen last van heeft. Kortom, lust alleen als het haar uitkomt, zo niet dan ben ik het probleem. En ik maar denken dat je lust niet kan managen, ik zal nu wel moeten!
Ben ik, als man, nu echt zo slecht dat ik intiem wil zijn met mijn vrouw? Inmiddels heeft ze me er van overtuigd van wel (want ze is moe, gewerkt, spierpijn, gewoon geen zin). Dat zij chagerijnig is omdat ze moe is moet ik slikken, dat ik niet zo vrolijk ben omdat ik al drie afwijzingen achter elkaar heb is niet acceptabel, ook niet na meer dan een week.
Ik denk dat ik de stekker er maar uit trek, uit ons seksleven dan. Het levert me meer ellende op dan voldoening. Als ik haar wel mag willen, maar in alle stilte, dan is het makkelijker voor me om haar maar niet meer te begeren. Op naar de broer-zus-relatie, dat is blijkbaar haar ideaalbeeld van een relatie. Eens kijken hoelang IK dat volhoud... Ben geen ‘player’, verre van dat, dus hopelijk zolang totdat ze misschien weer eens interesse in me krijgt, of niet...
Goed, je moet hier natuurlijk altijd een vraag hebben. Mijn vraag: waarom is het vaak zo dat in een langdurige relatie de vrouw de seks gaat afwijzen? Ik begrijp het niet, ik wil nog steeds graag intiem zijn met mijn vrouw, maar zij dus niet met mij. En ondanks alles wat we hebben (en dat is best veel), is dit hetgeen wat echt een probleempunt aan het worden is. Ik mag haar best begeren, maar ze moet het niet merken, wat moet ik daar dan mee? Mezelf negeren, en daarmee haar negeren, een toneelstukje opvoeren thuis dat ik zo blij ben met alles? Het laatste wordt gewoon keihard van me verlangd, maar als ik niet blij ben, wat is dat dan waard?
Na een week geen seks, mijn interesse 4 dagen geleden laten merken, 3 dagen weg geweest, het verwijt: jij denkt alleen maar aan seks. ‘Ik ben moe, alles gaat door (werken, sporten, de kinderen, enz.)’, dan kan de seks er niet meer bij. En vergeet het maar voor de rest van de week...
Ik begrijp een heleboel van mijn vrouw, maar dat alles doorgaat maar de seks niet, is het erg raar dat ik dat als een keiharde afwijzing voel? Als is ze nog zo moe, zit ze niet lekker in haar vel, alles gaat door... behalve de seks, behalve ik dus. Ik kan het op verschil in libido gooien, daar is op dit forum al het nodige over gepost. Dat is nog tot daar aan toe, maar mijn lustgevoelens voor haar mag ik dus niet eens laten blijken. Ja, ik mag wel geil zijn, als zij er maar geen last van heeft. Kortom, lust alleen als het haar uitkomt, zo niet dan ben ik het probleem. En ik maar denken dat je lust niet kan managen, ik zal nu wel moeten!
Ben ik, als man, nu echt zo slecht dat ik intiem wil zijn met mijn vrouw? Inmiddels heeft ze me er van overtuigd van wel (want ze is moe, gewerkt, spierpijn, gewoon geen zin). Dat zij chagerijnig is omdat ze moe is moet ik slikken, dat ik niet zo vrolijk ben omdat ik al drie afwijzingen achter elkaar heb is niet acceptabel, ook niet na meer dan een week.
Ik denk dat ik de stekker er maar uit trek, uit ons seksleven dan. Het levert me meer ellende op dan voldoening. Als ik haar wel mag willen, maar in alle stilte, dan is het makkelijker voor me om haar maar niet meer te begeren. Op naar de broer-zus-relatie, dat is blijkbaar haar ideaalbeeld van een relatie. Eens kijken hoelang IK dat volhoud... Ben geen ‘player’, verre van dat, dus hopelijk zolang totdat ze misschien weer eens interesse in me krijgt, of niet...
Goed, je moet hier natuurlijk altijd een vraag hebben. Mijn vraag: waarom is het vaak zo dat in een langdurige relatie de vrouw de seks gaat afwijzen? Ik begrijp het niet, ik wil nog steeds graag intiem zijn met mijn vrouw, maar zij dus niet met mij. En ondanks alles wat we hebben (en dat is best veel), is dit hetgeen wat echt een probleempunt aan het worden is. Ik mag haar best begeren, maar ze moet het niet merken, wat moet ik daar dan mee? Mezelf negeren, en daarmee haar negeren, een toneelstukje opvoeren thuis dat ik zo blij ben met alles? Het laatste wordt gewoon keihard van me verlangd, maar als ik niet blij ben, wat is dat dan waard?
Fate is just the weight of circumstances
woensdag 17 januari 2018 om 09:20
Ik snap TO's vrouw wel. Voor een groot deel. Mijn man werkt 5 dagen per week in het buitenland, we hebben 4 kinderen waarvan 2 met een autistische stoornis waar nogal wat tijd en werk in zit. Ik werk niet, maar doe wel 4 dagdelen per week vrijwilligerswerk. Ik red me er mee, maar de verantwoording om alles in mijn eentje zo goed mogelijk te laten draaien drukt best zwaar op me.
Man werkt zo'n 70 uur per week, soms nog meer en is moe als hij thuis komt. En zeker nu hij al langere tijd in hotels verblijft, is hij er aan gewend dat hij niets huishoudelijks hoeft te doen. Hij gaat normaliter vanuit zijn werk uit eten met collega's, gaat naar zijn hotel en gaat slapen. Regelmatig uitjes, hij legt makkelijk contact en heeft de taal binnen no time onder de knie gekregen. Per saldo is hij minder moe dan ik en dat beaamt hij ook.
Seks staat inderdaad niet zo hoog op mijn lijstje, al wordt dat zeker beter als hij wat langere tijd thuis is, zoals afgelopen kerstvakantie bijvoorbeeld. Maar...ik maak wel zin. Ik wil die binding niet kwijt en ook al hoeft het van mij niet zozeer, ik weet dat mijn man er wel behoefte aan heeft dus doe ik het, met name, voor hem. Overigens ga ik er niet bij liggen zeesterren, als het eenmaal zover is geniet ik er echt wel van. Maar ik kan ook niet ontkennen dat ik ook wel eens denk "zo, dat hebben we weer gehad"...
Dat gezegd hebbende vind ik advies geven lastig. Je weet nooit precies hoe het er in andermans relatie aan toe gaat. Ik lees TO en snap hem wel(hoewel ik me ook afvraag wat hij in het verleden dan verkeerd heeft gedaan, dat zou best een stempel kunnen drukken), maar ik kan me TO's vrouw ook wel voorstellen. Al zou ik persoonlijk de boodschap nooit zo brengen als zij blijkbaar heeft gedaan.
Man werkt zo'n 70 uur per week, soms nog meer en is moe als hij thuis komt. En zeker nu hij al langere tijd in hotels verblijft, is hij er aan gewend dat hij niets huishoudelijks hoeft te doen. Hij gaat normaliter vanuit zijn werk uit eten met collega's, gaat naar zijn hotel en gaat slapen. Regelmatig uitjes, hij legt makkelijk contact en heeft de taal binnen no time onder de knie gekregen. Per saldo is hij minder moe dan ik en dat beaamt hij ook.
Seks staat inderdaad niet zo hoog op mijn lijstje, al wordt dat zeker beter als hij wat langere tijd thuis is, zoals afgelopen kerstvakantie bijvoorbeeld. Maar...ik maak wel zin. Ik wil die binding niet kwijt en ook al hoeft het van mij niet zozeer, ik weet dat mijn man er wel behoefte aan heeft dus doe ik het, met name, voor hem. Overigens ga ik er niet bij liggen zeesterren, als het eenmaal zover is geniet ik er echt wel van. Maar ik kan ook niet ontkennen dat ik ook wel eens denk "zo, dat hebben we weer gehad"...
Dat gezegd hebbende vind ik advies geven lastig. Je weet nooit precies hoe het er in andermans relatie aan toe gaat. Ik lees TO en snap hem wel(hoewel ik me ook afvraag wat hij in het verleden dan verkeerd heeft gedaan, dat zou best een stempel kunnen drukken), maar ik kan me TO's vrouw ook wel voorstellen. Al zou ik persoonlijk de boodschap nooit zo brengen als zij blijkbaar heeft gedaan.
woensdag 17 januari 2018 om 09:24
Ik mis mijn man heus als hij weg is en ben altijd blij dat hij er weer is. En dat zeg ik ook. Maar dat vertaalt zich niet automatisch naar hitsigheid.laverneb schreef: ↑17-01-2018 09:00Goed. Ik begrijp je wel TO. Je zou graag willen als jij 3 dagen weggaat, dat zij jou in de ogen kijkt en zegt: Ik kan niet wachten tot je terug bent. Als jullie elkaar weer zien na 3 dagen, dat jij aan haar merkt dat ze jou gemist heeft. Dat ze ook naar jou verlangt. Blijkbaar gebeurt dat niet. Hoe denk je dat dat komt? Heb je daar zelf een idee over?
woensdag 17 januari 2018 om 09:32
Ik vind hitsigheid niet hetzelfde als verlangen naar iemand, het fijn vinden iemand weer te zien, vast te kunnen pakken, te knuffelen, tegen elkaar aan te liggen en van daaruit de behoefte aan seks. Maar dat kan ook een dag later zijn, in elkaars armen liggen als je allebei moe bent is ook al fijn. Of een week later... maakt niet zoveel uit dan. Het gaat om het gevoel. Het klinkt alsof dat mist in het verhaal. En dan wordt het een soort strijd: intimiteit alleen maar halen uit seks. Dan is het niet meer voor iedereen altijd fijn. Sterker nog: voor allebei niet meer zo fijn. Maar dat weet ik niet, dat weet TO zelf.LaFleurNoire schreef: ↑17-01-2018 09:24Ik mis mijn man heus als hij weg is en ben altijd blij dat hij er weer is. En dat zeg ik ook. Maar dat vertaalt zich niet automatisch naar hitsigheid.
woensdag 17 januari 2018 om 09:37
Hitsigheid is waarschijnlijk niet het goede woord, maar ik vind het altijd fijn om mijn man fysiek om me heen te hebben, te knuffelen en tegen elkaar aan te liggen. Maar voor mij is seks dan niet per se een logisch gevolg.
Ik krijg bij TO's relaas het idee dat zijn vrouw ook daar geen zin in heeft omdat zij (al dan niet terecht) het idee heeft dat die intimiteit moet eindigen in seks en daarom alvast het afweergeschut in stelling brengt, wat het er, uiteraard, niet beter op maakt.
Ik krijg bij TO's relaas het idee dat zijn vrouw ook daar geen zin in heeft omdat zij (al dan niet terecht) het idee heeft dat die intimiteit moet eindigen in seks en daarom alvast het afweergeschut in stelling brengt, wat het er, uiteraard, niet beter op maakt.
woensdag 17 januari 2018 om 09:40
Kan je hier op ingaan?cygnus schreef: ↑17-01-2018 00:41Precies, het is een soort strijd geworden. En dat wil ik niet. Voor haar is het een soort ‘moeten’, afhankelijk van mijn schema. ,
Maar daar wordt ook geen rekening meer mee gehouden. Dat klinkt heel dwingend, dat weet ik, maar vanuit mij is dat niet meer zo (vroeger wel helaas, en daar heb ik een boel mee verpest). Dat moeten is een allergie geworden, dus ik weet al dat ik de dag van thuiskomst eigenlijk geen kans heb, hoe graag ik ook wil na zoveel dagen van huis. Maar inmiddels is het ook een ding geworden als ik überhaupt thuis ben. Ik mag haar best begeren, als ze er maar geen last van heeft (in bed ‘s ochtends, ‘s avonds als ik denk dat het kan, las de kinderen naar school zijn). Ik doe maar niets meer, maar elk initiatief van mijn kant is niet goed, tenzij zij het wil. Waar blijft mijn initiatief dan? Als zij het wil en anders niet? Dus ik wacht maar af....
Ik lees in het hele verhaal een beetje dat je vrouw seks als een 'klusje' ziet. Ook iets wat (optioneel) moet gebeuren. Terwijl jij graag intimiteit wil omdat je haar mooi, leuk, lief, lekker vind. En absoluut niet omdat de 'druk van de ketel' moet. Herken dit wel, ben hier zelf ook tegenaan gelopen (ben ook man).
Voor mij is seks de olie in de motor. En als er geen olie meer is, loopt de motor vast. Nieuwe olie erin gieten is dan niet voldoende, het motorblok is al kapot gedraaid.
Verder vind ik het een 'interessante' discussie. Voor zover je kan spreken over 'recht hebben', wiens 'recht' is belangrijker? Dat van degene die niets wil of van degene die wel graag seks wil (vooropgesteld: gedwongen seks is absoluut uit den boze!)
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
woensdag 17 januari 2018 om 10:04
Draai het eens om. Seks kon dus áltijd alleen maar 'op schema' .. ook voor je vrouw. Dus ook háár spontaniteit was ondergeschikt daaraan. En in het verleden heb je haar dus op jouw 'thuisdagen' (zoals IK het lees) min of meer 'gedwongen', terwijl ze daar op dat moment geen fut voor had? Tja, dan kun je nú verwachten dat ze haar poot stijf houdt en je afwijst. Had je in het verleden maar meer begrip moeten opbrengen en verder denken dan alleen je eigen behoeftes. Ja, ze wist waar ze aan begon toen ze met je trouwde, maar JIJ óók! Dus kijk in de spiegel en werk daarvanuit verder. Het zou je sieren als je hand in eigen boezem steekt en je eigen rol in haar gedrag ziet. Praat erover en heb geduld!
woensdag 17 januari 2018 om 10:23
Roelanje schreef: ↑17-01-2018 00:19Maar dat kan je haar toch gewoon vertellen. Hier hebben we over een ander onderwerp een paar maanden geleden net zo’n gesprek gehad. Dan zeg je (zonder boos of bitter te zijn/klinken): schat ik houd super veel van je. We hebben een heerlijk gezin en ik vind je nog net zo leuk als de dag dat ik je leerde kennen. Maar, zo als ons seksleven nu loopt ga ik geen jaren meer volhouden. Ik wil het gevoel hebben dat jij mij aantrekkelijk vindt, en niet dat je mij een vies mannetje vindt dat alleen aan seks denkt. Daarvoor moeten we een manier vinden waarop ik niet steeds wordt afgewezen. Als ons dat niet lukt ga ik op een gevenmoment weg of vreemd of allebei. Dat wil ik niet, maar dat gaat wel gebeuren als we dit niet op weten te lossen.
Precies dit.
Verder klinkt het alsof de situatie muurvast zit. Ze blaast relatietherapie op wanneer dit onderwerp ter sprake komt en ze zegt dat je ‘volgende week wel weer aan de beurt bent’ voor een beurt. Ze zet sex als machtsmiddel in en ze komt ermee weg omdat jij toch nevernooitniet bij haar weg gaat.
Misschien is ze doodmoe, misschien niet, en wil ze daarom niet. Maar dan was de therapie hét moment om dit te laten weten. Er is een probleem in de relatie en zij weigert het aan te pakken.
Dit alles wordt in stand gehouden doordat zij haar machtspositie ontleent aan haar terechte overtuiging dat jij toch nooit bij haar weg gaat.
Als een situatie muurvast kan het een goed idee zijn om de boel eens flink op te schudden. Hoog tijd om de basis van haar macht in deze situatie aan te pakken.
Vertel haar wat Roelanje heeft gepost en eis dat ze weer meegaat naar therapie om dit op te lossen. En dat als dat niet gebeurt dat je dan vanaf volgende maand een tijdje in een appartementje gaat zitten om de relatie te overdenken.
De keus aan haar (en jou) om dit op te lossen. Zo niet, dikke kans dat jullie over 5 jaar niet meer bij elkaar zijn.
Onder druk kan veel vloeibaar worden. Neem de regie, dit heeft lang genoeg geduurd. En onthoud dat niemand opgewonden wordt van een brave Bello die toch nooit weggaat. Tijd om van je af te bijten.
woensdag 17 januari 2018 om 10:38
Tenzij ze werkelijk op hem uitgekeken is, zou dit juist geen probleem moeten zijn.BeerVanEenVent schreef: ↑17-01-2018 09:40Zou deze vrouw niet toevallig een minnaar hebben die even flink komt werken zodra manlief in z'n vliegtuig zit en een paar dagen weg is?
Seks hebben doet naar seks verlangen
woensdag 17 januari 2018 om 16:10
In het begin van onze relatie hadden we altijd seks als ik thuis kwam. Het is niet zozeer dat ik dat eiste, dat groeide zo. Mijn vrouw vond dat inderdaad plichtmatig. We hebben het dan wel over meer dan 20 jaar geleden. We hebben het er pas geleden over gehad en ze vond dat niet fijn toen. En dat begrijp ik ook.
Maar nu voelt seks voor haar nog steeds als plicht, ze heeft ook wel eens gezegd dat het wat haar betreft niet hoeft. Zo ver ben ik nog niet...
Fate is just the weight of circumstances
woensdag 17 januari 2018 om 16:16
cygnus schreef: ↑17-01-2018 16:10In het begin van onze relatie hadden we altijd seks als ik thuis kwam. Het is niet zozeer dat ik dat eiste, dat groeide zo. Mijn vrouw vond dat inderdaad plichtmatig. We hebben het dan wel over meer dan 20 jaar geleden. We hebben het er pas geleden over gehad en ze vond dat niet fijn toen. En dat begrijp ik ook.
Maar nu voelt seks voor haar nog steeds als plicht, ze heeft ook wel eens gezegd dat het wat haar betreft niet hoeft. Zo ver ben ik nog niet...
Nou, haar boodschap is voor mij meer dan duidelijk, veel beter dan dit zal het waarschijnlijk niet gaan worden! Jammer dat ook zij niet eerder heeft aangegeven destijds dat het als een plicht voelde, maar dit nu als soortemet van 'excuus' gebruikt.
Ik begrijp het soms heel erg goed dat men seks buiten de deur zoekt!
woensdag 17 januari 2018 om 16:19
Daarin heb je helemaal gelijk! Uiteraard moet ik er genoegen mee nemen, want nee, dwingen wil ik zeker niet! Maar je zegt dat ik me niet afgewezen moet voelen. Gevoelens zijn moeilijk te sturen, dus dat gedeelte vind ik lastig. En ja, ieder geeft er een eigen betekenis aan, dus ik ook. Daar heb ik dan in mijn ogen wel recht op.humanista schreef: ↑17-01-2018 08:45Hij maakt er wel een hoop heisa over en dat kan ook heel dwingend zijn.
TO, misschien moet je gewoon genoegen nemen met 1x in de twee weken seks en verder niet zeuren.
Daarnaast is het nu toch ook wel duidelijk dat je geen recht hebt op seks. ik vind het ook een beetje sneu dat je gelijk seks wilt als je thuiskomt van een paar dagen werk. Grow up!
Ook vind ik dat je wel heel erg jezelf afgewezen voelt als persoon, door je vrouw. Het gaat om seks, hè, niet iedereen geeft daar dezelfde betekenis aan.
Fate is just the weight of circumstances
woensdag 17 januari 2018 om 16:31
Ik heb daar begrip voor, we hebben er over gepraat, het was geen goede situatie, sorry gezegd... Die spiegel heb ik wel gezien hoor, echt. Maar haar spiegel, bij de relatietherapeut, ging haar te ver. Op dit moment voel ik dat dit onderwerp nog niet bespreekbaar is en dat vind ik wel eens jammer...Weedbee schreef: ↑17-01-2018 10:04Draai het eens om. Seks kon dus áltijd alleen maar 'op schema' .. ook voor je vrouw. Dus ook háár spontaniteit was ondergeschikt daaraan. En in het verleden heb je haar dus op jouw 'thuisdagen' (zoals IK het lees) min of meer 'gedwongen', terwijl ze daar op dat moment geen fut voor had? Tja, dan kun je nú verwachten dat ze haar poot stijf houdt en je afwijst. Had je in het verleden maar meer begrip moeten opbrengen en verder denken dan alleen je eigen behoeftes. Ja, ze wist waar ze aan begon toen ze met je trouwde, maar JIJ óók! Dus kijk in de spiegel en werk daarvanuit verder. Het zou je sieren als je hand in eigen boezem steekt en je eigen rol in haar gedrag ziet. Praat erover en heb geduld!
Fate is just the weight of circumstances
woensdag 17 januari 2018 om 17:01
Wow, die comic is goed!SummerIsNear schreef: ↑16-01-2018 23:49De enige liefde en aandacht die jij krijgt is seks? Het enige waar zij goed voor is, is jouw seks geven? Je waardeert haar niet om andere redenen?
Wat moet ze dan doen? Niet meer voor de kinderen zorgen? Niet werken (zelfontwikkeling)? Niet sporten (minder fit minder goed figuur)?
Wat de opmerking over het huishouden betreft:
https://www.theguardian.com/world/2017/ ... ores-comic
woensdag 17 januari 2018 om 17:27
Hmmm,
Ik weet niet hoe oud jullue zijn, kinders?
En werken jullie beide?
Je hoort vaak dat "de vrouw" niet meer wil.
Het groeit vaak ook zo he?
De man komt veelal vanuit het ouderlijk huis en anders past hij zich snel weer aan naar dat ritme.
De vrouw werkt gemiddeld denk ik 3 a 4 dagen.
Dan mag ze in die overige dagen de boodschappen doen, het hele huishouden doen ( poetsen, wassen, strijken, ramen wassen enz.)
En omdat ze toch minder werkt mag ze elje dag koken en de vaat weg werken.
De kinderen ophalen en naar en van sporten brengen.
Enz. Enz.
Aan alle verjaardagen denken, oudergesprekken onthouden enz.
Een partner die dan na het werk op de bank ploft is niet aantrekkelijk.
En dan 's avonds, als hij is uitgerust en de vrouw eindelijk mag gaan zitten, ook nog eist dat er sex komt...
Tja, droog als een woestijn word je er van.
Maar dat zal bij jou vast niet zo zijn.
* dat ik het geheel zo bagataliseer komt ook omdat jij over "de vrouw" in zijn algemeen schrijft.
Ik weet niet hoe oud jullue zijn, kinders?
En werken jullie beide?
Je hoort vaak dat "de vrouw" niet meer wil.
Het groeit vaak ook zo he?
De man komt veelal vanuit het ouderlijk huis en anders past hij zich snel weer aan naar dat ritme.
De vrouw werkt gemiddeld denk ik 3 a 4 dagen.
Dan mag ze in die overige dagen de boodschappen doen, het hele huishouden doen ( poetsen, wassen, strijken, ramen wassen enz.)
En omdat ze toch minder werkt mag ze elje dag koken en de vaat weg werken.
De kinderen ophalen en naar en van sporten brengen.
Enz. Enz.
Aan alle verjaardagen denken, oudergesprekken onthouden enz.
Een partner die dan na het werk op de bank ploft is niet aantrekkelijk.
En dan 's avonds, als hij is uitgerust en de vrouw eindelijk mag gaan zitten, ook nog eist dat er sex komt...
Tja, droog als een woestijn word je er van.
Maar dat zal bij jou vast niet zo zijn.
* dat ik het geheel zo bagataliseer komt ook omdat jij over "de vrouw" in zijn algemeen schrijft.
de wereld wacht om ontdekt te worden
woensdag 17 januari 2018 om 17:31
Heel herkenbaar, ik zit in hetzelfde schuitje. Hoewel bij mij 1x in de week een sprong vooruit zou zijn. Intimiteit is er soms wel, maar dat komt ook voor 80% van mijn kant. Van haar komt vaak een nachtzoen waarvan ik het gevoel heb dat het meer routine dan een gevoelskwestie is.
Ik geef al jaren aan dat de sex van mij wat vaker mag en we bespreken waar het aan ligt. Dan probeer ik daar zoveel mogelijk rekening mee te houden, maar het haalt eigenlijk niks uit.
Ik denk ook niet dat het nog structureel beter gaat worden. Hooguit incidenteel.
Maarja wat dan?
Ik ben mijn opties aan het afwegen.
Ik hou van mijn vrouw en ben nog maar zelden iemand tegengekomen waar ik ook een relatie mee zou kunnen hebben.
Scheiden en alleen verdergaan wordt het leven ook niet echt leuker van. Financieel, organisatorisch (2 kinderen) en een (mijn) maatje missen.
Sexloos door het leven? Ik kan de druk er ook met de hand afhalen.
Vreemdgaan? Dan is je huwelijk ook niks meer waard. Idem met een open huwelijk. Dat zou voor mij niet werken.
Voorlopig kies ik voor sexloos, maar het vreet aan me. Het vreet ook aan me wat de oorzaak is? Met de kinderen knuffelt ze wel vaak en spontaan. Waarom heeft ze die drang bij mij niet?
Anyway, ik kaap een beetje je topic, maar misschien herken je dingen en kun je er wat mee.
Ik geef al jaren aan dat de sex van mij wat vaker mag en we bespreken waar het aan ligt. Dan probeer ik daar zoveel mogelijk rekening mee te houden, maar het haalt eigenlijk niks uit.
Ik denk ook niet dat het nog structureel beter gaat worden. Hooguit incidenteel.
Maarja wat dan?
Ik ben mijn opties aan het afwegen.
Ik hou van mijn vrouw en ben nog maar zelden iemand tegengekomen waar ik ook een relatie mee zou kunnen hebben.
Scheiden en alleen verdergaan wordt het leven ook niet echt leuker van. Financieel, organisatorisch (2 kinderen) en een (mijn) maatje missen.
Sexloos door het leven? Ik kan de druk er ook met de hand afhalen.
Vreemdgaan? Dan is je huwelijk ook niks meer waard. Idem met een open huwelijk. Dat zou voor mij niet werken.
Voorlopig kies ik voor sexloos, maar het vreet aan me. Het vreet ook aan me wat de oorzaak is? Met de kinderen knuffelt ze wel vaak en spontaan. Waarom heeft ze die drang bij mij niet?
Anyway, ik kaap een beetje je topic, maar misschien herken je dingen en kun je er wat mee.
woensdag 17 januari 2018 om 17:35
TO even over het ‘niet mogen begeren’.
Op een gegeven moment werkten mijn man en ik beiden veel thuis. Als ik tussen mijn werk door even koffie haalde ofzo zag mijn man dat als een pauze en probeerde me dan te verleiden tot een vluggertje, want de kinderen zijn er niet.
Gek werd ik daar van, altijd op mijn hoede moeten zijn voor zijn avances terwijl ik gewoon aan het werk was.
Ik begrijp dat jij vliegt, als jij thuis bent, ben je dus ‘vrij’ terwijl voor je vrouw iedere dag het ritme hetzelfde is.
Oplossing ligt toch echt in communicatie.
Op een gegeven moment werkten mijn man en ik beiden veel thuis. Als ik tussen mijn werk door even koffie haalde ofzo zag mijn man dat als een pauze en probeerde me dan te verleiden tot een vluggertje, want de kinderen zijn er niet.
Gek werd ik daar van, altijd op mijn hoede moeten zijn voor zijn avances terwijl ik gewoon aan het werk was.
Ik begrijp dat jij vliegt, als jij thuis bent, ben je dus ‘vrij’ terwijl voor je vrouw iedere dag het ritme hetzelfde is.
Oplossing ligt toch echt in communicatie.
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
woensdag 17 januari 2018 om 17:57
Ik heb het dus goed gelezen.cygnus schreef: ↑16-01-2018 23:53Je hebt niet helemaal door hoe het bij ons werkt. Ik ben 3 dagen voor mijn mijn weg geweest, deze nacht ( de hele nacht) gewerkt (loop me maar, dan zie je wel de reden). Ik kom thuis, ga 3 (!) uurtjes slapen en verzorg daarna het eten voor de kinderen en voor haar (ze heeft vandaag gewerkt). Kom nou niet met het het argument dat ik thuis niets doe, ik sta eten te koken voor 4 met 6 uur jetlag.... En dat is alleen vandaag. Morgen ben ik vol inzetbaar...
woensdag 17 januari 2018 om 17:57
Als jij vindt dat ze jou seks ontneemt, vind je dus ook dat je er recht op hebt.
Mijn hakken zouden nog dieper in het zand gaan dan ze al stonden.
Leer weer praten met elkaar, zonder elkaar van alles te verwijten, af te dwingen (doen jullie beiden) en te eisen. Als jullie dat weer kunnen wordt het tijd om over jullie seksleven te praten.
Mijn hakken zouden nog dieper in het zand gaan dan ze al stonden.
Leer weer praten met elkaar, zonder elkaar van alles te verwijten, af te dwingen (doen jullie beiden) en te eisen. Als jullie dat weer kunnen wordt het tijd om over jullie seksleven te praten.
woensdag 17 januari 2018 om 18:16
