Seks
alle pijlers
Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger?
zondag 1 juni 2008 om 10:18
Ik ben benieuwd of jullie het met deze stelling eens zijn.
Voor mezelf klopt het wel. In mijn huidige relatie ben ik nu 3 keer vreemdgegaan (all the way) en ook in de relatie die ik daarvoor had, is dat 1 keer (al ging dat niet verder dan zoenen) voorgekomen. Ik merk aan mezelf dat de drempel om met iemand het bed in te duiken steeds lager wordt.
Voor mezelf klopt het wel. In mijn huidige relatie ben ik nu 3 keer vreemdgegaan (all the way) en ook in de relatie die ik daarvoor had, is dat 1 keer (al ging dat niet verder dan zoenen) voorgekomen. Ik merk aan mezelf dat de drempel om met iemand het bed in te duiken steeds lager wordt.
zondag 1 juni 2008 om 16:01
Afgelopen week is een dergelijke posting van je verwijderd bij de Vivablog, waarom denk je? Er gelden hier nog wel regels hoor, en daar heb jij je aan te houden net als een ander.
En ik ben het niet eens met de stelling. Vreemdgaan kan een eenmalige actie zijn omdat de redenen waarom iemand vreemdgaat legio zijn. Je kan vreemdgangers toch niet over een kam scheren als zijnde "soorten"? Of je het leuk vind of niet, vreemdgangers zijn net mensen hoor!
zondag 1 juni 2008 om 16:13
:
[...]
Van tevoren uitzoeken of je seksueel wel bij elkaar past is prima, maar mensen staan niet op sterk water, en op je 35e kun je behoeften hebben waar je op je 19e niet van droomde
Ik geloof niet direct in de ideale match of ideale relatie, maar wel dat je die kunt nastreven, bv. door je partner de ruimte te geven die hij of zij toen nog niet, maar nu wel nodig blijkt te hebben. Een goede relatie is inderdaad zoveel meer dan seks alleen, en daarom zou het zonde zijn om die over een anders geëvolueerde seksbehoefte te laten struikelen.
Dat kan ook inhouden dat je je eigen behoeftes moet wegcijferen, als je bv. zoals in mijn geval weet dat je vrouw heel makkelijk seks buiten de deur kan hebben zonder dat jij daardoor als partner ook maar iets tekort komt, terwijl jij als je hetzelfde wilt niet tegen je mindere succes kunt, daardoor frustraties oploopt die je dan weer op haar uitwerkt, verliefd wordt op een andere met als resultaat dat je relatie in het slop raakt...
Nee hoor als je daarna ondanks alles toch nog samen bent, dan ben je gewoon blij dat je samen die keuze nog kunt maken en dan verhuizen die eigen behoeftes eigenlijk vanzelf naar de achtergrond.
Paradoxaal genoeg is de seks bij ons dan nog eens veel beter dan tevoren. Ligt dat aan de concurrentie? Een of ander smeulend instinct uit de oertijd? (is er een psycholoog in de zaal?).
Jij beschrijft een situatie waarin je samen groeit naar een andere manier van samenzijn dan per se de monogamie. Prima toch? Jullie hebben daar blijkbaar veel communicatie over en hebben een manier gevonden die werkt voor jullie. Beeldschoon.
Het gaat hier volgens mij over het al dan niet stiekem vreemdgaan. Dus zonder medeweten van de partner, die geen idee heeft dat hij/zij belazerd wordt en sterker nog, in de veronderstelling is dat dat niet het geval is.
Dat maakt vreemdgaan zo pijnlijk. Tenminste, zo heb ik dat zelf ervaren. Wat jij beschrijft is meer een open relatie waarbij jij niet per se op de hoogte wordt gebracht als je vrouw het buiten de deur doet? Of begrijp ik het nou helemaal verkeerd?
zondag 1 juni 2008 om 16:15
Trouwens, ik snap dan wel weer heel goed dat Leo is vreemdgegaan. Ik vind dat dus ook niet ordinair.
Soms is het trouwens héérlijk om een beetje rond te sloeren
Maar waarom zou je daar je partner mee kwetsen?
Als je per sé met anderen wilt neuken terwijl je een monogame relatie hebt, heb dan tenminste het respect eerst je relatie te verbreken.
En nu ga ik andere dingen doen.
Soms is het trouwens héérlijk om een beetje rond te sloeren
Maar waarom zou je daar je partner mee kwetsen?
Als je per sé met anderen wilt neuken terwijl je een monogame relatie hebt, heb dan tenminste het respect eerst je relatie te verbreken.
En nu ga ik andere dingen doen.
zondag 1 juni 2008 om 16:51
Dan wacht ik totdat hij het gevoel krijgt dat hij weleens met een ander in bed zou willen duiken. Ik ben nl zijn enige (J tel ik niet mee) en ik kan me voorstellen dat je dan eens iets anders wilt.
Komt die behoefte bij hem niet, dan is het ook goed.
Ik zal overigens nooit vreemdgaan en het niet vertellen.
Mijn vriend is uiteraard bang om me kwijt te raken hierdoor. Dat kan natuurlijk, maar ik denk zelf dat ik juist bij hem zal blijven als ik zo heel sporadisch buiten de deur zou mogen eten. Het is nl niet zo, dat als mijn vriend het goed zou vinden dat ik elke week met een ander zoen.
Ik weet natuurlijk niet hoe het zal verlopen, mijn verdere leven.
zondag 1 juni 2008 om 17:19
Eigenlijk reageerde ik op de stelling van Brummetje "Ja óf allebei wel, óf allebei niet", en wou gewoon aantonen dat er ook tussenoplossingen mogelijk zijn.
Dat stiekem vreemdgaan (van mijn vrouw dan) hebben we gehad, dan was er die faliekant afgelopen poging tot open relatie, waardoor we tenslotte voor onze huidige "half-open"relatie (of hoe noem je zoiets) hebben gekozen.
De afspraak is echter wel dat ze mij op de hoogte houdt, anders zit je toch met stiekem vreemdgaan, dus bedrog, en dat kun je misschien even hebben maar is volgens mij op de duur dodelijk voor iedere relatie.
Het is overigens ook niet zo dat mijn vrouw om de haverklap met iemand het bed in duikt, het gaat om wat wij noemen, "occasionele" contacten. Het is voor haar erg belangrijk dat haar huwelijk met mij haar seksuele vrijheid niet in de weg staat en dat ik haar die avontuurtjes gun, daar is zij erg categoriek in en niet ten onrechte, vind ik (al dacht ik daar vroeger anders over).
zondag 1 juni 2008 om 17:55
Jij vind een sloerie een andere definitie van ordinaire vrouw.
Maar Eleonora dan weer niet, want dat 'begrijp'je.
De werkelijke definitie van sloerie is puur een andere benaming voor het woord 'Slet'. En een vreemdgangster vind ik geen slet.
Dat je een notoire vreemdganger sloerig gedrag vind vertonen, vind ik dan ook vrij kort door de bocht.
Immers, zit er niet achter elke situatie een ander verhaal?
Daarbij vind ik mensen die vreemdgangers en iedereen die buiten hun straatje valt, meteen maar gaan uitschelden of iedereen een 'hoer' vinden. Getuigen van weinig intelligentie, en niet capabel genoeg om mee te doen met een discussie.
zondag 1 juni 2008 om 18:01
Helemaal duidelijk.
Ik concludeer dat jullie dus samen een manier hebben gezocht en gevonden waar jullie sámen happy mee zijn.
Dat vind ik niet stiekem doen en de ander bedriegen. Jij?
Hele bijzondere manier trouwens Zeno en dat zeg ik zonder ironie hoor, ik meen het serieus. Ik ken wel vrouwen die er op die manier mee omgaan betreffende hun man en ik ken homostellen die het zo doen maar ik ken geen hetrosetjes waarbij de man degene is die zijn vrouw die vrijheid geeft. Ik geloof dat Heleen en Ton van Rooyen het ook zo doen maar de eerlijkheid gebied mij te bekennen dat ik die niet ken
zondag 1 juni 2008 om 18:05
Eens hoor. Ik ben natuurlijk net zo goed een hoer als een andere vrouw die vreemdgaat dat is. Of niet. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt.
Ik vind mezelf geen hoer of slet omdat ik vreemdgegaan ben. Ik heb wel een slettenbakperiode gehad nadat ik bij mijn ex ben weggegaan. Had ik er toen maar geld voor gevraagd. Dan was ik welliswaar écht een hoer geweest maar had ik er tenminste nog wat aan verdiend, aan al dat gerolbezem
zondag 1 juni 2008 om 19:47
Dat is inderdaad geen bedriegen mee gemoeid (anders ken ik de betekenis van dat woord niet meer).
Maar er zijn wel meer heterostellen die het in de praktijk zo doen. Kijk maar eens bij het onderwerp "Minnaars", daar zitten best wat vrouwen die met medeweten en goedkeuring van hun partner buiten de deur gaan. Nu maar hopen dat meer mannen het hun vrouw of vriendin gaan toestaan! Lijkt me voor die vrouwen toch prettiger en geruststellend en wie weet, zo komen wij mannen allemaal nog aan de bak... grapje, ik hou mij aan onze afspraak (hoe zat dat weer met die ezel en die steen
).Je hoort trouwens wel eens dat vrouwen meer dan mannen "recht" op buitenechtelijke seks zouden hebben. Zo is er het niet samenvallen van hun hoogtepunt: een man is na zijn 20e al op zijn retour, terwijl een vrouw pas rond haar 35e haar toppunt bereikt (en haar man meestal nog wat ouder is ook). En dankzij haar intuïtie kan de vrouw het buiten de deur eten ook makkelijker in haar leven inpassen, dus zonder dat haar relatie erdoor verstoord wordt...
zondag 1 juni 2008 om 21:56
Ik weet niet of dat opgaat "een keer vreemd gegaan altijd een vreemdganger". Hoewel als je binnen een relatie bent vreemdgegaan en dat zonder schuldgevoel dan word het wel steeds makkelijker.
Maar een nieuwe relatie ga je toch niet in met het idee om vreemd te gaan?
Tenzij het een open relatie is.
En daar komt bij dat vreemdgaan doe je niet zomaar.
Dus als je een nieuwe relatie aangaat zorg je er toch voor dat er geen redenen zijn om vreemd te gaaan.
Maar een nieuwe relatie ga je toch niet in met het idee om vreemd te gaan?
Tenzij het een open relatie is.
En daar komt bij dat vreemdgaan doe je niet zomaar.
Dus als je een nieuwe relatie aangaat zorg je er toch voor dat er geen redenen zijn om vreemd te gaaan.
zondag 1 juni 2008 om 22:22
Volgens de van dale is een sloerie toch echt een ordinaire vrouw. En geen hoer of slet.
Ik vind sloerie ook veel minder naar klinken trouwens.
Ik vind één keer vreemdgaan terwijl je vent een eikel is weliswaar niet het toppunt van netheid (ik denk dan: maak het eerst uit, maar ja, dat gaat blijkbaar niet altijd), maar ikv ind het niet hetzelfde als geregeld stiekem met een ander neuken terwijl je man een schat is. Dat vind ik ronduit ordinair ja.
Ik vind sloerie ook veel minder naar klinken trouwens.
Ik vind één keer vreemdgaan terwijl je vent een eikel is weliswaar niet het toppunt van netheid (ik denk dan: maak het eerst uit, maar ja, dat gaat blijkbaar niet altijd), maar ikv ind het niet hetzelfde als geregeld stiekem met een ander neuken terwijl je man een schat is. Dat vind ik ronduit ordinair ja.
maandag 2 juni 2008 om 08:31
Grotendeels mee eens. Als ik voor mezelf spreek: mocht ik ooit weer een relatie krijgen die me dermate gelukkig maakt en waarin ik mezelf kan zijn en blijven, ik zal er geen behoefte toe voelen en me schuldig voelen bij het idee alleen al.
Maar ik ben eens die drempel overgegaan, al riep ik vroeger nog zo hard dat ik nooit mijn partner zou bedonderen. En ik merk dat - wanneer mijn relatie me niet meer biedt of kan bieden wat ik blijkbaar nodig heb - ik weer 'makkelijker' wordt. De drempel wordt lager, ik ben gevoeliger voor aandacht van buitenaf of zoek die zelfs onbewust op.
Maar om dan alles maar te pakken wat me voor de voeten komt? Nee, daarvoor denk ik dan weer net iets teveel na, ben te voorzichtig of 'zoek' gewoon die hele goeie klik die me - los van sex - veel meer bevrediging schenkt.
Dus: ja. Als het je ooit is 'overkomen' ga je in een vergelijkbare situatie ook weer makkelijker over de schreef.
Maar ik ben eens die drempel overgegaan, al riep ik vroeger nog zo hard dat ik nooit mijn partner zou bedonderen. En ik merk dat - wanneer mijn relatie me niet meer biedt of kan bieden wat ik blijkbaar nodig heb - ik weer 'makkelijker' wordt. De drempel wordt lager, ik ben gevoeliger voor aandacht van buitenaf of zoek die zelfs onbewust op.
Maar om dan alles maar te pakken wat me voor de voeten komt? Nee, daarvoor denk ik dan weer net iets teveel na, ben te voorzichtig of 'zoek' gewoon die hele goeie klik die me - los van sex - veel meer bevrediging schenkt.
Dus: ja. Als het je ooit is 'overkomen' ga je in een vergelijkbare situatie ook weer makkelijker over de schreef.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
maandag 2 juni 2008 om 08:43
[quote]:
Dus: ja. Als het je ooit is 'overkomen' ga je in een vergelijkbare situatie ook weer makkelijker over de schreef.
dat is dus net waar ik, als bedrogene, ook bang voor ben.
Mijn partner is gedetineerd geweest, kwam vrij en na 2 jaar relatie met mij is hij ruim een halfjaar vreemdgegaan met dezelfde vrouw. Achtbaan van emoties bij mij en achteraf ook bij hem zelf. We zijn nu aantal jaren verder en hij kan het inmiddels beargumenteren: lang gedetineerd geweest en na vrij komen vrijwel gelijk in vaste relatie terechtgekomen, vast werk, vader geworden en stiefvader van mijn dochter. Het was too much to handle zo gigantisch snel na detentie en hij voelde zich "ingeklemd en geclaimd" , geen tijd gehad om langzaamaan weer te wennen aan de maatschappij en hij noemt het zijn gedrag van toen nu 'afzetten tegen en rebellie' .
Na de affaire werd hem duidelijk wat hij aangericht heeft bij mij en zich gerealiseerd dat het not done is wat hij gedaan heeft, zeker niet in een relatie.
Hij zegt dat dit eens maar nooit weer was. tuurlijk was er de kick en de spanning maar hoe langer het voortduurde destemeer ging het hem ook tegenstaan.
Dus: ja. Als het je ooit is 'overkomen' ga je in een vergelijkbare situatie ook weer makkelijker over de schreef.
dat is dus net waar ik, als bedrogene, ook bang voor ben.
Mijn partner is gedetineerd geweest, kwam vrij en na 2 jaar relatie met mij is hij ruim een halfjaar vreemdgegaan met dezelfde vrouw. Achtbaan van emoties bij mij en achteraf ook bij hem zelf. We zijn nu aantal jaren verder en hij kan het inmiddels beargumenteren: lang gedetineerd geweest en na vrij komen vrijwel gelijk in vaste relatie terechtgekomen, vast werk, vader geworden en stiefvader van mijn dochter. Het was too much to handle zo gigantisch snel na detentie en hij voelde zich "ingeklemd en geclaimd" , geen tijd gehad om langzaamaan weer te wennen aan de maatschappij en hij noemt het zijn gedrag van toen nu 'afzetten tegen en rebellie' .
Na de affaire werd hem duidelijk wat hij aangericht heeft bij mij en zich gerealiseerd dat het not done is wat hij gedaan heeft, zeker niet in een relatie.
Hij zegt dat dit eens maar nooit weer was. tuurlijk was er de kick en de spanning maar hoe langer het voortduurde destemeer ging het hem ook tegenstaan.
maandag 2 juni 2008 om 08:48
Dat roept bij mij accuut vragen op hoe je een relatie hebt gekregen met een ex-gedetineerde. Als je er niet over wilt praten prima, maar ik word nieuwsgierig omdat ik dat dus absoluut niet zou kunnen.
Ik denk niet 'eens een vreemdganger altijd een vreemdganger' dus, er kunnen omstandigheden zijn waarin je het slechtste in elkaar boven brengt. Als je dan later een andere relatie hebt waarin je het goede in elkaar naar boven brengt, kan dat een relatie zonder vreemdgaan worden.
Daarnaast, een jeugdzonde (zo'n 18-jarige die vreemdgaat) hoeft ook niet de rest van je leven door te werken natuurlijk.
Ik denk niet 'eens een vreemdganger altijd een vreemdganger' dus, er kunnen omstandigheden zijn waarin je het slechtste in elkaar boven brengt. Als je dan later een andere relatie hebt waarin je het goede in elkaar naar boven brengt, kan dat een relatie zonder vreemdgaan worden.
Daarnaast, een jeugdzonde (zo'n 18-jarige die vreemdgaat) hoeft ook niet de rest van je leven door te werken natuurlijk.
maandag 2 juni 2008 om 12:28
maandag 2 juni 2008 om 13:17
Er is al te veel gereageerd om alles te lezen, dus reageer ik even op de stelling.
Het ligt eraan waar je kick ligt, hou je van het stiekeme? Of ben je simpel niet monogaam aangelegd?
In laatste geval lijkt het me beter in volgende relatie's aan te geven dat je niet monogaam bent en liever een open relatie zou willen hebben.
In deze relatie zou ik ook de voorkeur geven aan eerlijk vertellen dat je van jou kant af de monogame afspraak wil verbreken. Je partner laat je dan ook de keus of hij dat wel of niet wil.
Hou je van het stiekeme en verbodene dan zul je misschien altijd een vreemdgaander blijven.
Het kan echter ook voorkomen dat je een man treft waar je de behoefte minder bij voelt, (edit en toevoeging) of waar de verleiding nooit bij onstaat, het kan ook zijn dat je partner er achter komt en dat de stress en het verdriet dat dat geeft je doet besluiten om nooit meer vreemd te gaan, (-) maar zolang je dat nog niet ervaren hebt is daar voor een buitenstaander weinig over te voorspellen.
En in geval dat je het simpel bespreekt en er de vrijheid voor krijgt is het ook geen vreemdgaan meer dus ook dan is het niet zo dat je dus altijd een vreemdgaander zult blijven.
Het ligt eraan waar je kick ligt, hou je van het stiekeme? Of ben je simpel niet monogaam aangelegd?
In laatste geval lijkt het me beter in volgende relatie's aan te geven dat je niet monogaam bent en liever een open relatie zou willen hebben.
In deze relatie zou ik ook de voorkeur geven aan eerlijk vertellen dat je van jou kant af de monogame afspraak wil verbreken. Je partner laat je dan ook de keus of hij dat wel of niet wil.
Hou je van het stiekeme en verbodene dan zul je misschien altijd een vreemdgaander blijven.
Het kan echter ook voorkomen dat je een man treft waar je de behoefte minder bij voelt, (edit en toevoeging) of waar de verleiding nooit bij onstaat, het kan ook zijn dat je partner er achter komt en dat de stress en het verdriet dat dat geeft je doet besluiten om nooit meer vreemd te gaan, (-) maar zolang je dat nog niet ervaren hebt is daar voor een buitenstaander weinig over te voorspellen.
En in geval dat je het simpel bespreekt en er de vrijheid voor krijgt is het ook geen vreemdgaan meer dus ook dan is het niet zo dat je dus altijd een vreemdgaander zult blijven.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
